Γιατί, η τιμή στα 90 χρόνια του ΚΚΕ δεν ήταν για το Φεστιβάλ απλώς μια αναδρομή στους μεγάλους αγώνες του λαού μας, μπροστάρης των οποίων υπήρξε το ΚΚΕ. Ηταν κυρίως μια γιορτή που επικέντρωνε στην πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, η επικαιρότητα και η ορθότητα της οποίας επιβεβαιώνεται από την Ιστορία. Ηταν μια γιορτή που «φώναζε» στον εργάτη και το νέο να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, τη δύναμη της τάξης τους και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.

«Κάντε το πρώτο βήμα σήμερα, μαζί μας, σε κοινή δράση, χωρίς να σας ζητάει κανείς να παραιτηθείτε από τις ιδιαίτερες απόψεις σας. Αύριο θα είναι τα πράγματα καλύτερα», κάλεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, από το βήμα του Φεστιβάλ, συμπυκνώνοντας την ανάγκη σήμερα για κάθε νέο, για κάθε εργαζόμενο να πάρει τη θέση του στη μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία, στο Μέτωπο που μπορεί να ανοίξει το δρόμο στο μέλλον.

Ενα «ποτάμι βουερό», με τις σημαίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με το σφυροδρέπανο να «σχίζει» τον αέρα, έμπαινε και έμπαινε... «Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». Το πρώτο σύνθημα των προσυγκεντρώσεων δίνει τον τόνο.

Για την αταλάντευτη, αλύγιστη στάση του ΚΚΕ μιλούσε το ντοκιμαντέρ και το σύνθημα ανέβηκε αυτόματα στα χείλη των κομμουνιστών που περπατούσαν αποφασιστικά στην προσυγκέντρωση: «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές».

Για την ανάγκη να κερδηθεί η νέα γενιά με την πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ, γιατί «ανθρώπινος δε γίνεται ο καπιταλισμός», μιλούσαν τα μεγάφωνα καλώντας στο βήμα τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Γιάννη Πρωτούλη. Και η συγκέντρωση τον υποδέχτηκε με το σύνθημα: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! Συνεχίζουν αργότερα τα μεγάφωνα για να καλέσουν στο βήμα τον Χουάν Κάρλος Μαρσάν Αγκιλέρα, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, και να τον υποδεχτεί ο κόσμος με το σύνθημα «Viva Cuba Sosialista»! Κι εκείνος με τη σειρά του δίνει τη θέση του στην Αλέκα Παπαρήγα.

Ηταν μια μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, του Κόμματος που σαλπίζει τη νέα ελπιδοφόρα λαϊκή αντεπίθεση. Δεν ήταν μόνο η μαζικότητα, το στοιχείο που χαρακτήρισε το κεντρικό τετραήμερο του Φεστιβάλ. Ηταν και η αποφασιστικότητα. Αφού παρά τη βροχή, που ανάγκασε τους διοργανωτές να ματαιώσουν την πλειοψηφία των προγραμματισμένων εκδηλώσεων το Σάββατο και να ακυρώσουν αρκετές εκδηλώσεις της Κυριακής, ήταν πολλές δεκάδες χιλιάδες οι επισκέπτες που πέρασαν τις πύλες του το Σαββατοκύριακο. Με ομπρέλες και αδιάβροχα, έμπαιναν στο χώρο του Φεστιβάλ. Δεν τους πτοούσε η βροχή, δεν έκαναν πίσω ακόμα κι όταν ενημερώνονταν το απόγευμα του Σαββάτου για τη ματαίωση των συναυλιών...

Είχε τόσο μεγάλο πλούτο το Φεστιβάλ όλο το τετραήμερο! Ηταν τα ταμπλό του και τα περίπτερα, ήταν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στα 50 χρόνια της Κουβανέζικης Επανάστασης, ήταν οι χιλιάδες τίτλοι βιβλίων που μπορούσε κανείς να βρει στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» κι ανάμεσά τους σε εξέχουσα θέση οι ειδικές εκδόσεις του ΚΚΕ για τα 90 του χρόνια.

Ηταν και πολλά άλλα που μπορούσε κανείς να βρει στο Φεστιβάλ και να ακουμπούν στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του. Από τις όμορφες δραστηριότητες και τα παιχνίδια στον Παιδότοπο, τα σεμινάρια κρουστών και εικαστικών τεχνοτροπιών, τις εκθέσεις και τα μηνύματα των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, μέχρι τις ιδιαίτερες «γευστικές δημιουργίες» των μεταναστών...

Με τα χρώματα και τους πίνακές του, με τα ποιήματα, τα θεατρικά και τις μουσικές του, το Φεστιβάλ ήταν μια γιορτή με ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η πολιτιστική παραγωγή του τόπου μας, μαζί με αξιόλογα δείγματα του πολιτισμού και άλλων λαών. Μια προσπάθεια του Φεστιβάλ που δεν έχει καμιά σχέση με τον κάλπικο κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου ή τον «πλαστικό», «προκάτ» πολιτισμό που υποστηρίζει, αλλά έχει να κάνει με το χαρακτήρα του ΚΚΕ, με την πολύχρονη προσφορά του και στον τομέα του Πολιτισμού. Γιατί όταν η τέχνη συνδέεται με το λαϊκό κίνημα, τότε πραγματικά μεγαλουργεί.

Ηταν παράλληλα και μια πλατιά συνάντηση διεθνιστικής αλληλεγγύης, με τις 61 αντιπροσωπείες κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων και νεολαιών από όλο τον κόσμο στην όμορφη Διεθνούπολη. Με τους χαιρετισμούς των αντιπροσώπων στις εξέδρες, εμβόλιμα στο πρόγραμμα όλο το τετραήμερο, να φωνάζουν «Viva!» για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ και το πλήθος να μην περιμένει τη μετάφραση για να χειροκροτήσει. Γιατί στην υψωμένη γροθιά του συντρόφου, ακόμα κι αν είναι από την άκρη του κόσμου, δε χρειάζεται μετάφραση.

Μ' όλα αυτά τα στοιχεία, το Φεστιβάλ που κορυφώθηκε, έδωσε τη σκυτάλη στις επόμενες εκδηλώσεις τιμής των 90 χρόνων του ΚΚΕ, στην προσυνεδριακή διαδικασία για το 18ο Συνέδριο του Κόμματος, στον αγώνα που θα δώσουν οι κομμουνιστές μπροστά στις επικείμενες ευρωεκλογές, σ' όλους τους αγώνες που έρχονται.

«Σας καλωσορίζουμε στο Φεστιβάλ που φέτος οργανώνεται από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, για να τιμήσουμε διπλή επέτειο, τα 90χρονα του Κόμματος, τα 40χρονα της Νεολαίας.

Καλωσορίζουμε τις αντιπροσωπείες των 61 Κομμουνιστικών, Εργατικών Κομμάτων και Κομμουνιστικών Νεολαιών που γιορτάζουν μαζί μας, τιμούν τον προλεταριακό διεθνισμό, τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας προς τα ΚΚ και τους λαούς που αγωνίζονται κατά του ιμπεριαλισμού, υπέρ του σοσιαλισμού. Διατυπώνουμε την αναγκαιότητα της πιο στενής δράσης και συνεργασίας, της χάραξης ενιαίας στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Το ΚΚΕ, σε όλη τη διαδρομή του, δε φοβήθηκε κάτω από τις πιο σκληρές συνθήκες να προβάλλει θέσεις που η εξουσία δίωκε μέχρι και την ποινή του θανάτου και η κοινωνία δεν ήταν ακόμη έτοιμη να τις δεχτεί.

Πολιτικό θάρρος χρειαζόταν να καταγγείλεις τη Μικρασιατική εκστρατεία σε μια περίοδο που ο μεγαλοϊδεατισμός βασίλευε και διαιρούσε λαούς-θύματα.

Ζωτικής σημασίας ήταν η πρωτοβουλία του ΚΚΕ, που ενώ είχε δεχτεί συντριπτικά χτυπήματα από τη βασιλομεταξική δικτατορία, ανέλαβε τα ηνία του αντιστασιακού αγώνα, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις ταξικές επιθέσεις και προβοκάτσιες των δοσίλογων, των Βρετανών συμμάχων.

