Σχολιάζει ο Π. Σκουρλέτης στην κυριακάτικη «Αυγή» για το ΚΚΕ: «...Δεν μπορεί να αρνείσαι το αυτονόητο μπροστά στη σημερινή μνημονιακή λαίλαπα που δεν είναι άλλο από την αναγκαία ενότητα για την ανατροπή της. Δεν μπορεί να επιδιώκεις συμμαχίες έξω και πέρα από τα επίδικα της συγκυρίας και να οδηγείσαι τελικά να συμφωνείς μόνο με τον εαυτό σου».
Ζητάνε ενότητα για την ανατροπή του μνημονίου. Που μέχρι να αποφανθούν ότι δεν θα κάνουν καμία μονομερή ενέργεια ήταν «καταγγελία», η οποία μετά μετατράπηκε σε επανεξέταση και αναστολή! Ζητάνε το ΚΚΕ να συμμαχήσει μαζί τους, άρα και με τον Καμμένο, την Κατσέλη, το παλιό γνωστό ΠΑΣΟΚ που έχει μετοικήσει στον ΣΥΡΙΖΑ και όλοι μαζί να αναστείλουν, επανεξετάσουν, καταργήσουν (;) το μνημόνιο και να διαχειριστούν παρέα την αστική εξουσία και την ευρωενωσιακή στρατηγική που το γέννησαν. Είναι προφανές πως δεν ζητάνε απ' το ΚΚΕ τίποτα λιγότερο απ' το να πάψει να υφίσταται ως τέτοιο, να απεμπολήσει τη στρατηγική του και να πιάσει στασίδι στον προθάλαμο της αστικής διαχείρισης. Οι θέσεις του ΚΚΕ είναι σύμφωνες με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των μονοπωλίων και της ευρωενωσιακής του συμμαχίας. Αλλα είναι τα επίδικα της συγκυρίας για το ΚΚΕ, άλλα για τους επίδοξους διαχειριστές της αστικής εξουσίας. Ας μην ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη με τα περί ενότητας και συμμαχίας οι λάτρεις του Ομπάμα, των αστικών κυβερνήσεων του Νότου, οι αποδέκτες του χειροκροτήματος της αστικής τάξης.
Οι ενστάσεις της «Δράσης»
Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο τι είναι αυτό που προκάλεσε εντύπωση στη «Δράση», όσον αφορά στην εγκληματική επίθεση των μπράβων της εργοδοσίας στους μετανάστες εργάτες γης. «Αυτό που μας προξενεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι ενώ έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα να απασχολεί κανείς νόμιμα με πολύ χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές ανθρώπους για αγροτικές εργασίες, το καθεστώς της "μαύρης" εργασίας μεταναστών με όρους συχνά καταναγκαστικούς συνεχίζεται από κάποιους παραγωγούς στη Μανωλάδα, με πλήρη ανοχή του κράτους εδώ και χρόνια», σημειώνει στην ανακοίνωσή της.
Το «δίλημμα» το οποίο θέτει η «Δράση» στους μεγαλοϊδιοκτήτες - παραγωγούς είναι περίπου το παρακάτω: Τους καλεί να βάλουν στο ζύγι από τη μια τη νόμιμη πάμφθηνη εκμετάλλευση κι από την άλλη την παράνομη απασχόληση μεταναστών, που ενίοτε τους οδηγεί σε «ακρότητες», και να διαπιστώσουν πως η πρώτη τους συμφέρει περισσότερο. Στην πραγματικότητα, όμως, όσο ενισχύεται το αντεργατικό - αντιλαϊκό οπλοστάσιο με νόμους και ρυθμίσεις, τόσο φουντώνει δίπλα του η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, ακόμα και στις πιο ακραίες μορφές της. Κι αν η «Δράση» θέλει να παραστήσει τη «φωνή της λογικής», η εργατική τάξη ένα πράγμα πρέπει να έχει στο νου της: Οι καπιταλιστές δε θα περιοριστούν στα «νόμιμα μέσα» που διαθέτουν για να εντείνουν την εκμετάλλευση και δεν πρόκειται να τσιγκουνευτούν τις σφαίρες ή άλλες μορφές καταπίεσης απέναντι στους εργαζόμενους όταν στέκονται εμπόδιο στο κυνήγι του κέρδους.
