Σάββατο 24 Δεκέμβρη 2011 - Κυριακή 25 Δεκέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΥΓΕΙΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΡΙΟΥ - ΠΑΤΡΩΝ
Ορισμένα συμπεράσματα από τις αρχαιρεσίες

Στιγμιότυπο από πρόσφατη κινητοποίηση εργαζομένων στον τομέα της Υγείας
Στιγμιότυπο από πρόσφατη κινητοποίηση εργαζομένων στον τομέα της Υγείας
Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου - Πατρών είναι από τα μεγαλύτερα πανελλαδικά, οι εργαζόμενοι σ' αυτό ξεπερνούν τους 2.000. Απ' αυτούς γραμμένοι στο Σωματείο είναι 1.350.

Το επίπεδο των υπηρεσιών Υγείας που παρέχει είναι «πόλος έλξης» για να επενδύσουν οι επιχειρηματίες. Σε πρώτη φάση το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο διαθέτει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες έξι μονόκλινα και επτά δίκλινα, σε κλινικές του Παθολογικού και Χειρουργικού τομέα.

Οι αρχαιρεσίες για το Σωματείο πραγματοποιήθηκαν στις 22-23-24 Νοέμβρη 2011. Ψήφισαν 828, μιλάμε για «μόνιμο προσωπικό» - διοικητικό, τεχνικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, βοηθητικό - (το 2009 ψήφισαν 909).

Α) Σε τι συνθήκες δόθηκε η μάχη

Συναντούσαμε το εξής: «Είχατε δίκιο, μας τα είχατε πει», «είστε οι μόνοι που παλεύετε και μπορούμε να ακουμπήσουμε», «δεν είμαι ΚΚΕ, αλλά αυτούς εμπιστεύομαι, πρέπει να έχουν δύναμη στο ΔΣ»... Πολλοί εργαζόμενοι είχαν παραδείγματα προσωπικά ή από τον περίγυρό τους για την πρωτοπόρα δράση του Κόμματος - του ΠΑΜΕ, με αιχμή λαϊκά προβλήματα, όπως τις επανασυνδέσεις ρεύματος.

Στο αυξημένο κύρος του Κόμματος και του ΠΑΜΕ (στελέχη των άλλων παρατάξεων) είχαν δυσκολία να αντιμετωπίσουν με όρους καθαρής πολιτικής - ιδεολογικής διαπάλης. Είναι ενδεικτικό ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αναγκάζονταν δημόσια να δεχτούν την πρωτοπόρα δράση μας.

Η γραμμή αντιπαράθεσης απέναντι σ' αυτό ήταν η βρώμικη δουλειά, η «λάσπη», ο αντικομμουνισμός. Η Διοίκηση, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με ψευτιές και συκοφαντίες ήθελαν να αποδείξουν ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα συστημικό (σαν όλα τα άλλα), αξιοποιεί τον κοινοβουλευτισμό και τα οφέλη του (αποζημιώσεις, κρατική επιχορήγηση, αποσπασμένους κλπ). Προσπαθούσαν με κάθε μέσο να κλονίσουν κόσμο.

Οι εκλογές δε γίνονται ελεύθερα. Τρομοκρατούσαν τους εργαζόμενους με τις εφεδρείες - απολύσεις. «Αν δε μας ψηφίσετε θα μπείτε στην εφεδρεία», απειλούσαν. Πιο έντονα αυτό ερχόταν από τους συνδικαλιστές της ΝΔ. Τα στελέχη των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αξιοποίησαν, επίσης, τους «ανοιχτούς λογαριασμούς» που έχουν με τους εργολάβους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας. Εργαζόμενοι, «μόνιμο προσωπικό», αναγκάζονται να ζητούν για τα παιδιά τους ένα εξάμηνο δουλειάς. Αυτό το αναλαμβάνουν τα συγκεκριμένα στελέχη με το «αζημίωτο».

