Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέχρι εδώ καλά. Οταν πάμε, όμως, στις προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος, τότε τα παραπάνω «ξεχνιούνται» και ρίχνονται ιδέες, περί ενίσχυσης της «υγιούς ανταγωνιστικότητας», καλύτερης ενημέρωσης των πολιτών εκ μέρους των τραπεζών, βελτίωσης του θεσμικού πλαισίου για τον «υπεύθυνο δανεισμό» (να δανείζεσαι ανάλογα με το ύψος των εισοδημάτων σου) κλπ., κλπ. Κι αυτά, δεν τα λένε μόνον οι κυβερνώντες. Τα ίδια λέει και το ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστική απόδειξη αποτελεί η τοποθέτηση της Αννας Διαμαντοπούλου σε πρόσφατη εκδήλωση, που συνδιοργάνωσαν οι Τομείς Ανάπτυξης και Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ με θέμα: «Υπερχρέωση των νοικοκυριών στις τράπεζες». Ούτε λέξη δεν είπε για ουσιαστικές αυξήσεις στους απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις. Αλλωστε, πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ χαιρέτισε τη συμφωνία της ντροπής μεταξύ ΓΣΕΕ - ΣΕΒ. Ούτε λέξη δεν είπε, επίσης, για τα τεράστια κέρδη των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων και την ασυδοσία τους στη διαμόρφωση των επιτοκίων και των τιμών - ελέω «ελεύθερης αγοράς». Ολοφάνερο με ποιους είναι το ΠΑΣΟΚ...

Στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη εκκρεμούν δικαστικές υποθέσεις σε βάρος τουλάχιστον δύο εκατομμυρίων πολιτών, λόγω απλήρωτων λογαριασμών για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, τη θέρμανση, την ύδρευση και άλλες κοινόχρηστες υπηρεσίες. Εκτιμάται ότι η καθυστέρηση εξόφλησης λογαριασμών για κοινόχρηστες υπηρεσίες αφορά περίπου το 50% των κατοίκων της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, αλλά και κάποιους που δε βρίσκονται πλέον εν ζωή... Με τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται πως, εκτός των άλλων δεινών, η μετατροπή της πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας σε προτεκτοράτο από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, έχει οδηγήσει σε πλήρη εξαθλίωση το λαό που αδυνατεί να πληρώσει ακόμη και για στοιχειώδεις υπηρεσίες, όπως η παροχή ρεύματος, θέρμανσης και νερού. «Πληρώνουν», όμως και, μάλιστα, πολύ ακριβά την ιμπεριαλιστική κατοχή...

Η πολιτική «απελευθέρωσης» της Ενέργειας έχει ανοίξει την όρεξη ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και πολυεθνικών, που ετοιμάζονται να πέσουν, σαν τα κοράκια, πάνω στους ενεργειακούς πόρους της χώρας. Η κερδοσκοπική εφόρμηση του κεφαλαίου γίνεται με την αμέριστη βοήθεια της κυβέρνησης, η οποία δίνει «γην και ύδωρ» στους ιδιώτες.

Στο πλαίσιο αυτής της κυβερνητικής πολιτικής αναγκάζεται η ΔΕΗ να αγοράζει και, μάλιστα, ακριβά την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγουν οι επιχειρηματίες, την οποία, βεβαίως, στη συνέχεια θα πουλάει πιο ακριβά στους καταναλωτές. Επίσης, περιορίζεται η δυνατότητα της ΔΕΗ ν' αξιοποιεί τα κοιτάσματα λιγνίτη για την παραγωγή ρεύματος, ώστε να έχει μειωμένο κόστος και ωθείται προς την αξιοποίηση του φυσικού αερίου, που είναι εισαγόμενο και πολύ ακριβότερο. (Το ρεύμα από λιγνίτη κοστίζει 40% λιγότερο από εκείνο που παράγεται από το φυσικό αέριο).

Αντιθέτως, στους ιδιώτες επιτρέπεται η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιγνίτη και ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον σε διάφορες περιοχές της χώρας. Ηδη, το υπουργείο Ανάπτυξης προχωράει σε διαγωνισμό για το λιγνιτωρυχείο στη Βεύη της Φλώρινας, που θεωρείται ότι θα αποτελέσει πρόκριμα για προκήρυξη ανάλογου διαγωνισμού για την παράδοση και των λιγνιτικών κοιτασμάτων περιοχής της Ελασσόνας, σε μεγάλους επιχειρηματίες.