Για μια Αθήνα παραδομένη στο κεφάλαιο
Πιστή στο όραμά της για μια Αθήνα παραδομένη στο μεγάλο κεφάλαιο, μεγαλοξενοδόχους και μεγαλεμπόρους, η δημοτική αρχή της πρωτεύουσας ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνει σήμερα (μέσω της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών του δήμου) το Travel Trade Athens 2013. Σκοπός, η «τουριστική προβολή της Αθήνας και η προώθηση της πόλης ως αυτόνομου ταξιδιωτικού προορισμού».
Επισήμως, «80 διεθνείς τουριστικοί παράγοντες κάθονται στο ίδιο τραπέζι με εκπροσώπους 100 ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων και αναλύουν τις εξελίξεις στη διεθνή αγορά τουρισμού και συνεδρίων». Παρίστανται εκπρόσωποι φορέων όπως η Παγκόσμια Ομοσπονδία Τουρισμού Νεότητας (WYSE), η Διεθνής Ενωση Διοργανωτών Συνεδρίων (MPI), ο Διεθνής Σύνδεσμος Τουρισμού Gay & Lesbian (IGLTA), πραγματοποιούνται συναντήσεις μεταξύ φορέων και επιχειρήσεων.
Ολη αυτή η έγνοια τους γύρω από μεγαλολεφτάδες και τουριστικά πακέτα του εξωτερικού σε μια πόλη - βιτρίνα, με εξοβελισμένο από το κέντρο τον λαϊκό παράγοντα, ενώ τα πλατιά λαϊκά στρώματα της πρωτεύουσας όχι διακοπές δεν μπορούν να προγραμματίσουν, αλλά δυσκολεύονται να βγάλουν το μήνα.
Να τους ζήσει!
Γεννητούρια στο «Ριζοσπάστη». Η γυναίκα του συναδέλφου Νίκου Τσακανίκα, Αθηνά, έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι 3,350 κιλών. Τους ευχόμαστε ολόψυχα να τους ζήσει.
Σάπιο είναι το σύστημα
Με αφορμή τη δίκη του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Ακη Τσοχατζόπουλου, που κατηγορείται για τη διακίνηση μαύρου χρήματος, από τις μίζες για τα υποβρύχια και τους πυραύλους «ΤΟR - M1», γέμισε ξανά ο τόπος με «κήρυκες της κάθαρσης». Οι μηχανισμοί της αστικής προπαγάνδας, αξιοποιώντας υπαρκτά σκάνδαλα - που γεννιούνται και αναπαράγονται στο έδαφος του καπιταλισμού και της διαπλοκής του κεφαλαίου με τα κόμματά του - προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό ότι για την κρίση ευθύνονται τάχα οι «κλέφτες» και «ανέντιμοι» πολιτικοί, που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα. Προκειμένου να το πετύχει, η αστική τάξη δε διστάζει να απαξιώσει μερίδα του πολιτικού της προσωπικού, ακόμα και να το στείλει φυλακή. Τα κόμματά της αποποιούνται προβεβλημένα μέχρι χτες στελέχη τους, για να προσποιηθούν την «αυτοκάθαρσή» τους και να δρομολογήσουν την αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος.
Το όλο σκηνικό έχει στόχο να συγκαλύψει την ουσία. Το υπαρκτό σκάνδαλο με τις μίζες για τους εξοπλισμούς είναι συνέπεια μιας από τις πιο συνηθισμένες μεθόδους των μονοπωλίων για να κλείνουν τις «δουλειές» τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη» (SIPRI), οι πωλήσεις των 100 μεγαλύτερων πολυεθνικών κατασκευαστριών όπλων παγκοσμίως ανήλθαν τη διετία 2010 - 2011 σε 821 δισ. δολάρια. Συνολικά εκτιμάται ότι ο παγκόσμιος τζίρος όπλων μόνο για το 2011 έφτασε στο αστρονομικό ποσό των 1,75 τρισεκατομμυρίων δολαρίων! Σ' αυτό το αλισβερίσι η Ελλάδα παραμένει από τους καλύτερους πελάτες των πολυεθνικών. Τα τεράστια ποσά φέρνουν εξωφρενικά κέρδη. Αντανακλούν έντονους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς και γι' αυτό γεννούν σκάνδαλα. Οι πολυεθνικές δίνουν χρήμα κάτω από το τραπέζι προκειμένου να κλείσουν τις παραγγελίες με τις αστικές κυβερνήσεις και να συνεχίσουν να αυγατίζουν τα κέρδη τους.