Οι νέοι και νέες, τα παιδιά δε διδάσκονται ότι από την πρώτη στιγμή της ιταλογερμανικής κατοχής ο αστικός πολιτικός κόσμος κράτησε διαφορετική στάση από το ΚΚΕ. Ενα τμήμα του συνεργάστηκε ανοιχτά με τον κατακτητή, ένα άλλο πήγε στην Αίγυπτο προετοιμαζόμενο να παρεμποδίσει την ολοκλήρωση της νίκης των δυνάμεων της αντίστασης στο επίπεδο της εξουσίας. Τα κατάφερε αξιοποιώντας την έλλειψη επεξεργασμένης στρατηγικής του κινήματος και πιο ειδικά του Κόμματος. Και αυτή όμως η στιγμή, που δε σταθήκαμε στο ύψος των ευθυνών, δεν είχε καμία σχέση με προδοσία και ιδιοτέλεια. Αν το δικό μας λάθος ήταν ο μη υπολογισμός του πραγματικού συσχετισμού δύναμης και οι αυταπάτες για τη στάση των συμμάχων και του αστικού πολιτικού κόσμου, η δική τους επιλογή δεν ήταν προϊόν απειρίας ή λάθους. Στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, στο Λονδίνο, όλοι τους έμειναν συνεπείς στην τάξη τους, ήθελαν να τσακίσουν μέχρι και την τελευταία του ρίζα το δέντρο της αντίστασης.

Να γιατί φέτος στα 90χρονα αποδώσαμε ξεχωριστή τιμή στο νέο αντάρτικο που γεννήθηκε μετά την απελευθέρωση και ως το 1949, τον αγώνα του ΔΣΕ, που αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα, αγώνας αντιιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός. Από τη μια μεριά σήκωσε ανάστημα η ένοπλη μαζική πάλη και από την άλλη μεριά υψώθηκε η βία των μηχανισμών και των κυβερνήσεων των λεγόμενων δεξιών και φιλελεύθερων κομμάτων, που στο πλευρό τους είχαν τη δύναμη των όπλων του αμερικάνικου και εγγλέζικου ιμπεριαλισμού.

Ας αναλογιστούμε τη μεγάλη σημασία που είχε το 1974 η τολμηρή και σωστή θέση του Κόμματος ότι η μετάβαση από τη δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία έγινε με συναλλαγή.

Ας θυμηθούμε την προειδοποίηση του Κόμματος για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου στα Βαλκάνια από την αρχή της 10ετίας του '90, όταν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έτριβαν τα χέρια τους λέγοντας ότι η ανθρωπότητα μπαίνει στη λεωφόρο του εκδημοκρατισμού, της ευημερίας, της ειρήνης.

Είμαστε υπερήφανοι γιατί, στην πιο δύσκολη περίοδο για το σοσιαλιστικό σύστημα και το κομμουνιστικό κίνημα, όταν τα "ποντίκια", στελέχη και αρχηγοί, "εγκατέλειπαν το καράβι", εμείς μιλούσαμε για νίκη της αντεπανάστασης. Υπερασπιστήκαμε το ρόλο και την προσφορά του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα, την ιστορική αναγκαιότητά του, το γεγονός ότι η εποχή μας παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Αν και λαβωμένοι βρεθήκαμε ετοιμοπόλεμοι να διαφωτίσουμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες αγώνα καθώς η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ψηφίστηκε από όλους πλην ΚΚΕ, άνοιγε το πράσινο φως για να περάσουν στη ζωή τα πρώτα βάρβαρα μέτρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Την κατάλληλη στιγμή, σε αντίθεση με το ρεύμα, διακηρύξαμε ότι ο λαός όχι μόνο δεν πρέπει να φοβάται μια ασταθή αντιλαϊκή κυβέρνηση, ένα ασταθές αντιλαϊκό πολιτικό σύστημα, αλλά να επιδιώκει το αδυνάτισμα και την αστάθειά του, πάντα βέβαια με τα καταλυτικά χτυπήματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος με στόχο την τελική αντεπίθεση.

Μήπως δεν είναι σημαντικό ότι το ΚΚΕ ανοιχτά και καθαρά προειδοποίησε το λαό ότι δεν πρέπει να καταδικάσει, μόνο, την εναλλαγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά να πάει πιο πέρα, να θωρακιστεί από τα σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού με κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή κυβέρνηση;

Από όλη τη διαδρομή μας βγαίνει το συμπέρασμα: Ποτέ, σε καμία περίπτωση, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δε δικαιολογείται να μη διασφαλίζεται η αυτοτελής δράση του Κόμματος, η ύπαρξη οργανωμένων δυνάμεων παντού, όπου μπορεί, με οποιοδήποτε κόστος σε θυσίες. Με προϋπόθεση ότι βαδίζουμε με επεξεργασμένη στρατηγική και τακτική που δεν υποθηκεύει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης στις προσωρινές επιτυχίες ή στις αποτυχίες και δυσκολίες του αγώνα.

Γνώρισμα του ΚΚΕ είναι ότι λειτουργεί σαν ένα είδος ισχυρού γεωτρύπανου που πρέπει να μπαίνει όλο πιο βαθιά στη γη, να ρίξει το σπόρο των πιο νέων, πρωτοπόρων, ακόμα και ασυνήθιστων, ιδεών, ώσπου να γίνουν ένα θεόρατο δέντρο για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, για την κοινωνική ισότητα, για την ισότητα των δύο φύλων, για τον εργατικό διεθνισμό, για το ρόλο της επιστήμης στην υπηρεσία του λαού.

Δεν είμαστε απλώς το Κόμμα που έχει στο κέντρο της προσοχής του τους ανθρώπους του μόχθου, είμαστε το Κόμμα που στους ανθρώπους αυτούς βλέπει την πρωταγωνιστική δύναμη παραγωγής του πλούτου, την πρωταγωνιστική δύναμη της απελευθέρωσης της κοινωνίας από κάθε μορφής εκμετάλλευση. Στο πρόσωπο της πλειοψηφίας της νεολαίας βλέπουμε την αυριανή γενιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων που θα σηκώσει το βάρος των μεγάλων ριζικών αλλαγών, των κοσμογονικών αλλαγών. Ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουν καλύτερα από εμάς.

Αντιπροσωπεύουμε σε όλη τη διαδρομή μας το ρεαλισμό της μαχητικής απειθαρχίας και ανυπακοής στα κελεύσματα της υποταγής και συμμόρφωσης, το ρεαλισμό της αντίστασης, της αντεπίθεσης, απέναντι στο δήθεν ρεαλισμό της συμμόρφωσης και του εκφοβισμού, της εξαγοράς και της ρουσφετολογίας. Αυτή η στάση δεν έχει καμία σχέση με τη μικροαστική ανυπομονησία και τον καιροσκοπισμό άλλων δυνάμεων.

Το ΚΚΕ δεν ψάχνει για νεολογισμούς, δεν αλλάζει τους επιστημονικούς όρους που αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένο περιεχόμενο και στη σύγχρονη πραγματικότητα. Δεν αναζητούμε υποκριτικά καινοτομίες.

Επιδιώκουμε να δείξουμε ποιο είναι το επίκαιρο καθήκον που ανταποκρίνεται στην αντικειμενική πραγματικότητα και στην κίνησή της προς τα εμπρός, στην αναγκαιότητα να λυθούν τα προβλήματα.

Τι είναι σήμερα επίκαιρο και ρεαλιστικό; Στο ερώτημα αυτό το ΚΚΕ απαντά με το Πρόγραμμά του, με τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, που συνδυάζουν την προβολή της υπεροχής του συστήματος με την κριτική αποτίμηση λαθών που έγιναν κατά την πορεία της οικοδόμησης. Αυτό πονάει τον αντίπαλο, που δεν έχει τίποτε καινούριο να πει παρά αυτό που είπε από την πρώτη στιγμή της νίκης της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης. Ο,τι και να είπε ένα πράγμα εννοούσε και εννοεί ως σήμερα, ότι δε συμβιβάζεται με την αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Αυτή είναι η διαφορά μας, ας αναμετρηθούμε εκεί, ας αφήσουμε την καραμέλα της σταλινολογίας, της Γιάλτας και ό,τι άλλο έχουμε ακούσει κατά κόρον.

