Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού στην εκδήλωση που οργάνωσε πρόσφατα το υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη», ότι ιδρύεται «Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας (....) ένα ειδικό επιτελείο με αιχμή του ενδιαφέροντος τη ριζοσπαστικοποίηση που τροφοδοτεί την τρομοκρατία και με πεδίο δράσης που θα απλώνεται παντού, από τα σωφρονιστικά καταστήματα μέχρι τις οργανώσεις φιλάθλων», πρέπει να ανησυχήσουν τους εργαζόμενους και το λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία. Και μόνο η χρήση του όρου «ριζοσπαστικοποίηση», που η ερμηνεία της γίνεται «λάστιχο» στις «αντιτρομοκρατικές» διακηρύξεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, για να ενισχύεται διαρκώς με νέα μέτρα το κατασταλτικό πλαίσιο σε βάρος του λαού, είναι ενδεικτική. Το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, λέγοντας ότι «η γροθιά γίνεται εύκολα ρόπαλο, το ρόπαλο μολότοφ και η μολότοφ καλάσνικοφ». Σκόπιμα προσπαθούν να ανακατέψουν «μήλα με πορτοκάλια», την οργανωμένη λαϊκή πάλη με πρακτικές μηχανισμών που έχουν διασυνδέσεις ή αξιοποιούνται από το αστικό κράτος για να τη συκοφαντήσουν και να την υπονομεύσουν. Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι υποτιθέμενες «διευκρινίσεις» πως τα μέτρα της κυβέρνησης και η «προληπτική» καταστολή δεν αφορούν το λαό καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.

Αλλωστε, δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες απ' όταν στο Ευρωκοινοβούλιο, με τη στήριξη και των ευρωβουλευτών της ΝΔ, εγκρίθηκε η ετήσια έκθεση για την «Πολιτική Ασφάλειας» της ΕΕ, όπου ανάμεσα στους «κινδύνους» για την ιμπεριαλιστική ένωση συμπεριλήφθηκαν για πρώτη φορά οι «λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας». Η ΝΔ έρχεται και εδώ να αξιοποιήσει και να επεκτείνει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, που κατά τα ευρωατλαντικά «πρότυπα» «πλέκουν» επί χρόνια ένα σφιχτό δίχτυ παρακολούθησης, καταστολής, εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλων μηχανισμών σε αποστολές «εσωτερικής ασφάλειας», όλα με στόχο τη θωράκιση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Οι εξελίξεις απαιτούν επαγρύπνηση. Η καλύτερη «πρόληψη» απέναντι στα βρώμικα σχέδια καταστολής είναι το δυνάμωμα του αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, την οποία άλλωστε υπηρετούν τα σχέδια αυτά.

Τις «ανισότητες» που «απειλούν τη δημοκρατία» ξορκίζει σε άρθρο του ο Αλέξης Τσίπρας, αναλύοντας τις ακραίες αντιθέσεις ανάμεσα στη συγκέντρωση και την κατανομή του πλούτου, για τις οποίες - όπως λέει - φταίει η «πολιτική επιλογή του νεοφιλελευθερισμού». Προβάλλει, μάλιστα, ως διέξοδο τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη «συνταγματική κατοχύρωση» του «αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης», την επέκταση δηλαδή μιας σειράς μέτρων αναδιανομής της φτώχειας, όπως αυτά που εφαρμόζονται ήδη από τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, σοσιαλδημοκρατικών, «νεοφιλελεύθερων», «αριστερών» και πάει λέγοντας.

Για τις ταξικές ανισότητες δεν φταίει βέβαια το ένα ή το άλλο «μείγμα» της αντιλαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά η εκμετάλλευση που μεγαλώνει σε ανάπτυξη και κρίση, ως ανάγκη και στρατηγική του κεφαλαίου, για να διευρύνει τα κέρδη του, ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφόρων επενδύσεων. Η άλλη όψη αυτής της πολιτικής, που με μεγάλη συνέπεια υπηρέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, ενώ σήμερα υπερασπίζεται την ικανότητά του να τα καταφέρει καλύτερα από τη ΝΔ, είναι τα προγράμματα ανακύκλωσης της εξαθλίωσης και της επιβίωσης στα όρια της ακραίας φτώχειας, στη λογική τού «ένα σου δίνω, δέκα σου παίρνω», ως μηχανισμού ενσωμάτωσης και «κοινωνικής συνοχής». Ετσι αντιλαμβάνεται, άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ και τη θωράκιση της «δημοκρατίας», για την οποία κόπτεται. Οπως λέει και ο ίδιος ο Τσίπρας στο άρθρο του, στόχος των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι η «άμβλυνση των συνεπειών» από την «υπερσυγκέντρωση πλούτου και ισχύος», την οποία ασφαλώς θεωρεί αδιαπραγμάτευτη.

«Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη...». Με τον τίτλο αυτό κυκλοφορούν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής το επετειακό ημερολόγιο για το 2020, που διαφημίζουν από την ιστοσελίδα τους. Πρόκειται για απειλή δανεισμένη από τον προπαγανδιστή του χιτλερικού καθεστώτος, Γ. Γκέμπελς, και αποτελεί μια ακόμα ένδειξη του «αέρα» που πήραν τα φασιστοειδή μετά την απαράδεκτη εισαγγελική πρόταση που ξεπλένει τη ναζιστική οργάνωση και την εγκληματική της δράση. Από τη μία διαφημίζουν τον αντικομμουνισμό τους και ότι αποτελούν τη «σπορά των ηττημένων του '45» και από την άλλη «δίνουν σινιάλο» ότι παραμένουν τα πιστά μαντρόσκυλα του συστήματος που γεννά και τρέφει το φασισμό, για κάθε μελλοντική αξιοποίηση. Γι' αυτό δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού για το λαό, ειδικά τώρα που φαίνονται οι προθέσεις διαφόρων κύκλων να τους ρίξουν στα μαλακά και να τους επαναφέρουν με νέο ρόλο. Αν κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι μόνο το εργατικό κίνημα μπορεί να βάλει στο περιθώριο τους θρασύδειλους εγκληματίες, να τους στείλει οριστικά στον πάτο της Ιστορίας.