ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γιατί «συρρικνώθηκε» η δημοκρατία;

Αναφέρει μεταξύ άλλων ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας»: «Η δημοκρατία συρρικνώνεται, μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης της καταστολής και περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων (...) οι αγώνες για τη δημοκρατία είναι πιο επίκαιροι από ποτέ. Σήμερα είναι η στιγμή για να δυναμώσουμε τις φωνές μας, να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τη δημοκρατία»...

Η δημοκρατία συρρικνώνεται γιατί προσαρμόζεται. Στις εκάστοτε ανάγκες της αστικής τάξης, αφού δική της είναι, από την εξουσία της καθορίζεται το περιεχόμενό της. Σήμερα τα μονοπώλια έχουν ανάγκη να αγοράζουν την εργατική δύναμη «μπιρ παρά» και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την ικανοποίηση της ανάγκης τους αυτής. Η αντιλαϊκή πολιτική δε σερβίρεται με ροδοπέταλα, αλλά με αυταρχισμό και καταστολή.

Ετσι, μπορεί η αστική δημοκρατία να είναι φτωχή σε δικαιώματα για το λαό, είναι όμως πλούσια σε μέτρα επιβολής της πολιτικής που έχουν ανάγκη οι αστοί για να αντισταθμίζουν τη χασούρα της κρίσης και να θεριέψουν τα κέρδη τους στη φάση της ανάκαμψης. Βεβαίως, τα αστικοδημοκρατικά δικαιώματα ενδιαφέρουν και την εργατική τάξη, πρωτίστως η δημοκρατία στους τόπους δουλειάς όπου επικρατεί η δικτατορία και η τρομοκρατία του καπιταλιστή, γενικότερα οι διώξεις των απεργιών κλπ. Αλλά ότι αυτή η δημοκρατία κόβεται και ράβεται στα μέτρα των εκμεταλλευτών, πρέπει επίσης να είναι καθαρό στο λαό.

Ο αγώνας ενάντια στο μνημόνιο ή για τη δημοκρατία είναι νακροθετημένος εν τη γενέσει του. Αγώνας ενάντια στην αστική εξουσία, αγώνας αντικαπιταλιστικός αντιμονοπωλιακός. Για να φύγουν από τη μέση όσοι «γεννάνε» και αντιλαϊκά μέτρα και τα συνοδευτικά τους κατασταλτικά της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας.

Κάνουν τη ΔΕΗ φτηνή στο κεφάλαιο ακριβή για το λαό

Οι αυξήσεις ύψους 118% που επιβλήθηκαν στο «Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων» (ΕΤΜΕΑΡ) για τα λαϊκά νοικοκυριά, την ίδια στιγμή που για τους μεγαλοβιομήχανους το ίδιο τέλος μειώθηκε κατά 49%, δείχνουν τις τραγικές συνέπειες που προκαλεί στα λαϊκά στρώματα η «απελευθέρωση» (και) της αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Παράλληλη συνέπεια της πολιτικής της «απελευθέρωσης» και συνυφασμένη με αυτή, είναι η ραγδαία ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συστημάτων και όλων των άλλων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» που αποτελεί ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας σε βάρος του εργαζόμενου λαού που τη χρυσοπληρώνει.

Οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας μέσω ΑΠΕ αμείβονται βάσει εγγυημένων τιμών, από ειδικό λογαριασμό στον οποίο κατατίθεται το «χαράτσι» του ΕΤΜΕΑΡ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) ο σχετικός «Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ» τον περασμένο Μάη παρουσίαζε έλλειμμα ύψους 436,1 εκατ. ευρώ και εφόσον η κάλυψή του αποτελεί και μνημονιακή δέσμευση της κυβέρνησης, κρίθηκε σκόπιμη η αύξηση του ειδικού τέλους στα λαϊκά νοικοκυριά. Είναι επίσης βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα επέλθει και νέα αύξηση στο ειδικό τέλος, κάτι που ομολογεί και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), άλλωστε η κατ' αρχήν εισήγηση προέβλεπε μεσοσταθμική αύξηση του ειδικού τέλους κατά 23,5 ευρώ, έναντι μεσοσταθμικής αύξησης 15 ευρώ περίπου που επιβλήθηκε τελικά.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι με τον Ν. 4062/2012 για το λεγόμενο «Πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ» είχαν δοθεί μια σειρά κίνητρα στις εταιρείες για την επένδυση σε έργα ΑΠΕ, όπως η αυτόματη αναπροσαρμογή των τιμών πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται με αυτόν τον τρόπο, ώστε να έχουν εγγυημένα κέρδη, ενώ το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει και ειδικά μπόνους για τις εταιρείες που χρησιμοποιούν εξοπλισμό ευρωπαϊκής προέλευσης. Η ΔΕΗ έτσι αγοράζει το ρεύμα πολύ πιο ακριβό (υπολογίζεται διπλάσια τιμή από αυτή της παραγωγής με λιγνίτη) ενώ στόχος είναι η μετάβαση της εγχώριας αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, το αργότερο μέχρι το Δεκέμβρη του 2014, στο «ενιαίο ευρωπαϊκό μοντέλο αγοράς».

Το σχέδιο αυτό σημαίνει πώληση στο ιδιωτικό κεφάλαιο του μεριδίου κρατικής ιδιοκτησίας της ήδη ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ και υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά, τους αγρότες και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, της πόλης και της υπαίθρου. Με δεδομένα τα τεράστια και ποικίλα ενεργειακά αποθέματα της χώρας μας, τις δυνατότητές της στην παραγωγή φθηνής «καθαρής» ενέργειας εξαιτίας των κλιματολογικών της χαρακτηριστικών, καθώς και του έμπειρου επιστημονικού εργατικού δυναμικού στο συγκεκριμένο τομέα, αποτελεί παραλογισμό οι οικογένειες στην Ελλάδα να πληρώνουν ακριβά το ρεύμα. Για ακόμη μία φορά ανακύπτει το βασικό πρόβλημα: Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μέσων παραγωγής και της ηλεκτρικής ενέργειας και του δικτύου διανομής της, καθώς και πάλι αποδεικνύεται ότι οι νόμοι της «ελεύθερης» αγοράς, ευνοούν μόνο τα κέρδη των ιδιωτικών μονοπωλίων, την ίδια στιγμή που στερούν βασικά αγαθά από το λαό. Και χρειάζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς, από καπιταλιστικό, να γίνει κοινωνικό.

Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Προπαγανδιστικό κλίμα περικοπών

«Το ποσοστό μη τυφλών που προέκυψε στις επανακρίσεις Καλύμνου επιβεβαιώνει εκ νέου το φαινόμενο της χορήγησης παροχών σε μη δικαιούχους και την επιτακτική ανάγκη για περαιτέρω επανελέγχους και σε άλλες περιοχές που παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό επιδοματούχων τυφλότητας σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο», ανέφερε πομπωδώς σε ανακοίνωσή της η Διοίκηση του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ στις 19.7.2013.

Σύμφωνα με την, τότε, ανακοίνωση κλήθηκαν για επανεξέταση 156, εξετάστηκαν 152 και βρέθηκαν τυφλοί 52 (34,21%). Η Διοίκηση του ΙΚΑ δεσμεύτηκε «να συνεχίσει τη γενικότερη προσπάθειά της, σε όλα τα πεδία εφαρμογής, για εξάλειψη φαινομένων παραβατικότητας και εξοικονόμησης πόρων για τους πραγματικά δικαιούχους». Και ήρθε η ίδια η διοίκηση στις 22.7.2013 να δώσει νέα στοιχεία για την αποκατάσταση της επανάκρισης των επιδοματούχων τυφλότητας στην Κάλυμνο, αναφέροντας ότι από τους 89 κληθέντες για επανεξέταση, προσήλθαν τελικά 80 και κρίθηκαν τυφλοί οι 52 (ποσοστό 65%).

