Τρίτη 22 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η πείρα να φανεί και στην κάλπη

Γρηγοριάδης Κώστας

Απλήρωτοι για ακόμη 4 μήνες θα παραμείνουν οι 22 απολυμένοι της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ» που προσλήφθηκαν σε πρόγραμμα μερικής απασχόλησης στο Δήμο Νάουσας και ενώ εργάστηκαν, ακόμη δεν έχουν πάρει ούτε ευρώ. Η κυβέρνηση της ΝΔ μοίραζε θέσεις εργασίας χωρίς να εξασφαλίζει τα κονδύλια για την πληρωμή των εργαζομένων και ο δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ όχι απλά δεν τα διεκδίκησε, αλλά έφτασε να περάσει ενάμισης χρόνος για να διαπιστώσει ότι έπρεπε να διεκδικήσει τις πιστώσεις από το υπουργείο Εσωτερικών. Εκτός αυτού, ο δήμος κατέθεσε και έφεση εναντίον της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης που δικαίωνε τους εργαζόμενους και ανάγκαζε το δήμο να πληρώσει άμεσα τα δεδουλευμένα που τους οφείλει.

Πάνω σ' αυτή την έφεση στηρίχτηκε και η επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δεν ενέκρινε το ένταλμα πληρωμής 110.000 ευρώ που υποκριτικά εξέδωσε ο δήμος για την πληρωμή των εργαζομένων, αφού γνώριζε εκ των προτέρων την εξέλιξη. Ετσι μέχρι να συζητηθεί η έφεση στις 17 Σεπτέμβρη του 2007, οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν απλήρωτοι.

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται το παιχνίδι κυβέρνησης - δήμου που στήνεται στις πλάτες των απολυμένων. Ο εμπαιγμός τους αποκαλύπτει το αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής που υλοποιούν χέρι - χέρι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μια πολιτική που έχει πλέον προσφέρει πλούσια πείρα στους εργαζόμενους, τόσο όταν έχαναν τη δουλιά τους, όσο και τώρα που παραμένουν απροστάτευτοι από τις συνέπειες της ανεργίας που η πολιτική του δικομματισμού αναπαράγει. Αυτή η πείρα πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά να μετατραπεί σε δράση. Τόσο στο δρόμο, όσο και στην κάλπη, στις επερχόμενες εκλογές...

Είναι πολλά τα λεφτά...

«Μαχαίρια» βγήκαν μεταξύ της ΠΑΣΕΓΕΣ και των ιδιωτών γεωπόνων με αφορμή την ενεργοποίηση των ατομικών δικαιωμάτων των αγροτών. Από τη μια οι ιδιώτες κατηγορούν την κυβέρνηση για «διαπλοκή» και «διαφθορά» στο θέμα σύνταξης του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), και από την άλλη η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ κατηγορεί τους ιδιώτες γεωπόνους για συκοφαντική δυσφήμιση, με σκοπό να αναλάβουν οι ίδιοι το... πολυπόθητο έργο. Επόμενο ήταν, όταν μιλάμε για τόσο μεγάλο χρηματικό ποσόν - άνω των 60 εκατ. ευρώ χωρίς το ΦΠΑ ήταν το κόστος ενεργοποίησης των δικαιωμάτων για φέτος, το οποίο πληρώθηκε εξ ολοκλήρου από τους αγρότες - οι διάφοροι «επιχειρηματίες» να... μαλλιοτραβιούνται, για το ποιος θα το πρωτοπάρει. Η ουσία όμως είναι ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε η ίδια να είχε πληρώσει το κόστος ενεργοποίησης των δικαιωμάτων μέσω του κρατικού προϋπολογισμού - που θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερο απ' ό,τι σήμερα - όπως προβλέπεται ακόμη και από τους κοινοτικούς κανονισμούς, χωρίς να πληρώσουν δεκάρα οι Ελληνες αγρότες και φυσικά για την εκπόνηση του έργου αυτού δεν έχει κανένας άλλος τον λόγο, παρά μόνο οι κατά τόπους αγροτικοί συνεταιρισμοί.

Η αναλογική εκπροσώπηση...

«Η πιο σημαντική στιγμή για τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι η διαδικασία εκλογής των μελών του Κοινοβουλίου. Η διαδικασία αυτή στο κοινοβουλευτικό σύστημα ανταποκρίνεται σε δύο στόχους: στην αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών τάσεων που υπάρχουν στο εκλογικό σώμα και στην κυβερνητική σταθερότητα, που είναι προϋπόθεση της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας».

