Κυριακή 22 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΠΑΙΔΕΙΑ
Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Οπως οι κάφροι!

Μέσα στα χιόνια και τις καταστροφές είδα μια μεγάλη ομάδα ελληνικών λέξεων, και μερικών αγγλικών παρέα, να τρέχουν για να σωθούν από το κρύο και την κακή χρήση. Πρώτη έτρεχε η λέξη Συμμετοχική, και από κοντά με τη γλώσσα έξω, η λέξη Δημοκρατία. Ετρεχε απελπισμένα η δεύτερη, για να προλάβει την πρώτη αφού, οι δυο αυτές λέξεις, με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, μόνον παρέα έχουν αξία! Αξία πολλαπλή. Γιατί μπορούν, μόνο και οι δυο μαζί πάντα, με την ίδια ευκολία να εκφράζουν τη μαζική εκλογή του Παπανδρέου από το βιαστικό συνέδριο, και παράλληλα - και πιο αποτελεσματικά - να εκφράζουν και τις άγριες «συμμετοχικές» επιθέσεις των ΜΑΤ εναντίον των ελαιοπαραγωγών!

Και στις δύο περιπτώσεις, ο λαός «συμμετείχε δημοκρατικά»! «Θέλετε το Γιώργο για αρχηγό;», φώναξε μια βραχνιασμένη φωνή. «Ούρααα»!... ξεφώνισε «συμμετοχικά» ο λαός. «1.073.088» άτομα, θα γράψει ο Θουκυδίδης με τη γνωστή επιμονή του στην ακρίβεια και στη δραματικότητα των γεγονότων, «έλαβαν μέρος στη "Συμμετοχική Δημοκρατία" της εκλογής του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ». Και οι μελλοντικές γενιές θα διαβάζουν έκθαμβες. Και θα «μαθαίνουν», επίσης, έκθαμβες! Και έκθαμβες στο διηνεκές θα διαβάζουν, από καθαρόαιμο ΠΑΣΟΚικό ιστοριογράφο αυτή τη φορά (ο Θουκυδίδης εγκατέλειψε!), για τις «συμμετοχικές» και «δημοκρατικές» επιθέσεις στο Αίγιο. Οπου λαός και ομάδες καταστολής «έγιναν ένα»! Αγκαλιές, φιλιά, κλοτσιές, κυνηγητά, ακόμα και μέσα στα σπίτια, δακρυγόνα, χειροπέδες, αίματα! Τέτοια υπέροχη και μοναδική «Συμμετοχική Δημοκρατία»! Να χορταίνεις αναθυμιάσεις!

Πίσω από τις λέξεις «Συμμετοχική Δημοκρατία» έτρεχε ξεχειλωμένη, απελπισμένη και ταπεινωμένη η λέξη Διεύρυνση. «Εγώ», φώναζε τρέχοντας, «δε φταίω σε τίποτα! Αυτό που γίνεται στα δυο κόμματα δεν είναι Διεύρυνση. Είναι Κοροϊδία. «Οχι», φώναξε πίσω της η λέξη Κοροϊδία. «Δεν είναι Κοροϊδία είναι πολιτική Ασυνέπεια. «Δεν είναι πολιτική Ασυνέπεια» διαμαρτυρήθηκε η Ασυνέπεια, «είναι πολιτική Αγυρτεία»...Αγυρτεία δεν έλαβε μέρος στα σχόλια)!

Ετρεχαν, λοιπόν, οι λέξεις μέσα στο κρύο και τα χιόνια, κυνηγώντας η μία την άλλη, ρίχνοντας τις ευθύνες η μία στην άλλη. Μέχρι που έπεσαν πάνω στην αγγλική λέξη Debate, που ερχότανε κόντρα. «Ελάτε να το Debate, ρε παιδιά», φώναξε! «Χέσε μας», της αποκρίθηκε η ελληνική λέξη Ενημέρωση. «Εσύ δεν είσαι λέξη, είσαι πασπαρτού! Εχεις δεκατέσσερις έννοιες! Είσαι τόσο πλατιά και τόσο αόριστη! φώναξε η Ενημέρωση». «Ενημέρωση χωρίς Αλήθεια, παρενέβη η Αλήθεια, είναι κουτσή Ενημέρωση».

