Σάββατο 23 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Πρωτοφανής» υποκρισία...

Για «πορεία πρωτοφανούς χειμερίας νάρκης εν μέσω θέρους» καταγγέλλει η παράταξη του ΠΑΣΟΚ στην Ενωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), την ηγεσία (ΝΔ) του οργάνου, την ώρα που - όπως υποστηρίζει - «τρέχουν» σοβαρές εξελίξεις για το μέλλον του θεσμού. Εμείς αναρωτιόμαστε, πόσο νομίζει ότι θα μπορεί να κοροϊδεύει τον κόσμο το ΠΑΣΟΚ, προβάλλοντας μια δήθεν αντιπολίτευση, η οποία εκφράζεται μόνο σε δηλώσεις και ανακοινώσεις Τύπου αλλά όχι στην πράξη. Μαζί, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στα πρόσφατα συνέδρια του οργάνου - αλλά και παλαιότερα - δε συναποφάσισαν το μέλλον του θεσμού; Αμφότερες οι δυνάμεις του δικομματισμού, με τον ΣΥΝ να ακολουθεί, δε συμφώνησαν στη συγκρότηση νέων διοικητικών δομών, μεγαλύτερων, ώστε να μπορούν αποτελεσματικότερα να ασκούν μέρος της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής; Μήπως δεν ομονοούν στη συνεργασία με το ιδιωτικό κεφάλαιο, στην επιβολή φόρων στους εργαζόμενους, στην εκτέλεση έργων και στην παροχή υπηρεσιών μέσω συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα, προωθώντας έτσι την εμπορευματοποίηση σε έργα και υπηρεσίες;

Για να μη θυμηθούμε ότι ποτέ δε διεκδίκησαν χρήματα, υποδομή και προσωπικό για τις νομαρχίες, για να προτείνουν τώρα ως «λύση» απέναντι σε αυτό το μίζερο καθεστώς την προώθηση του δεύτερου «Καποδίστρια».

Αβέβαιο μέλλον για ηλικιωμένους και εργαζόμενους

Τη συνέχιση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», η χρηματοδότηση του οποίου από κοινοτικά κονδύλια λήγει στις 31 Αυγούστου, υπόσχεται η κυβέρνηση. Πώς θα συνεχιστεί; Με κοινοτικούς και εθνικούς, λέει, πόρους, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Στην καλύτερη δηλαδή περίπτωση το πρόγραμμα θα συνεχιστεί μέχρι το 2013, οπότε και λήγει η προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ. Συνεχίζει έτσι η κυβέρνηση την τακτική του ΠΑΣΟΚ - συμμορφωμένα αμφότερα τα κόμματα στις ευρωπαϊκές υποδείξεις - της παροχής δηλαδή υπηρεσιών πρόνοιας μέσα από προγράμματα με ημερομηνία λήξης. Γεγονός που, αν συνδυαστεί με τη μερική χρηματοδότηση γενικώς των δομών πρόνοιας, προκαλεί αβεβαιότητα τόσο στους περίπου 100.000 ηλικιωμένους που εξυπηρετούνται από το «Βοήθεια στο Σπίτι», αλλά και στους εργαζόμενους σε αυτό.

Μάλιστα, το υπουργείο Εσωτερικών δεν παρέχει καμιά εγγύηση για την τύχη των εργαζομένων, στην περίπτωση που κλείσει το πρόγραμμα, με την επιχειρηματολογία ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει τη μετατροπή των συμβάσεών τους. Οσοι κατάφεραν να γίνουν αορίστου χρόνου, με το Προεδρικό Διάταγμα 164 που μονιμοποιούσε έναν περιορισμένο αριθμό συμβασιούχων, τα κατάφεραν... Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να είναι έρμαια των εκάστοτε κυβερνητικών αποφάσεων...

