Κυριακή 22 Ιούνη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο χαρακτήρας των αποφάσεων

Γρηγοριάδης Κώστας

Σαφέστατα αντιδραστικός και αντιλαϊκός είναι ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στο ξενοδοχείο «Πόρτο Καρράς» της Χαλκιδικής. Ενα σχέδιο ευρωπαϊκού «Συντάγματος», που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της οικοδόμησης ενός ακόμη περισσότερο αυταρχικού και στρατιωτικοποιημένου ευρω-ενωσιακού κέντρου, υποταγμένου στις απαιτήσεις των πολυεθνικών και των μεγάλων δυνάμεων της Κοινότητας. Ενα «ευρωπαϊκό δόγμα» (κείμενο Σολάνα), που συμπαρατάσσει την ΕΕ στο πλάι των ΗΠΑ και διακηρύσσει την ετοιμότητά της να συμβάλλει ενεργά στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία τους κατά των λαών, ταυτόχρονα, με την προβολή των κοινοτικών ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Μια απόφαση για τους μετανάστες, κύριο γνώρισμα της οποίας είναι η καταστολή και η αποκήρυξη των τελευταίων, ως «μαύρα πρόβατα». Και, βέβαια, τα όσα συζητήθηκαν, σχετικά με την πολύ πιο γρήγορη προώθηση και εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και στους άλλους τομείς, με πρώτους την αγορά εργασίας, τα συστήματα ασφάλισης και υγείας.

Μπορεί ο Κ. Σημίτης, να έχει δηλώσει δημόσια, ότι δε φιλοδοξεί να πάρει κάποια ηγετική θέση στην ΕΕ, απ' όσες προβλέπει το νέο ευρωπαϊκό «Σύνταγμα», αλλά δε νομίζουμε πως θα αφήσουν να πάει χαμένο το... ταλέντο του οι Ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες. Στο κάτω κάτω του το χρωστάνε...

Δεν υπάρχουν λέξεις

Τώρα που, και μέσα στο δικαστήριο, αποδεικνύεται ότι άνθρωποι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των κρατικών μυστικών υπηρεσιών παρέδωσαν, εν γνώσει τους, τον Οτσαλάν στα νύχια των Τούρκων, τι έχουν να πουν όσοι απ' τους ενόχους υποστήριζαν, τότε, πώς δεν ευθύνονταν κι αδίκως κατηγορούνταν; Τι λέει τώρα ο «μεγάλος τραγουδιστής» Θ. Πάγκαλος και, προπάντων, τι λέει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, που - όπως λένε μάρτυρες στη δίκη - ήταν ενήμερος για όλα; Τίποτα δε λένε. Γιατί δεν υπάρχουν λέξεις, που να δικαιολογούν την απατεωνιά και την ανανδρία. Γιατί δεν υπάρχουν λέξεις, που να δικαιολογούν το έγκλημα σε βάρος του ηγέτη ενός λαού, που μάχεται για τις στοιχειώδεις ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα. Γιατί δεν υπάρχουν λέξεις, που να ξεπλύνουν τόσο μεγάλη ντροπή. Αλλά ντρέπονται οι καταδότες;

Ποιος θα απαντήσει;

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε προχτές ο Κ. Σκανδαλίδης, οι χώροι πρασίνου της Αθήνας, που σήμερα βρίσκονται στην αρμοδιότητα διαφόρων υπουργείων, θα μεταβιβαστούν στην αρμοδιότητα του Δήμου της Αθήνας. Ανάμεσα στους χώρους αυτούς, συμπεριλαμβάνονται ο Εθνικός Κήπος, ο λόφος Αρδηττού, ο λόφος Στρέφη και άλλοι. Και δε λέμε, βέβαια, πως η απόφαση αυτή δεν είναι σωστή. Αλλωστε, πάγιο και, μάλιστα, από δεκαετίες, ήταν το σχετικό αίτημα. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν μαζί με την αρμοδιότητα, θα δοθούν και τα απαραίτητα οικονομικά κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό ή η νέα δήμαρχος Αθηναίων θα βρει την ευκαιρία για την επιβολή άλλου ενός χαρατσιού σε βάρος των κατοίκων της πόλης.

Ποιος θα απαντήσει στο ερώτημά μας; Ο κ. Σκανδαλίδης ή η κ. Μπακογιάννη;

