Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:
Σωματεία και Λαϊκές Επιτροπές απαιτούν την επαναπρόσληψη συνδικαλιστών και πρωτοπόρων εργαζομένων στον κλάδο των Μεταφορών και των Λογιστών
Πρωτοπόροι συνδικαλιστές και εργαζόμενοι, που το προηγούμενο διάστημα μπήκαν μπροστά για την οργάνωση και την κινητοποίηση των συναδέλφων τους, βρίσκονται στο στόχαστρο της εργοδοσίας, με την ανοχή, αν όχι με την κάλυψη της κυβέρνησης και των μηχανισμών του κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τρεις απολύσεις εργαζομένων στον κλάδο των Μεταφορών και των Λογιστών.
Ο Πέτρος Αντζούς, γραμματέας του Σωματείου Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής και Νήσων Αργοσαρωνικού, απολύθηκε από την «ΑΒ Βασιλόπουλος», ύστερα από 18 χρόνια δουλειάς. Η απόλυσή του έγινε ένα μήνα μετά την ανάδειξή του στο ΔΣ του σωματείου.
«Ο συνάδελφος Πέτρος Αντζούς είχε μια διεκδικητική στάση σαν εργαζόμενος, δεν "χαριζόταν" σε περικοπές, σε παραβίαση δικαιωμάτων κ.λπ.», λέει στον «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Γκάρτζιος, πρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής και Νήσων Αργοσαρωνικού. Και προσθέτει: «Μετά από 18 χρόνια δουλειάς και ένα μήνα μετά την ανάδειξή του σε γενικό γραμματέα του σωματείου, απολύθηκε. Δεν θεωρούμε ότι είναι τυχαίο γεγονός... Η εταιρεία επικαλείται ως αιτία ένα περιστατικό "αντισυμβατικής συμπεριφοράς", το οποίο όμως είχε γίνει τρεις μήνες πριν από την απόλυση».
Από την πλευρά του υπουργείου Εργασίας, σε τριμερή συνάντηση που έγινε, ο Γ. Κατρούγκαλος πρότεινε την ανάκληση της απόλυσης και την τοποθέτηση του εργαζόμενου σε άλλο πόστο, δίνοντας άλλοθι στους ισχυρισμούς της εργοδοσίας και στην προσπάθειά της να απαλλαγεί από τον συνδικαλιστή. Αλλά και η Επιθεώρηση Εργασίας, με απόφαση που δημοσιοποίησε μόλις χτες, παραπέμπει τον απολυμένο στα πολιτικά δικαστήρια «για να δικαιωθεί τυχόν αξίωσή του».
Η εργοδοτική επιθετικότητα δεν μένει χωρίς απάντηση. Σωματεία και Λαϊκές Επιτροπές εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και με κινητοποιήσεις έξω από καταστήματα και αποθήκες της «ΑΒ Βασιλόπουλος» ενημερώνουν τον κόσμο και διεκδικούν την ανάκληση της απόλυσης.
«Καλούμε κάθε συνάδελφο να σταθεί αλληλέγγυος. Να μην περάσει η εργοδοτική τρομοκρατία. Η ενότητά μας, η συσπείρωσή μας στα σωματεία μας, μπορεί να αποτρέψει τους αντεργατικούς σχεδιασμούς εργοδοσίας - κυβέρνησης», σημειώνουν. Μάλιστα, από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν, είναι η αποδοχή που έχει η παρέμβασή τους από τους συναδέλφους και τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων.
Το πρόγραμμα δράσης συνεχίζεται σήμερα, Πέμπτη, με εξόρμηση στα καταστήματα της «ΑΒ Βασιλόπουλος» σε Κηφισό (Εθνική Οδός) και Περισσό και την Παρασκευή με εξόρμηση στις αποθήκες στη Μάνδρα.
Αντίστοιχα, ένας συνδικαλιστής, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), και ένα μέλος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας απολύθηκαν από την εταιρεία «ΛΕΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΕ» λίγες μέρες μετά τη συμμετοχή τους στη 48ωρη απεργία στις 6 και 7 Μάη.
Στο πλευρό τους έχουν τα σωματεία τους, Λαϊκές Επιτροπές κι εργαζόμενους των κλάδων τους, που οργανώνουν παρεμβάσεις και ασκούν πίεση σε εργοδοσία και κυβέρνηση, προκειμένου να ανακληθούν οι απολύσεις. Χτες, έγινε τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας και μέσα στον Ιούλη θα γίνουν τριμερείς στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Οπως σημειώνει στον «Ριζοσπάστη» ο Βασίλης Βλαχάκης, αντιπρόεδρος της ΕΛΕΠΑ, πρόκειται για «τρομοκρατικές - εκδικητικές και παράνομες απολύσεις δύο αγωνιστών εργαζομένων, επειδή απέργησαν ενάντια στο νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, αλλά κι επειδή εναντιώνονται στους σχεδιασμούς για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα».