Αυτή την άποψη διατύπωσε ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος σε άρθρο του με τίτλο «Ο εκλογικός νόμος και η σταθερότητα» στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής (20.5.2007). Πρώτα απ' όλα το υπάρχον εκλογικό σύστημα σε κάθε περίπτωση νοθεύει τη λαϊκή έκφραση, καθώς δεν είναι η γνήσια απλή και ανόθευτη αναλογική. Επίσης ο ίδιος ο υπουργός Υγείας ενώ στα λόγια προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις της δημοκρατικής επίφασης, στην καθημερινή πρακτική των νοσοκομείων μετέρχεται απολύτως αντιδημοκρατικές διαδικασίες.

Ετσι με πρόσφατη απόφασή του για την εκλογή των αντιπροσώπων των εργαζομένων και των γιατρών στα Διοικητικά Συμβούλια των νοσοκομείων απαγορεύει τη συγκρότηση ξεχωριστών ψηφοδελτίων και εφαρμόζει το άκρως αντιδημοκρατικό πλειοψηφικό σύστημα, ενώ την ευθύνη των εκλογών την έχει ο διοικητής του νοσοκομείου και όχι τα συνδικαλιστικά όργανα. Βέβαια και με το προηγούμενο καθεστώς του ΠΑΣΟΚ είχε νοθευτεί η γνήσια αναλογική έκφραση της θέλησης των εργαζομένων, καθώς προέβλεπε μεν τα ξεχωριστά ψηφοδέλτια, αλλά ο υποψήφιος έπρεπε στην πρώτη εκλογική διαδικασία να συγκεντρώσει το 50%+1 των ψήφων για να εκλεγεί...

... και η ανάγκη εκδημοκρατισμού

Την ανάγκη του εκδημοκρατισμού του τρόπου εκλογής των αντιπροσώπων εργαζομένων και γιατρών στα ΔΣ των νοσοκομείων έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Παναγιώτης Κοσιώνης και Τάκης Τσιόγκας με Ερώτησή τους για τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Υγείας αν θα πάρει άμεσα όλα τα μέτρα, για την κατάργηση του πλειοψηφικού και την εφαρμογή της απλής και ανόθευτης αναλογικής στον τρόπο εκλογής των εκπροσώπων των εργαζομένων και των γιατρών στα ΔΣ των Νοσοκομείων και των Μονάδων Κοινωνικής Φροντίδας, αν θα καταργήσει την επιστολική ψήφο και αν πάρει μέτρα για άλλα θέματα των εκλογών.

Για να δούμε, λοιπόν, πώς αντιλαμβάνεται την πεμπτουσία των εκλογικών διαδικασιών στα νοσοκομεία ο υπουργός Υγείας...

Η «ακυβερνησία» και η... «κουτάλα»

Αυτή η «αγωνία» που έχει καταλάβει το ΠΑΣΟΚ με την τύχη του τόπου, είναι συγκινητική. Ηδη άρχισαν και τα σχετικά δημοσιεύματα σε φιλικές προς τη Χαριλάου Τρικούπη εφημερίδες, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθότι, όπως λένε, η χώρα μοιάζει όλο και περισσότερο με «ακυβέρνητη πολιτεία»... Παράλληλα, έντονος είναι ο προβληματισμός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την εικόνα «παράλυσης», που - κατά την εκτίμησή τους - παρουσιάζει ο κρατικός μηχανισμός, αλλά και για το γενικότερο «σκηνικό ακινησίας» που διαπιστώνουν ότι προκαλείται με ευθύνη της ΝΔ, όσον αφορά τη διακυβέρνηση του τόπου. Εν ολίγοις κατά το ΠΑΣΟΚ, το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ότι υπάρχει μια κυβέρνηση αντιλαϊκή, μια κυβέρνηση συντηρητική. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και τους διακινητές της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας, είναι ότι... δεν υπάρχει καθόλου κυβέρνηση! Ευκαιρία, λοιπόν, να έρθουν αυτοί, για να πάρουν το τιμόνι στα στιβαρά χέρια τους, και έτσι να σωθεί η «ακυβέρνητη» πατρίδα...

