Κυριακή 23 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι αφήνει η τουριστική ανάπτυξη;

Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να προσμένει από την «έξοδο στις αγορές» που ευαγγελίζονται νυχθημερόν η κυβέρνηση μαζί με τα αστικά ΜΜΕ. Πρέπει να αντιληφθεί τη δύναμη που έχει στα χέρια της και να τραβήξει το δρόμο για τη δική της έξοδο από τα δεσμά των εκμεταλλευτών της, για τη δική της εξουσία
Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να προσμένει από την «έξοδο στις αγορές» που ευαγγελίζονται νυχθημερόν η κυβέρνηση μαζί με τα αστικά ΜΜΕ. Πρέπει να αντιληφθεί τη δύναμη που έχει στα χέρια της και να τραβήξει το δρόμο για τη δική της έξοδο από τα δεσμά των εκμεταλλευτών της, για τη δική της εξουσία
Σε ένα νησί που αποτελεί μέρος της βιτρίνας για το ελληνικό τουριστικό προϊόν, θα περίμενε κανείς να είναι όλα προσεγμένα: Να υπάρχει υπερσύγχρονο νοσοκομείο, με υποδομή για να υποστηρίξει έκτακτες καταστάσεις, να μην υπάρχουν κτίρια που εκθέτουν τη σωματική ακεραιότητα των κατοίκων - θαμώνων τους, να έχει λιμάνι που να αντέχει σε πολύ μεγάλες πιέσεις και σε φυσικές καταστροφές. Κι όμως: Ο σεισμός στην Κω άφησε 2 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Από τους τραυματίες πολλοί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία εκτός νησιού, ενώ το πλοίο δεν κατάφερε να δέσει στο λιμάνι το πρώτο βράδυ. Μέσα σε λίγα λεπτά αποκαλύφτηκε η γύμνια στην αντισεισμική προστασία και σε άλλες υποδομές. Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα: Τελικά, αυτή η αλματώδης ανάπτυξη του τουρισμού, οι τζίροι εκατομμυρίων, τα ρεκόρ αφίξεων που σπάνε χρόνο με το χρόνο, τι αφήνουν στο λαό του νησιού που δοκίμασε το δυνατό σεισμό προχτές; Πόσο πιο υπέρογκα πρέπει να γίνουν τα κέρδη των καπιταλιστών, ώστε να υπάρχουν ασφαλείς υποδομές, να μην κινδυνεύει ο λαός από ακραία καιρικά φαινόμενα ή άλλες φυσικές καταστροφές; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού ο τεράστιος πλούτος που αφήνει ο τουρισμός καταλήγει στις τσέπες των «επενδυτών» και δεν πηγαίνει για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Για το λαό μένουν τα υπόλοιπα, και αυτό αποκαλύπτεται περίτρανα σε κρίσιμες στιγμές, όπως με τον προχτεσινό σεισμό.

«Προτεραιότητες»

Τον υπουργό Ναυτιλίας είχαν καλεσμένο την Παρασκευή το πρωί σε τηλεοπτική εκπομπή, σχετικά με το σεισμό στην Κω και τα προβλήματα που δημιουργούνται στις συγκοινωνίες, με τις ζημιές στο λιμάνι του νησιού. Σε κάποιο σημείο, μάλιστα, ο δημοσιογράφος επισήμανε στον υπουργό πως, σύμφωνα με τους κατοίκους του νησιού, το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα δημιουργηθεί αν δεν επαναλειτουργήσει άμεσα το λιμάνι, θα είναι η τροφοδοσία του νησιού. Με τον υπουργό να σπεύδει να τον διορθώσει, λέγοντας κατά λέξη: «Εντάξει θα το βρούμε αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε σε τουριστική περίοδο και το νησί δεν πρέπει να στερηθεί αυτής της ευκαιρίας λόγω αυτού του φαινομένου που προέκυψε»! Αν μη τι άλλο, η τοποθέτηση αυτή, διόλου μεμονωμένη, αφού τοποθετήσεις στο ίδιο μήκος κύματος έκαναν και άλλα κυβερνητικά στελέχη, δείχνει τις «προτεραιότητες» της κυβέρνησης, που ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν παύουν να αφορούν τους επιχειρηματίες και τους στόχους τους... Οσο για το λαό, ας βγάλει συμπεράσματα: Τα μέτρα προστασίας που δικαιούται - και σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να έχει - είναι στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση με τις «προτεραιότητες» του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Μην τολμήσετε...

