Πέμπτη 23 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

  • Σωματεία - Ομοσπονδίες - Εργατικά Κέντρα: Προετοιμασίες για κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων, με σταθμό τα συλλαλητήρια στις 7 Απρίλη.
  • «Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων»: Η τοποθέτηση των Ευρωπαίων βιομηχάνων επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του και προδιαγράφει την ένταση της αντεργατικής επίθεσης.
  • Δακοκτονία: Με τα «πετσοκομμένα» κονδύλια έρχονται αντιμέτωποι, για μια ακόμα χρονιά, οι μικρομεσαίοι ελαιοπαραγωγοί.
  • Ιστορία: Η απεργία των εργατών στα εργοστάσια της Ελευσίνας το 1929.
Συνελεύσεις σωματείων

-- Το Σωματείο Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία της Ρόδου «Amilia Mare» και «Paradise Village» του ομίλου «Aldemar» καλεί στην ετήσια τακτική απολογιστική Γενική Συνέλευση σήμερα, Πέμπτη, στις 7 μ.μ., στο γραφείο του Σωματείου.

-- Το Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Γηροκομείων, Εργαστηρίων, Διαγνωστικών Κέντρων και συναφών χώρων προχωρά σε Γενική Συνέλευση, την Τρίτη 28/3 στις 5 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας.

-- Γενικές Συνελεύσεις πραγματοποιούν τα παραρτήματα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, όπου συζητούν και σχεδιάζουν τη δράση τους. Σήμερα και αύριο Συνελεύσεις πραγματοποιούν τα εξής παραρτήματα: Σήμερα, Πέμπτη, τα παραρτήματα Κέντρου (6.30 μ.μ., Βερανζέρου 1) και Ιλίου - Καματερού (6.30 μ.μ., Μενελάου 33 και Χρυσηίδος). Αύριο Παρασκευή, το παράρτημα Βύρωνα - Καισαριανής - Ζωγράφου (6.30 μ.μ., Περιάνδρου 18).

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ - ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Προετοιμασίες κλιμάκωσης του αγώνα με σταθμό τα συλλαλητήρια στις 7 Απρίλη

Από τη χτεσινή Γενική Συνέλευση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας
Από τη χτεσινή Γενική Συνέλευση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας
Στη μάχη για την επιτυχία των συλλαλητηρίων που οργανώνει το ΠΑΜΕ την Παρασκευή 7/4, μέρα κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί η επόμενη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, μπαίνουν Σωματεία, Επιτροπές Αγώνα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, στο πλαίσιο της συνολικότερης προσπάθειας για κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, με κινητοποιήσεις και πανεργατική απεργία, ενάντια στο νέο γύρο επίθεσης που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κουαρτέτο προς όφελος του κεφαλαίου.

Στην Αθήνα το συλλαλητήριο στις 7/4 θα γίνει στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια, ενώ στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί στις 7 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου. Στον Πειραιά, συλλαλητήριο θα γίνει στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Οσον αφορά τις άλλες πόλεις της χώρας, ήδη έχει ανακοινωθεί το συλλαλητήριο που οργανώνει το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Σαπφούς.

Παράλληλα, κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία αποφασίζουν τη συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια και οργανώνουν τη δράση τους ώστε να φτάσει το κάλεσμα πλατιά στους εργαζόμενους.

Τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο της Αθήνας δηλώνουν με ψήφισμα της Γενικής τους Συνέλευσης οι εργαζόμενοι στη φαρμακοβιομηχανία «Boehringer Ingelheim Ελλάς ΑΕ».

Αντίστοιχα, κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο απευθύνει το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής. Αναφερόμενο, μάλιστα, στην πρόσφατη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους εργοδότες του κλάδου (ΣΕΤΕ), σχολιάζει πως οι στόχοι των μεγαλοξενοδόχων πιάνονται μέσα από την κάθετη πτώση του μέσου μισθού στον κλάδο, την εδραίωση των αντεργατικών μέτρων που έχουν παρθεί και όσων ακόμα φέρνει μαζί της η δεύτερη «αξιολόγηση».

Ιδιωτικοί Υπάλληλοι Αθήνας: Να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο η φωνή του σωματείου

Τη συμμετοχή του στο συλλαλητήριο στις 7 Απρίλη στην Ομόνοια αποφάσισε, χτες, στη Γενική του Συνέλευση, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, ενώ συζητήθηκε επίσης η ανάγκη να ενταθεί η προσπάθεια για προετοιμασία απεργιακής απάντησης στα νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Την εικόνα από τα προβλήματα σε μια σειρά από χώρους δουλειάς, όπου παρεμβαίνει ή απευθύνεται το σωματείο, μετέφερε εισηγητικά ο πρόεδρός του, Γιώργος Χαρβαλιάς. Απολύσεις, πιέσεις για την επίτευξη των «στόχων» της επιχείρησης, ωράρια - λάστιχο και βάρδιες που αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, μισθοί που δεν φτάνουν ούτε για την πρώτη βδομάδα του μήνα, είναι κοινός παρονομαστής στην καθημερινότητα των εργαζομένων.

Υπενθύμισε ακόμα ότι το προηγούμενο διάστημα το σωματείο οργάνωσε αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια σε απολύσεις, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις παρεμβάσεις ενάντια στην απόλυση εργαζόμενης από αλυσίδα κέντρων αισθητικής μετά τη συμμετοχή της στην απεργία στις 8 Δεκέμβρη. Επίσης, έδωσε το «παρών» σε μια σειρά εργατικές διαφορές και έκανε παρεμβάσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας. Ξεχωριστή σημασία έχει ακόμα η σύσκεψη της Επιτροπής Ανέργων που οργάνωσε το σωματείο το προηγούμενο διάστημα, κάνοντας πράξη την απόφαση της προηγούμενης συνέλευσης για επανασύστασή της.

Την πείρα που έχει συγκεντρώσει το σωματείο από τη συστηματική λειτουργία των γραφείων του μετέφεραν μέλη της διοίκησης. Οπως είπαν, κάθε μέρα εργαζόμενοι καταγγέλλουν εργοδότες που τους οφείλουν δεδουλευμένα πολλών μηνών. Αλλοι, ιδιαίτερα σε μικρά γραφεία, περιγράφουν πως μια μέρα πήγαν στη δουλειά και βρήκαν μπροστά τους λουκέτο. Στο έδαφος αυτό, οι συνδικαλιστές εξήγησαν πως η φωνή του σωματείου πρέπει να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο, προκειμένου να μη θεωρήσει «χαμένους» τους μισθούς και τη θέση εργασίας του, να μην παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, αλλά και για να παλέψει ενάντια στα μέτρα που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του.

Τις δυσκολίες που συναντούν οι νέες εργαζόμενες μητέρες, τα νέα ζευγάρια, μετέφερε μια εργαζόμενη. Αναφέρθηκε στις εργαζόμενες στις εταιρείες δημοσκοπήσεων, που αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τον 9ο μήνα της κύησης για να καταφέρουν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα για την άδεια μητρότητας.

