Σάββατο 24 Ιούλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΣΑΒ, Καλατράβα και «Πατσαβουρέικα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Σταθμός Α΄ Βοηθειών (ΣΑΒ) για τους Ολυμπιακούς στην Αλσούπολη - συνοικία της Ν. Ιωνίας - έχει φάτσα το πολυδιαφημισμένο στέγαστρο του Καλατράβα, βέβαια, αλλά είναι τοποθετημένος σε ένα χώρο του 16ου Δημοτικού Σχολείου της Ν. Ιωνίας τον οποίο χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι για πάρκινγκ. Δίπλα στον ΣΑΒ βρίσκονται τα «Πατσαβουρέικα», ένας χώρος όπου κατέληγαν παλιά τα λιγνιτωρυχεία, γεμάτος μουτζούρα απ' τη δεκαετία του '60 - εξ ου και το προσωνύμιο «Πατσαβουρέικα».. Σήμερα τα «Πατσαβουρέικα» εξακολουθούν να έχουν την ίδια όψη καθώς εκεί στοιβάζονται «πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα», εν μέσω των οποίων το κράτος ετοιμάζεται να προσφέρει υπηρεσίες πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ολυμπιακών προδιαγραφών, μέσα σε μια καμπίνα!

Ο Δήμος της Νέας Ιωνίας ανέλαβε τις λειτουργικές δαπάνες για τον ΣΑΒ. Και επιστρατεύτηκαν καθαρίστριες απ' τα σχολεία της περιοχής. Κι όταν διαμαρτυρήθηκαν οι γονείς, πήραν την απάντηση ότι θα δοθεί έκτακτη επιχορήγηση στις Σχολικές Επιτροπές, μέσω των οποίων θα πληρωθούν οι καθαρίστριες.

Και έπεται συνέχεια καθώς οι ΣΑΒ μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα παραδοθούν στους δήμους...

Η «εκβιομηχάνιση» της Αργιθέας

«Με εντολή του υπουργού Ανάπτυξης κ. Δημήτρη Σιούφα, ο γενικός γραμματέας Βιομηχανίας, κ. Σπύρος Δ. Παπαδόπουλος μεταβαίνει την Κυριακή 25/7/2004 στην ορεινή περιοχή Αργιθέας Αγράφων Καρδίτσας για άμεση εξέταση των προβλημάτων της». Αυτά αναφέρει ανακοίνωση του υπουργού Ανάπτυξης, ο οποίος εκλέγεται στην περιφέρεια της Καρδίτσας. Δεν είναι όμως εύλογο το ερώτημα τι θα κάνει ο αρμόδιος για θέματα βιομηχανίας σε μια ορεινή περιοχή όπου οι κάτοικοι μόλις τα βγάζουν πέρα κυρίως με την κτηνοτροφία; Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως ο γενικός γραμματέας Βιομηχανίας, μετά από εντολή του κ. Σιούφα, έχει ετοιμάσει «επενδυτικό πρόγραμμα», με κορμό την εγκατάσταση «βαριάς βιομηχανίας» εξαπάτησης των κατοίκων της περιοχής, πως τάχα ο υπουργός Ανάπτυξης δουλεύει νυχθημερόν για το λαό και, πρωτίστως, για την ιδιαίτερη εκλογική του περιφέρεια...

Το ... όραμα της κ. Δαμανάκη

«Η ουσία δε βρίσκεται στην αντιπαράθεση του πράσινου και του γαλάζιου κράτους. Η κριτική των χειροτέρων στιγμών του παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι το όχημα για να κάνει τα ακόμη χειρότερα σήμερα η ΝΔ». Αυτά σημειώνει σε άρθρο της, στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία», η Μ. Δαμανάκη και αναρωτιέται: «Τι χρειαζόμαστε σήμερα, το 2004, μετά τις πρόσφατες εκλογές, που έκριναν εν τέλει όλα τα κόμματα; Ενα κομματικό κράτος ή ένα κράτος, σύγχρονο, αποτελεσματικό και κοινωνικά χρήσιμο, αποκεντρωμένο και λειτουργικό;»

