Τρίτη 23 Ιούλη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξαγωγέας... κινδύνων

Κοινή συνισταμένη της κυβέρνησης αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις αποτέλεσε η συνέχιση της εξωτερικής πολιτικής που καθιστά τη χώρα «εξαγωγέα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή των Βαλκανίων». Η πραγματικότητα όμως δείχνει ότι η πολιτική που χαράσσεται, με βασικό χαρακτηριστικό την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην προώθηση των ευρωατλαντικών επιδιώξεων στην περιοχή, για το μοίρασμα της λείας σε Ενέργεια, σε πλουτοπαραγωγικές πηγές και σφαίρες επιρροής, δεν εξασφαλίζει σταθερότητα, αφού είναι τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τα σχέδιά τους που αποτελούν τον κίνδυνο για την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών. Ο λαός μας μπορεί να δει ποια είναι η κατάσταση από τη Συρία και τη Λιβύη έως την Ουκρανία και τα Βαλκάνια, για να δει ότι είναι αυτοί οι ανταγωνισμοί που ανάβουν το φιτίλι του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των επεμβάσεων. Μπορεί να βγάλει συμπεράσματα από την όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας, η οποία έφτασε μέχρι το σημείο της ανοιχτής παραβίασης της κυπριακής ΑΟΖ από τα τουρκικά γεωτρύπανα, την κλιμακούμενη προσπάθεια αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου ως «ενιαίου επιχειρησιακού χώρου» του ΝΑΤΟ. Αντίστοιχα, η μετατροπή της χώρας σε σημαιοφόρο του σχεδίου για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» στα Βαλκάνια, στοιχείο της οποίας είναι η συμφωνία των Πρεσπών, πάει ένα βήμα παραπέρα τους ανταγωνισμούς, ενώ δημιουργεί και το έδαφος για να φουντώνουν εθνικισμοί και αλυτρωτισμοί που αξιοποιούνται κάθε φορά από τους ιμπεριαλιστές. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εφησυχάζουν, αλλά αντίθετα να δυναμώσουν τον αγώνα τους για να μπουν εμπόδια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στην εμπλοκή της χώρας σε αυτούς.

«Ρεαλισμός»

«Η αναδιάρθρωση του χρέους (όχι διαγραφή) με "ρήτρα ανάπτυξης" στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με τους "θεσμούς"», «η γρήγορη και αποτελεσματική "ανακούφιση" των επιχειρήσεων από τη φορολογία με δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών», «η πενταετής φορολογική και ασφαλιστική ασυλία για τη νεοφυή επιχειρηματικότητα» και η «μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ σε Αναπτυξιακή Τράπεζα, με στόχο τη χρηματοδότηση δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων». «Ακουσα με χαρά για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων».

Ποιος τα είπε αυτά; Μα ο Γ. Βαρουφάκης κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ΝΔ στη Βουλή, σκιαγραφώντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η «αντιπολίτευση» που θα ασκήσει το ΜΕΡΑ25 απέναντι στην κυβέρνηση. Πουλώντας το ίδιο παραμύθι με όλους τους υπόλοιπους, ότι η λαϊκή ευημερία προϋποθέτει πρώτα απ' όλα την ευημερία του κεφαλαίου...

Αυτή είναι η «λογική» της «ρεαλιστικής ανυπακοής». Δηλαδή ανυπακοή στα λόγια και ρεαλισμός στο πλαίσιο των αιτημάτων των επιχειρηματικών ομίλων και όχι για τις ανάγκες του λαού. Αλλωστε, για λογαριασμό αυτών των επιχειρηματικών ομίλων διαπραγματεύτηκε ο Γ. Βαρουφάκης ως υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το πρώτο 6μηνο του 2015. Για λογαριασμό αυτών των συμφερόντων έβαζε την υπογραφή στην επέκταση του 2ου μνημονίου, άνοιξε συστηματικά το δρόμο για το 3ο μνημόνιο και κυρίως, με διάφορα επικοινωνιακά κόλπα, προετοίμασε το λαό να το καταπιεί αμάσητο... Τώρα γίνεται πιο σαφές γιατί έλεγε προεκλογικά ότι δεν θα διστάσει να στηρίξει και τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ...

