«Από την ευημερία των δεικτών στην ευημερία των ανθρώπων» είναι το νέο προπαγανδιστικό «μότο» που λανσάρουν τα επιτελεία της κυβέρνησης, μετά τη σχετική αναφορά του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο. Με τέτοιους εξυπνακισμούς, προσπαθούν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι πιάνουν τόπο οι θυσίες του λαού και ότι ήρθε επιτέλους η ώρα, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο λαός να γευτεί τα «καλά» της οικονομικής ανάκαμψης. Μόνο που για την «ευημερία των δεικτών», δηλαδή την ανάκαμψη των κερδών, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα βιώνουν μισθούς πείνας, βαριά φορολογία, εργασιακή ζούγκλα, πλειστηριασμούς, περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, τεράστιες ελλείψεις σε Υγεία - Πρόνοια και πάει λέγοντας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά για την ακόμα μεγαλύτερη ευημερία των κερδών του κεφαλαίου, δίπλα στους χίλιους και πλέον αντιλαϊκούς νόμους των μνημονίων που διατηρούνται εν ισχύ, η κυβέρνηση φέρνει και νέους για φόρους και συντάξεις. Επομένως, τα περί «ευημερίας των ανθρώπων» είναι ξεδιάντροπη κοροϊδία και θράσος. Εκτος αν οι «άνθρωποι», σε αντίθεση με τους αχόρταγους δείκτες, «ευημερούν» με μέτρα μοιράσματος της φτώχειας, επιλέγοντας ποιες ανάγκες τους θα κόψουν, με προσωρινές δουλειές για ένα κομμάτι ψωμί, με επιδόματα πείνας, με υποσχέσεις - αέρα κοπανιστό και πάει λέγοντας. Τέτοια ευημερία να την χαίρονται.

Από 'δω το πάνε, από 'κει το φέρνουν τα αστικά επιτελεία και τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, αναπαράγουν αντιδραστικά και επικίνδυνα θεωρήματα με αφορμή την απαράδεκτη επίθεση στον Γ. Μπουτάρη από φασιστοειδή το περασμένο Σάββατο. Κυβέρνηση και ΝΔ αλληλοκατηγορούνται για υπόθαλψη της ακροδεξιάς και της «αριστερής» βίας αντίστοιχα, τροφοδοτώντας τη θεωρία των «δύο άκρων», ενώ αυτό που προβάλλεται ως «δίδαγμα» και επιτακτική ανάγκη είναι να καταδικαστούν από όλο το «δημοκρατικό τόξο» οι «ακραίοι» και η βία «απ' όπου κι αν προέρχεται». Αξιοποιούν την απαράδεκτη φασιστική επίθεση για να εγκλωβίσουν το λαό στο «δίλημμα» «βία - άκρα - φασισμός ή δημοκρατία», με στόχο να εξωραΐσουν την «ακραία» αντιλαϊκή πολιτική και τη βία του αστικού κράτους, να θολώσουν τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές, ανάμεσα στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα από τη μια και την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου από την άλλη.

Η ομόθυμη καταδίκη τέτοιων πράξεων και φαινομένων δεν μπορεί να γίνει πλυντήριο για το αστικό πολιτικό σύστημα. Για το γεγονός πρώτα απ' όλα της στρατηγικής σύγκλισης όλων τους στη στήριξη των στόχων του κεφαλαίου, το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων, την εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Για το γεγονός, επίσης, ότι όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, οι φασίστες, οι ναζί κ.λπ. βγήκαν μέσα από τους κόλπους του καπιταλιστικού συστήματος που και τα υπόλοιπα «δημοκρατικά» κόμματα υπηρετούν. Για το γεγονός ότι όλοι τους λιγότερο ή περισσότερο έχουν χαριεντιστεί ή ακόμα χαριεντίζονται με τα φασιστοειδή της ΧΑ, άλλοτε διατηρώντας διαύλους επικοινωνίας μαζί τους, άλλοτε υιοθετώντας την επιχειρηματολογία τους και αναπαράγοντας τον αντικομμουνισμό τους, άλλοτε φωτογραφιζόμενοι πλάι - πλάι σε εκδηλώσεις.

