Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ: Αποσπάσματα από την εισήγηση του Γ. Γκιόκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι ΚΟ Εργαζομένων στα ΜΜΕ Αττικής

-- ΚΟ Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής του ΚΚΕ: Ρεπορτάζ από την εκδήλωση για τη συμβολή του Κόμματος στην οργάνωση και την πάλη των κλωστοϋφαντουργών

-- Κεντρική Μακεδονία: Την Κυριακή η εκδήλωση τιμής για την 20ή Ταξιαρχία του ΔΣΕ και το Λόχο Δημοκρατικής Νεολαίας

-- Πρέβεζα: Ανταπόκριση από τις πετυχημένες διήμερες εκδηλώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την απελευθέρωση της πόλης

Οι εργαζόμενοι να οργανώσουν την πάλη τους και να μην περιμένουν τις συμφωνίες των εργοδοτών

Σε σύσκεψη των ΚΟ Εργαζομένων στα ΜΜΕ Αττικής μίλησε ο Γ. Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Σε εργαζόμενους σε ΜΜΕ της Αττικής μίλησε ο Γ. Γκιόκας
Σε εργαζόμενους σε ΜΜΕ της Αττικής μίλησε ο Γ. Γκιόκας
Οι εξελίξεις τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό της χώρας, η αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, που είναι σε πλήρη εξέλιξη, αλλά και η απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό κίνημα βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης που διοργάνωσαν, την Κυριακή 18/9, οι ΚΟ Εργαζομένων στα ΜΜΕ Αττικής του ΚΚΕ.

Ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, που εισηγήθηκε στη σύσκεψη, ανέδειξε, μεταξύ άλλων, ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δύο χρόνια σχεδόν μετά την ανάδειξή της στη διακυβέρνηση, συνεχίζει από κει που σταμάτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Γι' αυτό, σημείωσε, δεν είναι υπερβολή ούτε σχήμα λόγου όταν το Κόμμα μας λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε για να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Η αλήθεια γύρω από την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών

Το στέλεχος του ΚΚΕ αναφέρθηκε εκτενώς στην αντιπαράθεση που μαίνεται γύρω από το «ξαναμοίρασμα της τηλεοπτικής πίτας» ανάμεσα σε καναλάρχες μετά τον πρόσφατο διαγωνισμό, επισημαίνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Κάλεσε όλους τους εργαζόμενους να ενώσουν τη φωνή τους και να παλέψουν κόντρα στην κυβέρνηση, στους καναλάρχες και τους μεγαλοδημοσιογράφους που ταυτίζονται με τη θέση των εργοδοτών για τη διασφάλιση της «επιχείρησής τους».


Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα:

«Οσο για τον πόλεμο που ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι του κάνουν οι καναλάρχες, οι μιντιάρχες, οι επιχειρηματίες, με αφορμή και το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.

Πόλεμο του κάνουν οι μισοί επιχειρηματίες, αυτοί που είχαν τις άδειες. Γιατί αυτοί που επιδίωκαν να τις πάρουν, αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι από τη νέα μοιρασιά των καναλιών, αυτοί που ξελασπώνονται από δάνεια και οφειλές προς εργαζόμενους στα ΜΜΕ, που τη βγάζουν καθαρή για να συνεχίσουν τις μπίζνες τους, φανερά ή κρυφά, όλοι αυτοί όχι μόνο δεν του κάνουν πόλεμο, αλλά τον επαινούν, τον συγχαίρουν, δήθεν για το χτύπημα της διαπλοκής και το υψηλό τίμημα που διασφάλισε από το διαγωνισμό για τις άδειες.

Λες και πρόκειται αυτά τα 246 εκατομμύρια να τα δώσει η κυβέρνηση για να μην κοπεί το ΕΚΑΣ, να μην κοπούν οι συντάξεις, να καταργηθεί ή έστω να μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ...

Λες και πρόκειται να αντιμετωπιστεί η διαπλοκή ή να εξασφαλιστεί η ενημέρωση για το λαό, όσο τα κανάλια ανήκουν σε μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες που τα αξιοποιούν για τα δικά τους συμφέροντα, για να κάνουν τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια, πότε με τη μία κυβέρνηση και πότε με την άλλη και, πάνω από όλα, για να υπερασπίζονται το μονόδρομο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αλλωστε, δεν υπάρχουν "ανεξάρτητα" ΜΜΕ.

Γνωρίζετε τη θέση του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο διαγωνισμό. Από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει μια αναδιανομή της αγοράς στο χώρο των ΜΜΕ, προσπαθώντας να διαμορφώσει κι ένα πιο φιλικό γι' αυτήν τοπίο, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Κι αυτό επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο, βγάζοντας η μια πλευρά τα άπλυτα της άλλης στη φόρα.

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους εργαζόμενους

Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι εξελίξεις θα έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις τόσο στους εργαζόμενους των καναλιών που κλείνουν όσο και σε όσους βρουν δουλειά στα νέα κανάλια. Θα υπάρξουν απολύσεις, ενώ και οι καναλάρχες που απέκτησαν άδεια θα εκβιάζουν περαιτέρω τους εργαζόμενους, για να δεχτούν περικοπές μισθών και δικαιωμάτων, στο όνομα του υψηλού τιμήματος που πρέπει να καταβάλουν για να εξασφαλίσουν την άδεια. Ενώ οι μέτοχοι που δεν απέκτησαν άδεια, θα αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός για να ξεμπερδέψουν με οφειλές, δεδουλευμένα, δάνεια κ.λπ. Επίσης, εκεί που θα υπάρχουν συμπράξεις "παλιών - νέων", με αλλαγή ιδιοκτησίας, σίγουρα θα υπάρχουν και ανατροπές σε εργασιακές σχέσεις.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να εφησυχάσει, λέγοντας ότι οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να απορροφηθούν στα υπόλοιπα κανάλια ή σε όσα πάρουν θεματική άδεια. Μόνο που κι αυτό πάει για το απώτερο μέλλον, προφανώς κατόπιν συμφωνίας της κυβέρνησης με τους νέους καναλάρχες, που θέλουν ελεύθερο το πεδίο. Η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους εργαζόμενους με τις διάφορες συνεργατικές μορφές, site κ.λπ., λες και είναι δυνατόν να επιβιώσουν όλα αυτά στις συνθήκες της καπιταλιστικής ζούγκλας και του ανταγωνισμού.