Και μεις, που νομίζαμε, ότι το κρίσιμο ερώτημα βρίσκεται στο ποιος είναι ο ταξικός χαρακτήρας του κράτους. Με άλλα λόγια, ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετεί, των κεφαλαιοκρατών ή των εργαζομένων και του λαού. Πολύ περισσότερο, που το κομματικό κράτος - τόσο με την έννοια της ταξικότητας, όσο και με την έννοια της κομματοκρατίας - δεν είναι ασυμβίβαστο, ούτε έρχεται σε αντιπαράθεση με χαρακτηριστικά, όπως σύγχρονο, λειτουργικό, αποκεντρωμένο, κλπ., κλπ...

Προφανώς, το ...όραμα της κ. Δαμανάκη είναι ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος, στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας. Και δε λέμε, με μια έννοια, ένα τέτοιο κράτος θα είναι και ...κοινωνικά χρήσιμο, αφού θα αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο, για τη λειτουργία και τον εξωραϊσμό του συστήματος...

Να πάει από κει που 'ρθε

Αυτό θα πει εθισμός ή μήπως... μαζοχισμός; Ρεπόρτερ τηλεοπτικού σταθμού, από τους πολλούς που είναι υποχρεωμένοι να ξημεροβραδιάζονται στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, για να «απαθανατίσουν» την απογείωση του «μεγάλου Αδελφού» - που σήμερα έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον αττικό ουρανό - είπε το ανεκδιήγητο: «δυστυχώς ούτε σήμερα θα πετάξει». Και δεν εξήγησε, βέβαια, το «δυστυχώς».

Πάντως, το αερόπλοιο Ζέπελιν, το οποίο είναι ενταγμένο στη λεγόμενη ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, μας κοστίζει καθημερινά 20.000 ευρώ. Ναι καλά διαβάσατε τόσο πάει... το μαλλί. Αν σκεφτεί κανείς, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση το έχει νοικιάσει για τέσσερις μήνες, εύκολο είναι να βγει ο συνολικός τσουχτερός λογαριασμός. Γι' αυτό και εμείς θα πούμε, τόσο στο συνάδελφο ρεπόρτερ όσο και προς κάθε αρμόδιο, «μη σώσει και σηκωθεί ποτέ» και «να πάει από κει που 'ρθε», μαζί με όλο το ηλεκτρονικό χαφιεδολόι που θέλουν να μας φορέσουν... σομπρέρο, και τώρα, και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ολυμπιακό στρατόπεδο

Είναι μερικές φορές που τα προσχήματα όχι μόνο δεν αρκούν για να συγκαλύψουν αυτό που πραγματικά γίνεται, αλλά όταν είναι τόσο διαφορετικά από το σκοπό που επικαλούνται, λειτουργούν και αντίθετα, αποκαλύπτουν την αλήθεια. Με αφορμή και με πρόσχημα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ενός γεγονότος, που υποτίθεται πως κατ' εξοχήν προάγει την ειρήνη και τη φιλία των λαών, εξελίσσεται μια γιγαντιαίων διαστάσεων αστυνομικο-στρατιωτική επιχείρηση με πολλαπλές στοχεύσεις.

Δε χωράει πια καμία αμφιβολία, ακόμα και στον πιο αφελή, ειδικά μετά την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ και την αποκάλυψη πως εκατοντάδες ένοπλοι Αμερικανοί κομάντος θα αναλάβουν δράση επί του ελληνικού εδάφους, ότι η επιχείρηση «ασφάλεια Ολυμπιακών Αγώνων» είναι τμήμα του παγκόσμιου «αντιτρομοκρατικού» πολέμου που έχουν κηρύξει οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους. Στην Αθήνα θα παιχτεί μια πράξη αυτού του πολέμου, που, αν δεν υπάρξουν απρόοπτα, θα έχει χαρακτήρα επίδειξης δύναμης, θα είναι μια μεγάλη παρέλαση της στρατιάς της «νέας τάξης».

