Σάββατο 22 Ιούνη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η κατηφόρα της «Αυγής»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολοφάνερη ήταν η αμηχανία της χτεσινής «Αυγής». Ούτε καν επιχειρεί να δώσει μια κάποια απάντηση στα συγκεκριμένα και αδιαμφισβήτητα στοιχεία και επιχειρήματα της προχτεσινής ανακοίνωσης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας (δημοσιεύτηκε στον προχτεσινό «Ριζοσπάστη»), όπου --εκτός των άλλων-- ξεσκεπάζεται και καταγγέλλεται η αντικομμουνιστική υστερία της «Αυγής» και του ΣΥΝ, όπως και η στήριξη που παρέχουν στην αντεργατική και αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης, οι συνδικαλιστές και η ηγεσία αυτού του κόμματος. Αντ' αυτού, η χτεσινή «Αυγή» συνεχίζει την κατηφόρα της και αφού αποσιωπά ουσιαστικά την ανακοίνωση --διαθέτοντας γι' αυτή μόνο τέσσερις αράδες-- αμφισβητεί το δικαίωμα των συνδικάτων, να κρίνουν τα πολιτικά κόμματα, τις θέσεις και την πρακτική τους και βάζει στην ίδια μοίρα την εμπεριστατωμένη και πλήρως επιχειρηματολογημένη τοποθέτηση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, με το ρόλο και την πρακτική του Πολυζωγόπουλου και του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Προφανώς, αγνοούν, ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί, τους λέγαμε προχτές. Απ' ό,τι φαίνεται συνεχίζουν να το αγνοούν...

... και η αναπάντητη κριτική

Εμείς, αντί άλλης απάντησης, παραθέτουμε δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της τοποθέτησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων: «Πιστεύουμε ότι, όταν κρίνονται κατακτήσεις των εργαζομένων, όταν κρίνεται το μέλλον της Κοινωνικής Ασφάλισης, όταν γίνεται προσπάθεια να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, για να μείνει στο απυρόβλητο η πολιτική και το σύστημα που υπηρετούν, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να σιωπά, αντίθετα πρέπει ν' αποδίδει "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι"».

«... Τέλος, επειδή εμείς κρίνουμε κάθε πολιτική δύναμη από τη στάση της απέναντι στα προβλήματα της Εργατικής Τάξης και συνολικά του λαού, εκτιμάμε ότι ο ΣΥΝ και η ΝΔ έπαιξαν, και συνεχίζουν να παίζουν, αποπροσανατολιστικό ρόλο για τα προβλήματα των εργατών. Μαζί με την κυβέρνηση στηρίζουν τη βασική κατεύθυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τη στρατηγική του κεφαλαίου».

Σ' αυτά, όπως και στα συγκεκριμένα στοιχεία και αναφορές, που τα τεκμηριώνουν, έχει να πει κάτι η «Αυγή»;

Αποστομωτική απάντηση

Πειστική και αποστομωτική η απάντηση του Γιώργου Τούσα, προέδρου της ΠΕΜΕΝ, προς όλους όσοι, παίζοντας, εκόντες - άκοντες, στο παιχνίδι του λεγόμενου «κοινωνικού αυτοματισμού» που οργανώνει η κυβέρνηση, εμφανίζονται σφόδρα δυσαρεστημένοι και διαμαρτυρόμενοι για την «ταλαιπωρία» των ταξιδιωτών, λόγω του «δεσίματος» των πλοίων και για τις «επιπτώσεις» στον τουρισμό, που θα έχει η απεργία και ζητούν από τους απεργούς ναυτεργάτες να σταματήσουν το δίκαιο αγώνα τους, αρκούμενοι στις υποσχέσεις του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για λίγα «ψίχουλα» παραπάνω στη σύνταξη που κάποτε θα πάρουν.