Τέλος, το σωματείο κάλεσε τους εργαζόμενους να ενισχύσουν τον αγώνα των συναδέλφων τους στην «Καρυπίδης», που είναι 14 μήνες απλήρωτοι. Για το σκοπό αυτό το σωματείο έχει προμηθευτεί κουπόνια ενίσχυσης που διακινήθηκαν στη συνέλευση.

Σήμερα η κινητοποίηση του Συνδικάτου Μετάλλου

Τη διεκδίκηση για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) με την ανάγκη να υψωθεί τείχος αντίστασης στα νέα μέτρα συνδυάζει το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, προχωρώντας σε κινητοποίηση σήμερα, Πέμπτη, στις 6 μ.μ., με συγκέντρωση στην Ομόνοια και στη συνέχεια πορεία στο υπουργείο Εργασίας.

Οι μεταλλεργάτες απαιτούν: Να έρθει για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής το σχέδιο νόμου των συνδικάτων για την επαναφορά των ΣΣΕ. Επαναφορά των τελευταίων υποχρεωτικών κλαδικών ΣΣΕ σε ισχύ. Επαναφορά των επιχειρησιακών και τοπικών Συμβάσεων, όπου υπήρχαν, σε Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, «Χαλυβουργική», Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, ΕΑΣ και αλλού. Να επανέλθει το θεσμικό πλαίσιο περί υποχρεωτικότητας, επεκτασιμότητας και μετενέργειας των ΣΣΕ. Επίσης, διεκδικούν να καταργηθούν το «σκλαβοπάζαρο» και οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο. Να ληφθούν μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους και να χορηγηθεί οικονομική ενίσχυση μπροστά στο Πάσχα σε όλους τους ανέργους. Να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα που οφείλουν οι εργοδότες σε εκατοντάδες εργαζόμενους του κλάδου.

Παράλληλα, αύριο, Παρασκευή, το Συνδικάτο καλεί σε σύσκεψη, στις 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (3ος όροφος), με θέμα την προετοιμασία του συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ στις 7 Απρίλη στον Πειραιά.

Παράσταση διαμαρτυρίας από σωματεία της Αχαΐας

Παράσταση διαμαρτυρίας σήμερα, Πέμπτη, στις 10 π.μ., στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας οργανώνουν σωματεία και φορείς της Αχαΐας, διεκδικώντας λύσεις στα οξυμένα προβλήματα εργαζομένων και ανέργων. Στην κινητοποίηση καλούν τα Συνδικάτα Οικοδόμων Πάτρας, Ποτών και Τροφίμων Ν. Αχαΐας, Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Ν. Αχαΐας, ο Σύνδεσμος Σιδηροδρομικών Πελοποννήσου (παράρτημα Ν. Αχαΐας), τα Σωματεία Συνταξιούχων ΟΑΕΕ και ΙΚΑ.

«Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν», αναφέρουν τα σωματεία στην ανακοίνωσή τους και καλούν το λαό της περιοχής να προετοιμαστεί για να δώσει απεργιακή απάντηση στα νέα μέτρα που θα φέρει το κλείσιμο της «αξιολόγησης» το επόμενο διάστημα.

Αλλες πρωτοβουλίες

-- Περιοδείες και εξορμήσεις οργανώνει σήμερα, Πέμπτη, το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, μεταξύ άλλων στους εργαζόμενους στα «hot spots» στη Μόρια και στο Καρά Τεπέ.

-- Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα μέτρα οργανώνει σήμερα, Πέμπτη, η Λαϊκή Επιτροπή Μενιδίου, στις 6.30 μ.μ., στην κεντρική πλατεία.

-- Σε σύσκεψη εργαζομένων και συνδικαλιστών της Καβάλας καλούν σήμερα, Πέμπτη, στις 6.30 μ.μ., στο ξενοδοχείο ΕΣΠΕΡΙΑ τα Σωματεία Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Οικοδόμων και Συνταξιούχων ΙΚΑ Καβάλας.

«ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΠΥΛΩΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ»
Πυλώνας στήριξης της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων

Χαρακτηριστικό το κείμενο θέσεων της BusinessEurope, φορέα των βιομηχάνων και άλλων μεγαλοεργοδοτών της ΕΕ

Πίσω από ευφημισμούς του τύπου «Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων», βρίσκεται η σύγχρονη σκλαβιά που φέρνει στους εργαζόμενους η στρατηγική του κεφαλαίου
Πίσω από ευφημισμούς του τύπου «Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων», βρίσκεται η σύγχρονη σκλαβιά που φέρνει στους εργαζόμενους η στρατηγική του κεφαλαίου
Η άσκηση συντονισμένων αντεργατικών πολιτικών για την ακόμα μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης στο πλαίσιο της διαβούλευσης που πραγματοποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη δημιουργία ενός μηχανισμού που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται «Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων» (ΕΠΚΔ), αλλά στην πράξη είναι ένας ακόμα «πυλώνας» για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Σε συντομία, υπενθυμίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στις 8/3/2016 το πρώτο προκαταρκτικό σχέδιο για έναν ΕΠΚΔ, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την έναρξη της σχετικής διαβούλευσης. Σήμερα η συζήτηση αυτή έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί και αναμένεται η υποβολή της τελικής πρότασης από την Επιτροπή. Οπως επισημαίνεται, ο ΕΠΚΔ θα αποτελέσει «ένα πλαίσιο αναφοράς για τον έλεγχο των εργασιακών και κοινωνικών επιδόσεων των συμμετεχόντων κρατών - μελών». Πρακτικά, στόχος της ΕΕ είναι ο ΕΚΠΔ να αποτελέσει ένα μηχανισμό ελέγχου, καταγραφής, διαμόρφωσης και από κοινού υλοποίησης πολιτικών, τόσο για τη στήριξη, ενίσχυση και προώθηση νέων δεσμών μέτρων στην αγορά εργασίας, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της ΕΕ, όσο και για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης που γεννά ο καπιταλισμός, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη για τους κεφαλαιοκράτες «κοινωνική συνοχή».

Το χαρακτηριστικό κείμενο που παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης», είναι οι θέσεις που διατυπώνει για τον «πυλώνα» η ένωση BussinessEurope, ο βασικός φορέας των βιομηχάνων και άλλων εργοδοτών στην ΕΕ (μέλος του οποίου είναι και ο ΣΕΒ). Μέσα από την τοποθέτησή τους, επιβεβαιώνεται ανάγλυφα ο πραγματικός, ταξικός χαρακτήρας του ΕΠΚΔ, επιβεβαιώνεται ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, από την οποία τα ευρωπαϊκά μονοπώλια προσδοκούν να κυριαρχήσουν έναντι των αντιπάλων τους, σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Ενταση της εκμετάλλευσης για την «παγκόσμια ανταγωνιστικότητα» της ΕΕ

Η BusinessΕurope ξεκαθαρίζει χαρακτηριστικά ότι «υπάρχει ήδη μια ισχυρή κοινωνική διάσταση στην Ευρώπη» (!) και άρα αυτό που χρειάζεται δεν είναι άλλα κοινωνικά δικαιώματα, αλλά το«πώς η κοινωνική Ευρώπη θα συμβάλει στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης». Παράλληλα, παρουσιάζει αναλυτικά το κάλπικο ιδεολόγημα ότι η ευημερία των εργαζομένων περνά μέσα από την ευημερία των επιχειρήσεων.