Β) ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΛΑ.Ο.Σ. κατέβηκαν στις εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο

Η ενιαία κάθοδος, ιδιαίτερα για τη βάση του ΠΑΣΟΚ, ήταν κάτι σαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Βοήθησε κόσμο ν' απεγκλωβιστεί. Εργαζόμενοι που ήταν υποψήφιοι στο ΠΑΣΟΚ (στις προηγούμενες εκλογές) τώρα αρνήθηκαν να είναι στο ενιαίο σχήμα. Εκφράστηκε η συσπείρωση στο ΠΑΜΕ με υποψήφιους στο ψηφοδέλτιο που πριν ήταν στην ΠΑΣΚΕ. Αυτό διευκόλυνε κόσμο, του ΠΑΣΟΚ, να μας ψηφίσει. Είναι ενδεικτικό (των διεργασιών) ότι από τις 8 έδρες που εξέλεξε στο ΔΣ το ενιαίο ψηφοδέλτιο, 6 είναι ΔΑΚΕ και 2 ΠΑΣΚΕ. Στις προηγούμενες είχαν ΠΑΣΚΕ 8, ΔΑΚΕ 4, συνολικά 12 στις 13 έδρες.

Γ) Για το συνδυασμό που στήριξε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Συγκρότησαν ψηφοδέλτιο με τον τίτλο «Πρωτοβουλία Ανατροπής». Η κοινωνικοταξική τους σύνθεση ήταν κύρια Εργαστηριακός τομέας, Φυσιοθεραπεία - Ακτινολογικό. Πρώτη γραμμή στήριξης του συνδυασμού τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως γιατροί. Πριν 2 χρόνια αυτές οι δυνάμεις είχαν συνεργαστεί (σε συντεχνιακή βάση) με την Τεχνική Υπηρεσία και έβγαλαν μία έδρα στο ΔΣ. Ο εκλεγμένος τους με εκείνο το συνδυασμό ήταν τώρα με το ενιαίο ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Ο ίδιος, ήταν στις εκλογές στην Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας με το συνδυασμό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Κεντρικό σύνθημα: «Ολοι μαζί μπορούμε»... Να τι έλεγαν στη μοναδική προκήρυξη που έβγαλαν: «Τώρα το πραγματικό ζήτημα είναι να φτιάξουμε σωματείο με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι το προσωπικό όφελος». Δηλαδή, δεν είναι πολιτική η επιλογή των στελεχών των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ που στηρίζουν διαχρονικά αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά προσωπική. Επομένως, μπορούμε με άλλα πρόσωπα, έντιμα, να αλλάξουμε τα πράγματα χωρίς να αμφισβητήσουμε την υπάρχουσα πολιτική. Στο διεκδικητικό πλαίσιο ανέφεραν: «Οχι μνημόνιο στην Υγεία», «όχι στις εφεδρείες». Σε όλο το κείμενο οι λέξεις ΕΕ, κεφάλαιο, Μάαστριχτ, αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) δεν υπήρχαν. Κι αυτό για να πείθουν τους εργαζόμενους ότι είναι ανεξάρτητοι, ακομμάτιστοι, προπαγάνδιζαν το «έξω τα κόμματα από τα συνδικάτα».

Δούλευαν με ευελιξία αυτήν τη γραμμή. Σε κόσμο με μια ορισμένη ριζοσπαστική συνείδηση έβαζαν το θέμα της «ενότητας της Αριστεράς».

Αποποιούνταν με περίσσιο θράσος ότι αυτό το ψηφοδέλτιο στηριζόταν από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Είχαμε περιπτώσεις που άφηναν να εννοηθεί ότι στο δικό τους συνδυασμό συμμετέχουν και δυνάμεις του ΠΑΜΕ...

Αξιοποίησαν το «κίνημα της πλατείας», όπου συναγελάζονταν με ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ (η συντριπτική πλειοψηφία απεργοσπάστες). Αυτό ανήκει στις διοικητικές υπηρεσίες και τα παραϊατρικά επαγγέλματα. Πρόκειται για στρώματα που έχουν ακόμα αντοχές και έντονες αυταπάτες ότι θα τα «φέρουν βόλτα».

