Η ΚΝΕ και το 47ο Φεστιβάλ αποχαιρετούν τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Η ιστορία των Φεστιβάλ μας έχει σημαδευτεί από τη μουσική και τα τραγούδια του.
«Το Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" καθιερώθηκε ως ο μεγαλύτερος πολιτικός και πολιτιστικός σταθμός με την καθοριστική συμβολή του Μίκη. Ο ίδιος το τίμησε πολλές φορές με την παρουσία του, από τα πρώτα Φεστιβάλ έως σήμερα, βάζοντας την ανεξίτηλη σφραγίδα του. Ο Μίκης Θεοδωράκης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του έντεχνου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, αποτελώντας σημαντικό κεφάλαιο του σύγχρονου νεοελληνικού πολιτισμού, με παγκόσμια μάλιστα επιρροή. Εβαλε στα χείλη του λαού και της νεολαίας, στα σπίτια χιλιάδων λαϊκών ανθρώπων, στίχους μεγάλων ποιητών, μεταξύ άλλων του κορυφαίου κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Παίρνουμε τη σκυτάλη για να μάθουν τα επόμενα μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, κάθε νέος αγωνιστής το τεράστιο έργο του Μίκη, που είναι συνώνυμο της ίδιας της Ιστορίας του λαού μας. Θα πορευόμαστε με τις μουσικές του, ώσπου να σημάνουν οι καμπάνες της κοινωνικής απελευθέρωσης! Αθάνατος!».
Τα παρακάτω ακούγονται από τα μεγάφωνα σε όλο τον χώρο του Φεστιβάλ, που η αυριανή τρίτη μέρα του είναι αφιερωμένη στον μεγάλο συνθέτη. Μια δέσμευση και ένα ευχαριστώ στον μεγάλο Μίκη. Και μια υπόσχεση ότι το ανεξάντλητο έργο του θα φροντίσουν να ανοιχτεί διάπλατα σε κάθε νέο και νέα.
Αύριο Σάββατο 25 Σεπτέμβρη, στις 20.30, η μεγάλη πολιτική συγκέντρωση. Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Θα απευθύνει χαιρετισμό ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος
Ηταν ένα μαζικό νεανικό ξέσπασμα, μια ανάσα, που δείχνει ότι η νεολαία που εργάζεται, που σπουδάζει, που πηγαίνει στο σχολείο μπορεί να δώσει διέξοδο στην αμφισβήτησή της, να συναντηθεί με την πρωτοπόρα δράση και την πολιτική του ΚΚΕ.
Αυτό φάνηκε, άλλωστε, από την πρωτόγνωρη συμμετοχή σε όλες τις συζητήσεις στις σκηνές και τα στέκια του Φεστιβάλ. Συζητήσεις που μπορεί να γίνονταν ταυτόχρονα, κι όμως όλες έσφυζαν από νέους και νέες που ψάχνουν απαντήσεις, που προβληματίζονται, που αναζητούν, που βλέπουν ότι «δεν πάει άλλο», ότι «κάτι πρέπει να γίνει». Συζητήσεις που αποτυπώνουν την εμπιστοσύνη του εργατόκοσμου και της νεολαίας στο ΚΚΕ και στις θέσεις του.
Σε κάθε βήμα του ο επισκέπτης, από τη μία πύλη μέχρι την άλλη έβλεπε νέους να συναντιούνται με φίλους και συντρόφους τους, να τα λένε μετά από καιρό. Καθένας είχε να πει για έναν γνωστό του, παλιό συμφοιτητή, παλιό συνάδελφο που είχε να τον δει χρόνια, με το Φεστιβάλ να αποδεικνύεται και φέτος σημείο αναφοράς της νεολαίας. Νέοι άνθρωποι, που χαίρονται καθώς επιτέλους μπορούν να απολαύσουν ποιοτικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν απόψεις σε ένα περιβάλλον που το νιώθουν ολόδικό τους, και μάλιστα χωρίς το άγχος της διάδοσης του ιού, αφού από παντού γινόταν αντιληπτό ότι η ΚΝΕ δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του.
Κορυφώνονται αύριο Σάββατο 25 Σεπτέμβρη στις 20.30 με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση, όπου θα απευθύνει χαιρετισμό ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, και θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
«Επιτέλους νιώθεις ότι αρχίζεις να αναπνέεις, ότι είσαι πραγματικά ελεύθερος, ότι υπάρχει φως, αισιοδοξία». «Πόσο καιρό είχαμε να πάμε σε μία καλή συναυλία, να δούμε τόσους χιλιάδες νέους, εκθέσεις. Να σηκώσουμε κεφάλι από υπολογιστή και κινητό». «ΚΝΕ παιδιά! Δύναμη!». «Ηρθαμε εδώ και θα φύγουμε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να κατακτήσουμε τα όνειρά μας».
Από κάθε πύλη ξεχύνονται μέσα στην απέραντη κόκκινη πολιτεία ανθρώπινα ποτάμια, με τους νέους και τις νέες, παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου, φοιτητές, νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες να κυριαρχούν δίνοντας ζωντάνια σε κάθε σκηνή, στις πλούσιες εκθέσεις, στα περίπτερα παντού.
Στο φοιτητικό στέκι ο Μανώλης, ο Χρήστος και ο Σταύρος, 18χρονα παιδιά οι δύο πρώτοι φέτος πέρασαν στις σχολές που ήθελαν ο δεύτερος θα ξαναδώσει, για δεύτερη φορά έρχονται στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Πάρκο Τρίτση. «Είχαμε έρθει την τελευταία φορά πριν από δύο χρόνια και είχαμε πάθει πλάκα. Μας το έλεγαν τα παιδιά της ΚΝΕ στο σχολείο και δεν πιστεύαμε τα όσα γίνονταν εδώ. Είχαμε φύγει και νιώθαμε ότι είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε τα όνειρά μας. Με αυτήν την πανδημία δεν πιστεύαμε ότι θα ξαναγίνει. Αλλά ΚΝΕ είναι αυτή. Δύναμη παιδιά, τελείωσε!», λέει ο Μανώλης, ενώ ο Χρήστος συμπληρώνει: «Επιτέλους να πάμε σε μία συναυλία να ξαναβρεθούμε με χιλιάδες ακόμα νέους να πάρουμε ζωή ο ένας από τον άλλον. Δεν βγαίνει άλλο έγκλειστοι. Μια στον υπολογιστή. Μια στο κινητό και άντε σε καμία καφετέρια ή μπαράκι...».
Ο Σταύρος μάς λέει με τη σειρά του: «Οταν έμαθα ότι θα γίνει φέτος το Φεστιβάλ να πω την αλήθεια περίμενα πώς και πώς να ξεκινήσει. Να ξαναζήσω και να ξανανιώσω όλα αυτά που έζησα την τελευταία φορά που ήρθα. Ολη αυτήν την ένταση και τον ενθουσιασμό. Το κανονίσαμε με τους φίλους και νάμαστε. Ομως είναι ακόμα καλύτερα από όσο περίμενα. Μου φαίνεται ότι είναι ακόμα πιο πλούσιο. Πέρασα Φυσικό και όταν ανοίξουν τα πανεπιστήμια σίγουρα θα είμαι με τα παιδιά της ΚΝΕ. Ημουν μαζί τους στις μαθητικές κινητοποιήσεις μέσα στην πανδημία. Συμμετείχα στα περισσότερα καλέσματα. Εβλεπα ότι μέσα στην πανδημία δεν το έβαζαν κάτω και προσπαθούσα να μην το βάλω ούτε εγώ. Ισως το σκεφτώ καλύτερα να βάλω και εγώ το δικό μου λιθαράκι σε όλο αυτό από μέσα. Δεν ξέρω θα δω».
Ο Βαγγέλης 29 ετών ιδιωτικός υπάλληλος σε μεγάλο pet shop βρισκόταν στην έκθεση για την Παρισινή Κομμούνα. «Επιτέλους νιώθεις ότι αρχίζεις να αναπνέεις, ότι είσαι πραγματικά ελεύθερος, ότι υπάρχει φως, αισιοδοξία. Μόλις μπήκαμε στο χώρο του Φεστιβάλ ήταν σαν να βγήκαμε στο ξέφωτο από τη νύχτα. Και το λέω αντικειμενικά, γιατί δεν είμαι σύντροφος, ακόμα τουλάχιστον. Η ΚΝΕ, το ΚΚΕ είναι πρωτοπορία πώς να το κάνουμε; Προσπαθώ να παρακολουθώ όλη την επικαιρότητα. Παρακολούθησα όλη τη δράση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Ακόμα κι αν δεν το ψηφίζεις, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις ότι βάζει σφραγίδα σε κάθε εξέλιξη. Ακόμα και ότι φέτος μέσα στην πανδημία η ΚΝΕ οργάνωσε ξανά το μεγάλο αυτό Φεστιβάλ, λες ΚΝΕ είναι αυτή. Αν δεν το έκανε η ΚΝΕ ποιος θα το έκανε».
Ο Θεοδόσης ήταν στο βιβλιοπωλείο του Φεστιβάλ μαζί με τον 14χρονο γιο του, μαθητή του Γ' Γυμνασίου Ιλίου. Ο ίδιος είναι προγραμματιστής και όπως είπε «έχω φιλική στάση προς το ΚΚΕ. Μπορεί να μην το έχω ψηφίσει όλες τις φορές όμως θέλω ο γιος μου να έρθει σε επαφή με την ΚΝΕ γι' αυτό ήρθαμε. Θέλω να ακούσει ποιοτικό τραγούδι, να δει αυτές τις εκθέσεις, τους χιλιάδες νέους που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον». Αλλά και ο μικρός δήλωσε πολύ ενθουσιασμένος. «Για να πω την αλήθεια δεν ήθελα να έρθω. Δεν μου είχε μιλήσει κανείς για την ΚΝΕ. Αλλά τελικά είναι μια έκπληξη. Και από ό,τι μου είπαν τις επόμενες μέρες θα έχει ακόμα περισσότερο κόσμο. Εντυπωσιάστηκα από την έκθεση που έλεγε για την επανάσταση στη Γαλλία. Σίγουρα θα έρθουμε τις επόμενες μέρες».
Ομως το Φεστιβάλ είναι μια ανάσα, αλλά και επιβράβευση και για τα ίδια τα παιδιά της ΚΝΕ. Ο Χρήστος 16 ετών μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 1ο Λύκειο Ζωγράφου είπε: «Είμαι περήφανος που φέτος η ΚΝΕ τα κατάφερε και ήρθαμε ξανά στο Πάρκο Τρίτση. Με όλα αυτά τα μοναδικά που συμβαίνουν εδώ, νιώθω ότι είναι η μικρογραφία της εικόνας αυτού του άλλου, του όμορφου κόσμου που εμείς ονειρευόμαστε».
Η πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση μπορεί να γίνει ως εξής:
-- Α10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, Β10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, 735 Σταθμός «Κάτω Πατήσια» - Ζεφύρι - Αχαρναί, στη στάση «1η Πολυκατοικιών».
-- Β12 Αττική - Ανω Λιόσια, 711 Ζωφριά - Αττική, στη στάση «6η Χασιάς».
-- 420 Πειραιάς - Αγιοι Ανάργυροι, 892 Αγία Βαρβάρα - Χαϊδάρι - Αγιοι Ανάργυροι, στη στάση «Τέρμα».
-- Από την Αττική Οδό, στον κόμβο 7 που οδηγεί στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και στον κόμβο 6 που οδηγεί στη Λεωφόρο Χασιάς (Φυλής).
-- Από την Εθνική Οδό, στην έξοδο στον κόμβο για Αγίους Αναργύρους - Ιλιον («Τρεις Γέφυρες»).