«Εγώ τα περιέχω όλα», αποφάνθηκε η Debate. «Ολα όσα ζητάνε τόσο ο δικομματισμός όσο και το πόπολο. Φαίνομαι σαν δημόσια συζήτηση, αλλά την ίδια στιγμή παριστάνω και τη διαμάχη, αν χρειαστεί. Παράλληλα, δείχνω ότι εξετάζω, ενώ φιλονικώ. Διαθέτω επιχειρηματολογία και δείχνω ότι μελετώ τα γεγονότα!.. Γι' αυτό σας λέω. Εγώ είμαι η ιδανική λέξη για τη σημερινή ελληνική πολιτική δικομματική πραγματικότητα. Θα κάνουμε έναν δικομματικό Καυγά και μια δικομματική διαφωνία έντονη και διαρκή σαν τις εκπομπές του Ευαγγελάτου! Και μέσα σε αυτόν τον Καυγά και την έντονη και διαρκή διαφωνία θα χαθεί, όπως είναι φυσικό, η Ουσία!

Εκείνη τη στιγμή φτάνουν θυμωμένες οι λέξεις: Λαός, Ισότητα, Δικαιοσύνη, Ελευθερία.. «Ρε, καλώς τα παιδιά, πώς από δω; ρωτάει ομαδικά η αγγλοελληνική σύναξη των λέξεων. «Ηρθαμε να μπούμε και εμείς στην κουβέντα», απαντάνε ετούτες: «Οι εκλογές, άλλωστε, για μας γίνονται»! «Μια στιγμή», φωνάζει το ντουέτο «Συμμετοχική Δημοκρατία». «Δεν ακούσατε τη μέγιστη νεο-θεωρητικό Διαμαντοπούλου; Εσείς είστε λέξεις και έννοιες ξεπερασμένες! Βρισκόμαστε στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης. Οπου όλα Εμπεριέχονται»!

«Αφήστε με, τότε εμένα να φύγω», παρεμβαίνει η λέξη Εκλογές. Στη θέση μου βάλτε τη λέξη Παγκοσμιοποίηση να τελειώνουμε! Ούτε εκλογές ούτε Debate, ούτε Διεύρυνση και άλλες αηδίες»!

«Είναι μια σκέψη», είπε πονηρά η νέα αρλουμπίστικη ΠΑΣΟΚική εφεύρεση που ακούει στο όνομα «Συμμετοχική Δημοκρατία». «Δεν είναι κακή ιδέα να καταργήσουμε τις αναχρονιστικές εκλογές και στη θέση τους να κάνουμε Γκάλοπ και μέσα από αυτούς τους μηχανισμούς να προκύπτει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση! Παράλληλα, όπως έχουμε ήδη εξαγγείλει, θα ανοίξουμε οπωσδήποτε μεταμοντέρνα «Internet Cafe» και θα ψηφίζουμε... συμμετοχικά διά βοής!»

Οπως οι Κάφροι!..


Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Αντιδραστική επέλαση στα μορφωτικά δικαιώματα

Σχολεία πολλών ταχυτήτων, με κατάργηση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και πρόσδεση με την αγορά το όραμα του Γ.Παπανδρέου

Το παραπέρα βάθεμα της ταξικής διαφοροποίησης, με σχολεία πολλών ταχυτήτων, στο όνομα της «αποκέντρωσης», η στενότερη σύνδεση με την «αγορά» και η ακόμα μεγαλύτερη διείσδυση της δεύτερης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του προγράμματος για την Παιδεία, που παρουσίασε την Παρασκευή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου. Ενα πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των σύγχρονων αναγκών της αγοράς, στο όνομα της οποίας παραμερίζονται βασικές κοινωνικές ανάγκες και δικαιώματα, το οποίο συνιστά μια σκληρή αντιδραστική επέλαση στην Παιδεία.

Η «συμμετοχική δημοκρατία» στο χώρο της εκπαίδευσης, μεταφράζεται σε αυταπάτες για ελευθερία «επιλογής» μέσα σε ένα πλαίσιο που καθορίζουν τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα και μάλιστα τα ίδια θα παρακολουθούν και θα αξιολογούν την πορεία προσαρμογής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό το πώς πλασάρεται το ζήτημα της «αξιολόγησης» της εκπαίδευσης ως κάτι που θα γίνεται από τους συντελεστές της εκπαίδευσης και το αποτέλεσμά της θα είναι κτήμα του ...φορολογούμενου πολίτη, αλλά στην πραγματικότητα ο ΟΟΣΑ είναι αυτός που θα έχει τον τελικό λόγο στην αξιολόγηση.