Η επιχείρηση αυτή χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά της συλλογικής συνείδησης του ελληνικού λαού. Αποβλέπει τελικά στην αποδοχή, της ακόμη βαθύτερης ελληνικής εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Πρόκειται για μια επιχείρηση, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά ψυχολογικής επιχείρησης, όπως αυτές που διεξάγονται στα πλαίσια ενός πολέμου, πριν ή κατά τη διάρκειά του. Είναι μια επιχείρηση ενσωμάτωσης της Ελλάδας και του λαού της στη νέα στρατηγική των ΗΠΑ, στο αντιτρομοκρατικό δόγμα και τους πολέμους που αυτό συνεπάγεται.

Η υπόθεση της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων έχει μετατρέψει την Αθήνα και όλους τους χώρους που συνδέονται με τη διεξαγωγή των Αγώνων, σε πεδίο πολεμικής επιχείρησης. Με την ψυχολογική επιχείρηση που είναι σε εξέλιξη, επιδιώκεται η αποδοχή της πλήρους ενσωμάτωσης στο δόγμα του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου, τόσο σε επίπεδο υποδομών και εξοπλισμών των κατασταλτικών μηχανισμών (Ενοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας), όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Οι χιλιάδες κάμερες στους δρόμους, τα εναέρια μέσα ελέγχου (αερόστατο, ελικόπτερα, αεροσκάφη), η παρουσία των μεικτών αποσπασμάτων στρατού και αστυνομίας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γωνία, η παρουσία των χιλιάδων ιδιωτικών αστυνομικών στα μέσα μεταφοράς και σε άλλους χώρους διαμορφώνουν ένα σκηνικό για να μείνει μετά τους Αγώνες.

Διαμορφώνεται ένα είδος «ολυμπιακού στρατοπέδου», όπου όλοι και όλα εκπαιδεύονται στους νέους ρόλους που υπαγορεύουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί. Μετά τους Αγώνες, τα πράγματα δε θα επιστρέψουν στην κατάσταση που ήταν πριν. Ολα αυτά τα μέτρα που παίρνονται, όλοι αυτοί οι μηχανισμοί που στήνονται θα είναι παρόντες στην καθημερινή μας ζωή και στο μεταξύ θα έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στη συνείδηση του ελληνικού λαού, ώστε πιο εύκολα να περάσει η αστυνόμευση της ζωής του, πιο εύκολα να αποδέχεται και να αναλαμβάνει ρόλους στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ετοιμάζονται με πρόσχημα την τρομοκρατία. Ομως, υπάρχει και η άλλη πλευρά του φεγγαριού. Η επιχείρηση αυτή μπορεί να ακυρωθεί στην πράξη, στο βαθμό που ο λαός δεν πέφτει στην παγίδα της προπαγάνδας τους και μετατρέπει τα προσχήματα σε μέσα αποκάλυψης της αλήθειας γι' αυτό που πραγματικά γίνεται.

Αναζητήσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ πού τους βρήκε τους «νέους δρόμους» και τη «νέα πολιτική» το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, πάντως, μέχρι στιγμής, η μόνιμη κριτική που ασκεί στο ΠΑΣΟΚ, όταν συζητούνται νομοσχέδια, είναι ότι ...«κι εσείς τα ίδια κάνατε».

Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι πέρα από τα «φυσιογνωμικά» χαρακτηριστικά που υποτίθεται ότι θα πραγματευθεί το συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος, πολλοί θα ψάξουν «νέους δρόμους» προς τα κανάλια της εξουσίας.

Γιατί, βέβαια, όποιος πάρει σήμερα προβάδισμα στον κομματικό μηχανισμό, έχει αύριο τον πρώτο λόγο και για τον κρατικό μηχανισμό, που, βέβαια, ενδιαφέρει όλους και ιδιαιτέρως. Μόνο, που ο χώρος είναι μικρός και πολλοί οι υποψήφιοι.

