ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΡΛΙΜΠΑΚΟΣ

Μαρία Τερλιμπάκου - Νασίκα

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι και μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος των ιατροδικαστών για το θάνατο του Ζαχαρία (Ζακ) Κωστόπουλου, η αστυνομία συνεχίζει να ερευνά την ποινική ευθύνη του νεκρού! Κι αυτό όταν έχει διαπιστωθεί από την αρχή της ανάκρισης ότι δεν έκανε κανένα αδίκημα, όπως δήλωσε ξανά η συνήγορος του Ζακ Κωστόπουλου, Αννυ Παπαρούσου:

«Η αστυνομία συνεχίζει να ερευνά την ποινική ευθύνη του νεκρού, ενώ έχει ήδη διαπιστωθεί από την αρχή της ανάκρισης ότι δεν έκανε κανένα αδίκημα, συνεχίζεται η προκαταρκτική εξέταση για να διερευνηθεί το αδίκημα που τυχόν έκανε ο νεκρός, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με βασικές αρχές που έχουμε, διότι και η ποινική δίωξη παύει με το θάνατο του ανθρώπου, αλλά και επίσης από την αρχή της ανάκρισης έχει διαπιστωθεί ότι δεν έχει τελέσει κανένα αδίκημα».

Σχετικά δε με την πορεία της δικογραφίας σημείωνε ότι δεν κινείται με τους συνήθεις ρυθμούς και δεν συμβάλλουν οι αρμόδιες υπηρεσίες στη διασφάλιση των πιθανών στοιχείων. Ο αδερφός του Ζακ, Ν. Κωστόπουλος, έδωσε στη δημοσιότητα επιστολή, απαιτώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους της νεαρής εργαζόμενης που βρήκε αιφνίδιο θάνατο εν ώρα εργασίας, μέσα σε κατάστημα μεγάλης εταιρείας ένδυσης.

Με αφορμή το συμβάν, το σωματείο εκφράζει την ανησυχία του καθώς στον κλάδο «το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί και άλλα παρόμοια τραγικά περιστατικά, συνάδελφοι έχουν χάσει τη ζωή τους από καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ βρίσκονταν στο πόστο τους».

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό αλλά και τα αυξημένα κρούσματα του τελευταίου διαστήματος, ο Σύλλογος θα ζητήσει συνάντηση με το Σώμα Επιθεώρηση Εργασίας (ΣΕΠΕ). Παράλληλα, καλεί τα μέλη του, όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο «να διεκδικήσουμε ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς, αναβάθμιση των υπηρεσιών της δημόσιας Υγείας με έμφαση στην πρόληψη, δωρεάν για όλους. Να μην έχουμε άλλη απώλεια ζωής συναδέλφου».

Το ΚΚΕ με ανακοίνωσή του απαιτεί την άμεση αποφυλάκιση της εργαζόμενης καθαρίστριας και την επιστροφή της στη δουλειά, καταγγέλλοντας ως «απαράδεκτο και εξοργιστικό το γεγονός ότι το κράτος και η Δικαιοσύνη εξάντλησαν την αυστηρότητά τους και φυλάκισαν την καθαρίστρια, τη στιγμή που άλλες υποθέσεις, μεγάλου πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος και με αποδεδειγμένες τεράστιες ζημίες για το Δημόσιο, εκκρεμούν».

«Αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι η πολιτική που αντιμετωπίζει το λαό ως εχθρό και που υλοποιείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις και τη σημερινή, αντιδραστικοποιείται διαρκώς», τονίζει το ΚΚΕ.

Επιπλέον, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη φυλάκιση της καθαρίστριας. «Καταρρίπτονται οι υποκρισίες αστικών κομμάτων και ΕΕ περί "κράτους δικαίου και ισότητας έναντι του νόμου"», επισημαίνει στην Ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Σωτήρης Ζαριανόπουλος.

Eurokinissi

Από την κινητοποίηση της Παρασκευής στο υπουργείο Δικαιοσύνης

Στο πλευρό της εργαζόμενης στέκονται, μεταξύ άλλων, από τη Μαγνησία το Συνδικάτο ΟΤΑ, το Σωματείο Καθαριστριών - Καθαριστών και ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών.

Παράλληλα, την Παρασκευή 23/11, σε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης στην Αθήνα, την οποία πραγματοποίησαν εκπρόσωποι του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής και Συλλόγων Εργαζομένων σε δήμους της Αττικής, των Σωματείων Καθαριστριών - Καθαριστών Αθήνας και Πειραιά, των Ομοσπονδιών Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), Ιματισμού - Κλωστοϋφαντουργίας - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Τύπου - Χάρτου και του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, απαίτησαν την άμεση αποφυλάκιση της εργαζόμενης, που είναι έγκλειστη στις φυλακές της Θήβας από τις 5 Νοέμβρη.

