Σάββατο 24 Σεπτέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

  • ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ: Αναγνωρίζουν και βαθμολογούν θετικά την προσήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στους αντιλαϊκούς στόχους του κεφαλαίου
  • ΟΟΣΑ - ΕΚΤ: Επιβεβαιώνουν τα διαχειριστικά ζόρια και τις εντεινόμενες «αβεβαιότητες» για την παγκόσμια καπιταλιστική ανάκαμψη
  • ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ: Φορώντας τη μάσκα της «φιλανθρωπίας», καπιταλιστές ανακοίνωσαν τη συμμετοχή τους σε προγράμματα της κυβέρνησης Ομπάμα για... επενδύσεις με στόχο τη δήθεν ανακούφιση προσφύγων
  • ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΡΩΣΙΑ: Ο αντικαγκελάριος Ζ. Γκάμπριελ στη Μόσχα για τις μπίζνες μονοπωλιακών ομίλων
  • ΓΑΛΛΙΑ: Προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του πιο ικανού υπερασπιστή του κεφαλαίου
ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ
Συγκλίσεις και ταυτίσεις στη στρατηγική κατεύθυνση του εγχώριου κεφαλαίου

Αποκαλυπτική η... θετική βαθμολογία του ΣΕΒ στις τοποθετήσεις κυβέρνησης και ΝΔ στη ΔΕΘ

Eurokinissi

Αποκαλυπτική η... θετική βαθμολογία του ΣΕΒ στις τοποθετήσεις κυβέρνησης και ΝΔ στη ΔΕΘ
«Ο αναπτυξιακός στόχος είναι κοινός, τα μέσα διαφέρουν», επισημαίνει ο ΣΕΒ, αναγνωρίζοντας ανοιχτά τη στρατηγική σύγκλιση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, για την υπηρέτηση των αντιλαϊκών στόχων και προτεραιοτήτων του κεφαλαίου.

«Οπως στην πολιτική, έτσι και στην οικονομία, φαίνεται να μην υπάρχουν πλέον αδιέξοδα», τονίζουν οι βιομήχανοι, βαθμολογώντας θετικά τις παρεμβάσεις του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, και του προέδρου της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, στη ΔΕΘ, αφού αμφότεροι στοιχίζονται πλήρως στο στόχο της ανάκαμψης των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου. Παράλληλα, βέβαια, προβαίνουν και σε ορισμένες... «διορθώσεις» και «υποδείξεις», ακριβώς για την επίτευξη αυτού του αντιλαϊκού στόχου.

Οπως τονίζει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του, «παρά τις ιδεολογικές διαφορές, οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου»...

Αξιώνουν νέες αντιλαϊκές ανατροπές στο Ασφαλιστικό

Ταυτόχρονα, οι βιομήχανοι αφήνουν το δικό τους «αποτύπωμα» στην αντιλαϊκή πολιτική που θα εφαρμοστεί την «επόμενη μέρα» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικά, στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ο ΣΕΒ:

-- Υπογραμμίζει πως και οι «δύο πλευρές» (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), «για ευνόητους λόγους, τηρούν σιγήν ιχθύος για το μείζον θέμα της χώρας, που είναι το Ασφαλιστικό», και ταυτόχρονα επισημαίνει ότι «το Ασφαλιστικό θα εξακολουθήσει για πολλά χρόνια ακόμη να απορροφά πόρους και να δημιουργεί πίεση για αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων». Στο «διά ταύτα», προσθέτει: «Συνεπώς, η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων μπορεί να ακούγεται ως ανέξοδη πολιτική προσπορισμού εσόδων, ωστόσο είναι ανέφικτη, δεδομένων των ελλειμμάτων του Ασφαλιστικού (αλλά και της Υγείας), που θα ενταθούν, καθώς ο ελληνικός πληθυσμός γερνά γρήγορα». Σε αυτό το επίπεδο, η επιζητούμενη από το κεφάλαιο μείωση των «ελλειμμάτων» περνάει μέσα από νέες διαδοχικές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση.

-- Αναφέρει ότι «κύριο προαπαιτούμενο της 2ης αξιολόγησης είναι τα Εργασιακά», ενώ σημειώνει ότι «η επιδιωκόμενη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων θα ενισχύσει σημαντικά τη λειτουργία της αγοράς εργασίας, μόνον, όμως, εφόσον το θεσμικό πλαίσιο της διαιτησίας και της διαμεσολάβησης δεν παραβιάζει την ελευθερία των διαπραγματεύσεων, όπως συμβαίνει σήμερα». Αξιώνουν, δηλαδή, να έχουν ακόμα πιο λυμένα τα χέρια τους για την ένταση της εκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων...

«Ο,τι διευκολύνει τις επενδύσεις και τα κέρδη είναι σωστό»

Παράλληλα, οι βιομήχανοι κρατούν «μικρό καλάθι» σε ό,τι αφορά την ενεργοποίηση των μέτρων νομισματικής χαλάρωσης με την ένταξη και των ελληνικών ομολόγων.

Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν: «Οσον αφορά στην ένταξη στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, κανείς δεν επένδυσε ποτέ, με τόσα λίγα, σε τόσα πολλά, όπως μείωση κόστους δανεισμού, αποκατάσταση ρευστότητας, άρση περιορισμών κεφαλαίων, έξοδο στις αγορές. Το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων δεν είναι υποκατάστατο της αποκατάστασης αξιοπιστίας στην οικονομική πολιτική». Ταυτόχρονα, ο ΣΕΒ επισημαίνει πως «η μικρή συμβολή του προγράμματος στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν μπορεί να υπερεκτιμάται στην περίπτωση της Ελλάδας».

Σε ό,τι αφορά τις αναφορές του πρωθυπουργού για ρυθμούς ανάκαμψης από το 2017, ο ΣΕΒ τοποθετείται ως εξής: «Η ανάπτυξη που θα έλθει το 2017, σχεδόν αυτόματα, επειδή, κουτσά στραβά και με το στανιό, εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα (...) είναι μάλλον μία ευχή παρά αποτέλεσμα συγκεκριμένων και αποτελεσματικών αναπτυξιακών μέτρων».

Επιπλέον, «κριτικάροντας» τις παρεμβάσεις του Αλ. Τσίπρα και του Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι «και οι δυο ομιλίες παραλείπουν να αναφερθούν σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό παράγοντα για την επίτευξη αυτού του στόχου: Την ανάγκη της μείωσης του ενεργειακού κόστους στην παραγωγή, καθώς είναι παράγοντας ιδιαίτερα σημαντικός για μια ανταγωνιστική μεταποιητική βιομηχανία».