Κοροϊδεύει, επίσης, όταν λέει ότι με το νόμο που ψήφισε μπαίνει τέλος στην εργασιακή ζούγκλα στα κανάλια.

Πρώτον, αν και γίνεται αναφορά στο νόμο σε Συλλογικές Συμβάσεις, η επίκληση της τρέχουσας εργατικής νομοθεσίας, δηλαδή των μνημονιακών νόμων, δίνει τη δυνατότητα να συνάπτονται ατομικές συμβάσεις με βάση αυτούς τους νόμους, τους οποίους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο διατηρεί σε ισχύ, αλλά αναμένεται να συμπληρώσει με νέους, ενόψει της δεύτερης "αξιολόγησης", που φέρνει νέο συντριπτικό χτύπημα σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Επίσης, η κυβέρνηση διατηρεί ανέπαφους νόμους για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ (π.χ. για τα επαγγελματικά δικαιώματα των τεχνικών) που ψήφισε η κυβέρνηση Σαμαρά, με βάση την "εργαλειοθήκη" του ΟΟΣΑ.

Η αναξιοπιστία της κυβέρνησης αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ΣΣΕ δεν υπάρχει ούτε στην κρατική ΕΡΤ, της οποίας η κυβέρνηση έχει την εποπτεία, παρά τη σχετική πρόβλεψη στον ιδρυτικό νόμο της ΕΡΤ.

Δεύτερον, με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι ο ελάχιστος αριθμός 400 εργαζομένων ανά κανάλι δε συνοδεύεται από συγκεκριμένη αναλογία δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικού προσωπικού κ.λπ.

Τρίτον, στους λόγους ανάκλησης της άδειας, δεν προβλέπεται το αν υπάρχει επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων. Ετσι, ακόμη κι αν ένας εργοδότης συνάψει στην αρχή κάποιες συμβάσεις, αν στην πορεία ανατραπούν ή επιδεινωθούν, δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη "ποινής" προς τον ιδιοκτήτη.

Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να ενώσουν τη φωνή τους με το σύνολο των εργαζομένων

Εμείς απευθυνόμαστε στη μάζα των τεχνικών, δημοσιογράφων, διοικητικών, άλλων ειδικοτήτων, που και σήμερα εργάζονται σε άθλιες εργασιακές συνθήκες, εν πολλοίς είναι απλήρωτοι, τους οφείλονται δεδουλευμένα μηνών κ.λπ. Να διαμορφωθεί ξεχωριστό μπλοκ αυτών των δυνάμεων απέναντι σε κυβέρνηση, καναλάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους, οι οποίοι ταυτίζονται με τη θέση των καναλαρχών και τη διασφάλιση της "επιχείρησής μας".

Το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, στο να πληρωθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων και οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, να υπογραφούν κλαδικές ΣΣΕ, με αναπλήρωση απωλειών, να υπάρχει πλήρης κάλυψη των ανέργων του κλάδου, επίδομα ανεργίας κ.λπ., στο να μην αξιοποιηθεί το αποτέλεσμα του διαγωνισμού για να χειροτερεύσουν ακόμα περισσότερο εργασιακές συνθήκες και μισθοί σε όλους τους εργαζόμενους, πρέπει να γίνει υπόθεση διεκδίκησης των ίδιων των εργαζομένων, κι όχι να περιμένουν από τα παιχνίδια και τα deals των καναλαρχών.

Οι εργαζόμενοι σε όλα τα ΜΜΕ χρειάζεται να ενώσουν τη φωνή τους με το σύνολο των εργαζομένων, που πλήττονται απ' την αντεργατική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Κι αυτός ο αγώνας πρέπει να στοχεύει σε ριζικές αλλαγές στην οικονομία και το κράτος, στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, γιατί όσο τα κανάλια είναι ιδιοκτησία μεγαλοεπιχειρηματιών, ούτε η ενημέρωση και ψυχαγωγία του λαού ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ μπορούν να εξασφαλιστούν.

Καμία εμπιστοσύνη στη ΝΔ και στα άλλα κόμματα, που εκφράζουν υποκριτική ευαισθησία για τους εργαζόμενους, ενώ απέλυσαν χιλιάδες εργαζόμενους της ΕΡΤ, ψήφισαν δεκάδες αντεργατικούς νόμους κ.λπ.

Βρώμικη η προπαγάνδα περί «σοβιετοποίησης»

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, μαζί με διάφορα ΜΜΕ και παπαγαλάκια, κάνουν την εξής βρώμικη προπαγάνδα: Αποδίδουν το νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά κι άλλες πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, στην υποτιθέμενη κομμουνιστική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλούν για "σοβιετοποίηση της ενημέρωσης". Φτάνουν στο σημείο να παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου ως κομμουνιστική, φιλοσοβιετική δύναμη και να αποδίδουν μάλιστα στην υποτιθέμενη κομμουνιστική ταυτότητα τα δεινά της κυβερνητικής πολιτικής!

Δεν είναι τυχαία αυτή η πρακτική. Ετσι νομίζουν ότι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Ενα από αυτά είναι να κολλήσουν στο σοσιαλισμό τη ρετσινιά της αντιλαϊκής πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση. Να πάρουν τα σκάγια και το ΚΚΕ για τα "έργα και τις ημέρες" του ΣΥΡΙΖΑ.