Κάτω από την πίεση των συγκεντρωμένων, πραγματοποιήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας των συνδικάτων με τον γγ του υπουργείου Δικαιοσύνης, Γ. Σάρλη, ο οποίος παρουσίασε ως... «χάρη» την επίσπευση των διαδικασιών για τις 28 Νοέμβρη, που θα συζητηθεί ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Λάρισας η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της εργαζόμενης καθαρίστριας, λέγοντας μάλιστα ότι «βάσει της διαδικασίας θα μπορούσε να μείνει κι ένα χρόνο στη φυλακή»! Επιπλέον, ο γγ του υπουργείου δεν δεσμεύτηκε για την επιστροφή της 53χρονης στη δουλειά, επικαλούμενος «το νομικό πλαίσιο».

«Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση γιατί δεν προχωρά τις απαιτούμενες διαδικασίες να αποφυλακιστεί σήμερα η συναδέλφισσά μας και να επιστρέψει στη δουλειά και τα παιδιά. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να πάρει την πολιτική απόφαση», δήλωσε αμέσως μετά από τη συνάντηση ο Σπύρος Κωνσταντάς, πρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής.

Νωρίτερα, την έντονη αντίδραση των συνδικαλιστών προκάλεσε η παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης που με άνωθεν εντολή είχε μπλοκάρει την είσοδο του υπουργείου. Ο Γιώργος Πέρρος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, απαίτησε την άμεση απομάκρυνσή τους.

Υπενθυμίζεται ότι η καθαρίστρια διορίστηκε το 1996 με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ' Δημοτικού, για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία. Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του δήμου Βόλου, χωρίς να ακουστεί ποτέ το παραμικρό σε βάρος της.

Και ξάφνου, το 2016, σύρθηκε στο δικαστήριο, κατηγορούμενη για «πλαστογράφηση» και, πρωτόδικα, της επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 15 ετών!

Στο Πενταμελές Εφετείο Λάρισας, όπου πριν από λίγο καιρό εκδικάστηκε η έφεσή της, η κατηγορία άλλαξε από «πλαστογράφηση» σε «παραποίηση», αλλά και η νέα ποινή που της επιβλήθηκε είναι βαριά και αδιανόητη, καθώς καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση!

Η φυλακισμένη εργαζόμενη έχει ζητήσει αναίρεση στον Αρειο Πάγο, ενώ την Παρασκευή 23/11, με παρέμβαση της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξ. Δημητρίου, προσδιορίστηκε όπως ήδη αναφέρθηκε για τις 28/11 η εξέταση της αίτησης αναστολής εκτέλεσης της ποινής της, στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας.

Κύμα αλληλεγγύης προκαλεί η στάση του ναύτη Σταύρου Παπαδάκη, ο οποίος υπηρετεί ως Δίοπος Μηχανικός - Τ/ΜΗΧ στη φρεγάτα «Ναβαρίνον» και αφού δήλωσε ανοιχτά τη διαφωνία του στη συμμετοχή του πλοίου στη ΝΑΤΟική άσκηση «Sea Guardian», αποσπάστηκε σε άλλο πλοίο, προφανώς επειδή η διοίκηση δεν τον ήθελε «μέσα στα πόδια της» όσο το πλοίο συμμετέχει στη ΝΑΤΟική αποστολή.

Θυμίζουμε ότι η συγκεκριμένη φρεγάτα έχει αποπλεύσει από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας για να αναλάβει στη συνέχεια αποστολή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, στο πλαίσιο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ και σε φόντο έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με επίκεντρο την Ενέργεια. Στη συνέχεια θα ελλιμενιστεί στη Χάιφα του Ισραήλ, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα.

Συνάδελφοί του, στρατευμένοι απ' το Στρατό Ξηράς και το Πολεμικό Ναυτικό, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία και φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος στάθηκαν στο πλευρό του, επικροτώντας τη στάση του και καταδικάζοντας την εμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και σε αποστολές του ΝΑΤΟ, εμπλοκή που εκθέτει το λαό σε τεράστιους κινδύνους.