Κάλεσμα στην κυβέρνηση να μην τολμήσει να αμφισβητήσει τις «μεταρρυθμίσεις» μετά το 2018, απηύθυνε ουσιαστικά η Κρ. Λαγκάρντ, μετά την απόφαση του ΔΝΤ να εγκρίνει προχτές τη συμφωνία για το ελληνικό πρόγραμμα. Πιο συγκεκριμένα, η επικεφαλής του Ταμείου ανέφερε για τις ελληνικές αρχές ότι «θα πρέπει να επανεξετάσουν τα σχέδιά τους να αντιστρέψουν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις μετά το τέλος του προγράμματος...». Τοποθετήσεις σαν κι αυτή που επαναλαμβάνονται από διάφορα στελέχη της ΕΕ και του ΔΝΤ το τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνουν ότι η «έξοδος στις αγορές» και η στήριξη των επενδύσεων έχουν ως προϋπόθεση ο λαός να ξεχάσει όσες απώλειες είχε τα τελευταία χρόνια και να παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση ανάκτησής τους. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν και την υποκρισία της κυβέρνησης, που σπέρνει αυταπάτες για την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη», την οποία υπόσχεται στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Ούτε σταθερότητα, ούτε ειρήνη...

«Φιλοδοξία της Ελλάδας είναι να αποτελέσει πυρήνα γεωστρατηγικής σταθερότητας στα Βαλκάνια και στη Μ. Ανατολή (...) και όπως η Ιστορία μάς διαβεβαιώνει, δεν υπάρχει καλύτερος εγγυητής της σταθερότητας και της ειρήνης από μια ισορροπημένη οικονομική ανάπτυξη...». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δ. Παπαδημητρίου, ο οποίος, διαφημίζοντας σε επιχειρηματική έκθεση στο Καζακστάν το ρόλο που παίζει η Ελλάδα στην περιοχή, κάλεσε σε ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών. Τι μας λέει ο υπουργός; Οτι η ανάπτυξη του καπιταλισμού εγγυάται και σταθερότητα! Βεβαίως, εννοεί σταθερότητα στα κέρδη των καπιταλιστών, γιατί σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, η ίδια η πείρα τους δείχνει ότι η ανάπτυξη πατάει στα τσακισμένα δικαιώματά τους. Οσο για την ειρήνη που φέρνει ο «αναζωογονημένος» καπιταλισμός; Αρκεί μια ματιά στα δεκάδες πολεμικά πλοία, αεροσκάφη, στρατιωτικές ασκήσεις, την έντονη παρουσία του ΝΑΤΟ σε όλη την περιοχή, στους ανταγωνισμούς που εντείνονται στο φόντο της εκμετάλλευσης ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, πάντα στο όνομα της ανάπτυξης. Τη «σταθερότητα» που φέρνει ο καπιταλισμός τη ζουν από πρώτο χέρι τα καραβάνια των χιλιάδων προσφύγων, τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων και των ανέργων, παράλληλα με τον αμύθητο πλούτο που συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια... «Σταθερότητα», λοιπόν, και «ευημερία» για τους λαούς, με ειρήνη και ασφάλεια είναι έννοιες ασύμβατες με την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Αυτό δείχνει η Ιστορία και όχι όσα ισχυρίζονται οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1821 Οι Ελληνες επαναστάτες καταλαμβάνουν το κάστρο της Μονεμβασιάς.

1833 Η Εκκλησία της Ελλάδος ανακηρύσσεται αυτοκέφαλη με Βασιλικό Διάταγμα. Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αρνείται να αναγνωρίσει την ενέργεια αυτή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

1875 Πεθαίνει ο Ισαάκ Μέριτ Σίνγκερ, Αμερικανός εφευρέτης της πρώτης ραπτομηχανής.