Ιδού τι δήλωσε σχετικά σε τηλεοπτικό σταθμό ο γνωστός συνδικαλιστής: «Εμείς δεν απεργούμε για το κόκαλο που θα μας πετάξουν στο τέλος της ζωής μας με τη σύνταξη που θα πάρουμε, ούτε για τα όρια της συνταξιοδότησης. Εμείς θέλουμε να εξασφαλίσουμε κανόνες ασφάλειας των πλοίων. Ποιος θυμάται τους αδικοχαμένους του "ΣΑΜΙΝΑ"; Μόνον οι συγγενείς τους;».

Αυταπάτες...

«Αμετακίνητη η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό» ήταν ο τίτλος του σχετικού, με την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, ρεπορτάζ στη χτεσινή «Αυγή». Και το κείμενο άρχιζε ως εξής: «Με λυμένα τα χέρια, μετά την αποχώρηση της ΝΔ και του ΚΚΕ, και απορρίπτοντας, προφασιζόμενη τυπικούς λόγους, τις τροπολογίες του ΣΥΝ, πλην μίας, η κυβέρνηση ολοκλήρωσε χτες την ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου από τη Βουλή χωρίς ιδιαίτερο κόπο και αλλαγή σε σχέση με το αρχικώς υποβληθέν κείμενο».

Εμείς, τι να πούμε; Να σημειώσουμε μόνο την εμμονή της «Αυγής» στη συκοφάντηση του ΚΚΕ; Να μιλήσουμε για τις ολοφάνερες αυταπάτες, μέσα στις οποίες παραδέρνει η ηγεσία του ΣΥΝ; Να θυμίσουμε, ότι ένα σωρό τροπολογίες --περισσότερες από τις προαναφερόμενες-- είχαν ήδη απορριφθεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής; `Η, να υπογραμμίσουμε, για μια ακόμη φορά, ότι μένοντας ο ΣΥΝ στη Ββουλή --και στη διάρκεια της κατ' άρθρο συζήτησης-- έδωσε άλλο ένα άλλοθι «διαλόγου» στην κυβέρνηση και την αντιασφαλιστική της πολιτική;

Πρόγραμμα μύησης στην εκμετάλλευση

Ενα φαινομενικά αποσπασματικό πρόγραμμα για τη «νεανική επιχειρηματικότητα», που εφαρμόστηκε σε σχολεία της χώρας στα τέλη της σχολικής χρονιάς, φέρνει στην επιφάνεια το θέμα των σκοπών που υπηρετεί και που πρέπει να υπηρετεί η Παιδεία. Το πρόγραμμα αυτό προβάλλεται, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ως βοήθεια στους νέους, αυτό όμως στο οποίο πραγματικά στοχεύει είναι να γαλουχηθούν οι νέοι στην υποταγή στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών και του εκμεταλλευτικού συστήματος, να το θεωρούν δεδομένο και αιώνιο.

Τι καλύτερο λοιπόν για τις επιχειρήσεις, που πρόθυμα στέλνουν στελέχη τους στις σχολικές αίθουσες να εμφυσήσουν στους νέους το «ιδανικό» τους, το πώς δηλαδή οι σημερινοί μαθητές αύριο να «τα δίνουν όλα» στη δουλιά τους... Οπως σωστά θα υποπτευόταν κάποιος, η ίδια η πρωτοβουλία ανήκει στο ΣΕΒ και ακολούθησε η υιοθέτησή της από το υπουργείο Παιδείας στο πλαίσιο διεθνούς προγράμματος με την ενεργό συμμετοχή μεγάλων πολυεθνικών εταιριών και εθνικών ενώσεων βιομηχάνων, αντίστοιχων με τον ελληνικό ΣΕΒ.