Ακρίβεια και «κοινωνική ευαισθησία»

Ναι, ναι, το είπε πάλι: «Δε μιλάμε για πάγωμα τιμών, μιλάμε για επίδειξη "κοινωνικής ευαισθησίας"»! Ο λόγος για τον υπουργό Ανάπτυξης Χρ. Φώλια, ο οποίος όταν ρωτήθηκε εάν η κυβέρνηση επιδιώξει από Σεπτέμβρη να ανανεώσει τις συμφωνίες της με σειρά επιχειρηματιών για προσωρινό «πάγωμα» τιμών, όπως είχε κάνει την άνοιξη, προτίμησε να περιοριστεί σε απλά μαθήματα της τακτικής «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε». Και για όσους δεν κατάλαβαν: Η επιχείρηση αποενοχοποίησης των επιχειρηματικών κερδών, στην οποία με τόση σπουδή επιδίδεται συστηματικά η κυβέρνηση, είναι εδώ και συνεχίζεται. «Κοινωνική ευαισθησία», λέγονται, οι διάφορες «προσφορές» των επιχειρήσεων προκειμένου να κερδίσουν κι άλλους πελάτες. Και είναι σίγουρος, ο κύριος υπουργός, ότι η «επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας θα συνεχιστεί». Εντάξει. Με την ακρίβεια τι θα γίνει...;

Προμελετημένο έγκλημα

Ακόμα ένα προμελετημένο έγκλημα σε βάρος 153 ανθρώπων έγινε την περασμένη Τετάρτη. Το μοιραίο αεροπλάνο της εταιρείας «Spanair» (θυγατρική της σκανδιναβικής SAS), που συνετρίβη στο αεροδρόμιο Μπαράχας της Μαδρίτης, αναδεικνύει για άλλη μια φορά με τραγικό τρόπο ποιες είναι οι επιπτώσεις της απελευθερωμένης αγοράς και στον τομέα των αερομεταφορών. Για το συγκεκριμένο αεροσκάφος υπήρχαν ανησυχίες και καταγγελίες που αφορούσαν στην ασφάλεια των πτήσεων. Μάλιστα, ένας από τους πιλότους της εταιρείας λέγεται πως είχε αρνηθεί να «πετάξει». Τα στοιχεία που έρχονται μέρα με τη μέρα στη δημοσιότητα είναι αποκαλυπτικά. Η εταιρεία είχε ξεκινήσει περικοπές στο προσωπικό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ειδικοί μηχανικοί ελέγχου ασφαλείας. Οι πιλότοι αναγκάζονταν να «πετούν» περισσότερες ώρες και μάλιστα χωρίς συγκυβερνήτη. Παρ' όλ' αυτά, η εταιρεία συμπεριλαμβανόταν στη λίστα των «ασφαλών αεροπορικών εταιρειών» της ΕΕ...

Ολα τα παραπάνω έχουν άμεση σχέση με το δυστύχημα. Με κάθε δυστύχημα. Οπως αυτό στο Γραμματικό με το αεροπλάνο της HELIOS τέτοιες μέρες πριν τρία χρόνια, στις 14 του Αυγούστου του 2005, με τους 121 νεκρούς. Η λεγόμενη απελευθέρωση των αερομεταφορών και ο αδυσώπητος ανταγωνισμός που αναπτύσσεται σε αυτό το πλαίσιο οδηγούν το μεγάλο κεφάλαιο, που έχει στην ιδιοκτησία του τις αεροπορικές εταιρείες και κατά συνέπεια την ασφάλεια δισεκατομμυρίων επιβατών, να κάνει εκπτώσεις σε ζητήματα ασφάλειας, προκειμένου να αυξήσει την κερδοφορία του. Είναι γνωστό ότι με οδηγία της ΕΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής των «Ελεύθερων Ουρανών», έχουν καταργηθεί οι υποχρεωτικοί τεχνικοί έλεγχοι των αεροσκαφών πριν από κάθε πτήση, από εξειδικευμένο πτυχιούχο μηχανικό - πιστοποιημένο στο συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους και σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζει η κατασκευάστρια εταιρεία. Οι έλεγχοι αυτοί γίνονται πλέον από απλούς μηχανικούς, τους οποίους ορίζει η εταιρεία, ενώ υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που οι εταιρείες αναθέτουν στον ίδιο τον πιλότο τον προ πτήσης έλεγχο!

