Τρίτη 22 Ιούνη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η χυδαία πλευρά της διαστρέβλωσης...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας γύρω από τις λαϊκές κινητοποιήσεις και την πολιτική πρωτοπορία τους δίνουν και παίρνουν όχι μόνο στον αστικό Τύπο, αλλά και στο διαδίκτυο. Η μια πλευρά της έχει να κάνει με τα sites διαφόρων αριστερίστικων ομάδων, μεταξύ τους και πολλές τροτσκιστικές, στην Αγγλία, όπως, π.χ., το World Socialist Web Site, που βγάζουν χολή για το ΚΚΕ και τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, παίζοντας βρώμικα παιχνίδια, με σαφή στόχο να συνδράμουν την αστική αντιΚΚΕ προπαγάνδα και μάλιστα σε «δέκτες» εκτός Ελλάδας, που δεν έχουν αντικειμενικά και την καλύτερη δυνατή επαφή με την ελληνική πραγματικότητα. Ετσι αναφέρουν προβοκατόρικα και με ψέματα πως «το ΚΚΕ καλύπτει τις περικοπές του Παπανδρέου». «Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, και τα φίλα προσκείμενα συνδικάτα του στη ΓΣΕΕ (να και το τεράστιο ψέμα) στον ιδιωτικό τομέα είναι αναπόσπαστο τμήμα ενός πολιτικού θεσμού που είναι αποφασισμένος να καταρρακώσει (μειώσει δραστικά) το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης. Η ειδικότητά τους είναι να δικαιολογούν τις δεξιές πολιτικές τους με τον ελληνικό εθνικισμό», επειδή, όπως γράφουν, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, έχει δηλώσει ότι «εμείς ταυτίζουμε τη διέξοδο από την κρίση όχι μόνο με την πάλη γύρω από τα άμεσα λαϊκά προβλήματα, αλλά για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για ριζική αλλαγή στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας» και ότι αυτή η πολιτική γραμμή του ΚΚΕ ταυτίζεται με τις «στρατηγικές επιδιώξεις της ΝΔ...!». Δηλαδή η γνωστή ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα περί σύμπλευσης ΚΚΕ - ΝΔ, επειδή τάχα και η ΝΔ κάνει αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ. Εδώ πια η καλπιά των δήθεν αριστερών αλλά στην ουσία στηριγμάτων του καπιταλισμού ξεπερνά τη χυδαιότητα...


... και εκείνη της καπηλείας

Η άλλη πλευρά της διαστρέβλωσης έχει να κάνει με την καπήλευση κινητοποιήσεων του ΚΚΕ με διεθνές αντίκτυπο και την προσπάθεια αυτές να καναλιζαριστούν προπαγανδιστικά στα μέτρα διάφορων οπορτουνιστών, που καμιά σχέση δεν έχουν με το ΚΚΕ και την πρωτοπόρα δράση του για τη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής πάλης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανοιχτή εκδήλωση την οποία διοργάνωσε στις 26 του Μάη στο Λονδίνο μια ομάδα από εκπροσώπους κομμάτων και ακαδημαϊκών της Ευρώπης, μεταξύ αυτών και εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ή και του Κόμματος των Εργατικών της Βρετανίας, που μέχρι πρόσφατα ήταν στην εξουσία (!) με θέμα την κρίση και τους αγώνες στην Ελλάδα. Στο προπαγανδιστικό τους φυλλάδιο κυριαρχούσε η φωτογραφία του Παρθενώνα με τα πανό του ΚΚΕ που καλούσαν σε ξεσηκωμό! Η φωτογραφία βέβαια καμιά σχέση δεν έχει με το συφερτό που διοργάνωνε την εκδήλωση και το περιεχόμενό της. Οι διοργανωτές ωστόσο θεώρησαν χρήσιμο να δημιουργήσουν σύγχυση ως προς το τι γίνεται στην Ελλάδα και να καπηλευτούν μια κινητοποίηση με διεθνές αντίκτυπο, προσπαθώντας να προσελκύσουν ακροατήριο και να θολώσουν τα νερά ως προς τις θέσεις τους για την κρίση και τη διέξοδο. Θέσεις ενσωμάτωσης και ήττας για το κίνημα, που βέβαια καμιά σχέση δεν έχουν, αντίθετα είναι εχθρικές, με τις θέσεις του ΚΚΕ για φιλολαϊκή διέξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση, με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Χέρι-χέρι με την υποκρισία