Βλέπετε, στη ΝΔ υπάρχει ήδη διαμορφωμένη ηγετική ομάδα - άρα και «ακολούθων» - και είναι δύσκολα τα πράγματα γι' αυτούς που θέλουν να «στριμωχτούν» στην αυλή της...

Χώρια, που βάζουν υποψηφιότητα και αρκετοί, που μέχρι τις 7 Μάρτη βρίσκονταν στην «αυλή» της προηγούμενης «κατάστασης»...

ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ έκανε ο Γιώργος Βουλγαράκης, που ευχαρίστησε το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά για τη συνεισφορά τους στο θέμα της ασφάλειας της Ολυμπιάδας, στη συνάντησή του με τον Αλέκο Παπαδόπουλο.

Αλλωστε, αν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ να προετοιμάσει τις σχετικές συμφωνίες, δε θα μπορούσαμε τώρα να έχουμε στη χώρα πράκτορες, κομάντος, «Ράμπο», στρατιώτες και ό,τι άλλο, τέλος πάντως, πρόκειται να εμφανιστεί από τις ΗΠΑ.

Και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ας μην το ξεχνάμε - στηρίζει εμπράκτως την κατάσταση αυτή. Ακόμη και όταν τον ρώτησαν για την υπόθεση της ειδικής δύναμης του ΝΑΤΟ, που επιχειρείται κρυφά να εγκατασταθεί την Ελλάδα, χαρακτήρισε ...υπερβολική την τόση ενασχόληση με την ασφάλεια της Ολυμπιάδας.


Γρηγοριάδης Κώστας

Είπαμε, μπορεί να ...τρώγονται για το αν ο Νεονάκης εμπλέκεται σε υποθέσεις με πλαστά τιμολόγια, αλλά στην «πλαστογραφία» και το βιασμό της θέλησης του ελληνικού λαού να μην παραχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, τα βρίσκουν μια χαρά.

Ζητούνται απαντήσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές το μεσημέρι, στη στάση των Κάτω Πατησίων, επιβιβάστηκαν σε ένα από τα βαγόνια του Ηλεκτρικού, τρεις υπάλληλοι της ιδιωτικής εταιρίας σεκιούριτι, που έχει αναλάβει τη φύλαξη των χώρων του ΗΣΑΠ. Ντυμένοι με στολές, που παρέπεμπαν σ' αυτές των ειδικών φρουρών, μοιράστηκαν στην αρχή, στη μέση και το τέλος του βαγονιού και κοίταζαν εξονυχιστικά κάθε επιβάτη χωριστά, με βλέμμα ιδιαίτερα αυστηρό, για να μην πούμε άγριο. Μάλιστα, κάποιοι επιβάτες θεώρησαν ότι θα προχωρούσαν σε έλεγχο εισιτηρίων και ετοιμάστηκαν να τα επιδείξουν. Ομως, στην αμέσως επόμενη στάση, κατέβηκαν και επιβιβάστηκαν στο επόμενο βαγόνι. Αν η κίνησή τους αυτή δεν έγινε πρωτοβουλιακά και εντάσσεται σε κάποιο σχέδιο της εταιρίας φύλαξης, τότε η διοίκηση του ΗΣΑΠ πρέπει να απαντήσει, όπως επίσης και οι έχοντες την πολιτική ευθύνη, με ποιο δικαίωμα συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς είναι ολοφάνερο ότι δεν αποσκοπούσε παρά μόνο στην πρόκληση φόβου κι ενός αισθήματος ανασφάλειας στους επιβάτες, για να μην πούμε και καχυποψίας του καθένα για τον διπλανό του...

Εμείς, βέβαια, αναρωτιόμαστε, τι θα δουν ακόμα τα μάτια μας...

Θυμήθηκαν τον εργάτη...

Στα εγκαίνια λειτουργίας του τραμ, την περασμένη Δευτέρα, ο υπουργός Μεταφορών αναφέρθηκε στον «εργάτη, που εργάστηκε με κέφι και μεράκι» για την ολοκλήρωση των έργων. Προχτές, ο υπουργός Εργασίας τη φορά αυτή, στη διάρκεια της παράδοσης του Ολυμπιακού Χωριού, ευχαρίστησε τους εργαζόμενους, που πλήρωσαν με «το αίμα και το μόχθο τους», για την οικοδόμησή του.