Από την επομένη κιόλας της 48ωρης απεργίας, η εργοδοσία πήρε τα μέτρα της. Οπως καταγγέλλει ο Β. Βλαχάκης, «ζήτησε για πρώτη φορά να καταγραφούν όλες οι εργασίες του λογιστηρίου και των υπόλοιπων τμημάτων και καταστημάτων της εταιρείας. Τοποθέτησε κάμερες στο κατάστημα της Καλλιθέας. Επέβαλε καθηκοντολόγιο που αγνοεί πλήρως τις εργασιακές σχέσεις που απορρέουν από τη σύμβαση εργασίας, με καθήκοντα αλλότρια όπως π.χ. καθαριότητα». Οι δύο εργαζόμενοι αντέδρασαν σε όλα αυτά και την 1η Ιούνη ο εργαζόμενος στο κατάστημα απολύθηκε.
Ο συνάδελφός του από το λογιστήριο τού συμπαραστάθηκε, ζητώντας από τον εργοδότη να ανακαλέσει την απόλυση. «Ο εργοδότης προχώρησε σε λεκτική επίθεση ενάντιά του, παρουσία άλλων συναδέλφων, του αφαίρεσε κάθε εργαλείο εργασίας (Η/Υ κ.ά.). Στις συνεχείς εκκλήσεις του για εργασία, ο εργοδότης έβρισκε διάφορες προφάσεις, ενώ παράλληλα προσπάθησε να στρέψει εναντίον του τους υπόλοιπους εργαζόμενους», τονίζεται σε κοινή ανακοίνωση της ΕΛΕΠΑ και του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Μερικές μέρες αργότερα, απολύθηκε κι αυτός.
Μετά από όλα αυτά, καμία σχέση με την απεργία δεν «βλέπει» το υπουργείο Εργασίας, όπως είπε ο Ανδρ. Νεφελούδης, γγ του υπουργείου, στη χτεσινή τριμερή συνάντηση. Το υπουργείο παίζει τον «Πόντιο Πιλάτο» αβαντάροντας την επιχείρηση και απλά προτείνει «επανεξέταση της απόφασης του εργοδότη», «επειδή η απόλυση είναι το έσχατο μέσο»...
Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην περιοχή και μίλησε με δύο από τους τραυματίες του ατυχήματος που έγινε στις 10 Ιούνη
Οπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, ο εργοδότης τους και οδηγός του οχήματος, είχε αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα. Οι τραυματίες διακομίστηκαν κατά κύριο λόγο στο νοσοκομείο της Θήβας, ενώ ένας που ήταν πιο σοβαρά, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας, με κάταγμα στη γνάθο. Το περιστατικό καταγράφηκε ως «τροχαίο», πρόκειται όμως για καραμπινάτο εργατικό ατύχημα.
Ο «Ριζοσπάστης» συνάντησε δύο από τους τραυματίες που εξακολουθούν να νοσηλεύονται στη χειρουργική κλινική του νοσοκομείου της Θήβας. Με την πολύτιμη βοήθεια ενός τρίτου, που ανέλαβε τη διερμηνεία στη συζήτηση, μιλήσαμε για τις συνθήκες δουλειάς τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ο ένας από τους δύο, 50 χρόνων, έχει τραυματιστεί στο χέρι, ενώ ο άλλος νοσηλεύεται με κατάγματα στα δύο του πόδια και δεν ξέρει πότε θα αναρρώσει για να επιστρέψει στη δουλειά. Και οι δύο ζουν στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε - έξι χρόνια και δουλεύουν ως εργάτες γης.
Στην περιοχή της Θήβας καλλιεργείται περίπου το 70% της συνολικής παραγωγής κρεμμυδιού. Η συγκομιδή του γίνεται με τα χέρια και σ' αυτήν απασχολούνται κάθε χρόνο χιλιάδες εργάτες γης, κυρίως Πακιστανοί και Ινδοί. Το ανειδίκευτο αυτό εργατικό δυναμικό, το προμηθεύονται οι παραγωγοί από εργολάβους, που συνήθως είναι ομοεθνείς τους. Αυτήν την περίοδο, τελειώνει η συγκομιδή του χειμωνιάτικου ξερού κρεμμυδιού και σε δύο περίπου μήνες θα ξεκινήσει το μάζεμα του καλοκαιρινού.
Ο συνολικός αριθμός των μεταναστών εργατών γης είναι δύσκολο να υπολογιστεί. Οι περισσότεροι δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, ζουν διάσπαρτοι στα χωριά της περιοχής, σε Ελεώνα, Αρμα, Βάγια, στην πόλη της Θήβας, σε αποθήκες και παραπήγματα δίπλα στις καλλιέργειες. Με βάση, πάντως, όσα λένε κάτοικοι της περιοχής, αλλά και οι ίδιοι οι εργάτες στα χωράφια, στην περιοχή ζουν και δουλεύουν τουλάχιστον 2.000 μετανάστες.
