Τετάρτη 24 Φλεβάρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Διαπιστώσεις...

Κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των καπιταλιστικών ομίλων είναι το λεγόμενο «κοινωνικό μοντέλο στη μετά - Covid εποχή», που παρουσίασε στο άτυπο Συμβούλιο υπουργών Εργασίας της ΕΕ ο υφυπουργός Εργασίας Π. Τσακλόγου. Ενώ πέφτει πολύ κλάμα για το «μέλλον της απασχόλησης» και για τους εργαζόμενους που θα κινδυνέψουν να χάσουν τη δουλειά τους, η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι ο πραγματικός «καημός» της είναι η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Τους «μικρούς», όπως όλα δείχνουν, θα τους φάει η μαρμάγκα του ανταγωνισμού, μαζί και τους όποιους εργαζόμενους σε αυτές τις επιχειρήσεις. Οπως χαρακτηριστικά είπε στο Συμβούλιο ο υφυπουργός, «κάποιες επιχειρήσεις που υποστηρίχθηκαν από την κυβέρνηση και παρέμειναν "ζωντανές", ίσως να μην καταφέρουν να επιβιώσουν στην περίοδο μετά την πανδημία». Η πρόβλεψη αυτή αφορά ένα μέρος των επιχειρήσεων σε κλάδους που χτυπιούνται ιδιαίτερα από την πανδημία και την κρίση. Κυρίως όμως αυτή η τάση θα συμπαρασύρει μικροεπιχειρηματίες, που και πριν την κρίση «έπνεαν τα λοίσθια», σε συνθήκες ασφυξίας από τα δάνεια, τους φόρους και τις άλλες συσσωρευμένες υποχρεώσεις. Με τη διαπίστωση της κυβέρνησης, ότι παρά τη στήριξή τους δεν πρόκειται να επιβιώσουν, επιβεβαιώνεται ότι τα όποια προσωρινά μέτρα πάρθηκαν την προηγούμενη περίοδο, μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις των βιοπαλαιστών ΕΒΕ μερικούς μήνες πιο πίσω, δεν είναι ικανά να προσφέρουν ουσιαστική ανακούφιση, πόσο μάλλον να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα την επιβίωσή τους...

... και θαύματα

Για τις επιχειρήσεις όμως που ...ατενίζουν με αισιοδοξία τη μετά - Covid εποχή, η κυβέρνηση βγάζει ολοένα και περισσότερα λαγουδάκια από το καπέλο της και σύμφωνα με τον υφυπουργό σχεδιάζει να δώσει «έμφαση σε πολιτικές βελτίωσης της παραγωγικότητας, όπως η κατάρτιση του εργατικού δυναμικού, ειδικά σε ψηφιακές και "πράσινες" δεξιότητες, παράλληλα με την ειδική μέριμνα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε επιλεγμένους τομείς μέσω μερικής ή ολικής χρηματοδότησης των ασφαλιστικών εισφορών». Δηλαδή, με πρόσχημα την ανεργία, από τη μια θα χρηματοδοτηθεί η κατάρτιση εργαζομένων σε δυναμικούς κλάδους της οικονομίας, όπου το κεφάλαιο καίγεται να επενδύσει με γενναία κρατική υποστήριξη και, από την άλλη, το φτηνό αυτό εργατικό δυναμικό θα «κοστίζει» ακόμα λιγότερο στη μεγαλοεργοδοσία, με τη στοχευμένη επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών. Να λοιπόν πώς χτίζεται το «θαύμα» της ανάκαμψης, για το οποίο κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρήσεις κάνουν «τάματα» αυτές τις μέρες: Με χρήμα και διευκολύνσεις από το κράτος, από τα λεφτά δηλαδή του λαού, με ένταση της εκμετάλλευσης, από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην παραγωγή και με ακόμα φτηνότερους εργαζόμενους, μια και το κράτος δεν αναλαμβάνει μόνο την κατάρτισή τους για λογαριασμό της εργοδοσίας, αλλά και το κόστος της ασφάλισής τους, μετακυλίοντάς το στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή στις τσέπες των ίδιων των εργαζομένων και του λαού.

