Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 - Κυριακή 23 Δεκέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Γδάρτες!

Γρηγοριάδης Κώστας

Η συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων συνεχίζει να προσαρμόζει προς το χειρότερο τις ρυθμίσεις του φορολογικού νομοσχεδίου, του νομοσχεδίου που έχει προκαλέσει μαζικές αντιδράσεις σε ολόκληρη τη χώρα, αφού μισθωτοί, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα περισσότερους φόρους σε μια περίοδο που συρρικνώνονται ακόμα πιο πολύ τα εισοδήματά τους.

Προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τις στρεβλώσεις που υπάρχουν στο φορολογικό σύστημα, έλεγε πριν λίγες μέρες με τον πλέον προκλητικό τρόπο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, αδιαφορώντας προφανώς για το τεράστιο βάρος φόρων με το οποίο φορτώνουν οι κυβερνώντες τα λαϊκά στρώματα.

Ομως, έτσι έχουν τα πράγματα από τη σκοπιά τους...

Στρέβλωση δεν είναι ότι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, ενώ η φορολογία των επιχειρήσεων έχει φτάσει σε επίπεδα συμβολικά.

Στρέβλωση δεν είναι ότι καταργούν το αφορολόγητο όριο και υποχρεώνουν τους μισθωτούς να πληρώνουν φόρο εισοδήματος από το πρώτο ευρώ που πιάνουν στα χέρια τους, τη στιγμή που για να προσδιοριστούν τα φορολογητέα έσοδα των επιχειρήσεων αφαιρούν ακόμα και τις σκυλοτροφές που αγοράζει η μαντάμ για τα σκυλάκια της.

Στρέβλωση δεν είναι ούτε ότι εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπαγγελματίες, που δουλεύουν για το μεροκάματο, καλούνται να πληρώσουν φόρο επιτηδεύματος ίσο με εκείνον που πληρώνουν μεγαλοκαταστηματάρχες και άλλοι επιχειρηματίες.

Στρέβλωση δεν είναι καν ότι προσπαθούν να εξισώσουν φορολογικά τους φτωχούς αγρότες, που με λίγη γη και περιορισμένα μέσα αντιστέκονται στο ξεκλήρισμα για κάποιο συμπληρωματικό έσοδο, με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή οικονομία.

Στρέβλωση δεν είναι που έχουν πλήρη φορολογική απαλλαγή στα κέρδη οι εφοπλιστές, που πολλαπλασιάζουν κάθε τόσο τον πλούτο τους και δεν προλαβαίνουν να χτίζουν πλοία, αλλά το ότι είχαν, λέει, χαμηλό συντελεστή φορολόγησης τα πληρώματα των πλοίων, που τώρα θα κληθούν να πληρώσουν πολλαπλάσιους φόρους.

Στρέβλωση, για τα μούτρα τους, είναι μην τύχει και σταματήσουν να πλουτίζουν, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, οι κεφαλαιοκράτες, γι' αυτό η μια δέσμη των αντιλαϊκών μέτρων διαδέχεται την άλλη.

Αυτό είναι που πρέπει εμείς να χωνέψουμε. Οτι με τούτα τα δεδομένα, με τη δική τους εξουσία και το δικό τους κουμάντο στις ζωές μας, άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε, αφού ο δικός τους πλούτος σημαίνει φτώχεια και μαρασμό για όλους τους άλλους. Μόνη διέξοδος, μόνος δρόμος διαφυγής, στην πραγματικότητα, είναι να απαλλαγούμε από αυτούς και το σύστημά τους.


Κ.