Μάλιστα, με αφορμή το επεισόδιο με την δημοσιογράφο του ALPHA, την κόντρα με τον Πολάκη και τη δήλωση Παππά, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να μην παρασύρονται από την εργοδοσία τους, κάποιοι λένε ότι η κυβέρνηση θυμήθηκε το αριστερό, κομμουνιστικό, σταλινικό της παρελθόν και θέλει να διαχωρίσει τους εργαζόμενους από την εργοδοσία. Με αυτόν τον τρόπο, από τη μία, του δίνουν τη δυνατότητα να εμφανίζεται σε ένα πιο ριζοσπαστικό ακροατήριο ως πολέμιος των αφεντικών, τη στιγμή που σε όλα τα επίπεδα υλοποιεί την πολιτική του κεφαλαίου και, από την άλλη, καλλιεργούν τον κοινωνικό εταιρισμό, τα κοινά συμφέροντα εργαζομένων - επιχειρηματιών, προσπαθώντας την αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική να την εγκλωβίσουν σε συντηρητική, αντιδραστική κατεύθυνση.

Φυσικά, και ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται με αυτήν την κριτική, καθώς παρουσιάζεται από τους αντιπάλους σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι, δηλαδή ένα αστικό κόμμα που υπηρετεί την εξουσία του κεφαλαίου.

Ολοι τους θέλουν να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση, την κοινή ψήφο τους στο 3ο μνημόνιο, στα αντιλαϊκά μέτρα».

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Την Κυριακή η εκδήλωση για την 20ή Ταξιαρχία του ΔΣΕ και το Λόχο Δημοκρατικής Νεολαίας

Εγγραφο με τη Διαταγή για τη δημιουργία της 20ής Ταξιαρχίας του ΔΣΕ
Εγγραφο με τη Διαταγή για τη δημιουργία της 20ής Ταξιαρχίας του ΔΣΕ
Βαδίζοντας προς τη συμπλήρωση των 100 χρόνων ζωής του ΚΚΕ και με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ Κ. Μακεδονίας της ΚΝΕ οργανώνουν την Κυριακή 25/9 εκδήλωση τιμής στην 20ή Ταξιαρχία του ΔΣΕ και το Λόχο Δημοκρατικής Νεολαίας του ΔΣΕ, που έδρασαν στις περιοχές Θεσσαλονίκης, Κιλκίς και Χαλκιδικής.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, στις 12.30 το μεσημέρι, θα γίνει συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία του Σοχού, όπου θα μιλήσει ο Ζήσης Λυμπερίδης, Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Επίσης, προγραμματίζεται πεζοπορία στα χνάρια της 20ής Ταξιαρχίας και του Λόχου Δημοκρατικής Νεολαίας του ΔΣΕ στο όρος Βερτίσκος.

Λεωφορεία για το Σοχό θα αναχωρήσουν στις 10.30 το πρωί της Κυριακής από το Αγαλμα Βενιζέλου.

Η 20ή Ταξιαρχία του Δημοκρατικού Στρατού

Η πρώτη ένοπλη ομάδα αγωνιστών στην περιοχή εμφανίζεται στα τέλη του 1946, με επικεφαλής το συνταγματάρχη του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, Β. Ραφτούδη, που μαζί με άλλους καταδιωκόμενους αγωνιστές συγκροτούν τον πρώτο πυρήνα στην περιοχή των Κερδυλλίων. Στις αρχές του 1947, δημιουργούνται αντάρτικα συγκροτήματα σε Κρούσια, Κερδύλλια, Χολομώντα, Λαϊλιά Σερρών, Παγγαίο και αλλού.

Με την ίδρυση του Γενικού Αρχηγείου και τη δημιουργία του ΔΣΕ στις 28/10/1946, ιδρύεται και το Αρχηγείο Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο στη συνέχεια χωρίστηκε σε Αρχηγείο Κεντρικής Μακεδονίας και Αρχηγείο Δυτικής Μακεδονίας.

Στις 27/8/1948, μετά τη μεγάλη μάχη του Γράμμου, καταργήθηκαν τα Αρχηγεία Περιοχών και στη θέση τους συγκροτήθηκαν Μεραρχίες, ανάμεσά τους και η 6η Μεραρχία Κεντρικής Μακεδονίας, που αποτελούταν από δύο Ταξιαρχίες: Την 20ή Ταξιαρχία και την 132η Ταξιαρχία με περιοχή δράσης το νομό Σερρών.

Η 20ή Ταξιαρχία του ΔΣΕ, από το Σεπτέμβρη του 1948 μέχρι και τα τέλη του α' τριμήνου του 1949, οπότε υποχρεώθηκε σε ελιγμό διαφυγής προς το Μπέλες, έδρασε σε μια περιοχή που εκτεινόταν νότια από το Αγιο Ορος και τη Χαλκιδική στο Χολομώντα, το Βερτίσκο, τα Κερδύλλια και τη Νιγρίτα, μέχρι τα Κρούσια στο Κιλκίς.

Διοικητής της 20ής Ταξιαρχίας ήταν ο Γιάννης Βασιλειάδης (Φοίβος) και πολιτικός επίτροπος ο Λάκης Ζαχαριάδης (σκοτώθηκε το 1948 στη Χαλκιδική) και μετά ο Ζάχος Βασίλης. Στα τρία Τάγματα, Κρουσίων, Κερδυλλίων και Χαλκιδικής, διοικητές ανάμεσα σε άλλους ήταν οι: Βαγγέλης Διπλαράκος, Κώστας Παπαγεωργίου, Γιάννης Αυγητίδης, Κόλιας Νικητίδης, Νίκος Αμπελάς, Οδυσσέας Παληκαρίδης, Απόστολος Μπράχος, Νίκος Κοχρανίδης, Βάσος Μακρίδης κ.ά.

Η 20ή Ταξιαρχία, από τη συγκρότησή της μέχρι και τα τέλη του α' τριμήνου 1949, πραγματοποίησε μια σειρά από επιχειρήσεις, με σημαντικές επιτυχίες, όπως η επιχείρηση στην Αρναία, στο Σοχό, στη Νιγρίτα, στο Λαγκαδά, στην Οσσα, στο Βερτίσκο, στην Τερπνή κ.α.