Για την BusinessΕurope:

  • «Τα κοινωνικά προβλήματα της Ευρώπης δεν οφείλονται σε έλλειμμα της κοινωνικής πολιτικής αλλά σε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Οι κοινωνικές προκλήσεις μας θα αντιμετωπιστούν μόνο μέσω της οικονομικής ανάπτυξης, δημιουργίας νέου πλούτου και επέκτασης της απασχόλησης. Και είναι οι εταιρείες που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών μέσω επενδύσεων στην Ευρώπη, δημιουργώντας περισσότερη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Για αυτό βασίζονται σε ένα επιχειρηματικά ανταγωνιστικό περιβάλλον...».
  • «Ο πιο αποτελεσματικός και βιώσιμος τρόπος για τη βελτίωση της κοινωνικής διάστασης είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης παγκοσμίως και ως εκ τούτου της δημιουργίας θέσεων εργασίας...».
  • «Ο πυλώνας θα πρέπει εξαρχής να θεωρείται ως μέρος μιας συνολικής οικονομικής και κοινωνικής στρατηγικής που θα προωθεί την αύξηση του ανταγωνισμού των οικονομιών μας, την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κοινωνική συνοχή...».

Πρόκειται για το γνωστό παραμύθι περί «νέων θέσεων εργασίας» και «κοινωνικής ευημερίας» από την καπιταλιστική ανάπτυξη, το οποίο διαψεύδει η ίδια η πείρα των εργαζομένων, οι οποίοι τόσο σε περιόδους ανάπτυξης, όσο και σε κλάδους με ρυθμούς ανάπτυξης και μέσα στην κρίση, έβλεπαν και βλέπουν τα δικαιώματά τους να χτυπιούνται συνεχώς, στο όνομα και πάλι του «επιχειρηματικά ανταγωνιστικού περιβάλλοντος».

Στην κατεύθυνση αυτή, η BusinessΕurope μέσα από τον ΕΠΚΔ προσβλέπει στο «σχεδιασμό των κριτηρίων συγκριτικής αξιολόγησης που θα μπορούν να λειτουργήσουν ως πυξίδα για τις αναγκαίες εθνικές μεταρρυθμίσεις των αγορών εργασίας, της εκπαίδευσης, των συστημάτων κατάρτισης και των κοινωνικών συστημάτων σε όλα τα κράτη - μέλη». Να, λοιπόν, οι άξονες στους οποίους επικεντρώνουν οι Ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες, προωθώντας νέες αντεργατικές αναδιαρθρώσεις: Αγορά εργασίας, συστήματα εκπαίδευσης - κατάρτισης, συνταξιοδοτικά - προνοιακά συστήματα.

Υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι αυτές οι αντεργατικές πολιτικές πρέπει να προωθούνται συντονισμένα σε όλα τα κράτη - μέλη, προσθέτουν: «Ο πυλώνας θα πρέπει να παίρνει υπόψη του τις στενές διασυνδέσεις μεταξύ των οικονομικών και των αγορών εργασίας και το γεγονός ότι οι πολιτικές επιλογές σε ένα κράτος - μέλος επιδρούν στα άλλα κράτη - μέλη».

Ενίσχυση της «ευελιξίας» σε όλα τα επίπεδα της αγοράς εργασίας

Για την αγορά εργασίας η BusinessΕurope είναι σαφής: «Στοχεύουμε στην ανανέωση των αρχών της ευελφάλειας» (σ.σ. η περίφημη "flexicurity", προπαγανδιστική έννοια που δηλώνει τη δήθεν προσπάθεια να ταιριάξει τα αταίριαστα, την "ευελιξία" των μορφών εργασίας με τη δημιουργία συνθηκών ασφάλειας για τους εργαζόμενους).

«Μια ανανεωμένη στρατηγική της ευελφάλειας», προσθέτουν, «θα πρέπει να επικεντρωθεί στα εξής:

  • Την επίτευξη δίκαιης, δυναμικής, κινητής και χωρίς αποκλεισμούς αγοράς εργασίας.
  • Τη διασφάλιση ότι τα κοινωνικά δικαιώματα μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να παραμένουν αντίστοιχα στις τρέχουσες και μελλοντικές συνθήκες - πλαίσιο και στις νέες και πιο ποικιλόμορφες σταδιοδρομίες.
  • Τη διασφάλιση της συνέχισης της απασχολησιμότητας, που είναι ιδιαίτερα σημαντική για την αντιμετώπιση των δημογραφικών αλλαγών στην Ευρώπη, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο ζωτικής σημασίας την κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων ανθρώπινων πόρων.
  • Τη διασφάλιση ότι οι εταιρείες έχουν αρκετή ευελιξία για την προσαρμογή του εργατικού δυναμικού τους στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, π.χ. από την άποψη του χρόνου εργασίας, των μισθών και των συμβάσεων, και
  • Την εφαρμογή των προϋποθέσεων για την ομαλή μετάβαση των εργαζομένων στην αγορά εργασίας μεταξύ θέσεων εργασίας, τομέων και καθεστώτων απασχόλησης, σεβόμενη την πολυμορφία των πρακτικών εργασιακών σχέσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Στην πραγματικότητα, τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια περιγραφή της παραπέρα έντασης της εργασιακής ζούγκλας, με κριτήριο τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου στις «μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες»: Εργάτες χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλειά. Συνεχής εναλλαγή περιόδων εργασίας - ανεργίας - υπεραπασχόλησης - υποαπασχόλησης. Συνεχής «ευελιξία» σε μισθούς και συμβάσεις εργασίας. Διαρκής αλλαγή καθηκόντων, ειδών, κλάδων εργασίας και διαρκής κατάρτιση για να ανταποκρίνονται σε αυτήν τη συνεχή αλλαγή.

Αυτά τα μέτρα, λένε το κεφάλαιο και τα όργανά του, θα πρέπει να τα συνοδεύουν «κοινωνικές πολιτικές», με στόχο να διαχειριστούν την εφιαλτική πραγματικότητα που διαμορφώνουν για τους εργαζόμενους, να αμβλύνουν τις αντιδράσεις, να εξασφαλίσουν την «κοινωνική συνοχή»...

Μειώσεις μισθών, διευκόλυνση απολύσεων και νέες απαλλαγές για το κεφάλαιο

Προχωρώντας παραπέρα, η BusinessEurope υπογραμμίζει ότι μεταξύ των κριτηρίων - δεικτών που θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των εθνικών μεταρρυθμίσεων είναι:

  • «Η μείωση του κόστους εργασίας ώστε να διευκολυνθούν η δημιουργία θέσεων εργασίας και η ένταξη στην αγορά εργασίας.
  • Η ένταξη στην αγορά εργασίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας εμποδίζονται εκεί όπου το μη μισθολογικό κόστος εργασίας είναι υπερβολικά υψηλό. Υπάρχει συνεπώς ανάγκη να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας.
  • (...) Οι προσπάθειες των κρατών - μελών να στραφούν στη μεταφορά των φόρων από την εργασία, για παράδειγμα σε άλλους φόρους, με τέτοιο τρόπο που να διασφαλίζει ότι αυτό δεν εμποδίζει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις ή δεν οδηγεί σε αύξηση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων (...).
  • Η απασχόληση επίσης εμποδίζεται εκεί όπου οι κατώτατοι μισθοί είναι υπερβολικά υψηλοί και το σχέδιο πυλώνα αναγνωρίζει την ανάγκη οι μισθοί να εξελίσσονται σε συνάρτηση με την παραγωγικότητα (...).
  • Η απασχόληση, ιδιαίτερα των νέων, παρεμποδίζεται εκεί όπου οι κανονισμοί για την απασχόληση είναι άκαμπτοι. Το σχέδιο πυλώνα αναγνωρίζει ότι οι πολύπλοκες και δαπανηρές κανονιστικές ρυθμίσεις για τον τερματισμό των συμβάσεων αορίστου χρόνου αποθαρρύνουν τους εργοδότες να κάνουν προσλήψεις (...)».

