Σάββατο 23 Ιούνη 2018 - Κυριακή 24 Ιούνη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξηγείται

Είναι τόσες οι προσαρμογές της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της τις προηγούμενες δεκαετίες γύρω από το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα», ώστε σήμερα το κάθε αστικό κόμμα μπορεί να διαλέγει όποια θέλει, για να στηρίξει τις θέσεις του σε τέτοιες «ιστορικές τοποθετήσεις». Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε ως τεκμήριο ορθότητας της πολιτικής του από τοποθετήσεις του Ευ. Αβέρωφ για τη «μακεδονική γλώσσα», μέχρι τους χειρισμούς του Κων/νου Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή. Αυτή η ευχέρεια χρήσης θέσεων στηρίζεται στο ότι οι αστικές κυβερνήσεις παραδοσιακά ενάλλασσαν τον εθνικισμό με τον κοσμοπολιτισμό, ή λειτουργούσαν με «μείγματα» και των δύο, ανάλογα με τις κατά καιρούς βλέψεις και τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην περιοχή. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί σήμερα να ψωνίζει ...«δικαίωση» της πολιτικής του από τοποθετήσεις παλιών πρωθυπουργών και υπουργών της ΝΔ. Σε συνέχεια αυτού του έργου, η ΝΔ σήμερα όλο και περισσότερο κάνει λόγο για «τετελεσμένα» που δημιουργούνται με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ. Ετσι, στρώνεται το έδαφος για να υλοποιήσει η ΝΔ ως κυβέρνηση τη συμφωνία που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ και την οποία τώρα λέει πως απορρίπτει! Εξηγείται αυτό το ανακάτεμα. Αλλωστε, το πλαίσιο είναι δοσμένο εδώ και δεκαετίες για όλες τις αστικές κυβερνήσεις, κι αυτό δεν είναι άλλο από τη διαχρονική προσήλωση στους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που κουμπώνουν με τις προτεραιότητες του κεφαλαίου. Αυτό περιγράφει και το άρθρο 2 της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ, για το οποίο κυβέρνηση και ΝΔ δεν έχουν βγάλει τσιμουδιά στη μεταξύ τους αντιπαράθεση.

Μονά - ζυγά

«Επιμένουμε ότι η αφαίμαξη που υφίσταται η πραγματική οικονομία για να επιτευχθούν τα υπερπλεονάσματα θα πρέπει αν μη τι άλλο να αξιοποιηθεί προς όφελος του παραγωγικού μετασχηματισμού της οικονομίας. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να εξετασθεί σημαντική μείωση του μη μισθολογικού κόστους σε επίπεδο ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών ώστε να ενισχυθούν πραγματικά η απασχόληση και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων», λέει στο εβδομαδιαίο δελτίο του ο ΣΕΒ, σχολιάζοντας το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και επαναφέροντας το πάγιο αίτημα των βιομηχάνων για ακόμα μεγαλύτερες ελαφρύνσεις σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές. Υποδεικνύουν, δηλαδή, ακόμα πιο συγκεκριμένα το πώς ο «δημοσιονομικός χώρος» που θα διαμορφώσει η κυβέρνηση από το «γδάρσιμο» εργαζομένων, μισθωτών και συνταξιούχων, τις παραπέρα περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες κ.ο.κ., θα αξιοποιηθεί ακόμα πιο «δημιουργικά» για να προχωρήσουν παραπέρα οι αναδιαρθρώσεις που αποτελούν τη βάση για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των ομίλων. Σαν να λέμε, δηλαδή, μονά κερδίζουν, ζυγά χάνουμε. Αν εξαιρέσει βέβαια κανείς την απαίτηση αυτά να προχωρήσουν πιο γρήγορα, δεν υπάρχει και καμιά μεγάλη διαφορά από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια, που αφορούν φοροελαφρύνσεις και εισφοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις, ενώ - με βάση το νόμο-λαιμητόμο Κατρούγκαλου - προχωράνε στην οικοδόμηση ενός ακόμα πιο ανταποδοτικού συστήματος «τριών πυλώνων», γκρεμίζοντας παραπέρα ό,τι απέμεινε από τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Είμαστε σίγουροι

«Το αύριο ξεκίνησε», μας ενημέρωσε από το κύριο άρθρο της η κυβερνητική «Αυγή», με αφορμή το «τελευταίο μνημονιακό» Γιούρογκρουπ, που επιβεβαιώνει ότι «η οικονομία άντεξε και υπεραποδίδει» και άλλα τέτοια. Και όσο για εμάς, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι «το αύριο» έχει ξεκινήσει. Εξάλλου, οι πάνω από 1.000 μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ, τα «μνημόνια διαρκείας» και οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις για ματωμένα πλεονάσματα έως το 2060 το ίδιο. Πάνω απ' όλα, είναι εδώ οι υποκατώτατοι μισθοί, το χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις, η γενίκευση της «ευελιξίας», η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η προσπάθεια να μπει πάγος στο δικαίωμα της απεργίας, όλα όσα συνθέτουν το αντεργατικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα πατήσει για να «απογειωθεί» η καπιταλιστική κερδοφορία. Αυτό είναι το «σήμερα» και το «αύριο» που ετοιμάζουν για το λαό και που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους τα χαλάσουν, δυναμώνοντας την οργάνωση και τον αγώνα για την αναπλήρωση των απωλειών, την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες.