Αυτή είναι η φονική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν τα καπιταλιστικά κράτη. Και γι' αυτήν την πολιτική πρέπει να υπάρχει οργή και αγανάκτηση. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που με την πρόοδο της τεχνολογίας, τη βελτίωση της τεχνογνωσίας και με δεδομένη τη συσσωρευμένη πείρα, τα αεροπορικά δυστυχήματα θα μπορούσαν να έχουν μειωθεί κατά πολύ. Ομως, όλα αυτά που θα μπορούσαν να είναι η εγγύηση για την ασφαλή εναέρια, θαλάσσια ή χερσαία μεταφορά είναι υποταγμένα στο κέρδος και στην ανταγωνιστικότητα. Εννοιες ασυμβίβαστες με την ασφάλεια.

Οι εναέριες μεταφορές, όπως και οι χερσαίες και οι θαλάσσιες (αλλά και γενικότερα οι λαϊκές ανάγκες Υγεία, διατροφή, στέγη, Παιδεία, κλπ.) δεν μπορεί να είναι εμπορεύματα, αλλά κοινωνικά αγαθά. Ολες οι αεροπορικές υπηρεσίες πρέπει να είναι δημόσιες, υψηλής ποιότητας και ασφάλειας, ενταγμένες σε έναν κεντρικό σχεδιασμό ανάπτυξης, να βρίσκονται στην υπηρεσία του λαού και όχι του μεγάλου κεφαλαίου. Ομως, για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και η λαϊκή εξουσία που θα οργανώσει την κοινωνία με κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Το κατεστραμμένο αρχείο...

Τα στοιχεία της ένταξης στο σχέδιο πόλης του Οικοδομικού Συνεταιρισμού «Εύξεινος Πόντος» στη Σταμάτα είχαν ζητήσει στις 26 του περασμένου Ιούνη οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, Λίλα Καφαντάρη, Εύα Μελά και Γιώργος Μαυρίκος από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ με Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων. Αντί για έγγραφα όμως, έλαβαν μια γραπτή απάντηση από τον υφυπουργό Σ. Καλογιάννη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Μέσα σε δύο μόλις προτάσεις ο υφυπουργός λέει στους βουλευτές: «Η περιοχή του Ο.Σ. "Εύξεινος Πόντος" Σταμάτας εντάχθηκε στο σχέδιο με το από 9.11.1955 ΒΔ (ΦΕΚ 316/Α/55), όμως μεγάλο μέρος των φακέλων της εποχής εκείνης έχει απολεσθεί λόγω καταστροφών στα τότε αρχεία»!!!

Είναι το λιγότερο αδιανόητο να λέει το επίσημο κράτος έτσι απλά ότι για μια ολόκληρη περιοχή και μάλιστα ενταγμένη στο σχέδιο έχουν καταστραφεί οι φάκελοι με σχέδια και συμβόλαια σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Αλήθεια, πώς κάνουν παρεμβάσεις εκεί οι ιδιοκτήτες, αφού η πολεοδομία δεν έχει ούτε ένα χαρτί στο αρχείο; Δυστυχώς, όμως, η συγκεκριμένη τραγελαφική περίπτωση δεν είναι μοναδική με τους περιβόητους συνεταιρισμούς στην Ανατολική Αττική και ειδικά στη συγκεκριμένη περιοχή. Με διάφορους παρόμοιους τρόπους έχουν καταφέρει να κάνουν την παρανομία και την αυθαιρεσία κατεστημένο και τα δάση σπίτια και βίλες!


Βγήκε από το καβούκι του ο δήμαρχος...

Πρόκληση αποτελεί η χτεσινή απάντηση του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Β. Παπαγεωργόπουλου, για τους χώρους των συγκεντρώσεων με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, στις 6 Σεπτέμβρη. Ο δήμαρχος επιτίθεται στο ΠΑΜΕ, το οποίο εύλογα είχε διαμαρτυρηθεί, όταν ο πρώτος παραχώρησε σε ΓΣΕΕ και ΕΚΘ τον ίδιο χώρο συγκέντρωσης (Αγαλμα Βενιζέλου) που είχε ήδη παραχωρηθεί στις ταξικές δυνάμεις, ύστερα από έγκαιρο σχετικό τους αίτημα.