Φορολογικός παράδεισος για το κεφάλαιο

Μια και η κυβέρνηση ετοιμάζει -σύμφωνα με όσα γράφονται στις εφημερίδες- νέο... αναπτυξιακό νομοσχέδιο, δίνοντας ακόμη περισσότερα προνόμια, κίνητρα κλπ στο μεγάλο κεφάλαιο, θεωρήσαμε σκόπιμο, να σας θυμίσουμε ορισμένα τελευταία, επίσημα στοιχεία για το ελληνικό φορολογικό σύστημα. Τα στοιχεία δημοσιοποίησε πρόσφατα η «Γιούροστατ», αφορούν το 2001 και τα πλέον χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά είναι τα εξής: Η φορολογική επιβάρυνση το 2001 για το κεφάλαιο βρισκόταν μόλις στο 15,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), έναντι 29,8% στην ΕΕ. Την ίδια στιγμή, η φορολόγηση της εργασίας στη χώρα μας ανερχόταν στο 36,5% του ΑΕΠ, έναντι μέσου όρου 37% στην ΕΕ.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα ήταν, από το 2001 ήδη, ένας φορολογικός παράδεισος για το μεγάλο κεφάλαιο και, μάλιστα, ασυγκρίτως καλύτερος από τις άλλες χώρες της ΕΕ. Η κυβέρνηση, όμως, θέλει να τον κάνει ακόμη περισσότερο παράδεισο, πάλι για το μεγάλο κεφάλαιο, φορτώνοντας και νέα βάρη, βέβαια, στα γνωστά σε όλους «υποζύγια», τους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες.

Πρωτοτυπίες...

Απ' όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, αλλά και από τη συνηθισμένη πρακτική των περασμένων δεκαετιών, είχαμε την εντύπωση ότι δυο πράγματα δεν προαναγγέλλονται: Οι αλλαγές στις νομισματικές ισοτιμίες και οι ανασχηματισμοί των κυβερνήσεων. Κι αυτό, για λόγους κατανοητούς στον καθένα. Φαίνεται, όμως, πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει ...ριζοσπαστικοποιηθεί τελευταία και δεν υπολογίζει τέτοιους κανόνες. Ετσι, από προχτές, τόσο ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, όσο και ο ανασχηματισμός του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν πλέον επίσημη, ουσιαστικά, είδηση και άμεση προοπτική, αφού αυτά διοχετεύουν προς κάθε κατεύθυνση οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού και επιβεβαιώνουν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο αναπληρωτής του.

Από προχτές, επομένως, έχουμε μια κυβέρνηση με υπουργούς, υφυπουργούς, κλπ., υπό προθεσμία και μάλιστα πολύ σύντομη, αφού οι σχετικές πρωτοβουλίες του Κ. Σημίτη αναμένονται γύρω στις 10 Ιούλη. Αντε, λοιπόν, να δούμε πώς θα φορέσει τούτη τη φορά τα ρούχα του ο Μανωλιός...

ΒΙΒΛΙΟ
Θεατρολογική «κατάθεση»

Αφοσιωμένος με πάθος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζάκυνθο, λάτρης της αλλοτινής, εξαιρετικά αναπτυγμένης πολιτιστικής της παράδοσης -κυρίως της έντεχνης αλλά και της λαϊκής- των πνευματικών δημιουργών και καλλιτεχνών που ανέδειξε, μανιώδης ερευνητής και «διασώστης» πολιτιστικών τεκμηρίων όλων των καλλιτεχνικών εκφράσεων που ανέπτυξε στο παρελθόν, αλλά και ακάματος συγγραφέας, ο Διονύσης Ν. Μουσμούτης πλουτίζει την πολιτιστική βιβλιογραφία της, με ένα ακόμη σημαντικό έργο του. Πρόκειται για την έρευνά του «Ο Ρώμας και το Θέατρο», την οποία εξέδωσε η Εταιρία Μελέτης - Ερευνας - Προαγωγής Πολιτισμού «Πλατύφορος» (Γκύζη 42, Αθήνα ΤΚ 11475, τηλ. 210.6458.197). Ο Δ. Ν. Μουσμούτης δεν ασχολείται για πρώτη φορά με τον πολυσχιδή, πολυμαθή πνευματικό δημιουργό Διονύση Ρώμα (πεζογράφος, δραματουργός, κριτικός θεάτρου, συγγραφέας -παραγωγός θεατρικών σκετς στην Ελληνική Ραδιοφωνία). Ούτε ασχολείται για πρώτη φορά με το θέατρο της Ζακύνθου ή στη Ζάκυνθο. Οι συγγραφικές, τεκμηριωμένες με ποικίλα φωτογραφικά ντοκουμέντα «καταθέσεις» του για τη θεατρική «άνθηση» της Ζακύνθου στα τέλη του 19ου και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, είναι πολύτιμη «παρακαταθήκη» για μια, μελλοντική, συνολική ιστόρηση του νεοελληνικού θεάτρου.