Οι μίζες και τα σκάνδαλα δεν συνοδεύουν μόνο τις αγοραπωλησίες όπλων. Τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ γέμισαν με μαύρο χρήμα από τη «Ζήμενς» προκειμένου το γερμανικό μονοπώλιο να εξασφαλίσει παραγγελίες δισ. ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο. Στο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και αργότερα των δομημένων ομολόγων, οι κυβερνήσεις επέτρεψαν σε μια δράκα καπιταλιστές, ξένους και ντόπιους τραπεζίτες, να λεηλατήσουν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Στο «γαλαζοπράσινο» σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου αποκαλύφθηκε πως επιχειρηματικοί όμιλοι και οφσόρ εταιρείες προχώρησαν στην αρπαγή της δημόσιας περιουσίας. Τα συγκεκριμένα σκάνδαλα αποδόθηκαν από το αστικό σύστημα στους προσωπικούς χειρισμούς κάποιων «επίορκων» πολιτικών και υπουργών και στη συνέχεια κουκουλώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Ολα έγιναν για να συγκαλυφθεί ότι είναι απόρροια των δεσμών αίματος που διατηρεί το εκάστοτε αστικό πολιτικό προσωπικό με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα μονοπώλια, ακόμα κι αν δεχτεί κανείς ότι δεν είναι όλοι οι αστοί πολιτικοί ανέντιμοι και διαπλεκόμενοι. Ο λαός πρέπει να απαιτεί την τιμωρία των φυσικών ενόχων για τα σκάνδαλα, χωρίς να αποπροσανατολίζεται από το κύριο: Οτι η σαπίλα του αστικού πολιτικού συστήματος είναι αντανάκλαση του ίδιου του καπιταλισμού, που γεννά διαφθορά και διαπλοκή. Οτι την κρίση δεν την προκάλεσε η ρεμούλα ορισμένων πολιτικών, αλλά είναι ενδογενής του καπιταλισμού, συνέπεια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων από τους πλουτοκράτες, για τους οποίους δουλεύει συνολικά το πολιτικό σύστημα. Εκεί πρέπει να στρέψει την προσοχή του ο λαός, δυναμώνοντας την πάλη του ενάντια στα μονοπώλια και τα κόμματα που τα υπηρετούν.
Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ξεχαρβαλώνουν τις εργασιακές σχέσεις
Γρηγοριάδης Κώστας
Σύμφωνα με την Eurostat, η Ελλάδα είχε το 2012 το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό (7,7%) μερικής απασχόλησης στην Ευρωζώνη, έναντι 21,4% που είναι ο μέσος όρος στα 17 κράτη - μέλη και 19,9% στην ΕΕ. Το 2012 στην ΕΕ υπήρχαν 43 εκατομμύρια μερικώς απασχολούμενοι, εκ των οποίων τα 9,2 εκατομμύρια (21,4%) δήλωσαν ότι επιθυμούν και είναι διαθέσιμοι να απασχοληθούν περισσότερες ώρες. Δηλαδή, βρίσκονται από ανάγκη και όχι από επιλογή σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο στην ΕΕ (66%) και ακολουθούν η Ισπανία (55%), η Λετονία (53%) και η Κύπρος (50%). Η Ολλανδία έχει το υψηλότερο ποσοστό ημιαπασχόλησης στην ΕΕ (49,8%) και ακολουθούν Βρετανία (27%), Γερμανία και Σουηδία (26,5%), Δανία (25,7%), Αυστρία (25,5%) και Βέλγιο (25%). Τα χαμηλότερα ποσοστά μερικής απασχόλησης στην ΕΕ καταγράφονται σε Βουλγαρία (2,4%), Σλοβακία (4,1%), Τσεχία (5,7%), Ουγγαρία (7%) και Ελλάδα (7,7%). Τα στοιχεία δείχνουν τρία πράγματα: Πρώτο, ότι το σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων, που