Πρότυπο

Την προσφορά της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» στον τομέα της Υγείας εκθείασε ξανά τις προάλλες ο πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας μάλιστα ως «πρότυπο» τη συνεργασία του κράτους με επιχειρήσεις και ιδρύματα «ευεργετών», που κάνουν δωρεές στο δημόσιο σύστημα. Στο έδαφος της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας, που «απαλλάσσει» όλο και περισσότερο το αστικό κράτος από το «κόστος» της περίθαλψης των εργαζομένων και του λαού, προκαλώντας τεράστιες ελλείψεις και κενά, η κυβέρνηση διαφημίζει το ρόλο που παίζουν οι δωρεές από ιδιώτες και ισχυρίζεται με θράσος ότι «προτεραιότητά της είναι το κοινωνικό κράτος». Με τον τρόπο αυτό εξωραΐζει τη δική της αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα ότι λύση για την άθλια κατάσταση στην Υγεία δεν είναι οι διεκδικήσεις και οι αγώνες των εργαζομένων και του λαού για σύγχρονες και δωρεάν παροχές για όλους από το κράτος, αλλά η ιδιωτική πρωτοβουλία, που με το ένα χέρι κάνει δωρεές και «βουλώνει τρύπες» στο κρατικό σύστημα της Υγείας, και με το άλλο διευρύνει ολοένα και περισσότερο τη δραστηριότητά της στον κερδοφόρο τομέα της Υγείας, αξιοποιώντας τους νόμους αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Σάββατο 23 Ιούνη

1848 Η εργατιά του Παρισιού εξεγείρεται ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης (23 - 26/6/1848). Στις οδομαχίες που ακολούθησαν 40-45.000 εργάτες συγκρούστηκαν με σχεδόν 250.000 στρατιώτες και μέλη της εθνοφρουράς. Παρά την ηρωική τους στάση, η εξέγερση καταπνίγηκε στο αίμα. Σχεδόν 20-25.000 εργάτες συνελήφθησαν, ενώ 3.500 εξορίστηκαν σε απομακρυσμένες αποικίες της Γαλλίας. Στην ήττα των εργατών του Παρισιού συνέβαλε το γεγονός ότι η εξέγερση δεν γενικεύτηκε και στην υπόλοιπη χώρα, οι ταλαντεύσεις των μικροαστικών στρωμάτων και η παθητική στάση που επέδειξαν οι αγρότες.

1933 Τριακόσιες εργάτριες του 5ου εργοστασίου υφαντουργίας του Ρετσίνα στο Φάληρο κατεβαίνουν σε απεργία με αιτήματα την αύξηση των μισθών, το σταμάτημα των προστίμων και την εφαρμογή του 8ωρου. Τις επόμενες 5 μέρες η απεργία επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα υφαντουργεία, ενώ έληξε μετά από 27 μέρες, με τις απεργούς να πετυχαίνουν αυξήσεις 10% στα μεροκάματα.

1944 Γερμανοί και ταγματασφαλίτες χτυπούν το σανατόριο του Ασβεστοχωρίου στη Θεσσαλονίκη. Οι φυματικοί και το προσωπικό του σανατορίου διεκδικούσαν τη βελτίωση του συσσιτίου και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης καθώς και την κατάπαυση της τρομοκρατίας. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός και τον τραυματισμό πολλών, ενώ 300 φυματικοί πιάστηκαν και κλείστηκαν στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά», απ' όπου απελευθερώθηκαν μετά από τη λαϊκή κατακραυγή και κινητοποίηση.

1983 Η κυβέρνηση της ΟΔ Γερμανίας (Δυτικής) ανακοινώνει ότι θα δώσει χρηματικό «δώρο» ύψους 10.500 μάρκων σε όποιον ξένο εργάτη αποφασίσει να γυρίσει στην πατρίδα του.

1996 Πεθαίνει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και τρεις φορές πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.

2005 Πεθαίνει ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης.

Κυριακή 24 Ιούνη

1919 Ξεσπά αντεπαναστατικό κίνημα στη Βουδαπέστη. Τα ένοπλα σώματα των εργατών και των στρατιωτών συνέτριψαν τους αντεπαναστάτες. Η ήττα τους όμως ήταν προσωρινή. Με τη συνδρομή και των Γάλλων ιμπεριαλιστών, οι δυνάμεις της αντεπανάστασης κατάφεραν να ανατρέψουν τη σοβιετική εξουσία την 1/8.

1962 Πραγματοποιείται στο θέατρο «Πορεία» της Αθήνας το Α' Εθνικό Συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ).

1971 Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ξεσκεπάζει τη νέα συνωμοσία σε βάρος της Κύπρου, για την επιβολή της βίαιης λύσης που συμφωνήθηκε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, σύμφωνα με το σχέδιο της τριπλής κατοχής (Ελλάδας - Τουρκίας - ΝΑΤΟ), για την κατάλυση της ανεξαρτησίας του νησιού και τη μετατροπή του σε ορμητήριο του ιμπεριαλισμού κατά των αραβικών και σοσιαλιστικών κρατών.

1975 Ενα «Μπόινγκ 727» των Ανατολικών Αερογραμμών των ΗΠΑ πέφτει κοντά στο αεροδρόμιο «Κένεντι». Σκοτώνονται οι 113 από τους 124 επιβαίνοντες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