Οι ίδιοι, όμως, υπουργοί, όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους, κάθε άλλο παρά διακρίνονται από την ίδια φιλεργατική διάθεση, όταν καθορίζουν τους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις, τις συνθήκες εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις, την πολιτική και τα μέτρα για την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, κλπ., κλπ.

Προφανώς, οι κυβερνώντες θεωρούν καλούς τους εργάτες, όταν οι τελευταίοι πληρώνουν με το αίμα και το μόχθο τους τα κέρδη που συσσωρεύουν οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες». Αλλά μέχρι εκεί, ούτε πόντο παραπέρα...

Made in USA

Αλλο πάλι και τούτο με αυτό που συμβαίνει στην Ομοσπονδία Μπέιζμπολ. Η κόντρα ανάμεσα στους Ελληνες και «ελληνοποιημένους» αθλητές καλά κρατεί, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η ομοσπονδία ισχυρίζεται ότι όλοι οι αθλητές που μετέχουν στην Ολυμπιακή ομάδα είναι Ελληνες. Ομως, από την άλλη μεριά, οι διαμαρτυρόμενοι αθλητές ισχυρίζονται ότι κανείς από τους προαναφερομένους δεν ξέρει ...γρυ ελληνικά. Εθνική made in USA, δηλαδή. Αυτή, δυστυχώς, είναι η κατάντια του ελληνικού αθλητισμού και η δήθεν αναβάπτιση των Ολυμπιακών Αγώνων στο πνεύμα της αγωνιστικής άμιλλας, κλπ. Να βαφτίζουμε τα ...ψάρια κρέας.

Η διαχείριση της «καυτής πατάτας»

Είναι ένα μεγάλο ερώτημα το πώς θα επιλέξει να χειριστεί η σημερινή τουρκική κυβέρνηση την υπόθεση των σχέσεων κράτους -παρακράτους, που ξαναήλθε στην επιφάνεια με τη σύλληψη του διαβόητου baba της τούρκικης μαφίας Αλατίν Τσακιτζί στην Αυστρία με διαβατήριο της ΜΙΤ (τουρκικές μυστικές υπηρεσίες). Στο κάτω κάτω, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ή «Λευκό» κόμμα, έχει ως σύμβολό του μια λάμπα, μνημονεύοντας τη διαμαρτυρία το 1997, με την οποία οι πολίτες αξίωναν «περισσότερο φως» για τις σχέσεις αυτές. Επιπλέον, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αέναης διαμάχης για το χαρακτήρα του τουρκικού κράτους - που «εκδημοκρατίζεται» στα λόγια, αν και τα όσα συμβαίνουν στις φυλακές και στην κοινωνία άλλα μαρτυρούν... - θα μπορούσε με αφορμή το πρόσωπο του Τσακιτζί να χτυπήσει «μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Να επιχειρήσει να «καθυποτάξει» τη ΜΙΤ, νευραλγικό μηχανισμό του στρατιωτικογραφειοκρατικού συμπλέγματος που οι αναλυτές έχουν βαφτίσει υπεραπλουστευτικά βαθύ κράτος, αλλά και τον Μεσούτ Γιλμάζ και μια σειρά στελέχη της αντιπολίτευσης.