Στο ερώτημα "πώς θα βγούμε από τα αδιέξοδα" απαντάμε με την πρόταση της κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας που παίρνει υπόψη το συσχετισμό δύναμης, τις διαφορές των συμμάχων στο ζήτημα του σοσιαλισμού. Με τις προτάσεις μας για όλα τα προβλήματα που απασχολούν σήμερα, με την πάλη να επιβάλουμε κάποιες λύσεις σήμερα, έστω και μερικές, προσωρινές. Αλλά δε μένουμε εδώ, γιατί ο καθημερινός αγώνας, σήμερα, περισσότερο από χτες, πρέπει να κατευθύνεται προς την ανατροπή και τη νίκη της λαϊκής εξουσίας, της λαϊκής οικονομίας.

Στις προσπάθειες της αστικής τάξης να επαναφέρουν το ντέρμπι του δικομματισμού ή ένα μεσοδιάστημα κυβερνήσεων συνεργασίας κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς απαντάμε "μη σταματάτε", "αποδυναμώστε τα αστικά κόμματα", "μην ψάχνετε για διαφορές". Η μόνη ουσιαστική διαφορά είναι ο μεταξύ τους εγωιστικός και ιδιοτελής ανταγωνισμός για το ποιος θα είναι στο κυβερνητικό τιμόνι. Στερήστε τους από αριστερά ή δεξιά αναχώματα.

Καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του οπορτουνισμού που προσπαθούν να κολακέψουν το λαό, να τον παραπλανήσουν με δήθεν αριστερές κυβερνήσεις, δίχως καμία διάθεση να πλήξουν την εξουσία των μονοπωλίων στην οικονομία.

Ανασύνταξη και αναγέννηση του εργατικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό. Δώστε δύναμη στο ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν συμφωνείτε σε όλα μαζί του, για να γίνει πιο δυνατό το λαϊκό κίνημα. Χειραφέτηση συνείδησης από τη στρατηγική των μονοπωλίων. Απαλλαγή από κάθε πνεύμα φόβου και μοιρολατρίας απέναντι στον ευρωμονόδρομο και στις αμερικανοΝΑΤΟικές δεσμεύσεις.

Ο αντίπαλος δεν είναι παντοδύναμος. Δεν έχει σήμερα τα ίδια όπλα να διαχειρίζεται την κρίση, με τον ίδιο τρόπο που το έκανε χτες. Οι προβληματισμοί, που γίνονται για εθνική, περιφερειακή ή παγκόσμια διακρατική διαχείριση της κίνησης κεφαλαίων στη χρηματαγορά, δεν είναι αποτελεσματικοί, καθώς έχει γίνει μεγάλη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση σε συνθήκες απελευθερωμένης αγοράς. Είναι ενδεχόμενο να χτυπήσει συγχρονισμένη κρίση στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως είναι ενδεχόμενο να προηγηθεί οικονομική κρίση στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες βαλκανικές οικονομίες. Τότε η επίθεση σε βάρος των λαών θα είναι ακόμη χειρότερη. Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι.

Το αστικό πολιτικό σύστημα, ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, δηλαδή ο ιμπεριαλισμός, έχει προ πολλού χάσει την όποια δυνατότητα και ικανότητα είχε να κάνει ορισμένες παραχωρήσεις που οδηγούσαν σε σχετική ή και σε ορισμένες φάσεις απόλυτη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Σήμερα έχει γίνει πιο αντιδραστικός και βάρβαρος, και δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω.

Το περισσότερο που μπορεί να δώσει στον άνεργο νέο, στην άνεργη γυναίκα είναι μια προσωρινή και κακοπληρωμένη θέση στα προγράμματα STAGE για 5-9 μήνες, μια θέση μερικής απασχόλησης σε έναν εργολάβο που μάλιστα λειτουργεί χωρίς κανέναν κανόνα διαφύλαξης της εργασιακής ασφάλειας. Και αφού εξασφαλίσει να κάνει ο νέος και η νέα χίλιες μετάνοιες και τεμενάδες στον εργοδότη, στο κόμμα, στο βουλευτή, στο δήμαρχο και το νομάρχη.

Τι μπορεί να δώσει στο νέο ζευγάρι; Τη δουλεία των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, τα εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, και από πάνω να ακούνε συμβουλές από τους τραπεζίτες ότι δεν πρέπει να δανείζονται υπερβολικά. Και από πάνω να ψάχνει για μια θέση στο νηπιαγωγείο ή τον παιδικό σταθμό, να διαλέγει ανάμεσα στα υψηλά τροφεία του δημοτικού παιδικού σταθμού ή τα πιο υψηλά του ιδιωτικού.

Τι μπορεί να προσφέρει στην αγρότισσα που δεν τη συμφέρει να καλλιεργεί, όταν αυτή και ο άνδρας της διώχτηκαν από τη γη τους; Να φτιάχνει μαρμελάδες προσπαθώντας να σπάσει το εμπάργκο των πολυκαταστημάτων, ο δε αγρότης να δουλεύει σε τρεις δουλειές για να βγάζει ένα μεροκάματο. Να δουλεύουν ευκαιριακά, σε άθλιες συνθήκες, στα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, παρακαλώντας να μαζέψουν 101 ένσημα για να μπουν στο ταμείο ανεργίας.

Τι μπορεί να δώσει στον αυτοαπασχολούμενο, μικρό επαγγελματία, όταν η μερίδα του λέοντος του τζίρου πάει στα πολυκαταστήματα;

Ποια απάντηση μπορεί να δώσει στην έλλειψη κοινωνικών υποδομών; Την πολιτική "ανταποδοτικότητας". Δηλαδή, πλήρωσε και πάλι πλήρωσε για να πάρεις. Θέλεις δρόμους που να μην είναι σκοτώστρες; Πλήρωσε διόδια. Θέλεις σπίτι με αντισεισμική θωράκιση; Πληρώνεις ακριβά το τετραγωνικό. Θέλεις καθαρές παραλίες περιβαλλοντικά αναμορφωμένες; Τότε συναίνεσε να τις αρπάξουν για ένα κομμάτι ψωμί οι επιχειρηματίες και εσύ πλήρωνε την είσοδο, το ντους, την ξαπλώστρα.

Αποκορύφωμα το σκάνδαλο των μεγαλομοναστηριών να αρπάζουν γη και να διεκδικούν λίμνες με τις υπογραφές υπουργών, να διεκδικούν τίτλους που τους παραχώρησαν πριν 500 και πάνω χρόνια κατακτητές.

Τι μπορεί να δώσει το σύστημα, τα κόμματα εξουσίας σε ένα νέο που θέλει να μορφωθεί; Ενα σχολείο που αδειάζει τις τσέπες των γονιών και το μυαλό των νέων. Ενα πλήθος δήθεν εναλλακτικών λύσεων πληρωμένης και υποβαθμισμένης επαγγελματικής κατάρτισης για σύγχρονους δούλους της εργασίας.

Τι μπορεί να δώσει στους εργαζόμενους που θέλουν να απολαύσουν την τρίτη ηλικία με ηρεμία και ασφάλεια; Τη δυνατότητα να πάρουν λίγα ευρώ παραπάνω σύνταξη αν δουλέψουν μέχρι τα 67 και γιατί όχι μέχρι τα 71; Και από εκεί και πέρα μοναχική δύσκολη ζωή, ή μαύρη ζωή σε αποθήκες για ηλικιωμένους που κοστίζουν και αυτές. `Η να παρακαλείς τον δήμαρχο για να σου στείλει έστω και μια μέρα μια κακοπληρωμένη ή και απλήρωτη εργαζόμενη στο πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι".

Η αστική τάξη και τα κόμματα που την υπηρετούν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αξιοποίησαν και αξιοποιούν, σκανδαλωδώς, τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης και προγράμματα, προπαντός την πείρα των ευρωπαϊκών φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, μοιράζοντας απλόχερα χρήματα, βγαλμένα από το μόχθο των λαών για να δυναμώσει και να διευρυνθεί η εργατική αριστοκρατία. Λαδώνουν προκλητικά, δίνουν απλόχερα μίζες. Αμείβουν εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων και πολιτικών κομμάτων που συναινούν ή προσχωρούν στη συναίνεση. Δείχνουν γαλαντομία στις στημένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ώστε να διαμορφωθεί με ασφάλεια ένα στρώμα βολεμένων που προπαγανδίζουν την υποταγή με αριστερά και συντηρητικά εκσυγχρονιστικά συνθήματα. Μοιράζουν απλόχερα χρήματα και προνόμια σε ορισμένα ανώτερα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, για να οργανωθεί η συμμαχία της αστικής τάξης, για να διαβρωθούν συνειδήσεις, να παρεμποδίσουν τη συμμαχία των αντιμονοπωλιακών κοινωνικών δυνάμεων.