Στην κυριακάτικη «Ελευθεροτυπία» δημοσιεύτηκε ένα ρεπορτάζ αναφορικά με τον ΛΑ.Ο.Σ. και με τίτλο «Χέρι χέρι και με τους διορισμούς». Σ' αυτό λοιπόν φέρεται ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης, ο κατά τα λοιπά εξαιρετικά «ευαίσθητος» ως προς την «σωτηρία της πατρίδος» απ' την κρίση, «ευαισθησία» που εκδηλώνεται με κινήσεις εντυπωσιοθηρίας όπως επιστροφή αυτοκινήτων ή δωρεές κάποιων ποσών, να έχει μεσολαβήσει για τον διορισμό στη Βουλή αρκετών συνεργατών του, στελεχών του κόμματός του, δημοσιογράφων στο κανάλι του και στην εφημερίδα του... Απευθυνθήκαμε στο γραφείο Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. και ρωτήσαμε αν υπάρχει κάποιο σχόλιο σχετικό με το δημοσίευμα. Η απάντηση ήταν «δεν γνωρίζω, θα ρωτήσω»... Για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται με τον πιο τρανταχτό τρόπο η υποκρισία του κόμματος αυτού και του προέδρου του που προσπαθεί με φτηνά κόλπα και τερτίπια να σπρώξει τον λαό να υποταχθεί στην αντιλαϊκή πολιτική και στο πετσόκομμα δικαιωμάτων του, ενώ την ίδια ώρα στα μουλωχτά φροντίζει τα «δικά του παιδιά», υιοθετώντας προφανώς τη λογική του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»...

Για ποια ευημερία;

Η άγρια αντιλαϊκή πολιτική, που οδηγεί στην εξαθλίωση πλατιά λαϊκά στρώματα, συνοδεύεται και από τη χυδαία προπαγάνδα για τη λεγόμενη «λαϊκή ευημερία», που ήταν στόχος των εργαζομένων στη μεταπολίτευση και σ' αυτό οφείλεται η κρίση. Τι λένε δηλαδή; Οτι οι ταξικοί αγώνες για να καλυτερεύσει ο λαός τη θέση του απέναντι στο κεφάλαιο, να έχει δουλειά, να έχει μεροκάματο που να ικανοποιεί στοιχειώδεις ανάγκες, να έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας χωρίς να «ξεπουλιέται», να μορφώνεται το παιδί του, να μπορεί να κάνει διακοπές, και οι όποιες κατακτήσεις σ' αυτά, είναι η αιτία της κρίσης. Επρεπε, δηλαδή, ο λαός να ζει στην εξαθλίωση. Αυτή η χυδαία προπαγάνδα έχει διπλό στόχο. Αφενός να συγκαλύψει την αιτία της κρίσης που βρίσκεται στην υπερσυγκέντρωση πλούτου από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και αφετέρου να απεμπολήσουν οι εργαζόμενοι δικαιώματα και κατακτήσεις υποτασσόμενοι στην άγρια πολιτική του κεφαλαίου, προκειμένου να σωθεί η οικονομία, δηλαδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες, από την κρίση. Υπουλη προπαγάνδα χειραγώγησης και αποστράτευσης από την ταξική πάλη.

Πώς ζούσαν οι εργαζόμενοι πριν την κρίση και τι σημαίνει ευημερία το 2010; Το δεύτερο τρίμηνο του 2004, στην προ-ολυμπιακή περίοδο, οι επίσημα άνεργοι άγγιζαν το μισό εκατομμύριο (493.102) σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για το β' τρίμηνο του 2005, 211.000 άτομα εργάζονταν με μερική απασχόληση και 335.000 με προσωρινή απασχόληση. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το 2007 περισσότεροι από 250.000 εργαζόμενοι αμείβονταν με τα κατώτερα όρια μισθών (626 ευρώ μεικτά), ενώ η πλειοψηφία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα - σχεδόν 1,8 εκατ. άνθρωποι - αμείβονταν με λιγότερα από 1.000 ευρώ. Το 2005, 832.456 νοικοκυριά (με πάνω από 2 εκατ. μέλη) ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, δηλαδή με ετήσιο εισόδημα 5.649,78 ευρώ ανά άτομο, περίπου 403 ευρώ το μήνα και 13 ευρώ τη μέρα (στοιχεία ΕΣΥΕ). Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά.