Η αλήθεια είναι πως και κυβέρνηση υπάρχει και μια βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική ακολουθεί: από νόμο-πλαίσιο για την Παιδεία και χρωμοσφαιρίδια ενάντια στους διαδηλωτές, από κατάργηση του 8ώρου και τρομοκάμερες του συστήματος C4i, από λιτότητα (με ή χωρίς επιτήρηση) και από αντιπυραυλική ασπίδα made in USA μέχρι υποκλοπές και απαγωγές της CIA, έχει στο «ενεργητικό» της η κυβέρνηση της ΝΔ.

Προδήλως, τα θέματα αυτά δεν άπτονται της «ψευτο-αντιπολίτευσης» του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα κι όταν ο κ. Παπανδρέου ασχολείται μαζί τους - για λόγους εντυπώσεων και απολύτως επιδερμικά - δεν μπορεί να κρύψει ότι βασική αγωνία του είναι η ταχύτερη προώθηση τέτοιων και αντίστοιχων μέτρων, στην ίδια πάντα κατεύθυνση. Χαρακτηριστική η «κριτική» του ΠΑΣΟΚ στο θέμα των «αναδιαρθρώσεων» (από εργασιακές σχέσεις και προώθηση ιδιωτικοποιήσεων μέχρι ασφαλιστικό) όπου η Χαριλάου Τρικούπη θα ήθελε «εντονότερους ρυθμούς» ή οι δηλώσεις της υπεύθυνης του προγράμματός του, της κ. Διαμαντοπούλου, ότι στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής «η συμφωνία με τον πολιτικό αντίπαλο δεν ποινικοποιείται εξ ορισμού»...

Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε ότι «δεν υπάρχει κυβέρνηση». Το έλεγε και η ΝΔ όταν ήταν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. Απλώς, τώρα, έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι.

Σε ό,τι μας αφορά, εκείνο που εμείς πιστεύουμε είναι ότι όπως και τότε, επί ΠΑΣΟΚ, «μια χαρά κυβέρνηση» είχαμε, έτσι και σήμερα, πάλι «μια χαρά κυβέρνηση» υπάρχει. Εκείνο που δεν υπάρχει, είναι κάποιο ελάχιστο πραγματικό πεδίο διαφορών, στο οποίο θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν μεταξύ τους οι δικομματικοί εταίροι. Ετσι κι αλλιώς τόσο ο διαγκωνισμός για το ποιος είναι «ο λιγότερο χειρότερος», όσο και η αποθέωση της σκανδαλολογίας έχουν τα όριά τους. Πρέπει να ανακαλυφθούν νέα πεδία «κοκορομαχίας». Κι όταν δεν έχεις ουσιαστικές διαφωνίες με εκείνον από τον οποίο διεκδικείς την «κουτάλα», αναγκαστικά αυτό που απομένει να κάνεις, είναι να λες ότι ο «αντίπαλός σου» είναι «απών», ότι «δεν κυβερνά» και επομένως ότι ήρθε η ώρα να αναλάβεις εσύ τη θέση του «πανταχού παρόντα» κυβερνήτη - διαχειριστή της «κουτάλας»...


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Νεο-Ζηλανδικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ καταλάβατε τους λόγους που ουδέποτε Ελληνας πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί τη Νέα Ζηλανδία!

Αυτές οι χαιρετούρες με τη μύτη σίγουρα δεν ήταν στο στιλ ούτε του Καραμανλή, ούτε του Παπανδρέου (των παλιότερων εννοούμε). Ο Σημίτης πάλι είχε πάντοτε σαν αρχή του να προσέχει πού ...χώνει τη μύτη του.

Οσο για τον Μητσοτάκη, είναι μάλλον τρομακτικό να τον δει κανείς να σκύβει από πάνω του, ακόμα και αν πρόκειται για τον πρωθυπουργό του νησιού των φοβερών και τρομερών Μαορί.

Ο νεότερος Καραμανλής, πάντως, τα κατάφερε να αντεπεξέλθει - όπως διαπιστώσαμε - στις ...ρινικές επαφές. Εκεί με το χορό των Μαορί τον είδαμε λίγο φοβισμένο. Σκέφθηκε, όμως, την Ντόρα και κατάλαβε ότι υπάρχουν και χειρότερα.

Εμείς, βέβαια, ανάμεσα στην Ελληνίδα υπουργό Εξωτερικών και τους Μαορί, προτιμούμε σαφώς τους δεύτερους.