Ο λογαριασμός

Ξεπάγιασμα στους -18 βαθμούς, θάνατοι από το κρύο και τιμολόγια ρεύματος από 5 έως και 16 χιλιάδες δολάρια (!) ανά σπίτι για μερικές μέρες. Αυτά ζουν εκατοντάδες χιλιάδες λαού, όχι σε καμιά «ερημιά» της Αλάσκας το 1900, αλλά στο Τέξας, στην ενεργειακή καρδιά της πρώτης καπιταλιστικής δύναμης στον κόσμο, τον 21ο αιώνα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πορείας «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας: Τα υποσυντήρητα δίκτυα, αφού δεν φέρνουν κέρδη για τους μετόχους των ιδιωτικοποιημένων ή των δημόσιων και «κοινοτικών» συστημάτων Ενέργειας, που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως και η μετατροπή της Ενέργειας σε πανάκριβο εμπόρευμα, έχουν παντού και πάντα την ίδια κατάληξη. Παράλληλα, «θάβεται στο χιόνι» το ψέμα πως η «απελευθέρωση» και ο «ανταγωνισμός» ρίχνουν τάχα τις τιμές για τα λαϊκά στρώματα. Το παράδειγμα των κατοίκων του Τέξας που «τσουρουφλίστηκαν» χειμωνιάτικα από τους λογαριασμούς, είναι αποκαλυπτικό. Πρόκειται για «κυμαινόμενα» τιμολόγια, που συνδέουν τη λιανική με τη χονδρική τιμή του ρεύματος, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, στο έδαφος της «απελευθέρωσης». Με τον τρόπο αυτό, η τιμή του ρεύματος είναι ένα «χρηματιστήριο», όπου οι ελάχιστες εκπτώσεις για τα λαϊκά στρώματα, όταν «όλα βαίνουν καλώς», παίρνονται στο πολλαπλάσιο πίσω με την πρώτη «κρίση», όταν η αυξημένη ζήτηση και η μειωμένη προσφορά εκτοξεύουν τις τιμές χονδρικής. Ολα αυτά κάτι θυμίζουν στα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά της Αττικής, που έμειναν χωρίς ρεύμα στην τελευταία κακοκαιρία. 'Η στους δεκάδες χιλιάδες που την τελευταία δεκαετία, με όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τεράστιες αυξήσεις τιμολογίων, ή και διακοπές ρεύματος, την ώρα που η αστική τάξη και τα κόμματά της πανηγυρίζουν για τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο Ενέργειας» και σε μαγνήτη για τις «πράσινες» μπίζνες του κεφαλαίου.

Πάρε - δώσε

Γράφαμε στο σαββατοκυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας για τη «διπλωματία των εμβολίων» στα Δυτικά Βαλκάνια, όπου μαίνεται ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - ΕΕ με Κίνα και Ρωσία, για την κατοχύρωση και διεύρυνση των συμφερόντων τους. Το παράδειγμα του Ισραήλ έρχεται να ενισχύσει το συμπέρασμα ότι τα εμβόλια αποτελούν «όπλο» στη γεωπολιτική σκακιέρα. Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, η κυβέρνηση της χώρας σκοπεύει να καταβάλει 1,2 εκατ. δολάρια στη Ρωσία για λογαριασμό της Συρίας, προκειμένου η τελευταία να προμηθευτεί το εμβόλιο «Sputnik». Ως αντάλλαγμα, η κυβέρνηση της Συρίας σκοπεύει να απελευθερώσει Ισραηλινούς αιχμαλώτους! Τι άλλο να σκεφτεί κανείς πέρα από τη σήψη αυτού του χρεοκοπημένου συστήματος, όπου η υγεία του λαού δεν κρέμεται μόνο από την «τρίχα» του «κόστους - οφέλους» στην οικονομία κάθε κράτους, αλλά βουλιάζει και στην «κινούμενη άμμο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συμβιβασμών και ανταλλαγμάτων...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