Αυτό το ψηφοδέλτιο έπαιξε το ρόλο του αναχώματος. Στηρίχθηκε με σχέδιο από ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που είχε άμεση σχέση με τη διοίκηση. Είχαν ιδιαίτερο καταμερισμό στην παρεμπόδιση της ριζοσπαστικοποίησης της συνείδησης των εργαζομένων και της αποφασιστικής στήριξης του ΠΑΜΕ.

Το ενιαίο ψηφοδέλτιο (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΛΑ.Ο.Σ.) και ο συνδυασμός που στήριξε ο ΣΥΝ είχαν ενιαία γραμμή: Ενότητα με βάση το πρόβλημα, έντιμοι και καλοί συνδικαλιστές, έξω τα κόμματα και η πολιτική από τα συνδικάτα...

Στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση τοποθετήθηκαν όλοι, πλην των δυνάμεων που στήριζε το ΠΑΜΕ, υπέρ ενός ενιαίου ψηφοδελτίου. Ακυρώθηκε η κολεγιά γιατί υπολόγιζαν στη μη κάθοδο ή στη δυσκολία καθόδου των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Αναπροσάρμοσαν την τακτική τους με αυτόνομη κάθοδο. Η διαφορετική εκλογική κάθοδος δεν αναίρεσε την κοινή τους γραμμή.

Αυτός είναι ο οπορτουνισμός, δύναμη συντήρησης, οπισθοδρόμησης, που πρέπει να αποκαλύπτεται, με όποιο μανδύα κι αν βγαίνει κάθε φορά. Αντιτίθεται δήθεν στο μνημόνιο της κυβέρνησης, το ΔΝΤ, από θέσεις όμως σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Είναι φορέας αυταπατών για το καλό ΠΑΣΟΚ γι' αυτό και μπήκαν σε συζήτηση μαζί του προεκλογικά για ενιαίο σχήμα. Είναι ορκισμένοι εχθροί της ταξικής πάλης, γι' αυτό και έχουν ιδιαίτερο καταμερισμό στον αντικομμουνισμό. Δρουν υπονομευτικά στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης. Αυτό αφορά ιδιαίτερα το σήμερα, που υπάρχουν διεργασίες μεγάλου εύρους στο λαϊκό κόσμο του ΠΑΣΟΚ (συμπεριλαμβανομένων και μεσαίων στελεχών του).

Τελικά το αυξημένο κύρος του Κόμματος και του ΠΑΜΕ εκφράστηκε στις αρχαιρεσίες. Είχαμε σημαντική άνοδο σε ψήφους και έδρες. Εκλέχθηκαν δυο στο ΔΣ με 107 ψήφους (το 2009 45 ψήφους και 0 έδρες). Εκλέχθηκαν, επίσης, δυο αντιπρόσωποι στην ΠΟΕΔΗΝ με 110 ψήφους (23 και 0 έδρες το 2009).

Το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει ότι μπορούμε να φέρνουμε επιτυχία στο κύριο ζήτημα, που είναι η αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού δύναμης στο εργατοϋπαλληλικό κίνημα. Ισχυρό όπλο μας η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία, το πλατύ πολιτικό άνοιγμα, ιδιαίτερα στο λαϊκό κόσμο. Το ΠΑΜΕ, η πρωτοπόρα κινηματική δράση των δυνάμεών μας σε κάθε χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, με αιχμή τα οξυμένα προβλήματα των λαϊκών οικογενειών. Το ανοιχτό μέτωπο στον οπορτουνισμό, η αποκάλυψή του στους ίδιους του εργαζόμενους, είναι όρος και προϋπόθεση για τη χειραφέτηση των εργαζομένων.