Στηρίζεται απλόχερα ο οπορτουνισμός και ταυτόχρονα πιέζεται προς τη μια ή άλλη κατεύθυνση ανάλογα με τις ανάγκες της συγκυρίας. Πότε να γίνει κυβερνητικό δεκανίκι, πότε αντιπολιτευτικό ανάχωμα απέναντι στο ΚΚΕ και στο εργατικό κίνημα. Οσο ανεβαίνουν οι αντιπολιτευτικές κραυγές του ΣΥΡΙΖΑ τόσο γίνεται ολοφάνερο ότι η πρότασή του ούτε τον πονοκέφαλο των εργαζομένων δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Οι προτάσεις του είναι ένα τρύπιο σωσίβιο.

Η αστική τάξη και τα επιτελεία της δε θα διστάσουν να ρίξουν στη βορά του λαού ακόμα και στελέχη τους που υπηρέτησαν το σύστημα χρόνια και χρόνια, αν χρειαστεί να βγάλουν από πάνω τους τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση. Σκάνδαλα βγαίνουν και θα βγαίνουν στη φόρα για πολύ, όσο χρειάζεται για να καλλιεργηθεί η πλανερή αντίληψη ότι αν φύγουν από τη μέση οι κλέφτες η εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να γίνει ανθρώπινη, κοινωνική, φιλεργατική.

Κατ' αρχήν αυτό που οι εργαζόμενοι και η νεολαία ξέρουν πολύ καλά, ότι είμαστε σταθεροί και αταλάντευτοι μαχητές στο πλευρό της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, της νεολαίας, των γυναικών, των μεταναστών. Εγκαιρα ενημερώνουμε, βλέπουμε και διαβλέπουμε, προειδοποιούμε.

Δε φοβόμαστε, αντέχουμε τις δυσκολίες, δεν υποχωρούμε, δεν προδίδουμε, δε διαψεύδουμε προσδοκίες.

Δεν πρόκειται να κοροϊδέψουμε κανέναν ότι υπάρχουν έξυπνες λύσεις, χωρίς το λαϊκό αγώνα, χωρίς τις λαϊκές θυσίες.

Στην πρότασή μας για συμμαχία δίνουμε κοινωνική και πολιτική ταυτότητα με βάση αντικειμενικές δυνάμεις και όχι συνθήματα, αφηρημένα οράματα και υποκειμενικούς αυτοπροσδιορισμούς.

Η συμμαχία που προτείνουμε εδράζεται στα κοινά συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς. Σ' αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις συμπεριλαμβάνουμε και τους μετανάστες που εργάζονται στη χώρα μας, είτε έχουν είτε δεν έχουν νομιμοποιηθεί.

Εξειδικεύουμε τη συμμαχία σε ειδικά προγράμματα δράσης για τη νεολαία και τις γυναίκες που ανήκουν ή προοπτικά εντάσσονται σ' αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις.

Την εδραιώνουμε και την επεκτείνουμε και στο επίπεδο της πολιτικής συμμαχίας. Σήμερα αυτή φαίνεται πιο δύσκολη αλλά αυτό είναι ζήτημα συσχετισμού. Οι συσχετισμοί αλλάζουν με τη θέληση και τη δράση του λαού. Οσο πιο γρήγορα απεγκλωβιστούν λαϊκές δυνάμεις από την ηττοπάθεια και την επιρροή της στρατηγικής των μονοπωλίων, τόσο πιο γρήγορα θα επέλθουν αλλαγές και στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Αλλαγές ουσιαστικές και όχι μόνο στη μορφή, όπως έγινε στο παρελθόν, όταν η ΝΔ αντικατέστησε την ΕΡΕ, το ΠΑΣΟΚ την Ενωση Κέντρου. Κάτω από το βάρος θετικών εξελίξεων στο κίνημα και στη λαϊκή συνείδηση, είναι δυνατό να εμφανιστούν νέα πολιτικά σχήματα που θα προσανατολίζονται σε ρήξη με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Τότε και δική μας ευθύνη είναι να ανταποκριθούμε. Είναι και δικό μας θέμα να βοηθήσουμε, όμως δεν εξαρτώνται τα πάντα από εμάς.

Βάση της συμμαχίας είναι η αντίθεση και η ρήξη με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, κατά συνέπεια και με τα κόμματα που τα υπηρετούν. Δεν απαιτούμε συμφωνία με το σοσιαλισμό, ταύτιση με την ιδεολογία του ΚΚΕ. Εκτιμάμε όμως ότι η προοπτική της λαϊκής εξουσίας μπορεί να αποτελέσει κοινό τόπο, ώστε η συμμαχία να εγγυηθεί αλλαγή κατεύθυνσης, άλλο δρόμο ανάπτυξης, φιλεργατικό, φιλολαϊκό, χωρίς τις δεσμεύσεις που επιβάλλουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Δε γίνεται να υπηρετεί κανείς δύο αφεντάδες, επαναλαμβάνουμε ή το λαό ή τα μονοπώλια.

Μερικοί καλοπροαίρετα ρωτάνε μήπως σήμερα που τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνονται, σήμερα που αισθανόμαστε ένα ασφυκτικό αδιέξοδο, μήπως είναι καλό, να συμφωνήσουν κάποια κόμματα, ή κάποια κινήματα σε 3-4 βασικά προβλήματα και ας αφήσουν τα υπόλοιπα για το μέλλον;

Μα αν σήμερα τα οξυμένα προβλήματα ήταν μόνο 3-4 ή και 5-6 τότε ίσως δε θα μιλούσαμε για ασφυξία και αδιέξοδα. Υστερα, ακόμα και αν αυθαίρετα ξεχωρίσουμε κάποια προβλήματα, αψηφώντας πολλά άλλα, μήπως και τότε μπορεί να υπάρχει συμφωνία, λόγου χάρη, με το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν υπάρχουν ξεκρέμαστα προβλήματα, που δεν είναι απόρροια μιας γενικής πολιτικής γραμμής που σήμερα μάλιστα χαράσσεται σε όλα τα ζητήματα σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο. Υπάρχουν προβλήματα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, της μικρομεσαίας αγροτιάς. Υπάρχει το πρόβλημα των συνεπειών από τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, τις ιδιωτικοποιήσεις, την απελευθέρωση της αγοράς, των συνεπειών από τις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, των ελληνοαμερικανικών συμφωνιών που έχουν συνέπειες στο πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό πεδίο, στο πεδίο των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών.

Μια συμφωνία αντιπολίτευσης είναι στην ουσία και μια συμφωνία πιθανής διακυβέρνησης, ή, με τη δική μας αντίληψη, πολιτικής εξουσίας. Μια κυβέρνηση, όποια μορφή και να έχει, υποχρεώνεται να χαράξει μια συνολική στρατηγική που σε γενικές γραμμές απαντά στο ζήτημα: `Η με τα μονοπώλια ή με το λαό, ή με τον ιμπεριαλισμό ή με το λαό. Η Ελλάδα δε θα γίνει Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, των χαμένων ελπίδων, με τη συμμετοχή και τη συναίνεση του ΚΚΕ.

Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια, παλεύουμε και με τους σημερινούς συσχετισμούς, όμως δε φθάνει η αντίσταση, δε φθάνει η αντίθεση με τον τρόπο που κυβερνά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται αναμέτρηση με τη στρατηγική τους. Χρειάζεται επιτελικός αγώνας που μπορεί κάτω από προϋποθέσεις να οδηγήσει σε νίκη στο επίπεδο της εξουσίας. Αυτός είναι ο εργατικός, ο λαϊκός μονόδρομος.

Νέα πολιτική εξουσία υπέρ του λαού με τις παλιές σχέσεις ιδιοκτησίας είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καταδικασμένη να προδώσει.

