Το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου», όπως ονομάστηκε, απασχόλησε για πολλά χρόνια την επικαιρότητα. Στην εποχή του, μάλιστα, έπαιξε ρόλο «καταλύτη» για σοβαρές πολιτικές διεργασίες. Τα χρόνια πέρασαν, Εξεταστικές Επιτροπές έγιναν, τα πορίσματα βγήκαν, παραπομπές πολιτικών προσώπων υπήρξαν, αλλά δίκες δεν έγιναν ποτέ, λόγω παραγραφής. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε με την προχτεσινή οριστική αθώωση όλων των εμπλεκόμενων στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης, που έδωσε αφορμή για πανηγύρια και σχολιασμούς. Ποιο είναι το αποτέλεσμα για το λαό; Ο,τι έγινε, έγινε και πάμε παρακάτω! Η σκανδαλολογία εκείνης της εποχής εξάντλησε γρήγορα την αποστολή της. Βουλή και Δικαιοσύνη έπαιξαν το ρόλο τους ως θεσμοί του αστικού συστήματος στην «ελεγχόμενη» εξέλιξη της υπόθεσης και «όλα μέλι - γάλα». Το πραγματικό σκάνδαλο, όμως, αυτό της κατοχής από τα μοναστήρια και επιχειρηματικούς ομίλους μεγάλων εκτάσεων, με αμφίβολους τίτλους ιδιοκτησίας που πάνε πίσω στην τουρκοκρατία, όπως και οι αλληλοτροφοδοτούμενες σχέσεις κεφαλαίου, εκκλησίας, κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων, έμειναν και παραμένουν στο απυρόβλητο. Το ίδιο γίνεται κάθε φορά που προκύπτει ένα σκάνδαλο και όλοι σκίζουν τα ρούχα τους ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο». Κι επειδή μπροστά μας έχουμε έναν νέο κύκλο Εξεταστικών Επιτροπών, ας θυμάται ο λαός την κατάληξη που είχε (και) το Βατοπέδι, όταν θα ακούει την κυβέρνηση, τη ΝΔ και τους άλλους να τσακώνονται για το ποιος κάνει τις λιγότερες λαμογιές και ποιος είναι περισσότερο διαπλεκόμενος.

Τη μια μέρα ανακοινώνεται ότι αυστηροποιείται το πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο. Την άλλη μέρα, δημοσιοποιείται μια έρευνα της «διαΝΕΟσις» («ερευνητικός» και προπαγανδιστικός φορέας του ΣΕΒ), σύμφωνα με την οποία το 1,6% των φορολογουμένων καλείται να πληρώσει 2,7 δισ. ευρώ ή το 29,5% του συνόλου του φόρου εισοδήματος, επειδή η φορολογική βάση είναι περιορισμένη, με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει ετησίως έως και 16 δισ. ευρώ, ή το 32% των συνολικών ετήσιων εσόδων του. Μάλιστα, η έρευνα σημειώνει με έμφαση ότι το 2011 οι φορολογούμενοι που δήλωναν εισοδήματα στα όρια του αφορολόγητου ορίου (12.000 ευρώ) ανέρχονταν στο 49% του συνόλου και πλήρωναν το 1% των φόρων, ενώ το 2014 το ποσοστό αυτής της κατηγορίας αυξήθηκε στο 68,9% και πλήρωνε το 11% των φόρων. Ολη αυτή η συζήτηση γίνεται την ώρα που μεθοδεύεται η παραπέρα συρρίκνωση του αφορολόγητου και οριστικοποιείται το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων για μετά το 2018. Αντικειμενικά, τόσο τα εισπρακτικά μέτρα της κυβέρνησης, όσο και οι μελέτες τύπου «διαΝΕΟσις», στοχεύουν και συντελούν στην ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων. Πόσο μάλλον που - όπως ακούγεται - η κυβέρνηση «καίγεται» να μαζέψει άμεσα μερικά δισ. ευρώ από τις ρημαγμένες τσέπες του λαού, για να έχει «καβάτζα», αν η διαπραγμάτευση παραταθεί και χρειαστεί τον Ιούλη να ξεπληρώσει δόσεις.

