Το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου», όπως ονομάστηκε, απασχόλησε για πολλά χρόνια την επικαιρότητα. Στην εποχή του, μάλιστα, έπαιξε ρόλο «καταλύτη» για σοβαρές πολιτικές διεργασίες. Τα χρόνια πέρασαν, Εξεταστικές Επιτροπές έγιναν, τα πορίσματα βγήκαν, παραπομπές πολιτικών προσώπων υπήρξαν, αλλά δίκες δεν έγιναν ποτέ, λόγω παραγραφής. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε με την προχτεσινή οριστική αθώωση όλων των εμπλεκόμενων στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης, που έδωσε αφορμή για πανηγύρια και σχολιασμούς. Ποιο είναι το αποτέλεσμα για το λαό; Ο,τι έγινε, έγινε και πάμε παρακάτω! Η σκανδαλολογία εκείνης της εποχής εξάντλησε γρήγορα την αποστολή της. Βουλή και Δικαιοσύνη έπαιξαν το ρόλο τους ως θεσμοί του αστικού συστήματος στην «ελεγχόμενη» εξέλιξη της υπόθεσης και «όλα μέλι - γάλα». Το πραγματικό σκάνδαλο, όμως, αυτό της κατοχής από τα μοναστήρια και επιχειρηματικούς ομίλους μεγάλων εκτάσεων, με αμφίβολους τίτλους ιδιοκτησίας που πάνε πίσω στην τουρκοκρατία, όπως και οι αλληλοτροφοδοτούμενες σχέσεις κεφαλαίου, εκκλησίας, κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων, έμειναν και παραμένουν στο απυρόβλητο. Το ίδιο γίνεται κάθε φορά που προκύπτει ένα σκάνδαλο και όλοι σκίζουν τα ρούχα τους ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο». Κι επειδή μπροστά μας έχουμε έναν νέο κύκλο Εξεταστικών Επιτροπών, ας θυμάται ο λαός την κατάληξη που είχε (και) το Βατοπέδι, όταν θα ακούει την κυβέρνηση, τη ΝΔ και τους άλλους να τσακώνονται για το ποιος κάνει τις λιγότερες λαμογιές και ποιος είναι περισσότερο διαπλεκόμενος.

Τη μια μέρα ανακοινώνεται ότι αυστηροποιείται το πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο. Την άλλη μέρα, δημοσιοποιείται μια έρευνα της «διαΝΕΟσις» («ερευνητικός» και προπαγανδιστικός φορέας του ΣΕΒ), σύμφωνα με την οποία το 1,6% των φορολογουμένων καλείται να πληρώσει 2,7 δισ. ευρώ ή το 29,5% του συνόλου του φόρου εισοδήματος, επειδή η φορολογική βάση είναι περιορισμένη, με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει ετησίως έως και 16 δισ. ευρώ, ή το 32% των συνολικών ετήσιων εσόδων του. Μάλιστα, η έρευνα σημειώνει με έμφαση ότι το 2011 οι φορολογούμενοι που δήλωναν εισοδήματα στα όρια του αφορολόγητου ορίου (12.000 ευρώ) ανέρχονταν στο 49% του συνόλου και πλήρωναν το 1% των φόρων, ενώ το 2014 το ποσοστό αυτής της κατηγορίας αυξήθηκε στο 68,9% και πλήρωνε το 11% των φόρων. Ολη αυτή η συζήτηση γίνεται την ώρα που μεθοδεύεται η παραπέρα συρρίκνωση του αφορολόγητου και οριστικοποιείται το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων για μετά το 2018. Αντικειμενικά, τόσο τα εισπρακτικά μέτρα της κυβέρνησης, όσο και οι μελέτες τύπου «διαΝΕΟσις», στοχεύουν και συντελούν στην ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων. Πόσο μάλλον που - όπως ακούγεται - η κυβέρνηση «καίγεται» να μαζέψει άμεσα μερικά δισ. ευρώ από τις ρημαγμένες τσέπες του λαού, για να έχει «καβάτζα», αν η διαπραγμάτευση παραταθεί και χρειαστεί τον Ιούλη να ξεπληρώσει δόσεις.