Την περασμένη Παρασκευή, ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ, μιλώντας στο 6ο Συνέδριο Αεροπορικής Ισχύος στη Σχολή Ικάρων, δήλωσε «ανήσυχος» επειδή «μερικές φορές χάνεται στην κάλυψη του ελληνικού Τύπου ότι αυτή η ενέργεια (σ.σ. η επίθεση στη Συρία) ήταν μια αναλογική και περιορισμένη απάντηση» στις ενέργειες της κυβέρνησης Ασαντ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, εξέφρασε δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι δεν αναμεταδίδεται αυτούσια η προπαγάνδα των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που πρωτοστάτησαν στην πυραυλική επίθεση ενάντια στη Συρία, παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ στην Ελλάδα υιοθετούν τα αμερικανοΝΑΤΟικά προσχήματα για την επέμβαση. Τι ήταν να το πει ο πρέσβης! Δεν πέρασε μια μέρα και σε εφημερίδα μεγάλου συγκροτήματος δεν διαβάσαμε απλά ένα «ξέπλυμα» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά μια «στοιχείο το στοιχείο» απάντηση στα αντεπιχειρήματα που ακούστηκαν αυτές τις μέρες για την προσχηματική επίθεση, δοσμένα ως ρωσική προπαγάνδα! Εύκολα θα μπορούσε κανείς να μπερδέψει το «ρεπορτάζ» με δελτίο Τύπου της αμερικάνικης πρεσβείας. 'Η μήπως ήταν;
«Η έξοδος από το πρόγραμμα, το οποίο ασφαλώς δεν ήταν ούτε για μια στιγμή ιδιοκτησία της Αριστεράς, αποτελεί σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο μια σημαντική τομή. Εν κατακλείδι, δεδομένων των διεθνών συνθηκών νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας και της δυσμενούς πραγματικότητας που έχουν διαμορφώσει τα Μνημόνια, το υπό κατάρτιση αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι το πρώτο πολιτικό σχέδιο "ιδιοκτησίας" ΣΥΡΙΖΑ. Στο περιεχόμενό του θα κριθεί και το περίφημο πρόσημο της αριστερής διακυβέρνησης». Με τέτοιες σοφιστείες η «Αυγή» προσπαθεί να πετάξει από την καμπούρα του ΣΥΡΙΖΑ το τρίτο μνημόνιο και να προσδώσει «αριστερό πρόσημο» στο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο» που επεξεργάζεται η κυβέρνηση μαζί με το κουαρτέτο. Ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Το τρίτο μνημόνιο φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που το εισηγήθηκε στη Βουλή και το ψήφισε μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Αλλά και το «εθνικό σχέδιο» για την «ανάπτυξη», που τώρα ετοιμάζεται, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αντιλαϊκό «εγχειρίδιο» για τους τομείς και τα εργαλεία ενίσχυσης του κεφαλαίου, που ενσωματώνει τις προβλέψεις των τριών προηγούμενων μνημονίων και ανοίγει το δρόμο για νέες αντεργατικές και αντιλαϊκές ανατροπές. Κανένα συγχωροχάρτι δεν πρέπει να δώσει ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο που ολοκληρώνεται τυπικά. Ούτε να τρέφει προσδοκίες για τη «μεταμνημονιακή» εποχή, όπως τον καλεί να κάνει η κυβέρνηση. Πραγματικός «ιδιοκτήτης» της πολιτικής της, όπως και των άλλων αστικών κομμάτων, είναι το κεφάλαιο, και γι' αυτό είναι από χέρι αντιλαϊκή, σε όλες τις εκδοχές της.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η χώρα επιστρέφει στην «κανονικότητα», αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι «δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να πιάνουμε τους δημοσιονομικούς μας στόχους, προκειμένου να εξυπηρετούμε το χρέος», να πληρώνει δηλαδή ο λαός στο διηνεκές, ώστε το αστικό κράτος να μπουκώσει ξανά προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως έχει ήδη δεσμευτεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομίας, πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι «να επιστρέψουμε σε παλαιές πρακτικές», κοινώς περασμένα - ξεχασμένα όλα όσα έχασε ο λαός και «παλιές πρακτικές» τα δικαιώματα που είχε κατακτήσει. Σύμφωνα πάλι με τον ΣΕΒ, οι «μεταρρυθμίσεις» «μόλις τώρα αρχίζουν», κοινώς η αντιλαϊκή επέλαση δεν είναι πίσω, αλλά μπροστά και τα αντεργατικά μέτρα που κάνουν τους χώρους δουλειάς γκέτο της εργοδοσίας, απλά η «εισαγωγή» για τα επόμενα. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις δηλώσεις των τελευταίων ημερών για το τι έχουν να περιμένουν εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα μετά την «έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο. Επιβεβαιώνουν ταυτόχρονα ότι καμία «έξοδο» από τα βάσανα που τους επιφυλάσσει η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου δεν έχουν να περιμένουν. Αντίθετα, χρειάζεται να οργανώσουν έγκαιρα, αποφασιστικά την πάλη τους ενάντια σ' αυτήν την πολιτική, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.