Προκαλεί εύλογα ερωτηματικά το γεγονός ότι τόσες μέρες ο δήμαρχος κρυβόταν, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του ΠΑΜΕ που ζητούσε συνάντηση προφορικά και γραπτά. Τα επιχειρήματα εξάλλου που χρησιμοποιεί ο δήμαρχος, ουσιαστικά ταυτίζονται με αυτά της πλειοψηφίας του ΕΚΘ, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι υπήρξαν μεταξύ τους συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Διπλή πρόκληση αποτελεί και το γεγονός ότι ο δήμαρχος καλεί το ΠΑΜΕ «να σεβαστεί το θεσμό της ΔΕΘ και να μην τον τραυματίσει με τις ενέργειές του»!

Σε απάντηση όλων των παραπάνω, το ΠΑΜΕ δηλώνει ότι σέβεται τις ανάγκες των εργαζομένων και καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τα φτωχά - λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου του νομού να πάρουν μαζικά μέρος στο συλλαλητήριο, στις 7 μ.μ., στην πλατεία ΧΑΝΘ, δίνοντας την καλύτερη απάντηση στα όποια σχέδια προβοκάτσιας στην πανεργατική - παλλαϊκή κινητοποίηση στις 6 του Σεπτέμβρη, διεκδικώντας στόχους πάλης και αιτήματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν το μάρμαρο

Σε αναστολή της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων σε ασφαλισμένους 6 ασφαλιστικών ταμείων προχωράει και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, μετά από το Σύλλογο της Αττικής. Σαν αποτέλεσμα, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και φοιτητές των ασφαλιστικών αυτών φορέων, θα κληθούν στο εξής να πληρώσουν με έναν ακόμα τρόπο το μάρμαρο της πολιτικής που «μαδάει» στην κυριολεξία τα ταμεία προς όφελος του κεφαλαίου. Η ίδια αυτή κατάσταση εξυπηρετεί και τα σχέδια για δραστική περικοπή της φαρμακευτικής περίθαλψης των λαϊκών στρωμάτων που μεθοδεύει η κυβέρνηση, που με το άλλο χέρι διασφαλίζει με αυξήσεις την υψηλή κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας.

Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από την 1η Σεπτέμβρη οι φαρμακοποιοί δε θα δέχονται συνταγές από το Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχιών, το Ασφαλιστικό Ταμείο Υπαλλήλων Τραπεζών, το Ταμείο Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), το Ασφαλιστικό Ταμείο Λιμενικού Σώματος, το Ασφαλιστικό Ταμείο Φοιτητών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το Ασφαλιστικό Ταμείο ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΕ). Η συνολική οφειλή των ασφαλιστικών αυτών ταμείων αγγίζει τα 7.250.000 ευρώ και σε ορισμένα από αυτά η καθυστέρηση ξεπερνά τους 6 μήνες.

Οι ασφαλισμένοι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, οι οποίοι δεν έχουν καμία ευθύνη και καμία υποχρέωση για τις οφειλές, καλούνται να βάλουν και πάλι το χέρι στην τσέπη. Οι κυβερνήσεις είναι εκείνες - και όχι οι εργαζόμενοι - που οδήγησαν τα ασφαλιστικά ταμεία στη σημερινή κατάσταση. Αυτοί πρέπει να πληρώσουν, αυτοί είναι που πρέπει να τιμωρηθούν και πολιτικά.

Η ανάγκη για μια άλλη αντίληψη

Οι ευθύνες των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος, οι οποίες κινούνται στα - ασφυκτικά για το λαό - πλαίσια της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, αποδεικνύονται και από τη στάση των δυνάμεων ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στο ΔΣ της ΔΟΕ. Η απάντηση στην πρόταση του ΠΑΜΕ να συζητηθεί το νομοσχέδιο της Ειδικής Αγωγής, το οποίο ήδη βρίσκεται στη Βουλή από την 1η Αυγούστου, ήταν ότι έπρεπε να βεβαιωθούν πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα συζητηθεί στη Βουλή και γι' αυτό παρέπεμψαν το θέμα σε επόμενη συνεδρίαση στις αρχές Σεπτέμβρη (!). Στην τοποθέτησή της η ΔΟΕ για το προηγούμενο νομοσχέδιο, ζητούσε μεν την απόσυρση του νομοσχεδίου, ωστόσο άφηνε στο απυρόβλητο την πολιτική που είχε ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ και την οποία συνεχίζει τώρα η ΝΔ, την πολιτική που γεννά τα προβλήματα.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα προβάλλει μια άλλη αντίληψη, κατονομάζοντας τον υπεύθυνο, γνωρίζοντας καλά ότι δεν μπορούν αυτοί που γεννούν τα προβλήματα να τα λύσουν πραγματικά και καλεί στη διεκδίκηση των σύγχρονων πραγματικών λαϊκών αναγκών και όχι στο κυνήγι του «ξεροκόμματου» και του λιγότερου κακού.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στο στόχαστρο η Ειδική Αγωγή