Η λογική του ενδιάμεσου σκαλοπατιού, η λογική ας κάνουμε ένα βήμα και μετά βλέπουμε, αντιπροσωπεύει σήμερα ένα μεγάλο κίνδυνο, να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Αλλωστε, το μάθημα του 1981 δεν είναι και πολύ μακριά.

Κάντε το πρώτο βήμα σήμερα, μαζί μας, σε κοινή δράση, χωρίς να σας ζητάει κανείς να παραιτηθείτε από τις ιδιαίτερες απόψεις σας. Αύριο θα είναι τα πράγματα καλύτερα.

Από αυτό το βήμα σας υπενθυμίζουμε ότι μέσα στον Οκτώβρη θα δημοσιευτούν οι θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο, που θα εξετάσει δύο θέματα, τον απολογισμό του Κόμματος και τις πολιτικές εξελίξεις, και ένα νέο κείμενο με συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Σας καλούμε να πάρετε μέρος στο δημόσιο διάλογο, που θα πάρει πολλές μορφές, στο "Ριζοσπάστη" και την ΚΟΜΕΠ, και μέσα από ανοιχτές συγκεντρώσεις και συσκέψεις.

Δύναμη και όπλο μας η ιστορία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, η πείρα και τα διδάγματα από την ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, η επιστημονική εξέταση της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα!

Δύναμή μας η βεβαιότητα ότι θα επέλθει νέα εκτίναξη του κινήματος των λαών, νέος κύκλος κοινωνικών ανατροπών και σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Δεν το βάζουμε κάτω, πιστεύουμε στη δύναμη και τη θέληση του λαού. Πιστεύουμε στη νεολαία!».

Μπορεί η δυνατή βροχή του Σαββάτου να μην επέτρεψε να γίνει η συναυλία των «Banda Bassotti», ωστόσο οι ίδιοι με τις σημαίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο χέρι και με όπλα τα πνευστά και τα μικρόφωνα είπαν δυο τραγούδια προς τιμήν των 90 χρόνων του ΚΚΕ, των 40 χρόνων της ΚΝΕ, αλλά και των 50 χρόνων από την Κουβανική Επανάσταση. Και όχι όποια κι όποια τραγούδια: Με την «Pantiera rossa» και το «Bella ciao» σε ήχους ska ολοκληρώθηκε η εκδήλωση για τα 50 χρόνια της Επανάστασης στην Κούβα.

Εκπρόσωποι του ΚΣ της ΚΝΕ παρέδωσαν στον πρόεδρο της KSM, Μίλαν Κράιτσακ, τα χρήματα που «που τόσο πολύ χρειάζονται για τον αγώνα τους» και τα οποία μαζεύτηκαν «σπυρί - σπυρί» όπως είπαν. Παραλαμβάνοντας τα χρήματα ο Μ. Κράιτσακ, είπε ότι πρόκειται για «σημαντική συνεισφορά στον αγώνα μας ως έκφραση του διεθνισμού. Θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη συνεισφορά όχι μόνο για να νικήσουμε τον αντικομμουνισμό, αλλά και για να δυναμώσουμε την πάλη της οργάνωσής μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και συνολικά για τα δικαιώματα της νεολαίας».

Ο Μπάμπης Αγγουράκης, εκ μέρους του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ, παρέδωσε στην κουβανική αντιπροσωπεία τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τους επισκέπτες του Φεστιβάλ, αλλά και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Χρήματα που - όπως είπε - «προσέφεραν γενναιόδωρα από το υστέρημά τους στην καμπάνια που ξεκίνησε από το Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ για να συμβάλουν και οικονομικά στον αγώνα του κουβανικού λαού για την αντιμετώπιση των τεράστιων καταστροφών που προκλήθηκαν από τις τελευταίες θεομηνίες. Είμαστε σίγουροι ότι αυτή η καμπάνια θα απλωθεί σε όλη την Αθήνα, σε όλη την Ελλάδα. Βασικός στόχος είναι να σπάσει ο αποκλεισμός της σοσιαλιστικής Κούβας. Δεύτερος στόχος είναι να φτάσουμε παντού, να πείσουμε όλους τους νέους, τους εργαζόμενους, ότι έστω ένα ευρώ είναι πάρα πολύ σημαντικό για τον αγώνα του κουβανικού λαού».

«Αυτό το καλοκαίρι το Φεστιβάλ μας ήταν ανάσα απέναντι στη δυσοσμία που αναδίνει ένα σύστημα που σαπίζει.

Το ΚΣ της ΚΝΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη και φίλους της Οργάνωσης που δούλεψαν ακούραστα γι' αυτό το ταξίδι. Τις δεκάδες χιλιάδες νέους και νέες που συμμετείχαν στις 220 προφεστιβαλικές εκδηλώσεις που προηγήθηκαν.

Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες νέους που σε αυτό το ταξίδι πήραν τη δική τους θέση μέσα στις γραμμές της ΚΝΕ, στο πλευρό του ΚΚΕ.

Χαιρετίζουμε τις ξένες αντιπροσωπείες αδελφών μας Κομμάτων και Νεολαιών που μας τιμούν με την παρουσία τους.

Χαιρετίζουμε την επίσημη αντιπροσωπεία από το Νησί της Επανάστασης, τη σοσιαλιστική Κούβα. Καλούμε σε αλληλεγγύη και οικονομική στήριξη, για να επουλώσει ο κουβανικός λαός τις καταστροφές που άφησαν πίσω τους δύο τυφώνες, για να μπει τέρμα στο εμπάργκο των ιμπεριαλιστών.

Χαιρετίζουμε τις κοινότητες των μεταναστών εργατών, ιδιαίτερα τους μετανάστες εργάτες που έδωσαν νικηφόρους αγώνες όπως οι εργάτες γης στις φράουλες, οι υφαντουργοί στο εργοστάσιο "lady fashion" και αλλού. Τους υποσχόμαστε ότι θα δυναμώσουμε τον αγώνα μας, την ταξική μας αλληλεγγύη, την πολύμορφη προσπάθειά μας για να γίνει συνείδηση στη νεολαία το σύνθημα "Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι".

Μια υπογραφή που την έβαλαν λεβέντικα χιλιάδες άνδρες και γυναίκες στα εργοστάσια και τις εξορίες, στις φυλακές και τα βουνά, χιλιάδες εκτελεσμένοι και βασανισμένοι κομμουνιστές. Ανθρωποι απλοί, της δουλειάς, νέοι στην πλειοψηφία τους, αλύγιστοι στον αγώνα, για να σταματήσει άνθρωπος να εκμεταλλεύεται άνθρωπο, στον αγώνα για να ξημερώσουν μέρες καλύτερες.

Δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη κατάκτηση του λαού μας, που να μην έχει πάνω της αυτήν την πολύτιμη υπογραφή.

Αυτή τη βαριά κληρονομιά, νιώθουμε την ευθύνη, να την κάνουμε πολύτιμο οδηγό, να αντλήσουμε πείρα και διδάγματα.

Η Ιστορία του Κόμματος είναι ένα ισχυρό όπλο για κάθε νέο, μπορεί να συμπληρώσει την έλλειψη πείρας στην ταξική πάλη που αντικειμενικά έχει κάθε νέος και νέα. Εδώ θα δει πόσο ψεύτικα και πολυφορεμένα είναι όλα τα σενάρια αλλαγής του ίδιου σκηνικού, πόσο παλιά και σκουριασμένα είναι όλα τα ιδεολογήματα που προβάλλουν, για να διατηρούν την εκμετάλλευση οι άνθρωποι των μονοπωλίων και οι πολιτικοί τους εκφραστές.

Οι λαοί και η νεολαία μπορούν να φτάσουν και έφτασαν σε άφθαστα επίπεδα ηρωισμού και αυτοθυσίας, όταν κατάλαβαν το μέγεθος της δύναμής τους και πίστεψαν σε αυτή. Οταν πίστεψαν και πάλεψαν για ένα ανώτερο ιδανικό. Ενα τέτοιο ιδανικό δεν μπορούσαν ούτε μπορούν να δώσουν οι πλουτοκράτες και τα κόμματά τους, η αστική ιδεολογία. Το ιδανικό τους ο νόμος του κέρδους.