Και η μία και η άλλη ανακοίνωση είναι στοιχεία ενταγμένα στην προσπάθεια συκοφάντησης των αναπήρων, ούτως ώστε να προετοιμάσουν προπαγανδιστικά το κλίμα για τις νέες περικοπές, που υπαγορεύονται απ' τα κελεύσματα των Βρυξελλών. (Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι το θέμα έχει πηχυαίο τίτλο στο «Spigel»). Ομως και τα νέα στοιχεία δεν αποτελούν ούτε αποκατάσταση της νομιμότητας, γιατί δεν απαντούν στο ερώτημα και αυτοί που κρίθηκαν μη τυφλοί - χωρίς να αποκλείονται μαϊμουδιές και ρουσφέτια - είναι όντως έτσι; Γιατί κι ένας άνθρωπος με οξύτητα όρασης 90% σε μια αγροτική περιοχή είναι πρακτικά τυφλός και δεν μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του αγρότη, του κτηνοτρόφου, του ναυτικού και του ψαρά, όπως επισημαίνουν φορείς των τυφλών. Οταν είναι για δραστικές περικοπές σε κοινωνικές παροχές δε διστάζουν μπροστά σε τίποτε. Ούτε και στους αναπήρους...

Οταν μιλάει ο ΣΕΒ για τον ΣΥΡΙΖΑ

Οσα γράφαμε χτες στο σχόλιο σχετικά με την επιστολή συγχαρητηρίων του προέδρου του ΣΕΒ προς τον Αλ. Τσίπρα για την ενιαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και την εκλογή του στη θέση του προέδρου, επιβεβαιώνονται μέχρι κεραίας από τα όσα γράφει ο Δ. Δασκαλόπουλος στην επιστολή του. Αντιγράφουμε: «Θεωρώ πράγματι ότι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία παράταξη (...) προσδίδει αυξημένη βαρύτητα - και ευθύνη - στον πολιτικό λόγο και ρόλο του και αντικειμενικά διευρύνει το πεδίο των κοινωνικών συμμαχιών του. Κατά τούτο, συμβάλει, στη διαμόρφωση ενός σαφέστερου και σταθερότερου πολιτικού σκηνικού»!...

Η συνέχεια της επιστολής επιβεβαιώνει τη συνολική μας εκτίμηση για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο αστικό πολιτικό σύστημα: «Βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή. Χρειαζόμαστε, πιστεύω, μια επανεκκίνηση της πολιτικής που παράγεται στον τόπο μας ως προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της χειμαζόμενης οικονομίας μας. Οι καιροί επιτάσσουν να γίνουμε όλοι μας πιο ριζοσπαστικοί, αλλά ταυτόχρονα και πιο ρεαλιστικοί...».

Τα είπε όλα ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Κάθε άλλο σχόλιο περισσεύει...

Αντεγκλήσεις...

Ο ακόλουθος διάλογος διημείφθη την Παρασκευή στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη νέα κρατική ραδιοτηλεόραση στη Βουλή:

Αλέξης Τσίπρας: «Σας γνωρίζω και σας εκτιμώ, δεν περίμενα να αναλάβετε μια τέτοια θέση, εσείς ένας δημοσιογράφος με τέτοια διαδρομή, με διευθυντικές θέσεις σε μέσα ιδιωτικά, ιδιοκτητών που παίζουν κεντρικό ρόλο».