Σε τελική ανάλυση, τι κακό έκαναν; Καθάρισαν μερικούς Βρετανούς αποικιοκράτες πριν από ενάμιση αιώνα. Τους ιμπεριαλιστές της εποχής, δηλαδή.

Αντιθέτως, με την εξωτερική πολιτική που διαθέτουμε, έχουν «καθαρίσει» εμάς οι σύγχρονοι ιμπεριαλιστές.

ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ του Τσάμπιονς Λιγκ γιατί υποτίθεται ότι τον ανέλαβε η Ελλάδα; Σύμφωνα με όσα μας έλεγαν, συνέβη για να καταξιωθεί η Αθήνα ως μια ακόμη ποδοσφαιρική πρωτεύουσα ικανή να αναλάβει μεγάλες διοργανώσεις.

Ομως, έτσι όπως πάμε, μάλλον σε ...γενική δοκιμή για αστυνομικές πρακτικές μετατρέπεται το πράγμα.

Μαθαίνουμε για χρήση χρωμοσφαιριδίων, για ειδικά «μπρασελέ εντοπισμού», για διεθνείς ελέγχους με τη συνεργασία ξένων αρχών και για καινούριες στρατηγικές που θα χρησιμοποιήσουν τα ΜΑΤ.

Και ξέρετε πως ό,τι δοκιμάζουν σήμερα, προφανώς θα το χρησιμοποιήσουν αύριο. Κι επειδή οι οπαδοί της Μίλαν και της Λίβερπουλ δε θα μείνουν για πάντα στη χώρα, κατανοείτε ποιος θα την πληρώσει.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ψάχνουν άλλοθι

Παπαγεωργίου Βασίλης

To ότι ο ΣΥΝ είναι θιασώτης των ευρωπαϊκών δομών και όλων εκείνων των κογκλάβιων που προωθούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα οποία συμμετέχει ασμένως διά των εκπροσώπων του είναι γνωστό. Το ότι όμως ο πρόεδρός του θα έφτανε να χαρακτηρίσει την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) - στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι του κόμματός του - και ως «θεσμό κοινωνικής αντιπαράθεσης», αυτό πάει πολύ.

Πού είδε την αντιπαράθεση μέσα στην ΟΚΕ ο Α. Αλαβάνος; Αλλωστε, από την ίδρυσή της, όπως και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο αντίστοιχος θεσμός δεν έχει σαν αποστολή παρά να προωθήσει την «κοινωνική συναίνεση» και τον «κοινωνικό εταιρισμό» γύρω από τη στρατηγική της ΕΕ και τις βασικές αντεργατικές επιλογές. Είναι όργανο και εργαλείο στα χέρια του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και νομιμοποίησης της πολιτικής του. Είναι, βέβαια, δικαίωμα του ΣΥΝ να συμμετέχει σε όποια όργανα συναίνεσης θέλει. Αλλά σπέρνει αυταπάτες όταν επιχειρεί να πλασάρει τέτοιου είδους όργανα - που φτιάχτηκαν για να ποδηγετήσουν την κοινωνία και τους εργαζόμενους - με αγωνιστικό και ανεξάρτητο μανδύα. Εκτός και αν ψάχνουν να δικαιολογήσουν τη συμμετοχή τους στα μάτια των εργαζομένων και κατασκευάζουν άλλοθι.

Κυνισμός...

Υπάρχει κράτος, που ομολογεί κυνικά ότι σχεδιάζει και εκτελεί δολοφονίες προσώπων έξω από τα σύνορά του. Πρόκειται για το Ισραήλ, του οποίου ο υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας, Αβί Ντίχτερ, χτες, για άλλη μια φορά, δήλωσε πως το Ισραήλ θα εξοντώσει «με την πρώτη ευκαιρία» τον εξόριστο ηγέτη της «Χαμάς», Χαλέντ Μεσάαλ. Συγκεκριμένα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, ο Ντίχτερ, ο οποίος είναι μέλος και του Υπουργικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, τόνισε ότι ο Μεσάαλ «είναι θεμιτός στόχος και θα τον εξοντώσουμε παρά τη δυσκολία του καθήκοντος αυτού. Το γεγονός ότι δε βρίσκεται πλησίον μας περιπλέκει τα πράγματα. Αλλά ήδη έχουμε επιχειρήσει να τον εξοντώσουμε και ξέρει τη διαδικασία». Το Ισραήλ είχε επιχειρήσει να δολοφονήσει τον Μεσάαλ το 1997 στο Αμμάν, αλλά η επιχείρηση εκείνη είχε αποτύχει. Αυτά από τον εκπρόσωπο του κράτους, που, ενώ τρομοκρατεί ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και οι στρατιώτες του μαθαίνουν σημάδι στα κεφάλια των παιδιών της Παλαιστίνης, ισχυρίζεται ότι ...αντιμετωπίζει την τρομοκρατία. Ας όψονται οι ΗΠΑ, που το ενθαρρύνουν και το εξοπλίζουν και οι άλλοι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, μαζί και οι κυβερνήσεις της ΝΔ τώρα και του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, που είναι ...των ίσων αποστάσεων.