Τα ευρωπαϊκά μονοπώλια ζητούν μέτρα για περαιτέρω μείωση των μισθών και του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους (π.χ. με παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών). Ζητούν φοροελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις, με θέσπιση νέων φόρων που θα φορτωθούν στους λαούς, αφού σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «επιβαρύνουν» τις επιχειρήσεις. Απαιτούν ακόμα περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων, χωρίς «δαπανηρές ρυθμίσεις» (όπως π.χ. τις αποζημιώσεις για τους απολυμένους).

Νέο χτύπημα σε παροχές ανεργίας και συνταξιοδοτικά δικαιώματα

Για τις πολιτικές που αφορούν στην ανεργία, η BusinessEurope αναφέρει:

  • «Η ΕΕ υστερεί όσον αφορά την ενεργοποίηση των ανέργων, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι οι παγίδες της ανεργίας εξακολουθούν να υφίστανται, όπου τα φορολογικά και συνταξιοδοτικά συστήματα δεν δημιουργούν τα σωστά κίνητρα για τους ανθρώπους να αναζητήσουν εργασία ενεργά. Τα συστήματα πρέπει να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε η εργασία να είναι μια οικονομικά ελκυστική επιλογή σε σύγκριση με κοινωνικές παροχές, ιδιαίτερα για τα χαμηλά εισοδήματα. (...).
  • Το σχέδιο πυλώνα θέτει ορισμένες προϋποθέσεις για την πρόσβαση στις παροχές ανεργίας, δηλαδή ότι θα πρέπει να εξαρτώνται από την ενεργό αναζήτηση εργασίας, τη συμμετοχή στην ενεργό υποστήριξη και ότι η διάρκεια των παροχών θα πρέπει να διατηρεί τα κίνητρα για γρήγορη επιστροφή στην απασχόληση. Αυτά είναι σημαντικά στοιχεία για να διασφαλιστεί ότι τα επιδόματα ανεργίας δεν αποθαρρύνουν την αποτελεσματική επανένταξη στην αγορά εργασίας».

Τα μονοπώλια ζητάνε οι παροχές για την ανεργία και συνολικότερα οι «κοινωνικές παροχές» να είναι τόσο χαμηλές και τόσο περιορισμένης διάρκειας, ώστε σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις για τη λήψη τους, ο άνεργος να αναγκάζεται να δέχεται ακόμα και τους πιο άθλιους όρους εργασίας.

Ειδικά για τις συντάξεις, η BusinessEurope προτείνει τα εξής στοιχεία που πρέπει να εμπεριέχει ο ΕΚΠΔ ως ζητούμενα μιας συγκριτικής αξιολόγησης: «Συντάξεις - πόσο συνδέονται η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, πώς τα κράτη - μέλη προσπαθούν να μειώσουν το χάσμα μεταξύ της νομοθετημένης και της πραγματικής ηλικίας εξόδου και πώς αποφεύγουν την πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό ένας ευρωπαϊκός δείκτης συγκριτικής βιωσιμότητας θα μπορούσε να αναπτυχθεί εξετάζοντας τα τρέχοντα επίπεδα εισφορών, παροχών και προσδόκιμου ζωής».

Είναι σαφής η απαίτηση του κεφαλαίου για περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και για διασφάλιση ότι οι εργαζόμενοι θα μένουν στη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Απαιτούν επίσης το ύψος των συντάξεων και των παροχών να εξαρτάται από τη «βιωσιμότητα» των συνταξιοδοτικών συστημάτων, τα οποία θα έχουν ουσιαστικά ως αποκλειστική πηγή τις τσέπες των ασφαλισμένων, αφού οι εργοδοτικές εισφορές («η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας») θα μειώνονται συνεχώς και αφού δεν γίνεται καμιά αναφορά σε χρηματοδότηση από το αστικό κράτος.

ETUC: Τα γνωστά παραμύθια και η στοίχιση με τους αντεργατικούς στόχους του κεφαλαίου

Κι αν οι απαιτήσεις των μεγαλοεργοδοτών προδιαγράφουν καθαρά την ένταση της αντεργατικής επίθεσης, το κείμενο θέσεων της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC, μέλη της οποίας είναι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ) επιβεβαιώνει το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην προώθηση αυτής της επίθεσης.

Χαρακτηριστικά, την ίδια ώρα που ο «Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων», οι θέσεις της ΕΕ και των μεγαλοεργοδοτών «βγάζουν μάτι», η ETUC συνεχίζει να μιλά για τη δυνατότητα μιας φιλολαϊκής ΕΕ...

«Η ΕΕ πρέπει να δείξει ότι εξυπηρετεί τους πολίτες και τους εργαζομένους της», σημειώνει στις θέσεις της για τον ΕΠΚΔ, συμμετέχοντας στη συζήτηση με τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις τους και τα όργανα της ΕΕ, καλλιεργώντας την αντίληψη της ταξικής συνεργασίας.

Επιχειρώντας να συντηρήσει επικίνδυνες αυταπάτες, προτείνει ένα άλλο μείγμα πολιτικής, που τάχα είναι δυνατόν να κάνει καλύτερο τον καπιταλισμό για τους εργαζόμενους.

Ακόμα κι έτσι, όμως, δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει τις βασικές κατευθύνσεις των αφεντικών που υπηρετεί. Γι' αυτό, ενώ ζητά αυξήσεις μισθών, την ίδια ώρα στηρίζει τους κεντρικούς στόχους των μονοπωλίων που προϋποθέτουν τη συμπίεσή τους, όπως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η σύνδεση μισθών - παραγωγικότητας κ.ά.

Τα ίδια κάλπικα ιδεολογήματα καλλιεργεί όταν λέει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να «λαμβάνουν ένα δίκαιο μερίδιο από τα κέρδη» ή όταν διαμαρτύρεται γιατί «οι επιχειρήσεις δεν μοιράζονται τα κέρδη που αποκομίζουν από την αυξημένη παραγωγικότητα»...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΑΚΟΚΤΟΝΙΑΣ
Με «πετσοκομμένα» κονδύλια για μια ακόμη χρονιά

Σημαντικός κίνδυνος για τη σοδειά των μικρομεσαίων ελαιοπαραγωγών

Eurokinissi

Για μια ακόμη χρονιά, χιλιάδες μικρομεσαίοι ελαιοπαραγωγοί, συνολικότερα η εγχώρια ελαιοκαλλιέργεια, κινδυνεύουν να δεχτούν ισχυρό πλήγμα, εξαιτίας των εξαιρετικά χαμηλών κονδυλίων που έχει εγκρίνει η κυβέρνηση για το πρόγραμμα της δακοκτονίας, το οποίο και φέτος πάει να εκτελεστεί με προχειρότητα κι ελλείψεις.

Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της σταδιακής και χρόνο με το χρόνο μείωσης των ποσών που διατίθενται για την προστασία των καλλιεργειών με ψεκασμούς, αρχής γενομένης από το 2010, οπότε το συγκεκριμένο κονδύλι μειώθηκε στα 24,281 εκατ. ευρώ, από τα 30,641 εκατ. ευρώ που ήταν το 2009, ποσό που περίπου δινόταν για τη συγκεκριμένη δράση και τις προηγούμενες χρονιές. Η σημαντική αυτή μείωση δεν ήταν η τελευταία: Κάθε επόμενη σεζόν συνεχιζόταν το «πετσόκομμα» του σχετικού κονδυλίου, για να φτάσουμε το 2017 στην απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών (στις 23/2), με την οποία εγκρίνονται μόλις 18,582 εκατ. ευρώ για όλη τη χώρα. Δηλαδή, η μείωση φτάνει στο 39,5% σε σχέση με το 2009.

Πολύπλευρες συνέπειες και επικίνδυνες προοπτικές

Τη σοβαρότητα του προβλήματος για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς έχει αναδείξει με παρέμβασή της η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ενώ Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες έχουν πραγματοποιήσει κινητοποιήσεις σε μια σειρά περιοχές της χώρας.

Παράλληλα, αρμόδιοι επιστήμονες του χώρου έχουν εκφράσει έντονη ανησυχία για την αποτελεσματικότητα του προγράμματος δακοκτονίας, εξαιτίας των μη επαρκών πόρων που διατίθενται για μια ακόμη χρονιά, κι έχουν προειδοποιήσει τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και την ίδια την πολιτική ηγεσία, για τους υπαρκτούς κινδύνους που προκύπτουν από τη διαρκή περικοπή δαπανών.

Κι ενώ πλέον είναι κοινή παραδοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών ότι οι διατιθέμενοι πόροι δεν επαρκούν, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και για τη στοιχειώδη αντιμετώπιση του δάκου, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «κρύβεται» πίσω από τα... «στενά δημοσιονομικά πλαίσια». Τα «στενά πλαίσια» που επικαλούνται, βέβαια, όπως κάνουν και συνολικότερα με το πετσόκομμα κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη εργατικών - λαϊκών αναγκών, καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, τη στήριξη της κερδοφορίας του οποίου υπηρετεί η κυβέρνηση.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, μάλιστα, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σταδιακά στην εγκατάλειψη της μεθόδου της συλλογικής δακοκτονίας, γεγονός που έρχεται να προσθέσει ένα ακόμη βάρος στο κόστος παραγωγής, που για τους πιο μικρομεσαίους καλλιεργητές ήδη είναι δυσβάστακτο.

Επιπρόσθετα, εάν φτάσουμε σε ένα καθεστώς ανεξέλεγκτης ιδιωτικής δακοκτονίας - στην οποία δεν είναι απίθανο να προσφύγει κάποιο μέρος των παραγωγών - αυτό μπορεί να έχει πολύπλευρες αρνητικές συνέπειες και στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία, αλλά και στην ίδια την παραγωγή. Αρκετοί επισημαίνουν, για παράδειγμα, αυξημένο κίνδυνο για ανίχνευση υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων στο προϊόν, αλλά και για δημιουργία προβλημάτων έγκρισης σε ελαιόλαδα με Προστασία Ονομασίας Προέλευσης, για τα οποία η μέθοδος της συλλογικής δακοκτονίας αποτελεί προϋπόθεση για να λάβουν έγκριση.

«Μπαλάκι» μεταξύ υπουργείου και Περιφερειών

Σε αρκετές ελαιοπαραγωγικές περιοχές, οι αγρότες πραγματοποίησαν το προηγούμενο διάστημα κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, βλέποντας να προδιαγράφεται σοβαρός κίνδυνος να πληγεί η φετινή σοδειά, απαιτώντας άμεσα λύσεις.

Είχαν, όμως, να αντιμετωπίσουν, από τη μια μεριά, τους περιφερειάρχες, οι οποίοι εξέφραζαν την «κατανόησή» τους, πλην όμως παρέπεμπαν για τις όποιες απαντήσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Και από την άλλη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που παρέπεμπε στο νόμο 3852/2010 (πρόγραμμα «Καλλικράτης»), σύμφωνα με τον οποίο «η κατάρτιση, ο συντονισμός, η εποπτεία και ο έλεγχος των προγραμμάτων υποχρεωτικών ή συλλογικών καταπολεμήσεων, όπως η καταπολέμηση του δάκου, αρουραίων, ακρίδων κ.ά.» περιλαμβάνονται στις αρμοδιότητες των Περιφερειών (άρθρο 186, σημείο Ι.α). Επιπλέον, όπως προκύπτει από το άρθρο 260 του ίδιου νόμου, οι πόροι εκτέλεσης αρμοδιοτήτων των Περιφερειών, που περιλαμβάνουν λειτουργικές και γενικές δαπάνες όπως πρόσληψη προσωπικού, προμήθεια φυτοφαρμάκων και υλικών, ανάθεση εργολαβιών κ.ά., προέρχονται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους της Τοπικής Διοίκησης, επομένως και το πρόγραμμα δακοκτονίας χρηματοδοτείται από την ίδια πηγή. Τέλος, το υπουργείο, επικαλούμενο τη σχετική νομοθεσία, υποστήριξε ότι μόνο εποπτικός μπορεί να είναι ο ρόλος του επί της όλης διαδικασίας και μόνο να ελέγξει μπορεί τα αποτελέσματά της. Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, ανακοίνωσε την τελευταία στιγμή πως δεν θα διεξήγαγε το ίδιο τον «ανοικτό διαγωνισμό» για την προμήθεια «δακοκτόνων υλικών», όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά κάλεσε τις Περιφέρειες να προμηθευτούν οι ίδιες τα φάρμακα.

Βέβαια, εκτός από τα πολύ στενά χρονικά περιθώρια για να διεξάγουν διαγωνισμούς οι Περιφέρειες, σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να ανέκυπτε από μια τέτοια διαδικασία, θα ήταν και η αύξηση του κόστους προμήθειας των απαιτούμενων φυτοπροστατευτικών προϊόντων, εξαιτίας της αδυναμίας επίτευξης οικονομιών κλίμακας (η ποσότητα προμήθειας ενός προϊόντος συμβάλλει στη διαμόρφωση της τιμής του). Τα παραπάνω, βέβαια, δεν μπορούν να αποτελούν «άλλοθι» για τις περιφερειακές διοικήσεις, οι οποίες έχουν αποδεχτεί αυτή την αρμοδιότητα και τώρα μπροστά στην πίεση των ελαιοπαραγωγών εμφανίζονται ως «εξαπατημένοι σύζυγοι», όπως σημείωνε σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για το θέμα η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Ετσι, δήλωσαν κι αυτοί με τη σειρά τους την τελευταία στιγμή άρνηση στην υλοποίηση του προγράμματος δακοκτονίας. Στη συνέχεια, την 1η Μάρτη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι το φετινό πρόγραμμα δακοκτονίας «θα εφαρμοστεί έγκαιρα με τον τρόπο που εφαρμόστηκε και την προηγούμενη χρονιά», ενώ ανέφερε πως «οι ανάγκες σε δακοκτόνα υλικά για τον 1ο ψεκασμό, ο οποίος υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, είναι ήδη καλυμμένες».