Η κυβέρνηση, βέβαια, περνά στην πράξη αλλεπάλληλα μέτρα για τη μείωση του «ενεργειακού κόστους» των βιομηχάνων: Ο ίδιος ο ΣΕΒ σε προηγούμενο «δελτίο» του, στις αρχές Σεπτέμβρη, έδινε συγχαρητήρια στην κυβέρνηση για την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή, την παράλληλη μείωση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιούν οι βιομηχανίες για κατανάλωση, την εφαρμογή των συμβάσεων διακοψιμότητας, την αλλαγή των όρων τιμολόγησης στο δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου κ.ά.

Αρα... οι «γκρίνιες» απλώς επιβεβαιώνουν ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο και οι βιομήχανοι «απαιτούν» κι άλλα δωράκια...

Ενταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων

«Η μείωση του μισθολογικού κόστους από μόνη της δεν βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα. Πρέπει να συνοδεύεται από μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, δηλαδή σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, ώστε να αντισταθμίζει την επίπτωση των μισθών στο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», επισημαίνει ο ΣΕΒ, βάζοντας σε πρώτο πλάνο τη στρατηγική του εγχώριου κεφαλαίου, στην προοπτική ανάκτησης πόντων ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου, με την πολιτική διαμόρφωσης φτηνότερων και περισσότερο ευέλικτων εργατών, με μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στους μισθούς και την παραγωγικότητα.

Σε αυτό το επίπεδο, η μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας» (στην πραγματικότητα οι εργάτες δεν είναι «κόστος», αλλά αυτοί που παράγουν τον πλούτο) δεν αφορά μόνο στους «ονομαστικούς μισθούς», αλλά συνδυάζεται και με τη διαρκή συμπίεση του «μισθολογικού κόστους» σε σχέση με τη μάζα της παραγωγής και βέβαια με την αξία των παραγόμενων εμπορευμάτων.

Λέει, μάλιστα, ο ΣΕΒ: «Και, βεβαίως, όλες αυτές οι σχέσεις πρέπει να βελτιώνονται πολύ περισσότερο στην Ελλάδα απ' ό,τι στις ανταγωνίστριες χώρες. Διότι μόνον τότε έχουμε αύξηση της ανταγωνιστικότητας».

Και, συνεχίζοντας, επισημαίνει: «Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι για κάθε επίπεδο αύξησης της παραγωγικότητας δεν μπορείς να έχεις μεγαλύτερη αύξηση των μισθών που να αυξάνει το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», και κατά συνέπεια, για τα κέρδη των καπιταλιστών, «η αύξηση των μισθών πρέπει να συγκρατείται σε ορισμένα όρια, που ορίζεται από την αύξηση της παραγωγικότητας, διαφορετικά καταλήγει εναντίον της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας».

Η ανταγωνιστικότητα με τη σειρά της προϋποθέτει νέες κερδοφόρες επενδύσεις «σε καινοτομία, νέες μεθόδους παραγωγής και οργάνωσης, τεχνολογίες αιχμής κ.ά.», όπως σημειώνει ο ΣΕΒ, λέγοντας ότι «ο επενδυτής βλέπει δηλαδή το δείκτη ανταγωνιστικότητας ο οποίος πρέπει να δείχνει βελτίωση, (...) πού θα βγάλει τα μεγαλύτερα κέρδη».

Εν κατακλείδι, οι βιομήχανοι αναφέρουν: «Οτιδήποτε διευκολύνει τον επενδυτή να κάνει μία κερδοφόρα επένδυση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Και οι διαρθρωτικές αλλαγές που βελτιώνουν τη λειτουργικότητα της οικονομίας και την ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση».

Τα παραπάνω προϋποθέτουν τη διαμόρφωση μεγαλύτερων εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, τη «μαζική προσέλκυση μεγάλων ξένων επιχειρήσεων που είναι διεθνώς ανταγωνιστικές (...), αξιοποιώντας ταυτόχρονα τις μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις», που, με τη σειρά τους, θα λειτουργούν «σε συστάδες επιχειρήσεων που εξυπηρετούν μεγαλύτερες επιχειρήσεις που παράγουν για τη διεθνή αγορά».

Και, εν προκειμένω, προκύπτει ανάγλυφα η «μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», αυτήν τη φορά για «ανταγωνιστικά εμπορεύματα» που μπορούν να παραχθούν με χαμηλότερο ύψος επενδύσεων (από λεγόμενες μικρομεσαίες επιχειρήσεις), άρα θα έχουν μεγαλύτερη απόδοση σε σχέση με αυτήν που θα είχαν στο πλαίσιο της παραγωγής τους από ισχυρότερες επιχειρήσεις και ομίλους.

Συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών

«Ευρέως αποδεκτή ως βασική αδυναμία του ελληνικού λιανεμπορίου είναι ο μεγάλος αριθμός των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες καλύπτουν τα δύο τρίτα των συνολικών πωλήσεων, έναντι μόλις του ενός τετάρτου στην ΕΕ».

Αυτό υπογραμμίζεται σε μελέτη της Εθνικής Τράπεζας, η οποία - σε αντίστοιχο μήκος κύματος με επισημάνσεις και του ΣΕΒ - εστιάζει στην «ανάγκη» μεγάλης έκτασης αναδιαρθρώσεων στο λιανεμπόριο, για τη δημιουργία μεγαλύτερων σχημάτων, στα οποία θα συγκεντρώνονται η επιχειρηματική «πίτα» και τα κέρδη, με ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα. Αντίστοιχες επισημάνσεις, εξάλλου, κάνουν τα επιτελεία της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, ήδη από την εποχή του πρώτου μνημονίου...

Η εν λόγω μελέτη αφορά στις λεγόμενες «μικρομεσαίες επιχειρήσεις», στις οποίες ταξινομούνται συλλήβδην αυτοαπασχολούμενοι, αλλά και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 10 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «με τον όγκο πωλήσεών του να συρρικνώνεται κατά 5% ετησίως την τελευταία επταετία, το λιανικό εμπόριο στην Ελλάδα προσανατολίζεται σε μια υποχρεωτική αναδιάρθρωση και στην ανεύρεση ενός νέου προτύπου δομών και λειτουργίας».

Παράλληλα, επισημαίνεται ότι παρά τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας, «μεγάλο κομμάτι του πλεονάσματος μικρών επιχειρήσεων οφείλεται σε διαρθρωτικές στρεβλώσεις του περιβάλλοντος και δημιουργεί εμπόδια στην αποδοτική λειτουργία του κλάδου», ενώ το λιανεμπόριο στην Ελλάδα χρησιμοποιεί σχεδόν 5πλάσιας αξίας πάγια κεφάλαια σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο για να πετύχει πωλήσεις αντίστοιχης αξίας.

ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΟΟΣΑ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Εντείνονται οι «αβεβαιότητες» για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία

Σε νέα αρνητική αναπροσαρμογή των προβλέψεών τους προχώρησαν ο ΟΟΣΑ και η ΕΚΤ (στη φωτ. ο γγ του ΟΟΣΑ με τον γενικό διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου)

Associated Press

Σε νέα αρνητική αναπροσαρμογή των προβλέψεών τους προχώρησαν ο ΟΟΣΑ και η ΕΚΤ (στη φωτ. ο γγ του ΟΟΣΑ με τον γενικό διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου)
Προς τα κάτω αναπροσαρμόζουν, για μια ακόμη φορά, τις προβλέψεις τους για την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας και την οικονομία της Ευρωζώνης ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), τονίζοντας στις σχετικές εκθέσεις τους, που δημοσιοποιήθηκαν αυτήν τη βδομάδα, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης θα παραμείνουν εξαιρετικά χαμηλοί και το τελευταίο τρίμηνο του 2016, όπως επίσης και τη νέα χρονιά.

Πιο συγκεκριμένα, ο ΟΟΣΑ υπογραμμίζει ότι η παγκόσμια οικονομία θα αναπτυχθεί με πιο αργούς ρυθμούς σε σχέση με το 2015 και προειδοποιεί ότι η «παγίδα» των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης δείχνει να παγιώνεται, ενώ οι αρνητικές προβλέψεις επιδρούν και μειώνουν περαιτέρω το εμπόριο, τις επενδύσεις, την παραγωγή αλλά και το ύψος των μισθών.

Αντίστοιχα, η ΕΚΤ αναθεώρησε προς τα κάτω τις μακροοικονομικές της προβλέψεις σχετικά με τους ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωζώνης, εντοπίζοντας τους κινδύνους κυρίως στην κατάσταση της διεθνούς οικονομίας, η οποία επηρεάζεται τόσο από το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, όσο και από την περαιτέρω επιβράδυνση η οποία αναμένεται στην Κίνα, αλλά και στις αναδυόμενες οικονομίες.

Αναθεώρηση προς τα κάτω σε όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα

Ειδικότερα, ο ΟΟΣΑ κάνει τις εξής εκτιμήσεις:

Παγκόσμια οικονομία: 2016: 2,9% (έναντι πρόβλεψης 3% τον Ιούνη), 2017: 3,2% (από 3,3%)

Ευρωζώνη: 2016: 1,5% (από 1,6%), 2017: 1,4% (από 1,7%)

ΗΠΑ: 2016: 1,4% (από 1,8%), 2017: 2,1% (από 2,2%)

Ιαπωνία: 2016: 0,6% (από 0,7%), 2017: 0,7% (από 0,4%)

Βρετανία: 2016: 1,8% (από 1,7%), 2017: 1% (από 2%)

Κίνα: 2016: 6,5%, 2017: 6,2% (αμετάβλητα).

Να σημειωθεί επίσης η κριτική που ασκείται από τον ΟΟΣΑ στην πολιτική των χαμηλών επιτοκίων που ακολουθούν οι Κεντρικές Τράπεζες των πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών οικονομιών, η οποία, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η έκθεση, «στρεβλώνει» τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και ενισχύει τους κινδύνους μιας απότομης πτώσης στα διεθνή χρηματιστήρια.

Στη δήλωσή της με αφορμή τη δημοσίευση της έκθεσης η επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, Κάθριν Λ. Μαν, σημείωσε πως η επιβράδυνση που καταγράφεται στις διεθνείς εμπορικές αγορές υπογραμμίζει τις ανησυχίες σχετικά με την «ευρωστία» της οικονομίας, αλλά και τις δυσκολίες για την έξοδο από την παγίδα της χαμηλής ανάπτυξης.

Για τη Βρετανία, ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του επισημαίνει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας επιβραδύνονται μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Παρά την ισχυρή, όπως λέει, παρέμβαση της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας, η οποία βοήθησε στη σταθεροποίηση των αγορών, η αβεβαιότητα παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα και εντός αυτού του αβέβαιου περιβάλλοντος είναι επόμενο να γίνεται προσαρμογή των προβλέψεων επί το δυσμενέστερον.

Αβέβαιη παραμένει την ίδια στιγμή η ανάπτυξη στην Ιαπωνία, ενώ και η οικονομία της Κίνας θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει «προκλήσεις», καθώς γίνονται εσωτερικές αναπροσαρμογές και ενισχύεται ο τομέας των υπηρεσιών αλλά και η εγχώρια ζήτηση.

Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση βρίσκεται η Βραζιλία, η οικονομία της οποίας αναμένεται να συρρικνωθεί φέτος κατά 3,3%.

Σε ανάλογο ύφος και η ΕΚΤ

Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), παρότι στο οικονομικό δελτίο του Σεπτέμβρη εκφράζει «συγκρατημένη αισιοδοξία» ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα ενισχυθεί σταδιακά, επισημαίνει ότι αυτό θα γίνει άνισα, ενώ την ίδια στιγμή σημειώνει πως μια ενδεχόμενη σύσφιξη των χρηματοδοτικών συνθηκών και μια αύξηση της πολιτικής αβεβαιότητας θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις ισχύουσες μακροοικονομικές ανισορροπίες, πλήττοντας την εμπιστοσύνη και καταλήγοντας σε μια απροσδόκητα ισχυρή επιβράδυνση.

Προβληματισμός εκφράζεται σχετικά με τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, αφού, όπως αναφέρει, οι απαιτούμενες δράσεις για την επίλυση του διογκούμενου αυτού προβλήματος θα επιδράσουν αρνητικά στην οικονομική ανάπτυξη, έστω και βραχυπρόθεσμα.

Σε σχέση με το Brexit αναφέρεται πως μέχρι σήμερα έχει περιορισμένη επίδραση και καθώς αρκετοί αναλυτές αυξάνουν τις αρνητικές εκτιμήσεις στις οποίες είχαν από την αρχή προχωρήσει, η ΕΚΤ σημειώνει πως τα δύσκολα έρχονται. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, «οι οικονομικές επιπτώσεις της αποχώρησης από την ΕΕ θα μπορούσαν να είναι χειρότερες από ό,τι αναμενόταν, αυξάνοντας την αβεβαιότητα και επηρεάζοντας αρνητικά το εμπόριο, την επιχειρηματική εμπιστοσύνη και τις επενδύσεις».

Βαρέλι δίχως πάτο...

Ταυτόχρονα, σε ό,τι αφορά τις δημοσιονομικές εξελίξεις στην Ευρωζώνη, η ΕΚΤ τονίζει ότι «οι χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους θα χρειαστεί να καταβάλουν πρόσθετες προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής». Είναι σαφές ότι «φωτογραφίζουν» την «ανάγκη» εντονότερης κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη με υψηλά χρέη, επιβεβαιώνοντας ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι βαρέλι δίχως πάτο...