1905 Γεννιέται ο Σοβιετικός αεροναυπηγός Αρτιόμ Μικογιάν, σχεδιαστής, μεταξύ άλλων, των αεροσκαφών τύπου MIG. Ανάμεσα στις πολλές του διακρίσεις, ο Μικογιάν τιμήθηκε δύο φορές με τον τίτλο του «Ηρωα της Σοβιετικής Ενωσης» καθώς και με το «Βραβείο Στάλιν» (Κρατικό Βραβείο). Αναδείχθηκε 6 φορές βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ.

1908 Ξεσπά η επανάσταση των Νεότουρκων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η επανάσταση των Νεότουρκων πρόβαλλε αρχικά μια σειρά αιτημάτων αστικών μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμών, περιορισμού της απολυταρχίας κ.ο.κ., και ως τέτοια αντιμετωπίστηκε ευνοϊκά από την οικονομική και πολιτική ηγεσία, τόσο της μητροπολιτικής Ελλάδας όσο και των Ελλήνων της Τουρκίας. Ωστόσο, το πραγματικό πρόσωπο του νέου καθεστώτος δεν άργησε να φανεί πίσω από το αρχικό προσωπείο των μερικών μεταρρυθμίσεων. Οι εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις, που διεκδίκησαν την επέκταση των κοινωνικών αλλαγών και προς τα κατώτερα λαϊκά στρώματα, κατεστάλησαν βίαια από το στρατό.

Στο εθνικό ζήτημα, οι Νεότουρκοι έδωσαν ειδικό βάρος στην καλλιέργεια και έμφαση μιας τουρκικής εθνικής ταυτότητας, κηρύσσοντας μεν επισήμως την τυπική ισότητα για όλους - ανεξαρτήτως εθνότητας - μπροστά στο νόμο, στην ουσία όμως αρνούμενοι πως υπάρχει εθνικό ζήτημα στην Τουρκία, επιδιώκοντας σε μια πορεία να αφομοιώσουν με τη βία τις μειονότητες. Η τουρκική αστική τάξη διεκδικούσε το έθνος - κράτος της.

1914 Η Αυστροουγγαρία επιδίδει τελεσίγραφο στη Σερβία με αφορμή τη δολοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου στο Σαράγεβο. Ο Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είναι προ των πυλών.

1936 Η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία απαγορεύει την εξαγωγή όπλων και άλλου πολεμικού υλικού προς τη Δημοκρατική Ισπανία, που μάχεται κατά του Φράνκο.

1943 Λήγουν στο Καρπενήσι οι εργασίες του παιδαγωγικού συνεδρίου που άρχισαν στις 20/7 με τη συμμετοχή 300 εκπαιδευτικών από τη Στερεά Ελλάδα.

1943 Στο χωριό Περτούλι Θεσσαλίας υπογράφεται συμφωνία μεταξύ του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και του ΕΚΚΑ για την ίδρυση κοινού Στρατηγείου Ανταρτών.

1951 Πεθαίνει στη φυλακή ο στρατάρχης Φιλίπ Πετέν, που, από ήρωας της Γαλλίας στη μάχη του Βερντέν (1916), κατέληξε ηγέτης της κυβέρνησης δοσιλόγων του Βισί.

1952 Πραξικόπημα με πυρήνα το «Κίνημα των Ελεύθερων Αξιωματικών» πραγματοποιείται με επιτυχία στην Αίγυπτο, με σκοπό την απομάκρυνση του βασιλιά Φαρούκ, την εγκαθίδρυση αστικής δημοκρατίας και τον τερματισμό της κυριαρχίας του βρετανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.

1974 Η χούντα των συνταγματαρχών καταρρέει υπό το βάρος των εξελίξεων στην Κύπρο. Σε σύσκεψη που πραγματοποιείται και με τη συμμετοχή πολιτικών παραγόντων, αποφασίζεται να κληθεί από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στην Κύπρο, ο διορισμένος από τη χούντα Νίκος Σαμψών παραιτείται από την Προεδρία και τη θέση του παίρνει ο Γλαύκος Κληρίδης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