Τους πιάνουν...

«Περίθαλψη με αξιοπρέπεια», «διάσωση της ΔΕΗ με κοινωνική ευαισθησία», «διατήρηση των κοινωνικών επιδομάτων». Τα παραπάνω ανήκουν σε δηλώσεις υπουργών της ΝΔ, που προσπάθησαν - σε συνδυασμό και με ορισμένες υποσχέσεις για μερικά ψίχουλα που ακούστηκαν κατά την τριήμερη συζήτηση - να μας πείσουν ότι η πολιτική τους δεν είναι αντιλαϊκή, αλλά αντίθετα διακατέχονται και εκείνοι από «κοινωνική ευαισθησία». Ο ισχυρισμός αυτός βέβαια όχι μόνο είναι προκλητικός, όταν είναι η ΝΔ που μαζί φυσικά με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια ψήφισε όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που έφεραν τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, αλλά και ενδεικτική για το πόσο κάλπικος για το λαό είναι ο καβγάς που στήνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το ποιος μπορεί να εφαρμόσει τη στρατηγική του κεφαλαίου με μεγαλύτερη... κοινωνική ευαισθησία.

... οι «ευαισθησίες» τους

Πολλά από αυτά τα μέτρα, άλλωστε, όπως π.χ. το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, νομοθετήθηκαν με το ξέσπασμα της κρίσης από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, συνεχίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ και επανέρχονται σήμερα σαν νέα. Πρόκειται για μέτρα με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση της φτώχειας και μάλιστα με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος για το κράτος. Η πλειοψηφία τους, άλλωστε, έχει προϋπόθεση την «υπεραπόδοση» των αντιλαϊκών στόχων, να έχουν πιαστεί δηλαδή τα πρωτογενή πλεονάσματα που τα χρυσοπληρώνει ο λαός με φοροαφαίμαξη και περικοπές σε κρατικές δαπάνες για Υγεία, Πρόνοια, συντάξεις, Παιδεία κ.τ.λ. Με άλλα λόγια, θα συνεχίσουν να παίρνουν δέκα από το λαό με τα χαράτσια, τους φόρους και τις περικοπές και «αν και όποτε» να επιστρέφουν το ένα, το οποίο μάλιστα προορίζεται μόνο για τους πιο φτωχούς και ανήμπορους.

Επιβεβαιώνεται δηλαδή πως τα μέτρα αυτά δεν αποτελούν κάποιο αντίβαρο της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απαραίτητο συμπλήρωμά της, και γι' αυτό άλλωστε κανένα θέμα δεν έχει και η ΝΔ να εφαρμόσει ή να διακηρύξει τέτοια μέτρα.

Καμιά ανάσα για τους εργαζόμενους και τον λαό δεν μπορεί να υπάρξει με τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετούν η ΝΔ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, με την πολιτική που τσακίζει ολοένα και περισσότερο το εισόδημα και τα δικαιώματα του λαού, για να στηρίξει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Καμιά ουσιαστική ανακούφιση δεν μπορεί να υπάρξει, όσο διατηρείται άθικτο όλο το μνημονιακό οπλοστάσιο. Πραγματική ανακούφιση ο λαός μπορεί να πετύχει μόνο μέσα από τον μαζικό και οργανωμένο αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο: Απέναντι στο κεφάλαιο και την πολιτική αυτών που το υπηρετούν.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1821 Οι Ελληνες επαναστάτες καταλαμβάνουν το κάστρο της Μονεμβασιάς.

1833 Η Εκκλησία της Ελλάδος ανακηρύσσεται αυτοκέφαλη με Βασιλικό Διάταγμα. Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αρνείται να αναγνωρίσει την ενέργεια αυτή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

1875 Πεθαίνει ο Ισαάκ Μέριτ Σίνγκερ, Αμερικανός εφευρέτης της πρώτης ραπτομηχανής.