Εν προκειμένω, βλέπουν πρόσθετους κινδύνους, επισημαίνοντας ότι «οι εν λόγω χώρες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε τυχόν επανεμφάνιση αστάθειας στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή εκ νέου αύξηση των επιτοκίων».

Ταυτόχρονα, τα κράτη της Ευρωζώνης, που «διαθέτουν δημοσιονομικά περιθώρια ελιγμών», καλούνται να τα αξιοποιήσουν, π.χ. επεκτείνοντας τις δημόσιες επενδύσεις.

Παράλληλα, σημειώνεται πως η μείωση της ανεργίας σε ολόκληρη την Ευρωζώνη επέδρασε θετικά στην ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, παρά το γεγονός ότι το ύψος του ονομαστικού μισθού σε σχέση με το συνολικό διαθέσιμο εισόδημα έχει μειωθεί. Ωστόσο, οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος τους ημιαπασχόληση, τάση που ακολουθείται φυσικά και στη χώρα μας.

Ειδικότερα, καταγράφεται σταδιακή ενίσχυση της ημιαπασχόλησης ήδη από το 2008, όταν οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας αντιστοιχούσαν στο 19% του συνολικού εργατικού δυναμικού, για να φτάσουν το 21,7% το 2013 και το 22,2% το 2016. Επισημαίνεται επίσης πως η ενίσχυση των ελαστικών μορφών απασχόλησης σχετίζεται και με αλλαγές στο εσωτερικό των οικονομιών της Ευρωζώνης και την ενίσχυση του τομέα των υπηρεσιών. Στην έκθεση αναφέρεται ότι το ποσοστό της ημιαπασχόλησης στη βιομηχανία αντιστοιχεί στο 9% περίπου του συνόλου των εργαζομένων και μάλιστα κατά τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει σταθερή μείωση. Αντίθετα, στον τομέα των υπηρεσιών είναι αρκετά άνω του 20%.

Παράλληλα, και η έκθεση της ΕΚΤ, όπως και αυτή του ΟΟΣΑ, επισημαίνει την αρνητική επίδραση της διαρκούς επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας. Ειδικότερα, η ΕΚΤ σημειώνει πως η αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας μπαίνει σε σταθερή βάση, ωστόσο παραμένει εν πολλοίς εξαρτημένο από τις αποφάσεις της κυβέρνησης και την υποστήριξη που προσφέρει σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας, όπως οι υποδομές, αλλά και την επεκτατική νομισματική πολιτική που συνεχίζει να εφαρμόζει.

Ανησυχία εκφράζεται επίσης και για την πορεία των οικονομιών της Βραζιλίας και της Ρωσίας, για τις οποίες σημειώνεται ότι τόσο φέτος όσο και του χρόνου οι ρυθμοί ανάπτυξης θα έχουν αρνητικό πρόσημο.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί προχωρούν σε αλλεπάλληλες αρνητικές αναθεωρήσεις των προβλέψεών τους για τους ρυθμούς ανάπτυξης, οχτώ χρόνια μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης.

Τα βαθιά διαχειριστικά ζόρια μάλιστα επιβεβαιώνονται από το γεγονός ότι αυτές οι αρνητικές αναθεωρήσεις των προβλέψεων αφορούν σε όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, πέρα και πάνω από τις όποιες «παραλλαγές» στο «μείγμα» διαχείρισης της κρίσης («παραλλαγές» που βέβαια είναι αναγκασμένες να υπακούν στους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας) και μετά από σειρά παρεμβάσεων στο πεδίο της νομισματικής πολιτικής και των επιτοκίων των Κεντρικών Τραπεζών...


Φ. Κ.

«Ενδιαφέρον» για την Ελλάδα

Αίσθηση προκαλεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έδειξαν για την τύχη προσφύγων στην Ελλάδα η γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης «Facebook» και η πολυεθνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στον τομέα της ναυτιλίας, του λίζινγκ αεροσκαφών και κτηματομεσιτικών υπηρεσιών, «Libra Group».

Το «Facebook» υποσχέθηκε να παράσχει υπηρεσίες ασύρματου Ιντερνετ (Wi-Fi) σε 35 τοποθεσίες στην Ελλάδα όπου βρίσκονται καταυλισμοί προσφύγων, σε συνεργασία με αμερικανικές ΜΚΟ, ενώ η συμμετοχή του «Facebook» στην πρωτοβουλία Ομπάμα αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα.

Η πολυεθνική «Libra Group» (που όπως προαναφέραμε συνδέεται με το διεθνές ναυτιλιακό και κτηματομεσιτικό κεφάλαιο), επίσης, υποσχέθηκε να παράσχει οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη σε ΜΚΟ που δουλεύουν άμεσα μόνον με πρόσφυγες στην Ελλάδα με ενδιαφέρον στην εκπαίδευση και την Ψυχική Υγεία και ασφάλεια για ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και γυναίκες. Υποσχέθηκε να αγοράσει και να εγκαταστήσει κάμερες παρακολούθησης και να προσλάβει επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Ψυχικής Υγείας «για το καλό των προσφύγων» και να προσφέρει υποτροφίες εκπαίδευσης σε ασυνόδευτα παιδιά.

ΗΠΑ - ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ
Πάρτι μονοπωλίων σε βάρος των προσφύγων

Φορώντας τη μάσκα της «φιλανθρωπίας», καπιταλιστές ανακοίνωσαν τη συμμετοχή τους σε προγράμματα της κυβέρνησης Ομπάμα για ...επενδύσεις με στόχο τη δήθεν ανακούφιση προσφύγων

Ηγέτες χωρών που αιματοκυλούν τους λαούς προς όφελος των μονοπωλίων τους φόρεσαν τη μάσκα του «αρωγού» των προσφύγων...

Copyright 2016 The Associated

Ηγέτες χωρών που αιματοκυλούν τους λαούς προς όφελος των μονοπωλίων τους φόρεσαν τη μάσκα του «αρωγού» των προσφύγων...
Τράπεζες που προσπαθούν να ξεπλύνουν τα αμέτρητα εγκλήματα σε βάρος χωρών και λαών που καταληστεύουν με «συμβολικές» εκστρατείες φιλανθρωπίας και συμμετοχής σε κυβερνητικά σχέδια δήθεν αγαθοεργών. Καπιταλιστές που κερδοσκοπούν στα χρηματιστήρια και χρηματοδοτούν «πολύχρωμες επαναστάσεις». Διαδικτυακοί κολοσσοί που απλώνουν τα πλοκάμια τους σχεδόν σε κάθε δραστηριότητα της ανθρώπινης ζωής με σκοπό τον έλεγχο, την εξουσία πάνω στους λαούς και φυσικά το κέρδος. Διαφημιστικές εταιρείες και όμιλοι παροχής υπηρεσιών που «ακονίζουν τα μαχαίρια τους» πάνω στην προώθηση αλληλοσυγκρουόμενων μονοπωλιακών συμφερόντων φορώντας τη μάσκα του τάχα ανυστερόβουλου ευεργέτη. Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι «εταίροι» του απερχόμενου Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, που στα μέσα της βδομάδας συμμετείχαν στη φιέστα που έστησε στο περιθώριο της 71ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τάχα για το καλό των άνω των 60.000.000 ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών. Για το καλό δηλαδή αυτών που υποφέρουν από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που πραγματοποιεί η κυβέρνησή του σε κάθε γωνιά του πλανήτη, όπου «διακυβεύονται» τα λεγόμενα «ζωτικά εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ» (δηλαδή, τα συμφέροντα αμερικανικών μονοπωλίων που θίγονται από τον ανταγωνισμό...).