Παντελής Καψής: «Εχω πει ότι μπορώ να απαντήσω γι' αυτά που λέω, γι' αυτά που κάνω, όχι γι' αυτά που είμαι. Επειδή όλα αυτά τα χρόνια δεν ήμουν ούτε άνθρωπος του κομματικού σωλήνα, ούτε δέχθηκα ποτέ να πάω στο δημόσιο, αλλά αναγκάστηκα να δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα, ακολούθησα την πορεία που ακολούθησα. Μιλάτε για θέμα ηθικής τάξεως, αλλά αποτελεί μεγάλη υποκρισία αυτό που λέτε, κύριε πρόεδρε. Εχετε βάλει διευθυντή του "Βήματος", αγαπητό μου συνεργάτη και αξιόλογο δημοσιογράφο, πρόεδρο της "Αυγής". Φαντάζομαι όχι για να παραδώσει την "Αυγή" στα συμφέροντα των εκδοτών. Εχετε δίπλα σας έναν εξαίρετο νομικό, με λαμπρή δημοκρατική πορεία και επιστημονική κατάρτιση, ο οποίος ήταν νομικός συνεργάτης καναλαρχών, ήταν και πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας καναλάρχη και όμως αυτόν, και καλά κάνατε, τον επιλέξατε επικεφαλής των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων για να καταπολεμήσει τη διαπλοκή. Και δεν υπάρχει εκεί πέρα κανένα πρόβλημα. Και καλά κάνατε. Αλλά ξαφνικά σ' εμένα, επειδή εργάστηκα στον ιδιωτικό τομέα, επειδή 35 χρόνια κολλάω ένσημα στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει θέμα ηθικής τάξεως»...

Δικά τους τα γένια και τα χτένια ας βγάλουν άκρη. Ομως, κάποιος πήγαινε γυρεύοντας. Κάποιος που, ενώ παίζει το παιχνίδι του συστήματος, θέλει να παριστάνει ότι το αντιμάχεται κιόλας, πετώντας πυροτεχνήματα στον αέρα.

Δύο αλλά αντιλαϊκά μείγματα διαχείρισης

«...Οσον αφορά στην επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών κ. Λιου ο κ. Σαμαράς δεν προσπάθησε ούτε κατ΄ ελάχιστο να αξιοποιήσει τις όποιες διαφοροποιήσεις της αμερικανικής πλευράς έναντι της Γερμανίας στα ζητήματα οικονομικής στρατηγικής». Αυτό ήταν ένα από τα σημεία στα οποία επέκρινε την κυβέρνηση ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης. Αν και παρατηρείται μια... οπισθοχώρηση από τα εγκώμια στο μείγμα διαχείρισης του Ομπάμα, ωστόσο και με τη δήλωση αυτή θέλει να υποστηρίξει ότι υπάρχουν διαφορές. Ναι, αλλά για ποιον; Για το λαό; Οχι. Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού οι λαοί στενάζουν από τη φτώχεια και την ανεργία. Το μείγμα διαχείρισης της αμερικάνικης κυβέρνησης σε σχέση με το προκρινόμενο στην ΕΕ δε διαφέρει παρά στη γαλαντομία του απέναντι στα μονοπώλια, πόσο δηλαδή τα στηρίζει και με ζεστό χρήμα. Γιατί κι όλα τα άλλα μέτρα στη στήριξή τους αποσκοπούν και είναι κοινά και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ.

Δεν χρειάζεται καμία άλλη επιβεβαίωση του ότι η πολιτική που χειροκροτά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιλαϊκή, μετά τα λόγια του ίδιου του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ που δήλωσε ότι «η Ελλάδα έχει κινηθεί σε μία πολύ σημαντική κατεύθυνση, υλοποιώντας αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» και πως «ο δρόμος μπροστά είναι γεμάτος προκλήσεις, η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων θα είναι ουσιαστική στο να τεθούν τα θεμέλια για μια βιώσιμη ανάπτυξη».

Το πραγματικό λαϊκό χρέος

Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα σχετικά με το δημόσιο χρέος το πρώτο τρίμηνο του έτους εμφανίζουν την Ελλάδα να είναι πρώτη στη λίστα της ΕΕ με 305 δισεκατομμύρια ευρώ ή 160,5% του ΑΕΠ. Δηλαδή το χρέος αυξάνει διαρκώς και μόνο σε ένα χρόνο είχε αύξηση 24%. Αν κάτι καταρρίπτει ακριβώς αυτή η εξέλιξη είναι η απάτη των αστικών δυνάμεων ότι όλα τα μέτρα που τσακίζουν το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων παίρνονται για τη μείωση του κρατικού χρέους.