σημαίνει και γενίκευση της μερικής απασχόλησης, έγινε με αργότερους ρυθμούς στην Ελλάδα, εξαιτίας και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν πάντα πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Οι ανατροπές αυτές τώρα επιταχύνονται και στη βάση αυτή αξιοποιούνται τα στοιχεία που παρουσιάζει η Eurostat. Δεύτερο και σημαντικότερο, οι οικονομίες με υψηλή «ανταγωνιστικότητα» είναι αυτές με τα μεγαλύτερα ποσοστά μερικής απασχόλησης. Αρα, το καπιταλιστικό κέρδος απεχθάνεται το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα και γι' αυτό πασχίζει αδιάκοπα να ελαστικοποιεί τις εργασιακές σχέσεις. Τρίτο, επιβεβαιώνεται ότι μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ο λαός δεν μπορεί παρά να πορεύεται προς το χειρότερο. Αν το πρότυπο της ανάπτυξης είναι οι οικονομίες με υψηλή ανταγωνιστικότητα, τότε και στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι πρέπει να περιμένουν ένταση της επίθεσης, προκειμένου να γίνουν ακόμα φθηνότεροι για τα μονοπώλια. Λαϊκή ευημερία, με σταθερή δουλειά και πλήρη απασχόληση, σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Σημαίνει λαϊκή εξουσία και οικονομία και όχι διαχείριση της φτώχειας του λαού με άλλο μείγμα, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ανταγωνιζόμενος τα αστικά κόμματα για την εύνοια της πλουτοκρατίας.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Οχι, δεν είναι «τυχαίοι»
Γρηγοριάδης Κώστας
Η επιχείρηση συγκάλυψης της αλήθειας για όσα έγιναν στη Μανωλάδα συνεχίστηκε και το Σαββατοκύριακο που πέρασε. «Λυτοί και δεμένοι», δημοσιογράφοι, αναλυτές, πολιτικοί, συγγραφείς, πλείστοι άνθρωποι του μεγάλου κεφαλαίου βάλθηκαν να μας πείσουν ότι δεν είναι το κυνήγι του κέρδους αυτό που φέρνει τους εργάτες αντιμέτωπους μέχρι και με πυροβολισμούς, αλλά κάποιοι... «κακοί επαγγελματίες» που εξέθεσαν και τον κλάδο και τη χώρα στο εσωτερικό και διεθνώς.
Κι όμως, την ίδια στιγμή, υπάρχουν πολλά στοιχεία που βεβαιώνουν ότι αυτοί που είχαν απλήρωτους τους εργάτες δεν είναι κάποιοι... τυχαίοι, αλλά διακεκριμένοι επιχειρηματίες στον κλάδο τους. «Η επιχείρηση που είχε απλήρωτους επί έξι μήνες τους μετανάστες στη Μανωλάδα δραστηριοποιείται από το 1985 στη χονδρική πώληση φρούτων και λαχανικών. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, ελέγχει πάνω από το 50% της ελληνικής κατανάλωσης μπανάνας. Το 65% των προϊόντων της καταλήγει στην ελληνική αγορά και το υπόλοιπο εξάγεται» (από δημοσιεύματα στον Τύπο την Παρασκευή).
Αυτές είναι οι επιχειρήσεις που όχι μόνο δεν είναι «κακές» αλλά και δέχονται τους επαίνους των αστικών κυβερνήσεων (το Μάρτη του 2011 ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, έκανε λόγο για «κόκκινο χρυσό» μιλώντας για τους μεγαλοπαραγωγούς της Μανωλάδας). Ετσι «χτίζονται» και τα πρότυπα των επιχειρήσεων, έτσι γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των μονοπωλίων, έτσι ανακάμπτει η καπιταλιστική οικονομία: Με την άγρια εκμετάλλευση των εργατών.
Γλείφουν τα μονοπώλια...