Τη νεολαία δεν τη θέλουν απλώς αμέτοχη και ουδέτερη, δεν την αντιμετωπίζουν μόνο σαν δημοσκοπικό εύρημα, προσπαθώντας να την ξεγελάσουν με κινήσεις εντυπωσιασμού και ατάκες, τη θέλουν ενεργά να στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τη δολοφονία λαών. Ενεργά να στηρίζει τα αμύθητα κέρδη μιας χούφτας ανθρώπων.

Να αποδέχεται την τεράστια αντίθεση του καπιταλισμού: Από τη μια η παραγωγή και η τεχνολογία να μπορούν να θρέψουν δυο φορές τον πλανήτη, και από την άλλη 850.000.000 να υποσιτίζονται, εκατομμύρια να πεθαίνουν από πείνα και ασθένειες.

Πολύ περισσότερο θέλουν τους νέους να μη βλέπουν άλλη λύση έξω από τα όρια της εκμετάλλευσης, να θεωρούν το καπιταλιστικό σύστημα ανίκητο και παντοτινό, να συμβιβάζονται με τα ψίχουλα, την ανεργία, την ψευτοαπασχόληση, την ακριβοπληρωμένη αμάθεια, να έχουν μόνιμο σύντροφο τη μοιρολατρία.

Απέναντί τους, το ΚΚΕ στην πράξη και όχι στα λόγια ανέδειξε χιλιάδες παραδείγματα προς μίμηση, χιλιάδες πρότυπα νέων σεμνών αγωνιστών, πρωτοπόρων στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αγώνα. Νέων με βαθιά αγάπη προς τους ανθρώπους του μόχθου, εχθρούς του πλουτισμού και της σαπίλας, με βαθιά αγάπη προς τους βασανισμένους και δοκιμασμένους από τον ιμπεριαλισμό λαούς.

Με βαθιά πίστη στο δίκιο του εργάτη, με αισιοδοξία ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, με βαθιά γνώση της πραγματικότητας. Οχι τυχαία η Νεολαία του ΚΚΕ είναι πρωτοπόρα Νεολαία. Είναι η Νεολαία του Κόμματος της εργατικής τάξης.

To ίδιο το ΚΚΕ είναι το Κόμμα των νέων, γιατί φέρνει στη ζωή το πιο νέο και καινοτόμο που γέννησε το ανθρώπινο μυαλό, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, το πέρασμα του ανθρώπου από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.

Σε όλη την 90χρονη ζωή του ούτε μια στιγμή δεν ασχολήθηκε υποκριτικά με τη νεολαία, δεν την κολάκεψε. Εδειχνε τον δύσκολο, γεμάτο θυσίες δρόμο του αγώνα, το μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.

Και η νεολαία πάντα ανταποκρινόταν, όπως ο Χρήστος Μαλτέζος ο δολοφονημένος Γραμματέας της ΟΚΝΕ, οι χιλιάδες σκοτωμένοι ΕΠΟΝίτες, η συντριπτική πλειοψηφία των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, η Ηλέκτρα, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου και αμέτρητοι άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι νέοι και νέες που έπεσαν στους τροχούς της ταξικής πάλης για να γυρίσει ο ήλιος.

Φαίνεται ανεξήγητη στους απολογητές του συστήματος, η μεγάλη επιρροή του ΚΚΕ στη νεολαία, η ισχυροποίηση της ΚΝΕ σε πολύ δύσκολες συνθήκες, σε συνθήκες ήττας του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος τη δεκαετία που πέρασε. Είχαν και έχουν μόνιμο στόχο να αποκόψουν τους νέους από την επαναστατική πολιτική του ΚΚΕ. Η ύπαρξη του Κόμματός μας 90 χρόνια και της ΚΝΕ 40 χρόνια φανερώνει την αποτυχία τους. Οι ακατάλυτοι δεσμοί του ΚΚΕ με την εργατική τάξη και τη νεολαία είναι οι πηγές που κρατούν νεανικό ένα κόμμα 90 χρόνων.

Σήμερα, ξανά βασίζονται στη μικρή κοινωνική και πολιτική εμπειρία της νεολαίας και επεξεργάζονται σενάρια εγκλωβισμού της λαϊκής και νεανικής δυσαρέσκειας. Με το ένα χέρι κολακεύουν και με το άλλο καλούν σε υποταγή και συμβιβασμό.

Κάθε βράδυ στα δελτία των 8 τα κόμματα του κεφαλαίου και οι οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ μάς βάζουν και ένα όνομα, γενιά του άρθρου 16, γενιά των 700 ευρώ, γενιά των stage και πάει λέγοντας. Ολοι αυτοί μαζί κουβάλησαν από τις Βρυξέλλες και τα stage, και τη δουλειά - λάστιχο και τους μισθούς των 400 ευρώ, και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τόσα άλλα με έναν και μόνο σκοπό: Για να εκτιναχτεί στα ύψη η κερδοφορία της ελληνικής πλουτοκρατίας. Ολοι μαζί στήριξαν και στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση των πλουτοκρατών. Τώρα κλαίγονται ψεύτικα για τις συνέπειες.

Ηρθε η ώρα να ξεμπερδεύουμε με όλους αυτούς και τα κόμματά τους. Ενας είναι ο δρόμος που προτείνουμε. Να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των νέων παντού, στα σωματεία, στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, στις μαθητικές κοινότητες. Να δυναμώσει ο αγώνας για τα δικαιώματά μας και ταυτόχρονα να ενισχυθεί, να δυναμώσει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Αυτό θα δώσει ώθηση και δύναμη αφάνταστη στον αγώνα της νεολαίας, θα δώσει ώθηση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Δυνατό ΚΚΕ και δυνατή ΚΝΕ μέσα στους χώρους δουλειάς, στους χώρους εκπαίδευσης είναι όρος για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.

Αυτό δεν είναι για το μακρινό παρελθόν. Είναι καθήκον που σήμερα βάζει η ίδια η ζωή. Να μην επιτρέψουμε να μας συμπεριφέρονται σαν ευρήματα δημοσκοπήσεων. Αλλαγή προς το καλύτερο με το λαό και τη νεολαία στη γωνία δεν ήρθε ποτέ. Το επόμενο διάστημα, η ΚΝΕ θα δώσει όλες της τις δυνάμεις σε αυτό το στόχο για να ανέβει η οργάνωση και η πολιτικοποίηση της νεολαίας, πρωτοπόροι στον αγώνα για όλα τα προβλήματα που απασχολούν τους νέους.

Καλούμε τους νέους και τις νέες σε απειθαρχία, ανυπακοή στην πολιτική των πλουτοκρατών, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στους νόμους, στις οδηγίες και τους ανθρώπους της.

Βάλτε δίπλα δίπλα τη ζωή σας, με αυτό που αξίζει σήμερα να ζούμε.

Κοιτάχτε: Τα κέρδη μιας χούφτας πλουτοκρατών μέρα με τη μέρα γιγαντώνονται, την ίδια ώρα που τα δικαιώματά μας γίνονται "ευκαιρίες" για λίγους.

Σκεφτείτε: Η κοινωνία σήμερα δίνει όλες τις δυνατότητες για να ζούμε καλύτερα. Εχουμε κάθε δικαίωμα να θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα από τους γονείς μας. Ομως και αυτό το αντικειμενικά προοδευτικό που έχει η νεολαία θέλουν να το βρωμίσουν. Προβάλλουν σαν δρόμο τον ατομισμό τη λογική της καριέρας, της αρπαχτής, του βολέματος, της υποταγής, λογικές ψεύτικες και αδιέξοδες, τη στιγμή που ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια.

Στην καλύτερη περίπτωση τα παιδιά των εργατών, των ανθρώπων του μόχθου και του μεροκάματου να θέλουν να απαρνηθούν την τάξη τους. Να νιώθουν άβολα για τη θέση των γονιών τους.

Κρύβουν τον πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, το γεγονός πως ό,τι υπάρχει γύρω μας το έφτιαξαν οι άνθρωποι του μόχθου. Κρύβουν τον πρωτοπόρο ρόλο της τάξης που είναι προορισμένη να απαλλάξει την κοινωνία από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς.

Εμείς γι' αυτήν την τάξη είμαστε περήφανοι και για το Κόμμα της.

Ζήτω τα 90 χρόνια του ΚΚΕ, τα 40 χρόνια της ΚΝΕ.