Οπως περιγράφουν οι δυο τραυματίες, που συναντήσαμε στο νοσοκομείο της Θήβας, η δουλειά ξεκινά νωρίς το πρωί, με τους εργάτες να φορτώνονται κατά δεκάδες σε καρότσες και να μεταφέρονται στα χωράφια. Εκεί δουλεύουν μέχρι αργά το απόγευμα. Η μέρα τους τελειώνει μετά από 10, ακόμα και 12 ώρες δουλειάς, οι μισές τουλάχιστον από τις οποίες κυλούν κάτω από τον καυτό ήλιο και πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Οσο για το μεροκάματο, αυτό κυμαίνεται στα 20 ευρώ. Οι ίδιοι, όπως λένε, πληρώνονται 23 ευρώ τη μέρα. Δεν λείπουν όμως και οι περιπτώσεις που η βαριά αυτή δουλειά πληρώνεται λιγότερο ή τα μεροκάματα αργούν πολύ να φτάσουν στα χέρια τους, ενώ στο ποσό που δίνουν οι παραγωγοί περιλαμβάνεται και η προμήθεια του εργολάβου.
Εργάζονται μεροδούλι - μεροφάι, αφού εκτός από το μεροκάματο δεν έχουν ένσημο και ασφάλιση. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν έχουν ούτε «χαρτιά», γεγονός που εντείνει το δισταγμό και το φόβο. Αυτό τονίζουν και οι δύο εργάτες: Οτι είναι γι' αυτούς πολύ σημαντικό να μπορούν να έχουν ένα βιβλιάριο υγείας, να έχουν τη δυνατότητα να λάβουν κάποιο επίδομα, όταν η κατάσταση της υγείας τους δεν τους επιτρέπει να εργαστούν.
Την ίδια εικόνα μεταφέρουν και οι μετανάστες εργάτες που συναντήσαμε στην πόλη της Θήβας. «Πάμε για 12 ώρες δουλειά και παίρνουμε 22 ευρώ», «Ο εργολάβος παίρνει τα λεφτά και τα δίνει όποτε θέλει», μένουν σε αποθήκες, αφού «δε φτάνουν τα λεφτά για νοίκι», λένε χαρακτηριστικά.
Τις καταγγελίες για τις συνθήκες δουλειάς, συμπληρώνει μια ακόμα, που κυκλοφορεί στην πόλη, για το θάνατο ενός 23χρονου μετανάστη. «Τη Δευτέρα, την ώρα που γύριζα από τη δουλειά γινόταν η κηδεία», μας είπε ένας εργαζόμενος. Οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Ωστόσο, όλοι αναφέρουν ότι πριν ξεψυχήσει ο νεαρός εργάτης, δούλευε πολλές ώρες κάτω από πολύ υψηλή θερμοκρασία...
Με επιτυχία έγινε χτες στη Θεσσαλονίκη η εκδήλωση για τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ίδρυση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας. Την εκδήλωση οργανώνουν στο Αγαλμα Βενιζέλου οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ στην Κεντρική Μακεδονία. Την κεντρική ομιλία έκανε η πρόεδρος της ΟΓΕ, Μαιρήνη Στεφανίδη. Αναλυτικό ρεπορτάζ θα παρουσιάσει ο «Ριζοσπάστης» σε επόμενο φύλλο.
Επίσης:
Την Κυριακή 26 Ιούνη, στις 10 π.μ., στα γραφεία του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Αγίας Φιλοθέης 5β, πλατεία Μητροπόλεως)
Χωρίς να υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση ή ενημέρωση από την εργοδοσία, οι χιλιάδες εργαζόμενοι βομβαρδίζονται αυτές τις μέρες από πληροφορίες για πιθανή ένταξη της εταιρείας σε κάποιο άρθρο «εξυγίανσης» ή πτώχευσης, όπως το άρθρο 99 ή το 106β, ώστε να υπάρξει προστασία από τους πιστωτές.
Πρόσθετη ανησυχία προκαλούν στους εργαζόμενους η συνεχής έλλειψη βασικών εμπορευμάτων σε όλα τα καταστήματα της εταιρείας, τα άδεια ράφια - η κεντρική αποθήκη είναι άδεια, η έλλειψη αντικειμένου εργασίας - η καθαριότητα και οι επιδιορθώσεις είναι σύνηθες φαινόμενο, οι αναστηλώσεις των άδειων καταστημάτων από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Σε κοινή ανακοίνωση, τα τέσσερα κλαδικά σωματεία επισημαίνουν ότι «αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι η διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, η ομαλή καταβολή των μισθών, τα εργασιακά δικαιώματα και όχι οι ανταγωνισμοί των επιχειρηματικών ομίλων που έχουν στήσει χορό στις πλάτες μας, στο άγχος και την αγωνία μας για το αύριο».