Στις τάξεις της 20ής Ταξιαρχίας βρίσκονταν και πολλοί νέοι σε ηλικία μαχητές. ΕΠΟΝίτες ή Αετόπουλα την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης ή και νέοι που ήταν παιδιά στη διάρκεια της Κατοχής. Ετσι ιδρύθηκαν και ξεχωριστά ένοπλα τμήματα νεολαίας, όπως ήταν ο Λόχος Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας, που συγκροτήθηκε το Νοέμβρη του 1947 στο όρος Μπέλες, όπου βρισκόταν και το Αρχηγείο Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ.

Το σχέδιο «Ποσειδών»

Στα τέλη περίπου του Μάρτη του 1949, το 623 και το 626 Τάγματα της 20ής Ταξιαρχίας που δρούσαν στο Χολομώντα, τα Κερδύλλια και το Βερτίσκο, αναγκάστηκαν να ελιχθούν δίνοντας συνεχείς μάχες, αρχικά από το Χολομώντα προς Βερτίσκο και κατόπιν προς Μπέλες, κάτω από τη συνεχή πίεση του αστικού στρατού, στο πλαίσιο του σχεδίου «Ποσειδών» και με μεγάλες απώλειες μαχητών του ΔΣΕ.

Ο σχεδιασμός από την πλευρά του κυβερνητικού στρατού, με τη στήριξη της αμερικανικής αποστολής, βασίστηκε στο σχεδιασμό της επιχείρησης «Περιστερά» στην Πελοπόννησο, περίπου την ίδια εποχή.

Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας έπρεπε να ηττηθεί και να καταστραφεί στις περιφέρειες, ώστε να γίνει δυνατό να εκδηλωθεί το τελικό χτύπημα εναντίον του στο Γράμμο και το Βίτσι το καλοκαίρι του 1949. Οι τακτικές ήταν επίσης όμοιες. Μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων και, κυρίως, επιμονή στα χτυπήματα μέχρι την εξουθένωση της μαχητικής ικανότητας του αντίπαλου. Ταυτόχρονα, υποχρεωτική μετακίνηση των κατοίκων των χωριών όπως π.χ. των κατοίκων της Ν. Σεβάστειας στην περιοχή του Σοχού, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα ενίσχυσης του ΔΣΕ ή άλλης στήριξής του από τους κατοίκους αυτών των περιοχών.

Πρώτος στόχος ορίστηκε η περιοχή των Κερδυλλίων και οι εκεί δυνάμεις του ΔΣΕ. Τον Φλεβάρη του 1949, μια πρώτη επιχείρηση, με την ονομασία «Αχιλλεύς», στράφηκε εναντίον των δυνάμεων της 20ής Ταξιαρχίας του ΔΣΕ.

Οι αρχικές αυτές επιχειρήσεις από την πλευρά του αστικού στρατού δεν έφεραν τα αποτελέσματα που επιδιώκονταν. Αντίθετα, η 20ή Ταξιαρχία του ΔΣΕ πέρασε στη Χαλκιδική και επανήλθε λίγες μέρες αργότερα. Ο αστικός στρατός με το Γ' Σώμα Στρατού οργάνωσε νέα μεγαλύτερη επιχείρηση το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, γνωστή με την κωδική ονομασία «Ποσειδών».

Η επιχείρηση «Ποσειδών» έγινε με δύναμη που υπερέβαινε ως προς το πεζικό την οργανική δύναμη μεραρχίας και περιλάμβανε τεθωρακισμένα, μονάδες ιππικού, πυροβολικό, ισχυρά παραστρατιωτικά τμήματα ΜΑΥ και ΜΑΔ και είχε τη συνδρομή της αεροπορίας και του ναυτικού. Στόχος τους η ολοκληρωτική εξόντωση των δυνάμεων της 20ής Ταξιαρχίας του ΔΣΕ.

Η επιχείρηση του κυβερνητικού στρατού εκδηλώθηκε την 1η Μάρτη 1949 στην περιοχή Μπατράλι - Παπά Ράχη - Γιαννίτσι - Αμυγδαλοχώρι.

Οι δυνάμεις του ΔΣΕ (που αριθμούσαν συνολικά 1.200 μαχητές και μαχήτριες) αναγκάστηκαν να ελιχθούν προς τα δυτικά, αρχικά προς τα υψώματα 599 και 573 στην περιοχή Λαγκάδι, ενώ οι τελικές μάχες δόθηκαν στην περιοχή Μοράβα - Γκρούχαλη - Ν. Σεβάστεια στις 2/3/1949, με αποτέλεσμα σημαντικές απώλειες στις δυνάμεις του ΔΣΕ (σύμφωνα με τα στοιχεία του Γ' ΣΣ, οι απώλειες ήταν της τάξης του 70%, από τους οποίους το 50% νεκροί).

Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή του Βερτίσκου, οι δυνάμεις του ΔΣΕ βρέθηκαν αναγκασμένες να κινούνται σε μια περιοχή όπου οι αποθήκες, τα εφόδια, τα δίκτυα πληροφοριών και οι όποιες επαφές με την τοπική κοινωνία είχαν καταστραφεί, ταυτόχρονα με την εκδήλωση έντονης τρομοκρατίας στον ντόπιο πληθυσμό από τα ένοπλα παραστρατιωτικά τμήματα, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση επέδειξαν «ασυνήθιστο ζήλο».

Με την καταστροφή των δυνάμεων στην περιοχή των Κερδυλλίων - Βερτίσκου, η εδαφική συνέχεια των θέσεων του ΔΣΕ στην περιοχή Κορώνα - Κρούσια - Βερτίσκος - Κερδύλλια - Χαλκιδική δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, με ταυτόχρονη εξάρθρωση των γραμμών ανεφοδιασμού των δυνάμεων του ΔΣΕ.

Η 20ή Ταξιαρχία, παρά τις απώλειες που υπέστη, συνέχισε τη δράση της στην περιοχή του Μπέλες, μέχρι την 1η Σεπτέμβρη 1949, οπότε και οι δυνάμεις της 6ης Μεραρχίας του ΔΣΕ πέρασαν στη Βουλγαρία.

Δυνάμεις της 20ής Ταξιαρχίας που παρέμεναν στη Χαλκιδική, επιχείρησαν με το Τάγμα Αμπελά στις 19 προς 20 Μάρτη 1949 στη χερσόνησο της Σιθωνίας για στρατολογία νέων μαχητών και ανεφοδιασμό. Η επιτυχία αυτής της επιχείρησης προκάλεσε την κινητοποίηση σημαντικών δυνάμεων του κυβερνητικού στρατού.