Πάντως, και μόνο το γεγονός ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέρει ότι η δακοκτονία θα εφαρμοστεί όπως και πέρσι, μόνο ανησυχία θα πρέπει να δημιουργεί στους μικρομεσαίους καλλιεργητές...

Ενημερωτικά, αναφέρουμε ότι η διακήρυξη του ηλεκτρονικού ανοικτού διαγωνισμού για την προμήθεια υλικών δακοκτονίας δημοσιεύθηκε στο «Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων» την Παρασκευή 10/3, με καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών τις 14/4.

Η πάλη για επιστημονικά άρτιο πρόγραμμα και η προϋπόθεση για συνολική αντιμετώπιση

Αυτό που προέχει σήμερα είναι οι μικρομεσαίοι ελαιοπαραγωγοί να συσπειρωθούν με το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και να διεκδικήσουν: Εξασφάλιση ενιαίας πανελλαδικά, ολοκληρωμένης, επιστημονικά άρτιας και ασφαλούς εφαρμογής του προγράμματος της δακοκτονίας, με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του. Να εξασφαλιστούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς. Να προσληφθεί άμεσα όλο το απαραίτητο επιστημονικό - τεχνικό προσωπικό (μόνιμο και εποχικό) στις αρμόδιες υπηρεσίες, με εξασφάλιση και των απαραίτητων μέτρων προστασίας. Τέλος, να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ το 100% της ζημιάς από το δάκο, χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα.

Ταυτόχρονα, αυτό που πρέπει να συνειδητοποιείται από όλο και περισσότερους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, είναι ότι η συνολική αντιμετώπιση των συνεπειών από τις ασθένειες και τις φυσικές καταστροφές προϋποθέτει μια συνολικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής, με την εργατική τάξη στο τιμόνι της εξουσίας, με την κοινωνικοποίηση της γης, των καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, των συγκεντρωμένων μηχανοποιημένων μέσων παραγωγής, με ένταξη στον κεντρικό σχεδιασμό, με εξασφάλιση κρατικών υποδομών, επιστημονικού προσωπικού, προστασία από φυσικές καταστροφές, παροχή μέσων, εφοδίων, φαρμάκων και εμβολίων για την αντιμετώπιση των ασθενειών στη φυτική και ζωική παραγωγή.

Μόνο τότε μπορεί να επωφελείται η δουλειά του σημερινού αγροτοπαραγωγού, με τον παραγωγικό συνεταιρισμό. Ετσι θα απαλλαγούν οι μικρομεσαίοι αγροτοπαραγωγοί οριστικά από το βάρος της ατομικής ευθύνης στην παραγωγή, στην αντιμετώπιση των ασθενειών, των συνεπειών των φυσικών και περιβαλλοντικών καταστροφών. Θα καλύπτονται οι διατροφικές ανάγκες του λαού μας με την παραγωγή φθηνών και ποιοτικών προϊόντων, καθώς και η παραγωγή πρώτων υλών για την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Θα αναβαθμιστεί το επίπεδο της ζωής τους, ο μη εργάσιμος χρόνος τους, θα έχουν δωρεάν Παιδεία και Υγεία.

Η απεργία των εργατών στα εργοστάσια της Ελευσίνας το 1929

Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» την επομένη της έναρξης της απεργίας
Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» την επομένη της έναρξης της απεργίας
Εκδήλωση - αφιέρωμα στον Δημήτρη Μιχαήλ, τον εργάτη που δολοφονήθηκε από το κράτος των κεφαλαιοκρατών στη μεγάλη απεργία των εργατών στα εργοστάσια της Ελευσίνας το 1929, πραγματοποιεί η Τομεακή Επιτροπή Θριασίου - Μεγαρίδας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, την Τετάρτη 29/3, στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας.

Στην εκδήλωση θα γίνουν προβολή ντοκιμαντέρ με αρχειακό υλικό για την απεργία, ομιλία από τον Μ. Μαΐλη, μέλος τη ΚΕ του ΚΚΕ, και αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι. Στο χώρο θα λειτουργούν, παράλληλα, φωτογραφική έκθεση με αρχειακό υλικό της εποχής και βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει ένα σύντομο χρονικό αυτής της απεργίας (αναλυτικότερο χρονικό είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα στις 23 και 30 Ιούλη 2015).

***

Στις 5/3/1929, οι εργάτες στα εργοστάσια της Ελευσίνας ξεκίνησαν μια απεργία που κράτησε μέχρι τα μέσα του μήνα. Παρότι δεν είχε θετική έκβαση, προσφέρεται για πολύτιμα συμπεράσματα καθώς ξετυλίχθηκε την ίδια περίοδο με τη νικηφόρα απεργία των εργαζομένων στα μεταλλεία του Λαυρίου (1η Φλεβάρη - μέσα Μάρτη 1929).

Τον αγώνα στο Λαύριο στήριξε η Ενωτική ΓΣΕΕ, η οποία συγκροτήθηκε λίγες μέρες μετά το ξεκίνημα της απεργίας. Η Ενωτική ΓΣΕΕ εξέφραζε τις ταξικές δυνάμεις της εποχής και προέκυψε μετά τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις του αστικού κράτους στη ΓΣΕΕ, που τη μετέτρεψαν σε όργανό του.

Στην Ελευσίνα, η απεργία ξέσπασε με τη στήριξη της Ενωτικής ΓΣΕΕ, όμως στη συνέχεια παρενέβη η καθεστωτική ΓΣΕΕ, εκφυλίζοντας τον αγώνα των εργατών με τη στήριξη των εργοδοτών και του κράτους.

Και σε αυτούς τους δύο απεργιακούς αγώνες αποτυπώνεται η αντιπαράθεση των δύο γραμμών στο κίνημα: Της ταξικής σύγκρουσης, από τη μια, και της ταξικής συνεργασίας, από την άλλη.

Η κυβέρνηση Βενιζέλου στέλνει τους χωροφύλακες

Πριν ξεκινήσει η απεργία στην Ελευσίνα, επί μήνες οι εργάτες υπέβαλλαν στην κυβέρνηση Βενιζέλου υπομνήματα, ζητώντας βελτίωση των όρων εργασίας. Ωστόσο, τα αιτήματά τους, όπως γράφει ο «Ριζοσπάστης» στις 18/2/1929, «πετάχθηκαν στον κάλαθο των αχρήστων. Και αντ' αυτών, 200 χωροφύλακες στάλθηκαν από την κυβέρνηση, οι οποίοι οπλισμένοι σαν αστακοί και με ποδήλατα γυρίζουν την πόλη και τρομοκρατούν τους εργάτες για να υποχωρήσουν και να επιβάλουν την "τάξη" του κράτους...».

