Πέμπτη 24 Σεπτέμβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αγώνας με όλες τις μορφές και κλιμάκωση με πανεργατική απεργία

Πρόγραμμα δράσης κατέθεσε το ΠΑΜΕ, μπροστά στους εφαρμοστικούς των μνημονίων που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση

Μιλώντας στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, ο εκπρόσωπος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είπε ανάμεσα σε άλλα: «Παίρνοντας υπόψη ότι η νέα κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εκλογές δεν είναι φιλική προς τους εργαζόμενους, γιατί ο προσανατολισμός, η στρατηγική των κομμάτων που την απαρτίζουν είναι με τις επιλογές και τα συμφέροντα των μονοπωλίων, της ΕΕ και ότι προχωρούν στην υλοποίηση όλων των μέτρων και των προαπαιτούμενων των μνημονίων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ, είναι ανάγκη η εργατική τάξη να απαντήσει.

Η κυβέρνηση, τις επόμενες μέρες, θα φέρει για ψήφιση στη Βουλή το ήδη έτοιμο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά και νόμο που στην ουσία θα παρεμποδίζει το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν, να έχουν συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ετοιμαζόμαστε και καλούμε την εργατική τάξη, τους άνεργους και μισοάνεργους, τους ανασφάλιστους και αδήλωτους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν, σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Κάνουμε γνωστή σε όλους την απόφασή μας και το θέτουμε και σήμερα εδώ από τώρα: Ορθώνουμε εργατικό - λαϊκό αγωνιστικό τείχος, για να εμποδίσουμε και να ακυρώσουμε τους νέους σχεδιασμούς. Να δυναμώσει η ταξική απάντηση, να μπλοκάρουμε τα νέα μέτρα, με νέους, πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες, με σχεδιασμό και κλιμάκωση, με στόχο τη μαζική πανεργατική πανελλαδική απεργιακή απάντηση απ' όλους τους κλάδους, την περίοδο που η κυβέρνηση θα θελήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση του μνημονίου, φέρνοντας τα προαπαιτούμενα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση οργανώνουμε την πάλη, κλιμακώνουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές αγώνα».

Το πλαίσιο πάλης για τους μισθούς

Για τους μισθούς, το ΠΑΜΕ προτείνει:

  • Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό.
  • Να καταργηθεί το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ.
  • Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009.
  • Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε για υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
  • Επαναφορά της Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο των ΟΤΑ. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλους τους κλάδους του Δημοσίου και επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα και επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
  • Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο στο Δημόσιο (Ν. 4024).
  • Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
  • Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.
  • Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
  • Επαναφορά του Ν. 2112 με επέκταση στους εργατοτεχνίτες.

Διαβάστε σήμερα στο τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία»:

-- Αναλυτικό ρεπορτάζ από την τοποθέτηση των ταξικών δυνάμεων στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ για το ζήτημα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

-- Οι ανατροπές που φέρνει σε Ασφαλιστικό - Εργασιακά η νέα κυβέρνηση και η στάση του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

-- Τρία παραδείγματα για την κατάσταση της εργατικής τάξης στις ΗΠΑ.

-- Ιστορικό: Τα «λιμενεργατικά» της Καλαμάτας το 1934 (α' μέρος).

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Να πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους την υπόθεση των Συμβάσεων

Με θέμα την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας συνεδρίασε χτες η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ

Από παλιότερη κινητοποίηση στα Τρόφιμα - Ποτά, με αιχμή το ζήτημα της κλαδικής σύμβασης
Από παλιότερη κινητοποίηση στα Τρόφιμα - Ποτά, με αιχμή το ζήτημα της κλαδικής σύμβασης
Την πλήρη χρεοκοπία του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού και νέου, επιβεβαίωσε η χτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, με θέμα την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Η πλειοψηφία συγκάλεσε τη συνεδρίαση, καθώς στις 30 Σεπτέμβρη λήγει η ισχύς της σημερινής ΕΓΣΣΕ, η οποία υπογράφτηκε στις 26/3/2014 και από τότε της έχουν δοθεί αλλεπάλληλες παρατάσεις.

Πρόκειται για μια ΕΓΣΣΕ που νομιμοποιεί τους μισθούς των 586 και 511 ευρώ μικτά, αφού η συνδικαλιστική πλειοψηφία και οι εργοδοτικές ενώσεις δεν μπήκαν καν σε συζήτηση για το μισθολογικό, το οποίο ορίζεται από την ΠΥΣ 6/2012. Κι όμως, η συνδικαλιστική πλειοψηφία υπερασπίζεται αυτό το αίσχος που συμφώνησε με τους εργοδότες και αντί να διεκδικήσει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, αναζητά νομικά και γραφειοκρατικά «πατήματα» προκειμένου να ανανεώσει για μία ακόμη φορά την ισχύ της σημερινής ΕΓΣΕΕ.

Σ' αυτό συμφώνησαν όλες ανεξαιρέτως οι παρατάξεις, εκτός από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που κατέθεσαν ολοκληρωμένη πρόταση για την υπογραφή νέας ΕΓΣΕΕ, αλλά και πρόγραμμα πάλης ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων που σχεδιάζει η κυβέρνηση, το οποίο κλιμακώνεται με πανελλαδική πανεργατική απεργία μόλις η νέα συγκυβέρνηση επιχειρήσει να νομοθετήσει τους εφαρμοστικούς του βάρβαρου τρίτου μνημονίου.

Συνένοχη η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ

Στη διάρκεια της συνεδρίασης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ άσκησαν κριτική στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία «την τελευταία στιγμή και χωρίς ίχνος δράσης και αγώνα, αναζητά διέξοδο για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ, με τη μορφή παράτασης της ήδη υπάρχουσας αρνητικής συμφωνίας που υπάρχει. Δηλαδή, καμιά συζήτηση για οργάνωση της πάλης, για το ξεκίνημα ενός αγώνα για μισθό στα 751 ευρώ ως βάση για επιπλέον αυξήσεις».