Πούλμαν για το Πάρκο Τρίτση δρομολογούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από συνοικίες της Αττικής:
Ζωγράφου (τηλ. επικοινωνίας 6937355276) στις 18.30 από Ούλωφ Πάλμε και Παπάγου. Βύρωνα (τηλ. επικοινωνίας 6937055492) στις 18.00 από πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην Ταπητουργείου). Καισαριανή (τηλ. επικοινωνίας 6937055492) στις 18.15 απέναντι από πλατεία Π. Μακρή (στάση Παναγίτσα). Δάφνη (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.00 από Αναγεννήσεως και Βουλιαγμένης (απέναντι από κιν/φο «ΑΤΛΑΝΤΙΣ»). Υμηττό (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.00 από πλατεία Ηρώων (Κωνσταντινουπόλεως 65). Ηλιούπολη (τηλ. επικοινωνίας 6932378588) στις 18.15 από Μαρίνου Αντύπα 36 (απέναντι από γραφεία ΚΚΕ) και την ίδια ώρα από δημαρχείο Ηλιούπολης. Χαλάνδρι στις 18.30 από 25ης Μαρτίου και Παλαιολόγου. Νέα Σμύρνη στις 18.30 από το Polis park. Μπραχάμι στις 18.00 από πλατεία Αρη Βελουχιώτη. Πέραμα - Κερατσίνι - Νίκαια στις 18.00 από το Πέραμα (Λ. Ειρήνης 73) με στάσεις: Λ. Σαλαμίνος και Π. Φύσσα (Κερατσίνι), Περιβολάκι, Κρατικό (Νίκαια).
Ζωγράφου στις 18.00 από Ούλωφ Πάλμε και Παπάγου. Βύρωνα στις 17.30 από πλατεία Εθν. Αντιστάσεως (πρώην Ταπητουργείου). Καισαριανή στις 17.45 απέναντι από πλατεία Π. Μακρή (στάση Παναγίτσα). Δάφνη στις 17.30 από Αναγεννήσεως και Βουλιαγμένης (απέναντι από κιν/φο «ΑΤΛΑΝΤΙΣ»). Υμηττό στις 17.30 από πλατεία Ηρώων (Κωνσταντινουπόλεως 65). Ηλιούπολη στις 17.45 από Μαρίνου Αντύπα 36 (απέναντι από γραφεία ΚΚΕ) και την ίδια ώρα από δημαρχείο Ηλιούπολης. Χαλάνδρι στις 18.30 από 25ης Μαρτίου και Παλαιολόγου. Μαρούσι στις 18.00 από Κλειστό Γυμναστήριο Σπύρος Λούης (Δίπλα στον ΗΣΑΠ). Χολαργό στις 18.00 από Πλατεία Κύπρου. Αγία Παρασκευή στις 18.30 από Μεσογείων και Χαλανδρίου. Χαϊδάρι στις 17.45 από πλατεία Ελευθερίας (Παπανδρέου και 25ης Μαρτίου), στάση στις 18.00 στο Παλατάκι. Πέραμα στις 18.00 από Λ. Ειρήνης 73. Κερατσίνι στις 18.00 από πλατεία Χαραυγής με στάσεις σε πλατεία Κοσκινά (πρώην φαρμακείο Ευφραιμίδη στη Δραπετσώνα), πλατεία Λαού (Ταμπούρια) και Λ. Λαμπράκη & Π. Φύσσα (πρώην Τσαλδάρη). Νίκαια στις 18.00 από πλατεία Κουμπάκη (Σπάθα), με στάσεις Χαλκηδόνα, Περιβολάκι, Κρατικό. Κορυδαλλό στις 18.00 από Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού (Πλειάδες), με στάση Λ. Λαμπράκη (μετά το γήπεδο της Προοδευτικής στο βενζινάδικο της ΒΡ). Πειραιά στις 18.00 από Αγιά Σοφιά (Βλαχάκου και Σαλαμίνος) με στάση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Νέα Σμύρνη στις 17.30 από το Polis park. Μπραχάμι στις 17.15 από πλατεία Αρη Βελουχιώτη. Γλυφάδα στις 17.15 από πλατεία Αγ. Τρύφωνα. Ελληνικό στις 17.00 από πλατεία Σουρμένων. Αργυρούπολη στις 17.15 από δημαρχείο Αργυρούπολης. Ελευσίνα στις 17.30 από το δημοτικό πάρκινγκ. Λαύριο στις 17.30 από ΟΤΕ. Κερατέα στις 18.00 από πλατεία. Καλύβια στις 18.15 από δημαρχείο Σαρωνικού. Νέα Μάκρη στις 17.30 από πλατεία. Ραφήνα στις 17.45 από ΟΤΕ. Πικέρμι στις 18.00 από εμπορικό κέντρο. Αρτέμιδα στις 17.30 από Μέδουσα. Παλλήνη στις 18.00 από πλατεία Αγ. Τρύφωνα. Γέρακα στις 18.15 από ΕΛΤΑ.
23.00 Συναυλία με την Νατάσσα Μποφίλιου.
20.00 Κεντρική συζήτηση: «150 χρόνια από την πρώτη έφοδο στον ουρανό... Δυναμώνουμε τον αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας». Θα μιλήσουν: Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
21.30 «Για τον καημό, το γλέντι, το μεράκι του λαϊκού ανθρώπου...», αφιέρωμα σε τραγούδια του συνθέτη Γιώργου Μητσάκη με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κίρκη Καραλή. Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης. Συμμετέχουν: Ελένη Καρακάση, Βαλέρια Κουρούπη, Κατερίνα Παπουτσάκη, Κωστής Σαββιδάκης, Γιωργής Τσουρής.
23.00 Λαϊκό γλέντι με τον Γιώργο Μαργαρίτη.
19.00 Συναυλία με τα μαθητικά συγκροτήματα ΑΣΧΕΤΕΣ και Metakai and friends.
Ο χώρος του Φεστιβάλ από ψηλά |
21.00 Συναυλία με την μπάντα της «Στροφής» (ΚΕΘΕΑ).
22.00 Stand up comedy με τον Κώστα Μαλιάτση - Σάλα.
23.30 Συναυλία με τους Stavento και Ηβη Αδάμου.
21.00 Συναυλία με φοιτητικά συγκροτήματα και τους Sonic Polaroid.
22.00 Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης παρουσιάζει τους «Τσολιάς εν δε Τσόλια μπαντ».
23.00 Συναυλία με τους «Γκιντίκι».
00.00 «15 χρόνια ρεμπέτικο με κιθάρα» - Συναυλία με τον Δημήτρη Μυστακίδη.
20.00 Εκδήλωση: «"Η τέχνη τον καιρό των κερασιών"... Η καλλιτεχνική και λογοτεχνική δημιουργία στα χρόνια της Κομμούνας», για την επίδραση της Παρισινής Κομμούνας στην Τέχνη. Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Θα ακουστούν ποιήματα και τραγούδια για τις «κόκκινες» μέρες της Κομμούνας.
19.30 Συζήτηση με τίτλο «Η Κούβα δεν είναι μόνη της!». Θα μιλήσουν η πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα, Ζέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα, και ο Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.
19.30 Ειδική παρουσίαση των διαδικασιών συντήρησης και διατήρησης του υλικού του Ιστορικού Αρχείου του ΚΚΕ από το εργαστήριο συντήρησής του.
19.00 - 23.00 Γωνιές δραστηριοτήτων και παιχνιδιών: «Το ημερολόγιο ενός απορημένου», «Κι όμως, κινείται...», «Το "κόκκινο Αερόστατο" ζητάει τη γνώμη σου», «Εργαζόμενος άνθρωπος: Σ' αυτόν ανήκει ο κόσμος!»
20.30 Stand up comedy
19.30 Επίδειξη - παρουσίαση των αθλημάτων Αεροβικής Γυμναστικής, Ακροβατικής Γυμναστικής, Γυμναστικής για όλους σε συνεργασία με την Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία.
19.00 Κατασκευάζουμε μουσικά όργανα απ' όλο τον κόσμο.
19.00 Εργαστήρι κούκλας από κάλτσες με την Ιρίνα Μπόικο.
19.30 Δημιουργούμε τη δική μας μπάντα.
20.30 Αφήγηση παραμυθιού.
21.00 Παράσταση μαριονέτας από τον Χρήστο Τζίκα.
Ετσι και φέτος, ο χώρος του Φεστιβάλ είναι γεμάτος με αντισηπτικά σε πολλά εμφανή σημεία, γίνονται θερμομετρήσεις στις εισόδους του, οι σύντροφοι στα μπαρ και σε όλες τις υπηρεσίες φορούν συνεχώς τις μάσκες τους, ενώ αντίστοιχη σύσταση γίνεται και στους επισκέπτες, μαζί και με την τήρηση των αποστάσεων, ενώ σε πολλά σημεία υπάρχουν μηνύματα σε πανό και αφίσες που υπενθυμίζουν την ανάγκη τήρησης των μέτρων.
Αυξημένα είναι φέτος τα συνεργεία καθαριότητας που «χτενίζουν» το πάρκο, ενώ και το ίδιο το στήσιμο του Φεστιβάλ έλαβε υπόψη εξαρχής τις πρόσθετες ανάγκες που προκύπτουν για την προστασία από τον ιό.
Ετσι, το Φεστιβάλ εκτείνεται φέτος σε έναν μεγαλύτερο χώρο μέσα στο πάρκο Τρίτση και έχουν προβλεφθεί πολύ περισσότερες καρέκλες και τραπέζια σε όλους τους χώρους του και ιδιαίτερα στις μεγάλες σκηνές του, ώστε οι επισκέπτες να παρακολουθούν καθήμενοι τις εκδηλώσεις.
Για άλλη μια φορά, η ΚΝΕ έχει φροντίσει να είναι μια άψογη μεγάλη διοργάνωση, όπως πρέπει! Δείχνοντας στην πράξη ότι όταν κριτήριο είναι η προστασία του λαού, γίνονται αυτονόητα όλα εκείνα που φαντάζουν «αδύνατα» στο σύστημα που ζυγίζει τα πάντα με τη λογική του «κόστους - οφέλους».
Η διακόσμηση του χώρου - με τις φράσεις των Τσε, Μπρεχτ, Γληνού, Αϊνστάιν να καλούν τους νέους φοιτητές να κατακτήσουν τη γνώση και να τη θέσουν στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών - «δένει» με τη φυσική ομορφιά αυτής της γωνιάς του πάρκου, που πρώτη φορά ανοίγει για τους επισκέπτες του Φεστιβάλ. Οι δεκάδες φοιτητές δίνουν ζωντάνια σε κάθε γωνιά του Στεκιού, αφού παρέες ανταμώνουν ξανά μετά από σχεδόν δύο χρόνια, ενώ εκεί βρίσκονται και πρωτοετείς που γνωρίζουν για πρώτη φορά συμφοιτητές τους, συζητούν και μαθαίνουν για τη σχολή στην οποία πέρασαν.
Τα πηγαδάκια και οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν για τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν, αλλά και για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας για ανοιχτά και ασφαλή πανεπιστήμια, ενάντια στην «πανδημία» της μορφωτικής υποβάθμισης και της καταστολής που ενισχύεται από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Κοινή συνισταμένη η πεποίθηση ότι το δυνάμωμα της ΚΝΕ αποτελεί εγγύηση για να αποκτούν οι φοιτητικοί αγώνες αντοχή, συνέχεια και προοπτική, να δυσκολεύουν την εφαρμογή των μέτρων και να ανοίγουν τον δρόμο για την αντεπίθεση.
