Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές, Κυριακή, ήταν η σειρά του Σρέντερ. Στις εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν στο κρατίδιο της Βαυαρίας - το δεύτερο σε μέγεθος της Γερμανίας - οι σοσιαλδημοκράτες έπεσαν περισσότερο από 10 μονάδες, παίρνοντας τελικά 19%, που είναι και το μικρότερο ποσοστό που έχουν αποσπάσει στην περιοχή αυτή από το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Βέβαια, η νίκη της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης του Στόιμπερ (πήρε 61%) δε συνεπάγεται τίποτε το καλό για τους Γερμανούς εργαζόμενους. Οσο διαρκούσαν οι εκλογές στα γερμανικά κρατίδια - έγιναν τρεις από τον περασμένο Φλεβάρη - η Χριστιανοκοινωνική Ενωση πρόσφερε με πολλή φειδώ τη συμφωνία της στις προωθούμενες από την κυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών και των Πράσινων αντεργατικές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Συμφωνία, που ήταν απαραίτητη, αφού διαθέτει την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή της χώρας. Τώρα, που τέλειωσαν οι εκλογικές αναμετρήσεις στα κρατίδια - σημειώνουν Γερμανοί αναλυτές - οι χριστιανοδημοκράτες θα αλλάξουν στάση και θα δώσουν «πράσινο» φως στη διαβόητη «Ατζέντα 2010» του Σρέντερ, που αφορά στις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Υγείας, των εργασιακών σχέσεων, της φορολογίας και των συντάξεων.

Τόσες και τόσες δημοσκοπήσεις έγιναν τον τελευταίο καιρό κι απ' ό,τι μαθαίνουμε, άλλες τόσες βρίσκονται σε εξέλιξη. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί οι εταιρίες, που τις κάνουν, δε βάζουν και το εξής ερώτημα: Πόσες διαφορές πιστεύετε, πως έχει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; Πολλές, αρκετές, λίγες ή πολύ λίγες; Απ' όσες δημοσίευσαν ήδη τα αποτελέσματα των ερευνών τους, μόνο μια συμπεριλάμβανε σ' αυτές μια σχετική ερώτηση. Δεν τους ενδιαφέρει, άραγε, τι άποψη έχουν οι εργαζόμενοι για το ζήτημα αυτό; Δε νομίζουμε. Το αντίθετο, μάλλον, θα συμβαίνει. Αποκλείεται, επίσης, να μην έχουν σκεφτεί το ερώτημα αυτό τα επιτελεία των αντίστοιχων εταιριών. Προφανώς, δυο πράγματα συμβαίνουν: Είτε, οι παραγγέλλοντες τις δημοσκοπήσεις, δε θέλουν ούτε ν' ακούσουν, για τέτοια ερωτήματα ή το θέτουν, αλλά δε δίνουν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των σχετικών απαντήσεων. Πιστεύουμε, ότι οι λόγοι είναι κατανοητοί στον καθένα...

«Το "όχι " των Σουηδών αφήνει πίσω του μια διαιρεμένη χώρα και μια πικρή γεύση στην υπόλοιπη Ευρώπη», λέει η Ελληνίδα κοινοτική επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου, σε συνέντευξή της, στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, αν θα 'λεγε τα ίδια περί διαίρεσης, στο ενδεχόμενο που τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς αντίθετα και, συγκεκριμένα, 56% υπέρ του «ναι» και 42% υπέρ του «όχι». Σε ό,τι αφορά δε στην πικρία, απ' όσα ξέρουμε εμείς, οι βιομήχανοι και λοιποί «έχοντες και κατέχοντες» της Σουηδίας πικράθηκαν από το αποτέλεσμα, όπως και οι απανταχού στην ΕΕ συνάδελφοί τους. Αντε και οι «καρεκλοκένταυροι» των Βρυξελλών. Οι ευρωπαϊκοί λαοί καθόλου δε στενοχωρέθηκαν...

Η μία δημοσκόπηση, πάντως, που δημοσιοποίησε ποσοστά απαντήσεων στο ερώτημα «Διαφέρουν πολύ, αρκετά, λίγο, καθόλου», έδωσε τις εξής αντίστοιχα απαντήσεις σε διάφορους τομείς της πολιτικής (εξωτερική, οικονομική, παιδεία, δημόσια τάξη και ασφάλεια, απασχόληση και ανεργία, υγεία και πρόνοια).

Πολύ διαφέρουν απαντά το 13% έως 13,9% των ερωτηθέντων. Αρκετά το 24,3% έως 28%. Λίγο το 23,1% έως 26% και καθόλου το 27,1% έως 30,4%. Με άλλα λόγια, γύρω στο 54% των ερωτηθέντων θεωρούν πως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διαφέρουν λίγο έως καθόλου στους προαναφερόμενους τομείς της πολιτικής, ενώ γύρω στο 40% θεωρεί πως έχουν αρκετές έως πολλές διαφορές. Τα σχόλια περιττεύουν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανένας, όμως, δεν ήξερε, γιατί ακριβώς η Ομοσπονδία των Βενζινοπωλών προχωρούσε στη νέα απεργιακή κινητοποίηση. Πλανιόταν στον αέρα, βέβαια, μια γενική αίσθηση πως η κυβέρνηση υπαναχώρησε από την προ ολίγων βδομάδων συμφωνία της με τους βενζινοπώλες, αλλά τίποτε το συγκεκριμένο και χειροπιαστό δε μεταδιδόταν από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Και δε νομίζουμε πως γι' αυτό έφταιγαν οι όποιοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι.

Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, από την πλευρά τους, έλεγαν πως πρόκειται για παρεξήγηση και ισχυρίζονταν ότι δεν έχουν πάρει πίσω το παραμικρό απ' όσα είχαν συμφωνηθεί.

Δύσκολα, όμως, γίνονταν πιστευτοί, όταν οι πάντες γνωρίζουν ότι έτσι κορόιδεψε τους πανεπιστημιακούς, τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης και τους δασκάλους. Κι ακόμη περισσότερο, γιατί δεν έδιναν την παραμικρή εξήγηση στο ερώτημα, γιατί δε φρόντιζαν να λύσουν την παρεξήγηση από το Σάββατο - όταν πρωτακούστηκε για απεργία - ή, τέλος πάντων, την Κυριακή, ώστε να αποσοβηθεί η ταλαιπωρία χιλιάδων και χιλιάδων ιδιοκτητών αυτοκινήτων και οδηγών.

Με λίγα λόγια, και οι μεν και οι δε είχαν μια τακτική και μια συμπεριφορά, σα να ήθελαν σώνει και καλά να γίνει η απεργία. Και μπορεί, βέβαια, με το τέλος της σύσκεψης στο υπουργείο Ανάπτυξης, η οποία - τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές - συνεχίζονταν για τρεις και πλέον ώρες, να φωτιστούμε λίγο περισσότερο για όλα τα παραπάνω, αλλά η ουσία τους παραμένει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πολιτική του ΚΚΕ αυτή την προοπτική προσπαθεί να οικοδομήσει και με επιμέρους συνεργασίες σε όλους τους τομείς».

Αυτή τη φορά περιμένετε κάποια καλύτερα αποτελέσματα από αυτά των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, ρωτά ο δημοσιογράφος και η απάντηση της Αλ. Παπαρήγα: «Είμαστε αισιόδοξοι, αλλά και δεν εφησυχάζουμε. Γνωρίζουμε, έχουμε μεγάλη πείρα, μέσα σε ποιες συνθήκες καλείται κάθε φορά ο λαός να ψηφίσει, πόσα εμπόδια έχει να υπερπηδήσει: ψευτοδιλήμματα, εκβιασμούς. Καλλιεργείται συστηματικά η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια, η συνεχής μείωση των απαιτήσεων των εργαζομένων. Να μην κρίνουν και να διεκδικούν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, αλλά με βάση το "υπάρχουν και χειρότερα".

Στις εκλογές θα φανεί αν δυναμώνει το ριζοσπαστικό ρεύμα στο λαό, γεγονός που πρέπει να εκφραστεί με την ενίσχυση του ΚΚΕ. Οποιος θέλει να έχει γερό αποκούμπι στα ακόμη χειρότερα που θα έρθουν, είτε είναι το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ στην κυβέρνηση, πρέπει να ψηφίσει το ΚΚΕ. Ετσι θ' αλλάξει το πολιτικό κλίμα, θα υπάρξει ηθική ανάταση, θα διαμορφωθούν προϋποθέσεις να προωθηθεί η συμμαχία των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων.

Αισιοδοξούμε, λοιπόν, γιατί προειδοποιήσαμε και δεν κρύψαμε από το λαό τι θα σημάνει γι' αυτόν η απελευθέρωση των αγορών, το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά και ότι έρχονται πόλεμοι. Αλλοι πρέπει να λογοδοτήσουν, που απέκρυψαν την αλήθεια».

Κλίμα προεκλογικών παροχών προς όλους, επιχειρεί να διαμορφώσει η κυβέρνηση, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρει να δελεάσει και, τελικά, να συγκρατήσει όσους από τους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος θέλουν να το εγκαταλείψουν στις ερχόμενες εκλογές. Σ' αυτό αποσκοπούν οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού, αλλά και η ενεργοποίηση του ΠΑΣΟΚ, που οργανώνει εξορμήσεις στελεχών της κυβέρνησης και ξεκινάει τη συγκέντρωση και την ιεράρχηση των «τοπικών ρουσφετιών» και τη διαδικασία κατάρτισης των ψηφοδελτίων.

Από την άλλη, η ΝΔ προετοιμάζεται αναλόγως - προεκλογικές σκοπιμότητες εξυπηρετεί και το ταξίδι του Κ. Καραμανλή με το τρένο και τη συνοδεία των τηλεοπτικών καναλιών - ελπίζοντας να καταλήξουν σ' αυτήν οι αποχωρούντες του ΠΑΣΟΚ.

Τα δυο κόμματα θα κάνουν ό,τι μπορούν, για να κρατήσουν τους ψηφοφόρους στα «δόκανα» του δικομματισμού, μετατρέποντας τις ερχόμενες εκλογές σε «διαγωνισμό» προεκλογικής ψευτιάς και απατεωνιάς. Ο μεταξύ τους «αγώνας» για την εξουσία θα είναι σκληρός, αλλά το αποτέλεσμά του δεν αφορά στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, που πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως, όποιο από τα δυο κόμματα κερδίσει, τίποτα δε θ' αλλάξει υπέρ του λαού μας. Επομένως, όσο πιο πολλοί «δραπετεύσουν» από τη «δικομματική φυλακή», τόσο το καλύτερο...