Επιπλέον, η κυβέρνηση καλεί τους ιδιώτες να επενδύσουν στην Ενέργεια, χωρίς να τους ζητάει καμιά εγγύηση για την ορθολογική αξιοποίηση των φυσικών πόρων και δίχως να απαιτεί καμιά υποχρέωσή τους για την προστασία του περιβάλλοντος.

Παράδειγμα, η επένδυση της εταιρίας «Οικολογική - Ενεργειακή ΑΕ», (ιδιοκτησίας Γ. Βαρδιαμίδη), η οποία ανέλαβε να κατασκευάσει υδροηλεκτρικό σταθμό (τον πρώτο που θα ανήκει σε ιδιώτη), στα διοικητικά όρια του ορεινού Δήμου Κλεινοβού Τρικάλων. Η εν λόγω επένδυση προχωρά παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι καταγγέλλουν ότι η εταιρία «ρουφάει μέχρι σταγόνας» το νερό του ποταμού Κλεινοβού, το οποίο οι αγρότες χρησιμοποιούν για τη γεωργία και την κτηνοτροφία και, ταυτόχρονα, προκαλεί σοβαρές κι ανεπανόρθωτες καταστροφές στο περιβάλλον.

Στο πλευρό της εταιρίας στέκεται η κυβέρνηση, η οποία έστειλε τα ΜΑΤ εναντίον των κατοίκων του χωριού Κλεινός, που βγήκαν στο δρόμο του αγώνα, παλεύοντας να σταματήσουν το «έγκλημα» που συντελείται.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί η στάση που τηρούν, επί του προκειμένου, οι αρμόδιες «αυτοδιοικητικές αρχές», που πρόσκεινται στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η μεν νομαρχιακή αρχή Τρικάλων, κάνει ότι δε βλέπει τις λαϊκές αντιδράσεις στο Δήμο Κλεινοβού, οι δε δημοτικές αρχές στην επαρχία Ελασσόνας και η Νομαρχία Λάρισας, όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά «πανηγυρίζουν» για την επιχειρηματική «εισβολή» στην περιοχή, ισχυριζόμενες ότι θα φέρει την ανάπτυξη...

Μια φωτογραφία με πολύχρωμα αυγά με την προτροπή «Εξασκηθείτε στο τσούγκρισμα αυγών, γιατί ακολουθούν νέες "μεταρρυθμίσεις"» συνθέτει την (ηλεκτρονική) ευχετήρια κάρτα της ΓΣΕΕ για το Πάσχα. Οσοι εργαζόμενοι αποφασίσουν να τιμήσουν το έθιμο, ας έχουν το νου τους και ας προτιμήσουν αυγά από το χωριό τους. Καθότι, ως γνωστόν, τα αυγά που διακινεί η ΓΣΕΕ, είναι της ίδιας... ποιότητας με τα «τσουγκρίσματά» της με τις «μεταρρυθμίσεις»: κλούβια!

Ο Παναγιώτης Παπασταύρου έλαβε ο ίδιος μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Εχει γράψει αρκετά βιβλία σε διάφορες εκδόσεις. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το βιβλίο του «Στο στόμα του λύκου», που είναι μια συλλογή από διηγήματα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Η ωμή αυτή επέμβαση στα εσωτερικά της Νικαράγουας δεν είναι καινοφανής για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλλον καλύτερα είναι προσφιλής. Εξάλλου το πρόσφατο παρελθόν βρίθει από παραδείγματα, όπως οι Κόντρας, ο αποκλεισμός και τα άλλα συμπαρομαρτούντα στην προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης των Σαντινίστας.

Πάντως η αγωνία του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι έκδηλη σ' αυτές τις εσπευσμένες δηλώσεις καθώς οι εκλογές στη Νικαράγουα απέχουν πολλούς μήνες αφού είναι προγραμματισμένες για τις 27 Νοέμβρη του 2006.

Αγωνία όμως που δεν μπορεί να κρυφτεί καθώς, στις γειτονικές της Νικαράγουας, χώρες, η κοινωνική αναταραχή είναι έκδηλη με τις λαϊκές κινητοποιήσεις στη Γουατεμάλα αλλά και τα αποτελέσματα των εκλογών στο Ελ Σαλβαδόρ, όπου νικητής ήταν το Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί. Αγωνία που κορυφώνεται συνεχώς εξαιτίας της νέας πορείας πολλών χωρών της Λατινικής Αμερικής και της τάσης απεξάρτησής τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που ενισχύεται.

Αγωνία που θα κορυφωθεί και στην περίπτωση της Νικαράγουας καθώς οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η επέμβαση των ΗΠΑ θα γίνει μπούμεραγκ τελικά και θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο ο ηγέτης των Σαντινίστας, στην κούρσα του για την προεδρία.