Τόνισαν ακόμα ότι «ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο παλιός αλλά και η μετεξέλιξή του, έχουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων. Πιστός στο θεό της ανταγωνιστικότητας και της ταξικής συνεργασίας, σπέρνοντας το δηλητήριο του δήθεν ρεαλισμού, όχι απλά δεν οργάνωσε την απάντηση των εργαζομένων και των συνδικάτων μπροστά στη βάρβαρη και κλιμακούμενη επίθεση, αλλά έβαλε νερό στο μύλο της εκμετάλλευσης, των άθλιων μισθών, του διαχωρισμού με βάση την ηλικία.

Ολο αυτό το διάστημα, όχι μόνο είναι απών από τις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζομένων, αλλά συμβάλλει στην επιδείνωση της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Δίνει σταθερά άλλοθι στην πολιτική των ψίχουλων, σπέρνει την ηττοπάθεια, καλλιεργεί την αναμονή, κρατώντας τους εργαζόμενους σε απόσταση από τους αγώνες.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί στήριξε την κοροϊδία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι θα επαναφέρει τις ΣΣΕ και τον κατώτερο μισθό, δημιουργώντας αυταπάτες στην εργατική τάξη, ότι μπορεί χωρίς οργάνωση, αγώνα, χωρίς σύγκρουση με τη μεγαλοεργοδοσία, την Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς την ίδια τη συμμετοχή της εργατικής τάξης, να επανέλθουν δικαιώματα και κατακτήσεις που τσακίστηκαν από τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις τους, την ΕΕ.

Η διέξοδος και η ελπίδα για την εργατική τάξη, που θα βοηθήσει στο δυνάμωμα των διεκδικήσεων παντού, είναι η οργάνωση στα σωματεία, η ανάπτυξη αγώνων σε κάθε κλάδο, ένα ταξικό εργατικό κίνημα, που μαζί με τους συμμάχους του θα είναι καρφί στο μάτι του κεφαλαίου και παράλληλα θα παραμερίσει τη σαπίλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι εργαζόμενοι, τα σωματεία πρέπει να πάρουν την υπόθεση υπογραφής της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών συμβάσεων αποκλειστικά στα χέρια τους».

Η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ

Σε ό,τι αφορά την πρόταση για την ΕΓΣΕΕ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σημείωσαν στην τοποθέτησή τους: «Η υπογραφή αξιοπρεπούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με κεντρικό κριτήριο την άμεση κάλυψη των απωλειών που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια, είναι ζήτημα ζωτικής και ουσιαστικής σημασίας για την εργατική τάξη, το λαό.

Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη για άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ με νομοθετική ρύθμιση, ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, γιατί αλλιώς οι συνέπειες στους μισθούς των εργαζομένων θα συνεχίσουν να είναι οδυνηρές, θα επιδεινώνεται συνεχώς η κατάσταση στο λαϊκό εισόδημα.

Η συνολική πρόταση του ΠΑΜΕ αντιτάσσεται στη λογική των μνημονίων και των νέων συμφωνιών που θα φέρει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, κόντρα στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και του μεγάλου κεφαλαίου που θέλουν να μας μάθουν να ζούμε με τα ψίχουλα, χωρίς δικαιώματα.

Πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά στις νέες αρνητικές εξελίξεις. Θεωρούμε πως η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ πρέπει να γίνει στοιχείο της αγωνιστικής ενότητας, της συσπείρωσης και της οργάνωσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να αποτελέσει αφετηρία αντεπίθεσης.

Το ΠΑΜΕ καλεί τα ΔΣ των σωματείων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων να συζητήσουν πάνω στις προτάσεις για την ΕΓΣΕΕ, τις κλαδικές συμβάσεις, να μη δεχτούμε το νέο σφαγιασμό, νέες θυσίες για να διατηρούν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι. Να μη δεχτούμε με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς αγώνες και αντίσταση, τη νέα άγρια επίθεση που ψήφισαν ενιαία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ».

«Σοφοί» με ... προϋπηρεσία

Από τον περασμένο Αύγουστο, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας συνέστησε μια ακόμα «Επιτροπή σοφών», με 12 μέλη, προκειμένου να διαμορφώσει προτάσεις για τις παραπέρα ανατροπές στο Ασφαλιστικό.

Ουσιαστικά, ο λόγος ύπαρξης τέτοιων επιτροπών είναι να εξειδικεύσουν τις αντιασφαλιστικές κατευθύνσεις και ταυτόχρονα να προσδώσουν επιστημονικοφανή χαρακτήρα σε προαποφασισμένες πολιτικές αποφάσεις. Με άλλα λόγια, τέτοιες επιτροπές έρχονται να «νομιμοποιούν» το σφαγιασμό των λαϊκών δικαιωμάτων.

Γι' αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί τυχαία η συμμετοχή στην τωρινή Επιτροπή ανθρώπων που έχουν παίξει συγκεκριμένο ρόλο στην εφαρμογή αντιασφαλιστικών πολιτικών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συμμετοχή του Μιλτιάδη Νεκτάριου, ο οποίος συμμετέχει με την ιδιότητα του καθηγητή Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης, αλλά ήταν επίσης ο διοικητής του ΙΚΑ επί κυβερνήσεων Σημίτη, όταν πέρασαν ο αντιασφαλιστικός νόμος 3029 και άλλες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις.

Επίσης, σήμερα είναι πρόεδρος της ασφαλιστικής εταιρείας «International Life ΑΕΑΖ» (2010 - σήμερα), ενώ διετέλεσε ακόμα Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής (1993 - 1999), πρόεδρος της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (1993 - 96), διευθύνων Σύμβουλος της Χρηματιστηριακής Β. Ελλάδος (1991 - 1993) κ.ά. Εχει δηλαδή μια πλούσια θητεία στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης...

Χαρακτηριστική είναι η συμμετοχή και του ομότιμου καθηγητή Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας, Κωνσταντίνου Κρεμάλη, ο οποίος συμμετείχε στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για τη Μεταρρύθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία προετοίμασε το Νόμο για τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης (άρθρα 7 και 8 Ν. 3029/2002).

Στην εταιρεία του ανατέθηκε επίσης από την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΔΟΥ (Ομοσπονδία Εφοριακών) η ίδρυση του πρώτου ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης. Η ίδια ανέλαβε και τη σύσταση επαγγελματικού ταμείου στα ΕΛΤΑ.

Τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής, είναι τα εξής: Αννα Λιγωμένου, αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου, Βασίλης Ανδρουλάκης, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας, Διονύσιος Γράβαρης, Καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής, Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας, Σταυρούλα Κτιστάκη, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας, Φρόλη Κουσκουνά, Πρόεδρος Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, Σπύρος Μαρκάτης, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας, Δημήτριος Μπούρλος, Δικηγόρος, εξειδικευμένος σε συνταξιοδοτικά θέματα, Αθηνά Πετρόγλου, Δικηγόρος, εξειδικευμένη σε συνταξιοδοτικά θέματα, Αγγελος Στεργίου, Καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας.

Ερχεται βαρύς χειμώνας για Εργασιακά - Ασφαλιστικό

«Μέσα σε ένα μήνα θα κάνουμε ό,τι δεν έγινε σε 40 χρόνια», είπε χτες ο εκ νέου υπουργός Εργασίας, προαναγγέλλοντας τις νέες ανατροπές

Από παλιότερη κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό
Από παλιότερη κινητοποίηση για το Ασφαλιστικό
Με διαδικασίες «εξπρές» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα επιχειρήσει να νομοθετήσει τις αντιασφαλιστικές ανατροπές που ψηφίστηκαν με το 3ο μνημόνιο, ενώ σε πορεία εφαρμογής βρίσκονται και όλα τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων, σε Ασφαλιστικό και Εργασιακά.

Αυτό προκύπτει από τη χτεσινή τοποθέτηση του (εκ νέου) υπουργού Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλου, κατά την διαδικασία παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου, καθώς υποστήριξε ότι «μέσα σε ένα μήνα θα κάνουμε ό,τι δεν έγινε σε 40 χρόνια». Οπως, μάλιστα, ισχυρίστηκε προκλητικά ο υπουργός, το νέο Ασφαλιστικό θα γίνει δεκτό από το λαό μας!

Αξιολογώντας τη σημασία των νέων μέτρων που αναμένεται να προωθηθούν, ως απόρροια και του 3ου μνημονίου, ο Γ. Κατρούγκαλος έβαλε «στην πρώτη γραμμή των μεταρρυθμίσεων» το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά. Ειδικά, μάλιστα, για τα Εργασιακά ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να «εξευρωπαΐσει» το ζήτημα, παρουσιάζοντας όσα προβλέπει το μνημόνιο ως «απόκλιση» από το δήθεν «ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Σε κάθε περίπτωση, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, το επόμενο διάστημα θα έρθουν αντιμέτωποι όχι μόνο με τη φοροεπιδρομή και το χαράτσωμα, αλλά και με την παραπέρα μείωση συντάξεων, τη μείωση ή την κατάργηση παροχών, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τις απολύσεις, το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία.

Η αντιασφαλιστική συμφωνία

Θυμίζουμε ότι με το τρίτο μνημόνιο τα κόμματα που το ψήφισαν (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ) δεσμεύτηκαν μεταξύ άλλων:

  • Να μειώσουν τις δαπάνες για το συνταξιοδοτικό κατά 2,25 δισ. ευρώ την τρέχουσα διετία (1/4 του ΑΕΠ φέτος και 1% του ΑΕΠ για το 2016). Οι μειώσεις αυτές, μέχρι το τέλος του προγράμματος (2018), θα αφαιρέσουν συνολικά από την τσέπη των συνταξιούχων πάνω από 7,5 δισ. ευρώ.
  • Να ενοποιήσουν όλα τα Ταμεία σε ένα Ταμείο κύριας και σε ένα Ταμείο επικουρικής Ασφάλισης. Σημειωτέον ότι μέχρι σήμερα, κάθε φορά που έγινε ενοποίηση Ταμείων το αποτέλεσμα ήταν η εξίσωση των συντάξεων και των παροχών προς τα κάτω.
  • Να προχωρήσουν την εφαρμογή της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος», που σημαίνει παραπέρα μείωση των επικουρικών συντάξεων, εκτός αν βρεθούν «ισοδύναμα», με το ίδιο εξοντωτικό αποτέλεσμα.
  • Να μειώσουν τις ήδη χαμηλές συντάξεις του ΟΓΑ κ.ά.

Ακόμα, από το Μάρτη του 2016 θα αρχίσει και η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, για περίπου 200.000 συνταξιούχους, που θα δημιουργήσει μια νέα μεγάλη ομάδα συνταξιούχων που δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα βασικά είδη για την επιβίωσή τους.

«Καυτό» φθινόπωρο

Μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, με το νέο ασφαλιστικό πακέτο που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κατ' εφαρμογή και του 3ου μνημονίου:

  • Θα νομοθετηθούν νέες μειώσεις στις συντάξεις μέσω της στενότερης σύνδεσης εισφορών - παροχών.
  • Θα διευρυνθεί η βάση εισφορών στους αυτοαπασχολούμενους καθώς αυτές θα συνδεθούν με το πραγματικό τους εισόδημα, θέτοντας ταυτόχρονα και κατώτερο επίπεδο εισφορών.
  • Το ύψος των εγγυημένων συντάξεων θα αναθεωρηθεί προς τα κάτω καθώς θα εξεταστεί αν αυτές αναλογούν στο ύψος των εισφορών και των πόρων που διαθέτει κάθε Ταμείο.
  • Θα καταργηθούν οι φόροι υπέρ τρίτων, οι οποίοι αντιστοιχούν σε εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές και οι απώλειες των Ταμείων θα αντικατασταθούν είτε με μείωση των συντάξεων είτε με αύξηση των εισφορών.
  • Θα προχωρήσει η πλήρης ενοποίηση των συνταξιοδοτικών ταμείων και μέσα σε τρία χρόνια θα εξισωθεί προς τα κάτω η χρηματοδότησή τους από τους κρατικούς πόρους.

Για όλες αυτές τις ανατροπές, εργάζεται ήδη η λεγόμενη «Επιτροπή σοφών» που συνέστησε από την προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας ο Γ. Κατρούγκαλος. Η Επιτροπή αναμένεται να καταθέσει το πόρισμά της μέσα στην πρώτη βδομάδα του Οκτώβρη, προκειμένου στη συνέχεια να δρομολογηθεί ο «διάλογος» με τους «κοινωνικούς εταίρους» (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ).

Ταυτόχρονα, με βάση τους αντιασφαλιστικούς νόμους του 2010 και 2012, γίνεται σταδιακά και η εφαρμογή μιας σειράς ψηφισμένων μέτρων, όπως ο νέος υπολογισμός κύριων συντάξεων από την 1/1/15 με κατάργηση της κλίμακας υπολογισμού και την εφαρμογή ετήσιου ποσού με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.

Τα μέτρα που «τρέχουν»

Στο μεταξύ, υπάρχουν μέτρα που ήδη «τρέχουν» από το καλοκαίρι. Από αυτόν το μήνα, 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχοι είδαν τις συντάξεις τους μειωμένες κατά μέσο όρο 3,5%, καθώς παρακρατούνται τα ποσά για την εισφορά στον κλάδο Υγείας. Οι μειώσεις αυτές θα φανούν ιδιαίτερα το επόμενο τρίμηνο, καθώς οι νέες εισφορές ισχύουν αναδρομικά από 1η Ιούλη και η παρακράτησή τους για τους δύο πρώτους μήνες θα γίνει με τις συντάξεις Οκτώβρη, Νοέμβρη και Δεκέμβρη σε τρεις ισόποσες δόσεις.

Επίσης, με σχετική εγκύκλιο τον Αύγουστο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζοντας τα «προαπαιτούμενα» της συμφωνίας με τους εταίρους, μείωσε την κατώτερη σύνταξη από τα 486 στα 392,61 ευρώ, επέβαλε ποινή 10% (επιπλέον του 6%) στις λεγόμενες πρόωρες συντάξεις, ενώ ανέστειλε την καταβολή ολόκληρου του ποσού των κατώτερων συντάξεων (καταβάλλεται μόνο το τμήμα που αντιστοιχεί στις εισφορές) μέχρι ο συνταξιοδοτούμενος να συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του.

Μαζικές απολύσεις - χτύπημα συνδικαλιστικής δράσης

Σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά, μέσα στον Οκτώβρη αναμένεται να ξεκινήσει η προετοιμασία κυβέρνησης - θεσμών για την έναρξη του «διαλόγου» που θα νομιμοποιήσει τις αντιδραστικές αλλαγές και στην αγορά εργασίας. Συμβολή σ' αυτήν τη διαδικασία θα έχει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO).

Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το μνημόνιο, η νέα ηγεσία του υπουργείου Εργασίας έχει την υποχρέωση να ξεκινήσει άμεσα τη «διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Με απλά λόγια, «βέλτιστες πρακτικές» σημαίνουν ό,τι υπηρετεί καλύτερα την κερδοφορία του κεφαλαίου και επομένως ό,τι χειρότερο για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, γιατί η κερδοφορία περνά αντικειμενικά μέσα από αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα...

Ομολογία νέων μειώσεων

Ανοιχτή ομολογία ότι έρχονται νέες μειώσεις στις συντάξεις, έκανε χτες ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή. Σε ερώτηση για το αν η κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα μειωθούν παραπέρα οι συντάξεις, η απάντησή του ήταν: «Αυτό μπορεί να μην μπορέσουμε να το αποφύγουμε όσο υπάρχει υποχρηματοδότηση των Ταμείων. Σε κάθε περίπτωση, θα προστατεύσουμε απολύτως τις μικρές και τις μεσαίες συντάξεις. Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να πειραχτούν». Επομένως, το «μαχαίρι» είναι έτοιμο για τις συντάξεις, που από τον προηγούμενο μήνα έχουν ήδη υποστεί μειώσεις λόγω αύξησης των εισφορών για την Υγεία. Τα ...«ισοδύναμα» της κυβέρνησης σε πλήρη εφαρμογή!

Η κατάσταση των εργαζομένων στις ΗΠΑ μέσα από τρία παραδείγματα

Εργαζόμενοι των ΗΠΑ στις αλυσίδες «γρήγορου φαγητού» διαδηλώνουν για αυξήσεις στα μεροκάματα
Εργαζόμενοι των ΗΠΑ στις αλυσίδες «γρήγορου φαγητού» διαδηλώνουν για αυξήσεις στα μεροκάματα
Εγραφε η «Καθημερινή» (2/9/2015): «Ενα νέο ρεστοράν, χωρίς να βλέπουν οι πελάτες πουθενά εργαζόμενους, άνοιξε τη Δευτέρα στο Σαν Φρανσίσκο, δείχνοντας ενδεχομένως πώς θα είναι το μέλλον των εστιατορίων fast food. Η νέα αλυσίδα ρεστοράν με την ονομασία eatsa διαφημίζεται ως η πρώτη πλήρως αυτοματοποιημένη με στόχο τη μείωση του χρόνου σερβιρίσματος και του κόστους του φαγητού.

Υπολογίζεται ότι οι μισθοί του προσωπικού αποτελούν περίπου το 30% του κόστους στη βιομηχανία fast food και η eatsa προσπαθεί να το μειώσει, χρησιμοποιώντας προσωπικό μόνο στην κουζίνα, χωρίς να υπάρχουν σερβιτόροι ή ταμίες, ενώ οι πελάτες παραγγέλνουν μέσω τάμπλετ, πληρώνουν με κάρτα και παραλαμβάνουν το φαγητό τους σε ένα κουτί».

Η επιστήμη και η τεχνική στην υπηρεσία ποιων συμφερόντων;

Τι δείχνει το συγκεκριμένο παράδειγμα; Τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης στην ανάπτυξη με την εφαρμογή των επιτευγμάτων τους στην παραγωγική διαδικασία. Που ωθεί στην αντικατάσταση μισθωτής εργασίας από νέα μέσα παραγωγής, στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας σε διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Μεγάλο όφελος. Για ποιον όμως;

Το κίνητρο λέει το ρεπορτάζ είναι η μείωση του κόστους του φαγητού, συμπληρώνοντας ότι το μεγαλύτερο κόστος είναι οι μισθοί προσωπικού. Επομένως μέσα παραγωγής και οργάνωση της εργασίας που θα απαλλάσσει τον καπιταλιστή από εργατικό δυναμικό. Που σημαίνει αύξηση της ανεργίας, αντί για μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου για τους εργαζόμενους και αύξηση του ελεύθερου.