Η αστυνομία της Ελευσίνας «κάλεσε το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου και του δήλωσε κατηγορηματικά πως αν καλέσει αντιπρόσωπο της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας, θα διαλύσει το σωματείο (...) Κατά δεύτερο λόγο διέταξε τον υπ' αριθμ. 518 χωροφύλακά της να πυροβολήσει δύο Μαντραναίους εργάτες που μοίραζαν προκηρύξεις του Σωματείου για συνέλευση». Τα παραπάνω δείχνουν την αντίδραση του κράτους στο διαφαινόμενο κίνδυνο οργάνωσης του αγώνα των εργατών σε ταξική κατεύθυνση. Παράλληλα, οι εργοδότες τοιχοκολλούσαν στα εργοστάσια απειλητικές ανακοινώσεις, ενώ απέλυσαν τον πρόεδρο και άλλα μέλη της διοίκησης του Σωματείου.

Το Σωματείο αντέδρασε συγκαλώντας Γενική Συνέλευση στις 18/2, με τους εργάτες να αποφασίζουν την πραγματοποίηση απεργίας. Στο μεταξύ, η Ενωτική ΓΣΕΕ, με παρέμβασή της στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, απαίτησε να σταματήσει η τρομοκρατία των εργατών και να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους.

Ο μοίραρχος Παπαγρηγοράκης κάλεσε τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο, τον γενικό γραμματέα και άλλους συμβούλους του Σωματείου Εργατοτεχνιτών και τους απείλησε πως «εάν κηρύξουν απεργία, θα τους εξορίσει στην Ανάφη».

Σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», στα τέλη Φλεβάρη σε σύσκεψη που έγινε μεταξύ των κρατικών δυνάμεων καταστολής και των εργοδοτών για να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο κήρυξης απεργίας, «οι εργοδότες αξίωσαν τη διάλυση του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Ελευσίνας (...) Την επομένη, δηλαδή την παρελθούσα Πέμπτη, ο λιμενάρχης Ελευσίνας δήλωσε στο Διοικητή της Χωροφυλακής ότι σε περίπτωση κήρυξης απεργίας θα ενεργήσει μέσω της "συντηρητικής" Συνομοσπονδίας (σ.σ. εννοεί τη ΓΣΕΕ) να βρει απεργοσπάστες».

Στις 26/2, επιτροπή των εργατών συναντιέται με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος «δήλωσε ξεκάθαρα στην επιτροπή ότι σε περίπτωση απεργίας το κράτος είναι υποχρεωμένο να υποστηρίξει "την ελευθερία της εργασίας"». Παράλληλα, συνελήφθησαν επτά εργάτες χωρίς καμία απολύτως αφορμή.

Το κλίμα τρομοκρατίας εντείνουν οι περιπολίες ένοπλων χωροφυλάκων μέσα στα εργοστάσια. Ο «Ριζοσπάστης» στις 2/3 αναφέρει πως ο μοίραρχος τοιχοκόλλησε ανακοινωθέν «με το οποίο συνιστά στους εργάτες να μην... παρασύρονται από τους κομμουνιστές και να μην κατεβούν στην απεργία, αν θέλουν το καλό των οικογενειών τους...».

Νεκρός και τραυματίες την πρώτη μέρα της απεργίας

Οι εργάτες, βλέποντας ότι κράτος και εργοδοσία δεν αποδέχονται τα αιτήματά τους και εντείνουν την τρομοκρατία, ξεκίνησαν απεργία στις 5/3. Στα αιτήματα προστέθηκαν η επαναπρόσληψη των απολυμένων για συνδικαλιστικούς λόγους και η κατάργηση του ωρομισθίου.

Τα δύο βασικά θέματα στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 6/3 αναφέρονται στην απεργία της Ελευσίνας και στη δολοφονική επίθεση εναντίον των απεργών από την Αστυνομία.

Στο ρεπορτάζ αναφέρεται: «...σήμερα (σ.σ. εννοεί στις 5 Μάρτη) από τις 5 το πρωί, οι απεργιακές φρουρές των εργατών, τοποθετημένες στις θέσεις τους, ειδοποιούν τους εργάτες για την κήρυξη της απεργίας (...) Ετσι κατέβηκαν στην απεργία 2.500 εργάτες πάνω - κάτω ανήκοντες σε έντεκα εργοστάσια (...) Επίσης, με τους απεργούς ενώθηκαν και όλοι οι εργάτες φορτοεκφορτωτές Ελευσίνας, ανερχόμενοι σε 70 περίπου».

Ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, ανθυπομοίραρχος Κικιρής, «προέβη αυθαίρετα στη σύλληψη τριών μελών της διοικήσεως του Σωματείου...». Στην απαίτηση των απεργών να αφεθούν ελεύθεροι διέταξε τους χωροφύλακες να πυροβολήσουν εναντίον τους.

«Στον τόπο της δολοφονικής ενέδρας πέφτουν ματωμένοι οι εργάτες Δημ. Μιχαήλ με σφαίρα στο στήθος, ο οποίος και μένει άπνους, Ευάγ. Γκίκας με δύο τραύματα όπλου στο στήθος, Ευάγ. Μπέκας με δύο τραύματα διαμπερή στο μηρό, Ανδρ. Ροδίτης με τραύμα στην κεφαλή, Αϊβαζόγλου τραύμα διαμπερές στο βραχίονα, Παναγ. Ηλίας τραύμα δι' υποκόπανου και ο επαγγελματίας Αντ. Κοροπούλης τραυματίζεται στο χέρι με σφαίρα από τους χωροφύλακες, οι οποίοι πυροβολούν και σκοτώνουν όποιον βρουν. Επίσης τραυματίζεται στο πόδι και μια γυναίκα...».

Στη διάρκεια της επίθεσης, ο ανθυπομοίραρχος πλησίασε τον αιμόφυρτο εργάτη Αν. Πέππα, που ήταν από τη Μάνδρα. Ο «Ριζοσπάστης» αναφέρει ότι ο ανθυπομοίραρχος του είπε: «Ακόμα δεν ψόφησες; Και άρχισε να αδειάζει απάνω του το πιστόλι, ρίχνοντας εναντίον του οκτώ σφαίρες».

Ακολούθησε μαζικό συλλαλητήριο ζητώντας την τιμωρία του ανθυπομοιράρχου, την καταβολή αποζημιώσεων στις οικογένειες των θυμάτων, την αποδοχή των αιτημάτων των απεργών. Την τιμωρία του Κικιρή ζήτησαν και οι κάτοικοι της Μάνδρας.

«Υπάρχει κομμουνιστικός δάκτυλος»

Ο «Ριζοσπάστης» αναφέρει ότι ο Βενιζέλος, απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους, δήλωσε: «Υπάρχει κομμουνιστικός δάκτυλος όπως και σχέσεις μεταξύ των γεγονότων του Λαυρίου και της Ελευσίνας και ότι προφανώς υφίσταται κομμουνιστικόν κέντρον εις Αθήνας το οποίο οργανώνει και κατευθύνει τις απεργίες(...) Εάν εξακολουθήσουν οι ανατρεπτικές ενέργειες η κυβέρνηση θα λάβει γενικότερα μέτρα».