Σε σχέση με την πρωτοφανή βαρβαρότητα που επιβάλλεται σήμερα, η προηγούμενη κατάσταση για κάποιους δημοσιολόγους μπορεί να συνιστά «ευημερία». Ωστόσο, το κριτήριο που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να συμβαδίζει με τον πλούτο που παράγεται. Δεν αποτελεί, για παράδειγμα, «ευημερία» το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι υπερχρεώνονταν με δάνεια από τις τράπεζες για να αγοράσουν σπίτι, ηλεκτρικές συσκευές, για να πάνε διακοπές, κλπ. - χωρίς να υποτιμούμε και την ύπαρξη της στρεβλής κατανάλωσης. Αποτελεί ευημερία για το τραπεζικό κεφάλαιο.

Σήμερα, που και περισσότερος πλούτος παράγεται και η τεχνολογία με την επιστήμη κάνουν άλματα προόδου, δεν μπορούν οι παραγωγοί του πλούτου, οι εργαζόμενοι, να ζουν χειρότερα. Η πλουτοκρατία απαξιώνει την εργατική δύναμη, τη φτάνει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Σήμερα, είναι ώριμο οι εργαζόμενοι να ζουν περισσότερο, να δουλεύουν λιγότερο και να απολαμβάνουν ό,τι παράγουν. Να έχουν όλοι ασφαλή κατοικία, δωρεάν Παιδεία, Υγεία, μισθό για όλες τις ανάγκες, ασφάλιση και σύνταξη, διακοπές, κλπ. Αξίζει για όλα τα παραπάνω οι εργαζόμενοι όχι μόνο να μη θυσιάσουν τις κατακτήσεις τους, επειδή οι κεφαλαιοκράτες το απαιτούν, αλλά να εντείνουν την ταξική πάλη εμποδίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική, σε ρότα για κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας που θα ικανοποιήσει όλες αυτές τις ανάγκες.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Κοροϊδεύουν το λαό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ όσο ...απομακρύνεται από τη χώρα τόσο πιο καλά τη βλέπει την ελληνική οικονομία.

Οταν ήταν στις Βρυξέλλες είχε εντοπίσει αισιόδοξα μηνύματα. Τώρα από την Νέα Υόρκη ανακάλυψε ότι υπάρχει «αναστροφή του αρνητικού κλίματος».

Υποθέτουμε πως εάν ταξιδέψει στη Νέα Ζηλανδία ή στη Γη του Πυρός θα μας διαμηνύσει ότι βρισκόμαστε στην καλύτερη κατάσταση από ποτέ.

Βεβαίως, υπάρχει κι άλλη εξήγηση για το φαινόμενο: Ισως ότι ακόμη και αυτός φοβάται να πει τέτοια πράγματα στο εσωτερικό της χώρας. Και όσο μακρύτερα είναι αισθάνεται πιο ασφαλής.

ΩΣΤΕ ΒΡΑΖΕΙ η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ! Εχουν επαναστατήσει οι βουλευτές του, ενόψει του Ασφαλιστικού που έχει πάρει το δρόμο για τη Βουλή...

Να θεωρήσουμε ότι έχουν κάποια ιδεολογική αντίθεση; `Η απλά ανησυχούν για την επανεκλογή τους; (Αν και στο ερώτημα όλοι ξέρουμε την απάντηση).

Το ποιος είναι ο βαθμός ... βρασμού θα το δούμε φυσικά στη σχετική ψηφοφορία. Ομως, έχουμε την εντύπωση ότι πίσω από όλα τα σχετικά δημοσιεύματα παίζεται το «παιγνιδάκι» του «καλού ΠΑΣΟΚ».

Δε θέλανε, βρε παιδί μου, οι άνθρωποι τέτοια μέτρα. Εχουν «καλή ψυχή» και αυτά τα «θατσερικά» δεν τους εκφράζουν. Αλλά τι να κάνουν, οι δύστυχοι, αναγκάζονται να βαδίσουν το δύσκολο αυτό δρόμο.

Σε λίγο θα μας ζητάνε και λαϊκή συμπαράσταση για το δράμα τους. Λυπηθείτε τους γι' αυτά που οδηγούνται να κάνουν!

