Γι' αυτό άλλωστε ο ορισμός που δίνει κάθε πλευρά στο διεθνές δίκαιο είναι σαν την Πυθία, προσπαθώντας να αποσπάσει τα μέγιστα από το παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη για το διαμοιρασμό και τη συνεκμετάλλευση της περιοχής. Για παράδειγμα, επικαλούμενος το διεθνές δίκαιο, ο Αμερικανός πρέσβης ισχυρίζεται ότι «τα κατοικημένα νησιά πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με την ηπειρωτική χώρα», αλλά συμπληρώνει ότι «θα αφήσω σε άλλους τη συζήτηση για το τι αποτελεί βραχονησίδα και τι αποτελεί νησί». Η Αγκυρα, από την πλευρά της, λέει πως δεν έχουν όλα τα νησιά υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, η Αίγυπτος θέτει ποσοστά για την επήρεια κάθε νησιού ξεχωριστά, μηδενίζοντας το Καστελόριζο, το Ισραήλ μιλάει για «εθιμικό διεθνές δίκαιο» κ.ο.κ. Ολα αυτά μαζί στο μπλέντερ αποτελούν το υλικό της προωθούμενης διευθέτησης, που δεν πρόκειται να εξασφαλίσει ειρήνη και ασφάλεια στους λαούς της περιοχής, αλλά θα αποτελέσει την αφετηρία ενός επόμενου γύρου ανταγωνισμών και εντάσεων για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.

Η επιλογή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) να αναπαραγάγει ένα κατάπτυστο «ρεπορτάζ» του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων για το ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έρχεται να προστεθεί στην αντικομμουνιστική υστερία, που με χυδαίο ή συγκαλυμμένο τρόπο κατέκλυσε τα αστικά ΜΜΕ με αφορμή τη φετινή 75η επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης. Το ανιστόρητο «ρεπορτάζ» αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η πρώην ΕΣΣΔ κατέγραψε μεν τον βαρύτερο απολογισμό στον πόλεμο, αλλά «η καταστολή εντός της ίδιας της Σοβιετικής Ενωσης άφησε πίσω της επίσης τεράστιες απώλειες». Σε αυτές κατατάσσονται μεταξύ άλλων η τιμωρία από τον ίδιο τον σοβιετικό λαό των προδοτών - συνεργατών των φασιστών, ακόμα και η απομάκρυνση πληθυσμών από παραμεθόριες συνήθως περιοχές, που μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τους ναζί. Επίσης, στα 27 εκατομμύρια θύματα του πολέμου (στρατιώτες που έπεσαν στα μέτωπα και πολίτες στα μετόπισθεν) εμφανίζεται και ένας αριθμός 2,5 εκατομμυρίων αναπήρων που δήθεν δεν φρόντισε το σοσιαλιστικό κράτος και χιλιάδες από αυτούς κατέληξαν ...εκτοπισμένοι, ενώ άλλα 2,5 εκατομμύρια καταδικάστηκαν από στρατοδικεία για σειρά εγκλημάτων, ανάμεσά τους 1,43 εκατομμύρια λιποτάκτες και ανυπότακτοι! Η ...λογιστική του αντικομμουνισμού είναι αγαπημένη ενασχόληση όσων προσπαθούν να αναθεωρήσουν ξεδιάντροπα την Ιστορία και να εξισώσουν τον κομμουνισμό με το ναζισμό, κάτω από την ομπρέλα του «ολοκληρωτισμού». Υπερωρίες δουλεύουν λοιπόν τα παιδιά, για να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό. Υπερωρίες που μαρτυρούν την ανησυχία τους ότι η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια των λαών για τη σημερινή κατάσταση μπορεί να συναντηθούν με την προοπτική μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας στο μέλλον.

Νοικάρηδες στα σπίτια τους θα γίνουν όσοι έχουν οφειλές στις τράπεζες και δεν μπορούν να τις αποπληρώσουν, σύμφωνα με όσα συζητάνε κυβέρνηση και θεσμοί για τα «κόκκινα» δάνεια. Οι τράπεζες, αλλά και τα funds, που ήδη βάζουν στο χέρι περιουσίες πολλών δισ. ευρώ αγοράζοντας τα «κόκκινα» δάνεια χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, με την απειλή του πλειστηριασμού και προκειμένου να σιγουρέψουν τα χρήματά τους, επεξεργάζονται μαζί με την κυβέρνηση ένα σχέδιο αξιοποίησης των υποθηκευμένων σπιτιών, που θα τα νοικιάζουν στους οφειλέτες για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, με τη ρήτρα μάλιστα ότι τα ακίνητα θα μπορούν να επανέλθουν στην κυριότητά τους αν φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Με τον τρόπο αυτό, η «ρυθμισμένη» δόση του δανείου μετατρέπεται σε ενοίκιο, το σπίτι περνάει στην κυριότητα της τράπεζας ή του fund, ο πλειστηριασμός που φέρνει αντιδράσεις απομακρύνεται προς στιγμήν, ενώ σε βάθος χρόνου, αν ο οφειλέτης δεν καταφέρει να ανταποκριθεί στη ρύθμιση, χάνει μια κι έξω το σπίτι, αφού μπορεί ανά πάσα στιγμή να πλειστηριαστεί. Ετσι, ύστερα από πολλές «μεταλλάξεις» από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η νομοθεσία για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων χάνει και το τελευταίο «φύλλο συκής», αφήνοντας τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά πλήρως εκτεθειμένα στις ορέξεις τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων, με το σπίτι χαμένο από χέρι και με την αγωνία να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους ότι αν δεν μπορέσουν να πληρώσουν το ενοίκιο στο ίδιο τους το σπίτι, θα βρεθούν στο δρόμο και το ακίνητο οριστικά και αμετάκλητα στα χέρια των δανειστών του.