Το πάρτι του Ομπάμα για το «καλό των προσφύγων» λεγόταν «Διάσκεψη Ηγετών για τους Πρόσφυγες». Συμμετείχαν, όπως ανακοινώθηκε, πάνω από 50 χώρες (με «συνοικοδεσπότες» τη Γερμανία, τον Καναδά, τη Σουηδία, το Μεξικό, την Ιορδανία, την Αιθιοπία) αλλά και άλλες που προθυμοποιήθηκαν να αναλάβουν γενικόλογες «δεσμεύσεις» για τη βελτίωση της ζωής των προσφύγων. Οπως η Σαουδική Αραβία, που αιματοκυλά από τον περσινό Μάρτη το λαό της Υεμένης, έχοντας προκαλέσει εκατομμύρια πρόσφυγες και υποσιτισμένους αμάχους, τους οποίους τώρα καμώνεται πως θα «φροντίσει»!

Στο κόλπο μπήκαν βεβαίως και μεγάλες ή μικρότερες εταιρείες στο πλαίσιο της λεγόμενης «λογικής» σύμπραξης του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για το «κοινό καλό», όπως η τράπεζα «Goldman Sachs», η εταιρεία πιστωτικών καρτών «Mastercard», η εταιρεία τραπεζικών εμβασμάτων και μεταφοράς χρήματος «Western Union», η πολυεθνική καταναλωτικών, καλλυντικών και φαρμακευτικών ειδών «Johnson & Johnson», ο διαδικτυακός τεχνολογικός κολοσσός «Google», η «Microsoft», οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης «Twitter» και «Facebook», η διαδικτυακή εταιρεία υπηρεσιών μεταφοράς - ταξί «Uber», αλλά και εταιρείες υπηρεσιών διαμονής σε καταλύματα τύπου AIRBNB και «Tripadvisor».

Ωστόσο, το «καλό» που υποτίθεται πως κάνουν τα παραπάνω μονοπώλια για τους πρόσφυγες, ελάχιστη σχέση έχει με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαών και περισσότερη με τα κέρδη των μονοπωλίων. Κυρίως, γιατί οι «φιλάνθρωποι» που βουτούν τα χέρια τους στο αίμα των δεκάδων επεμβάσεων που στήνουν στο πλαίσιο της ενδοϊμπεριαλιστικής κόντρας δεν διστάζουν να τα ξεπλύνουν, στην επόμενη φάση, με ...αγαθοεργίες και επιχειρηματικά σχέδια που στοχεύουν στην αύξηση της εκμετάλλευσης.

«Ορχήστρα» συμφερόντων

Βεβαίως, δεν παίζουν όλες οι εταιρείες το ίδιο «βιολί» στην «ορχήστρα» του ζόφου και της καταστροφής που σπέρνουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ούτε έχουν όλες ακριβώς τις ίδιες επιδιώξεις. Κάποιες επιδιώκουν την καλλιέργεια ακόμη καλύτερων σχέσεων με τα ανώτατα κλιμάκια εξουσίας στις ΗΠΑ ευελπιστώντας σε προνομιακή μεταχείριση (π.χ. «Google», «Goldman Sachs»).

Αλλες, όπως η εταιρεία «Soros Fund Management», που διαχειρίζεται αμοιβαία κεφάλαια υψηλού ρίσκου και ανήκει στον μεγαλοκαπιταλιστή Τζορτζ Σόρος «προσδοκούν την αύξηση των κερδών τους χρησιμοποιώντας τις φρέσκες επιχειρηματικές ιδέες νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία προσφύγων που διψούν για μία ευκαιρία φυσιολογικής ζωής. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ένα 24ωρο πριν από τη διάσκεψη του Ομπάμα για το Προσφυγικό, ο Σόρος ανακοίνωσε με άρθρο του στη «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ» το σχέδιό του για «επενδύσεις» (έτσι ακριβώς είπε!) ύψους 500.000.000 δολαρίων σε νεοφυείς εταιρείες, επιχειρηματικά σχέδια και καινοτόμες ιδέες προσφύγων και από τα κέρδη θα δώσει και για τους πρόσφυγες...

Αλλοι απλά προσπαθούν να ξεγελάσουν, φορώντας το προσωπείο του «φιλάνθρωπου» και κερδοσκοπούν διευρύνοντας τα «χρυσωρυχεία» συλλογής και ανάλυσης δεδομένων προσφύγων και μεταναστών με στόχο τον μεγαλύτερο έλεγχο των μαζών, όπως οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης «Facebook» και «Twitter». Ορισμένοι ψάχνουν για νέους, φθηνούς εργάτες, όπως η αμφιλεγόμενη διαδικτυακή εταιρεία παροχής υπηρεσιών μεταφορών - ταξί UBER, που έχει προκαλέσει κύματα διαμαρτυρίας σε χώρες κυρίως της Ευρώπης καθώς δρα ενάντια στα συμφέροντα «παλιότερων» μονοπωλίων που νέμονται τον τομέα υπηρεσιών ταξί αλλά και αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων... Κάποιες άλλες, όπως η εταιρεία «Transparent Business», προσφέρουν τεχνολογικές υπηρεσίες σε «Μη» Κυβερνητικές Οργανώσεις που θησαυρίζουν από τα ολοένα και αυξανόμενα κύματα προσφύγων και μεταναστών, που κατά γενική ομολογία είναι πλέον, σε διεθνές επίπεδο, τα πιο μεγάλα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε κάθε περίπτωση, τόσο η «Διάσκεψη Ηγετών για τους Πρόσφυγες» του Ομπάμα στις 20/9, όπως προηγουμένως και η ανάλογη Διάσκεψη Κορυφής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες στις 19/9, αποσαφήνισαν το εξής: Οι πρόσφυγες, που ξεριζώθηκαν, ήρθαν για να μείνουν καιρό... Δεν φαίνεται πως φιλοξενούνται προσωρινά με στόχο να επιστρέψουν σύντομα στις πατρίδες τους, γιατί πολύ απλά οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν σκοπό να τερματίσουν τους πολέμους που οι ίδιοι προκαλούν (πάνω στη λύσσα τους να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών και της εξουσίας) αλλά να τους παρατείνουν και να τους πολλαπλασιάσουν...