Νέα δεινά για τις οικογένειες των παιδιών με ειδικές ανάγκες επιφυλάσσει το νέο σχέδιο νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, το οποίο συντηρεί τη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση και εντείνει την ιδιωτικοποίηση. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε κατακαλόκαιρα σηματοδοτεί την προσπάθεια να προχωρήσουν πιο αποφασιστικά και στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής οι κατευθύνσεις της Λισαβόνας για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, σε βάρος πάντα των εργαζομένων. Χωρίς να δίνει λύσεις στα προβλήματα της - σχεδόν ανύπαρκτης σε σχέση με τις ανάγκες - Ειδικής Αγωγής, το νέο σχέδιο νόμου δημιουργεί περισσότερα αδιέξοδα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνει.

Πρώτα και κύρια δεν απαντά στο μεγάλο ζήτημα που είναι η εξασφάλιση σύγχρονης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Ειδικής Αγωγής για όλα τα παιδιά που την έχουν ανάγκη και από τα οποία σήμερα 185.000 βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, η «ένταξη» στα κοινά σχολεία και η υποχρεωτικότητα για τις οποίες γίνεται λόγος στο νομοσχέδιο, έρχονται χωρίς τη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων σε ό,τι αφορά το προσωπικό, το πρόγραμμα, τις υποδομές, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια χιλιάδες παιδιά ή εκτός σχολείου ή βορά στους ιδιώτες. Ετσι, η υποχρεωτικότητα την οποία διακηρύσσουν, γίνεται συνώνυμο με την ιδιωτικοποίηση, όπως συνέβη πρόσφατα με τη θέσπιση υποχρεωτικής μονοετούς προσχολικής αγωγής χωρίς την ανάλογη επέκταση των νηπιαγωγείων και μαζικές προσλήψεις, με αποτέλεσμα μια χαώδη κατάσταση που έστειλε χιλιάδες - σύμφωνα με τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς - στους ιδιώτες. Η υποβάθμιση στην οποία οδηγείται η Ειδική Αγωγή διαφαίνεται και μέσα από την προσπάθεια να διαχωριστεί η εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες από την αποκατάστασή τους, η οποία άλλωστε «κοστίζει» και θεωρείται ασύμφορη για μια πολιτική που την ίδια στιγμή είναι έτοιμη να ικανοποιήσει κάθε απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου. Νέα δεινά προβλέπονται και για το προσωπικό των ειδικών σχολείων, με συντήρηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο χώρο της Ειδικής Αγωγής και τη σεμιναριακού τύπου κατάρτιση που προβλέπεται για το προσωπικό των ειδικών σχολείων.

Οι αλλαγές που έρχονται στο χώρο της Ειδικής Αγωγής είναι κυρίως πολιτικές. Πίσω από τις διακηρύξεις περί «ίσων ευκαιριών» που προβάλλονται από πλευράς της κυβέρνησης, κρύβεται η σκληρή αντιλαϊκή ταξική πολιτική που έχει επιλέξει να εφαρμόζει η κυβέρνηση, με τη στήριξη των δυνάμεων της ευρω-υποταγής. Το νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή δεν είναι ανεξάρτητο από τις συνολικές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας, όπου κυριαρχούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η υποχρηματοδότηση και η υποβάθμιση. Είναι κομμάτι της ενιαίας επίθεσης που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Επιθετικά, λοιπόν, όλοι, στο πλευρό των ταξικών δυνάμεων καλούνται να αποκαλύψουν και να απορρίψουν την υποκρισία και τη βαρβαρότητα που εκφράζονται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, να διεκδικήσουν πολιτική πρόληψης της αναπηρίας και απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Ειδικής Αγωγής και αποκατάστασης παιδιών με αναπηρίες.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