Η καπιταλιστική ιδιοκτησία, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, όμως έχουν ως κίνητρο της παραγωγής το κέρδος και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων. Επομένως μειώνουν το εργατικό δυναμικό αυξάνοντας τις στρατιές των ανέργων.

Οσο για τη μείωση του κόστους του φαγητού, της τιμής του, με δεδομένο ότι αυτή η «αυτοματοποιημένη διαδικασία» αυξάνει πολλαπλάσια τα κέρδη, δίνει τη δυνατότητα και μείωσης, αφού αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα. Συγκριτικά με άλλες παρόμοιες επιχειρήσεις ακόμη και με μείωση της τιμής τα κέρδη θα είναι μεγαλύτερα, ενώ θα αυξήσει και το μερίδιό της στην αγορά.

Ετσι, τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής, αντί να εφαρμόζονται στην παραγωγή σε όφελος της εργατικής τάξης, αποβαίνουν σε βάρος της και σε όφελος του κεφαλαίου. Και μόνο του το συγκεκριμένο παράδειγμα καταρρίπτει τους μύθους ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, η ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων δημιουργεί θέσεις εργασίας, είναι ωφέλιμη και για τους εργαζόμενους.

Αναδεικνύει, επίσης, ότι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής είναι καταστροφικές για την εργατική τάξη. Επομένως, χρειάζεται αντικατάστασή τους με τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής. Χρειάζεται ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, εργατική - λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, θα θέσει την οικονομία στην υπηρεσία της κάλυψης όλων των εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Οι εργασιακές σχέσεις αυξάνουν το κέρδος «ξεπατώνοντας» τους εργάτες

Αλλο παράδειγμα από τις ΗΠΑ, που ωθεί στο ίδιο συμπέρασμα της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού, σύμφωνα με ρεπορτάζ των «THE NEW YORK TIMES», που αναδημοσίευσε η «Καθημερινή». «Η εταιρεία ρούχων Gap ανακοίνωσε ότι σύντομα θα δώσει τέλος στην πρακτική τού να ειδοποιεί τελευταία στιγμή τους εργαζόμενους για το αν θα εργαστούν μια συγκεκριμένη ημέρα.

Σύμφωνα με το εν λόγω σύστημα, οι εργαζόμενοι καλούνται στην εργασία τους προκειμένου να πληροφορηθούν αν θα εργαστούν σήμερα ή όχι. Μέχρι τις αρχές του 2016 και οι πέντε μάρκες της Gap θα ενημερώνουν τους εργαζόμενους για το πρόγραμμα εργασίας τουλάχιστον 10 με 14 ημέρες νωρίτερα.

Η Gap ακολουθεί το παράδειγμα της εταιρείας ρούχων Abercrombie & Fitch, της αλυσίδας καφέ Starbucks και της εταιρείας πώλησης εσωρούχων Victoria's Secret ο οποίες υποσχέθηκαν να δώσουν τέρμα στην πρακτική να ειδοποιούν τελευταία στιγμή τους υπαλλήλους τους για το αν θα εργαστούν. Χρειάστηκε να ασκηθεί ισχυρή πίεση, τόσο δημοσίως όσο και από τις κανονιστικές αρχές, ώστε να αλλάξουν οι εταιρείες την πρακτική, και την άλλαξαν.

Δυστυχώς, η πρακτική των απρόβλεπτων προγραμμάτων εργασίας εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη. Σύμφωνα με στοιχεία, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, στις ΗΠΑ το 66% των υπαλλήλων στον τομέα της εστίασης, το 52% των εργαζομένων στις λιανικές πωλήσεις και το 40% των υπαλλήλων των καθαριστριών και καθαριστών γραφείων και οικιών ειδοποιούνται το πολύ μια εβδομάδα νωρίτερα για το πρόγραμμα εργασίας τους.

Η συγκεκριμένη πρακτική αποτελεί μόνο μια από τις πολλές ανέντιμες πρακτικές αμοιβών και προγραμματισμού εργασίας που χρησιμοποιούνται. Εργαζόμενοι που εμφανίζονται στο χώρο εργασίας για να εκτελέσουν προγραμματισμένη βάρδια μπορεί να σταλούν πίσω στο σπίτι τους χωρίς αμοιβή αν δεν πηγαίνει καλά η δουλειά. Οι επιχειρήσεις μπορεί να αλλάζουν τα προγράμματα εργασίας από εβδομάδα σε εβδομάδα προκαλώντας προβλήματα στους υπαλλήλους που προσπαθούν να διαχειριστούν το χρόνο με την οικογένειά τους ή να προβλέψουν τα έσοδά τους.

Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το πρόγραμμα εργασίας έχει γίνει εργαλείο για να αποκόμιση υψηλότερων κερδών και έχει προκαλέσει την εμφάνιση πολλών άδικων πρακτικών. Ηλεκτρονικά προγράμματα επιτρέπουν στους εργοδότες να ρυθμίζουν πώς θα πετύχουν το μέγιστο κέρδος με το ελάχιστο εργατικό κόστος».

Τι έχουμε εδώ; Μια μορφή ευέλικτης εργασιακής σχέσης που οι ίδιοι οι αστοί ομολογούν ότι ωθεί σε μεγαλύτερη κερδοφορία. Ολα τα υπόλοιπα περί άδικων ή ανέντιμων πρακτικών αποτελούν το άλλοθι της επιβολής αυτών των εργασιακών σχέσεων, αφού πασχίζουν να δείξουν το δήθεν «ανθρώπινο» πρόσωπο της ολοένα και πιο βαθιάς εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Εκτός βεβαίως και αν αποκαλύπτεται η βαρβαρότητα αυτών των επιχειρηματικών ομίλων λόγω ανταγωνισμού.

Η ουσία, όμως, είναι ότι οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις αυξάνουν την κερδοφορία και «ξεπατώνουν» στη δουλειά και στην εκμετάλλευση τους εργαζόμενους καταδικάζοντάς τους να μην έχουν ζωή όπως περιγράφει το ίδιο το ρεπορτάζ.