Διάλυση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης

Την ίδια στιγμή, υπόσχεται διάλυση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, στο όνομα της «αποκέντρωσης», με κατάργηση του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος και θέσπιση στόχων, κατάργηση του ενιαίου ωραρίου και βιβλίου, καθιέρωση μαθημάτων επιλογής στα ολοήμερα γυμνάσια, που θα οδηγήσουν σε σχολεία πολλών ταχυτήτων. Η αναφορά, μάλιστα, στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ ότι ακόμα και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου θα μπορούν να υποβάλλουν προτάσεις για προγράμματα στα σχολεία, οδηγεί σε ένα τοπίο σχολείων με χορηγούς επιχειρήσεις, σχολείων της ...Κόκα Κόλα, σύμφωνα με το παράδειγμα που έρχεται από τις ΗΠΑ. Αλλωστε, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δηλώνει ιδιαίτερα πρόθυμος να εφαρμόσει τη διεθνή εμπειρία, εννοώντας τις προηγμένες καπιταλιστικά χώρες, στις οποίες έχει προχωρήσει ακόμα περισσότερο η επίθεση στο μορφωτικό δικαίωμα.

Η στροφή στην κατάρτιση που μετατρέπει το σχολείο σε χώρο όπου «ο μαθητής μαθαίνει πώς να μαθαίνει» σε βάρος της γενικής μόρφωσης και της ολόπλευρης διαμόρφωσης της προσωπικότητας των μαθητών, είναι ένα ακόμα στοιχείο του προγράμματος που παρουσιάζει το ΠΑΣΟΚ. Αποκορύφωμα είναι η πρόταση για συνένωση των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας, που σηματοδοτεί την υποκατάσταση της εκπαίδευσης από κατάρτιση, την αποσύνδεση της εκπαίδευσης από το δικαίωμα στη δουλιά, την «πιστοποίηση» των γνώσεων και «δεξιοτήτων» που μετατρέπουν τον απόφοιτο - απασχολήσιμο σε προϊόν προς αξιοποίηση (ή προς απόρριψη) από την «αγορά».

Προς ένταση των ταξικών φραγμών

Το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να διατηρεί «θολό» το τοπίο ως προς τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παραπέμπει το θέμα σε διάλογο, αλλά ο πρόεδρος του Γ. Παπανδρέου έδωσε μια γεύση από ένα μοντέλο εισαγωγής σε σχολή αντί για τμήμα ή ακόμα και σε πανεπιστήμιο, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα μειώσει το άγχος των μαθητών και την ανάγκη για φροντιστήρια. «Πατώντας» στα προβλήματα που η πολιτική, την οποία στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, έχει εντείνει, καθώς μετά τη μεταρρύθμιση έγινε γιγάντωση της παραπαιδείας και των ταξικών φραγμών, έρχεται να παρουσιάσει μια πρόταση που όχι μόνο δεν καταργεί τις πανελλαδικές εξετάσεις και το διαφοροποιημένο δίκτυο Λύκειο - ΤΕΕ, αλλά θα συνεχίζεται στα ίδια τα ΑΕΙ με διαδικασίες διαλογής των φοιτητών και μέσα σε αυτά πλέον, καθώς οι υποψήφιοι θα εισάγονται σε πανεπιστήμια ή σχολές και όχι τμήματα. Ιδιαίτερα σαφές είναι το ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά στην ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δυνάμεις της οικονομίας, αλλά και την ώθηση των πανεπιστημίων σε εξάρτηση από την αγορά.

Η επανάληψη των καθιερωμένων προεκλογικών εξαγγελιών για αυξήσεις των δαπανών για την Παιδεία, αυξήσεις και επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς, ανάπτυξη της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της ειδικής αγωγής, μέσα στο εκπαιδευτικό τοπίο που περιγράφει το ΠΑΣΟΚ, δε μειώνουν την ένταση της επίθεσης στο μορφωτικό δικαίωμα ούτε αποτελούν ουσιαστική στήριξη της δημόσιας Παιδείας, που με το νόμο σπρώχνεται, από τις πρώτες βαθμίδες μέχρι την ανώτατη εκπαίδευση, στην ιδιωτικοποίηση.

Να απαντηθεί και στην κάλπη
η πρόκληση

Απέναντι σε όλα αυτά, ορθώνονται νέα καθήκοντα και για το κίνημα που δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στην παγίδα της ανάγκης για «διάλογο» και «εθνική συναίνεση» στο θέμα της Παιδείας. Ειδικά όταν είναι φανερό ότι πρόκειται για μέτρα προαποφασισμένα που σημαίνουν ένταση της προσπάθειας αντιστοίχισης της εκπαίδευσης στους βάρβαρους νόμους της αγοράς, στις νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εργασία. Ο λαός, όπως τόνιζε σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, δεν μπορεί να αφήσει αναπάντητη την πρόκληση ενάντια στο δικαίωμα για ενιαία λαϊκή Παιδεία, με χρηματοδότηση από το κράτος, ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους, εξασφάλιση όλου του προσωπικού που θα εργάζεται με δικαιώματα και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, με ευθύνη του κράτους. Και στις προσεχείς εκλογές πρέπει να δώσει την απάντησή του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