Εξετάσεις στους «διεθνείς τοκογλύφους» και τα μονοπώλια συνεχίζει να δίνει η Χρυσή Αυγή. Τάχα καταγγέλλοντάς τους, με κάθε ευκαιρία τους διαβεβαιώνει ότι θα αναγκάσει τον ελληνικό λαό τους μεν να αποπληρώσει, τους δε να ξεχρεώσει. Μιλώντας στη Μεσσηνία ο βουλευτής των φασιστοειδών Κασιδιάρης επανέλαβε τη θέση των εν Ελλάδι νεοναζί ότι χρειάζεται «άμεσος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους ούτως ώστε να προκύψει ποιο μέρος του (...) είναι παράνομο και επαχθές (...) αυτό θα αρνηθούμε να το πληρώσουμε». Θέση που επαναλαμβάνουν κι άλλα κόμματα και μορφώματα των αστών, άκρως επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Σημαίνει ότι σέρνουν το λαό (ο οποίος ούτε δυο δεκάρες δεν είδε από όλα τα δισ. δανεικά που τσέπωσαν τα μονοπώλια) να δεχτεί να αποπληρώσει στο ακέραιο λεφτά που καρπώθηκαν εξολοκλήρου μεγαλοεργολάβοι κι άλλοι μεγαλοκαρχαρίες, στους οποίους δήθεν εναντιώνεται η Χρυσή Αυγή.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, όντας πειθήνιο όργανο του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οι χρυσαυγίτες δεν θα μπορούσαν παρά να επιτεθούν στο μόνο κόμμα που υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, αναμασώντας όλο το γνωστό τροπάρι το βγαλμένο από τα συρτάρια μυστικών υπηρεσιών τύπου CIA. Αναφερόμενος ο Κασιδιάρης στο ΚΚΕ το χαρακτήρισε «κόμμα εγκλημάτων και προδοσίας», συμπλήρωσε ότι «οι αριστεροί (...) του ΚΚΕ τα αρπάζουν χοντρά στους ΟΤΑ που διοικούν»...
... για να δαγκώσουν το λαό
...Το παπαγάλισμα μιας τέτοιας βρώμικης συστημικής προπαγάνδας ενάντια στο ΚΚΕ έρχεται ενώσω πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στο διεθνή Τύπο που θέτουν ερωτήματα σχετικά με τις πηγές χρηματοδότησης των εν Ελλάδι νεοναζί. Εγραφε σχετικά αρχές Απρίλη η βρετανική εφημερίδα «Guardian»: «Εν μέσω φημών για υποστήριξη από πλούσιους εφοπλιστές, κατάφερε να ανοίξει γραφεία του κόμματος (σ.σ. Χρυσή Αυγή) σε όλη την Ελλάδα». Πρόσφατα δε η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» έκανε λόγο για ασαφή στοιχεία σχετικά με τη χρηματοδότηση του κόμματος.
Παρακάτω, ως τσιράκια του συστήματος και του κάθε είδους πάτρωνα, τα φασιστοειδή, μέρες που ήταν, κοντά στην 21η Απρίλη, δεν μπόρεσαν να μη θυμίσουν τις καταβολές τους. Για «εθνικό καθεστώς του Γιώργου Παπαδόπουλου» μίλησε ο Κασιδιάρης εξωραΐζοντας τα ανδρείκελα αστών και των Αμερικάνων συμμάχων τους που ανέλαβαν την εξουσία ακριβώς για να τσακίσουν το λαό, ανοίγοντας παράλληλα δρόμο και για την τραγωδία της Κύπρου, ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του πρόσθεσε ότι «απαιτείται αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Τα ακραία προβλήματα απαιτούν και ακραίες λύσεις». Λύσεις προφανώς θα υπάρξουν αλλά όχι όπως τις φαντασιώνονται τα φασιστοειδή και τα μονοπώλια. Θα δοθούν με ανειρήνευτο ταξικό αγώνα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου, λαϊκή συμμαχία, για άλλη τάξη στην εξουσία, λαϊκή εξουσία κόντρα στο μεγάλο κεφάλαιο και τους κάθε λογής μπράβους του.
