Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κόβουν επιδόματα

Παρά τις διαβεβαιώσεις των εργοδοτικών οργανώσεων αλλά και τους - κατά καιρούς - ισχυρισμούς της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ περί διατήρησης και συνέχισης καταβολής στους εργαζόμενους του επιδόματος γάμου από τις επιχειρήσεις, η πραγματικότητα δείχνει άλλα. Οτι σιγά σιγά αλλά σταθερά οι εργοδότες αποψιλώνουν τους εργατικούς μισθούς, με όπλο το δυσμενές για τους εργάτες νομοθετικό πλαίσιο που έχει ψηφιστεί μετά το 2012, καταργούν επιδόματα που ισχύουν από χρόνια και με όπλο τον εκβιασμό επιβάλλουν τις απαιτήσεις τους. Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, στις αρχές Αυγούστου υπογράφτηκαν δύο τουλάχιστον επιχειρησιακές συμβάσεις (επισιτισμός και σεκιούριτι) οι οποίες προβλέπουν την κατάργηση του επιδόματος γάμου (10%) και του επιδόματος παιδιών (5% για κάθε παιδί). Ετσι, στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις οι καταβαλλόμενοι μέχρι τώρα μισθοί μειώνονται τουλάχιστον κατά 15%, επιβεβαιώνοντας ότι η μείωση των μισθών όχι μόνο δεν έχει σταματήσει αλλά συνεχίζεται ακάθεκτη. Από εδώ και η ανάγκη να οργανωθεί άμεσα ο αγώνας για την υπεράσπιση των μισθών, να υψωθεί τείχος αντίστασης στον πόλεμο των κεφαλαιοκρατών κατά της εργατικής τάξης.

Καλύτερα να σιωπά

«Η αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων οδηγεί σε μια κοινωνία τεμαχισμένη», διαμαρτύρεται η ΔΗΜΑΡ σε ανακοίνωσή της, με αφορμή δημοσιεύματα σχετικά με την κατάργηση επιδομάτων γάμου και τέκνων μέσω της υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων, που, κατά τη γνώμη της, «επιβεβαιώνουν την τάση κατεδάφισης των συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων»...

Πρόκειται, τουλάχιστον, για υποκρισία. Η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε στην κυβέρνηση που κατεξοχήν υπονόμευσε εργασιακά δικαιώματα, όπως είναι οι Συλλογικές Συμβάσεις. Ας μην καμώνεται την αθώα, επειδή κάποια απ' αυτά τα μέτρα τα καταψήφισε. Συνέχιζε να στηρίζει την κυβερνητική πλειοψηφία που τα ψήφιζε στη Βουλή. Ακόμα και σήμερα υπερασπίζεται τη συμμετοχή της εκείνη σαν «εθνικά αναγκαία», αναγκαία, δηλαδή, για την αστική τάξη και διακυβέρνηση για τη διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού. Απ' όποια θέση, άλλωστε, στο αστικό πολιτικό σύστημα υποστηρίζει με σθένος την καπιταλιστική ανάπτυξη, την ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Αραγε, δε γνωρίζει πως αυτοί ακριβώς οι στόχοι πάνε χέρι - χέρι με το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων; Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει όταν γράφει στην ανακοίνωσή της ότι «η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα δεν μπορούν να στηριχθούν από εξαντλημένους εργαζόμενους»;

Μας φώτισε

«Οι τραγικές αυτές εξελίξεις (σ.σ. στο Ιράκ) επιβεβαιώνουν την πλήρη χρεοκοπία της αμερικάνικης πολιτικής και ειδικότερα της πολιτικής Μπους, που μαζί με τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ, έκαναν τον καταστροφικό πόλεμο - όπως αποδεικνύεται και με τις τελευταίες εξελίξεις - στο όνομα της δήθεν αποκατάστασης της δημοκρατίας και της εξάλειψης της απειλής από το υποτιθέμενο πυρηνικό οπλοστάσιο του τυραννικού καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν (...) Δυστυχώς, η ΕΕ, δέσμια του Ατλαντισμού των ηγεσιών της, έχει πλήρως αποτύχει στην Μεσανατολική και Μεσογειακή της πολιτική». Τα παραπάνω αναφέρει σε δήλωσή του ο Π. Τριγάζης, συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζει πως για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή φταίνε οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Οπως λέει, και για την Ουκρανία φταίει η Γερμανία και η Μέρκελ. «Λάδι», δηλαδή, η ΕΕ, που ως διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση προωθεί και υπερασπίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων αν χρειαστεί και με τα όπλα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι αθώα του αίματος. Το μόνο μεμπτό που της προσάπτει είναι η ...αποτυχία και η ...ομηρία της στον Ατλαντισμό. Να τη λυπηθούμε κιόλας δηλαδή. Η παραπλάνηση του λαού σε όλο της το μεγαλείο.

Κρύβουν πολλά...

Εγραφε η «Καθημερινή» (19/8/2014): «Οσα συμβαίνουν σήμερα στο Ιράκ, στη Συρία και στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό συνέπεια της αποτυχημένης πολιτικής της Δύσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδιαίτερα, μαζί με τη Βρετανία, ακόμη και η Γαλλία (για τη Λιβύη), έχουν μεγάλες ευθύνες για την αιματοχυσία και το χάος που επικρατεί στις χώρες αυτές, όπως και για τη δυνατότητα που δόθηκε σε ακραίους ισλαμιστές και τζιχαντιστές να σφάζουν ανελέητα τους γύρω πληθυσμούς. Η αρχή έγινε με την εισβολή των ΗΠΑ και της Βρετανίας το 2003 στο Ιράκ. Το επόμενο βήμα έγινε στη Συρία». Εχει βάση αυτό αλλά: Η «Καθημερινή» και όλα τα αστικά ΜΜΕ στήριξαν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, στηρίζοντας και τη συμμετοχή της Ελλάδας σ' αυτές. Κρύβουν ότι οι επεμβάσεις γίνονται για να αρπάξουν και να μοιράσουν τα μονοπώλια την Ενέργεια, ότι και οι τζιχαντιστές είναι δημιουργήματα των ιμπεριαλιστών ως μοχλοί για να δικαιολογούν τους πολέμους τους. Οι ΗΠΑ ξαναβομβαρδίζουν το Ιράκ...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