Επισημαίνουν, ακόμα, ότι δεν αποτελεί λύση «να κλείσουν κάποια μαγαζιά, να απολυθούν κάποιοι εργαζόμενοι για να κρατήσουν τη δουλειά τους κάποιοι άλλοι (...) δεν είναι λύση να βάλουν οι εργαζόμενοι πλάτη για άλλη μια φορά, είτε στην πτώχευση είτε στην εξυγίανση. Πείρα πλέον υπάρχει και από αλλά σούπερ μάρκετ, όπως η εταιρεία "Καρυπίδης", που είναι σε διαδικασία υπαγωγής στο άρθρο 99 και χρωστάει μισθούς 5 μηνών σε 1.400 εργαζόμενους, ενώ επικαλείται τα χρέη από τον "Μαρινόπουλο" για την κατάσταση που βρίσκεται.
Ούτε αποτελεί λύση να περιμένουμε ποιος επιχειρηματίας θα επενδύσει εξαγοράζοντας την εταιρεία "Μαρινόπουλος" (...) Στην επίθεση εργοδοσίας - κυβέρνησης απαντάμε με οργάνωση σε κάθε κατάστημα, με δημιουργία Επιτροπής Αγώνα, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα σωματεία του κλάδου, τις Λαϊκές Επιτροπές σε κάθε γειτονιά, τα σωματεία όσων κλάδων σχετίζονται με τον "Μαρινόπουλο" (Επισιτισμός, Ξενοδοχεία, Τρόφιμα)».
Παράσταση διαμαρτυρίας σήμερα Πέμπτη, στις 8.30 π.μ., στις Εφορίες Δ - Θ - Ι (Βασιλέως Ηρακλείου 38) διοργανώνει η Γραμματεία Θεσσαλονίκης της ΠΑΣΕΒΕ. Απαιτεί να σταματήσει εδώ και τώρα η φοροληστεία και αφορολόγητο όριο για κάθε αυτοαπασχολούμενο.
Συνέντευξη με τον Μπάμπη Μαυροθαλασσίτη, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ
-- Τις προηγούμενες μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή ο λεγόμενος «αναπτυξιακός νόμος», για τον οποίο η κυβέρνηση καλλιεργούσε την αίσθηση ότι αποτελεί «ανάσα» για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τι έχουν να περιμένουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ από αυτόν το νόμο;
-- Ο «αναπτυξιακός νόμος» διαφημιζόταν από την κυβέρνηση ως ο νόμος που θα δώσει «ώθηση στην ανάπτυξη», θα σημάνει την «επανεκκίνηση της οικονομίας», θα δώσει «ανάσες στην αγορά» και κατ' επέκταση στους αυτοαπασχολούμενους. Η πραγματικότητα, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που κατατίθεται ένας «αναπτυξιακός νόμος» και υπάρχει πλούσια πείρα για το ποιοι κέρδισαν και ποιοι πλήρωσαν τελικά το λογαριασμό.
Οπως οι προηγούμενοι, έτσι και ο νέος νόμος υπηρετεί από την πρώτη μέχρι την τελευταία παράγραφο το κεφάλαιο, με νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές και τσάμπα χρήμα. Ποιος αυτοαπασχολούμενος, αλήθεια, θα κάνει επένδυση ύψους 20 εκατ. ευρώ; Ακόμα περισσότερο στις σημερινές συνθήκες που χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι ανοιγοκλείνουν τα βιβλία τους λόγω χρεών, που ο τζίρος τους καλπάζει στον κατήφορο, πόσοι θα είναι αυτοί που πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης με βάση τα κριτήρια που θέτει ο νέος νόμος;
Γι' αυτό, με βάση την πείρα τους, χρειάζεται να απορρίψουν την πολιτική που εφαρμόζεται για το ξεπέρασμα της κρίσης και την ανάκαμψη της οικονομίας, η οποία αποτυπώνεται στα πάνω από 250.000 λουκέτα που έχουν μπει και συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Μόνο το πρώτο τετράμηνο του 2016, είχαμε 40% αύξηση των λουκέτων σε σχέση με το 2015.
Επομένως, το συμφέρον των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ είναι να γυρίσουν την πλάτη στις κάλπικες προσδοκίες που σκόπιμα καλλιεργούν τα κόμματα και οι δυνάμεις του κεφαλαίου, για να τους κάνουν χειροκροτητές της πολιτικής τους, δυναμώνοντας ταυτόχρονα τον αγώνα για την ανατροπή της.
-- Ωστόσο, βλέπουμε ότι τον «αναπτυξιακό νόμο» τον εκθειάζουν οι πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές Ενώσεις των ΕΒΕ. Τι συμπεράσματα προκύπτουν από τη στάση τους;
-- Οχι μόνο δεν μας ξενίζει η στάση τους, αλλά θα λέγαμε ότι ήταν και αναμενόμενη. Οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, σε δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην εξαπάτηση των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ.