Θα το κάνει όμως; Η «πατάτα» των σχέσεων κράτους - παρακράτους παραμένει «καυτή» και τα περιθώρια ελιγμών του κεντροδεξιού ισλαμικού κόμματος που νέμεται την εξουσία εξαιρετικά περιορισμένα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο δρόμος του λαού

Η ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών ξαναφέρνει στο προσκήνιο το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Οι απολύσεις που μοιράζει η ΕΤΜΑ, η αναγκαστική άδεια στην οποία υποχρεώνει τους 500 εργάτες στη Νάουσα ο μεγαλοβιομήχανος Λαναράς, η αγωνία των κατοίκων του Εβρου, καθώς τρία από τα πέντε εργοστάσια στο νομό μπορεί και να βάλουν λουκέτο. Ολα τούτα, επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά ότι η ανεργία δεν παίρνει από γιατρειά στις σημερινές συνθήκες. Βέβαια, η κυρίαρχη τάξη και οι εκπρόσωποί της, επιχειρούν να υπονομεύσουν αυτή την αλήθεια. Και δήθεν υποδεικνύουν «λύσεις» στους εργαζόμενους. Να ενισχυθεί - λένε - η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Να προχωρήσουν πιο γρήγορα οι λεγόμενες «διαρθρωτικές» αλλαγές. Με άλλα λόγια, να ξεχαρβαλωθούν ακόμα περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις, να μεγαλώσουν κι άλλο οι στρατιές των ανέργων και των υποαπασχολούμενων, να εξασφαλιστούν νέα προνόμια και υπερκέρδη στην ολιγαρχία του πλούτου.

Αυτός είναι ο ένας δρόμος. Ο δρόμος της πλουτοκρατίας, της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μέσα σ' αυτό το δρόμο ο λαός μας προκοπή δε θα δει. «Ανάπτυξη» μπορεί να έχουμε. Αλλαγές θα δούμε. Αλλά πραγματική αλλαγή προς όφελος των εργαζομένων και πάλι δε θα δούμε. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτά που προτείνει η ολιγαρχία, και απαρέγκλιτα υλοποιούν οι κυβερνήσεις, είναι ακριβώς η πολιτική που - εκτός των άλλων - κλείνει και εργοστάσια και θεριεύει την ανεργία. Το «φάρμακό τους» είναι φαρμάκι για την εργατιά.

Είναι αυτός ο δρόμος μονόδρομος; Οι κομμουνιστές απερίφραστα λένε «Οχι». Μονόδρομος είναι μόνο για τους καπιταλιστές. Αντίθετα, το ΚΚΕ, με παρρησία, διακηρύσσει ότι υπάρχει και ο άλλος δρόμος. Ενας δρόμος, στον οποίο δε χωράνε ούτε οι καπιταλιστές, ούτε τα κέρδη τους. Αυτός ο δρόμος όμως απαιτεί, όλος ο πλούτος - και τέτοιος υπάρχει πολύς στη χώρα μας - να ανήκει στους εργαζόμενους και το λαό. Ολα τα μέσα παραγωγής να ανήκουν σε αυτούς που τα 'χτισαν και τα βάζουν σε κίνηση, στους εργαζόμενους και όχι στα παράσιτα. Να είναι δηλαδή «λαϊκή περιουσία» στην πραγματικότητα. Και, βέβαια, αυτή η λαϊκή περιουσία και στο σύνολό της η λαϊκή οικονομία, να έχει ριζικά διαφορετικούς προσανατολισμούς και στόχους. Πρώτος και βασικός, η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μια λαϊκή οικονομία που λειτουργεί αποκλειστικά για να εξυπηρετήσει τις διευρυμένες ανάγκες της λαϊκής - εργατικής οικογένειας. Που υπάρχει και αναπτύσσεται, για να δημιουργεί θέσεις εργασίας, να προσφέρει αναβαθμισμένες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας. Μια οικονομία που εξασφαλίζει δωρεάν Παιδεία για όλα τα παιδιά και έχει σκοπό την ολόπλευρη πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου.

Μια τέτοια όμως οικονομία απαιτεί και μια άλλη εξουσία. Τη λαϊκή εξουσία. Γιατί τη λαϊκή οικονομία, μπορεί να την οικοδομήσει μόνον η εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Αποφασιστικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση θα είναι η συγκρότηση του Μετώπου. Αυτόν το «δρόμο» δείχνει σήμερα το ΚΚΕ. Αυτόν το δρόμο παλεύει με όλες τις δυνάμεις του. Αυτός είναι και ο μοναδικός λαϊκός δρόμος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