Συνεχίζουμε έως τη νίκη».

Σε μια ιδιαίτερα συγκινητική και θερμή εκδήλωση, αφιερωμένη στα 50 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ έδωσαν την υπόσχεση να συνεχίζουν να στηρίζουν τον κουβανικό λαό, την Επανάσταση, να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την άρση του απάνθρωπου οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στο Νησί και να κλιμακώσουν τον αγώνα τους για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών αγωνιστών που βρίσκονται 10 χρόνια φυλακισμένοι στις ΗΠΑ. Τα συνθήματα σε ελληνικά και ισπανικά διαδέχονταν το ένα το άλλο, η πίστη στον αγώνα του κουβανικού λαού αλλά και η οργή που γίνεται αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Μπάμπης Αγγουράκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στα επιτεύγματα της Κουβανικής Επανάστασης, του ΚΚ Κούβας, που δίνουν θάρρος στους λαούς του πλανήτη για ένα άλλο μέλλον - το σοσιαλιστικό - για τον οποίο και αγωνίζεται εδώ και 90 χρόνια το ΚΚΕ και 40 χρόνια η ΚΝΕ. Σημείωσε, επίσης, την ανάγκη ενίσχυσης της αλληλεγγύης στην Κούβα, ιδιαίτερα μετά τις καταστροφικές συνέπειες των δύο κυκλώνων που έπληξαν τη χώρα. Πρόσθεσε επίσης ότι θα πρέπει να κλιμακωθεί ο αγώνας για την απελευθέρωση των «5», που έχουν γίνει σύμβολο όλων των επαναστατών, των αντιιμπεριαλιστών.

Σε ό,τι αφορά τους «5», ο Κουβανός νεολαίος κάλεσε τους νέους να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και να απαιτήσουν την επιστροφή τους στην πατρίδα και τις οικογένειές τους, επειδή προσπάθησαν να προστατεύσουν το λαό από το θάνατο και την τρομοκρατία, την ίδια στιγμή που στις ΗΠΑ περπατούν ελεύθεροι εγκληματίες όπως ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες, αυτουργός της κατάρριψης του κουβανικού αεροσκάφους το 1976 και το θάνατο των 73 επιβατών του. «Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε να νικούμε ενωμένοι, όλοι μαζί κάτω από τις καλύτερες αξίες του Μαρξισμού - Λενινισμού, των ιδεών του Φιντέλ, του Τσάβες, του Εβο Μοράλες και όλων των ηγετών και των λαών που αγωνίζονται για την πρόοδο της ανθρωπότητας», είπε.

«Θα συνεχίσουμε να σπέρνουμε την αλληλεγγύη, τον αντιιμπεριαλισμό, την ενότητα και τη φιλία ανάμεσα στους λαούς (...) Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να νικήσουμε οριστικά και θα πούμε, ό,τι μας είπε ο Τσε Γκεβάρα όταν μας αποχαιρετούσε: "Μέχρι την τελική νίκη", "Σοσιαλισμός ή Θάνατος","Πατρίδα ή θάνατος","θα νικήσουμε"».

Παίρνοντας το λόγο, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ) Τιάγο Βιέιρα από την Πορτογαλική Κομμουνιστική Νεολαία αναφέρθηκε στο ρόλο που έχει παίξει η ΠΟΔΝ στη συσπείρωση της νεολαίας του κόσμου γύρω από ζητήματα αλληλεγγύης προς την Κούβα, την Επανάσταση. Στη συνέχεια τόνισε ότι μετά τους καταστροφικούς κυκλώνες χρειάζεται «μια ιδιαίτερη κινητοποίηση για την εξασφάλιση της συνέχισης της ευημερίας της κουβανικής οικονομίας», ώστε τα επιτεύγματα «να διατηρηθούν όπως το θέλει ο κουβανικός λαός ακόμα και να ενισχυθούν». Πρόσθεσε επίσης ότι άμεσα πρέπει να τερματιστεί ο αποκλεισμός στην Κούβα τονίζοντας ότι «δεν είναι δίκαιο μόνο και μόνο επειδή μια χώρα αποφασίζει να είναι κυρίαρχη και όχι σύμμαχος της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, να μην της δίνεται το δικαίωμα να οικοδομήσει το μέλλον της ανάλογα με τη θέληση του λαού της». Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Κούβα που «κάνει αποστολές αλληλεγγύης σε όλες τις γωνιές του κόσμου και που δε δίστασε να προσφέρει βοήθεια στον αμερικανικό λαό μετά από τον τυφώνα "Κατρίνα"». Τέλος, ο Πρόεδρος της ΠΟΔΝ υπογράμμισε ότι θα συνεχιστεί και θα ενισχυθεί η στήριξη της ΠΟΔΝ στη γενναία αντίσταση της Κούβας, τονίζοντας ότι «με τον οργανωμένο αγώνα μας στα σχολεία, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στις μικρές και μεγάλες πόλεις μπορούμε και αντιστεκόμαστε στον ιμπεριαλισμό και σίγουρα θα τον νικήσουμε!».

Ο Γενικός Γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, Κώστας Τουμασάτος, αφού αναφέρθηκε στις πρώτες μέρες της Κουβανικής Επανάστασης και την ολοκληρωτική απελευθέρωση της χώρας από την τυραννία του δικτάτορα Μπατίστα, τόνισε ότι ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος σε συνεργασία με μαζικούς φορείς θα πραγματοποιήσει σειρά εκδηλώσεων αφιερωμένων στα 50χρονα της Κουβανικής Επανάστασης, στην αλληλεγγύη των «5» και στην καμπάνια οικονομικής βοήθειας για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τους κυκλώνες.

Τα 50 χρόνια της Επανάστασης είναι χρόνια «συνεχών προσπαθειών αποτίναξης της καθυστέρησης, αντίστασης σε απειλές πολέμου, άρνησης υποταγής, απόκρουσης των αλλεπάλληλων ποικιλόμορφων επιθέσεων στρατιωτικών, πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, βαθέματος του επαναστατικού προτσές για τη σοσιαλιστική μετεξέλιξη της κοινωνίας, κάτω από τη λαμπρή καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος και της επαναστατικής κυβέρνησής της» και συμπλήρωσε «πως σήμερα η Κούβα εξακολουθεί να μάχεται, να παραδειγματίζει, να εμπνέει με το ηρωικό της πείσμα και να αντιστέκεται αποτελεσματικά στη νέα επιβολή, στον αδυσώπητο νεοφιλελευθερισμό, στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, κρατώντας ψηλά τη σημαία της, υπερασπιζόμενη την εδαφική της ακεραιότητα, την εθνική της ανεξαρτησία, την αξιοπρέπειά της, το σοσιαλισμό».

Παίρνοντας το λόγο, ο Πέντρο Μεντβίδες, μέλος ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας τόνισε μεταξύ άλλων πως παρά τις πρόσφατες καταστροφές που έπληξαν την Κούβα «ο αγώνας του κουβανικού λαού δε ζημιώθηκε», αλλά γίνεται και πιο δυνατός. Υπογράμμισε, επίσης, ότι θα πρέπει να δοθεί επείγουσα βοήθεια στον κουβανικό λαό, αλλά και να ασκηθούν πιέσεις στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, ώστε να αναγκάσουν τις ΗΠΑ να τερματίσει τον αποκλεισμό. «Ο αποκλεισμός έχει προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στην Κούβα απ' ό,τι όλοι οι κυκλώνες μαζί».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο πρέσβης της Κούβας Έρμες Ερέρα Ερνάντες, και πολυμελής αντιπροσωπεία του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση, παρά το κακό κλίμα, βροχή και κρύο έκλεισε με τον πιο ενθουσιώδη τρόπο όπως αξίζει στην επανάσταση της Κούβας. Το ιταλικό συγκρότημα «Banda Bassoti» που αποτελείται από εργάτες - που όπως είπαν πάντα παίζουν με την κόκκινη σημαία στο χέρι - που δεν μπόρεσε να κάνει την προγραμματισμένη συναυλία του, αφιέρωσε στη σοσιαλιστική Κούβα, δύο γνωστά ιταλικά επαναστατικά τραγούδια, που έπαιξε «ακαπέλα», το «Αβάντι Πόπολο» και το «Μπέλα Τσάο», που ξεσήκωσε τους παραβρισκόμενους.