Εκαναν «σημαία» τους ότι αξίζει κάθε θυσία για να έρθει η καπιταλιστική ανάπτυξη, σπέρνοντας αυταπάτες ότι αυτή θα φέρει αυτόματα και τη βελτίωση της θέσης του κάθε αυτοαπασχολούμενου. Διεκδίκησαν και κέρδισαν επάξια το ρόλο του «αξιόπιστου κοινωνικού συνομιλητή», παίρνοντας μέρος σε όλους τους «κοινωνικούς διαλόγους» με βομβαρδισμό προτάσεων, στο πλαίσιο πάντα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, ορισμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν να λαμβάνουν από την ανάκαμψη της οικονομίας. Γι' αυτές «σκίζουν τα ρούχα τους» οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, διεκδικώντας την εξασφάλιση των δικών τους συμφερόντων, όπως μερίδιο στα διάφορα χρηματοδοτικά πακέτα, φοροαπαλλαγές κ.ο.κ.
Αλλωστε, οι μικρές ατομικές ή οικογενειακές επιχειρήσεις συνήθως «δε χωρούν» ούτε στα διάφορα εξειδικευμένα προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Η μεγάλη πλειοψηφία ανήκει σε αυτό που στις διάφορες ημερίδες καταγράφεται ως «μη βιώσιμες», «μπαταχτσήδες» κ.τ.λ.
Είναι πλέον φανερό ότι αυτές οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να εκφράσουν τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, όπως αποτυπώθηκε και στις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Αφησαν τους συναδέλφους στο σκοτάδι σε σχέση με τον πυρήνα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, έδωσαν χέρι βοήθειας στις προσπάθειες της κυβέρνησης να εμφανίζεται ότι συζητά με τις «κοινωνικές ομάδες» και τελικά υπονόμευσαν τις μεγάλες κινητοποιήσεις αυτής της περιόδου, με την παντελή απουσία τους στη 48ωρη απεργία τις μέρες που συζητιόταν και ψηφιζόταν το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Ολα τα παραπάνω συνιστούν έναν ακόμα λόγο να γίνει σήμερα ένα ορατό βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, να ενισχυθεί η γραμμή πάλης ενάντια στα μονοπώλια, να διαμορφωθούν πλειοψηφίες που θα προτάσσουν τα συμφέροντα των μικρών επαγγελματιών, εμπόρων, αυτοκινητιστών και όχι μιας μικρής ομάδας μεγαλύτερων επιχειρήσεων, που έχουν συμφέρον από την περιβόητη «ομαλότητα» και «σταθερότητα» στην εφαρμογή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
-- Το τελευταίο διάστημα και με την κινητοποίηση στις 15 Ιούνη, αναδείξατε το ζήτημα της φοροληστείας σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα και πώς εκφράζονται οι συνέπειές του;
-- Αξίζει να θυμηθούμε ότι οι αυτοαπασχολούμενοι ήταν από τους πρώτους που στοχοποιήθηκαν από το Νοέμβρη του 2009. Δίπλα στις συκοφαντίες για τους «τεμπέληδες εργαζόμενους» και τα «ρετιρέ», ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος εμφανίστηκαν σαν τα βασικά παραδείγματα της φοροδιαφυγής, η επαρκής αιτία για την άγρια φοροληστεία όχι μόνο των αυτοαπασχολούμενων, αλλά ολόκληρης της λαϊκής οικογένειας.
Σε αυτό το έδαφος εξαπολύθηκε μια ατελείωτη φοροληστεία: Κατάργηση αφορολόγητου και βαριά φορολογία από το πρώτο ευρώ, διπλασιασμός προκαταβολής φόρου, τέλος επιτηδεύματος, φόρος αλληλεγγύης, υπέρογκη αύξηση δημοτικών τελών έπνιξαν τους αυτοαπασχολούμενους. Και βέβαια, δεν είναι μόνο αυτά, αφού πολλά επαγγέλματα χτυπήθηκαν και χτυπιούνται από τις διαρκείς αυξήσεις στο ΦΠΑ, στα καύσιμα.
Σήμερα, η φοροεπιδρομή καταγράφεται ως βασικός παράγοντας, που μαζί με την αναδουλειά οδηγούν τους αυτοαπασχολούμενους στα χρέη και στα λουκέτα. Σχεδόν οι μισοί επαγγελματίες χρωστάνε στο Δημόσιο, ενώ ακόμα και στην περιβόητη ρύθμιση των 100 δόσεων, πάνω από το 40% αυτών που εντάχθηκαν δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν.
Την ίδια στιγμή, οι προκλητικές φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο επιβεβαιώνουν το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζει και αυτή η κυβέρνηση. Οταν οι εφοπλιστές πληρώνουν φορολογία που αντιστοιχεί στα ναύλα 2-3 ημερών, όταν δίνεται αφορολόγητο πετρέλαιο σε αυτούς και αφορολόγητο φυσικό αέριο στους βιομήχανους και όταν την ίδια στιγμή ο μικρός επαγγελματίας φορολογείται για χρήματα που πολλές φορές δεν υπάρχουν, καταλαβαίνει κανείς τις προκλητικές ψευτιές της κυβέρνησης, που ακόμα και τώρα προσπαθεί να το παίξει «προστάτης» των αδυνάτων.