Η χούντα ενίσχυσε το κεφάλαιο
Ανήμερα της μαύρης επετείου κήρυξης της χούντας η «Ελευθεροτυπία» επέλεξε να προβάλει πρωτοσέλιδα δημοσκόπηση, όπου το 30% των ερωτηθέντων φέρεται να θεωρεί πως «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι σήμερα». Στοιχείο που, ανεξάρτητα από το πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι, διαμορφώνει αντικειμενικά συνείδηση τέτοια που να «καλλωπίζει» το προφίλ της χούντας. Σε επιμέρους ζητήματα το 59% εμφανίζεται να απαντά πως η κατάσταση ήταν καλύτερη σε θέματα ασφαλείας, 46% θεωρεί ότι είχε καλύτερη διαβίωση και 24% πιστεύει πως η χώρα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα. Μπρος σε αυτή τη σύγχυση, αξίζει να θυμίσουμε ποιοι ωφελήθηκαν (πέρα από βασανιστήρια, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες για τσάκισμα του λαού).
Είναι αποκαλυπτικά όσα είπε ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος διαβεβαιώνοντας τους εφοπλιστές (19/3/1968): «Θα σας παράσχω το παν (...) Ελθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώσει». Σε αυτό το πλαίσιο τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα, τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν, η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης εντάθηκε, το εργατικό κίνημα βίωσε άγρια καταστολή. Γιατί η χούντα δεν ήταν έργο ορισμένων «ακραίων», αλλά ανάγκη του συστήματος να προστατέψει τα συμφέροντα των πλουτοκρατών. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο σήμερα η υμνωδός της χούντας Χρυσή Αυγή καλεί το κράτος να στηρίξει εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους, μεγαλοξενοδόχους με νέες φοροαπαλλαγές, εγγυήσεις, επιδοτήσεις. Την ίδια περίοδο ενισχύθηκαν από το κράτος οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην ενέργεια, ιδιαίτερα στον τομέα του πετρελαίου, όχι μόνο ο Αμερικανός Τομ Πάπας αλλά και εγχώριοι, όπως επίσης και οι κατασκευαστικοί όμιλοι.
Επί χούντας υπήρξε όργιο διαφθοράς και «ημετεροκρατίας». Ενδεικτικά: Ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε, των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε κατά 75%. Ο Παπαδόπουλος ζούσε σε βίλα του Ωνάση στο Λαγονήσι αντί «συμβολικού ενοικίου». Μάζεψαν περίπου 453 εκατ. δραχμές για να φτιάξουν ένα ναό στην Αθήνα (η ναζιστική Χρυσή Αυγή το θυμήθηκε και ζήτησε πρόσφατα στη Βουλή την ανέγερσή του). Μετά τη χούντα στο ταμείο βρέθηκαν μόλις 47 εκατομμύρια, πάνω από 400 εκατομμύρια εξαφανίστηκαν για «μελέτες», «απαλλοτριώσεις» κ.τ.λ. Μέχρι και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της δικτατορίας, αναγκάστηκε να γράψει «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νεο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κ.ο.κ.)».
Αυτή ήταν η χούντα και αυτοί όσοι ωφελήθηκαν από αυτήν, τα μονοπώλια, σε βάρος φυσικά του λαού που στέναξε σκληρά. Του λαού που στενάζει και σήμερα ως συνέπεια της πολιτικής που συνεχίστηκε να εφαρμόζεται, με άλλους εκφραστές, ίσως πιο «ανθρωπιστές» και «δημοκράτες», αλλά εφαρμόζουν την ίδια υπέρ των μονοπωλίων πολιτική. Οι όποιες προσπάθειες αποπροσανατολισμού του λαού από την αιτία της κακοδαιμονίας του, είτε για να θρέψουν το φίδι, είτε για να συντηρήσουν την κυρίαρχη πολιτική αναβαπτίζοντας ως διαχειριστές της στη συστημική κολυμβήθρα του Σιλωάμ τα αστικά κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου», θα πέσουν στο κενό. Ο οργανωμένος λαός και μνήμη έχει και δύναμη και θέληση και σχέδιο και στόχο να τους προσπεράσει όλους τους, ανοίγοντας δρόμο για τη δική του εξουσία, με το λαό μοναδικό αφέντη στον τόπο του και ιδιοκτήτη όλου του πλούτου που με το μόχθο του παράγει.
Feeds