Το πρόγραμμα της «επιχειρηματικότητας» αποτελεί μία ακόμα εκδοχή του φαινομένου οι επιχειρήσεις να μπαινοβγαίνουν μέσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, ακόμα και να ιδρύουν δικά τους εκπαιδευτικά ιδρύματα (π.χ. το Alba College που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΒ, το Athens Information Technology της ΙΝΤΡΑΚΟΜ κλπ.) και να έχουν πρώτο λόγο στη χάραξη εκπαιδευτικών πολιτικών, στο όνομα της προσέγγισης της Παιδείας στην αγορά εργασίας, η οποία αποτελεί την «επίσημη» αντίληψη περί Παιδείας, σύμφωνα με τις επιθυμίες του μεγάλου κεφαλαίου, που έσπευσαν να γίνουν και διακηρύξεις της ΕΕ. Εντάσσεται σε μια σειρά επικίνδυνων εξελίξεων καθώς μέτρα αποσπασματικά, με τη μορφή προγραμμάτων, νομοθετημάτων, εξαγγελιών, πρωτοβουλιών έρχονται σιγά σιγά να αλλάξουν πλήρως το τοπίο στην εκπαίδευση, η οποία εξ ορισμού συνδέεται με τη διαμόρφωση του μέλλοντος. Σε μία περίοδο που ισχυρίζονται πως «τα δημοσιονομικά δεν επιτρέπουν αυξήσεις στους πανεπιστημιακούς», με ευκολία εξαγγέλλεται η δημιουργία 46 νέων τμημάτων -- «διεύρυνση» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης «με γνωστικά αντικείμενα προσαρμοσμένα στις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας» (πάλι σύμφωνα με το ΕΠΕΑΕΚ από το οποίο συγχρηματοδοτούνται). Ολα εντάσσονται στην ίδια κυρίαρχη αντίληψη για την εκπαίδευση.

Και πρόκειται για μία αντίληψη που το κίνημα της Παιδείας έχει ρητά απορρίψει γιατί αυτή δεν οδηγεί στην Παιδεία που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος. Αυτό όμως που αναδεικνύεται και πάλι είναι ότι οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να έχουν «σηκωμένες τις κεραίες τους» όπου επιχειρείται να εισβάλουν οι εταιρίες σε σχολεία και σχολές και να οργανώνουν την απάντησή τους. Περιφρουρώντας το δικαίωμα στη μόρφωση, για τη διεκδίκηση, ακόμα πιο αποφασιστικά, πανεπιστημίων που θα παράγουν επιστήμονες, σχολείων που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του μαθητή και όχι κυψελών προετοιμασίας μελλοντικών εργαζομένων-«λάστιχο» στα μέτρα του κεφαλαίου και της ασυδοσίας του.


Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ

Πανικόβλητη κυβέρνηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΧΙ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ των ναυτικών, αλλά και ολόκληρη τη χώρα αν μετατρέψουν σε στρατόπεδο και διορίσουν στη συνέχεια τον Σημίτη διοικητή δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές οι πολιτικές επιλογές τους. Ας το καταλάβουν...

Βέβαια, αυτά τα μέτρα δε δείχνουν πυγμή, αλλά, αντίθετα, δείχνουν την αδυναμία και το πού έχει φτάσει τούτη η κυβέρνηση, η οποία τρέχει πανικόβλητη μπροστά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Φυσικά, τέτοια πράγματα δε γίνονται χωρίς την κατάλληλη «ιδεολογική επένδυση», που στην προκειμένη περίπτωση είναι βέβαια η συκοφαντία. Αλλωστε, η κυβέρνηση ξέρει καλά από τέτοια πράγματα. Τα έχει εφαρμόσει και στο παρελθόν...

Ετσι, λοιπόν, χτες μάθαμε από τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Γιώργο Ανωμερίτη, ότι οι ναυτεργάτες είναι ανεύθυνοι, δε συνδιαλέγονται, ζητάνε να κοροϊδέψουν τους συνταξιούχους τους, είναι επικίνδυνοι για τον ελληνικό λαό και, από πάνω, ψεύδονται!

Πριν μερικές βδομάδες, άλλωστε, ο ίδιος υπουργός Ναυτιλίας τούς κατηγόρησε ότι βάζουν βόμβες σε αστυνομικά τμήματα.