Οι δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ, οι Ομοσπονδίες, τα σωματεία καλούν τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ σε ένταση της δράσης, με αίτημα την κατάργηση των φοροληστρικών νόμων, να πληρώσει εδώ και τώρα το μεγάλο κεφάλαιο. Οι χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι πλήρωσαν την κρίση, να μην πληρώσουν και την ανάπτυξη, από την οποία δεν έχουν τίποτα να περιμένουν.
Η απαίτηση για επαναφορά του αφορολόγητου και για τους αυτοαπασχολούμενους είναι μια ελάχιστη διεκδίκηση που μπορεί να δώσει ανάσα στους χιλιάδες επαγγελματίες που φυτοζωούν σήμερα στα χρέη. Απ' αυτή τη σκοπιά, θα πάρουμε όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να δυναμώσει η συσπείρωση και η πάλη των συναδέλφων μας προς αυτή την κατεύθυνση.
-- Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό της δράσης που ανέπτυξε το αντιμονοπωλιακό κίνημα το προηγούμενο διάστημα, ποια στοιχεία θα ξεχωρίζατε;
-- Με την ψήφιση των προαπαιτούμενων για το κλείσιμο της «αξιολόγησης», ολοκληρώνεται ένας κύκλος κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν από το Νοέμβρη του 2015 και τη δημοσίευση του νομοσχεδίου για την Κοινωνική Ασφάλιση. Είναι μια περίοδος πλούσια σε αγωνιστικές εμπειρίες, που χρειάζεται να αξιοποιηθούν για να δυναμώσει η πάλη κάθε σωματείου και Ομοσπονδίας.
Η δουλειά μας το προηγούμενο διάστημα κινήθηκε στους εξής άξονες: Στην προσπάθεια αποκάλυψης της ουσίας των κυβερνητικών μέτρων, της στόχευσής τους, των αποτελεσμάτων που θα έχει η εφαρμογή τους όχι μόνο στους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και στη λαϊκή οικογένεια.
Δεύτερο, στην οργάνωση της πάλης για να υπάρξει απάντηση στα μέτρα, με στόχο το αντιμονοπωλιακό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων να αποκτήσει ισχυρότερους δεσμούς, να βγάλει περισσότερους στο δρόμο.
Τρίτο, στην ενίσχυση της αντίληψης στο κίνημα των αυτοαπασχολούμενων για την ανάγκη ενδυνάμωσης της Λαϊκής Συμμαχίας, της οποίας η δυναμική αποτυπώθηκε στους αγώνες της προηγούμενης περιόδου. Η κοινή δράση με το ταξικό κίνημα, με τη φτωχή αγροτιά, μπορεί να προσδώσει δυναμική και στον ίδιο τον αγώνα των μικρών αυτοαπασχολούμενων.
Δεν μας διαφεύγουν εδώ και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε λόγω και των ιδιαιτεροτήτων του κινήματός μας. Αξίζει να πούμε ότι καταγράφηκαν βήματα και ότι υπήρξε συμβολή στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος. Πιο ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα ήρθε στη συζήτηση το βασικό πρόβλημα, το περιεχόμενο των αγώνων, η ανάγκη ενίσχυσης της πάλης των μικρών ΕΒΕ ενάντια στα μονοπώλια και το κράτος τους.
Δυνάμωσε η δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση και τη στρατηγική που υπηρετεί. Αναδείχτηκε η ανάγκη της κοινής δράσης με εργαζόμενους, ανέργους, φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις νέες.
Κορυφαία στιγμή από κάθε άποψη υπήρξε η πανελλαδική απεργία στις 4 Φλεβάρη. Αποτελεί παρακαταθήκη το γεγονός ότι δεκάδες σωματεία και Ομοσπονδίες που δεν συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, αποδέχτηκαν το πλαίσιο πάλης της, συμμετείχαν συγκροτημένα στις συγκεντρώσεις, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων.
Την ίδια περίοδο έγιναν εκατοντάδες συσκέψεις - συνελεύσεις σε σωματεία και Ομοσπονδίες, με στόχο τα σωματεία να καταγράψουν βήματα στη δράση τους, να γίνουν πραγματικό αποκούμπι για τους αυτοαπασχολούμενους. Να αποκτήσει περιεχόμενο το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν». Δυνάμωσαν, επίσης, οι προσπάθειες να οργανωθεί η αλληλεγγύη.
Δεν παραβλέπουμε τις αντικειμενικές δυσκολίες και τις υποκειμενικές αδυναμίες, αλλά δεν υποτασσόμαστε σ' αυτές. Οι ευθύνες μας τώρα είναι μεγαλύτερες και αυτό μας βάζει μπροστά σε νέα καθήκοντα, για να γίνουν ακόμα μεγαλύτερα βήματα στους στόχους που έχουμε θέσει.