Αλλιώς, για ποιο λόγο ο Ομπάμα θα έκανε τον «τροχονόμο» των προσφυγικών ροών, θα ενθάρρυνε πλούσιες (όπως ο Καναδάς) αλλά και αναπτυσσόμενες χώρες (όπως η Αιθιοπία) να επωμιστούν και εκείνες βάρος από τη «μοιρασιά» των προσφύγων; Γιατί να «νοιαζόταν» για την τύχη τους, δίχως (με τον έναν ή άλλον τρόπο...) κέρδος;

«Δεσμεύσεις» και συμμετοχές...

Οπως προαναφέραμε, ανάμεσα στις μερικές δεκάδες εταιρείες που συμμετείχαν στη διάσκεψη του Ομπάμα ήταν και «ηχηρά» ονόματα του διεθνούς κεφαλαίου, που μπήκαν στο παιχνίδι με προγράμματα - προφάσεις εν αμαρτίαις...

Αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στα προγράμματα που ανακοίνωσαν πως θα διεκπεραιώσουν και τα οποία δεν ξεπερνούν σε κόστος τα 150.000.000 δολάρια (πέρα από τα 500.000.000 που υποσχέθηκε να «επενδύσει» ο Σόρος στους πρόσφυγες...). Ποσό που μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό των κερδών που συσσωρεύει το διεθνές κεφάλαιο!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αμερικανική πολυεθνική τράπεζα «Goldman Sachs», που υποσχέθηκε να δώσει 7,5 εκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη προγραμμάτων σε συνεργασία με «Μη» Κυβερνητικές Οργανώσεις, και την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Η εν λόγω τράπεζα, λοιπόν, καμώνεται ακόμη πως θα βοηθήσει τους πρόσφυγες στην εκμάθηση των Αγγλικών και στην απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων για 10.000 γυναίκες...

Αλλη τράπεζα, που είναι η μεγαλύτερη στις ΗΠΑ, η «JP Morgan Chase», υποσχέθηκε να δώσει 1,7 εκατομμύρια για την εκπαίδευση, διατροφή και περίθαλψη προσφυγόπουλων που βρίσκονται σήμερα σε χώρες της Μέσης Ανατολής (π.χ. Ιορδανία, Λίβανο).

Η εταιρεία τραπεζικών εμβασμάτων και μεταφοράς χρήματος διεθνώς «Western Union» ανέλαβε να «διευκολύνει» τη μεταφορά κεφαλαίων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τα οποία συγκεντρώνονται σε φιλανθρωπικές εκστρατείες. Επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να εξασφαλίσει προνομιακή θέση σε αυτό το κομμάτι διακίνησης κεφαλαίων...

Η «Mastercard» ανέλαβε να παράσχει υπηρεσίες προπληρωμένων πιστωτικών καρτών σε περίπου 2.000.000 πρόσφυγες. Μη φανταστείτε τίποτε σπουδαίο. Ο καθένας από τους δικαιούχους θα έχει στο «λογαριασμό» του μηνιαίως μόλις 27 δολάρια για την αγορά των άκρως απαραίτητων τροφίμων ή προσωπικών ειδών! Ετσι, όμως, η «Mastercard» διώχνει άλλους ανταγωνιστές (π.χ. «American Express») από το συγκεκριμένο κομμάτι της αγοράς.

Η «Google», από την άλλη, θα συμμετάσχει στην πρωτοβουλία του Ομπάμα ανακοινώνοντας ότι θα παράσχει «συμβουλευτικές υπηρεσίες και τεχνολογία» σε «Μη» Κερδοσκοπικές Οργανώσεις για πάνω από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες και θα αναλάβει τη δημιουργία πρότυπης ψηφιακής σχολικής αίθουσας για προσφυγόπουλα προσχολικής ηλικίας έως το 2017 από τη Συρία στο Λίβανο.

Η σουηδική εταιρεία ΙΚΕΑ (που πέρσι εκτόξευσε τα κέρδη της κατά 3,5 δισ. δολάρια) υποσχέθηκε να βοηθήσει στην επίπλωση προσφυγικών καταυλισμών με είδη αξίας 500.000 δολαρίων.

Η πολυεθνική «Johnson & Johnson», που κατηγορήθηκε πρόσφατα πως διέθετε εν γνώσει της στην παγκόσμια αγορά καρκινογόνα πούδρα για βρέφη, υποσχέθηκε να δώσει 1,75 εκατομμύρια δολάρια στη βρετανική Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Save the Children» για την κάλυψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων για πρόσφυγες σε Αίγυπτο και Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό πως με τέτοια ψίχουλα κανένα μονοπώλιο δεν μπορεί να ξεπλύνει τα εγκλήματά του. Ας μην ξεγελιούνται, λοιπόν, οι λαοί με τις ψευτοφιλανθρωπίες του κεφαλαίου και ας παλέψουν, με ακόμη περισσότερη ορμή, για τα δικαιώματά τους!


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΓΑΛΛΙΑ
Επίδοξοι υπερασπιστές του κεφαλαίου στη «γραμμή εκκίνησης»

Οι Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι ανταγωνίζονται σε αντεργατικές προτάσεις

Ο Σαρκοζί σε προεκλογική του ομιλία

Copyright 2016 The Associated

Ο Σαρκοζί σε προεκλογική του ομιλία
Οι δυσκολίες ανάκαμψης της γαλλικής οικονομίας και οι ευρύτεροι προβληματισμοί του ντόπιου κεφαλαίου, που βλέπει να παραμένει το προβάδισμα αρκετών ανταγωνιστών του, θα επιδράσουν καθοριστικά στην προεκλογική περίοδο που ουσιαστικά έχει ξεκινήσει στη Γαλλία, ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου, την ερχόμενη άνοιξη.

Πριν μερικές μέρες, στο μεγαλύτερο κόμμα της «δεξιάς» αντιπολίτευσης, τους Ρεπουμπλικάνους, οριστικοποιήθηκαν οι τελικά επτά υποψήφιοι για τις προκριματικές εσωκομματικές εκλογές, που στα τέλη του Νοέμβρη θα καθορίσουν ποιος θα πάρει το επίσημο κομματικό χρίσμα.

Επικρατέστεροι θεωρούνται αφενός ο Νικολά Σαρκοζί, πρώην Πρόεδρος της χώρας από το 2007 έως το 2012, και ο Αλέν Ζιπέ, που διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας την περίοδο 1995 - 1997. Ο μεν πρώτος λανσάρεται ως πιο «σκληροπυρηνικός» φιλελεύθερος, ο δε δεύτερος ως «μετριοπαθέστερος». Μια σειρά ταμπέλες κολλάνε και ξεκολλάνε στους επίδοξους υπερασπιστές του κεφαλαίου, που κονταροχτυπιούνται για το ποιος καλύτερα θα μπορέσει να προστατεύσει τα στρατηγικά συμφέροντα των γαλλικών μονοπωλίων.