Δηλώσεις του Στ. Παπαδάκη φιλοξένησαν αρκετά Μέσα Ενημέρωσης της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κρήτης. Μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού «Κρήτη TV», αναφέρθηκε στην εξέλιξη της υπόθεσης από τη μέρα που ζήτησε ακρόαση Υπάρχου, στον οποίο κατέθεσε την αντίθεσή του στη συμμετοχή της φρεγάτας στην επιχείρηση «Sea Guardian» και ζήτησε να προωθηθεί η αντίθεσή του στην ιεραρχία, και στην απόσπασή του σε άλλο πλοίο, βοηθητικό με ολιγομελές πλήρωμα. Ο ναύτης σημείωσε ότι «ο στόχος τους ήταν να μην έρχομαι σε επαφή με μόνιμο προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού ώστε να μην ανοίξει η συζήτηση για τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις που έχουν καταλήξει να είναι και καθημερινό φαινόμενο». Πρόσθεσε πως «η προσπάθειά τους ήταν να κρατηθεί πίσω από κλειστές πόρτες η αναφορά, γιατί ήταν η δεύτερη φορά που έβγαινα σε ακρόαση Υπάρχου. Την πρώτη φορά κατάφεραν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, τη δεύτερη φορά όμως άνοιξε η συζήτηση και για να μην ανοίξει ακόμα περισσότερο με βγάλανε απ' το πλοίο».

Σχετικά με το αν αυτό ήταν δική του επιδίωξη, ο Στ. Παπαδάκης ξεκαθαρίζει: «Η διαφωνία μου ήταν στη συμμετοχή του πλοίου. Εξάλλου, δεν θα έκανε τη διαφορά η μη δική μου συμμετοχή στην άσκηση. Ομως, η μη συμμετοχή του πλοίου του Πολεμικού Ναυτικού σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις και επιχειρήσεις είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά», τόνισε.

«Σήμερα, 600 εκατομμύρια έφηβα κορίτσια ετοιμάζονται να εισέλθουν στον κόσμο της εργασίας», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, προσθέτοντας ότι ο κόσμος αυτός «μετασχηματίζεται από την καινοτομία και την αυτοματοποίηση».

Με δεδομένο ότι οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε επαγγέλματα και κλάδους όπως της Πληροφορικής και της Ερευνας, τόνισε την ανάγκη για «συντονισμένες προσπάθειες» προκειμένου να αλλάξει η σημερινή εικόνα.

Πίσω από τις βαρύγδουπες δεσμεύσεις για την εξασφάλιση υποστήριξης σε κάθε κορίτσι ώστε «να αναπτύξει τις δεξιότητές του, να εισέλθει στο εργατικό δυναμικό με ίσους όρους και να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του» βρίσκεται το ενδιαφέρον για την αύξηση του γυναικείου εργατικού δυναμικού σε κλάδους της οικονομίας από τους οποίους οι επιχειρηματικοί όμιλοι προσδοκούν ενίσχυση της κερδοφορίας τους.

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα, η Ευρωπαία επίτροπος για την Ψηφιακή Οικονομία, Μ. Γκαμπριέλ, υπογράμμισε την ανάγκη να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στον «ψηφιακό τομέα» και να ενθαρρύνονται τα κορίτσια ώστε να αποκτήσουν από νεαρή ηλικία «ψηφιακές δεξιότητες», επισημαίνοντας πως πρόκειται για ζήτημα «ζωτικής σημασίας για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης».

«Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε όλα τα επίπεδα στον ψηφιακό τομέα στην Ευρώπη. Παρόλο που ο ψηφιακός τομέας αναπτύσσεται ραγδαία, δημιουργώντας πολλές νέες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο, το μερίδιο των γυναικών στον τομέα αυτό συνεχίζει να μειώνεται. Πρέπει να επικεντρωθούμε τώρα στα κορίτσια, αν θέλουμε να αλλάξουμε αυτήν την τάση στο μέλλον», σημείωσε.

Υπογράμμισε ακόμα πως η ένταξη περισσότερων γυναικών σε «ψηφιακές θέσεις εργασίας» μπορεί να ενισχύσει το ευρωπαϊκό ΑΕΠ με 16 δισ. ευρώ ετησίως.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για κάθε 1.000 γυναίκες αποφοίτους Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην ΕΕ, μόνο οι 24 είναι πτυχιούχοι σε τομείς που σχετίζονται με τις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική (ΤΠΕ). Από αυτές, μόνο οι 6 καταλήγουν να εργάζονται σε θέσεις εργασίας ανάλογες με το αντικείμενο των σπουδών τους. Οι αντίστοιχοι υπολογισμοί για τους άνδρες καταγράφουν 92 πτυχιούχους στους σχετικούς τομείς ανά 1.000 αποφοίτους, εκ των οποίων οι 49 εργάζονται σε ανάλογες θέσεις.

Η ανησυχία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εστιάζει στο γεγονός ότι τα ποσοστά των γυναικών που εργάζονται στον κλάδο δεν δείχνουν να βελτιώνονται, αντιθέτως καταγράφουν μια σχετική στασιμότητα, ακόμα και κάμψη τα τελευταία χρόνια.

Το 2015, το 5,8% των Ευρωπαίων εργαζομένων απασχολούνταν σε «ψηφιακές θέσεις εργασίας», έναντι ποσοστού 5,4% το 2011. Η αύξηση που καταγράφηκε από το 2011 στο 2015 ήταν μεγαλύτερη για τους άνδρες εργαζόμενους, διευρύνοντας έτσι τη διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα.