Η αντικομμουνιστική υστερία στην Ουγγαρία από την αντιδραστική κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι ...χτυπάει κόκκινο. Για την ακρίβεια, θέλει να εξαφανίσει από τη λαϊκή μνήμη ό,τι θυμίζει την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό και την αντιδραστική θεωρία που προωθεί η ΕΕ, της εξίσωσης φασισμού και σοσιαλισμού. Ετσι, προωθεί νομοσχέδιο που έχει μπει στη Βουλή και συζητιέται από τη Δευτέρα, για την απαγόρευση των ναζιστικών συμβόλων, αλλά και του σφυροδρέπανου και του κόκκινου αστεριού (!) στο όνομα της καταπολέμησης του λεγόμενου «ολοκληρωτισμού». Μάλιστα, η συζήτηση αφορά την απαγόρευση της χρήσης του κόκκινου αστεριού και από τις επιχειρήσεις, ως εμπορικού σήματος, με την απειλή προστίμου ύψους 2 δισ. φιορινιών (6,4 εκατομμυρίων ευρώ). Η όλη υπόθεση προκάλεσε την ανησυχία γνωστής εταιρείας μπίρας, που το εμπορικό της σήμα περιέχει το κόκκινο αστέρι. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος έσπευσε να δηλώσει ότι δεν πρόκειται να της επιβάλει πρόστιμο. Είπαμε, ο αντικομμουνισμός καλπάζει, αλλά όχι να χαλάσουμε από σπόντα και τις σχέσεις μας με τα μονοπώλια!

1749 Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος Πιερ Σιμόν Λαπλάς, του οποίου οι μελέτες πάνω στη μηχανική του αστρονομικού συστήματος έδωσαν τεράστια ώθηση στην έρευνα του διαστήματος.

1821 Το Πατριαρχείο, επιφορτισμένο από το οθωμανικό καθεστώς με το καθήκον του τοποτηρητή της ευταξίας στους υπ' ευθύνη του πληθυσμούς και εχθρικό προς τα φιλελεύθερα - αστικά ιδεώδη που έφερε η Επανάσταση του 1821, επιστρατεύει το όπλο του αφορισμού (όπως είχε πράξει και στο παρελθόν στα Ορλωφικά, στις εξεγέρσεις του 1807, του 1808, κ.λπ.). Στον αφορισμό του ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' χαρακτήριζε την Επανάσταση ως «αχαριστία (...) συνοδευμένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν εναντίον της κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας», που «εμφαίνει και τρόπον αντίθεον»!

1910 Γεννιέται ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα.

1919 Συγκροτείται στο Μιλάνο της Ιταλίας το φασιστικό κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι, που αρχικά φέρει την ονομασία «Πυρήνες του Αγώνα» (Fasci de Combattimento). Στην πρώτη του απόπειρα να εκλεγεί στο Κοινοβούλιο, το κόμμα του Μουσολίνι αποτυγχάνει παταγωδώς. Ωστόσο η δράση του στη διάρκεια των μεγάλων απεργιακών αγώνων στην Ιταλία το 1920-1921 ενάντια στους εργάτες (με την οργάνωση εκστρατειών «τιμωρίας» κατά απεργών, συνδικαλιστών κ.λπ.) κέρδισε την εύνοια και την ενεργό στήριξη των βιομηχάνων. Ετσι, το 1921 το κόμμα μετονομάζεται σε Εθνικό Φασιστικό Κόμμα και τον Οκτώβρη του 1922 στον απόηχο της περιβόητης «Πορείας προς τη Ρώμη» 100.000 μελανοχιτώνων, ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ' ορίζει τον Μουσολίνι πρωθυπουργό, παραδίδοντας έτσι την εξουσία στην ανοιχτή δικτατορία του κεφαλαίου.

1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» τηλεγράφημα του Αλβέρτου Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο μεγάλος επιστήμονας, που ήταν και μέλος της Επιτροπής Αμύνης των Θυμάτων της Λευκής (αστικής) Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, διαμαρτυρόταν για την αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο για πολιτικούς λόγους, απαιτώντας την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.

1937 Επειτα από 15 μέρες σκληρών μαχών, οι δυνάμεις της Δημοκρατικής Ισπανίας συντρίβουν τις υπέρτερες δυνάμεις του στρατηγού Φράνκο και της φασιστικής Ιταλίας στη Γκουανταλαχάρα (Ισπανικός Εμφύλιος). Σημαντική υπήρξε η συνδρομή των σοβιετικών αρμάτων μάχης. Παρά το εμπάργκο των Αγγλογάλλων, οι Σοβιετικοί κατάφεραν να περάσουν στη Δημοκρατική Ισπανία. Σημαντική υπήρξε επίσης η συμβολή των Διεθνών Ταξιαρχιών, στις οποίες πολέμησαν και πολλοί Ελληνες εθελοντές (λόχος «Νίκος Ζαχαριάδης»).

1948 Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση αποφασίζει να πάρει μέτρα για την προστασία των παιδιών και απευθύνεται στις Λαϊκές Δημοκρατίες, οι οποίες δέχτηκαν και φιλοξένησαν περίπου 25.000 παιδιά, όλα με τη συγκατάθεση των γονιών τους. Το Μάη του 1948 συστάθηκε και ειδική Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ), με επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη και μέλη της την Ελλη Αλεξίου, τον Γιώργη Αθανασιάδη, τον Γιώργη Ζωίδη κ.ά.