Μετά από αυτή την επιτυχία του ΔΣΕ, διατάχτηκε το Γ' ΣΣ να αναλάβει άμεσα επιχειρήσεις σε ολόκληρη τη ζώνη της Χαλκιδικής. Οι επιχειρήσεις ξεκίνησαν στις 23 Μάρτη και κράτησαν έως και τις 7 Απρίλη 1949.

Οι δυνάμεις του ΔΣΕ, περίπου 300 μαχητές και μαχήτριες, δεν μπόρεσαν να αντιτάξουν σταθερή αντίσταση, καθώς οι συσχετισμοί ήταν συντριπτικοί σε βάρος τους και είχαν προ πολλού εξαντλήσει τα πυρομαχικά τους. 73 μαχητές έπεσαν νεκροί, ενώ άλλοι 129 συνελήφθησαν.

Για τις δυνάμεις του Τάγματος Χολομώντα έμπαινε πλέον ο στόχος της επιβίωσης και της συντήρησης, που εξυπηρετήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε η εκεί παρουσία μαχητών να συνεχιστεί αρκετό διάστημα μετά και τον Αύγουστο του 1949.

ΚΟ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΩΝ - ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ - ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Αντλούμε αυτοπεποίθηση και δύναμη από την Ιστορία της πάλης των κλωστοϋφαντουργών

Η Κ. Ιωαννίδου
Η Κ. Ιωαννίδου
«Δεν έχουν πάρκα, ψηλά σκαλιά

μόνο αργαστήρια και αργαλειά

μα βασιλεύει η ομορφιά

στους Ποδαράδες, στην Κοκκινιά...»

Οι παραπάνω στίχοι του Απ. Καλδάρα, με αναφορά στα κλωστοϋφαντουργεία της Ν. Ιωνίας και της Κοκκινιάς, τραγουδισμένοι από τον Γρ. Μπιθικώτση ακούγονταν πριν ξεκινήσει στη Ν. Ιωνία η εκδήλωση των ΚΟ Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος της ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής.

Η εκδήλωση, που διοργανώθηκε το Σάββατο 17/9, είχε θέμα τη συμβολή του ΚΚΕ στη συνδικαλιστική οργάνωση των κλωστοϋφαντουργών και στον ταξικό προσανατολισμό της πάλης τους και, φυσικά, δεν έγινε τυχαία στη Ν. Ιωνία, την πόλη που παλιότερα αποτέλεσε το επίκεντρο της ταπητουργίας στην Ελλάδα.

Στους Ποδαράδες - όπως ήταν γνωστή η σημερινή Ν. Ιωνία - από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, με την εγκατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων έφτασαν να εργάζονται πάνω από 10.000 εργάτες στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας. Μάλιστα, το σωματείο της Ν. Ιωνίας, που ήταν σε ταξικά χέρια, αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία - το 1978 - του σημερινού Κλαδικού Συνδικάτου Αττικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 40 οικόπεδα που δόθηκαν σχεδόν τζάμπα σε βιομηχάνους από το ελληνικό κράτος μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, τα 25 βρίσκονταν στην περιοχή της σημερινής Ν. Ιωνίας. Ετσι, με τις πλάτες του αστικού κράτους και πάνω στα μεροκάματα εξαθλίωσης των εργατών χτίστηκε η ραγδαία ανάπτυξη και οι μεγάλες ιδιωτικές περιουσίες των επιχειρηματιών του κλάδου.

Στο παλιό ταπητουργείο της Ν. Ιωνίας πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση
Στο παλιό ταπητουργείο της Ν. Ιωνίας πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση
Το «παρών» στο ΚΕΠ Ν. Ιωνίας, όπου έγινε η εκδήλωση, έδωσαν μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, συνδικαλιστές του κλάδου από όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους και συνδικαλιστικά στελέχη από εργοστάσια που έκλεισαν τις δεκαετίες του 1980 - '90, με σημαντική πείρα από ταξικούς αγώνες. Σε προβολή σχετικού βίντεο μάλιστα συμπεριλαμβάνονταν και μαρτυρίες από τις μεγάλες απεργιακές μάχες των τελών της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους δεν έλειψαν και άνεργοι του κλάδου, καθώς και μετανάστες που δουλεύουν σε φασονατζίδικα στην Αθήνα.

Την εκδήλωση παρακολούθησε επίσης αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Δημήτρη Γόντικα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

Το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους κλείνει τα εργοστάσια

Η εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό από την Καλομοίρα Ιωαννίδου, μέλος του Κόμματος, που εργαζόταν για 22 χρόνια στο τελευταίο μεγάλο εργοστάσιο του κλάδου, στη «FINTEXPORT», το οποίο έκλεισε το 2013. Μετέφερε την πείρα των εργατών και των εργατριών, που έδωσαν έναν 7μηνο πολύμορφο αγώνα. Πείρα που, όπως είπε, μπορεί να τροφοδοτήσει με συμπεράσματα για το τι φταίει που κλείνουν τα εργοστάσια, που δεν είναι άλλο από το κυνήγι του κέρδους από τους βιομήχανους καπιταλιστές.

Αναφερόμενη στην πάλη των εργατών, η Κ. Ιωαννίδου είπε χαρακτηριστικά: «Το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν μετριέται με το πόσα παίρνει ή δεν παίρνει κανείς στο χέρι. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολλά περισσότερα, όπως το να δεις και να καταλάβεις τη δύναμη και την αξία της οργανωμένης πάλης κι εμείς αυτό δεν θα το είχαμε μάθει αν δεν είχαμε νικήσει το φόβο και αν δεν είχαμε μπει ενωμένοι και αποφασισμένοι...».