Η επίθεση προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Ενωτικής ΓΣΕΕ προς την κυβέρνηση, ενώ έβγαλε και ανακοίνωση, καλώντας τους εργάτες να συνεχίσουν τον αγώνα.

Στις 6/3 ο μοίραρχος απαγόρευσε τις συγκεντρώσεις χωρίς ειδική άδεια. Ωστόσο, οι απεργοί έκαναν συγκέντρωση για να οργανώσουν τη συνέχεια του αγώνα τους.

Στις 7/3 ο «Ριζοσπάστης» επισημαίνει: «Η απεργία συνεχίζεται με ακμαίο το ηθικόν. Επί 2.500 περίπου απεργών μόνον οι Μιχ. Λιάσκος, Ι. Πανίδης, Γ. Μίχας και Π. Σαντοριναίος εργάζονται, τα δε ονόματά τους τοιχοκολλήθηκαν». Στο πλάι των απεργών στάθηκαν οι επαγγελματίες της περιοχής.

Συλλήψεις και κλείσιμο του Σωματείου

Στις 8/3 το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» ξεκινά με τη φράση: «Η πόλη ολόκληρη κυριολεκτικά στρατοκρατείται». Και συνεχίζει: «Τμήματα ολόκληρα στρατού και χωροφυλακής, από 25 - 50 άνδρες αποτελούμενο το καθένα, περιφέρονται από πολύ πρωί στους δρόμους και προβαίνουν σε αθρόες συλλήψεις εργατών, τους οποίους αποστέλλουν αμέσως σε συνοδεία στην Αθήνα χωρίς να τους ανακοινώνεται η αιτία της σύλληψής τους (...) Επίσης, κλείστηκαν τα γραφεία του Σωματείου και ξεσκίστηκε από τους χωροφύλακες η, σε ένδειξη πένθους για το θάνατο του σ. Μιχαήλ, μαύρη ταινία που υπήρχε στην πόρτα.

Στη 1.30 το πρωί έγιναν έρευνες σε όλα τα σπίτια των συμβούλων του Σωματείου καθώς και των μελών που αποτελούσαν την απεργιακή επιτροπή και τους συνέλαβαν εντελώς αυθαίρετα, οδηγώντας τους στο αστυνομικό τμήμα, όπου κλείνοντάς τους τους σάπισαν κυριολεκτικά στο ξύλο».

Οι συλλήψεις μέχρι εκείνη τη μέρα ξεπέρασαν τις 50, ενώ στάλθηκε επιπλέον δύναμη 500 στρατιωτών. Μετά τη σύλληψη της απεργιακής επιτροπής τη συνέχιση του συντονισμού της απεργίας ανέλαβε η παράνομη αναπληρωματική απεργιακή επιτροπή.

Παρέμβαση των εργοδοτικών συνδικαλιστικών δυνάμεων

Στο μεταξύ, εκδηλώνεται η προσπάθεια των εργοδοτικών συνδικαλιστικών δυνάμεων που πρόσκεινται στη ΓΣΕΕ, κρίνοντας προφανώς ότι το έργο τους διευκολύνεται από τις συλλήψεις των μελών του Σωματείου και της απεργιακής επιτροπής.

Οπως γράφει ο «Ριζοσπάστης», οι εργοδοτικοί «τοιχοκόλλησαν στην πόρτα του Σωματείου μια δήλωση που υπογραφόταν από τους τύπους αυτούς ως προσωρινή διοικούσα επιτροπή και στην οποία τάζανε τα εξής στους απεργούς για να λύσουν την απεργία:

1ον) Εφαρμογή 8ωρου εις τας εργασίας, σε όσες έχει κατοχυρωθεί αυτό.

2ον) Την αποπομπή των ανηλίκων (χωρίς αποζημίωση).

3ον) Προσπάθεια βελτιώσεως όσο το δυνατόν και η με μέτρο αναθεώρηση του ισχύοντος μισθολογίου.

4ον) Την εκκαθάριση προς όφελος του συντηρητικού και τίμιου εργάτου, αποδοκιμασίαν και αποπομπήν παντός κομμουνίζοντος κ.λπ.».

Η τρομοκρατία συνεχίζεται. Συλλαμβάνονταν εργάτες που μιλούσαν υπέρ της απεργίας, εργάτες που δεν δέχονταν να πάνε για δουλειά. Παρ' όλα αυτά «τα εργοστάσια εξακολουθούν να μη δουλεύουν εκτός 2 - 3 τα οποία με τη βοήθεια 5 - 10 απεργοσπαστών ανάβουν τις φωτιές των για να κλονίσουν το ηθικό των απεργών».

Στις 12/3, ο «Ριζοσπάστης» σημειώνει ότι εργοδότες και κράτος στην προσπάθειά τους να καταπνίξουν την απεργία επιστρατεύουν και τον γγ της ΓΣΕΕ, Στρατή. Ο εργοδοτικός συνδικαλιστής κατάφερε να παρασύρει κάποιους απεργούς και να συγκροτήσει μια επιτροπή η οποία συναντήθηκε με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και τους εργοδότες. Οι προτάσεις των εργοδοτών ήταν κατώτερες των αιτημάτων τους και οι εργάτες τις αποδοκίμασαν. Η Ενωτική ΓΣΕΕ έβγαλε ανακοίνωση, καλώντας τους εργάτες να διώξουν τον Στρατή και τα όργανά του «και να αναθέσουν τον αγώνα τους σε συνειδητούς, αποφασιστικούς εργάτες και θαρραλέα να τραβήξουν για την νίκη».

Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έγινε. Η τρομοκρατία και η αποπροσανατολιστική δράση της ΓΣΕΕ έσπασαν την απεργία στα μέσα Μάρτη με πενιχρά αποτελέσματα για τους εργάτες.

Στις 19/3, ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε την ανακοίνωση της Ενωτικής ΓΣΕΕ, η οποία εκτιμούσε τον αγώνα που δόθηκε και κατήγγειλε τον επιζήμιο ρόλο της ΓΣΕΕ σε βάρος των εργατών. «Ο Στρατής- ανέφερε η Ενωτική ΓΣΕΕ -αμέσως εγκατέλειψε τα αιτήματα των εργατών και υποχώρησε στις προτάσεις των εργοδοτών, καταβάλλοντας με τα εκεί όργανά του κάθε προσπάθεια για τη διάσπαση και λύση της απεργίας (...) Ετσι, οι εργάτες, προδομένοι, άρχισαν να επανέρχονται στη δουλειά (...) Και η απεργία έσπασε».

Στην ουσία, σημείωνε, δε δόθηκε καμία αύξηση στα μεροκάματα ούτε εφαρμόστηκε το 8ωρο. Ακόμα, όχι μόνο δεν επαναπροσλήφθηκαν οι απολυμένοι, αλλά μετά το λύσιμο της απεργίας απολύθηκαν κι άλλοι που είχαν ενεργό ρόλο στο Σωματείο. Ο υπεύθυνος της δολοφονικής επίθεσης δεν τιμωρήθηκε ούτε αποζημιώθηκαν οι οικογένειες των θυμάτων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