Κατερίνα ΓΕΡΟΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου – Κεφαλονιάς - Ζακύνθου του ΚΚΕ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ - ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Οι «έμποροι της Υγείας» τους στέλνουν στο θάνατο και την εξαθλίωση

Η βαρβαρότητα δε θα έχει πάτο, αν δεν καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο

Motion Team

Οι χρόνια πάσχοντες και τα άτομα με αναπηρία θίγονται μέχρι θανάτου από την πολιτική που εμπορεύεται τις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας και τα φάρμακα. Τόσο το κράτος, όσο και οι επιχειρηματικοί όμιλοι πουλούν υπηρεσίες και θεραπεία και ο καθένας, ανάλογα με το «πορτοφόλι» του αγοράζει. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης είναι αλματώδης, ενώ υπάρχει εξειδικευμένο και έμπειρο επιστημονικό προσωπικό και οι χρόνια πάσχοντες και οι ανάπηροι θα μπορούσαν να ζουν περισσότερο, καλύτερα - ακόμα και να ενταχθούν στην παραγωγή - αντίθετα, οδηγούνται στην εξαθλίωση και τον πρόωρο θάνατο.

Ενα από τα χιλιάδες παραδείγματα: Υπάρχουν γυαλιά για άτομα με σοβαρά προβλήματα όρασης, τα οποία βοηθούν πολύ. Αυτά κοστίζουν περίπου 1.800 ευρώ. Επίσης, υπάρχουν μεγεθυντικά μηχανήματα για μαθητές με σοβαρά προβλήματα όρασης για να μπορούν να διαβάζουν. Αυτά κοστίζουν 800 ευρώ. Η επιχειρηματική δραστηριότητα, το εμπόριο στην Υγεία, στα φάρμακα, στα τεχνικά ιατρικά βοηθήματα οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα. Οταν το καπιταλιστικό κράτος κόβει τις δαπάνες Υγείας από τον προϋπολογισμό, για να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία, όταν οι πολιτικές του στέλνουν πελατεία στους ιδιώτες της Υγείας, για να βρουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι νέα πεδία επενδύσεων των κεφαλαίων τους, όταν τα νοσοκομεία προμηθεύονται φάρμακα και αναλώσιμα από φαρμακευτικές εταιρείες, τότε αναπόφευκτα και το λεγόμενο δημόσιο σύστημα Υγείας λειτουργεί με όρους επιχειρηματία. Τα ασφαλιστικά Ταμεία - πάλι δηλαδή οι εργαζόμενοι - σηκώνουν όλο και μεγαλύτερο βάρος, με αποτέλεσμα να κόβουν υπηρεσίες και παροχές. Μειώνεται το προσωπικό σε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, δομές Πρόνοιας. Υποβαθμίζονται διαρκώς και αυτές οι υποτυπώδεις υπηρεσίες.

Από τη συζήτηση με τον «Ριζοσπάστη»
Από τη συζήτηση με τον «Ριζοσπάστη»
Γι' αυτό, η μόνη λύση, ώστε να απολαμβάνουν όλοι ανεξαιρέτως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υπηρεσίες Πρόνοιας είναι η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Από κει ξεκινάει και τελειώνει η βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα με ανθρώπους να είναι προτιμότερο να πεθάνουν, παρά να θεραπευτούν.

Καλύτερα να κοπεί το ...πόδι!

Τόσο ο «Ενιαίος Κανονισμός Παροχών (ΕΚΠΥ) του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ)», όσο και ο νέος Κανονισμός Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (ΚΕΒΑ), είναι εργαλεία αυτής της δολοφονικής πολιτικής και οικονομίας.