Για το λαό και την εργατική τάξη της χώρας, αυτό που προετοιμάζουν όλοι οι υποψήφιοι είναι τους νέους γύρους αντιλαϊκών επιθέσεων.

Θέλουν ακόμα πιο φτηνούς εργάτες

Είναι ενδεικτικές οι διαπιστώσεις που κάνει ο Ζιπέ στο πρόγραμμά του για τα προβλήματα που χρειάζονται να αντιμετωπιστούν, ώστε να στηριχτούν επιχειρήσεις και ανάπτυξη: «Κόστος εργασίας που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών μας, ακαμψία και αστάθεια του κοινωνικού δικαίου που εμποδίζουν την ανάπτυξή τους, φορολογική επιβάρυνση και νόμοι που αποθαρρύνουν την πρωτοβουλία: τα κακά της οικονομίας μας είναι ευρέως γνωστά...». Δηλαδή, ζεσταίνονται οι μηχανές για ισοπέδωση των όποιων δικαιωμάτων (π.χ. όταν λένε «κόστος εργασίας που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα», εννοούν μείωση μισθών, εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, άρα και δικαιωμάτων, μείωση υπερωριών, αποζημιώσεων στις απολύσεις κ.λπ.) έχουν διασωθεί και για νέα «πακέτα κινήτρων», φορολογικών και άλλων, σε επιχειρηματίες που θέλουν να καινοτομήσουν ή να αναλάβουν πρωτοβουλίες αναζητώντας μεγαλύτερο /γρηγορότερο κέρδος, με την προσδοκία ότι έτσι μπορεί να επιταχυνθεί ευρύτερα η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίου, η αύξηση του ποσοστού κέρδους. Μιλούν δε για «κόστος εργασίας», όταν απ' αυτήν παράγεται ο πλούτος που καρπώνονται, άρα η εργασία δεν είναι κόστος.

«Δράση (σ.σ. για αντιμετώπιση των προβλημάτων) σημαίνει - υποστηρίζει ο Ζιπέ - να φέρουμε τη διάρκεια της αναφοράς του ωραρίου εργασίας στις 39 ώρες, επιτρέποντας έτσι στις εταιρείες να διαπραγματεύονται με βάση τις δικές τους ανάγκες... Δράση σημαίνει μεταρρύθμιση του κώδικα εργασίας, περιλαμβάνοντας στη σύμβαση εργασίας τους όρους καταγγελίας και μεταρρυθμίζοντας τα κοινωνικά κατώτατα όρια για να απελευθερώσουμε την πρόσληψη...».

Με άλλα λόγια, «δράση» για την «ανάπτυξη που αναζητά το κεφάλαιο» σημαίνει κατάργηση και τυπικά του 35ωρου (που ήδη ποδοπατιέται στους χώρους δουλειάς) και κύρια αναγνώριση της ανάγκης των εταιρειών «να διαπραγματεύονται με βάση τις δικές τους ανάγκες», ώστε να «ζυμώνεται» στις εργατικές συνειδήσεις και γενικά ότι όλες οι συνθήκες εργασίας και ζωής είναι «λάστιχο» που πρέπει να «προσαρμόζεται» στις ανάγκες της εργοδοσίας.

Από κοντά κι ο Ν. Σαρκοζί, σε πρόσφατη συνέντευξή του ξεκαθάρισε πως «οι επιχειρήσεις θα βρίσκονται στην καρδιά της οικονομικής μου πολιτικής. Ο στόχος είναι να τους επιτρέψουμε να είναι ανταγωνιστικές απέναντι στους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους...».

Την ίδια στιγμή, ο Σαρκοζί ιεραρχεί και τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, με μέτρα όπως «απομάκρυνση 300.000 θέσεων απασχόλησης από το Δημόσιο: 150.000 από τη δημόσια λειτουργία του Κράτους» και «150.000 από τις εδαφικές συλλογικότητες» (δήμοι κ.τ.λ.).

Ομως, ζηλευτή είναι η ειλικρίνειά του και σχετικά με τις μεθόδους ενθάρρυνσης στην επιστροφή στην αγορά εργασίας: «Δεσμευόμαστε για τη σταδιακή μείωση των επιδομάτων ανεργίας κατά 20% μετά από ένα 12μηνο και ακόμα 20% μετά από ένα 18μηνο... το αναγνωρίζω ότι πρόκειται για σοβαρό μέτρο, αλλά είναι απαραίτητο για να ενθαρρύνει την ταχεία ανάκαμψη της απασχόλησης...». Με λίγα λόγια, όποιος δεν δέχεται τις περιστασιακές και χωρίς δικαιώματα «ευκαιρίες» απασχόλησης που θα του προτείνουν, θα μένει ουσιαστικά «στον άσσο»... Οπως ακριβώς επιτάσσει η φιλοσοφία των «Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης» που συνδιαμορφώνουν στην ΕΕ και της οποίας η υλοποίηση προχωρά σε όλα τα κράτη - μέλη της «ενωμένης Ευρώπης».


Α.Μ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΡΩΣΙΑ
Συνεργασία μονοπωλίων παρά τα «κωλύματα»

Η επίσκεψη του σοσιαλδημοκράτη Γερμανού αντικαγκελάριου στη Μόσχα με γεωστρατηγικά και οικονομικά κίνητρα

Ο Πούτιν συναντά τον Γκάμπριελ
Ο Πούτιν συναντά τον Γκάμπριελ
Διήμερη επίσκεψη στη Ρωσία πραγματοποίησε τις προηγούμενες μέρες ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο σοσιαλδημοκράτης Γερμανός καγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, που αν και κράτησε ορισμένα προσχήματα για λόγους που έχουν σχέση με το εσωτερικό στον κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες, δεν έκρυψε την κύρια επιδίωξή του να προωθήσει τα συμφέροντα γερμανικών μονοπωλιακών ομίλων. Συγκεκριμένα, ο αντικαγκελάριος στη συνάντησή του με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε ότι επιθυμεί άρση των κυρώσεων της ΕΕ για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από την εφαρμογή της συμφωνίας του Μινσκ. Επίσης, για τη σύγκρουση στη Συρία εμφανίστηκε να προτρέπει τη Ρωσία να προχωρήσει τις επαφές με τις ΗΠΑ, ώστε να προωθηθεί πολιτική λύση στη Συρία. Ο Γκάμπριελ, όπως και ο επίσης σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Φ. Β. Σταϊνμάγερ, συχνά - πυκνά εμφανίζονται να διαφοροποιούνται από την Χριστιανοδημοκράτη καγκελάριο Μέρκελ και στο ζήτημα των κυρώσεων και στη σύγκρουση στη Συρία ή στο μεταναστευτικό ή τη Διατλαντική Συμφωνία ΕΕ και ΗΠΑ, πράγμα που ισχύει, αλλά έχει σχέση με την ενδοαστική κόντρα στη Γερμανία και την επιδίωξη των Σοσιαλδημοκρατών και ενόψει των εκλογών του 2017 να κερδίσουν τη στήριξη και άλλων μερίδων του κεφαλαίου και να χειραγωγήσουν πρωτίστως τα λαϊκά στρώματα. Σίγουρα, πάντως, δεν έχει σχέση με οπορτουνιστικές φαντασιώσεις που διακινούνται και στη χώρα μας από τον ΣΥΡΙΖΑ περί «αριστερόστροφης σοσιαλδημοκρατίας».