1905 Γεννιέται ο Σοβιετικός αεροναυπηγός Αρτιόμ Μικογιάν, σχεδιαστής, μεταξύ άλλων, των αεροσκαφών τύπου MIG. Ανάμεσα στις πολλές του διακρίσεις, ο Μικογιάν τιμήθηκε δύο φορές με τον τίτλο του «Ηρωα της Σοβιετικής Ενωσης» καθώς και με το «Βραβείο Στάλιν» (Κρατικό Βραβείο). Αναδείχθηκε 6 φορές βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ.

1908 Ξεσπά η επανάσταση των Νεότουρκων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η επανάσταση των Νεότουρκων πρόβαλε αρχικά μια σειρά αιτημάτων αστικών μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμών, περιορισμού της απολυταρχίας κ.ο.κ., και ως τέτοια αντιμετωπίστηκε ευνοϊκά από την οικονομική και πολιτική ηγεσία τόσο της μητροπολιτικής Ελλάδας όσο και των Ελλήνων της Τουρκίας. Ωστόσο, το πραγματικό πρόσωπο του νέου καθεστώτος δεν άργησε να φανεί πίσω από το αρχικό προσωπείο των μερικών μεταρρυθμίσεων. Οι εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις, που διεκδίκησαν την επέκταση των κοινωνικών αλλαγών και προς τα κατώτερα λαϊκά στρώματα, κατεστάλησαν βίαια από το στρατό.

Στο εθνικό ζήτημα, οι Νεότουρκοι έδωσαν ειδικό βάρος στην καλλιέργεια και έμφαση μιας τουρκικής εθνικής ταυτότητας, κηρύσσοντας μεν επισήμως την τυπική ισότητα για όλους - ανεξαρτήτως εθνότητας - μπροστά στο νόμο, στην ουσία όμως αρνούμενοι πως υπάρχει εθνικό ζήτημα στην Τουρκία, επιδιώκοντας σε μια πορεία να αφομοιώσουν με τη βία τις μειονότητες. Η τουρκική αστική τάξη διεκδικούσε το έθνος - κράτος της.

1914 Η Αυστροουγγαρία επιδίδει τελεσίγραφο στη Σερβία με αφορμή τη δολοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου στο Σαράγεβο. Ο Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είναι προ των πυλών.

1936 Η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία απαγορεύει την εξαγωγή όπλων και άλλου πολεμικού υλικού προς τη Δημοκρατική Ισπανία, που μάχεται κατά του Φράνκο.

1943 Λήγουν στο Καρπενήσι οι εργασίες του παιδαγωγικού συνεδρίου, που άρχισαν στις 20/7 με τη συμμετοχή 300 εκπαιδευτικών από τη Στερεά Ελλάδα.

1943 Στο χωριό Περτούλι Θεσσαλίας υπογράφεται συμφωνία μεταξύ του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και της ΕΚΚΑ για την ίδρυση κοινού Στρατηγείου Ανταρτών.

1951 Πεθαίνει στη φυλακή ο στρατάρχης Φιλίπ Πετέν, που από ήρωας της Γαλλίας στη μάχη του Βερντέν (1916) κατέληξε ηγέτης της κυβέρνησης δοσιλόγων του Βισί.

1952 Πραξικόπημα με πυρήνα το «Κίνημα των Ελεύθερων Αξιωματικών» πραγματοποιείται με επιτυχία στην Αίγυπτο, με σκοπό την απομάκρυνση του βασιλιά Φαρούκ, την εγκαθίδρυση αστικής δημοκρατίας και τον τερματισμό της κυριαρχίας του βρετανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.

1974 Η χούντα των συνταγματαρχών καταρρέει υπό το βάρος των εξελίξεων στην Κύπρο. Σε σύσκεψη που πραγματοποιείται και με τη συμμετοχή πολιτικών παραγόντων, αποφασίζεται να κληθεί από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στην Κύπρο, ο διορισμένος από τη χούντα Νίκος Σαμψών παραιτείται από την Προεδρία και τη θέση του παίρνει ο Γλαύκος Κληρίδης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