Η ανάπτυξη του κεφαλαίου συμβαδίζει με αύξηση της φτώχειας

Τρίτο παράδειγμα πάλι από τις ΗΠΑ, πάλι από ρεπορτάζ της «Καθημερινής», 15-16/8/2015. «Ο αριθμός των Αμερικανών που ζουν σε ακραία ένδεια αυξάνεται με πρωτοφανή ταχύτητα, αναφέρει δημοσίευμα στο μηνιαίο περιοδικό The Atlantic.

Ενδεικτικά, ο αριθμός αυτών που ζουν σε περιοχές μεγάλης φτώχειας, όπου, δηλαδή, το 40% των κατοίκων βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, διπλασιάστηκε από το 2000 έως το 2013 (από 7,2 εκατομμύρια στα 13,8 εκατομμύρια) σύμφωνα με μια νέα ανάλυση των στοιχείων της απογραφής, που έγινε από τον Πολ Γιαργκόφσκι, καθηγητή Δημόσιας Πολιτικής στο πανεπιστήμιο Ράτζερς και μέλος του The Century Foundation».

Τι δείχνει το συγκεκριμένο παράδειγμα; Οτι η ανάπτυξη του καπιταλισμού αυξάνει τη φτώχεια. Θα πει κάποιος ότι η οικονομία των ΗΠΑ πέρασε καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σωστό, αλλά η έρευνα αφενός γίνεται με στοιχεία που ξεκινούν από το 2000, αφετέρου η οικονομία των ΗΠΑ μετά την κρίση πέρασε σε ανάπτυξη, το φαινόμενο όμως δεν αντιστράφηκε, δε μειώθηκε η φτώχεια.

Αυτό φαίνεται επίσης από τη στασιμότητα στους μισθούς. Οι μισθοί για την εργατική τάξη των ΗΠΑ συνεχίζουν να μένουν στάσιμοι, ενώ η εισοδηματική ανισότητα έχει επιδεινωθεί. Από το 1980 οι μισθοί έχουν αυξηθεί κατά μόλις 8% σε σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας που αυξήθηκε κατά 63%.

«Το βασικό ωρομίσθιο στις ΗΠΑ έχει μείνει καθηλωμένο από τον Ιούνιο του 2009 στα 7,25 δολάρια σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Το κίνημα "Μάχη για τα 15 δολάρια" έχει μετατραπεί στη μεγαλύτερη διαμαρτυρία των χαμηλά αμειβομένων στην αμερικανική ιστορία και τον Απρίλιο 2015 έβγαλε στους δρόμους 200 αμερικανικών πόλεων δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους που απαιτούν "εδώ και τώρα" να αυξηθεί το βασικό ωρομίσθιο στα 15 δολάρια» («Εφημερίδα Συντακτών», 23/6/2015).

Απ' όλα τα παραπάνω το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η βασική τάση δεν αλλάζει. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού φέρνει ανεργία, φτώχεια, άλλωστε είναι προϋποθέσεις για τη διευρυμένη αναπαραγωγή της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Και σε συνθήκες κρίσης και σε συνθήκες ανάκαμψης. Και αποτελεί πολύτιμη πείρα για την εργατική τάξη της Ελλάδας, που δεν έχει να περιμένει τίποτα από την έξοδο της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση και την ανάκαμψη του κεφαλαίου, ό,τι και αν υπόσχονται όλα τα κόμματα του συστήματος. Μαζί με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, παλεύοντας για την κάλυψη των απωλειών τους και την κατάργηση των αντεργατικών, αντιλαϊκών νόμων, πρέπει να διεκδικήσουν κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών τους, αφού υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις, όπως δείξαμε στο πρώτο παράδειγμα και χρειάζεται αμφισβήτηση του καπιταλιστικού δρόμου, ανασύνταξη του κινήματος, ισχυρή λαϊκή συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Ετσι θα ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου, θα επιβάλλουν την εργατική - λαϊκή εξουσία που θα ανοίξει το δρόμο της ευημερίας τους.


Ι.

Τα «λιμενεργατικά» της Καλαμάτας το 1934 (α' μέρος)

Στις 9 Μάη 1934, με διαταγή της τότε κυβέρνησης, ο στρατός χτύπησε τη διαδήλωση που έκαναν απεργοί λιμενεργάτες και μυλεργάτες στην Καλαμάτα. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν επτά εργάτες νεκροί και πολλοί βαριά τραυματισμένοι.

Τα γεγονότα στην Καλαμάτα επέδρασαν καταλυτικά στο απεργιακό κίνημα που ήδη είχε αναπτυχθεί μέσα στο 1934, μετά και την ανάληψη της διακυβέρνησης από το Λαϊκό Κόμμα (Μάρτης του 1933). Στις απεργίες που έγιναν το 1933, υπολογίζεται ότι συμμετείχαν 100 χιλιάδες εργάτες και το 1934 οι απεργοί έφθασαν τους 182 χιλιάδες. Πολλές από αυτές τις απεργίες, σημαδεύτηκαν από τις συγκρούσεις των εργατών με τις δυνάμεις καταστολής.

Στο α' όπως και στο β' μέρος μιας σύντομης αναφοράς στα γεγονότα της Καλαμάτας αναφερόμαστε στις αιτίες και στην εξέλιξη του απεργιακού αγώνα. Αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη αυτού του αγώνα έπαιξαν οι τότε δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τμήμα των οποίων ήταν και οι αποκαλούμενοι «σοσιαλφασίστες», που υπερασπίζονταν με σθένος τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

Οι μηχανές φέρνουν ανεργία στον καπιταλισμό

Από σύγχρονες ηλεκτρονικές σελίδες της περιοχής, αλιεύουμε τα εξής σημαντικά στοιχεία για την περίοδο πριν ξεσπάσει η απεργία: «Την εποχή εκείνη το ήμισυ σχεδόν του σιταριού της εγχώριας κατανάλωσης προερχόταν από εισαγωγές (για το λόγο αυτό, άλλωστε, και οι περισσότεροι αλευρόμυλοι βρίσκονταν κοντά στα μεγάλα λιμάνια).

(...) Επειδή τα μέσα εκφόρτωσης από τα πλοία σε εκείνα τα χρόνια ήταν ανύπαρκτα, υπήρχαν αρκετοί λιμενεργάτες που ασχολούνταν με αυτή τη δραστηριότητα.