Ε, ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ να διαφωνήσει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας με τα κυβερνητικά μέτρα. Αλίμονο. Ισα - ίσα ο Γ. Προβόπουλος υπερθεμάτισε και χειροκρότησε, λέγοντας πως «τα μέτρα θα αποδώσουν».

Κι επ' αυτού δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε. Μάλιστα, θα προσθέταμε ότι αποδίδουν ήδη. Χωρίς καν να ψηφιστούν τα περισσότερα έχουν οδηγήσει τους εργοδότες σε τεράστιες περικοπές μισθών, δικαιωμάτων, θέσεων εργασίας.


Γρηγοριάδης Κώστας

Οι τράπεζες ούτως ή άλλως ποτέ δεν είχαν πρόβλημα κερδοφορίας και τώρα απλά περιμένουν περαιτέρω αύξηση. Τα εφοπλιστικά κέρδη δεν το συζητάμε ...πετάνε!

Αν δεν είναι αυτά «απόδοση» τότε τι είναι; Και μάλιστα η «απόδοση» που επιθυμεί ο Γ. Προβόπουλος και οι όμοιοί του...

Θεατής των εξελίξεων η ΓΣΕΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Να κρύψει την ενοχή της για την ένταση της αντεργατικής επίθεσης προσπαθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που σε χτεσινή της ανακοίνωση σημειώνει πως τη μέρα που θα κατατεθεί στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο θα κάνει μαζί με την ΑΔΕΔΥ ...διάβημα διαμαρτυρίας! Επισημαίνονται επίσης «οι αντιρρήσεις, οι αντιδράσεις και οι αγώνες των εργαζομένων». Μεταξύ άλλων αναφέρεται στην ανάγκη να δυναμώσουν οι «ενωτικοί αγώνες» των εργαζομένων.

Κουβέντα δε λένε βέβαια για το ότι μόλις πριν λίγες μέρες απέρριψαν την πρόταση του ΠΑΜΕ για άμεση αγωνιστική κλιμάκωση με 24ωρη απεργία στις 23 Ιούνη. Αλλωστε, «για την τιμή των όπλων», η φιλοκαπιταλιστική πλειοψηφία, προκήρυξε απεργία στις 29 Ιούνη, κόντρα στις αποφάσεις ομοσπονδιών, συνδικάτων και του ΠΑΜΕ. Τόσο «ενωτικούς αγώνες» οργανώνει. Ταυτόχρονα, η κατεύθυνση στην οποία καλούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν οι εργατοπατέρες είναι για να δυναμώσει η ανταγωνιστικότητα (δηλαδή η δυνατότητα των επιχειρήσεων να μαζεύουν κέρδη) όπως σημείωνε κι η ανακοίνωση που έβγαλαν για να κριτικάρουν το ΠΔ για τα εργασιακά. Καλούν τους εργαζόμενους να αντιδράσουν επειδή φορτώνονται μονομερώς τα βάρη, δηλαδή να διεκδικήσουν οι εργάτες να πληρώσουν την κρίση μαζί με τους κεφαλαιοκράτες.

Γι' αυτό, λοιπόν, πια καμιά αυταπάτη. Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Και να αγωνιστούν μαζί με το ΠΑΜΕ. Αύριο, όλοι στην απεργία, μαζί με τα ταξικά συνδικάτα, να πλημμυρίσουμε τις πλατείες στις 60 απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και στην περιφρούρηση των εργοστασίων και των τόπων δουλειάς.

Εργοδοτικό θράσος

Είναι μερικές φορές που δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει σε μια τοποθέτηση τι υπερισχύει. Η επικινδυνότητα, η προκλητικότητα, ή η γραφικότητα;

Μάλλον ισχύουν και τα τρία στην περίπτωση του ΗΑΤΤΑ, του συνδέσμου τουριστικών και ταξιδιωτικών γραφείων, που χαρακτηρίζει «δυσάρεστη έκπληξη» την απόφαση των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ να κηρύξουν απεργία στις 23 του Ιούνη.

Μάλιστα, επισημαίνει ότι στην απεργία δε συμμετέχει η ΠΝΟ, λες και σε αυτή «επιτρέπεται» η κήρυξη απεργίας και στα σωματεία όχι. Αμφισβητεί και το δίκαιο των αιτημάτων, με τη φράση «όσο δίκαια και αν τυχόν είναι», ενώ χαρακτηρίζει απερίφραστα το δικαίωμα της απεργίας... ακρότητα!!!