Την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, χτες, στα γραφεία της Επιθεώρησης Εργασίας στη Νέα Ιωνία Αττικής, κατά την προγραμματισμένη συζήτηση εργατικής διαφοράς μεταξύ εργαζόμενης και της εταιρείας του κατασκευαστικού ομίλου «ΕΛΛΑΚΤΩΡ», καταγγέλλει η Ομοσπονδία Οικοδόμων. Σύμφωνα με την καταγγελία, «οι αστυνομικοί δήλωσαν ότι έλαβαν συγκεκριμένη διαταγή από τη Διεύθυνση του οικείου Αστυνομικού Τμήματος να παραστούν και να εποπτεύσουν την ομαλή διεξαγωγή της εργατικής διαφοράς»! Ετσι, βρέθηκαν χτες το πρωί μέσα στα γραφεία της Επιθεώρησης. Μετά από την έντονη διαμαρτυρία των συνδικαλιστών, οι αστυνομικοί αποχώρησαν.
Η Ομοσπονδία επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν είναι «αθώα», ούτε αποτέλεσμα υπέρμετρου ζήλου από τη μεριά της αστυνομίας, αλλά εντάσσεται στο σύνολο της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και στους σχεδιασμούς που προωθούνται για τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης. Υπενθυμίζουμε πως η εργατική διαφορά αφορά την απόλυση εργαζόμενης από θυγατρική του ομίλου, μετά την άρνησή της να υπογράψει ατομική σύμβαση παροχής υπηρεσιών, η οποία περιλάμβανε απαράδεκτους όρους. Για την ανάκληση της απόλυσης οι συνδικαλιστικές οργανώσεις από τον κλάδο των Κατασκευών έχουν οργανώσει και συνεχίζουν να οργανώνουν μια σειρά κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις.
Σε πανελλαδική σύσκεψη με θέμα τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας του κλάδου καλεί κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία η Ομοσπονδία Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών. Η σύσκεψη θα γίνει την Κυριακή 26 Ιούνη, στις 11 π.μ., στα γραφεία της Ομοσπονδίας (Πειραιώς 1, 7ος όροφος), με στόχο την ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ομοσπονδίας και των εργοδοτών για τις Συμβάσεις. Για σήμερα, Πέμπτη, έχει οριστεί νέα συνάντηση με τον ΣΕΒ για τις ΣΣΕ που υπογράφει η Ομοσπονδία (Αναψυκτικών, Γάλακτος, Τυροκομίας, Τυποποιημένων Τροφίμων, Πτηνοτροφίας). Η Ομοσπονδία καλεί τα σωματεία σε όλο τον κλάδο να κάνουν τις ΣΣΕ αντικείμενο συζήτησης στις συνεδριάσεις των ΔΣ, σε Γενικές Συνελεύσεις, να οργανώσουν περιοδείες, εξορμήσεις και μαζικές διαδικασίες, με στόχο να γίνει η υπογραφή των συμβάσεων υπόθεση όλων των εργαζομένων. «Η υπογραφή των ΣΣΕ είναι ένα βήμα στην κατεύθυνση να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ταυτόχρονα, θα είναι η βάση για παραπέρα αυξήσεις και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας συνολικά στον κλάδο», τονίζει στο κάλεσμά της.
Παν-γιαννιώτικο συλλαλητήριο οργανώνει σήμερα, Πέμπτη, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ιωαννίνων (ΕΚΙ) ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις, την απλήρωτη δουλειά. Το συλλαλητήριο θα γίνει στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο. Σε ανακοίνωσή του, το Εργατικό Κέντρο σημειώνει πως «η αντιλαϊκή επίθεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, του κεφαλαίου και της ΕΕ δεν έχει ημερομηνία λήξης (...) Μπορούμε να εμποδίσουμε την επίθεση, να καταφέρουμε περισσότερα, αρκεί εκατοντάδες και χιλιάδες ακόμα να οργανωθούμε στα συνδικάτα, στις Επιτροπές Αγώνα στους χώρους δουλειάς, να αφήσουμε πίσω το φόβο και τη μοιρολατρία. Η εργατιά των Ιωαννίνων τώρα έχει το δικό της μετερίζι. Εχει στα χέρια της, πλέον, το Εργατικό Κέντρο και μπορεί να γίνει το αποκούμπι κάθε εργατοϋπαλλήλου, ανέργου, συνταξιούχου. Να μετατραπεί στο ορμητήριο αγώνα, σε κέντρο υπεράσπισης, στήριξης και αλληλεγγύης κάθε εργατικής - λαϊκής οικογένειας».
(α' μέρος)
Η «Φεντερασιόν» (Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης) ιδρύθηκε το 1909 και ήταν μια από τις κυριότερες οργανώσεις που πήρε μέρος στην ίδρυση του ΣΕΚΕ (ΚΚΕ). Από το 1918 μετατράπηκε σε Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΣΕΚΕ.
Της απεργίας έχουν προηγηθεί σημαντικά γεγονότα, όπως η πραγματοποίηση του «Συνεδρίου Καπνεργατών Ανατολικής Μακεδονίας» στα γραφεία της «Φεντερασιόν» το 1913, όπου αποφασίστηκε η εκλογή «Κεντρικής Επιτροπής δράσης» με έδρα την Καβάλα. Ακολούθησαν δύο απεργίες μέσα στο ίδιο έτος.
