«Εάν επιμείνει το ΔΝΤ στη φορολόγηση των φτωχών και στη μείωση της φορολογίας των πλουσίων, τότε θα υπάρχει σύγκρουση, διότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να τα κάνει». Την παραπάνω δήλωση έκανε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, με αφορμή τα όσα έγιναν και τα όσα πρόκειται να γίνουν μετά το Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι «εδώ γελάνε». Κι αυτό επειδή η κυβέρνηση έχει κριθεί για την ικανότητα και την προθυμία της να νομοθετεί μέτρα για το κεφάλαιο, αποσπώντας μάλιστα τα εύσημα από τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και μηχανισμών, μεταξύ αυτών και ΔΝΤ. Αλλωστε, η κυβέρνηση καθόλου δεν έχει αποκλείσει μέτρα όπως η μείωση της φορολογίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους και η μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών, τα οποία κατατάσσει στα λεγόμενα «αναπτυξιακά». Ούτε, βέβαια, παίρνει κανείς στα σοβαρά τις διακηρύξεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, που έχουν τόση αξία, όση είχαν και οι κατά καιρούς «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης σε θέματα όπως το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά και άλλα. Επομένως, αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Γ. Δραγασάκης είναι να δημιουργήσει εντυπώσεις σε σχέση με την ταξική πολιτική της κυβέρνησης και να μετριάσει τις αντιδράσεις, την ώρα που η υπογραφή της στις αντιλαϊκές αποφάσεις του τελευταίου Γιούρογκρουπ δεν έχει στεγνώσει ακόμα.

Ενώ λέξεις όπως «αντίμετρα» και «αντισταθμιστικά» γίνονται της μόδας αυτές τις μέρες, χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του χτεσινού «Ριζοσπάστη» σχετικά με τη θεσμοθέτηση της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που προωθεί η συγκυβέρνηση για την παραλιακή λεκάνη από τον Πειραιά μέχρι τον Ασπρόπυργο. Αλήθεια, ποιο θα είναι το «αντίμετρο» (και ποιος θα το πληρώσει;) της πλήρους φοροαπαλλαγής των κερδών των επιχειρηματιών που θα δραστηριοποιηθούν στην ΕΟΖ; Πώς θα αντισταθμιστεί το καθεστώς ασυλίας εφοπλιστών και βιομηχάνων της περιοχής; Ποια θα είναι τα «αντισταθμιστικά» για την πλήρη εξουδετέρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, για την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας; Με τι θα «ζυγιαστεί» η μη ένταξη των λιμενεργατών στα Βαρέα και Ανθυγιεινά; Ρητορικά τα ερωτήματα, όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αφού την ίδια στρατηγική υπηρετούν...

«Κοροϊδία» χαρακτηρίζουν τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης τα αντισταθμιστικά μέτρα της κυβέρνησης και την καταγγέλλουν ότι αν δεν είχε καθυστερήσει να κλείσει την «αξιολόγηση», ο λογαριασμός των μέτρων δεν θα είχε φτάσει τόσο ψηλά. Πρόκειται για εύκολη κριτική και ταυτόχρονα βολική για την κυβέρνηση, που υπερασπίζεται τη διαπραγματευτική της τακτική και αποδίδει τις καθυστερήσεις στις υπαρκτές κόντρες ανάμεσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του κουαρτέτου και στο ...σθένος με το οποίο υπερασπίστηκε τις «κόκκινες γραμμές». Δεν περνάει απαρατήρητο ότι τα άλλα αστικά κόμματα δεν βρίσκουν τίποτα ουσιαστικό να καταλογίσουν στην κυβέρνηση, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα πίεζαν για να κλείσει η «αξιολόγηση» και την καλούσαν να πάρει επώδυνες αποφάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς μοιράζονται τους ίδιους στόχους και τα ίδια οράματα, που είναι οράματα του κεφαλαίου και συμπυκνώνονται στις εξής λέξεις: Καπιταλιστική ανάκαμψη, κερδοφορία του κεφαλαίου.

1440 Ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος παρουσιάζει την εφεύρεσή του: Την τυπογραφία.

1918 Μέρα του Κόκκινου Στρατού. Είχε προηγηθεί Διάταγμα της Προσωρινής Εργατοαγροτικής Κυβέρνησης (Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού) στις 18/1/1918 για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού Εργατών - Αγροτών σε εθελοντική βάση. Οι πρώτες μονάδες του νέου επαναστατικού στρατού διακρίθηκαν αμέσως στη μάχη κατά των Γερμανών στις τοποθεσίες Νάρβα και Πσκοβ. Η μέρα που δόθηκαν αυτές οι μάχες ορίστηκε τιμητικά ως Μέρα του Κόκκινου Στρατού.

1943 Ιδρύεται η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ). Η θρυλική ΕΠΟΝ, με την καθοριστική συμβολή της ΟΚΝΕ και με σημαία το «Πολεμάμε και τραγουδάμε», συσπείρωσε πάνω από 600.000 περήφανα νιάτα που την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκαν στις γραμμές της, πρόσφερε πάνω από 32.000 ως αντάρτες μαχητές στον αγώνα και πάνω από 1.300 παιδιά της έπεσαν στα πεδία των μαχών. Στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ που έλαβε χώρα στην Αθήνα μετείχαν οι εξής οργανώσεις νέων: η «Αγροτική Νεολαία Ελλάδος», η «Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία», η «Ενιαία Μαθητική Νεολαία», η «Ενωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης», ο «Θεσσαλικός Ιερός Λόχος», η «Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία», η «Λεύτερη Νέα», η «Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος» (ΟΚΝΕ), η «Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος» και η «Φιλική Εταιρεία Νέων».

1944 Τμήμα του μηχανικού του ΕΛΑΣ Νοτίου Ολύμπου ανατινάζει την ταχεία γερμανική αμαξοστοιχία αρ. 53 με αποτέλεσμα το θάνατο 450 Γερμανών, εκ των οποίων το 1/3 ήταν αξιωματικοί.

1948 Τμήματα του ΔΣΕ Πελοποννήσου μπαίνουν στο Γύθειο και απελευθερώνουν από τις φυλακές 25 πολιτικούς κρατούμενους.

1966 Πραγματοποιείται η πρώτη δοκιμαστική τηλεοπτική εκπομπή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) με δίωρο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει διεθνές δελτίο ειδήσεων, καλλιτεχνικά νέα, ντοκιμαντέρ και παρακολουθείται από χιλιάδες Αθηναίους, οι οποίοι συνωθούνται μπροστά στις προθήκες των καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών, που εκθέτουν δέκτες τηλεοράσεων.

1966 Ολοκληρώνεται νέο πραξικόπημα, το 15ο από το 1949, στη Συρία, από τους κόλπους του κόμματος Μπάαθ. Στην εξουσία έρχεται ο Σαλάχ Τζαντίντ.

1981 Στις 6.20 το απόγευμα, μέσα στην αίθουσα της ισπανικής Βουλής εκδηλώνεται το πραξικόπημα - οπερέτα με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη της Πολιτοφυλακής Αντόνιο Τεχέρο, που ανεβαίνει στο βήμα και κολλά το περίστροφό του στον κρόταφο του προέδρου του Κοινοβουλίου. Μετά από λίγες ώρες, οι πλήρως απομονωμένοι πραξικοπηματίες παραδίδονται.

1983 Το μικρό επιβατηγό οχηματαγωγό «Χρυσή Αυγή», της εταιρείας Πολέμη, ναυαγεί μεταξύ Εύβοιας και Ανδρου. Οι 24 από τους 37 επιβάτες και μέλη του πληρώματος χάνουν τη ζωή τους.