Το ύφος των τουριστικών γραφείων είναι εξαιρετικά προκλητικό, σε μια περίοδο που δοκιμάζεται σκληρά ο λαός, οι εργαζόμενοι συνολικά και οι ναυτεργάτες μαζί τους, καθώς δηλώνει ότι «η ομαλότητα έδειχνε να αποκαθίσταται», αλλά τώρα έρχεται αυτή η «νέα απρόσμενη και αναπάντεχη απεργία»!!!

Στο «διά ταύτα» οι τουριστικοί πράκτορες δηλώνουν ότι ο προγραμματισμός τους ανατρέπεται και ότι οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων απειλούν την... ύπαρξη του τουρισμού και προκαλούν προβλήματα σε άλλους εργαζόμενους και στους ταξιδιώτες.

Τέλος, καλούν τα δύο σωματεία να... ματαιώσουν την απεργία!!!

Είναι εκπληκτική η ολοκληρωτική αποδόμηση ενός δικαιώματος που έχει κατακτηθεί με αίμα και υποτίθεται ότι αποτελεί και αστικό θεσμό. Είναι εκπληκτική η απαίτηση των τουριστικών πρακτόρων να μην «κουνηθεί φύλλο» γιατί θα πλήξει τα συμφέροντά τους, την ίδια ώρα που αρνούνται σε έναν κλάδο να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα. Είναι, επίσης, εκπληκτική η δήθεν άγνοιά τους για το τι συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, μιλώντας για... «απρόσμενη» απεργία.

Ελαστικές σχέσεις και εμπόδια στις απεργίες

Οτι οι αντιλαϊκές και αντεργατικές ανατροπές που προωθούνται στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, αποτελούν στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας αποκαλύπτεται καθημερινά σε πείσμα εκείνων των δυνάμεων που επιμένουν να συσκοτίζουν τη στόχευση των σκληρών μέτρων, για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που έρχεται από τη Μεγ. Βρετανία και συγκεκριμένα από τη Συνομοσπονδία Βρετανικής Βιομηχανίας και αποδεικνύει ότι το κεφάλαιο παγκοσμίως έχει βάλει στο μάτι συγκεκριμένα εργασιακά δικαιώματα που εμποδίζουν την απρόσκοπτη κερδοφορία του.

Οι Βρετανοί βιομήχανοι, λοιπόν, στο όνομα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ζητούν από την κυβέρνηση την καθιέρωση ελαστικών ωραρίων για όλους τους εργαζόμενους, καθώς και αλλαγές στη διαδικασία απόφασης απεργιακών κινητοποιήσεων, προκειμένου να δυσκολευτεί η προκήρυξη απεργιών. Συγκεκριμένα, ζητούν να μπει «πλαφόν» στις ψηφοφορίες για την προκήρυξη απεργιών, όπου θα απαιτείται να συγκεντρώνεται ποσοστό πάνω από 40% του συνόλου των εγγεγραμμένων ενός σωματείου, ενώ μέχρι σήμερα αρκούσε η απλή πλειοψηφία των ψηφισάντων. Εξηγώντας, γιατί θέλουν να βάλουν εμπόδια στις απεργίες, ο γενικός διευθυντής της Συνομοσπονδίας των βιομηχάνων, Τζον Κρίντλαντ, υπογράμμισε: «Οι απεργίες προκαλούν προβλήματα. Εμποδίζουν τους πολίτες να έχουν τους καθημερινούς ρυθμούς τους, είτε πρόκειται για τη μετάβαση στην εργασία, είτε για τη μετακίνηση των παιδιών στα σχολεία. Οι απεργίες, επίσης, κοστίζουν στην οικονομία και υπονομεύουν τις προσπάθειές μας για την ανοικοδόμηση της οικονομίας»... Είναι ξεκάθαρο ότι τα ίδια φαιδρά επιχειρήματα επιστρατεύει το κεφάλαιο ...ανά τον κόσμο κατά την επίθεσή του στους εργαζόμενους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οχι στο «σκλαβοπάζαρο παιδιών»

Είναι πραγματικά ανατριχιαστική η ρύθμιση που φέρνει η κυβέρνηση για γενίκευση της εργασίας ανηλίκων, που τη βαφτίζει... «μαθητεία». Πρόκειται για σκλαβοπάζαρο παιδιών, για προσφορά στους εργοδότες φθηνότατης εργατικής δύναμης, ουσιαστικά χωρίς περιορισμούς, χωρίς καμιά έννοια προστασίας των παιδιών, των μαθητών. Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα για όλα τα παιδιά του λαού να μορφώνονται απρόσκοπτα μέχρι τα 18 τους χρόνια (και αργότερα ακόμα). Το να εγκαταλείπουν το σχολείο τα παιδιά προκειμένου να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα δεν είναι προνόμιο και διευκόλυνση, αλλά είναι βίαιος καταναγκασμός που επιβάλλει το σύστημα στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα της κοινωνίας.