Ξεχωριστή θέση έχει η έκθεση που έχει επιμεληθεί η Φοιτητική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, με τίτλο «Το Πανεπιστήμιο που έχουμε VS το Πανεπιστήμιο που θέλουμε», η οποία μέσα από στοιχεία για την κατάσταση του πανεπιστημίου σήμερα, αλλά και αντιπαραβάλλοντας σκέψεις και προβληματισμούς που συνοδεύουν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές στη διάρκεια των σπουδών τους, με όσα δηλώνουν κυβερνητικά στελέχη, ο ΣΕΒ κ.ά. για την Ανώτατη Εκπαίδευση, προβληματίζει, αλλά αναδεικνύει και ότι η αγάπη κάθε φοιτητή για την επιστήμη του, ο αγώνας του να μάθει ολοκληρωμένα το αντικείμενό του, για να δουλέψει σ' αυτό, πρέπει να συναντηθούν με τον συλλογικό αγώνα, τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών στις σπουδές και τη ζωή. Η πρόταση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων, πλευρές του οποίου αναδεικνύονται μέσα από την έκθεση, δίνει ώθηση σε αυτόν τον αγώνα, στις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν θα μπορούσε να λείπει από τον χώρο το «περίπτερο» της νέας έκδοσης του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας», που ήδη διακινούν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια.
Ο Δ. Κουτσούμπας υποδέχεται τους εργαζόμενους της «e-food» |
Παραβρέθηκε και απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό στην παρουσίαση του βιβλίου της Σεμίνας Διγενή «Αποδελτίωση» (βλέπε και σχετικό θέμα).
Αμέσως μετά επισκέφθηκε την έκθεση για την Παρισινή Κομμούνα. Μετά την έκθεση ο Δ. Κουτσούμπας πήγε στο Στέκι Νέων Στρατευμένων, όπου συνομίλησε με στρατιώτες. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο Περίπτερο του Αρχείου του ΚΚΕ. Πέρασε επίσης από το Περίπτερο της ΣΕΑΑΝ, ενώ απόλαυσε τα χειροτεχνήματα των μαθητών του Ειδικού Σχολείου του Καταστήματος Κράτησης Αυλώνας. Επόμενη στάση το Περίπτερο της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, των Πολιτιστικών Στεκιών της ΚΝΕ, καθώς και των Θεραπευτικών Κοινοτήτων όπου συζήτησε με γονείς και παιδιά για τον αγώνα που δίνουν, έκφραση του οποίου είναι και τα πανέμορφα χειροτεχνήματα που εκθέτουν, κεραμικά, μουσικά όργανα, κοσμήματα.
Την ώρα που οι εργαζόμενοι της «e-food» έφταναν στον χώρο του Φεστιβάλ με τα μηχανάκια τους, τους υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα ο Δ. Κουτσούμπας και αρκετός κόσμος που βρισκόταν στην είσοδο.
Τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνόδευαν ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, και ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ και Γραμματέας της ΚΟ Αττικής.
Ξεχωρίζει η ενότητα με τις θέσεις της ΚΝΕ για την εξάλειψη της πολύμορφης βίας κατά των γυναικών
Το στέκι της Επιτροπής είναι εμπνευσμένο από τα τρένα της επανάστασης «Αγκίτ - Προπ» που όργωναν το νεαρό σοβιετικό κράτος μετά το 1917 για να στείλουν το μήνυμα της σοσιαλιστικής επανάστασης σε κάθε γωνιά της Ρωσίας. Ετσι και στην «Κόκκινη Γωνιά», οι επισκέπτες «επιβιβάζονταν» στα «βαγόνια» για να γνωρίσουν τις πρωτοπόρες και επαναστατικές θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την ισότιμη θέση της γυναίκας στον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Από την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ η «Κόκκινη Γωνιά» αποτέλεσε σημείο συνάντησης των νέων που προβληματίζονται για τις αιτίες των κοινωνικών διακρίσεων που βιώνουν οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε το νέο αποτρόπαιο περιστατικό της δολοφονίας της 32χρονης εκπαιδευτικού στη Ρόδο από τον πρώην σύντροφό της. Εχει πυροδοτήσει δικαιολογημένα την οργή, την αγανάκτηση, τον προβληματισμό, που χρειάζεται να στραφεί στις οικονομικές - κοινωνικές αιτίες για όσα βιώνουν χιλιάδες γυναίκες εκτεθειμένες στην ανασφάλεια και την πολύμορφη βία, αλλά και στους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που «γεννούν» δολοφόνους, βιαστές, κακοποιητές και διευκολύνουν τη δράση τους. Η ξεχωριστή ενότητα της έκθεσης με τις θέσεις και τη δράση της ΚΝΕ για την εξάλειψη της πολύμορφης βίας κατά των γυναικών, ιδιαίτερα της εργοδοτικής και κρατικής, μπορεί να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Ηταν πλήθος οι νέες και οι νέοι επισκέπτες της «Κόκκινης» Γωνιάς» που εξέφρασαν προβληματισμό αναφορικά με τα αντιδραστικά στερεότυπα για την κοινωνική θέση της γυναίκας, που καλλιεργούνται από διάφορα «κανάλια», όπως τα ΜΜΕ και ΜΚΔ, τα ριάλιτι.
Τη συζήτηση τροφοδότησαν οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν και το υποκριτικό ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, των αστικών κυβερνητικών κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ κ.ά., για τα δικαιώματα των γυναικών του πολύπαθου αφγανικού λαού.
Οι επισκέπτριες συζήτησαν με τα μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για την ανάγκη συλλογικής οργάνωσης και δράσης για τις σύγχρονες ανάγκες της γυναίκες στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, μέσα από τη συμμετοχή στους Συλλόγους και τις Ομάδες Γυναικών της ΟΓΕ, αλλά και μέσα από τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, τους φοιτητικούς συλλόγους.
Εκεί διακινείται και η έκδοση της Επιτροπής με τα υλικά της Συνόδου του ΚΣ της ΚΝΕ, με θέμα «Η εξειδικευμένη δουλειά της ΚΝΕ στις νέες γυναίκες όρος και προϋπόθεση για να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί στην πάλη για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».
Τη σιγουριά του ότι οι εκδηλώσεις του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», στο Πάρκο «Αντ. Τρίτσης», θα στεφθούν με απόλυτη επιτυχία εξέφρασε ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, δηλώνοντας ότι λυπάται που φέτος δεν θα μπορέσει να παραβρεθεί. Η δήλωση του διεθνούς παίκτη της ΑΕΚ έγινε μέσω προσωπικού βίντεο που ανάρτησε στο διαδίκτυο. Σε αυτό ο Νίκος Παππάς εξέφρασε και την αλληλεγγύη του στους διανομείς της «e-food» και στον αγώνα τους για τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους.
Θερμή ανταπόκριση και πλούτος δραστηριοτήτων
Ομάδες παιδιών, περισσότερες από κάθε άλλη φορά, από κάθε γειτονιά της Αττικής, και άλλες ομάδες που δημιουργούνται στον χώρο του Φεστιβάλ σμίγουν με τους ομαδάρχες και παιδαγωγούς, οι οποίοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε ο χώρος του «κόκκινου Αερόστατου» να μείνει για άλλη μια χρονιά αξέχαστος! Και φαίνεται να τα καταφέρνουν. Ο χώρος και οι δραστηριότητες κερδίζουν εξαρχής τις εντυπώσεις.
Τα παιδιά ξεναγούνται στον χώρο και κάθονται στα πολύχρωμα τραπεζάκια και παγκάκια, ανυπομονώντας να συμμετάσχουν στις πολύμορφες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στις διάσημες πια «γωνιές» στον χώρο, που λειτουργούν από τις 19.00 έως τις 23.00, ενώ αύριο Σάββατο θα αρχίσουν ακόμα πιο νωρίς, από τις 18.00.
«Το περιοδικό "κόκκινο Αερόστατο" ζητά τη γνώμη σου» είναι το θέμα της πρώτης «γωνιάς». Μέσα από τέσσερα «βήματα» τα παιδιά φτιάχνουν το ιδανικό για αυτά περιοδικό. Φτιάχνουν τη δική τους «σκαλέτα» επιλέγοντας τα θέματα κάθε σελίδας του περιοδικού. Απαντούν σε ένα ψηφιακό ερωτηματολόγιο και ψηφίζουν το αγαπημένο τους εξώφυλλο από τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού. Σε έναν μαγνητικό πίνακα ξεχωρίζουν τα γραφικά, τις φιγούρες, τα χρώματα, τη γραμματοσειρά, για να δώσουν τη μορφή που θέλουν σε μια σελίδα του περιοδικού, και για το τέλος «αναμετρούνται» με το γραφιστικό πρόγραμμα στο οποίο στήνεται το περιοδικό, για να διαλέξουν την αγαπημένη τους χρωματική παλέτα.
Φυσικά, από τον χώρο του «κόκκινου Αερόστατου» δεν θα μπορούσε να λείψει και η πρώτη ανοιχτή εμφάνιση του βιβλίου «Κι όμως κινείται...», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» και το έχει επιμεληθεί η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας.
Η επόμενη «γωνιά», επομένως, δικαιωματικά ανήκει στο «Κι όμως κινείται...». Και, φυσικά, η εμφάνιση είναι ξεχωριστή! Τρισδιάστατες κατασκευές ζωντανεύουν σκίτσα του βιβλίου. Η δραστηριότητα επικεντρώνει στην αντίθεση ανάμεσα στον σημερινό κόσμο και στον κόσμο του «αύριο», τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Μέσα από ευφάνταστες δράσεις τα παιδιά καλούνται να εστιάσουν στη δύναμη της οργάνωσης, στη δύναμη των πολλών που έχουν το δίκιο με το μέρος τους! Στην αρχή καλούνται να διαλέξουν από τα σκίτσα του βιβλίου, αυτά που αντιστοιχούν στον κόσμο στον οποίο ζουν. Στη συνέχεια, με μπάλες προσπαθούν να ρίξουν τις μαύρες εικόνες του καπιταλισμού (ανεργία, πόλεμος, φτώχεια, προσφυγιά). Και μετά κατευθύνονται στο τραμπολίνο, το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών. Προσπαθούν με ένα κόκκινο μπαλόνι να σημαδεύσουν έναν στόχο. Μόνος του κανένας δεν το καταφέρνει... «Ολοι μαζί, όλοι μαζί» φωνάζουν με μια φωνή τα παιδιά! Και πράγματι τα καταφέρνουν... Και αυτοί οι πολλοί είναι που θα γκρεμίσουν τον σημερινό άδικο κόσμο και θα χτίσουν έναν άλλο κόσμο, όμορφο και δίκαιο για όλους!
Ακόμα, λειτουργούν οι «γωνιές» «Το ημερολόγιο ενός απορημένου» και «Εργαζόμενος άνθρωπος: Σ' αυτόν ανήκει ο κόσμος!», για τις οποίες ο «Ριζοσπάστης» θα επανέλθει.
Η σκυτάλη πέρασε από χτες στο Αθλητικό Στέκι, όπου υπάρχει πλούτος εκδηλώσεων, με παρουσιάσεις αθλημάτων (μαχητικές τέχνες, γυμναστική, αναρρίχηση, ορεινή πεζοπορία) καθώς και τουρνουά σκακιού, με πλήθος συμμετοχών για μία ακόμα φορά. Και, βέβαια, για τους μικρούς την παράσταση κλέβει ο τοίχος της αναρρίχησης.
Η εκδήλωση περιλάμβανε την επίδειξη δυο ιαπωνικών στιλ, του Αϊκίντο και του Κατόρι Σίντο-Ρίου, καθώς και μιας μεγάλης ποικιλίας κινεζικού στιλ κάτω από τη γενική ονομασία Γου Σου Κουνγκ Φου. Στην παρουσίαση συμμετείχαν οι σύλλογοι Athens Bushido Center, με εκπαιδευτή τον Παναγιώτη Αγριο, ο ΑΣ «Ροή» με προπονητή τον Μύρωνα Τορνεσάκη, ο ΑΣ «Ανάτασις» με προπονητή τον Δημήτρη Μαντρά, ο ΑΣ «Ατραπός» με προπονητή τον Κώστα Γεωργίου, ο ΑΣ Γουκούνγκ Β. Προαστίων με προπονητή τον Κώστα Μαθιόπουλο και ο ΑΣ Αετός Γαλατσίου με προπονητή τον Χρήστο Παπαχρήστου.
Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών Διονύσης Τσετέλης. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην παρεξηγημένη άποψη που υπάρχει σήμερα για τις μαχητικές τέχνες, αφού κάποιοι τις συνδέουν με τη βία ή τις συσχετίζουν με θρησκευτικά και μεταφυσικά νοήματα. Πρόσθεσε ότι η διαστρέβλωση και κυρίως η εμπορευματοποίηση σήμερα των πολεμικών τεχνών έχουν οδηγήσει στο να χάσουν την ουσία τους, βάζοντας εμπόδια σε κάποιον που θέλει να τις ανακαλύψει και να ασκηθεί σε αυτές. Εξήγησε πως ο δρόμος των πολεμικών τεχνών έχει τρία θεμέλια: Την ηθική συμπεριφορά, την πειθαρχία και τη φιλοσοφία. Καταλήγοντας έκανε αναφορά σε κείμενο του ηρωικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, από το 1946, για τη σχέση που θα πρέπει να έχουν οι κομμουνιστές με την άθληση και τη Φυσική Αγωγή: «Γερό μυαλό σε γερό κορμί συγκροτούν τον αγωνιστή - μέλος του ΚΚΕ σαν ατομική φυσική μονάδα».
Περνώντας στο αγωνιστικό μέρος, η παρουσίαση ξεκίνησε με την επίδειξη της τέχνης του Αϊκίντο, ακολούθησε η παρουσίαση των διαφόρων στιλ Γου Σου Κουνγκ Φου και το πρόγραμμα έκλεισε με την παρουσίαση του ιδιαίτερου στιλ Κατόρι Σίντου Ρίο.
Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, εκ μέρους του ΚΚΕ δόθηκαν τιμητικές πλακέτες στους συλλόγους και μετάλλια σε όλους τους αθλητές που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Τις απονομές έκανε ο Θοδωρής Λιάππης, υπεύθυνος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ
Η εξέγερση των κομμουνάρων, η πρώτη στην Ιστορία προλεταριακή επανάσταση και εγκαθίδρυση εργατικής εξουσίας, αποτελεί μεγάλο ιστορικό γεγονός, «το πιο υψηλό παράδειγμα του πιο περίλαμπρου προλεταριακού κινήματος του 19ου αιώνα», που μελετήθηκε ιδιαίτερα και από τους κλασικούς, τον Μαρξ, τον Ενγκελς και τον Λένιν.
Η Παρισινή Κομμούνα σηματοδοτεί την πρώτη προσπάθεια να πάρει την εξουσία στα χέρια της η εργατική τάξη. Και αυτό από μόνο του ως γεγονός είναι ιδιαίτερα σημαντικό, μπορεί να αποτελέσει πηγή πλούσιων συμπερασμάτων, γιατί καταρχήν ανέδειξε ήδη από τότε τη δυνατότητα να ανατραπεί αυτό το σύστημα, τη δυνατότητα να οικοδομηθεί η σοσιαλιστική κοινωνία, η εργατική εξουσία.
Οι 72 μέρες της Κομμούνας εμπνέουν και σήμερα για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η επαναστατική πάλη, για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η εργατική εξουσία.
Κι αυτά τα συμπεράσματα είναι που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο η έκθεση στο φετινό Φεστιβάλ, αξιοποιώντας σε δυο σημεία της όμορφα βίντεο που προβάλλονται σε οθόνες, καθώς και μια τεράστια κόκκινη σημαία συμβολίζοντας τη σημαία των κομμουνάρων στο Δημαρχείο του Παρισιού τον Μάρτη του 1871.
Σε μία κατασκευή με μορφή βιβλίου που φωτίζονται πλευρές όπως: «Τι είναι αυτό που έκανε και κάνει ανθρώπους να γίνονται επαναστάτες..;» - «ανθρώπους διαφορετικούς και άγνωστους μεταξύ τους, που έζησαν και ζουν σε άλλες χώρες, σε άλλους αιώνες, χτες και σήμερα...» Αλλά και «τι σημαίνει σήμερα επανάσταση»;
Μέσα από τα ταμπλό του χώρου ο επισκέπτης γνωρίζεται με την ΚΝΕ και τον επαναστατικό της χαρακτήρα. Για την ΚΝΕ, το να είναι κανείς επαναστάτης είναι μια μάχη καθημερινή γιατί κανείς δεν γεννήθηκε ήρωας, γιατί - όπως αναγράφεται σε ένα από τα ταμπλό - «κανείς δεν γεννιέται έτοιμος για τα μεγάλα και τα σημαντικά. Κανένας δεν φτιάχνεται σε συνθήκες εργαστηρίου. Οι ήρωες δεν γεννήθηκαν ήρωες. Εγιναν ήρωες μέσα στον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα. Ολοι μας μέσα στην συλλογική πρωτοπόρα δράση μπορούμε να το κατορθώσουμε. Δεν περισσεύει κανείς και καμία από αυτό τον μεγάλο αγώνα».
Δεκάδες εκπρόσωποι Κομμουνιστικών Νεολαιών συναντήθηκαν με τους επισκέπτες του Φεστιβάλ
Χιλιάδες επισκέπτες του Φεστιβάλ βρέθηκαν στη Διεθνούπολη, κοντοστάθηκαν στα περίπτερα, συνομίλησαν με τους εκπροσώπους των ΚΝ για την κατάσταση στις χώρες τους, αγόρασαν αναμνηστικά και σύμβολα αγώνα των λαϊκών κινημάτων.
Αναπόσπαστο μέρος του αντιιμπεριαλιστικού μηνύματος και της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών είναι τα περίπτερα της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης (ΕΕΔΥΕ) και της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), ενώ ως προέκταση του χώρου της Διεθνούπολης το Στέκι Νέων Στρατευμένων καλεί σε αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και σχεδιασμούς.
Το περίπτερο του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου - με το καθιερωμένο πλέον κουβανέζικο μπαρ - έγινε και φέτος σημείο συνάντησης. Ιδιαίτερο ήταν το ενδιαφέρον του κόσμου για τα 12 χαρακτικά έργα του ζωγράφου Τάκη Βαρελά, εμπνευσμένα από την Κουβανική Επανάσταση, τα επιτεύγματα και τους αγώνες του κουβανικού λαού. Σε αυτόν διατίθενται και τα έσοδα από την πώληση των χαρακτικών, σε ένδειξη διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Θερμό χειροκρότημα για την παράσταση «Οι μέρες της Κομμούνας» που ανέβασε η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ
Τιμώντας τις κόκκινες μέρες της Κομμούνας η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ επέλεξε φέτος να ανεβάσει το θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Οι μέρες της κομμούνας». Πρώτη παρουσίαση, στο κοινό του Φεστιβάλ, την Πέμπτη το απόγευμα στο θεατράκι στο στέκι του Πολιτισμού.
Τα «φώτα» στρέφονται στο επαναστατημένο Παρίσι και στις έντονες συζητήσεις των κομμουνάρων τόσο για τον παλιό κόσμο που έχει σαπίσει, όσο και για το μέλλον που εγκαινίασε η μεγάλη σύγκρουση της εργατικής τάξης με τους εκμεταλλευτές της τον 19ο αιώνα. Ο άφθαστος ηρωισμός, ο νέος κόσμος που ανατέλλει, αλλά και οι αμφιβολίες, οι ταλαντεύσεις είναι όλα παρόντα στο έργο. Από τη μία, ο παλιός ο κόσμος που γνωρίζει πολύ καλά πως «το θεμέλιο του πολιτισμού μας είναι η ιδιοκτησία, πρέπει να την υπερασπιστούμε έναντι οιουδήποτε τιμήματος» και από την άλλη οι εργάτες του Παρισιού που συνειδητοποιούν πια την αποστολή της τάξης τους... «Βλέποντας να υψώνετε παλάτια και στέγη πουθενά για μας... Απόφαση να γίνουνε δικά μας! Οι τρώγλες περίσσεψαν για μας».
Στη θεατρική ομάδα συμμετέχουν: Βαγγέλης Βάντζος, Αλέξανδρος Βογδάνος, Αθηνά Γεωργοπούλου, Νίκος Γιόφτσος, Δήμητρα Ελευθερίου, Φώτης Ζεέρης, Ηλέκτρα Ζίρα, Χριστιάνα Κιόσια, Σπύρος Μαμάης, Τάσος Μανωλόπουλος, Δανάη Μάντζου, Μάγδα Μαρμάρου, Αναστασία Ματθαίου, Δημήτρης Μπακλαβάς, Κώστας Σαζακλόγλου, Γιώτα Σπανού, Σίντυ Τανέ, Δημήτρης Τσιλιμέκης, Κώστας Τσίτσικας, Αποστόλης Φραγκούλης και οι μικροί: Δημήτρης και Στέφανος.
Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσαγκαράκης. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιοβάνα Καποδίστρια. Σκηνικά: Βικτώρια Νταρίλα. Κοστούμια: Κλαίρη Γερανίου, Αλεξάνδρα Πετροπούλου, Ιωάννα Σαγώνα. Απόδοση τραγουδιών στα ελληνικά: Γιώργος Θεοφάνους, Αμέρισσα Φτούλη. Ηλεκτρική κιθάρα, θέρεμιν: Γιώργος Θεοφάνους. Τραγούδι, κρουστά: Αμέρισσα Φτούλη. Sound design: Γιώργος Θεοφάνους. Φωτισμοί: Γκίκας Γιακουμής.
Ο QBX ξεσήκωσε τον κόσμο που βρέθηκε στη σκηνή με το beat box του, ενώ μαζί με τους «Αδεια Κλεψύδρα» και τον Matt τραγούδησαν για την οικογένεια αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην καθημερινότητά τους, στο σχολείο, και ειδικότερα για αυτά με τα οποία ήρθαν αντιμέτωποι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στέλνοντας μήνυμα αντεπίθεσης με τους στίχους τους, ξεκαθαρίζοντας πως η νέα γενιά δεν πρόκειται να σωπάσει.
Αμέσως μετά, τη σκυτάλη για άφθονο γέλιο πήρε το stand up comedy με τον Αλέξανδρο Μαλιάτση - Σάλα και τον Σπήλιο Φλώρο. Στη σκηνή αρχικά ανέβηκε ο Σπήλιος Φλώρος, ο οποίος διακωμώδησε μια σειρά θεμάτων που απασχολούν ιδιαίτερα τη νεολαία, ανάμεσά τους την κατάσταση με την πανδημία, την επιλογή επαγγέλματος, τις σχέσεις με τους γονείς κ.λπ. Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Μαλιάτσης - Σάλα κάλεσε το κοινό να ανασύρει δικές του αστείες αναμνήσεις, επιλέγοντας το θέμα της σχέσης μεταξύ αδελφών, από την οπτική του μικρότερου βέβαια, ενώ στη συνέχεια μοιράστηκε δικές του ...άβολες στιγμές. Κλείνοντας, και οι δύο κωμικοί έδωσαν συγχαρητήρια στην ΚΝΕ για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ.
«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά που παίζουμε στο Φεστιβάλ», είπαν ανοίγοντας τη συναυλία τους, με το κοινό να τους καταχειροκροτεί. Ως «ένα τρένο προς την Ανατολή για μια καλύτερη κοινωνία» αυτοπροσδιορίστηκαν, προτού χαρίσουν ροκ μελωδίες, τραγούδια γνωστά και πιο «ψαγμένα», αλλά και δικές τους διασκευές, με τον κόσμο να τους ανταμείβει με ένα ζεστό χειροκρότημα. «Immigrant Song», «Come Together» και άλλα τραγούδια αποτέλεσαν μέρος του ρεπερτορίου του συγκροτήματος, που μέχρι το τέλος κράτησε το κέφι στα ύψη...