Στις 10 Μάρτη 1914 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην Καβάλα, στα γραφεία του ΔΣ του Σωματείου Καπνεργατών, «Ευδαιμονία», με τη συμμετοχή αντιπροσώπων από τα καπνεργατικά σωματεία Θεσσαλονίκης, Καβάλας και Δράμας. Στη σύσκεψη αυτή εξελέγη μια 6μελής Επιτροπή, με πρόεδρο και γραμματέα τους Σαμ. Γιονά και Δημ. Τσαντίδη, αντίστοιχα.
Στις 22 Μάρτη, η Επιτροπή, με επιστολή της στους καπνεμπόρους κάνει γνωστά τα αιτήματα των εργατών: α) Αύξηση ημερομισθίων ανάλογα με την ειδικότητα και την ποιότητα του καπνού, β) επιβολή περιοριστικών όρων στην αγορά εργασίας, ώστε να ενισχύεται η θέση του σωματείου.
Η απάντηση της εργοδοσίας ήταν αρνητική και στις 24 Μάρτη οι καπνεργάτες της Καβάλας προχωρούν σε απεργία. Η 6μελής Επιτροπή στέλνει το ακόλουθο τηλεγράφημα στη Θεσσαλονίκη: «Σήμερον Πέμπτην πρωί Καβάλα εκήρυξεν απεργίαν. Κηρύξατε και Σεις αμέσως απεργίαν. Δράμα διετάχθη ν' απεργήση και αυτή. Επιτροπή εκ των κ.κ. Γιονά και Γαντζίδου έρχονται Θεσσαλονίκην».
Απόφαση για απεργία πήρε και η Δράμα. Ετσι, μέσα σε τρεις μέρες συμμετέχουν στην απεργία 20.000 καπνεργάτες από την Καβάλα και πάνω από 12.000 από τη Θεσσαλονίκη και τη Δράμα.
Η αποφασιστικότητα των απεργών αναδεικνύεται ανάγλυφα σε κείμενο του Μπεναρόγια: «Η γενική απεργία κηρύσσεται εις Καβάλαν, Δράμαν και τέλος εις Θεσσαλονίκην. Οι καπνεργάται Θεσ/νίκης (...) αγωνίζονται με θαυμαστήν αντοχήν και συνοχήν. Οι καπνέμποροι επιστρατεύουν κιτρίνους (απεργοσπάσται), ιδίως Τουρκάλες και Ατσιγγάνους, περαστικούς μετανάστας, υπό την προστασίαν της Χωροφυλακής».
Οι απεργοί, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό, «κάνουν επανειλημμένας επιθέσεις κατά των καπναποθηκών προς παρεμπόδισιν της εργασίας με απεργοσπάστας και κατά των υπό συνοδείαν μεταβαινόντων εις τα εργοστάσια κιτρίνων».
Η κυβέρνηση (Ελ. Βενιζέλος) απαντά με ένταση της καταστολής. «Την τρίτη μέρα της απεργίας, στην πορεία προς το Διοικητήριο (σ.σ. το σημερινό υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης), οι απεργοί δέχονται νέα επίθεση από τα κρατικά όργανα. Σημειώνονται βίαιες συγκρούσεις με πολλές συλλήψεις και τραυματισμούς απεργών», περιγράφει ο Μπεναρόγια και συνεχίζει: «Επί 8 ημέρας η Θεσ/νίκη γίνεται θέατρον συγκινητικών περιπετειών με συγκρούσεις εις τους δρόμους, τραυματισμούς, συλλήψεις».
Χαρακτηριστικά του κλίματος είναι τα δημοσιεύματα στον Τύπο της εποχής. Στην εφημερίδα «Εμπρός», γράφτηκε στις 29 Μάρτη 1914: «Οι απεργοί όλων των πόλεων αλληλέγγυοι, είνε αποφασισμένοι να επιτύχουν την αναγνώρισιν των αξιώσεών των. Οι απεργοί είνε Ελληνες, Τούρκοι και Εβραίοι, καθώς και εργάτριαι των ανωτέρω εθνικοτήτων. Η απεργία προετοιμάσθη αγαστή συμπνοία και πάντες συντρέχουν, ανεξαρτήτως φυλής».
Αργότερα, στις 2 Απρίλη, η ίδια εφημερίδα αλλάζει γραμμή και ισχυρίζεται ότι την απεργία «υποδαυλίζουσι ύποπτα Βουλγαρίζοντα πρόσωπα, έχοντα συμβοηθούς και τους Ισραηλίτας». Η αλλαγή πλεύσης προφανώς εντάσσεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης και των εργοδοτών να υπονομεύσουν την απεργία με συκοφαντίες και τεχνητές διαιρέσεις, αιφνιδιασμένοι ίσως και από την αποφασιστικότητα, την οργάνωση και την αλληλεγγύη των καπνεργατών. Η επίθεση είναι ενορχηστρωμένη καθώς ανάλογες συκοφαντίες εξαπολύει και η εφημερίδα «Νέα Αλήθεια».