Ηδη πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, το ποσοστό των εργαζόμενων φοιτητών στα πανεπιστήμια και των εργαζόμενων σπουδαστών στα ΤΕΙ έφτανε το 45% και το 60% αντίστοιχα. Ηδη, η «μαθητεία» με πολύ κακές εργασιακές συνθήκες, είχε γενικευτεί για τους νέους στην κατάρτιση και την τεχνική εκπαίδευση, συνδεδεμένη υποτίθεται με το αντικείμενο σπουδών, στην πράξη όμως, με τη μορφή της πολύ φθηνής εργασίας. Τώρα γενικεύεται η «δυνατότητα» για όλα τα παιδιά, από 15 χρονών και πάνω να συνάπτουν μονοετείς συμβάσεις εργασίας με τους εργοδότες και να δουλεύουν έως 6 ώρες τη μέρα (αν έχουν κλείσει τα 16 τους χρόνια μπορούν να δουλεύουν έως 8 ώρες τη μέρα), ακόμα κι αν πηγαίνουν παράλληλα στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο!

Είναι παραπάνω από φανερό από το ΠΔ που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση και περιλαμβάνει την παραπάνω ρύθμιση, ότι δεν πρόκειται για μαθητεία, δηλαδή για την εκμάθηση μιας τέχνης, ενός επαγγέλματος. Αλλωστε αυτό δε συνάδει με τη γενική εκπαίδευση σε Γυμνάσιο-Λύκειο. Πρόκειται για κανονική δουλειά που θα πληρώνεται όμως μόλις στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου. Το πρωί στο Γυμνάσιο και το απόγευμα... διανομή φυλλαδίων, ντελίβερι κ.ο.κ. Αυτό δεν είναι μαθητεία για ένα επάγγελμα, αλλά «μαθητεία» στην εκμετάλλευση. Και παράλληλα, αυτά τα παιδιά που θα σπρωχθούν να δουλεύουν με τέτοιους όρους, θα αποτελέσουν (άθελά τους φυσικά) και ένα μέσο πίεσης για μεγαλύτερη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, αφού ο εργοδότης θα προτιμήσει π.χ. έναν 16χρονο με αυτούς τους όρους, παρά έναν 25χρονο που θα του κοστίσει πιο ακριβά. Πολύ περισσότερο που σε συνθήκες κρίσης και με αναμενόμενη τη μεγάλη άνοδο της ανεργίας, θα εξαναγκάζονται οι άνεργες εργατικές οικογένειες να στέλνουν τα παιδιά για δουλειά προκειμένου να επιβιώσουν από την πείνα, σε βάρος της μόρφωσης.

Πώς αλήθεια, θα μπορεί να παρακολουθήσει το σχολείο του ένα παιδί που κάνει το πρωί 6 ώρες μάθημα και το απόγευμα δουλεύει για 6 - 8 ώρες; Πότε θα διαβάσει, πότε θα ξεκουραστεί; Πολύ απλά, δε θα μπορεί,θα επιλέγει την πιο εύκολη γνώση, το κατώτερο επίπεδο των βασικών στόχων κάθε τάξης, θα μαθαίνει από μικρός να κατεβάζει τις απαιτήσεις του από τον εαυτό του και από τη ζωή. Να πώς έρχονται να συνδεθούν και από αυτή τη σκοπιά οι εξελίξεις στο χώρο της εργασίας με αυτές στην εκπαίδευση: Στο νέο, διαφοροποιημένο σχολείο που θέλει να φέρει η κυβέρνηση θα υπάρχουν δίπλα δίπλα οι μαθητές μειωμένων απαιτήσεων και οι άλλοι που θα μπορούν να προχωρήσουν τις σπουδές τους με καλύτερους όρους. Κι αυτός ο διαχωρισμός θα είναι ξεκάθαρα ταξικός.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