Στις αρχές του 1934, όμως, παρουσιάστηκε στην Καλαμάτα το πρώτο "σιλό", ένας γιγαντιαίος απορροφητήρας ο οποίος ξεφόρτωνε το σιτάρι απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίηση των "σιλό" θα επέφερε δραματική ανεργία στις τάξεις των λιμενεργατών, οι οποίοι αμέσως αντέδρασαν με έντονες δημόσιες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.

Πρωτοσέλιδα του «Ριζοσπάστη» την περίοδο της μεγάλης απεργίας στην Καλαμάτα
Πρωτοσέλιδα του «Ριζοσπάστη» την περίοδο της μεγάλης απεργίας στην Καλαμάτα
Υπεύθυνος για την αντιμετώπιση της κρίσης ορίστηκε από την κυβέρνηση ο Στέφανος Στεφανόπουλος, υφυπουργός Οικονομικών, ο οποίος αρχικά έδωσε διαταγή να μη λειτουργήσει το "σιλό", ενώ αμέσως μετά κάλεσε τους αντιπροσώπους των εργοδοτών και των εργατών στην Αθήνα για να βρουν συμβιβαστική λύση».

Ο εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής την εποχή εκείνη, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας, οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας, όπως συμβαίνει πάντα στον καπιταλισμό. Απέναντι σ' αυτήν την εξέλιξη, η κυβέρνηση προσπάθησε να παρέμβει πυροσβεστικά προς όφελος της εργοδοσίας.

Σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», «η επιτροπή ρυθμίσεως των λιμενεργατικών εργασιών, με τη συγκατάθεση του σοσιαλφασίστα αντιπροσώπου των εργατών πήρε απόφαση να ιδρυθεί Ταμείο Ασφαλίσεως, που θα μειώσει τον αριθμό των λιμενεργατών από 300 σε 150 και θα "αποζημιώσει" τους γέρους κι ανίκανους δίνοντας το ανώτατο 15.000 δρχ. εφ' άπαξ ή 1.000 δραχμές μηνιάτικη σύνταξη, χωρίς να ασφαλίζεται η ανεργία και η ασθένεια.

Οι πόροι του Ταμείου θα προέρχονται από κράτηση 2 δραχμών κατά τόνο στα εισαγόμενα και από την αποζημίωση της ρουφήχτρας. Το Ταμείο θα διοικείται από την επιτροπή ρυθμίσεων κι ένα μονάχα αντιπρόσωπο των εργατών. Τις συνελεύσεις που γίνονται οι σοσιαλφασίστες τις διαλύουν δικτατορικά χωρίς να παίρνεται καμιά απόφαση ενάντια στον αντεργατικό κανονισμό του Ταμείου».

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» κι άλλων εφημερίδων, οι λιμενεργάτες ζητούσαν 8 δραχμές για κάθε τόνο που ξεφορτώνονταν από τον απορροφητήρα, αναδρομικά από το 1928. Το αίτημά τους βασιζόταν σε συμφωνία που είχαν κάνει από τότε με την εργοδοσία, χωρίς όμως η τελευταία να την έχει τηρήσει. Αντίθετα, οι αλευροβιομήχανοι και η κυβέρνηση πρότεινα 6 δραχμές ανά τόνο και όχι αναδρομικά.

Οργιο κρατικής τρομοκρατίας


Οι λιμενεργάτες και οι μυλεργάτες δεν δέχθηκαν τη συμφωνία. Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 7 Μάη αναφέρεται: «Οι λιμενεργάτες είναι ανάστατοι ύστερα από την άρνηση του υπουργείου να λύσει το ζήτημα της ρουφήχτρας σύμφωνα με τις απόψεις τους. Σε δύο συνελεύσεις που κάνανε μέχρι σήμερα εξέλεξαν δύο 10μελείς απεργιακές επιτροπές και αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία μόλις πλευρίσει βαπόρι στη ρουφήχτρα.

Η απεργιακή επιτροπή κυκλοφόρησε ανακοινωθέν στους επαγγελματίες που το υπέγραψαν δηλώνοντας πως τάσσονται αλληλέγγυοι με τους λιμενεργάτες. Επίσης οι μυλεργάτες οργανώνουν την απεργιακή τους πάλη διεκδικώντας μεροκάματο ίσο με των μυλεργατών του Πειραιά».

Η απόφαση για απεργιακό αγώνα δεν ήταν καθόλου εύκολη δεδομένων των συνθηκών κρατικής τρομοκρατίας που ήδη επικρατούσαν στην Καλαμάτα και σε όλη τη χώρα. Χαρακτηριστικά είναι τα εξής γεγονότα:

  • Στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Καλαμάτα, όπου πήραν μέρος 1.000 εργάτες, «ισχυρή δύναμη πεζών και έφιππων χωροφυλάκων περιέζωσε το μέρος της συγκέντρωσης και απείλησε από αυτή τις εργάτριες. Οταν επιτροπή πήγε να επιδώσει το ψήφισμα στη νομαρχία, η αστυνομία δεν επέτρεψε στους εργάτες να παρουσιαστούν ομαδικά στη νομαρχία» («Ριζοσπάστης», 2 Μάη 1934).
  • Στις 3 Μάη 70 εργάτες του εργοστασίου Οίνων και Οινοπνευμάτων απήργησαν, διεκδικώντας αύξηση μεροκάματου κατά 75%. «Η αστυνομία κατέλαβε το εργοστάσιο και το ιππικό έκανε επέλαση για να διαλύσει τους απεργούς, που συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο. Συνελήφθησαν δύο εργάτες που αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι απεργοί μένουν απτόητοι» («Ριζοσπάστης», 4 Μάη 1934).
  • «Η απεργία των εργατών της εταιρίας Οίνων και Οινοπνευμάτων συνεχίστηκε και σήμερα. Χτες τη νύχτα ενώ οι απεργοί περιφρουρούσαν το εργοστάσιο τους επιτέθηκε δύναμη εφίππων και πεζών χωροφυλάκων. Οι απεργοί αμυνόμενοι αντεπιτέθηκαν και προκλήθηκε συμπλοκή, κατά την οποία τραυματίστηκε θανάσιμα εργάτης (...) Επίσης, συνελήφθησαν 16 απεργοί και τρεις γυναίκες που ακόμα κρατούνται» («Ριζοσπάστης», 5 Μάη 1934).