Βεβαίως το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός αλλά το «μπούκωμα» από όλες τις αστικές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια των κάθε λογής καπιταλιστών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών κλπ. Το χρέος από τα δάνεια της πλουτοκρατίας χρησιμοποιείται ως το απαραίτητο πρόσχημα για να περάσουν όλες οι αναδιαρθρώσεις που είναι απαραίτητες στο κεφάλαιο για να ξεπεράσει τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Το τσάκισμα των εργαζομένων επομένως γίνεται για να έχουν οι καπιταλιστές την επόμενη περίοδο της όποιας ανάπτυξης, πιο φτηνούς εργάτες, με λιγότερα δικαιώματα, ώστε να πετύχουν καλύτερο ποσοστό κέρδους από ό,τι σήμερα. Αλλά και οι φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, άρα και φοροληστεία στο λαό, ιδιωτικοποιήσεις, παίρνονται για να δημιουργήσουν τις απαραίτητες συνθήκες για καπιταλιστικές επενδύσεις και κερδοφορία. Επίσης το περίφημο «κούρεμα» του χρέους προς ιδιώτες το 2010 που εμφανίστηκε ως μέγα επίτευγμα των αστών, έφερε νέα μέτρα σε βάρος του λαού, των δικαιωμάτων του (ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία κ.ά.).

Οσο για το ΣΥΡΙΖΑ, που «βροντοφωνάζει» ότι «οι θυσίες πάνε στον βρόντο» και «σκοτώνεται η οικονομία», οι υψηλοί τόνοι είναι μόνο για να κρύψει ότι και αυτός, με το μείγμα διαχείρισης που προτείνει στηρίζει τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Αποδίδει τα βάσανα του λαού στην κακή διαχείριση που δεν κάνει το «χρέος βιώσιμο», ενώ αυτός υπόσχεται να το κάνει βιώσιμο, να φέρει την ανάπτυξη με την «υγιή καπιταλιστική επιχειρηματικότητα», σαν φιλολαϊκή λύση. Αυτό σημαίνει η πολιτική για «διαγραφή μέρους του χρέους και αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων με την τρόικα» ή «δίκαιη κατανομή των βαρών»...

Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι που συνθλίβονται από τα μονοπώλια πρέπει να απορρίψουν τέτοια δήθεν επιχειρήματα, γιατί αυτοί όχι μόνο δε χρωστάνε τίποτε αλλά τους χρωστάνε. Δεν πρέπει να αισθάνονται ως δικό τους βάρος το χρέος. Η πάλη τους και για την αντιμετώπιση των σημερινών οξυμένων προβλημάτων, απαιτεί να χτυπηθούν οι αιτίες των προβλημάτων των εργαζομένων. Οσο για την προπαγάνδα που γίνεται με το χρέος πρέπει να συνειδητοποιούν ότι το μόνο δικό τους χρέος, απέναντι στους εαυτούς τους και τα παιδιά τους, είναι η ενεργή συμμετοχή στην ταξική πάλη, η οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές. Ο λαός έχει τη δύναμη, αν το πιστέψει, να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να διαγράψει μονομερώς το χρέος να βγει από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Με τη λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό με εργατικό λαϊκό έλεγχο μπορούν να βγουν στο προσκήνιο οι τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν και σήμερα αλλά «φρενάρονται» από το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, ώστε ο λαός να ζήσει καλύτερα και να ικανοποιήσει όλες τις σύγχρονες ανάγκες του.

Τα μαθηματικά του τουρισμού...

Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το πλεόνασμα του ταξιδιωτικού ισοζυγίου το Μάη του 2013 παρουσίασε αύξηση σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι. Συγκεκριμένα, οι ταξιδιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα από μη κατοίκους αυξήθηκαν κατά 293 εκατ. ευρώ ή 38,5%. Αντίστοιχα, οι αφίξεις στην Ελλάδα των μη κατοίκων ταξιδιωτών αυξήθηκαν κατά 24,4%. Ολα αυτά τα στοιχεία, η κυβέρνηση τα παρουσιάζει σαν «αλλαγή του κλίματος» για την Ελλάδα και σαν «αχτίδα ανάπτυξης», «ατμομηχανή» της οποίας, όπως διακηρύττουν, θα είναι ο τουρισμός, όπου επιδιώκουν να προσελκύσουν και κεφάλαια για επενδύσεις. Η προπαγάνδα τους είναι κάλπικη και αποκαλυπτική ταυτόχρονα. Οι χιλιάδες ξένοι τουρίστες φτάνουν καραβιές στην Ελλάδα, εκμεταλλευόμενοι τα φτηνά πακέτα διακοπών, τα οποία προσφέρουν κατά κανόνα υπηρεσίες «all inclusive», που σημαίνει ότι όλες οι δραστηριότητες γίνονται μέσα στο χώρο διαμονής, άρα και όλα τα λεφτά πάνε στους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους. Την ίδια ώρα, οι εργασιακές σχέσεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων τσακίζονται στην κυριολεξία και η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία κάνουν θραύση. Χαρακτηριστικά, από τους (περιορισμένους) ελέγχους που έγιναν το 2012, αποκαλύφθηκε ότι οι επιχειρήσεις απασχολούν ανασφάλιστους τρεις στους δέκα εργαζόμενους, ενώ πάνω από 40.000 δούλευαν «νόμιμα» χωρίς ασφάλιση, με το καθεστώς της «μαθητείας», που σημαίνει ωρομίσθιο μέχρι και ένα ευρώ, 10ωρες βάρδιες, στο όνομα τάχα της πρακτικής άσκησης.

…και η πραγματικότητα για τη λαϊκή οικογένεια

Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα έσοδα των μεγάλων του τουρισμού αυξάνονται και ταυτόχρονα, συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο η δυνατότητα της λαϊκής οικογένειας να πάρει μια ανάσα διακοπών. Πρόσφατη πανελλαδική έρευνα του ΙΝΚΑ (έγινε το διάστημα 1-8 Ιούλη 2013) κατέδειξε ότι το 73% των Ελλήνων δεν προγραμματίζουν ούτε πιστεύουν ότι τελικά θα πραγματοποιήσουν διακοπές το καλοκαίρι του 2013. Οι αιτίες είναι οικονομικοί λόγοι 70%, επαγγελματική και εισοδηματική αστάθεια 20%, επαγγελματικές υποχρεώσεις και άλλοι λόγοι 10%. Από το 27% που θα καταφέρει να αποδράσει, το 80% θα κάνει ολιγοήμερες διακοπές, το πολύ 5 ημερών, επιλέγοντας κατά κανόνα τον τόπο καταγωγής του. Οι υπόλοιποι θα μείνουν σε φιλικό ιδιόκτητο σπίτι (52%), σε συγγενικό-φιλικό σπίτι (28%), ενώ σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα σπίτια ή δωμάτια μόλις το 20%! Η ίδια έρευνα δείχνει ότι 4ήμερες διακοπές θα κάνει το 40%, 7ημέρες το 25%, 10ήμερες το 20%, 15ήμερες το 13% και 20ήμερες μόλις το 2%. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του τουρισμού στην Ελλάδα και όχι αυτή που παρουσιάζει η κυβέρνηση, μιλώντας εξ ονόματος των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου. Οι διακοπές από δικαίωμα έχουν μετατραπεί σε ακριβό εμπόρευμα για τη λαϊκή οικογένεια, αποκαλύπτοντας μια ακόμα πλευρά της καπιταλιστικής ανάπτυξης και το ποιος τελικά ωφελείται από αυτή.