Ακολούθησε το απολαυστικό για μία ακόμα φορά stand up comedy του Χριστόφορου Ζαραλίκου. Ορμητικός, χωρίς να αφήσει σε χλωρό κλαρί ζητήματα της επικαιρότητας, χάρισε πολύ γέλιο στο κοινό, το οποίο πάντα συμμετέχει στις παραστάσεις του.
Η πανδημία, οι κυβερνητικοί χειρισμοί στην Εκπαίδευση, η απεργία των εργαζομένων στο «e-food», η αντίληψη των μεγάλων επιχειρήσεων για τον μισθό, εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας ήταν από τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε, με το γνωστό και αγαπημένο στο κοινό του Φεστιβάλ χιούμορ του.
«Είμαστε εδώ, αλλά λείπει ένας, ο Μίκης. Ορφανέψαμε, πιο μεγάλη ορφάνια δεν νιώσαμε ποτέ», σημείωσε η Φ. Βελεσιώτου ανεβαίνοντας στη σκηνή. «Είναι ο άνθρωπος που μας γέμισε πολιτισμό, γι' αυτόν θα τραγουδήσουμε εδώ. Μας ακούει από κει πάνω. Να 'ναι καλά και να μας φωτίζει...», ανέφερε πριν ξεκινήσει το πρόγραμμά της.
Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα και το πρόγραμμα ξεκινά με τα τραγούδια «Βασίλεψες αστέρι μου», «Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν» και «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες».
Ακολουθούν το «Γιουσουρούμ», τα «Διόδια», οι «Μέλισσες» και άλλα γνωστά και αγαπημένα τραγούδια, όπως το «Μ' αεροπλάνα και βαπόρια», «Μη μου ξαναφύγεις πια», «Σαν απόκληρος γυρίζω», με τον κόσμο να ενώνει τη φωνή του με αυτή της Φ. Βελεσιώτου στο «Μην κλαις».
Η Φ. Βελεσιώτου έκλεισε το πρόγραμμά της με το «Εχω έναν καφενέ», το οποίο ήταν «αφιερωμένο σε όλους εσάς που είστε εδώ. Να είστε γεροί και δυνατοί. Καλούς δρόμους να έχετε».
Τη σκυτάλη πήρε το συγκρότημα Led Seftelin, για ένα ξεχωριστό ποντιακό γλέντι. Ευχαρίστησαν για την πρόσκληση, σημειώνοντας πως ήταν η πρώτη τους συμμετοχή στο Φεστιβάλ, λίγο πριν με τη συνοδεία των μελωδικών ήχων της ποντιακής λύρας τραγουδήσουν για την προσφυγιά, τα βάσανα των Ποντίων, για τις χαρές και τις λύπες τους, με τον κόσμο να «απαντά» κάθε φορά με θερμά χειροκροτήματα.
Αμέσως μετά συναντήθηκε με τους συντελεστές του προγράμματος που είχε προηγηθεί, τους ερμηνευτές Βιολέττα Ικαρη, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Χρήστο Θηβαίο, Κώστα Τριανταφυλλίδη, τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο και την σκηνοθέτιδα του προγράμματος που παρουσίασαν Τζένη Κόλλια.
Και η μουσικοθεατρική παράσταση «Πώς να σωπάσω» σε σκηνοθεσία Τζένης Κόλλια, που εγκαινίασε το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής, ξεκινά. Τραγούδια γνωστά και αγαπημένα, τραγούδια της παράδοσης και τραγούδια μεγάλων μας συνθετών, όπως ο Μαρκόπουλος, ο Λοΐζος, ο Θεοδωράκης, ο Μικρούτσικος, ο Μούτσης, ο Τσιτσάνης, ο Βαμβακάρης, δένονται με τον λόγο και με θεατρικά δρώμενα. Κοινός τους τόπος οι περιπέτειες, τα πάθη των λαών στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο.
Ο κόσμος χάρισε το πιο θερμό του χειροκρότημα στον σπουδαίο ηθοποιό μας Κώστα Καζάκο. Στο πλευρό του τέσσερις εξαίρετοι τραγουδιστές, που για τις ανάγκες της παράστασης γίνονται και λίγο ηθοποιοί, ο Χρήστος Θηβαίος, η Ανδριάνα Μπάμπαλη, η Βιολέττα Ικαρη και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης. Ολοι αυτοί μαζί με σπουδαίους μουσικούς μάς παρέσυραν σε ένα μαγευτικό ταξίδι στη Μνήμη και την Ιστορία.
Ο Γιώργος Νταλάρας μετά την είδηση του χαμού του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη αποφάσισε να αλλάξει το πρόγραμμα της συναυλίας που θα παρουσίαζε στο Φεστιβάλ. Και πράγματι, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη συναυλία τιμής στον Μίκη την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, του Φεστιβάλ που τόσο τίμησε με την παρουσία του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης.
Μια συναυλία με τραγούδια αγαπημένα, πολυτραγουδισμένα, σε ποίηση Ρίτσου, Ελύτη, Σεφέρη, Γκάτσου, Ελευθερίου, Κ. Βάρναλη, Δ. Χριστοδούλου και τόσων άλλων. Ο Γ. Νταλάρας και μαζί του η Ασπασία Στρατηγού και η Βιολέττα Ικαρη έγιναν μια φωνή με τον κόσμο που είχε γεμίσει τον χώρο της Κεντρικής Σκηνής.
Η ποίηση στα τραγούδια του Μίκη... αφού ο Θεοδωράκης ήταν ο πρώτος που έβαλε στο στόμα του απλού λαού λόγια μεγάλων ποιητών, γιατί γνώριζε καλά ότι οι μεγάλοι ποιητές ανήκουν στον λαό, ότι μόνο αυτός μπορεί να τους καταλάβει. Εκείνος του έδωσε απλά το «κλειδί» για να ανοίξει τις μεγάλες πόρτες της ποίησης: «Κάνοντας τραγούδι και βάζοντας στα χείλη του λαού τη μεγάλη ποίηση, είναι σαν να του πρόσφερα αυτό το σπάνιο κλειδί να ανοίξει τις μεγάλες πόρτες και να μπει στον μαγικό κόσμο της λόγιας τέχνης».
Ειδικές προσφορές, νέες ενότητες και εκατοντάδες τίτλοι προσελκύουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών
Στο βιβλιοπωλείο τούς περίμεναν δεκάδες τίτλοι τοποθετημένοι ανά κατηγορία, ανάμεσά τους η πολιτική, η επαναστατική θεωρία με έργα των Μαρξ - Ενγκελς - Λένιν, η Ιστορία, οι εκδόσεις που απευθύνονται ειδικά στη νεολαία, σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ, λογοτεχνία και εκδόσεις πολιτιστικού περιεχομένου, καθώς και βιβλία για τις μικρότερες ηλικίες και τα παιδιά.
Ξεχωρίζει η ειδική ενότητα με τις εκδόσεις αφιερωμένες στα 150 χρόνια της Παρισινής Κομμούνας, αλλά και το τμήμα του βιβλιοπωλείου όπου είναι συγκεντρωμένη η πληθώρα νέων εκδόσεων από το τελευταίο δίχρονο. Επίσης, φέτος υπάρχει η δυνατότητα, για όποιον αναγνώστη επιθυμεί, να προμηθευτεί παλαιότερα τεύχη της ΚΟΜΕΠ και της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης».
Αίσθηση, τέλος, προκάλεσαν οι ειδικές προσφορές, με τις μεγάλες εκπτώσεις σε πλήθος τίτλων, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να φύγουν με περισσότερα βιβλία από ό,τι υπολόγιζαν να αγοράσουν. Ορισμένοι θα επανέλθουν σήμερα και αύριο για νέες αγορές, ενώ πάντα μια έκδοση αποτελεί ένα καλό δώρο σε φιλικά πρόσωπα.
Παρουσίαση του βιβλίου «Αποδελτίωση» της Σεμίνας Διγενή στο βιβλιοπωλείο του Φεστιβάλ
Για το βιβλίο μίλησε στην εκδήλωση ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Αφού καλησπέρισε τον κόσμο, σημείωσε:
«Δεν χρειάζονται και πολλά λόγια, το βιβλίο της Σεμίνας τα λέει όλα. Αλλωστε, μου έκανε την τιμή και τη χαρά να μου ζητήσει να το προλογίσω. Το προλογικό σημείωμα τα λέει όλα.
Με ό,τι καταπιάνεται η Σεμίνα το φέρνει σε πέρας. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, να δούμε μέσα από εκεί, να διαβάσουμε όχι μόνο ιστορίες κομμουνιστών - αγωνιστών, παλιότερων και νεότερων, αλλά να δούμε και συνεντεύξεις με ανθρώπους που μίλησε η Σεμίνα και δίνουν ένα άλλο όραμα και για το σήμερα, πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουμε οι νέοι άνθρωποι, όλες οι ηλικίες. Αλλά μιας και είμαστε στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, να μιλήσουμε κυρίως για τους νέους και τις νέες, που πρέπει να σκύψουν σε αυτό το βιβλίο, να το διαβάσουν και να το διαδώσουν, μαζί φυσικά και με άλλα βιβλία της "Σύγχρονης Εποχής". Γιατί η "Σύγχρονη Εποχή" είναι ένα εκδοτικό που πραγματικά κάνει μέσα σε δύσκολες συνθήκες τεράστια προσπάθεια, με νέα βιβλία, νέες εκδόσεις, νέους συγγραφείς και παλιότερους, επανεκδόσεις. Και είναι ένα χρήσιμο εργαλείο.
Καλωσορίζοντας με τη σειρά της τον κόσμο, η Σεμίνα Διγενή είπε ότι το τρακ που αισθάνεται πάντα σε δημόσιες συγκεντρώσεις αυτήν τη φορά συνοδεύεται και από μια συγκίνηση. «Ξεκίνησα στα 17 -18 μου από την ΚΝΕ. Κάθε φορά που έχω επαφή με τους ανθρώπους της ΚΝΕ αισθάνομαι πάρα πολύ καλά, αισθάνομαι και μια ασφάλεια, αισθάνομαι σιγουριά. Το τρακ είναι σίγουρο ότι θα μου φύγει στα επόμενα ένα - δυο λεπτά, όπως πάντα, αλλά η συγκίνηση θα παραμείνει», είπε χαρακτηριστικά και παρουσίασε τους πολύ καλούς της φίλους, που μίλησαν στην εκδήλωση για την ίδια και για το βιβλίο της.
Ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου ήταν ο πρώτος από αυτούς τους φίλους που πήρε τον λόγο, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Είναι πολύ μεγάλη τιμή να είμαι εδώ, για όλους τους λόγους που είναι πασιφανείς, και χαίρομαι πάρα πολύ όταν η πολιτική συνδυάζεται με πνευματικότητα, κάτι το οποίο δεν βλέπει πολύ συχνά κανείς τη σήμερον ημέρα». Μιλώντας για την Σεμίνα Διγενή, είπε ότι είναι δημοσιογράφος από αυτούς που σπάνια βγάζει αυτή η χώρα, από αυτούς που αναζητούν την αλήθεια στα πράγματα που ερευνούν, δεν προσπαθεί να στρέψει τα φώτα στον εαυτό της αλλά «κάνει το παιχνίδι για τον άλλον», αυτόν που έχει απέναντί της, και ακούει τις απαντήσεις του. Πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «εγώ προτιμώ πάντα τις γραπτές απαντήσεις, για ευνόητους λόγους, με την Σεμίνα όμως όχι, είναι καλύτερες οι προφορικές, γιατί αυτό που παίρνεις σε κάνει και σένα καλύτερο». Ειδικά για το βιβλίο είπε ότι όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία θα πρέπει να το δουν ως εγχειρίδιο.
Με τη σειρά της η Σαπφώ Ματσιώρη, δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός, μίλησε για τη χειμαρρώδη και άμεση γραφή του βιβλίου της Σεμίνας, τη διεισδυτική, μαχητική και ευαίσθητη ματιά της, που αποκαλύπτει και πώς η ίδια βλέπει τον κόσμο.
«Δεν μ' αρέσει να κάτσω στην άκρη και να παρακολουθώ, γιατί όπως λέει και η Σεμίνα σε ένα εδάφιο του βιβλίου, η Ιστορία δημιουργείται από λίγους που παίρνουν τη σκυτάλη και κάνουν πραγματικότητα τα ιδεώδη», είπε από την πλευρά του ο ερμηνευτής και συνθέτης Χρήστος Δάντης, ενώ μαζί με τον μουσικό Μάριο Λουπάκη «έκλεισαν» μουσικά την εκδήλωση με τρία τραγούδια, ανάμεσά τους το ιδιαίτερα αγαπημένο «Το παλιό μου παλτό».
Δύο σπουδαίες ερμηνεύτριες που φιλοξενούνται στο βιβλίο της Σεμίνας, η Τάνια Τσανακλίδου και η Χαρούλα Αλεξίου, έστειλαν τα δικά τους μηνύματα.
Η Τ. Τσανακλίδου έγραψε: «Αγαπημένη μου Σεμίνα. Υπέροχη η "Αποδελτίωσή" σου. Με ξενύχτησε. Αγάπησα κι εγώ τους ήρωες και τα θέματά σου. Η ικανότητά σου να αναδεικνύεις το σημαντικό και να ομορφαίνεις το ασήμαντο, η δυνατή σου πένα και η ευαίσθητη ματιά σου, μας χάρισαν ένα βιβλίο που πιστεύω όλοι θα κρατήσουμε με αγάπη. Επιφυλάσσομαι για μακροσκελέστερη αναφορά. Σε ευχαριστούμε όλοι εμείς που κατοικούμε στις σελίδες του. Καλή επιτυχία!».
Ενώ η Χαρούλα Αλεξίου έγραψε: «Αγαπημένη μου Σεμίνα. Μας έχεις προσφέρει αξέχαστες ώρες μουσικές και επικοινωνίας. Θέλω να είσαι πάντα παρούσα και δημιουργική. Είσαι μια αξία που χρειαζόμαστε. Σ' ευχαριστώ που με τίμησες με τις συνεργασίες μας που μείνανε στον χρόνο! Κάθε επιτυχία στην εξαιρετική "Αποδελτίωσή" σου. Δώσε μας κι άλλα Αγαπημένη».
Το Σαββατοκύριακο 2 - 3 Οκτώβρη η δημοσίευση του Kαλέσματος της ΚΕ για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ
Σε όλο το πάρκο μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ συγκροτούν συνεργεία εξόρμησης, υποδεχόμενοι όλους όσοι προσέρχονται.
Τα ίδια συνεργεία επίσης ενημέρωναν με άλλα υλικά τους επισκέπτες, όπως την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις παρεμβάσεις των κομμάτων στη ΔΕΘ και την ανακοίνωση της ΚΟ Αττικής με την οποία ζητά την ακύρωση της νέας συμφωνίας για την ανανέωση των αμερικανικών βάσεων.
Ταυτόχρονα, με συχνές ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα, γινόταν γνωστό ότι με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 2 - 3 Οκτώβρη θα κυκλοφορήσει το Κάλεσμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ προς τους εργαζόμενους, τον λαό, τη νεολαία.
Ενα κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ στους καθημερινούς αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων, για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης στον δρόμο της ανατροπής, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για το πραγματικά νέο, προοδευτικό, ρεαλιστικό και αναγκαίο, τον σοσιαλισμό.
Ιδιαίτερη κίνηση, τέλος, υπάρχει στα περίπτερα του «Ριζοσπάστη» και της ΚΟΜΕΠ με την εγγραφή νέων συνδρομητών και την ανανέωση συνδρομών να προχωράνε με γοργούς ρυθμούς παίρνοντας ώθηση και από τις ειδικές προσφορές που είναι σε ισχύ.
Αυτό το κλίμα της ανυποχώρητης μάχης που δίνουν - και μάλιστα έχοντας ήδη μετρήσει την πρώτη τους κατάκτηση, αφού η εργοδοσία ανακοίνωσε τη μετατροπή άνω των 2.000 συμβάσεων σε αορίστου χρόνου - μετέφεραν και στο Φεστιβάλ χτες. Γύρω στις 8 το βράδυ έφτασαν στο Πάρκο Τρίτση διανομείς με τα μηχανάκια τους, με τα κορναρίσματα και τις υψωμένες γροθιές να συνθέτουν μοναδικές εικόνες.
Διασχίζοντας με τα μηχανάκια τους τον χώρο κατέληξαν στο Εργατικό Στέκι, ενώ η υποδοχή που τους επεφύλαξαν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, όπως και όλοι οι επισκέπτες του Φεστιβάλ, ήταν ιδιαίτερα θερμή: Χειροκροτήματα, υψωμένες γροθιές και συνθήματα τους συνόδευσαν σε όλη τη διαδρομή. Και τον «επίλογο», μόλις έφτασαν στον προορισμό τους, έβαλε το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!».
Με ζωντάνια και παραδείγματα, συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες από Σωματεία σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς μετέφεραν την πείρα από τη δράση, μίλησαν για τις πρωτοβουλίες που οργανώνουν, κάλεσαν τη νεολαία να πάρει τη θέση της στις γραμμές τους και να δυναμώσει τον αγώνα. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Σωτήρης Μπολάκης.
«Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα», σχολίασε ανοίγοντας την εκδήλωση, αναφερόμενος στη νίκη των διανομέων της «e-food» και δίνοντας τη σκυτάλη στον Γιώργο Στεφανάκη, πρόεδρο του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Ν. Αττικής και εργαζόμενο στη συγκεκριμένη επιχείρηση.
«Σήμερα δεν νικήσαμε μόνο εμείς, νίκησε η εργατική τάξη όλης της Ελλάδας», τόνισε και επισήμανε ότι νέοι και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι πήραν θάρρος και κουράγιο μετά την τεράστια κινητοποίηση και την υποχώρηση της εταιρείας, που δεσμεύτηκε να μετατρέψει τις συμβάσεις 2.016 εργαζομένων σε αορίστου χρόνου. «Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν έχουμε ξεμπερδέψει», ξεκαθάρισε και υπενθύμισε ότι σήμερα, Παρασκευή, οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν κανονικά την προκηρυγμένη απεργία τους.
Το περιεχόμενο και οι στόχοι του νόμου Χατζηδάκη, οι τρόποι με τους οποίους χτυπάει τα δικαιώματα, τα συνδικάτα, την απεργία, αποτέλεσαν τον άξονα για τις πρώτες ερωτήσεις και απαντήσεις.
Οπως εξήγησε ο Γιώργος Κρητικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο συγκεκριμένος νόμος αποτελεί «τομή» στην επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και «συνέχεια» στο νομοθετικό πλαίσιο. Στην κατεύθυνση αυτή, υπενθύμισε τους νόμους όλων των κυβερνήσεων για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.
«Αυτός ο νόμος δεν ψηφίστηκε για το καλό των εργαζομένων», επισήμανε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, σχολιάζοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Συνόψισε τις διατάξεις που επιβάλλουν «δουλειά όποτε, όσο και όπως θέλει η εργοδοσία», αλλά και την επίθεση στα σωματεία και τη δράση τους.
Την πείρα από την προσπάθεια να στηθεί Σωματείο στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο λιμάνι του Πειραιά μετέφερε ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ (COSCO). Οπως εξήγησε, οι ίδιες οι συνθήκες δουλειάς έθεσαν στην ημερήσια διάταξη τη δημιουργία σωματείου, την οργάνωση απεργιών και άλλων κινητοποιήσεων. Σήμερα, ο αντεργατικός νόμος «φωτογραφίζοντας το λιμάνι του Πειραιά» βάζει εμπόδια στην απεργία και «απαγορεύει» την περιφρούρηση του απεργιακού αγώνα. «Ερχεται τώρα ο νόμος, αυτό που εμείς κατακτήσαμε στην πράξη να το διαλύσει. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη», τόνισε.
Τι σημαίνει «σύγχρονο» και «καινοτόμο», με βάση τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, ανέδειξε η Γεωργία Γεωργιάδου, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής. Στη βάση αυτή, στηλίτευσε την προπαγάνδα που παρουσιάζει ως «εκσυχρονισμό» τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, φτάνοντας στο σημείο να ισχυρίζεται ότι αυτό «βολεύει» τη μητέρα που θέλει να δουλεύει 10ωρα για να βλέπει την Παρασκευή τα παιδιά της. Αναφερόμενη σε συγκεκριμένα παραδείγματα επιχειρήσεων που εφαρμόζουν σχήματα διευθέτησης και επταήμερης εργασίας, σημείωσε πως «έχουν ξεχάσει τι σημαίνει Κυριακή».
Στην καρδιά της συζήτησης βρέθηκε ο προβληματισμός για τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να μπλοκαριστεί ο νόμος, το κάλεσμα των σωματείων να μείνουν οι διατάξεις του στα χαρτιά.
«Αυτοί οι νόμοι σπάνε μόνο με την οργανωμένη πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο», υπογράμμισε ο Γ. Στεφανάκης. Αυτό επιβεβαιώνει η νίκη των διανομέων που έβαλαν στον πάγο τα σχέδια για μετατροπή τους σε «συνεργάτες», αλλά και από τα επιχειρησιακά σωματεία σε ξενοδοχεία που έχουν ακυρώσει στην πράξη τούς δυσμενείς όρους για το ωράριο και τα ρεπό, που έχουν πάρει τη βούλα της κλαδικής ΣΣΕ.
«Αυτό που μπαίνει εμπόδιο στη λαϊκή ευημερία είναι το κέρδος», ανέφερε ο Γ. Κρητικός, επισημαίνοντας πως η μόνη απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα είναι ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και το κέρδος.
«Λέμε στους εργαζόμενους να δουν τη ζωή τους αλλιώς, να δουν τη ζωή τους μέσα από την οργανωμένη πάλη», είπε η Ντ. Γκογκάκη, συνοψίζοντας το κάλεσμα των σωματείων σε οργανωμένη και συλλογική δράση.
Το αποτέλεσμα της υπογραφής ΣΣΕ στη Ναυπηγοεπισκευή, μέσα από πολύμηνες κινητοποιήσεις, έφερε ως ένα ακόμα παράδειγμα της δύναμης του συλλογικού αγώνα η Γ. Γεωργιάδου, προσθέτοντας ότι με τον ίδιο αγωνιστικό βηματισμό οι εργαζόμενοι θα παλέψουν για την εφαρμογή της.
Την ανάκληση απόλυσης στο λιμάνι όταν οι συνάδελφοί του στάθηκαν στο πλευρό του και αμέσως «σταμάτησαν 20 γέφυρες να δουλεύουν», υπενθύμισε ο Μ. Μπεκρής. «Ετσι έμεινε ο συνάδελφος στη δουλειά», τόνισε και πρόσθεσε ότι με το ίδιο πνεύμα θα οργανωθεί η μάχη ενάντια στην εφαρμογή του νόμου.
Οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να διαβάσουν για το πώς η μείωση του εργάσιμου χρόνου ήταν ανέκαθεν βασικός στόχος πάλης της εργατικής τάξης, προκειμένου να αυξήσει τον ελεύθερο χρόνο αλλά και να μειώσει την απλήρωτη εργασία που κλέβουν από τους εργαζόμενους οι καπιταλιστές και η οποία αποτελεί πηγή του κέρδους τους. Να «περιηγηθούν» σε βασικούς σταθμούς της πάλης αυτής από τον 19ο αιώνα, αλλά και πώς οι καπιταλιστές με τις κυβερνήσεις και τους διακρατικούς οργανισμούς τους, όπως η ΕΕ, έχουν μόνιμα στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα, το πέρασμα μέτρων που εντείνουν την εκμετάλλευση.
Περιγράφονται οι σύγχρονοι όροι εκμετάλλευσης και οι συνέπειες του νέου αντεργατικού εκτρώματος, γνωστού ως «νόμου Χατζηδάκη», για τη «διευθέτηση», τη δουλειά τις Κυριακές κ.ά., και πώς αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις σύγχρονες δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου και δουλειά για όλους. Χαρακτηριστικό είναι το γράφημα που δείχνει πώς 11 σημερινές ώρες εργασίας αντιστοιχούν σε 40 ώρες εργασίας το 1950.
Την αντίθεση αυτή μπορεί να τη λύσουν μόνο η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας με προοπτική την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, την κοινωνία της δικής της εξουσίας, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό.
Μεγάλο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην περιοχή και τους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Ο Ελ. Βαγενάς |
Στην εισαγωγική ομιλία ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, έθεσε ορισμένα βασικά ερωτήματα όπως: Γιατί αποχώρησαν οι ΗΠΑ; Ηττήθηκαν; Τι πέτυχαν; Γιατί το Αφγανιστάν ενδιαφέρει τόσο πολύ διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις;
Φωτίζοντας πλευρές του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην περιοχή, υπογράμμισε την ξεχωριστή στρατηγική γεωγραφική θέση του Αφγανιστάν, ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες (Κίνα, Ρωσία, Ινδία), στον δρόμο από την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία προς τον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό.
Σημείωσε πως οι ΗΠΑ με την 20χρονη ΝΑΤΟική επέμβαση «είχαν εξασφαλίσει στρατιωτικά - πολεμικά να κρατούν "δεμένο χειρόφρενο" στην κατασκευή μια σειράς αγωγών Ενέργειας και δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, π.χ. από την Κίνα προς το Ιράν».
Αναφέρθηκε στο βασικό σχέδιο αγωγού φυσικού αερίου, τον TAPI (Τουρκμενιστάν - Αφγανιστάν - Πακιστάν - Ινδία), και την παραλλαγή του, τον TAP (χωρίς την Ινδία), ο οποίος ενδιαφέρει τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, με τους Ταλιμπάν να εμφανίζονται σήμερα θετικοί για τον αγωγό, ενώ αντίθετη είναι η Τουρκία.
Επεσήμανε ακόμα ότι το Αφγανιστάν «διαθέτει πλούσια ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών, η αξία των οποίων εκτιμάται σε 1 - 3 τρισ. δολάρια στο 30% των εξερευνημένων εδαφών». Αναφέρθηκε ειδικότερα στο λίθιο, απαραίτητο για την κατασκευή μπαταριών στην ηλεκτροκίνηση και όχι μόνο, πρόσθεσε δε πως για 20 χρόνια «χάρη στη ΝΑΤΟική κατοχή, κινεζικά και ρωσικά μονοπώλια έμειναν μακριά από τις πρώτες ύλες που διαθέτει το Αφγανιστάν. Οι Κινέζοι π.χ. αναγκάστηκαν να σταματήσουν την εξόρυξη χρυσού».
«Στρατιωτικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αποχώρησαν από το Αφγανιστάν, αλλά δεν αποχώρησαν και τα συμφέροντά τους», καθώς «οι αμερικανικές προτεραιότητες μετατοπίζονται προς τον Ειρηνικό», τόνισε ο ομιλητής.
Συνεχίζοντας σημείωσε ότι μετά τη συμφωνία ΗΠΑ - Ταλιμπάν στην Ντόχα (2020) και την «παράδοση της διακυβέρνησης από τους Αμερικανούς στους Ταλιμπάν», «υπολογίζεται πως οι ΗΠΑ άφησαν στο Αφγανιστάν όπλα αξίας 85 δισ. δολαρίων», προσδοκώντας τα διαφορετικά συμφέροντα ντόπιων φυλάρχων - καπιταλιστών και ξένων δυνάμεων (Κίνας, Ρωσίας, Πακιστάν, Ινδίας, Τουρκίας, Ιράν, Κατάρ κ.ο.κ.) να δράσουν ως νέα «εύφλεκτη ύλη», προκαλώντας «αποσταθεροποίηση», εμποδίζοντας ανταγωνιστικά συμφέροντα, χαράζοντας νέους δρόμους για αμερικανικά μονοπώλια.
Τέλος, υπογράμμισε, «το "άδειασμα" των ντόπιων πολιτικών συμμάχων των ΗΠΑ για δύο δεκαετίες είναι διδακτικό για τον λαό μας, που του λένε πως αν γεμίσουμε τη χώρα με βάσεις που θα στοχεύουν άλλους λαούς και αν είμαστε το "καλό παιδί" των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, τότε αυτοί οι "προστάτες" μας θα μας διαφυλάξουν από τον κίνδυνο του πολέμου...».
Ο Νίκος Παπαναστάσης, αντισυνταγματάρχης ε.α. και βουλευτής του ΚΚΕ, στην παρέμβασή του υπενθύμισε πως οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδιζαν ότι η ελληνική ΝΑΤΟική αποστολή στο Αφγανιστάν ήταν «συμβολική» και «ανθρωπιστική», ενώ στην πραγματικότητα ήταν και άμεση και σημαντική, περιλαμβάνοντας: Μονάδα μηχανικού με δεκάδες άτομα προσωπικό και εξειδικευμένο βαρύ εξοπλισμό. Στελέχωση και λειτουργία πλήρους στρατιωτικής ιατρονοσηλευτικής μονάδας. Διάθεση δεκάδων στελεχών σε διάφορες επιτελικές θέσεις της ΝΑΤΟικής δύναμης ISAF. Παραχώρηση για πολεμική χρήση δεκάδων στρατιωτικών οχημάτων και μεταγωγικών αεροσκαφών. Αλλά και μεγάλο αριθμό εξειδικευμένου στρατιωτικού προσωπικού για τη λειτουργία του αεροδρομίου της Καμπούλ, την ευθύνη διοίκησης του οποίου είχε για μεγάλο χρονικό διάστημα η Ελλάδα.
Σχετικά με τη συζήτηση «για τη διαχείριση των νέων προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών», η Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες, υπογράμμισε πως η ΕΕ επικεντρώνεται στην αποτροπή της εισόδου Αφγανών «για να αποφευχθεί παρόμοια κρίση όπως το 2015, με τους Σύρους πρόσφυγες».
«Ως αθώοι του αίματος, οι Ευρωπαίοι (...) εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον όρο "μετανάστευση" προκειμένου να αποστερήσουν από τους ξεριζωμένους Αφγανούς, θύματα της δικής τους επέμβασης, την προστασία για τους πρόσφυγες (...). Το ΚΚΕ έχει δώσει αγώνα όλα τα προηγούμενα χρόνια ώστε οι κατατρεγμένοι Αφγανοί να αντιμετωπίζονται ως πρόσφυγες και όχι ως μετανάστες».
Καθόλου τυχαία - συνέχισε - αξιωματούχοι της ΕΕ επαναλαμβάνουν την «ανησυχία για τις γυναίκες και τους ευάλωτους, περιορίζοντας μόνο σε αυτούς την έννοια του πρόσφυγα και την απόδοση διεθνούς προστασίας, και μάλιστα με πολλά "αν" και "εφόσον"», ενώ για την πλειοψηφία των κατατρεγμένων προβλέπεται άγρια καταστολή, στο πλαίσιο και του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Ασυλο.
Η Βικτωρία Κούτση, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Επιτροπής για τις Νέες Γυναίκες και τα Νέα Ζευγάρια, αναφέρθηκε στον προβληματισμό της ελληνικής νεολαίας για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, λέγοντας πως δεν έχει καμία σχέση με την υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των κομμάτων που χαρακτηρίζουν την επέμβαση «εξαγωγή της δημοκρατίας» που «δυστυχώς απέτυχε» και «κουκουλώνουν» τις συνέπειές της και για τις γυναίκες.
«Θάβουν ότι 20 χρόνια τώρα μόνο το 15% των γυναικών εργάζονται και πάνω από 70% είναι αναλφάβητες», είπε, ενώ υπενθύμισε ότι «οι Ταλιμπάν ξεφύτρωσαν από τους Μουτζαχεντίν», που ανδρώθηκαν με ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ ενάντια στη λαϊκή επανάσταση το 1978 και τη σοβιετική στρατιωτική διεθνιστική βοήθεια.
Αναφέρθηκε στις ριζοσπαστικές, πρωτόγνωρες τομές που έγιναν για τη θέση των γυναικών τα χρόνια της λαϊκής επανάστασης, με ένταξη στην παραγωγή και την Εκπαίδευση, νομοθεσία για ίσα δικαιώματα για άνδρες και γυναίκες, απαγόρευση του γάμου ως αγοραπωλησίας, δημιουργία εκατοντάδων παιδικών σταθμών κ.ά.
Παρεμβάσεις στη συζήτηση πραγματοποίησαν και σύντροφοι από τις διεθνείς αντιπροσωπείες που συμμετέχουν στη Διεθνούπολη του Φεστιβάλ.
Ο Αϊνούρ Κουρμάνοφ, εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν, σημείωσε ότι ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν έχουν παραιτηθεί και προσπαθούν - και μέσω της Τουρκίας - να ανακτήσουν επιρροή στο Αφγανιστάν και στην Κεντρική Ασία, όπου Ρωσία και Κίνα εδραιώνουν τη στρατιωτική - πολιτική τους παρουσία.
Αναφέρθηκε στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, που η Τουρκία ζητά τον έλεγχό του, λέγοντας πως «μπορεί να αποτελέσει ορμητήριο για ενίσχυση της παρουσίας των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών, κανάλι χρηματοδότησης και καθοδήγησης δράσεων άλλων ισλαμικών τρομοκρατικών ομάδων που δημιουργήθηκαν με τη συμμετοχή της CIA».
Επιπλέον, σημείωσε, υπάρχει «ενεργή επέκταση του τουρκικού κεφαλαίου καθώς και στρατιωτική - τεχνική βοήθεια στο Κιργιστάν, που θεωρείται ήδη προκεχωρημένο φυλάκιο επιρροής της Τουρκίας στην Κεντρική Ασία», ενώ στο Αφγανιστάν επιχειρεί να παρέμβει και η ηγεσία του Τατζικιστάν, εκμεταλλευόμενη τα εκατομμύρια Τατζίκων που ζουν εκεί.
Ο Σαφίκ Αχμάντ, εκπρόσωπος του ΚΚ Πακιστάν, μίλησε για το πώς οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους «χρησιμοποίησαν τη θρησκεία εναντίον των Αφγανών επαναστατών» τη δεκαετία του '80. «Με τη βοήθεια των στηριγμάτων τους, των στρατευμάτων του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας, καθώς και άλλων φονταμενταλιστικών και τζιχαντιστικών δυνάμεων (...) δόθηκαν κονδύλια, όπλα, στρατόπεδα εκπαίδευσης δημιουργήθηκαν στο Πακιστάν» για να δημιουργήσουν αυτούς τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές όπως οι Ταλιμπάν και η «Αλ Κάιντα». Για τους δε Ταλιμπάν είπε ότι θα επιχειρηθεί να χρησιμοποιηθούν για να σταματήσουν την επιρροή της Κίνας και άλλων μεγάλων «παικτών» στην περιοχή.