Ο Γ. Μερεντίτης
Ο Γ. Μερεντίτης
Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο Γιάννης Μερεντίτης, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Βιομηχανίας. Το στέλεχος του Κόμματος στάθηκε στα χρήσιμα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν από τη μελέτη της Ιστορίας των ταξικών αγώνων, τα οποία μπορούν να δώσουν δύναμη και αυτοπεποίθηση για τη σύγχρονη πάλη της εργατικής τάξης.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Γ. Μερεντίτη:

«Η κλωστοϋφαντουργία επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο ότι βασικό χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής παραγωγής είναι η αναρχία στην παραγωγή, ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, ότι στον καπιταλισμό κριτήριο είναι το κέρδος και όχι οι ανάγκες των εργαζομένων.

Οσο οι βιομήχανοι μπορούσαν και έβγαζαν κέρδη, ήταν ανταγωνιστικοί με την κλωστοϋφαντουργία άλλων χωρών, κρατούσαν τα εργοστάσια και τα επέκτειναν, πατώντας πάνω στην εκμετάλλευση χιλιάδων εργατών και εκμεταλλευόμενοι ολόκληρη την εργατική οικογένεια.

Μετά την ένταξη στην ΕΟΚ, τώρα EE, την οποία επιδίωξαν και οι βιομήχανοι στην κλωστοϋφαντουργία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με άλλες πιο ισχυρές και κερδοφόρες επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας άλλων χωρών και ενός γενικότερου καταμερισμού, σιγά - σιγά ο κλάδος συρρικνώθηκε και διαλύθηκε. Χιλιάδες εργάτες έμειναν άνεργοι, δεκάδες εργοστάσια φτιαγμένα με τον ιδρώτα και το αίμα τους έμειναν κουφάρια, ενώ οι καπιταλιστές με τον κλεμμένο ιδρώτα των εργατών επένδυσαν σε άλλους κλάδους, που τους έφερναν κέρδη και άλλοι άνοιξαν κλωστοϋφαντουργίες σε γειτονικές χώρες που βρήκαν πιο φτηνή εργατική δύναμη.

Αυτή η εξέλιξη μας βοηθάει να βγάλουμε ουσιαστικά και χρήσιμα συμπεράσματα για τη δράση μας σήμερα, για το πώς μια χώρα που έχει όλες τις υλικές και τεχνικές προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί συνολικά η βιομηχανία και επομένως και η κλωστοϋφαντουργία, να καλύψει σε μεγάλο βαθμό τις λαϊκές ανάγκες και να κάνει και εξαγωγές, δεν μπορεί να το κάνει γιατί τα εργοστάσια, τα βασικά μέσα παραγωγής, την οικονομική και πολιτική εξουσία την έχει η αστική τάξη, η οποία ενδιαφέρεται για τα κέρδη της και όχι για τις ανάγκες των εργαζομένων.

Μας θυμίζει ακόμα, γιατί, μέσα από τους καθημερινούς αγώνες για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων και τη διεκδίκηση λύσεων στις σύγχρονες ανάγκες, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το κύριο και βασικό, ότι θα πρέπει να αναδεικνύεται η ανάγκη αντικατάστασης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από το σοσιαλιστικό, να συγκεντρώνονται συνεχώς δυνάμεις για την ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης από την εργατική εξουσία, ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ.

Το ΚΚΕ "δέθηκε" με τους κλωστοϋφαντουργούς από την ίδρυσή του

Η αγωνιστική πορεία των κλωστοϋφαντουργών, όπως και του κάθε κλάδου, ιδιαίτερα των κλάδων της βιομηχανίας, έχει άμεση σχέση με την επαναστατική πορεία του ΚΚΕ.

Οπως και με την υπόλοιπη εργατική τάξη, έτσι και με τους κλωστοϋφαντουργούς, το ΚΚΕ από τη μέρα που ιδρύθηκε ανέπτυξε ισχυρούς αγωνιστικούς δεσμούς, δεσμούς αίματος. Πολλοί από τους πρωτοπόρους αγωνιστές του κλάδου, που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του προλεταριάτου των κλωστοϋφαντουργών, στη σύγκρουση με την αδίστακτη εργοδοσία, το κράτος και τους μηχανισμούς της, που διώχτηκαν, εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν, ήταν μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ. Το ίδιο το ΚΚΕ έχοντας μέλη και οπαδούς στα εργοστάσια των κλωστοϋφαντουργών αποκτούσε γερές ρίζες και μεγαλύτερη δύναμη στην πάλη για την υλοποίηση των γενικότερων στόχων του, για τη συνολική ανατροπή της εξουσίας του κάθε Ρετσίνα, Κατσάμπα, Κιρκίνη, Λαναρά και άλλων.

Μέσα από τη δράση του ΚΚΕ στους κλωστοϋφαντουργούς, σε όλες τις περιόδους, αναδεικνύεται η ανιδιοτέλεια, η αντοχή και η επιμονή των κομμουνιστών, χαρακτηριστικά που στους σημερινούς καιρούς έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Σήμερα, σε συνθήκες υποχώρησης, αντεπανάστασης, απαιτείται μεγάλη αντοχή, σταθερότητα και επιμονή στις πιέσεις, στη δυσκολία να υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα, μεγαλύτερη πίστη και εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στην πάλη του εργατικού κινήματος με την καθοδήγηση της πρωτοπορίας του, του ΚΚΕ. Ο,τι έχει γίνει μέχρι τώρα, ό,τι θετικό για τους εργάτες έχει αποφασιστεί από το αστικό Κοινοβούλιο ή νομοθετηθεί από την αστική Δικαιοσύνη, το δικαίωμα στην οργάνωση, στη συγκρότηση συνδικάτων, στην απεργία, το οκτάωρο, οι συμβάσεις, οι άδειες, τα επιδόματα, οι συντάξεις, οφείλονται σε αυτό. Προτού γίνουν νόμοι τα είχε κατακτήσει και επιβάλλει στη ζωή η εργατική τάξη με την πάλη της, άσχετα αν μετά η αστική τάξη με τους μηχανισμούς της τα παρουσιάζει ως δική της παραχώρηση.

Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ισχυρό εργατικό κίνημα

Δουλεύουμε για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και για την ιδεολογική και οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, γιατί ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ισχυρό εργατικό κίνημα. Αυτό ο αντίπαλος το γνωρίζει καλά. Γι' αυτό μελετώντας κανείς την Ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος των κλωστοϋφαντουργών, θα δει συνεχείς αναφορές από εργοδοσία, κράτος και εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό, για "αποκομμουνιστικοποίηση" των συνδικάτων, για διώξιμο των κομμουνιστών κ.ά. Μέσα από το καταστατικό της εργοδοτικής Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών (άρθρο 9), προβλεπόταν ότι διαγράφονται δι' αποκλεισμού "όσα μέλη αποδειχθούν ένοχα αντεθνικής και κομμουνιστικής δράσης". Θυμίζουμε ότι τότε βρισκόμαστε σε φάση αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Ο δρόμος της ανατροπής που εμείς προτείνουμε ξεκινάει από το χθες, κουβαλώντας τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, συνεχίζεται σήμερα, εμπλουτισμένος με συμπεράσματα και διδάγματα από νίκες και ήττες του παρελθόντος και προετοιμάζει το σοσιαλιστικό αύριο. Είναι μια αδιάκοπη πορεία, με ανηφόρες και κατηφόρες, με χαρές και πίκρες, που συνεχώς επιβεβαιώνεται και ισχυροποιείται από την πείρα και τα διδάγματα. Αυτός είναι ο μόνος και δοκιμασμένος δρόμος, που έφερε τους μπολσεβίκους στην εξουσία, που έφερε τις όποιες κατακτήσεις του παρελθόντος, που ανάγκασε την αστική τάξη να κάνει παραχωρήσεις. Αυτός είναι που σήμερα μπορεί να ανακόψει την αντεργατική λαίλαπα, να βελτιώσει και να δώσει νόημα και προοπτική στη ζωή του εργάτη».

Μια πολύτιμη και φροντισμένη έκδοση

Η μεγάλη προσπάθεια που έκαναν οι ΚΟ Κλωστοϋφαντουργίας για να συγκεντρώσουν υλικά προετοιμάζοντας την εκδήλωση, συνδυάστηκε με την έκδοση μπροσούρας με τίτλο «Από την Ιστορία και τους αγώνες των κλωστοϋφαντουργών στην Αττική. Η συμβολή του ΚΚΕ».

Η έκδοση αυτή της ΤΟ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ περιλαμβάνει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, με σπάνια ντοκουμέντα που δεν έχουν ξαναεκτεθεί, προκηρύξεις, φωτογραφικό υλικό, αποσπάσματα από τον «Ριζοσπάστη», ανακοινώσεις εργοδοτικών οργανώσεων και άλλο αρχειακό υλικό.

Σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη» θα παρουσιαστεί η συγκεκριμένη έκδοση που διακινείται από την ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΝΕ
Με επιτυχία οι διήμερες εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης

Από την εκδήλωση της πρώτης μέρας
Από την εκδήλωση της πρώτης μέρας
Μέσα σε κλίμα συγκίνησης, περηφάνιας αλλά και αγωνιστικής υπόσχεσης για το μέλλον πραγματοποιήθηκαν οι διήμερες εκδηλώσεις στις 17 και 18 Σεπτέμβρη, που διοργάνωσαν από κοινού η Τομεακή Επιτροπή Πρέβεζας του ΚΚΕ και το Τομεακό Συμβούλιο Πρέβεζας της ΚΝΕ με θέμα: «Η απελευθέρωση της Πρέβεζας από τον ΕΛΑΣ, η "μάχη της Πρέβεζας" και τα γεγονότα της Παργινόσκαλας (Σεπτέμβρης του 1944)».

Την πρώτη μέρα, οι εκδηλώσεις, οι οποίες ήταν ενταγμένες και στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του 1ου Γυμνασίου. Ο ιστορικός χώρος του σχολείου, όπου ήταν οχυρωμένη η υποδειγματική ομάδα της ΕΠΟΝ του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ κατά τη μάχη του Σεπτέμβρη του 1944 με τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ, στολίστηκε με τις κόκκινες σημαίες, τα καλαίσθητα πανό του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά και με την έκθεση με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα από τον «Ριζοσπάστη».

Η εκδήλωση περιλάμβανε αφήγηση των γεγονότων της εποχής, ιδιαίτερα για το Σεπτέμβρη του 1944, το πρώτο διάστημα μετά την απελευθέρωση. Ξεχωριστές αφηγήσεις έγιναν για τον γυμνασιάρχη Χρήστο Κοντό, μέλος της Λαϊκής Επιτροπής Πρέβεζας, που εκτελέστηκε μαζί με τους νεολαίους της ΕΠΟΝ, καθώς και για τους ανταρτοΕΠΟΝίτες της υποδειγματικής ομάδας της ΕΠΟΝ του 24ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που εκτελέστηκαν στην Παργινόσκαλα από τον ΕΔΕΣ. Τα βιογραφικά των εκτελεσμένων ΕΠΟΝιτών διαβάστηκαν με μορφή δρώμενου από μαθητές της ΚΝΕ. Στη διάρκεια της αφήγησης παρεμβάλλονταν αρμονικά τραγούδια του αγώνα από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

Η μάχη της Πρέβεζας εξέφραζε τη συνέχιση της ασίγαστης ταξικής πάλης

Στο βήμα ο Κ. Μπάτσικας
Στο βήμα ο Κ. Μπάτσικας
Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Με συγκίνηση και θαυμασμό τιμάμε σήμερα τους ηρωικούς μαχητές - νεκρούς αγωνιστές και αγωνίστριες της μάχης των δέκα ημερών για την υπεράσπιση της Πρέβεζας, το Σεπτέμβρη του 1944. Η μάχη της Πρέβεζας, τα γεγονότα που ακολούθησαν ήταν μόνο μια στιγμή των εξελίξεων που ακολούθησαν στη χώρα μας αμέσως μετά την απελευθέρωση. Ηταν το προοίμιο του ηρωικού Δεκέμβρη, της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ. Εξέφραζαν τη συνέχιση της ασίγαστης ταξικής πάλης που προϋπήρχε στη διάρκεια του πολέμου και κρυβόταν πίσω από τις φλόγες, όσο βέβαια ήταν δυνατό να κρυφτεί.