Νόμιμη φοροαποφυγή

«Ο συνολικός πλούτος όλων των αμερικανικών νοικοκυριών υπολογίζεται σε περισσότερα από 60 τρισ. δολάρια και βρίσκεται συγκεντρωμένος σε πολύ λίγα χέρια. Σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς (...) περίπου 2% αυτού του πλούτου (1,2 τρισ.) κληρονομείται κάθε χρόνο. Ωστόσο, η εφορία συγκεντρώνει κάθε χρόνο μόλις το 1% του παραπάνω ποσού (1,2 δισ. δολάρια) από φόρο ακίνητης περιουσίας και δωρεών». Αν έχουν κάποια αξία τα παραπάνω στοιχεία, που παραθέτει σε άρθρο του στο «Ρόιτερς» ο Λ. Σάμερς, πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μπ. Κλίντον, είναι ακριβώς ότι επιβεβαιώνουν την πασίγνωστη αλήθεια ότι η φοροδιαφυγή - φοροαποφυγή του κεφαλαίου είναι νόμιμη. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο τίτλος του άρθρου, που δεν πρέπει να διαφεύγει ότι γράφτηκε, για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες σκοπιμότητες, στο πλαίσιο της κόντρας που διεξάγεται αυτόν τον καιρό στις ΗΠΑ για τη διαχείριση των δημοσιονομικών προβλημάτων. Προκαλεί, άλλωστε, η υποκρισία του αρθρογράφου, όταν αναρωτιέται δήθεν αγανακτισμένος «γιατί επιτρέπεται σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες να τοποθετούν τη μερίδα του λέοντος από το εισόδημα που αποκομίζουν στο εξωτερικό σε μικρές χώρες με χαμηλό φορολογικό συντελεστή όπως οι Βερμούδες, η Ολλανδία, η Ιρλανδία;», πολύ περισσότερο που ο ίδιος και η κυβέρνηση Κλίντον είχαν πάρει συγκεκριμένα μέτρα, για να ενισχύσουν την «ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων». Παρόλα αυτά, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα: «Εχει παρατηρηθεί ότι τα μεγαλύτερα σκάνδαλα δεν αφορούν σε παράνομες πράξεις που κάνουν οι άνθρωποι, αλλά σε πράγματα που κάνουν εντελώς νόμιμα». Μόνο που τη νομιμότητα τη θεσπίζουν οι κυβερνήσεις που υπηρετούν τους μονοπωλιακούς ομίλους και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων.

«Καθρεφτάκια και χάντρες» για το λαό

Ο Κ. Ησυχος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει στην αντιπροσωπεία που πραγματοποιεί επίσκεψη στη Λατινική Αμερική (Βραζιλία και Αργεντινή). Λίγο πριν την αναχώρηση απ' τη Βραζιλία έκανε την ακόλουθη δήλωση στον ρ/σ «Κόκκινο»: «Η Βραζιλία θα θέσει στο ΔΝΤ θέμα βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και γενναίας διαγραφής του που θα συνοδεύεται από πολιτικές ανάπτυξης. Η Βραζιλία δεν είναι διατεθειμένη να συνεχίζει να χρηματοδοτεί ένα πρόγραμμα που βυθίζει στη φτώχεια τον ελληνικό λαό».

Πρέπει να διαθέτει κανείς μεγάλο θράσος για να κάνει τέτοιες δηλώσεις και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει τόσο κι άλλο τόσο. Εκμεταλλευόμενη τα βάσανα του ελληνικού λαού, προσπαθεί να τον ξεγελάσει με χάντρες και καθρεφτάκια. Η Βραζιλία θέτει ήδη ζήτημα στο ΔΝΤ για το πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας. Οχι, όμως, γιατί την πήρε ο πόνος για τη φτώχεια του ελληνικού λαού. Αλλωστε, οι Βραζιλιάνοι φυτοζωούν σε συνθήκες απερίγραπτης φτώχειας έως πλήρους εξαθλίωσης. Ο μόνος πόνος που έχει η κυβέρνηση της χώρας είναι για τα συμφέροντα της αστικής της τάξης, που τα θέλει όλα δικά της και αρνείται να αναλάβει κομμάτι των ζημιών της κρίσης. Αυτό το κρύβει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί κρύβει ότι κι αν ακόμα η Βραζιλία έπειθε το ΔΝΤ και αυτό με τη σειρά του έπειθε την ΕΕ και την ΕΚΤ να «κουρέψουν» το χρέος, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για την ενίσχυση των καπιταλιστικών επενδύσεων, όχι μόνο ούτε ψίχουλο δε θα έφτανε στο τραπέζι των εργατικών - λαϊκών οικογενειών αλλά θα καλούνταν να πληρώσουν το μάρμαρο και της νέας καταστροφής κεφαλαίου, με πρόσθετα, σκληρά μέτρα.

Το ότι ο λαός δεν έχει να προσδοκά τίποτα απ' την έλευση της καπιταλιστικής ανάπτυξης το βεβαιώνει η ίδια η Βραζιλία, αφού σε τίποτα δεν ωφελούνται οι στοιβαγμένοι στις φαβέλες απ' την καπιταλιστική ανάπτυξη που τρέχει γοργά στη χώρα τους. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας, ως αντίπαλος του λαού της χώρας, είναι αντίπαλος και του ελληνικού λαού. Αλλων τα συμφέροντα υπηρετεί, όπως τα συμφέροντα άλλων και όχι του ελληνικού λαού προωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις προτάσεις, τις θέσεις του αλλά και την έγνοια του για σύναψη συμμαχιών με καπιταλιστικά κράτη.