Ας πρόσεχε...

Θυμόσαστε εκείνο το σύμβολο των επεμβάσεων του ιμπεριαλισμού και του «αμερικάνικου ονείρου» που πότιζε τις συνειδήσεις σε όλο τον κόσμο από την εποχή ακόμα του Ρ. Ρέιγκαν; Μιλάμε για τον Σ. Σταλόνε που δημιούργησε αλλά και πρωταγωνίστησε στις σειρές ταινιών «Ράμπο» και «Ρόκι». Χτες λοιπόν, αυστραλιανό δικαστήριο επιδίκασε πρόστιμο 2.500 δολαρίων στον Σιλβέστερ Σταλόνε για την παράνομη εισαγωγή 48 φιαλιδίων με ανθρώπινη αυξητική ορμόνη στη χώρα κατά τη διάρκεια διαφημιστικής επίσκεψής του τον περασμένο Φλεβάρη για την προώθηση της νέας του ταινίας. Το δικαστήριο αναγνώρισε πως ο 60χρονος πλέον πρωταγωνιστής ζήτησε την περασμένη βδομάδα συγγνώμη από τις αυστραλιανές αρχές και στις 15 Μάη είχε παραδεχτεί την ενοχή του στην πρώτη ακροαματική διαδικασία. Στις 16 Φλεβάρη κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ ανακαλύφθηκαν στις αποσκευές του πολλές δόσεις της αυξητικής ορμόνης «Ζιντροπίνης», η οποία περιέχει ορμόνη που εκκρίνεται από την υπόφυση και δραστηριοποιεί την ανάπτυξη κι αναπαραγωγή των κυττάρων. Οι τελωνειακοί ανακάλυψαν επίσης φιαλίδια τεστοστερόνης, ανδρικής ορμόνης, που ευνοεί τη μυϊκή μάζα. Ετσι γίνεται στον ιμπεριαλισμό. Οσο τα φουσκωμένα από τη χημεία μπράτσα του ήταν χρήσιμα για να διαδίδεται ο αντικομμουνισμός και η ανοχή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα οι διάφορες υπηρεσίες ελέγχου ήταν... τυφλές. Τώρα που άλλοι ανέλαβαν να κάνουν τη βρώμικη δουλιά τους, τον καρφώνουν, τον εκθέτουν και του κόβουν και πρόστιμο (μικρό συγκριτικά με την περιουσία που έκανε πουλώντας αντικομμουνισμό σε εικόνες) από πάνω.

Τα ... επωφελή ομόλογα

Πλήρη αναρμοδιότητα επικαλείται το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών σε ό,τι αφορά τις «διαδρομές» των διαβόητων δομημένων ομολόγων, με τα οποία η αλυσίδα των μεγαλορεντιέρηδων φέσωσε τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα, επαναλαμβάνει ότι το Δημόσιο «προχώρησε σε ένα δανεισμό με επωφελείς όρους», γεγονός που βέβαια κανείς δεν αμφισβητεί. Με τη διαφορά ότι τη νύφη πλήρωσαν οι τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας, δηλαδή τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα, αυτοί που θησαύρισαν από τη συναλλαγή, τραπεζίτες και χρηματιστές, είναι πλέον σε θέση να βάζουν και όρους προκειμένου να πάρουν πίσω την πραμάτεια τους. Το τέτοιο θράσος τους έχει να κάνει με τα μέτρα «απελευθέρωσης» και στη συνέχεια ενίσχυσης του τζόγου πάνω στα αποθεματικά των ταμείων που θεσμοθέτησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Από την πλευρά τους, οι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να μπουν σε λογικές του τύπου «το μη χείρον βέλτιστον». Αντίθετα, θα πρέπει δικαιωματικά να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν: Την επιστροφή για το σύνολο των κλεμμένων που ξεκινά από τη δεκαετία του '50. Η μεγαλοαστική τάξη και άλλα σαπρόφυτα ήταν και οι μόνοι ωφελημένοι από τη λεηλασία των αποθεματικών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για ποιον χρήσιμη ψήφος;