Για αυτό ο λαός δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις φραστικές «καταδίκες της φασιστικής βίας» από ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, που υπηρετεί τα κέρδη του κεφαλαίου των αφεντικών, στα οποία οι χρυσαυγίτες λειτουργούν ως μπράβοι. Ουτε βεβαίως να υιοθετήσει τη θεωρία των «δύο άκρων», δηλαδή την προσπάθεια εξίσωσης της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος με την εγκληματική φασιστική δράση.

1707 Γεννιέται ο Σουηδός βοτανολόγος Καρλ Φον Λίνε, «πατέρας» της σύγχρονης βοτανολογίας και εφευρέτης του συστήματος ταξινόμησης φυτών και ζώων.

1868 Πεθαίνει ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης, γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στρατιωτικός και πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός (26/5/1862 - 11/10/1862).

1875 Ξεκινά τις εργασίες του στην Γκότα το ιδρυτικό Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (23-26/5/1875). Το κόμμα προήλθε από την ενοποίηση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Γερμανίας, με ηγέτες τον Μπέμπελ και τον Β. Λίμπκνεχτ, και της Γενικής Γερμανικής Εργατικής Ενωσης (οπορτουνιστικό κόμμα, λασαλικό), με ηγέτες τον Χαζενκλέβερ και τον Τέλκε. Για να ενωθούν, έπρεπε να επεξεργαστούν κοινό Πρόγραμμα του Κόμματος. Προηγουμένως, έδωσαν το Πρόγραμμα στον Μαρξ για παρατηρήσεις, οι οποίες συνοψίστηκαν στο έργο «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα». Το Πρόγραμμα, βεβαίως, ήταν οπορτουνιστικό σε ζητήματα όπως η εργατική τάξη ως επαναστατική τάξη, τα μεσαία στρώματα και η σχέση τους με τις άλλες τάξεις, οι σκοποί της πάλης του Κόμματος και το κράτος, η πρώτη κατώτερη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, η οικοδόμησή της και η διανομή του κοινωνικού προϊόντος που παράγεται σ' αυτήν τη φάση, ο διεθνισμός και άλλα ζητήματα, αποκαλύπτοντας πόσο αυστηρά ο Μαρξ αντιμετώπιζε θεωρητικά ζητήματα (ήταν ανυποχώρητος σε ζητήματα αρχών), προκειμένου να είναι αποτελεσματική η δράση του Κόμματος. Δίνει, ταυτόχρονα, ένα πρώτο δείγμα της αντίληψής του για την πάλη στις συνθήκες καπιταλισμού, αλλά και για την ουσία του κράτους της εργατικής τάξης και την οικονομία στην πρώτη, κατώτερη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας.

1911 Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, στο πλαίσιο του αστικού εκσυγχρονισμού.

1917 Γεννιέται ο Αμερικανός μετεωρολόγος Εντουαρντ Λόρεντζ, που ανέπτυξε τη «θεωρία του χάους» και εισήγαγε τον όρο «το σύνδρομο της πεταλούδας».

1920 Η Σοσιαλδημοκρατική Ενωση της Ινδονησίας μετασχηματίζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας υπήρξε το πρώτο ΚΚ από την ασιατική ήπειρο που έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

1924 Συνέρχεται το 13ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων), το πρώτο Συνέδριο χωρίς τον Β. Ι. Λένιν, ο οποίος είχε πεθάνει στις 21 Γενάρη του ίδιου χρόνου.

1941 Καθώς η Μάχη της Κρήτης συνεχίζεται, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η ελληνική κυβέρνηση φεύγουν από το νησί και μεταβαίνουν στην Αίγυπτο.

1966 Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύσσει τη Βρετανία ο πρωθυπουργός των Εργατικών Χάρολντ Ουίλσον, καθώς η απεργία των ναυτεργατών βρίσκεται ήδη μια βδομάδα σε εξέλιξη. Πρόκειται για την πρώτη απεργία των Βρετανών ναυτεργατών από το 1911. Μετά την κήρυξη έκτακτης ανάγκης, η απεργία λύθηκε την 1η Ιούνη και αφού είχε επέλθει ορισμένος συμβιβασμός με τους πλοιοκτήτες στο θέμα των μισθών.

1967 Με γράμμα του προς την Κομματική Οργάνωση (μ.λ.) Τασκένδης, ο Νίκος Ζαχαριάδης εκφράζει την αντίθεσή του με την πολιτική του ΚΚ Κίνας.

1979 Ο υποψήφιος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Καρλ Κάρστενς εκλέγεται Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Ο Κάρστενς υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.