«Παιδιά της Αθήνας»

«Ο Φωτάκης πέρασε την Ομόνοια και βγήκε στην οδό Αχαρνών. Είχε σκεφτεί να πάει ποδαρόδρομο μέχρι τη γειτονιά του, τα Θυμαράκια, για να λογαριάσει τι είχε να κάνει με την ησυχία του, μα ένιωθε τα πόδια του βαριά. Δε θ' άντεχε τόσο δρόμο».

Μια μικρή οργάνωση Αετόπουλων στη συνοικία Ατλας Θυμαρακίων συμμετέχει στην ΕΑΜική Αντίσταση. Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής με μεγάλη ευαισθησία αφηγείται τη δράση μιας ομάδας παιδιών που, όπως χαρακτηριστικά γράφει, μέχρι και αυτά πολεμάνε τους Γερμανούς κατακτητές και τους προδότες συνεργάτες τους.

Ο Φωτάκης, η Ρηνούλα, ο Μιχάλης, ο Βάγγος, ο Μπάμπης και άλλα παιδιά αγωνίζονται οργανωμένα και παλεύουν ενάντια στους κατακτητές με κίνδυνο τη ζωή τους πολλές φορές. Μέσα από τη δράση τους διδάσκονται τις αξίες της αλληλεγγύης, της αγωνιστικότητας, της πειθαρχίας. Ωριμάζουν και προετοιμάζονται για ένα μέλλον λεύτερο και χωρίς εκμετάλλευση.

Ωστόσο, όπως ο ίδιος ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής επισημαίνει, ο πραγματικός επίλογος που έβαλε η ζωή στην ιστορία του δεν εκπλήρωσε τον αγώνα των παιδιών και των οικογενειών τους. Γι' αυτό καλεί τους αναγνώστες του να γράψουν αυτοί με την πάλη και τον αγώνα τους το σωστό επίλογο αυτής της ιστορίας... Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μπαράκ Ομπάμα

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

«Αρχιτέκτονα της Νέας Αμερικής» χαρακτήρισε το περιοδικό «Τάιμ» τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ανακηρύσσοντάς τον «πρόσωπο της χρονιάς». Μία ανακήρυξη στη βαριά σκιά που ρίχνει η ανείπωτη τραγωδία στη μικρή πόλη Νιουτάουν του Κονέκτικατ, με την εκτέλεση 20 μικρών παιδιών και επτά ενηλίκων από 20χρονο οπλοφόρο, που μετά αυτοκτόνησε.

Το μακελειό καθώς και τα τόσα άλλα που έχουν προηγηθεί συνιστούν «τυπικά δείγματα», απότοκα της βαρβαρότητας και της βίας της αμερικανικής κοινωνίας. Βαρβαρότητα και βία με τις οποίες είναι εθισμένη η αμερικανική κοινωνία και που εξηγούνται όχι απλά από την οπλοκατοχή και την οπλοχρησία αλλά από το σύνολο των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών δομών στις οποίες βασίζεται η μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη του πλανήτη. Είναι η κοινωνία των ταξικά αβυσσαλέων ανισοτήτων, με τα 50 εκατομμύρια των λειτουργικά αναλφάβητων, τα 50 εκατομμύρια των ανασφάλιστων, τα 50 εκατομμύρια που τρέφονται με κουπόνια απορίας, τα 100 εκατομμύρια φτωχών και απόκληρων. Είναι η κοινωνία που είναι βουτηγμένη στην «κουλτούρα» του φόβου, του τρόμου, του άκρατου ατομισμού, της προβολής των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ως «απελευθέρωσης». Είναι ο καπιταλισμός που έχει σαπίσει. Αυτές τις δομές στηρίζει ο Ομπάμα, όσο «συντετριμμένος» και εάν εμφανίζεται, όσες υποσχέσεις και αν δίνει περί «ελέγχου των όπλων». Η βαθύτερη αιτία τέτοιων μακελειών είναι η εκμεταλλευτική κοινωνία που απαξιώνει την ίδια τη ζωή.


Χρ.Μ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