Και μετά την απόφαση για απεργία, η κυβέρνηση συνέχισε την παρελκυστική τακτική, ισχυριζόμενη ότι δεν θα πλευρίσει βαπόρι. Ο πρόεδρος του σωματείου των λιμενεργατών - ο «σοσιαλφασίστας Ζωάκος», όπως τον αποκαλούσε ο «Ριζοσπάστης» - ζήτησε από τους εργάτες να τον εξουσιοδοτήσουν για να ανέβει στην Αθήνα να κανονίσει τα ζητήματα. Ομως, οι εργάτες δεν το δέχτηκαν.

Η απεργία ξεκινά

Στις 7 Μάη οι μυλεργάτες κήρυξαν απεργία, διεκδικώντας μεταξύ άλλων αύξηση 40%. Στις 8 Μάη, περίπου στις 4.30 το απόγευμα, έφθασε στο λιμάνι σιτοφόρο βαπόρι. Με την άφιξή του δόθηκε το σύνθημα της γενικής απεργίας των λιμενεργατών, ενώ σε ένδειξη αλληλεγγύης οι επαγγελματίες της παραλίας κλείσανε τα μαγαζιά τους για δύο ώρες.

Για τα γεγονότα στις 8 Μάη ο «Ριζοσπάστης» αναφέρει: «Ολη η παραλία έχει γεμίσει από κόσμο (...) Δύο λόχοι πεζικού με πολυβόλα και όλη η πεζή και έφιππη χωροφυλακή έχουν αποκλείσει τη ζώνη όπου βρίσκεται το βαπόρι. Επίσης το σύνταγμα του πεζικού βρίσκεται σε επιφυλακή.

Οι λιμενεργάτες κάνανε αλλεπάλληλες επιθέσεις για τη διάσπαση της ζώνης. Ο πρόεδρος των λιμενεργατών Ζωάκος βρίσκεται σε συχνή επαφή με τις αρχές, τους ιδιοκτήτες των μύλων και το Εμπορικό Επιμελητήριο για το σπάσιμο της απεργίας. Η απεργιακή επιτροπή που κλήθηκε από το διοικητή της χωροφυλακής, δεν δέχτηκε να πάει. Οι μυλεργάτες συνεχίζουν και αυτοί την απεργία τους».

Μέχρι αργά τη νύχτα, δυόμισι χιλιάδες άτομα μαζί με τους απεργούς βρέθηκαν στην παραλία. Στις 9 Μάη 1943 ο στρατός δολοφονεί επτά εργάτες και τραυματίζει δεκάδες. Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 10 Μάη 1934 καταγράφεται η μαρτυρία του ανταποκριτή του για όσα έγιναν στις 9 Μάη:

«Στις 5 το πρωί οι λιμενεργάτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στο λιμάνι με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή για την περιφρούρηση της απεργίας τους (...) Ολες οι αρχές βρίσκονται στο πόδι μαζί τους και οι δήμιοι αλευροβιομήχανοι Τραβασάρος, Πάστρας κλπ.

Η απεργιακή επιτροπή που ήρθε σε επικοινωνία χτες τη νύχτα με το νομάρχη και τις άλλες αρχές πήρε την απάντηση: "ΘΑ ΣΑΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ, ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΑ! ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΧΤΟ. Η ΡΟΥΦΗΧΤΡΑ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ ΜΑΣ!"».

Χτύπημα στο ψαχνό...

Οταν στις 8 το πρωί η ρουφήχτρα έβαλε μπροστά, μια ομάδα 15 εργατών μπαίνουν σε μια μαούνα για να πάνε στο σιτοφόρο βαπόρι. Φθάνοντας 15 μέτρα κοντά ρίχτηκε ομοβροντία πυροβολισμών. Να πώς περιγράφει ο «Ριζοσπάστης» τα γεγονότα:

«Ενας λιμενεργάτης μέσα στη μαούνα είναι βαριά τραυματισμένος. (...) Ο εργάτης που τράβαγε το κουπί της βάρκας πέφτει νεκρός και άλλοι τραυματισμένοι μέσα στη μαούνα (...) Οι εργάτες που βρίσκονται στην ξηρά πυροβολούμενοι από το οπλοπολυβόλο δεν υποχωρούν. Με ρόπαλα και πέτρες επιτίθενται φωνάζοντας: "Κάτω οι δολοφόνοι! Κάτω οι τύραννοι! Κάτω οι φασίστες!". Η θεριστική βολή και τα πυρά ομαδόν συνεχίζονται. Αλλοι δύο εργάτες ξαπλώνονται νεκροί στο πλακόστρωτο.

Ο υπολοχαγός Στεφανάκος φυτεύει μια σφαίρα στο κορμί του ξαδέρφου του λιμενεργάτη Στεφανάκου (...) Το πυρ συνεχίζεται με μανία. Οι εργάτες διασκορπίζονται, αλλά πάλι ξανασυντάσσονται. Αλλοι πέφτουν στη θάλασσα για να σώσουν τους δικούς τους, που για να γλυτώσουν από τους πυροβολισμούς είχαν πέσει από τη μαούνα στη θάλασσα.

Τα πτώματα των σκοτωμένων οι εργάτες τα βγάζουν από τη θάλασσα και συγκεντρώνονται φωνάζοντας: "Κάτω οι δολοφόνοι! Κάτω οι τύραννοι!" (...) Βάζουν τα πτώματα πάνω σε μια σκάλα ενώ ένα αυτοκίνητο μεταφέρει εφτά θανάσιμα τραυματισμένους στην κλινική του Μάντζαρη. Οι εργάτες, με τα πτώματα των σκοτωμένων με κόκκινες και μαύρες σημαίες από τα τσεμπέρια των γυναικών ξεκινούν για την πόλη φωνάζοντας: "Ατιμοι δολοφόνοι. Θα μας το πληρώσετε".

Ολοι οι εργάτες τραγουδούν το πένθιμο εμβατήριο: "Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς"... και η μάζα όλο και μεγαλώνει ανεβαίνοντας από την οδό Αριστομένους για την Καλαμάτα (...) Οταν το αυτοκίνητο που μετέφερε τους τραυματίες έφτασε έξω από την κλινική του Μάτζαρη, πέθαναν οι δύο από αυτούς»...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