Τι σας φαίνεται άραγε πιο πιθανό; Να αληθεύουν τα παραπάνω ή η κυβέρνηση να έχει φτάσει στο έσχατο σκαλί της πολιτικής της πρακτικής, που είναι η ανυπόστατη συκοφαντία παρέα με τις πιο αυταρχικές πρακτικές;

Οσο για εκείνη τη φράση του Γιώργου Ανωμερίτη που είπε ότι «εμείς αντιμετωπίσαμε τους ναυτεργάτες συνδικαλιστικά», εύκολα ελέγχεται η σχέση της με την πραγματικότητα.

Τα τελευταία γεγονότα στο λιμάνι, με τις δυνάμεις των ΟΥΚ να χτυπάνε με κλομπ, κλοτσιές, γροθιές και ό,τι άλλο μπορούσαν τους απεργούς ναυτεργάτες, θυμίζουν σε κανέναν «συνδικαλιστική αντιμετώπιση»;

Κι αυτά, προς κακή τύχη του υπουργού, τα έχει δει όλη η Ελλάδα μια και μεταδόθηκαν από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια. Μήπως είμαστε όλοι τρελοί;


Γρηγοριάδης Κώστας

Δήμοι φορομπήχτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία, σχετικά με τα οικονομικά του Δήμου Αθήνας, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα ο υποψήφιος δήμαρχος της «Συμπαράταξης», Σπύρος Χαλβατζής. Αποκαλυπτικά, τόσο για το μέγεθος των σχετικών αριθμών, όσο και κυρίως, για το φορομπηχτικό ρόλο της δημοτικής αρχής --στο πλάι της κυβερνητικής πολιτικής της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας-- όπως και για την εκ μέρους της πολύ κακή διαχείριση των οικονομικών του δήμου. Την περίοδο 1995 - '98 το 39% περίπου των εσόδων του δήμου (11,4 δισεκ. δραχμές) προέρχονταν από τη φορολογία των δημοτών, το 7% από δάνεια --τα οποία, βέβαια, θα πληρώσουν πάλι οι δημότε-- και μόνο το 18% από τον κρατικό προϋπολογισμό. Την τριετία 1999 - 2001, τα έσοδα από δάνεια ήταν στο 4%, από τον κρατικό προϋπολογισμό στο 18,7% και από τη φορολογία των δημοτών ανέβηκαν στο 43% (127,8 δισεκ. δρχ.).

Την ίδια στιγμή, τα έσοδα που έχει παρακρατήσει το κράτος από θεσμοθετημένους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της περιόδου 1990 έως σήμερα, ανέρχονται σε 1,7 τρισεκ. δραχμές --απ' αυτά 121 δισεκ. ανήκουν στο Δήμο Αθήνας. Τα χρήματα αυτά, όμως, ποτέ δε διεκδικήθηκαν στα σοβαρά από την απερχόμενη δημοτική αρχή. Τακτική, την οποία τηρούν και οι άλλοι αιρετοί του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, σε όλη την Ελλάδα.

Οι ... δεσμεύσεις του Χρ. Παπουτσή

Την ίδια περίπου ώρα, που έδινε τη συνέντευξη Τύπου η «Συμπαράταξη», έκανε δηλώσεις ο Χρ. Παπουτσής και, ανάμεσα σε άλλα, δεσμεύτηκε, ότι, σε περίπτωση εκλογής του, τα δημοτικά τέλη θα παγώσουν για μια τετραετία, αναγνωρίζοντας το υπέρογκο χαράτσωμα που βαραίνει σήμερα τους δημότες της Αθήνας.

Δεν είπε τίποτε, όμως, για τα παρακρατούμενα από την κυβέρνηση έσοδα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ούτε για την ανεπαρκέστατη κρατική χρηματοδότηση γενικότερα. Δεν είπε τίποτε, επίσης, για την κυβερνητική πολιτική της πολύμορφης ώθησης των ΟΤΑ στην εφαρμογή φορομπηχτικών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων. Υποσχέθηκε, όμως, διάφορα μέτρα και έργα βελτίωσης των συνθηκών ζωής των Αθηναίων. Και το αναπόφευκτο ερώτημα είναι: Με τι χρήματα θα γίνει ακόμη και το παραμικρό, όταν οι πάντες γνωρίζουν, πως όχι μόνο δεν έχει χρήματα το ταμείο του Δήμου της Αθήνας, αλλά βαρύνεται και με δυσβάστακτα χρέη από τα δάνεια του Αβραμόπουλου;

Την απάντηση στο ερώτημα και, επομένως, την αξία των δεσμεύσεων και των υποσχέσεων του κυβερνητικού υποψήφιου, τα αφήνουμε στην κρίση σας.

Οι υπομείονες...

«Οι Ναυτεργάτες απεργούν με την πλάτη στον τοίχο.

Γνωστά κοράκια των ΜΜΕ τούς την πέφτουν, "κοπτόμενα" για το δικαίωμα των άλλων εργαζομένων (τους οποίους θα ξεσχίσουν άλλη φορά) στις διακοπές. Τα πιο πολλά ρεπορτάζ αφορούν στις συνέπειες της απεργίας όχι στις αιτίες της! Για τη συγκεκριμένη απεργία, λίγες οι αναφορές στη λεηλασία του ΝΑΤ, στα τεράστια κέρδη των εφοπλιστών, στη μοίρα των ναυτεργατών, αλλά σεντονιάδες για τη θεία μου τη Φωτούλα που δε θα λιαστεί το τριήμερο στην Περάνησο! (Εννοείται ότι όταν απεργήσει η θεία Φωτούλα θα τη "φάνε" κι αυτήν τα ίδια κοράκια που τώρα την κεντρίζουν κατά των ναυτεργατών)...

...Για την ταλαιπωρία των εκδρομέων του τριημέρου φταίει ο κ. Χριστοδουλάκης κι όχι οι ναυτεργάτες. Και, βεβαίως, μπορεί αυτό να λέγεται και να γράφεται απ' το εργατικό ρεπορτάζ στις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα (στην τηλεόραση, καλά κρασιά), αλλά δεν ακούγεται τόσον, όσον οι κραυγές εκείνων που συστηματικώς κι εργολαβικώς σχεδόν, μέσα στα ΜΜΕ, απαξιώνουν και μειώνουν τους εργαζόμενους. Αυτοί οι επιφανείς υπομείονες, συνήθως μάλιστα αρεστοί στο "κοινό" (που τους αποκαλεί "επώνυμους", τρομάρα του - του "κοινού") είναι που δίνουν τον τόνο στα ΜΜΕ και, λέγε λέγε χρόνια τώρα, έχουν κάνει το λαό να μη σέβεται τον εαυτόν του...».

Του Στάθη, από το χτεσινό «Ναυτίλο».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κυβέρνηση των εφοπλιστών

Αντιμέτωπη με το απεργιακό μέτωπο των ναυτεργατών και αφού δεν κατάφερε να το διαρρήξει, παρ' όλα τα μέσα που επιστράτευσε, χτες η κυβέρνηση έπαιξε το τελευταίο της χαρτί και προχώρησε στην πολιτική επιστράτευση των απεργών. Ενα μέτρο στρατιωτικού χαρακτήρα, πραγματική πρόκληση, όχι μόνο για τους ίδιους τους απεργούς, αλλά για κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο, για όλους. Η απεργία έπρεπε να «σπάσει». Οπως πρέπει να «σπάσει» κάθε αγώνας, κάθε κινητοποίηση. Με κάθε μέσο. Αλλοτε με την ενεργοποίηση του διαβόητου «κοινωνικού αυτοματισμού», άλλοτε με τον αυταρχισμό και την καταστολή, άλλοτε με τις πιέσεις, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, άλλοτε πάλι με δικαστικές αποφάσεις, που κηρύττουν τις κινητοποιήσεις παράνομες και καταχρηστικές. Και όταν τίποτε απ' όλα αυτά δεν «πιάνει», τότε έρχεται η πολιτική επιστράτευση και μαζί της έρχονται τα αποκαλυπτήρια της δημοκρατίας τους. Θαυμάστε την!

Οι ναυτεργάτες επιστρατεύονται για «το γενικό καλό», ισχυρίζονται. Για το καλό μας, πριν δύο μέρες, η κυβερνητική πλειοψηφία επικύρωσε στη Βουλή το αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Για το καλό μας, παίρνεται κάθε αντεργατική αντιλαϊκή απόφαση. Κι όταν οι εργάτες επιμένουν να έχουν διαφορετική άποψη για το δικό τους καλό και να το διεκδικούν αγωνιστικά, τότε κακό του κεφαλιού τους, κυριολεκτικά. Δεν είναι η πρώτη φορά, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λαμβάνει αυτό το μέτρο. Δεν είναι η πρώτη φορά, που οι ναυτεργάτες γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως η αντεργατική πολιτική πάει πακέτο με τον αυταρχισμό. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες της δράσης των ΟΥΚάδων στο λιμάνι του Πειραιά, όπως νωπές είναι οι πληγές στα κεφάλια και τα σώματα των απεργών και όσων είχαν σπεύσει προς συμπαράστασή τους στους καταπέλτες των πλοίων. Αυτή τη φορά, επιλέχτηκε, αντί των δυνάμεων καταστολής, η πολιτική επιστράτευση. Ο σκοπός, όμως, παραμένει ο ίδιος, το χτύπημα των αγώνων, η διασφάλιση των εφοπλιστικών συμφερόντων.

Η χτεσινή απόφαση για πολιτική επιστράτευση αποτελεί μια ακόμα σφραγίδα επιβεβαίωσης του αυταρχικού κατήφορου, όπου κατρακυλά ασταμάτητα η κυβέρνηση. Η απόφαση αυτή πρέπει να πέσει στο κενό. Να μην περάσει. Και χρειάζεται γι' αυτό οι ίδιοι οι ναυτεργάτες να παραμείνουν ανυποχώρητοι στους καταπέλτες των πλοίων. Χρειάζεται, όμως, και οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, κάθε κλάδου, να εκφράσουν και πάλι, για μια ακόμα φορά, την ταξική τους αλληλεγγύη, απαραίτητη και πολύτιμη όσο ποτέ.

Οι ναυτεργάτες πρέπει να απειθαρχήσουν. Εχουν με το μέρος τους το δίκιο του αγώνα τους. Την αλληλεγγύη όλων των εργατών της χώρας. Ολοι οι υπόλοιποι οφείλουν να κατανοήσουν πως η πολιτική που σήμερα χτυπά τους ναυτεργάτες, η πολιτική την οποία αντιπαλεύουν με τον απεργιακό τους αγώνα, είναι αυτή η ίδια που αύριο θα χτυπήσει με λύσσα άλλους κλάδους, άλλα κοινωνικά στρώματα. Αν αυτό γίνει ευρύτερη συνείδηση, τότε θα έχει γίνει και το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της συνειδητοποίησης της ανάγκης για συσπείρωση σε ένα λαϊκό μέτωπο πάλης, μόνου ικανού για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για να ξημερώσει μια άλλη, καινούρια μέρα για τον κόσμο του μόχθου.

Ντροπή τους!

Στήνουν «διάλογο»

με τους δικούς τους

τους πουλημένους

τους μπιστικούς τους,

στήνουν «διάλογο»

με τα τσανάκια

κι αφού τα κάνουν,

κοινώς, «πλακάκια»,

λένε ο «νόμος»

πως ενεκρίθη

από το σύνολο,

από τα πλήθη!

* * *

Με τέτοια κόλπα

έχουνε βάλει

χίλια «καπέλα»

στη βιοπάλη,

έτσι σε όλα

έβαλαν χέρι,

σικέ οι «διάλογοι»

σκάρτοι οι «εταίροι»

και αναφέρομαι

σε δυο πρωτίστως,

ο «Συν» ο ένας

κι ο άλλος ο Χρίστος!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