Για παράδειγμα, με τον ΕΚΠΥ επιβάλλεται συμμετοχή 25% των ασφαλισμένων στην πρόσθετη περίθαλψη, σε αναλώσιμο υλικό σε διάφορα θεραπευτικά μέσα. Αυτό είναι καταστροφικό για χρόνια πάσχοντες και άτομα με αναπηρία που χρειάζονται κάθε μήνα πολλά φάρμακα και αναλώσιμα. Οπως τονίζει στον «Ριζοσπάστη» ο Νίκος Χάρης, διαβητικός, «κάνω 5 φορές τη μέρα ένεση ινσουλίνης και χρειάζομαι 5 μετρήσεις ημερησίως για να υπολογίσω τη δόση της ινσουλίνης. Ομως το Ταμείο δε δικαιολογεί όλες τις απαραίτητες ταινίες μέτρησης και πρέπει να βάζω από την τσέπη μου 50 ευρώ το μήνα μόνο για ταινίες. Αν δεν τα έχει κάποιος θα πρέπει να "μαντεύει" ανάλογα με το πώς νιώθει, πόση δόση ινσουλίνης χρειάζεται. Επιπλέον, από το σακχαρώδη διαβήτη προκαλούνται βλάβες στα μάτια, στα νεφρά, στα πόδια, ανεβαίνει η χοληστερίνη κ.ά. Χρειάζονται επιπλέον εξετάσεις και φάρμακα».

Επιπλέον, στους πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία επιβάλλεται συμμετοχή 10% για συσκευές αποσιδήρωσης (σ.σ. κάθε βράδυ πρέπει να κάνουν αποσιδήρωση με πανάκριβα φάρμακα), ενώ υπάρχει κατάλογος για τα παπούτσια των διαβητικών από 38 - 330 ευρώ. «Τα Ταμεία θα υπολογίζουν αν τα συμφέρει να πάρει ο διαβητικός παπούτσια ή ο ακρωτηριασμός του ποδιού! Αυτό είχε γίνει και πριν μερικούς μήνες και ξεσηκωθήκαμε όλοι και το αποτρέψαμε!», συμπληρώνει ο Ν. Χάρης.

«Με τον ΕΚΠΥ θα χτυπηθεί αλύπητα η βαριά αναπηρία», λέει ο Μάριος Καμακάρης, παραπληγικός. «Μας κόβουν καρότσια, ειδικά μαξιλάρια, καθετήρες. Ταυτόχρονα και τα πιο στοιχειώδη που έχουμε ανάγκη τα έχουν ονομάσει είδη πολυτελείας. Δε μας γράφουν τα παυσίπονα, κρέμες και θερμαντικές αλοιφές που είναι απαραίτητες λόγω της ακινησίας μας και βοηθούν στην αιμάτωση, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες. Και μιλάμε για απλά προβλήματα που μπορούν να αποφευχθούν!».

Κόβονται τα πάντα

Οταν μιλάμε για χρόνια πάσχοντες, οι περικοπές σημαίνουν ξεκάθαρα κίνδυνος για τη ζωή τους. Κόπηκε το επίδομα μετακίνησης, για να κάνουν αιμοκαθάρσεις οι νεφροπαθείς τελικού σταδίου. Θα πρέπει να βάζουν από την τσέπη τους εκατοντάδες ή χιλιάδες ευρώ το μήνα (σ.σ. ανάλογα με την απόσταση που έχουν να διανύσουν για τη μονάδα τεχνητού νεφρού). Κόπηκε το επίδομα διατροφής για τους μεταμοσχευμένους, που χρειάζονται ειδική διατροφή υψηλής ποιότητας. Με το νέο ΚΕΒΑ κόβονται τα ήδη πενιχρά επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις. Από τα άτομα με αναπηρία που νοσηλεύονται σε Θεραπευτήρια Χρόνιων Παθήσεων, θα παρακρατείται το 40% - 80% της αναπηρικής τους σύνταξης...