Αντίστοιχες διαπιστώσεις, ανησυχίες και στόχοι διατυπώθηκαν και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. «Παρόλο που οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το μισό του αμερικανικού εργατικού δυναμικού, κατέχουν λιγότερο από το 20% των τεχνολογικών θέσεων εργασίας στη χώρα», σημειώνει με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για το Κορίτσι το TechNet, ένα δίκτυο στελεχών επιχειρήσεων που προωθεί την «οικονομία της καινοτομίας».

Σύμφωνα με το εν λόγω δίκτυο, υπάρχουν σήμερα πάνω από 570.000 κενές θέσεις εργασίας σε σχετικούς τομείς στις ΗΠΑ, επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα «δεν παράγει ετησίως αρκετούς ειδικευμένους εργαζόμενους για να τις γεμίσει». Αν δεν αντιστραφεί η τάση αυτή, το 2020 η διαφορά ανάμεσα στις θέσεις εργασίας και τους αντίστοιχους πτυχιούχους εκτιμάται πως θα φτάσει το ένα εκατομμύριο.

Στο παραπάνω φόντο, το TechNet προτείνει να στραφεί η προσοχή στους μαθητές, και ιδιαίτερα στις μαθήτριες, τονίζοντας πως αυτός είναι ο δρόμος «για να μπορέσουν οι ΗΠΑ να επιστρέψουν στη θέση του παγκόσμιου πρωτοπόρου στην καινοτομία».

Στις διαπιστώσεις και τους στόχους αυτούς αποτυπώνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις καπιταλιστικές οικονομίες, στους επιχειρηματικούς κολοσσούς, για την προσέλκυση επιστημονικού εργατικού δυναμικού με τεχνογνωσία, για την κατοχύρωση της πατέντας στο πλαίσιο της επιστημονικής τεχνολογικής ανάπτυξης.

Οι παραπάνω αστικοί προβληματισμοί αντανακλούν την προσπάθεια ένταξης των γυναικών στην κοινωνική παραγωγή με ένα ενιαίο ως προς τα δύο φύλα επίπεδο γενικής μόρφωσης και ειδίκευσης, προσβλέποντας στη «δεξαμενή» του οικονομικά ενεργού γυναικείου πληθυσμού, προκειμένου να εξασφαλίσουν ικανό σε αριθμό και προσαρμοσμένο στις δεξιότητες εργατικό δυναμικό με βάση τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Μπορεί η προοπτική των επενδύσεων στους τομείς των νέων τεχνολογιών να είναι ελπιδοφόρα για τις επιχειρήσεις και τα κέρδη τους, δεν είναι όμως εξίσου ελπιδοφόρα για τις εργατοϋπαλλήλους, τις άνεργες, τις νέες μισθωτές επιστήμονες.

Γιατί παραμένει η ανασφάλεια της μισθωτής εργαζόμενης, η έλλειψη σταθερού ημερήσιου και βδομαδιάτικου χρόνου εργασίας, η εντατικοποίηση της δουλειάς, χωρίς ουσιαστικά η γυναίκα να έχει απαλλαγεί από την ατομική φροντίδα και ευθύνη για την οικογένεια.

Οι «υποσχέσεις» που συνοδεύουν την «ψηφιακή απασχόληση» είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων: Περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη «εργασιακή ευελιξία» στο όνομα της «διευκόλυνσης της συμφιλίωσης της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής».

Η προώθηση των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων, όπως της τηλεργασίας και του stand by, αξιοποιεί ως αγωγό και δίαυλο την αντικειμενική δυσκολία της εργαζόμενης μητέρας να συνδυάσει τη δουλειά με την ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων γονιών, της οικογένειας.

Παρά τις συστηματικές προσπάθειες να παρουσιαστούν οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις ως συμφέρουσες για τις γυναίκες και «ταιριαστές» στις ανάγκες τους, η πραγματικότητα αποτυπώνεται διαφορετική.

Στα κιτάπια των επιχειρηματικών ομίλων η έννοια της «ισορροπίας» οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής περιλαμβάνει ωράρια εργασίας που προσαρμόζονται στις ανάγκες της εταιρείας, άδειες και παροχές που βρίσκονται στη διακριτική της ευχέρεια και πάνω από όλα «δέσμευση» των εργαζομένων στην επιχείρηση και τους στόχους της.

Η μόρφωση και η συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική παραγωγή, η δουλειά με δικαιώματα, η προστασία και η στήριξη της μητρότητας και της οικογένειας, μπορούν σήμερα να γίνουν πράξη, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες που παρέχει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών αυτών στέκεται η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το κέρδος, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που οδηγεί σε ανεργία, εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και μείωση του ελεύθερου χρόνου.