Καθώς οι εκλογές ήρθαν πλέον στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, τα προπαγανδιστικά επιτελεία σήκωσαν τα μανίκια και έπιασαν δουλιά. Αρχισαν τις νουθεσίες για το τι πρέπει να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι. Βασικό επιχείρημα στην «εκλογική διαπαιδαγώγηση», η λεγόμενη χρήσιμη ψήφος. Το παλιό γνωστό χιλιοειπωμένο παραμύθι, που αποβλέπει στον εξής απλό στόχο: Να ξαναψηφιστούν τα δύο κόμματα της δικομματικής εναλλαγής. Να συρθούν οι εργαζόμενοι εκόντες - άκοντες και να ξαναδώσουν την ψήφο τους σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Πόσο όμως είναι χρήσιμη η ψήφος, όταν δίνεται σε αυτά τα κόμματα; Είναι άραγε χρήσιμο να στηριχτεί το κόμμα της ΝΔ, για να επαναλάβει το αντεργατικό έργο που εφάρμοσε τα προηγούμενα χρόνια; Είναι χρήσιμο να στηριχτεί η πολιτική που γεννά ανεργία, που έκανε καθεστώς την ακρίβεια, καθήλωσε τους μισθούς και τις συντάξεις, που συνέχισε το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και προώθησε παραπέρα την ιδιωτικοποίηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια;

΄Η μήπως είναι χρήσιμη η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, που πέραν όσων φόρτωσε στις πλάτες των εργαζομένων από τη θέση της κυβέρνησης, συνέχισε να χύνει το αντεργατικό του δηλητήριο και ως αξιωματική αντιπολίτευση; Στην πραγματικότητα, το κόμμα του ΠΑΣΟΚ έβαλε πλάτη για να περάσουν όλα τα αντεργατικά μέτρα, εγκαλούσε την κυβέρνηση όχι για την ουσία της πολιτικής της, αλλά για τους ρυθμούς, τον τρόπο διαχείρισης. Πίεζε συστηματικά την κυβέρνηση να προωθεί γοργά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, μένοντας σταθερά δεσμευμένο στη στρατηγική της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και από την εμπειρία αυτής της τριετίας δεν μπορεί παρά να δώσουν αρνητική απάντηση σε αυτά τα κελεύσματα. Εχουν όχι μόνο τις ενδείξεις, αλλά και τις αποδείξεις ότι πρέπει να σταματήσουν να κουβαλάνε νερό στο σύστημα της δικομματικής εναλλαγής. Η ψήφος σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ψήφος στον πίθο των Δαναΐδων... Είναι ψήφος όχι μόνο άχρηστη, αλλά και επικίνδυνη. Επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους, το σήμερα και το αύριο των παιδιών τους.

Το αντίθετο, χρήσιμη ψήφος για το λαό είναι κάθε ψήφος που θα πηγαίνει κόντρα στην πολιτική που ασκήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι η ψήφος που θα αδυνατίζει τους δύο μονομάχους, γιατί θα κάνει πιο δύσκολη την εφαρμογή των νέων αντιλαϊκών σχεδίων που και οι δυο έχουν στα συρτάρια τους. Οσο πιο αδύνατα βγουν από τις κάλπες τα δύο αυτά κόμματα, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η θέση των εργαζομένων. Ακόμα πιο ισχυρή θα είναι η «αντιπολίτευση» των αγώνων και της διεκδίκησης.

Που θα ενισχυθεί αποφασιστικά με την υπερψήφιση του ΚΚΕ. Τότε, πραγματικά η ψήφος θα έχει πιάσει τόπο. Μια τέτοια ψήφος μπορεί όχι μόνο να βάλει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική που θα έρθει σαν καταιγίδα μετά τις εκλογές, αλλά θα δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις συνολικά το λαϊκό κίνημα να προχωρήσει μπροστά. Να ανοίξει το δρόμο για τις μεγάλες αλλαγές σε όφελός τους που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Να κάνει πιο χειροπιαστή τη διέξοδο από τα σημερινά βάσανα που βιώνει ο λαός μας. Να σπρώξει μπροστά, σε πρώτο πλάνο, το ζήτημα για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