Ακολούθησε πλούσια συζήτηση για τον χαρακτήρα της λαϊκής εξέγερσης στο Αφγανιστάν, την προπαγάνδα περί «σοβιετικής κατοχής», καθώς επίσης για ιστορικά και γεωπολιτικά ζητήματα.
Σε ερώτηση σχετικά με ισχυρισμούς ότι οι Ταλιμπάν, αν και σκοταδιστικό κίνημα, έκαναν «εθνικοαπελευθερωτικό» ή και «αντιιμπεριαλιστικό» αγώνα ενάντια στις ΗΠΑ, ο Ελ. Βαγενάς απάντησε πως οι Ταλιμπάν όχι μόνο προήλθαν από τους Μουτζαχεντίν, που ήταν κατασκεύασμα των ΗΠΑ, του Πακιστάν, της Σαουδικής Αραβίας κ.ά., επομένως ήταν «σάρκα από τη σάρκα» του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού, αλλά επιπλέον διευκολύνθηκαν πρόσφατα από τις ΗΠΑ να αναλάβουν ξανά την αστική διακυβέρνηση του Αφγανιστάν.
Εξάλλου, πρόσθεσε, στη σημερινή εποχή του ιμπεριαλισμού, όπου «κυριαρχεί απ' άκρη σ' άκρη στον πλανήτη το καπιταλιστικό σύστημα», «πάντα πρέπει να αναρωτιόμαστε: Ποια τάξη διεξάγει τον πόλεμο και για ποιον σκοπό;».
Στο Αφγανιστάν «από τη μια είχαμε μια αστική δύναμη, τη λεγόμενη "Βόρεια Συμμαχία" (Τατζίκοι, Ουζμπέκοι κ.ά.), και άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις (από την εθνότητα των Παστούν), που είχαν επιλέξει ως βασικό σύμμαχο τις ΗΠΑ και άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις (π.χ. Ινδία), και την αστική δύναμη των Ταλιμπάν, που έχουν επιλέξει ως στρατηγικό σύμμαχο το Πακιστάν, όπου έντονα δραστηριοποιείται η Κίνα. Εχουμε δηλαδή μια σύγκρουση αστικών δυνάμεων και των συμμαχιών τους».
Οπως είπε, δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε «αντιιμπεριαλιστική» κάθε αστική δύναμη «που για τους δικούς της λόγους παζαρεύει ή ακόμα και αντιπαρατίθεται με τις ΗΠΑ», ενώ τόνισε ότι «στη σύγχρονη εποχή δίκαιος πόλεμος για την εργατική τάξη είναι μόνο η ταξική πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού».
Εκδήλωση με θέμα «Δύο χρόνια πανδημίας: Χάθηκε η εμπιστοσύνη στην επιστήμη;» στο Φοιτητικό Στέκι
Ξεκινώντας από το ερώτημα που έθετε η εκδήλωση, ο Γ. Σιδέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας και Πρόνοιας της ΚΕ και ειδικευόμενος γιατρός στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν», αναφέρθηκε στο ζήτημα του προσανατολισμού της επιστήμης, σε κάθε φάση ανάπτυξης της κοινωνίας και σε αυτήν τη βάση στο πώς η «εμπιστοσύνη» στην επιστήμη είναι φαινόμενο πολυσύνθετο.
Αναφερόμενος ειδικότερα στο πώς τα παραπάνω ισχύουν στην περίπτωση της Ιατρικής, επισήμανε τη μείωση ωρών και το περιεχόμενο διδασκαλίας των φυσικών επιστημών, τονίζοντας πως «καθόλου αδιάφορο δεν μας είναι το ταξικό ένστικτο που αναγνωρίζει πως το κράτος, το αστικό στη συγκεκριμένη περίπτωση, και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχουν στόχο να προστατεύσουν τη ζωή του λαού».
Στάθηκε στο πώς διάφορα πρωτόκολλα καθορίζονται από το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. «Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα μήνα πριν από την πανδημία οι 70άρηδες ήταν ικανοί να δουλεύουν αλλά κατά τη διάρκειά της έγιναν ηλικιωμένοι και ευπαθείς ομάδες», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Εχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι τα επιστημονικά δεδομένα υποτάσσονται στην πολιτική της κάθε αστικής κυβέρνησης», υπογράμμισε, αναφερόμενος σε συγκεκριμένα παραδείγματα απόψεων που διαχύθηκαν, χωρίς ωστόσο να στηρίζονται σε έρευνες, επιστημονικές εργασίες και δεδομένα, τονίζοντας πως «η εμπιστοσύνη του λαού μας έχει κλονιστεί προς την επιστήμη και γι' αυτό φταίνε οι καπιταλιστές αλλά και οι επιστήμονες που την υπέταξαν στο κέρδος, στις πολιτικές των κυβερνήσεων και στον καπιταλισμό. Από αυτό πηγάζει η όποια αμφισβήτηση των επιστημονικών ευρημάτων. Να λοιπόν ποιος ενισχύει και τροφοδοτεί τον ανορθολογισμό, τον αντιεπιστημονισμό, τον σκοταδισμό», τόνισε ανάμεσα σε άλλα.
Ο Κυρ. Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ, ξεκίνησε την παρέμβασή του αναδεικνύοντας τον σύνθετο χαρακτήρα του ερωτήματος - θέματος της συζήτησης.
Αναφερόμενος σε αστικά ιδεολογήματα που αποκρύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης της επιστήμης σημείωσε: «Τι συμβαίνει λοιπόν; Υπάρχει ο φόβος ή και η αμφισβήτηση της επιστήμης από τη μια μεριά και από την άλλη η αισιόδοξη άποψη ότι όλα θα τα λύσει η επιστήμη, άρα πρέπει να την εμπιστευόμαστε; Μήπως υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ τους; Ναι, υπάρχει. Είναι ότι βλέπουν τον καπιταλισμό ως την τελευταία λέξη της ανθρωπότητας.
Οπως καταλαβαίνετε, το ζήτημα αυτό δεν είναι υπόθεση κάποιων ειδικών. Αφορά ένα κρίσιμο ζήτημα: Ποια είναι η αιτία των προβλημάτων του κόσμου και ποια η διέξοδος απ' αυτά;», σημείωσε και πρόσθεσε: «Δεν είμαστε άοπλοι μπροστά σε αυτήν τη μάχη των ιδεών. Μάλιστα, για να είμαστε ακριβείς, είμαστε πολύ καλά οπλισμένοι, δηλαδή έχουμε στη διάθεσή μας ένα ολόκληρο οπλοστάσιο θέσεων και κυρίως ενός τρόπου, μιας μεθόδου ανάλυσης και ερμηνείας της πραγματικότητας που μπορεί να δώσει απάντηση με το βλέμμα στο μέλλον, στα μεγάλα "γιατί" των νέων, της εργατικής τάξης, της ανθρωπότητας συνολικότερα».
Περιγράφοντας την καρδιά του προβλήματος, ο ομιλητής τόνισε πως «ο καπιταλισμός αναπτύσσει την επιστήμη μόνο στον βαθμό που του δίνει κέρδος, οικονομικό και πολιτικό.
Γι' αυτό και μιλάμε για τάση προς σχετική στασιμότητα, δηλαδή στασιμότητα σε σχέση με τις δυνατότητες και τη δυναμική που δημιουργεί το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, σε σχέση με το τι θα μπορούσε να παραχθεί ποσοτικά και ποιοτικά, αν η κοινωνία ξεφορτωνόταν το κέρδος ως κίνητρο παραγωγής».
«Ολα αυτά επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει ταξικά ουδέτερη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων γενικά και της επιστήμης ως άμεσης παραγωγικής δύναμης ειδικότερα.
Επιβεβαιώνουν ότι η επιστήμη αναπτύσσεται μέσα στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σε κάθε ιστορική περίοδο τρόπου παραγωγής. Δεν αναπτύσσεται ταξικά ουδέτερα, ανεξάρτητα από τους στόχους της εκάστοτε άρχουσας τάξης και την πορεία της ταξικής πάλης.
Επομένως, δεν κινδυνεύουμε ως κοινωνία από την επιστήμη, αλλά από την καπιταλιστική αξιοποίησή της, τις προτεραιότητες που θέτει, τις ιεραρχήσεις της», τόνισε ο Κυρ. Ιωαννίδης, προσθέτοντας: «Υπερασπιζόμαστε την επιστήμη σημαίνει ότι την αντιμετωπίζουμε ως αυτό που ακριβώς είναι: Η προσπάθεια του ανθρώπου να βάλει λογική τάξη, να βρει τις σχέσεις ανάμεσα σε έναν άπειρο κόσμο που αλλάζει συνεχώς.
Το πραγματικά νέο δεν μπορεί να είναι η άρνηση του ανθρώπου να γνωρίσει τον κόσμο.
Πώς λοιπόν να μην αμφισβητείς την επιστήμη συνεχώς επιστημονικά;
Αλλά και πώς να μη θυμάσαι τα λόγια του Μπρεχτ που μας μιλάει για την αμφιβολία την ομορφότερη απ' όλες, σαν οι φοβισμένοι αδύναμοι σηκώνουν το κεφάλι και παύουν να πιστεύουν στων τυράννων τους τη δύναμη!
Και αυτός ο δρόμος περνάει από τη δική μας προσπάθεια και συμβολή. Για τη δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού στη διαδικασία της γνώσης, στη θεμελίωση βασικών επιστημονικών εννοιών, στην επιστημονική πρόοδο».
«Ο σοσιαλισμός στην εποχή μας μπορεί να δώσει απάντηση στις νεανικές αναζητήσεις, στις αγωνίες, στη δημιουργικότητα, στην όρεξη για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Εκεί θα βρίσκει νόημα ο σκοπός της επιστήμης, που είναι να συμβάλλει στο ξελάφρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης από τον μόχθο, την άγνοια και τον σκοταδισμό», σημείωσε.
Παρέμβαση στην εκδήλωση έγινε από τον Cristian Ferrer, Γραμματέα των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών στην Ισπανία.
Ο ομιλητής παρουσίασε την κατάσταση των πανεπιστημίων στην Ισπανία που, όπως περιέγραψε, ήδη πριν από την τρέχουσα υγειονομική και οικονομική κρίση, χαρακτηριζόταν από χρόνια υποχρηματοδότηση και προσπάθεια να περάσουν αντιδραστικά μέτρα.
«Αυτές οι διεργασίες βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη ακριβώς πριν από την έναρξη της πανδημίας και όχι μόνο δεν σταμάτησαν με τη διακοπή της φυσικής παρουσίας στα αμφιθέατρα, αλλά αντίθετα εντάθηκαν», τόνισε. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο Βασιλικό Νομοθετικό Διάταγμα που αποτέλεσε προάγγελο μιας σειράς μέτρων που καταλήγουν σε ένα νέο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια.
Οπως είπε, η πιο ολέθρια πλευρά του αφορά στη δημιουργία «πτυχίων δύο ταχυτήτων» στα πανεπιστήμια, με το 20 έως 40% των πιστωτικών τους μονάδων από πρακτική εργασία, για την οποία θα δημιουργηθεί μια νέα σύμβαση εργασίας που επιδεινώνει τις εργασιακές σχέσεις και τις απολαβές των φοιτητών. Υπογράμμισε πως αυτός ο νόμος «επιτίθεται στη συμμετοχή των φοιτητών και ενισχύει τον ρόλο του Κοινωνικού Συμβουλίου - όργανο συμμετοχής των επιχειρήσεων στη διοίκηση των πανεπιστημίων», ενώ με τον «Νόμο της Πανεπιστημιακής Συνύπαρξης» που ψηφίστηκε τον Μάη, ποινικοποιούνται μια σειρά από διαδηλώσεις εντός των πανεπιστημίων.