Είπε στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο ο Γιούνκερ: «Οι πολίτες χάνουν την πίστη τους, οι εξτρεμιστές της αριστεράς και της δεξιάς δημιουργούν προσκόμματα στο έργο μας και οι ανταγωνιστές μας επωφελούνται. Είναι πλέον καιρός να δώσουμε νέα πνοή στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Εάν θέλουμε να διαδραματίσουμε κάποιο ρόλο στο μέλλον, πρέπει να αναλάβουμε δράση τώρα. Από εμάς εξαρτάται να διασφαλίσουμε ότι το αποτύπωμα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου θα είναι εμφανές σε ό,τι κάνουμε. Διότι η Ευρώπη είναι η ασπίδα προστασίας για όλους εμάς που μπορούμε να θεωρούμε τη θαυμαστή αυτή ήπειρο σπίτι μας. Σας καλώ σε ένα νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη». Με την επικίνδυνη αντιδραστική θεωρία των «δύο άκρων» στην πρώτη γραμμή, το «νέο» ξεκίνημα για την ΕΕ του Γιούνκερ.

Το «κοινωνικό μοντέλο» της ΕΕ είναι γνωστό: Τεράστια φτώχεια, τεράστια ανεργία, αφού είναι προαπαιτούμενα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Το πολύ πολύ κανένα ψίχουλο σαν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, να μειώσουν λιγάκι την πείνα τους οι εξαθλιωμένοι. Γι' αυτό, άλλωστε, παίρνουν τα μέτρα τους, ιδεολογικά και κατασταλτικά, με σημαία τη «θεωρία των δύο άκρων» με το στόχαστρο στραμμένο στο εργατικό κίνημα, στην ταξική πάλη. Ετσι κι αλλιώς, το «άλλο άκρο» είναι παιδί τους και το έχουν εφεδρεία ...γιατί όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος...

Είπε, επίσης, ο Γιούνκερ: «Από την Ουκρανία ως τη Συρία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, η γειτονιά μας παραμένει ασταθής και ευμετάβλητη. Οι πολυάριθμοι πρόσφυγες που φθάνουν στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, μας υπενθυμίζουν ότι πρέπει να συνδυάσουμε την επίδειξη αλληλεγγύης με το αίτημα για ασφαλή σύνορα. Και οι διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας, όπως η επιδημία του Εμπολα, δημιούργησαν στους πολίτες φόβους απόλυτα κατανοητούς. Δεν μπορούμε να παραβλέπουμε αυτά τα τεράστια προβλήματα, και δε θα το κάνουμε». Πράγματι, στις περιγραφές είναι πρώτοι. Ομως δεν είναι -και- η ΕΕ, που, ως διακρατική καπιταλιστική ένωση, με τις επεμβάσεις και τις παρεμβάσεις της για λογαριασμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, αποτελεί έναν παράγοντα δημιουργίας αυτών των προβλημάτων; Τι ρόλο έπαιξε η ΕΕ στην Ουκρανία, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Μ. Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική;

Πίσω από τα υποτιθέμενα στεναχωρημένα λόγια «συμπόνιας και αλληλεγγύης», κρύβεται η προσπάθεια να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής για μια νέα επίθεση σε βάρος των λαών. Υποκρισία...

«Πόσο μπορεί να επηρεαστεί το τουριστικό ρεύμα προς τη χώρα αν το κόστος των αερομεταφορών, μετά την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, κάνει ασύμφορη την άφιξη τουριστών; Πόσο θα επηρεαστεί η τουριστική βιομηχανία και οι συνδεδεμένοι με αυτήν τομείς; Νοιάζεται κανείς;». Αυτά έγραφε η «Αυγή» 22/10/2014, ως μερικά επιχειρήματα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων. Γιατί βεβαίως, εξετάζοντας την υπόθεση από την άποψη των καπιταλιστικών συμφερόντων, η απαίτηση για μεγάλη κερδοφορία των ιδιοκτητών των αεροδρομίων κατακτιέται βάζοντας μεγάλα τέλη στις αεροπορικές εταιρείες και μπορεί να πλήξει τον τουρισμό και τις αερομεταφορές. Αλλωστε τέτοια είναι η βάση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Ετσι, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, τα αεροδρόμια πρέπει να είναι κρατικής ιδιοκτησίας, για να έχουν φτηνά τέλη ακόμη και με ζημιές, σαν κρατικές εταιρείες, προκειμένου να ενισχύονται τα κέρδη των τουριστικοεπιχειρηματιών, των αερομεταφορών κλπ. «Κράτος στρατηγείο» το έλεγε το ΠΑΣΟΚ, «κράτος εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού», το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σιγά που νομίσατε ότι θέλει αεροδρόμια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών...