(...) Απέναντι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ σε όλη τη διάρκεια του τετραετούς πολέμου δεν ήταν μόνο τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Ηταν η Αγγλία με στρατιωτικές δυνάμεις που στήριζαν και ενίσχυαν τον ΕΔΕΣ ενάντια στον ΕΛΑΣ. Τα διάφορα εθνικιστικά τμήματα που ίδρυαν οι ελληνικές κυβερνήσεις (κατοχικές και μη), τα τάγματα ασφαλείας, τα οποία συγκροτήθηκαν με τη βοήθεια της Βρετανίας.

(...) Είναι γνωστό ότι επανειλημμένα το ΚΚΕ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχει αναγνωρίσει την ευθύνη του, καθώς δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα σε διαλεκτική σχέση με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Αυτονομήθηκε η πάλη κατά του κατακτητή, που ήταν ηρωική και απαράμιλλη, από την πάλη για την ήττα της αστικής τάξης και των συμμάχων της, με επακόλουθο τις συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, στη συνέχεια με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση της "Εθνικής Ενότητας", μια διαδικασία που έφερε τελικά την ακόμα πιο ετεροβαρή συμφωνία της Βάρκιζας».

Το μνημείο για τους εκτελεσμένους στην Παργινόσκαλα
Το μνημείο για τους εκτελεσμένους στην Παργινόσκαλα
Σχετικά με τη συμμετοχή των κομμουνιστών σε αστικές κυβερνήσεις, το στέλεχος του Κόμματος σημείωσε: «Ενα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει ως δίδαγμα είναι το ζήτημα της συμμετοχής του ΚΚ σε αστικές κυβερνήσεις ή γενικά σε κυβερνήσεις που έχουν στόχο την αστική διαχείριση. Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση που η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική διακυβέρνηση να ωφέλησε το λαό. Οταν τα αστικά κόμματα σε θέλουν ως σύμμαχο, ξέρουν καλά ότι θα ωφεληθούν τα ίδια και το σύστημα πολύ περισσότερο».

Τέλος, για το δρόμο της οργανωμένης αυτοτελούς πάλης της εργατικής τάξης, της πραγματικής διεξόδου για το λαό, ανέφερε: «Ο δρόμος αυτός ανοίγεται με οργάνωση κλαδική, με αγώνες καλά προετοιμασμένους, υπόθεση των ίδιων των εργατών και ανέργων, με κοινή δράση και συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Μια συμμαχία που θα διεκδικήσει την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων αναγκών, που η ικανοποίησή τους όμως προϋποθέτει οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργάτες και εργαζόμενοι να βγάλουν από τη μέση τα παράσιτα του καπιταλισμού, τους κηφήνες, να διαφεντεύουν οι ίδιοι τον πλούτο που παράγουν. Με τέτοιον αγώνα, συμμαχία και αναγέννηση, ανασύνταξη του εργατικού κινήματος θα βγουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στο ξέφωτο επιβάλλοντας τη δική τους εργατική - λαϊκή εξουσία».

Η εκδήλωση του Σαββάτου ολοκληρώθηκε με λαϊκό γλέντι με το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη», ενώ στο χώρο, εκτός από την έκθεση με υλικό από την περίοδο της δεκαετίας του 1940, λειτούργησε και βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».

Η εκδήλωση για τους εκτελεσμένους της Παργινόσκαλας

Τη δεύτερη μέρα, Κυριακή 18/9, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στην περιοχή της Παργινόσκαλας, τον τόπο εκτέλεσης άνω των 75 Πρεβεζάνων μετά τη μάχη της Πρέβεζας από τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με το προσκλητήριο των νεκρών. Ιδιαίτερη και συγκινητική στιγμή ήταν τα αποκαλυπτήρια του νέου μνημείου για τους εκτελεσμένους της Παργινόσκαλας, τα οποία πραγματοποιήθηκαν από τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ. Το μνημείο κατασκεύασε η ΤΕ Πρέβεζας και φιλοτέχνησε ο σ. Σταύρος Βλάχος, ο οποίος αναφέρθηκε στο έργο του και μοιράστηκε συγκινημένος με τους παρευρισκόμενους την έμπνευση και τους συμβολισμούς που αυτό περιέχει.

Την ομιλία πραγματοποίησε ο Κώστας Ντακοβάνος, μέλος του ΤΓ Πρέβεζας του ΚΚΕ, ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να "γυαλίσουμε" άλλη μία ψηφίδα Ιστορίας από την εκατόχρονη του Κόμματός μας. Μια Ιστορία που ξεκινάει από το 1918 και τη νομοτελειακή ανάγκη του λαού μας να αποτινάξει το ζυγό της τάξης των καταπιεστών του και που θα συνεχιστεί έως την τελική νίκη, την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού!

(...) Μία τέτοια Ιστορία μάς διηγούνται οι ήρωες της μάχης της Πρέβεζας και οι εκτελεσμένοι εδώ στην Παργινόσκαλα. Τέτοιος τόπος είναι η Παργινόσκαλα, που έχει αφήσει ανεξίτηλα στη μνήμη τις ηρωικές μορφές των ανταρτοΕΠΟΝιτών, που με περίσσια αγριότητα φρόντισαν να δολοφονήσουν οι ΕΔΕΣίτες με τις ευχές της ελληνικής και αγγλικής αστικής τάξης».

Σχετικά με την ανέγερση του μνημείου τόνισε: «Αυτό το μνημείο που σήμερα η ΤΕ Πρέβεζας του ΚΚΕ παραδίδει στο λαό της Πρέβεζας αλλά και στην εργατική τάξη αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης σε όσους πάλεψαν, αγωνίστηκαν και, τέλος, εκτελέστηκαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ενα μνημείο που αναδεικνύει τον αγώνα και φωτίζει το μέλλον».

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, το Παράρτημα Πρέβεζας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καθώς και μαζικούς φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήματος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