Ολα οδηγούν στο πετσόκομμα των επιδομάτων. Οπως λέει στον «Ρ» ο Γιώργος Μπαλάσκας «πήγα στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) για την κόρη μου που έχει κάνει μεταμόσχευση μυελού των οστών και το επίδομά της - 623 ευρώ το δίμηνο - έληξε στις 21 Οκτώβρη. Μου έκλεισαν ραντεβού για να εξετάσουν την ιατρική γνωμάτευση την 1η Μάρτη! Εως τότε, όμως, η ιατρική γνωμάτευση θα θεωρείται εκπρόθεσμη, αφού θα έχουν περάσει τρεις μήνες. Εν ολίγοις, θα περάσει τουλάχιστον μισός χρόνος χωρίς και αυτό το πενιχρό επίδομα, αφού μετά θα πρέπει να κλείσω άλλο ραντεβού στο γιατρό για γνωμάτευση, άλλο ραντεβού στο ΚΕΠΑ για πιστοποίηση και πάει λέγοντας... Στο μεταξύ, τα έξοδα για θεραπείες, εξετάσεις κ.λπ., είναι τεράστια. Λόγω της μεταμόσχευσης πρέπει να παρακολουθείται η υγεία της, για παράδειγμα τα δόντια, τι θα προκύψει από τη χημειοθεραπεία, τα γυναικολογικά, τα νεφρά κ.ά.».

Την ίδια αγωνία εκφράζει και η Αννα Δεσποτοπούλου, πάσχουσα από σκλήρυνση κατά πλάκας: «Κινδυνεύω, αν περάσω από το ΚΕΠΑ και δεν είναι η νόσος μου σε κρίση, να μην πάρω το επίδομα. Κι ας έχω έξοδα για φάρμακα, γιατρούς, παρότι δεν μπορώ να δουλέψω όπως πριν. Στο μεταξύ, από την σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλούνται και άλλες βλάβες, χρειάζομαι φάρμακα για τα κόκαλα, τα μάτια κ.ά.», εξηγεί στον «Ριζοσπάστη». Οι γιατροί, όμως, του ΙΚΑ έχουν υποκύψει στις πιέσεις που τους ασκούνται με διάφορες πολιτικές αποφάσεις και με δυσκολία γράφουν τα υπόλοιπα φάρμακα που είναι αναγκαία. Επίσης, άλλα απαραίτητα που κοστίζουν ακριβά, όπως συμπληρώματα διατροφής, πάνες ακράτειας κ.ά., δεν γράφονται από τα Ταμεία.

Το κομμάτι της ολόπλευρης και εξειδικευμένης ιατρικής παρακολούθησης είναι καίριο για τους χρόνια πάσχοντες και τα άτομα με αναπηρίες. Και είναι κάτι που η εμπορευματοποιημένη Υγεία - Πρόνοια δεν μπορεί να λύσει. Χρειάζονται, για παράδειγμα, Κέντρα Υγείας στις γειτονιές, στελεχωμένα με προσωπικό και τεχνολογία, όπου ο ασθενής θα μπορεί να βρει όλες τις ειδικότητες. Χρειάζονται εξειδικευμένα κέντρα, τα οποία κλείνουν με τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων.

Η Αννα Δεσποτοπούλου εξηγεί ότι ο ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας χρειάζεται ολόπλευρη ιατρική παρακολούθηση και αντιμετώπιση και όχι αποσπασματικά. Είναι απαραίτητο ακόμα και για ένα απλό ζήτημα υγείας να παρακολουθείται συνολικά από το ιατρικό προσωπικό. «Χρειαζόμαστε από κοντά οφθαλμίατρο, ενδοκρινολόγο, ορθοπεδικό, φυσιοθεραπευτές και άλλες ειδικότητες και όλοι αυτοί να λειτουργούν σαν μια ομάδα δίπλα στον ασθενή», σημειώνει. «Για να μη μιλήσουμε για άλλες δραστηριότητες που μας βοηθάνε, όπως το γυμναστήριο, το κολυμβητήριο και είναι απαγορευτικά, είτε γιατί πρέπει να διανύσουμε μεγάλες αποστάσεις, είτε γιατί πρέπει να πληρώσουμε».


Ελένη ΜΑΪΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