Σ' αυτή την «παρακαταθήκη» εντάσσεται και τούτη η εκτενής μελέτη του, αποκλειστικά για τη θεατρική δημιουργία του Διονύση Ρώμα (17/1/1906 - 10/11/1981). Θεατρική δημιουργία που συνέβαλε τα μέγιστα στη ζακυνθινή θεατρική ιστορία, αλλά και κατέλαβε μια ιδιαίτερη, οπωσδήποτε αξιοσημείωτη θέση στην ελληνική δραματουργία του 20ού αιώνα. Αν και «κόντες» ο σπουδαγμένος στην Αθήνα, τη Γερμανία και στην Ελβετία (φιλολογία, ιστορία της Τέχνης) Ρώμας «θράφηκε» με την ανατρεπτική σκέψη του Βολταίρου και του Ρουσσό. Δεν απαρνήθηκε την τάξη του, δεν πέρασε στους «ποπολάρους», αλλά τους προσέγγισε υπό το πνεύμα ενός «αναγεννησιακού» λογίου του διαφωτισμού. Και σίγουρα από το θεατρικό του έργο αναδύεται το «άρωμα» των επτανησιακών παραδόσεων και ιδιαίτερα του ζακυνθινού λαού. Ο Δ. Μουσμούτης, μετά από μια εισαγωγή στη συνολική δημιουργική παρουσία του Ρώμα, περνά στη θεματολογική και μορφολογική ανάλυση τεσσάρων θεατρικών έργων του Δ. Ρώμα, στην παραστασιολογία τους (με φωτογραφίες των παραστάσεων και των προγραμμάτων τους, κ.ά.) και τις εκάστοτε κριτικές για τα έργα και το ανέβασμά τους. Η μελέτη αφορά συγκεκριμένα στα έργα: «Ζακυνθινή σερενάτα», «Τρεις κόσμοι», «Το Ζαμπελάκι» (το δημοφιλέστερο έργο του Ρώμα), «Ο Καζανόβας στην Κέρκυρα». Η μελέτη περιέχει επίσης ευρετήριο ονομάτων και έργων.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Η σύνοδος

Μαζευτήκαν στο «Καρράς»

οι βαρόνοι με τα φράκα

κι αποφάσισαν εκεί

να αρχίσουν νέα τράκα,

να θεσπίσουν κι άλλα «μέτρα»

να μας ρίξουν νέα «πέτρα»!

***

Μαζευτήκαν στο «Καρράς»,

στο γνωστό ξενοδοχείο

και μας κλήρωσε εκεί,

δυστυχώς, νέο «λαχείο»

ναι, λαχνός μας έχει πέσει,

πιο βαθιά θα μπει το «φέσι»!

***

Μαζευτήκαν στο «Καρράς»

της «Ευρώπης» οι ηγέτες

κι αποφάσισαν εκεί

να μας κάνουν πλέον φέτες,

αλλά δε θα τους περάσει,

με το ΠΑΜΕ και τη «Δράση»!


Ο οίστρος

ΠΡΟΣΩΠΟ
Περβέζ Μουσάραφ

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην επίσκεψή του στο Λονδίνο, ο Πακιστανός δικτάτορας και επιλεγόμενος «Πρόεδρος» του Πακιστάν ζήτησε από τον Τόνι Μπλερ και τη Δύση γενικά να μην αφεθεί η Ινδία «να γίνει η νέα υπερδύναμη της Ασίας». Στο προσεχές ταξίδι του στις ΗΠΑ, ο Περβέζ Μουσάραφ αναμένεται να λάβει, εκτός από την «ηθική επιβράβευση» του Προέδρου Τζορτζ Ουόκερ Μπους για τη στάση του στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», και αρκετές δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη «F-16» της «Λόκχιντ Μάρτιν». Ο Κόλιν Πάουελ είχε, ήδη, πολλές μέρες πριν πάει στην Ουάσιγκτον ο στρατηγός των αλεξιπτωτιστών, ειδοποιήσει σχετικώς τον Ινδό αναπληρωτή πρωθυπουργό, Λαλ Κρίσνα Αντβάνι. Οι λόγοι δεν ήταν μόνον η νέα «σχέση» της κυβέρνησης Μπους με εκείνη του ακροδεξιού ινδουιστή Βάτζπαϊ, αλλά και μια έμμεση πρό(σ)κληση σε νέο γύρο εξοπλισμών...

Η πολιτική του διαίρει και βασίλευε μπορεί να φέρνει καρπούς στο περιφερειακό επίπεδο, αλλά στο εσωτερικό του Πακιστάν ο Μουσάραφ έχει «προβλήματα» με τους λεγόμενους φανατικούς ισλαμιστές. Η επιβολή από το κόμμα ΜΜΑ μιας ακραίας εκδοχής του ισλαμικού νόμου (σαρία) στις επαρχίες που κυβερνά έχει προκαλέσει πολλή συζήτηση περί «ταλιμπανοποίησης». Το γεγονός που αποφεύγουν να θίξουν οι Δυτικοί αναλυτές είναι ότι ο Μουσάραφ έπαιξε ενεργό ρόλο και συνεργάστηκε με τους «ισλαμιστές» αυτούς σε πολλές περιπτώσεις, όπως, π.χ., στην εισβολή στο ινδικό Κασμίρ, το 1999. Οι πληροφορίες λένε, πάντως, ότι δεν αποκλείεται ο Μουσάραφ να εκμεταλλευτεί την «απειθαρχία» τους, για να επιβάλει άλλο ένα πραξικόπημα - βρίσκοντας, παράλληλα, την ευκαιρία να καταστείλει το κίνημα των αγροτών και κάθε λαϊκή διεκδίκηση.


Μπ. Γ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