Αυτό που κόμιζε ο Γκάμπριελ και η συνοδεία του των πάνω από 20 επιχειρηματιών, ήταν επί της ουσίας η διάθεση ισχυρού τμήματος της γερμανικής αστικής τάξης να βελτιωθούν οι σχέσεις και σε ζητήματα που διαπιστώνονται διαφοροποιήσεις με κορυφαίο αυτό των κυρώσεων της ΕΕ, ώστε οι διμερείς εμπορικές σχέσεις να βελτιωθούν, να συνεχιστούν δηλαδή απρόσκοπτα οι μπίζνες των μονοπωλίων και των δύο χωρών, που επλήγησαν ειδικά το τελευταίο διάστημα. Αυτό, άλλωστε, επισήμανε και ο Ρώσος Πρόεδρος που έκανε λόγο για πτώση των εμπορικών συναλλαγών κατά 13,7% το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους.

«Πρεμούρα» για την Ενέργεια

Αν και δεν έγιναν πολλά γνωστά από τις επαφές του Γκάμπριελ, που ωστόσο και ο ίδιος είπε ότι τα αποτελέσματα θα έρθουν όχι άμεσα αλλά το επόμενο διάστημα, ο ομόλογός του υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας, Αλεξέι Ουλιουκάιεφ δημοσιοποίησε ότι τα κύρια ζητήματα στην ατζέντα των συζητήσεων αφορούσαν μεγάλα σχέδια προς υλοποίηση. Συγκεκριμένα, το προχώρημα του αγωγού φυσικού αερίου «Βόρειο Ρεύμα -2» (North Stream 2), που θα πηγαίνει παράλληλα με τη διαδρομή του υπαρκτού αγωγού ρωσικού αερίου, με το ίδιο όνομα ώστε να διπλασιαστεί η ποσότητα που θα φτάνει μέσω της Βαλτικής στη Γερμανία. Στο νέο αγωγό όπως και στον προηγούμενο συμμετέχουν στην κατασκευή και εκμετάλλευση ρωσικά, γερμανικά και άλλα ευρωπαϊκά μονοπώλια, όπως η ρωσική ενεργειακή «Gazprom», η BASF, η ΕΝΙ. Στο σχέδιο αυτό έχουν εκδηλώσει πιο ανοιχτά την αντίθεσή τους οι ΗΠΑ και η Πολωνία, προβάλλοντας ότι έτσι ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός θα έχει κυρίαρχη θέση στην τροφοδοσία της ΕΕ, θα μειώσει τις ροές μέσω της Ουκρανίας που έχουν ισχύ μέχρι το 2019 και έτσι θα χτυπηθεί και άλλο η εξασθενημένη ουκρανική οικονομία. Επίσης, συζητήθηκε η δυνατότητα διεύρυνση του συνδετήριου αγωγού αερίου στο έδαφος της Γερμανίας (ΟPAL), που κατευθύνεται από το βόρειο λιμάνι Γκρέιφσβαλντ στο Ολμπερνχάου κοντά στα γερμανοτσεχικά σύνορα στον οποίο συμμετέχει και η «Γκάζπρομ».

Και από τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ, Πολωνίας, γίνεται δηλαδή φανερό ότι διακυβεύονται ισχυρότατα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, δείγμα του οξύτατου ανταγωνισμού, ανεξάρτητα από τους διάφορους συνδυασμούς συμφωνιών ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους.

Επίσης, το ενδιαφέρον γερμανικών μονοπωλίων έχει τραβήξει η σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας Μόσχας - Καζάν. Από τις επιχειρηματικές συναντήσεις καπιταλιστών και από τις δύο χώρες εξετάζεται επίσης το ζήτημα της υποκατάστασης των εισαγωγών στη Ρωσία που πλήττονται από τις κυρώσεις από τρίτες χώρες. Τέλος, ανακοινώθηκε ότι το επόμενο «ραντεβού» των δύο πλευρών για τη διεύρυνση των εμπορικών σχέσεων θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της κοινής ομάδας εργασίας στις 31 Οκτώβρη στη Μόσχα.

Το δικό της ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η είδηση ότι Γερμανοί καπιταλιστές ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν επενδύσεις αρχικά ύψους 250 εκατομμυρίων δολαρίων στη Χερσόνησο της Κριμαίας και στη Σεβαστούπολη που έχει ενσωματωθεί στη Ρώσικη Ομοσπονδία. Και αυτό, παρά τις κυρώσεις, την αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας για την Ουκρανία, που θεωρεί την περιοχή κατεχόμενη. Οι κλάδοι που κυρίως ενδιαφέρουν, σύμφωνα με τον Μπέρνχαρντ Μίλερ, μέλος αντιπροσωπείας επιχειρηματιών που επισκέφτηκε πρόσφατα την περιοχή - όπως μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ITAR TASS - είναι κατά προτεραιότητα η ανακύκλωση σκουπιδιών και στη συνέχεια ο Τουρισμός. Μάλιστα, ο Μίλερ είπε ότι στην πρώτη επίσκεψη δημιουργήθηκε η λεγόμενη Γερμανο- Ρωσική Κοινότητα για πολιτιστικές και βιομηχανικές σχέσεις, στην οποία συμμετέχουν περίπου 80 επιχειρηματίες. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι και Γάλλοι και Ιταλοί επιχειρηματίες έχουν δείξει ενδιαφέρον για την εν λόγω περιοχή.

Από την όλη υπόθεση, επιβεβαιώνεται, για άλλη μια φορά, πως οι άρχουσες τάξεις, που το μόνο σίγουρο είναι ότι τσακίζουν τους λαούς τους, διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το μέγιστο κέρδος, ενώ οι κόντρες συμβαδίζουν και με κοινές μπίζνες και κολιγιές, που συνεχώς αναδιαμορφώνονται.


Δ.Κ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