1648 Υπογράφεται η Συνθήκη της Βεστφαλίας, με την οποία λήγει ο τριακονταετής ευρωπαϊκός πόλεμος.

1857 Γεννιέται το πρώτο ποδοσφαιρικό σωματείο στον κόσμο. Πρόκειται για την αγγλική Σέφιλντ.

1919 Ο Κόκκινος Στρατός κυριεύει την πόλη του Βορόνεζ (Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση).

1925 Διεξάγονται δημοτικές και κοινωνικές εκλογές, οι πρώτες στο διάστημα σχεδόν μιας δεκαετίας. Το ΚΚΕ σημειώνει σημαντικές νίκες σε Θεσσαλονίκη και Ξάνθη, όπου ο Πάγκαλος ακυρώνει αυθαίρετα τις εκλογές και προκηρύσσει την επανάληψή τους.

1929 Ξεσπά η διεθνής καπιταλιστική κρίση (1929-1933), που εκφράστηκε αρχικά με μια ραγδαία πτώση αξιών στο χρηματιστήριο της Wall Street της Νέας Υόρκης στις 19 Οκτώβρη 1929, για να εξαπλωθεί γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Η κρίση αγκάλιασε όλους τους τομείς της οικονομίας: Το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τη βιομηχανία, την αγροτική οικονομία, το εμπόριο και, βεβαίως, τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Η βιομηχανική παραγωγή στον καπιταλιστικό κόσμο μειώθηκε συνολικά κατά 38% (Γερμανία: -47%, ΗΠΑ: -46%, Ιταλία: -33%, Γαλλία: -31%, Βρετανία: -16,5%), ενώ οι άνεργοι ξεπέρασαν τα 35 εκατομμύρια (ΗΠΑ: 16 εκατ., Γερμανία: 5,5 εκατ., Βρετανία: 3 εκατ., Ιαπωνία: 2,8 εκατ., Γαλλία: 2,3 εκατ.).

1930 Μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης εγκαθιδρύεται στη Βραζιλία δικτατορικό καθεστώς υπό τον Ζετούλιο Βάργκας.

1945 Ιδρύεται και επισήμως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).

1946 Γεννιέται η τραγουδίστρια του Νέου Κύματος Καίτη Χωματά.

1949 Ομιλία του Αντρέι Βισίνσκι, επικεφαλής της σοβιετικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ, στη συνεδρίαση της Πρώτης (Πολιτικής) Επιτροπής για το σταμάτημα των εκτελέσεων στην Ελλάδα και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Οι παρεμβάσεις του συνεχίστηκαν στις 25 Οκτώβρη μέχρι 1η Νοέμβρη. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πήρε τελικά σχετική απόφαση, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά στο σταμάτημα των μαζικών εκτελέσεων στην Ελλάδα.

1961 Επικυρώνεται στη Βόννη η ελληνογερμανική συμφωνία για τις γερμανικές αποζημιώσεις των θυμάτων των ναζί στην Ελλάδα. Το ποσό θα ανέλθει σε 28,7 εκατομμύρια δολάρια.

1963 «Για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες», η Σουηδική Ακαδημία τιμά τον Γιώργο Σεφέρη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

2005 Πεθαίνει η Ρόζα Παρκς, η Αφροαμερικανή μοδίστρα που αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σ' ένα λευκό άνδρα τη δεκαετία του '50, γινόμενη σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ.