«Ξορκίζουν τη δραχμή ανασταίνουν το ευρωομόλογο. Αξονας Ολάντ - Μόντι για να βγει η Ευρώπη από την κρίση» («Τα Νέα»), «Πρωτοβουλία Ολάντ για ευρωομόλογο - Κρίσιμες αποφάσεις για την ανάπτυξη στη σύνοδο κορυφής την Τετάρτη («Εθνος»), «Καθαρό μήνυμα στην Ελλάδα - G8: Τηρήστε τις συμφωνίες για να σας στηρίξουμε» («Ημερησία»), - «Κρατηθείτε στο ευρώ θα έρθουν μέτρα ανάπτυξης - Κραυγή αγωνίας και μήνυμα στήριξης από τους ισχυρούς» (σ.σ. του «G8») («Ελεύθερος Τύπος»)... Είναι ολοφάνερη η προσπάθεια που καταβάλλουν συντονισμένα τα αστικά ΜΜΕ, ταυτόχρονα με τα αστικά κόμματα, να συντηρήσουν τις αυταπάτες για τα δήθεν οφέλη της "ανάπτυξης" που προωθεί τώρα η ΕΕ, μετά την εκλογή του Φρ. Ολάντ και κάτω από την πίεση τάχα των ΗΠΑ. Τι και αν όλοι οι ηγέτες του «G8» - ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί στο κοινό ανακοινωθέν - δήλωναν κατηγορηματικά και σε όλους τους τόνους ότι η άγρια λιτότητα διαρκείας είναι προϋπόθεση της «ανάπτυξης», τα αστικά ΜΜΕ έβλεπαν «να σπάει το μέτωπο της λιτότητας», διαπίστωναν «απομόνωση της Μέρκελ» και άλλα τέτοια ανεκδιήγητα, επιχειρώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια εντός του ευρωμονόδρομου και των κομμάτων που την υπηρετούν. Ο ίδιος όμως ο Φρ. Ολάντ δεν άφησε κανένα περιθώριο για ψευδαισθήσεις: «Είχαμε μια ειλικρινή συζήτηση για την ανάπτυξη, όμως οι δεσμεύσεις για τους προϋπολογισμούς δεν τίθενται εν αμφιβόλω. Δεν υπάρχει λόγος να πούμε ότι κάποια χώρα απομονώθηκε», απάντησε στην ερώτηση εάν στη συνεδρίαση του «G8» απομονώθηκε η Α. Μέρκελ. Επισήμανε μάλιστα με νόημα ότι η μείωση των ελλειμμάτων και η ανάπτυξη είναι «οι όψεις του ίδιου νομίσματος», ξεκαθαρίζοντας δηλαδή ότι λιτότητα και ανάπτυξη, εννοείται προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, είναι άρρηκτα δεμένες στη στρατηγική της πλουτοκρατίας να φορτώσει στο λαό τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης. Το συμπέρασμα είναι ένα: Δεν υπάρχει φιλολαϊκή λύση κάτω από την κυριαρχία των μονοπωλίων και μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.
Δεσμεύσεις στο λαό ή στα μονοπώλια
Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται για την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ότι δηλαδή θα χαράξει μια άλλη πορεία πλεύσης με «ανάπτυξη» και χαλάρωση των μέτρων λιτότητας, είναι παντελώς ψεύτικες, παραπλανητικές και επικίνδυνες. Οι διάφορες προτάσεις που ακούγονται δεξιά και αριστερά, όπως αύξηση κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και έκδοση ομολόγων, οι «ενέσεις ρευστότητας» στον ιδιωτικό τομέα, η χρήση του ESM (ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας) ως ύστατου δανειστή των ευρωτραπεζών κ.ά., υπάρχουν εδώ και καιρό στα συρτάρια της Κομισιόν και των άλλων οργάνων της ΕΕ και υπηρετούν αποκλειστικά τα συνολικά συμφέροντα της πλουτοκρατίας μέσω της αλλαγής του μείγματος στη διαχείριση της κρίσης. Στον ίδιο στόχο είναι ενταγμένη και η έκδοση ευρωομολόγων, που είναι αναπόσπαστα δεμένη με πιο αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης της ΕΕ. Σε μια τέτοια «ανάπτυξη» πρωτοστατεί η γερμανική κυβέρνηση, παρά την αντίθετη εικόνα που καλλιεργείται για προπαγανδιστικούς λόγους. Ιδού τι δήλωσε η ίδια η Μέρκελ μετά τη σύνοδο των G8: «Βεβαίως είπαμε να γίνει κάτι για να τονωθεί η ανάπτυξη στην Ελλάδα, μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Είμαστε ανοικτοί σε αυτό», τόνισε, σπεύδοντας βέβαια να ξεκαθαρίσει ότι «δεν πρέπει να καταλάβει κανείς όμως ότι αυτό αποτελεί υποκατάστατο για την τήρηση των δεσμεύσεων του μνημονίου που διαπραγματεύτηκε η τρόικα». Αυτές ακριβώς οι «δεσμεύσεις», εντός και εκτός μνημονίου, είναι το κυρίαρχο ζήτημα στο οποίο κρίνεται κάθε πολιτική δύναμη: 'Η τις σέβεται και άρα θα τις εφαρμόσει πλήρως μένοντας σταθερά στο έδαφος του ευρωμονόδρομου ή δεν τις σέβεται και δεσμεύεται ότι θα τις ανατρέψει σε ρήξη βέβαια με την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ψάχνουν εύπλαστο και φτηνό εργατικό δυναμικό
Εμπαιγμό για τους ανέργους και πρόσχημα για να δοθεί στους εργοδότες «ζεστό χρήμα» αποτελεί το πιλοτικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τον τίτλο: «Η πρώτη σας θέση εργασίας μέσω του EURES».
Δήθεν στόχος του προγράμματος είναι να βοηθήσει τους νέους 18-30 ετών να βρουν δουλειά όχι στη χώρα τους αλλά εντός των ορίων της ΕΕ.
Για τους ίδιους τους νέους αυτό αποτελεί καθαρό εμπαιγμό. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε μόλις 5.000 άνεργους σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Ομως μόνο το σύνολο των ανέργων μέχρι 25 ετών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση φθάνει τα 5,5 εκατομμύρια. Την ίδια στιγμή προβάλλουν ως δήθεν λύση το διαρκή ξεριζωμό για δουλειές του ποδαριού που θα διαρκούν ελάχιστο χρόνο. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα «συμβόλαια εργασίας» μπορούν να έχουν διάρκεια μόλις έξι μήνες. Μετά τι θα γίνονται οι νέοι;
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας επιδοτεί επιχειρήσεις για να καταρτίσουν τον άνεργο που θα προσλάβουν προκειμένου να τον προσαρμόσουν στις ανάγκες τους. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εκμεταλλεύεται την ανάγκη για το μεροκάματο ώστε να παρέχει στους εργοδότες ένα φθηνό, εύπλαστο, χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό.
«Ελντοράντο» για ποιον;
Μιλώντας στο «Ρόιτερς», ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι στόχος του κόμματός του, αν σχηματίσει κυβέρνηση, είναι να μετατρέψει την Ελλάδα σε «Ελντοράντο» της Ενέργειας, απαριθμώντας τις εναλλακτικές πηγές που διαθέτει η χώρα. Η αναφορά του αυτή, μάλιστα, είχε το χαρακτήρα πρόσκλησης στις μεγαλοεπιχειρήσεις να επενδύσουν στην Ελλάδα, καλλιεργώντας την αυταπάτη στο λαό ότι από την ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, θα επωφεληθεί εξίσου ο ίδιος και τα μονοπώλια. Οι αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τυχαίες είναι, ούτε γίνονται στο βρόντο. Μιλάει για ανάπτυξη ίδια με αυτή που προωθεί η Ευρώπη σε κάθε χώρα - μέλος της και επιλέγει τον τομέα της Ενέργειας, ξέροντας ότι εκεί σχεδιάζεται να κατευθυνθεί το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων από κονδύλια που θα διοχετεύσει η ΕΚΤ και η Τράπεζα Επενδύσεων, με τη μορφή δανείων.
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται και φραστικά να «κουμπώσει» το λόγο και το πρόγραμμά του με τα όσα λέγονται και προωθούνται στην ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία, η οποία προσπαθεί να διαχειριστεί τη βαθιά κρίση προς όφελος των μονοπωλίων της. Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει από το λαό, είναι ότι η ανάπτυξη εντός της ΕΕ και με κυρίαρχα τα μονοπώλια, θα είναι κόλαση για τα συμφέροντα του λαού. Γιατί; Η στρατηγική της Ευρωένωσης είναι η «ΕΕ 2020» και έχει για διακηρυγμένο στόχο την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων. Γι' αυτό και περιλαμβάνει μέτρα που οδηγούν απευθείας στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, να γίνεται δηλαδή ο εργαζόμενος φτωχότερος και οι επιχειρήσεις με μεγαλύτερα κέρδη.
Μόλις χτες, μάλιστα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάλεσαν την Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική με την εφαρμογή μιας ατζέντας ανάλογης με αυτή που προώθησε ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ στη Γερμανία, και η οποία σήμερα ευθύνεται για το γεγονός ότι 7 εκατ. Γερμανοί εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς πείνας και δουλεύουν χωρίς ασφάλιση. Ο ίδιος ο Τσίπρας δε δίστασε να δηλώσει θαυμαστής της πολιτικής Ομπάμα, τα αποτελέσματα της οποίας, όπως και των προκατόχων του, μπορεί να τα διαπιστώσει ο καθένας στους δρόμους και στα κάτεργα κάθε αμερικάνικης μεγαλούπολης. Οι ίδιοι οι συνέταιροι της ντόπιας αστικής τάξης στην ΕΕ, ξεκαθάρισαν ότι η λιτότητα είναι προαπαιτούμενο για καπιταλιστική ανάπτυξη.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι στο Ελντοράντο που ετοιμάζουν, είτε η κυβέρνηση είναι της κεντροαριστεράς, είτε της κεντροδεξιάς, ο εργαζόμενος θα δουλεύει με 300 και 400 ευρώ και ακόμα λιγότερα οι νέοι εργαζόμενοι. Σ' αυτό το χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι ελάχιστες και η παραγόμενη ενέργεια θα καταλήγει στα δίκτυα ιδιωτικών εταιρειών, από τις οποίες οι εργαζόμενοι καταναλωτές θα αγοράζουν το ρεύμα πανάκριβα. Για μια τέτοια ανάπτυξη, από την οποία κερδίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από το λαό να κάνει θυσίες (!), όπως ακριβώς του ζητούσαν και το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, υποσχόμενοι «φως στην άκρη του τούνελ». Θυσίες για την πλουτοκρατία είναι αυτές που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή η στρατηγική του υπέρ της ΕΕ οδηγεί σε μέτρα υπέρ των μονοπωλίων. Να μην υποκύψει ο λαός στην κοροϊδία και την παραπλάνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Διέξοδο μπορεί να δώσει ο ίδιος, σπάζοντας τα δεσμά με τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, ξεκουμπίζοντας τα μονοπώλια από την παραγωγή, κάνοντας δική του την εξουσία.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Λένε παραμύθια στο λαό...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΑΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ όλη την «μπαρουφολογία» των τελευταίων ημερών, τότε η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, πρέπει να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης.
Είναι «απομονωμένη» όπως μας λένε οι πάντες και τα πάντα (από Σαμαρά μέχρι Τσίπρα) και η πολιτική της έχει εξοβελισθεί στο «πυρ το εξώτερο» σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων.
Κανείς δεν της μιλάει, όλοι την αποφεύγουν γιατί είναι ...κακιά και πιστεύει στη «λιτότητα», σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους σε Ευρώπη και Αμερική που είναι φανατικοί της «ανάπτυξης».
Είναι να απορείς τελικά πόση ...φιλολαϊκότητα, πόση καλοσύνη και πόση ανθρωπιά κρύβονταν στις ηγεσίες αυτού του πλανήτη και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι...
Φαίνεται θα μπερδευτήκαμε επειδή κατά καιρούς όλοι αυτοί οι «φιλολαϊκοί» και «αναπτυξιακοί» τύποι όλο και κάποια χώρα βομβαρδίζουν: Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και έπεται η Συρία.
Ομως και αυτά αναπτυξιακά μέτρα είναι. Αν ισοπεδώσεις μια χώρα τι άλλο μπορεί να κάνει στη συνέχεια παρά να ...αναπτυχθεί.
Εμάς πάντως η Α. Μέρκελ δεν μας μοιάζει σαν την «μικρή Αννούλα που κάθεται και κλαίει» και ούτε η πολιτική της μας φαίνεται να είναι ...εκτός μόδας.
Αντιθέτως, η μείωση των μισθών, η συρρίκνωση των δικαιωμάτων, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η κατάργηση κάθε στοιχείου κοινωνικού κράτους, βλέπουμε να εφαρμόζονται παντού και με χίλιους τρόπους.
Μάλλον γιατί δεν είναι κάποια... εμμονή μιας Γερμανίδας καγκελαρίου αλλά ο τρόπος να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων γιατί μόνο έτσι μπορεί να το κάνει.
Κι ακριβώς αυτό το στόχο υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ό,τι παραμύθια κι αν προσπαθούν να μας πουλήσουν.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Στόχος τους «να ευνοήσουν τις επιχειρήσεις»
Γρηγοριάδης Κώστας
«Εμείς θα δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό, εργασιακό και τεχνικό περιβάλλον το οποίο θα ευνοήσει τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων» δήλωσε σε ραδιόφωνο ο Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος της Οικονομικής Πολιτικής του Συνασπισμού. Και μπορεί τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να πείσουν ότι υπάρχει και ... ελπιδοφόρα για το λαό υποστήριξη στα μονοπώλια, αλλά εδώ τα πράγματα είναι καθαρά. Οταν κάποιος - όποιος κι αν είναι αυτός και ανεξάρτητα από τις προθέσεις που μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει - σκέφτεται πώς θα ευνοήσει τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων, τότε μοιραία οδηγείται σε όλα αυτά που ρητά και κατηγορηματικά απαιτούν όλα τα Μνημόνια, όλα τα δημοσιονομικά σύμφωνα, όλες τέλος πάντων οι συμφωνίες των ιμπεριαλιστικών κρατών και οργανισμών, όσο κι αν τις «αναθεωρούν» είτε τις «αναδιαπραγματεύονται». Μοιραία οδηγείται σε προσαρμογές μισθών, συντάξεων, ωραρίων, εργασιακών σχέσεων στις «δραστηριότητες των επιχειρήσεων», δηλαδή στο πώς θα δρουν για να εξασφαλίσουν πιο γρήγορο και εύκολο κέρδος.
Γιατί, ενώ οι εργαζόμενοι από τη μεριά τους έχουν ανάγκη μισθούς για να ζουν με αξιοπρέπεια, οι επιχειρήσεις «ευνοούνται» μόνο με τσάκισμα των μισθών. Ενώ οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από ανθρώπινα ωράρια, οι επιχειρήσεις «ευνοούνται» μόνο με ωράρια - λάστιχο, με 3ωρα (που σημαίνει μισθούς - φιλοδωρήματα) ή με 10ωρα (που σημαίνει σμπαράλιασμα της σωματικής και ψυχικής τους υγείας). Είναι αδύνατο να ευνοούνται και οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι, κι όποιος ισχυρίζεται ότι βρήκε τέτοια συνταγή (ηθελημένα ή άθελά του έχει δευτερεύουσα σημασία) καλλιεργεί αυταπάτες και εφησυχασμό, που ειδικά σε συνθήκες ολομέτωπης αντεργατικής επίθεσης είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για την επιβίωση της εργατικής οικογένειας.
Με όλα τα μέσα εγκλωβισμού του λαού...
Θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε τον Αλ. Τσίπρα για «λογοκλοπή» αλλά αυτό είναι το λιγότερο μπροστά στον κυνισμό με τον οποίο εξαπατά τον ελληνικό λαό για να βάλει στο χέρι ψήφους με τις οποίες θα αγοράσει το πρωθυπουργικό του κοστούμι. Χτες λοιπόν, στο Παρίσι, σε συνέντευξη Τύπου, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είπε μεταξύ άλλων:
«Τον αληθινό μας εχθρό είναι δύσκολο να τον καταπολεμήσουμε (...) τον αληθινό μας εχθρό είναι δύσκολο να τον κερδίσουμε διότι δεν έχει πρόσωπο, δεν έχει πρόγραμμα, δεν είναι κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές και όμως μας κυβερνά»...
Αυτός ο εχθρός - συνέχισε ο Αλ. Τσίπρας - είναι «το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, οι τραπεζίτες, οι κεφαλαιοκράτες, που έχουν συνασπιστεί σε μια ευρωπαϊκή ένωση ενάντια στους λαούς»!
Ωραία, οι λαοί λοιπόν έχουν απέναντί τους το κεφάλαιο και την ευρωένωσή του να διεξάγουν εναντίον τους «πόλεμο», όπως είπε. Και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Καλεί τον λαό να μείνει εντός ευρωένωσης και ευρωζώνης γιατί τάχα με τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπιστεί και θα αλλάξει υπέρ των λαών η ΕΕ και οι τραπεζίτες. Πως η ευρωένωση που είναι ταγμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων «θα τα συζητήσει όλα και θα τα αποδεχθεί όλα στο τέλος», δηλαδή την κατάργηση του μνημονίου και την αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Αλλά τα μέτρα του μνημονίου εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες, είτε έχουν μνημόνιο είτε όχι. Είναι μέτρα για την ανταγωνιστικότητα.
... και εξυπηρέτησης του κεφαλαίου
Οσο για τις αλλαγές στην ΕΕ όλοι οι ηγέτες της μιλούν για την ανάγκη προσήλωσης στο δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας, ενώ υπάρχει και η στρατηγική «ΕΕ 2020», αυτή που επιβάλλει τα μέτρα για την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τα μνημόνια. Για δε τις τράπεζες ο ΣΥΡΙΖΑ λέει: «Οι τράπεζες έχουν χάσει κεφάλαια άρα στις τράπεζες πρέπει να μπει χρήμα... το χρήμα δεν μπορούν ή δε θέλουν να το βάλουν οι ιδιώτες, άρα θα το βάλει το Δημόσιο, το κράτος, το οποίο και αυτό δεν έχει τα χρήματα, θα τα δανειστούμε... 50 δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσουμε τις τράπεζες. Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες». Θα βοηθήσουν και τον εχθρό!
Ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να υπερασπιστεί τον λαό στον πόλεμο που δέχεται, αλλά να υπερασπιστεί την ευρωένωση και το κεφάλαιο. Το αποκάλυψε στην ίδια συνέντευξη κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη «κοινωνικής συνοχής», δηλαδή του οριστικού αφοπλισμού του λαού και της υποταγής του στους αντιπάλους του, αλλά και την ανάγκη να διασφαλιστεί «η ευρωπαϊκή συνοχή». Αλλωστε για το λαό είπε σε άλλη του συνέντευξη πως θα χρειαστεί να κάνει θυσίες.
Η λιτότητα θα είναι διαρκής
Διακήρυξαν ότι τα μνημόνια ακυρώθηκαν, αλλά εξήγησαν ότι θα το συνεννοηθούν με την ΕΕ. Διαβεβαίωσαν ότι θα καταργήσουν τις δανειακές συμβάσεις, αλλά αφού διαπραγματευτούν με την τρόικα. Υποσχέθηκαν ότι θα ανακαλέσουν τα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων χρόνων, αλλά ξεκαθάρισαν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν θυσίες. Και μετά από όλα αυτά - κι άλλα τόσα, που εμφαντικά αποδεικνύουν το μέγεθος της αφερεγγυότητας φορέων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ - τώρα εκθειάζουν τον Ομπάμα, που το δικό του πρόγραμμα ενίσχυσης της οικονομίας, «μεταφράστηκε» σε μικρότερη ύφεση σε σχέση με τις συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη.
Αυτό ακριβώς είναι το «διά ταύτα» για πολιτικές δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ορυμαγδός των αντιλαϊκών πολιτικών, να συνοδεύονται από ...αναπτυξιακά μέτρα, να συνυπάρχει με πολιτικές αναζωογόνησης της καπιταλιστικής οικονομίας. Τελικά, αυτό που τους ενοχλεί είναι το ...μείγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. «Οχι λιτότητα, χωρίς ανάπτυξη» όπως είπε ο Ομπάμα, λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τη στρατηγική του κεφαλαίου «λιτότητα για την ανάπτυξη», πολιτική που συνθλίβει τις μάζες των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτού του είδους την ανάπτυξη, την ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τις πολιτικές ενίσχυσης της κερδοφορίας και της συσσώρευσης κεφαλαίων, οι εργαζόμενοι τις βίωσαν πολύ καλά τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτή η ανάπτυξη, η καπιταλιστική, έχει αρχή, μέση και τέλος, όπως μόνο οι κομμουνιστές ήταν πάντα σε θέση να εξηγούν και εξηγούσαν στους εργαζόμενους. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, που έσκασαν από την υψηλή κερδοφορία, επιχειρούν να διαχειριστούν την κρίση θέτοντας σε εφαρμογή το σύνολο των αντιλαϊκών στρατηγικών που έχουν επεξεργαστεί. Ευρωπαϊκή Ενωση και πλουτοκρατία απαιτούν την πλήρη υποταγή του λαού στην υπόθεση της σύγχρονης επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Αξιώνουν την ολοκληρωτική ακύρωση κάθε παραχώρησης που είχε γίνει τις τελευταίες δεκαετίες.
Ορισμένοι, μαζί τους και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, διακινούν την ιδέα ...«να τους σταματήσουμε εδώ», να μην αφήσουμε να πάρουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Και το κάνουν, παρότι γνωρίζουν ότι η πολιτική ...«όχι λιτότητα χωρίς ανάπτυξη», σημαίνει διατήρηση της κατάστασης των εργαζομένων στα σημερινά επίπεδα μισθών, συντάξεων, εργασιακών σχέσεων, αυτό θέλουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες τους οποίους θα ενισχύουν για να γίνει «ανάπτυξη», αλλά αυτό σημαίνει καθήλωση, μείωση, των λαϊκών αναγκών. Αυτήν την κατάσταση πασχίζουν να επιβάλουν στους εργαζόμενους, να ζουν κάνοντας έκπτωση των απαιτήσεών τους, αλλά αυτό δεν αποτελεί διέξοδο για τους ίδιους. Αρα το «όχι λιτότητα χωρίς ανάπτυξη», τους οδηγεί σε αποπροσανατολισμό και παραπέρα εγκλωβισμό στα σχέδια της άρχουσας τάξης, να ξεπεράσει την κρίση με μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Η λιτότητα και με ανάπτυξη θα είναι διαρκείας.
Αλλού βρίσκεται η διέξοδος για τους εργαζόμενους. Στην κατάργηση του συνόλου των μέτρων που πάρθηκαν στα πλαίσια των μνημονίων, που βεβαίως δε φτάνει για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών. Να γιατί λέμε ότι από την επομένη των εκλογών η επίθεση των μεγαλοεπιχειρηματιών θα εντείνεται και οι εργαζόμενοι, ο λαός, πρέπει να είναι έτοιμοι να ορθώσουν ισχυρό μέτωπο αντίστασης, αντεπίθεσης σε ρότα αμφισβήτησης της εξουσίας του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει εφικτή μια τέτοια προοπτική είναι η στήριξη και η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις κάλπες του επόμενου μήνα.
Feeds