Ταμπλό αλληλεγγύης με τη σοσιαλιστική Κούβα, που δέσποζε στο χώρο της Διεθνούπολης

«Ευχαριστούμε το ΚΚΕ για την πρόσκληση να συμμετάσχουμε σ' αυτή την εκδήλωση που γίνεται σε μια ιδιαίτερη στιγμή του αγώνα των λαών για την ειρήνη, την εξασφάλιση της διατήρησης του πλανήτη και την οικοδόμηση ενός κόσμου με περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές.

Οι εργασίες που προωθήσαμε αυτές τις μέρες και οι πολλαπλές ανταλλαγές που είχαμε, επιβεβαίωσαν τον επείγοντα χαρακτήρα που έχουν οι μάχες και οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας τα ΚΚ και οι προοδευτικές και επαναστατικές δυνάμεις.

Σήμερα, αντιμετωπίζουμε τις σοβαρές συνέπειες που απορρέουν από τις φιλοδοξίες του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και των συμμάχων του να επιβάλουν μια παγκόσμια δικτατορία για να εξασφαλιστούν οι στρατηγικοί πόροι που τους επιτρέπουν να διατηρήσουν το σύστημα της κατανάλωσης που οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια πολιτική, οικονομική, κοινωνική και οικολογική αστάθεια χωρίς προηγούμενο.

Εντονοι ήταν οι άνεμοι και οι βροχές και μεγάλες οι καταστροφές σε κατοικίες, καλλιέργειες, στο ηλεκτρικό δίκτυο και στις επικοινωνίες. Οσο μεγάλη και να είναι η οικονομική ζημιά, ακόμα μεγαλύτερος είναι ο κυκλώνας της λαϊκής κινητοποίησης για την αποκατάσταση των ζημιών, πράγμα που απαιτεί μεγάλες προσπάθειες. Αλλά όπως είπε και ο Κομαντάντε Φιντέλ, "οι Κουβανοί είμαστε πάντα έτοιμοι να αγωνιστούμε και να νικήσουμε, χωρίς να χάνουμε ποτέ το κουράγιο μας μπροστά στις σημερινές ή αυριανές αντιξοότητες".

Σ' αυτές τις δύσκολες ημέρες ουσιαστικά ήταν τα δείγματα αλληλεγγύης πολλών λαών, κυβερνήσεων και οργανώσεων απ' όλο τον κόσμο, τα μηνύματα υποστήριξης προς το λαό μας.

Από την άλλη μεριά είχαμε την κυνική και ασυνείδητη προσφορά βοήθειας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τη στιγμή που εδώ και μισό αιώνα ακολουθεί μια γενοκτόνα πολιτική οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, που στόχο έχει την ανατροπή της κουβανικής επανάστασης, την εξάλειψη της ελευθερίας, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας που εξασφαλίσαμε μετά από σχεδόν 100 χρόνια αγώνα.

Ενα άλλο παράδειγμα που δείχνει τον εγκληματικό χαρακτήρα και την ανηθικότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, είναι η απελευθέρωση γνωστών τρομοκρατών που ζουν στη χώρα της, ενώ κρατάει άδικα φυλακισμένους εδώ και 10 χρόνια 5 συμπατριώτες που αγωνίζονταν ενάντια στις τρομοκρατικές δραστηριότητες που χωρίς καμιά τιμωρία οργανώνονται ενάντια στην Κούβα από το έδαφος των ΗΠΑ.

Ο λαός μας και χιλιάδες φωνές σ' ολόκληρο τον κόσμο, απαιτούν τον τερματισμό του εγκληματικού αποκλεισμού, την άμεση απελευθέρωση των πέντε ηρώων μας και την καταδίκη των δολοφόνων, τρομοκρατών και εγκληματιών που έχουν την πλήρη υποστήριξη και βρίσκουν καταφύγιο στις ΗΠΑ.

Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες που συνεπάγεται ο αποκλεισμός, καταφέραμε στη διάρκεια αυτών των 50 χρόνων να αντισταθούμε, να αγωνιστούμε και να νικήσουμε αυτές τις αντιξοότητες, γιατί έχουμε την υποστήριξη της πλατιάς πλειοψηφίας του λαού, την εμπιστοσύνη στο Κόμμα και στην καθοδήγηση των ηγετών μας.

Με τα πολιτικά μέτρα και αποφάσεις που πήραμε αυτά τα δύσκολα χρόνια, πετύχαμε να διατηρήσουμε τις κύριες κατακτήσεις της Επανάστασης, να φτάσουμε μια σταθερή οικονομική άνοδο, να διευρύνουμε τις επενδύσεις στον κοινωνικό τομέα, να εδραιώσουμε την επιστημονική έρευνα, να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας, να μειώσουμε τη βρεφική θνησιμότητα μέχρι το 5,3 στα 1.000 βρέφη που γεννιούνται ζωντανά (πιο χαμηλή από τις ΗΠΑ) και να αναπτύξουμε νέους τομείς, όπως είναι ο τουρισμός, η πληροφορική, η βιοτεχνολογία κ.ά.

Μια άλλη αξία που σφυρηλάτησε η Επανάσταση στο λαό μας είναι το διεθνιστικό πνεύμα. Σήμερα, πάνω από 50 χιλιάδες Κουβανοί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε 99 χώρες του κόσμου. Στην Κούβα σπουδάζουν δωρεάν 31.000 νέοι που προέρχονται από 123 χώρες, στην πλειοψηφία τους ιατρική. Απέκτησαν την όρασή τους πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι από τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική σαν αποτέλεσμα της Επιχείρησης Θαύμα, και με μια μέθοδο που επεξεργάστηκαν Κουβανοί ειδικοί, 3,2 εκατομμύρια πολίτες από 24 χώρες έμαθαν να γράφουν και να διαβάζουν τα τελευταία 4 χρόνια.

Η αντίσταση της Κουβανικής Επανάστασης στην εχθρότητα του ιμπεριαλισμού και ο αλληλέγγυος διεθνισμός είναι η μεγαλύτερη συμβολή της χώρας μας στις διαδικασίες των αλλαγών που συντελούνται σήμερα στη Λατινική Αμερική, που αποδείχνουν ότι τα ιδανικά για τα οποία σκοτώθηκε στη μάχη ο Τσε Γκεβάρα είναι σήμερα πιο επίκαιρα και ζωντανά από ποτέ.

Το προχώρημα και η ενδυνάμωση της Μπολιβαριανής Επανάστασης στη Βενεζουέλα, οι κατακτήσεις της επαναστατικής διαδικασίας στη Βολιβία και οι νίκες των αριστερών και προοδευτικών κυβερνήσεων σε διάφορες χώρες της περιοχής, είναι δείγμα για την ισχύ που έχουν τα ιδανικά της απελευθέρωσης του Μπολίβαρ, του Μαρτί και του Τσε Γκεβάρα.

Ενώ ο ιμπεριαλισμός εξάγει τις φιλοδοξίες του, τους πολέμους και την καταστροφή του πλανήτη μας, ο σοσιαλισμός αυτόν τον καινούριο αιώνα, αποτελεί την ελπίδα για την οικοδόμηση ενός κόσμου της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της ισότητας όλων. Γι' αυτό είναι ανάγκη να ενισχύσουμε την ενότητα και τους δεσμούς αλληλεγγύης ανάμεσα στις οργανώσεις μας και στην προοδευτική και επαναστατική κοινότητα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μπροστά στην έντονη αντικομμουνιστική εκστρατεία που συντελείται σε παγκόσμιο επίπεδο και στις προσπάθειες να υποτάξουν το αγωνιστικό πνεύμα μας, ας αντιτάξουμε την υπεράσπιση των ιδανικών μας και την πεποίθησή μας ότι μπορούμε να κατακτήσουμε την πλήρη δικαιοσύνη.

Εκφράζουμε και πάλι τις ειλικρινείς ευχές μας στο ΚΚΕ για την 90ή επέτειό του και στην ΚΝΕ για τα 40 χρόνια από την ίδρυσή της. Τους ευχόμαστε νέες, ακόμα μεγαλύτερες νίκες στη δουλειά τους.

Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη.

Σοσιαλισμός ή θάνατος.

Θα νικήσουμε!»