Τις προάλλες, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν έλεγε ότι η κυβέρνηση επέλεξε την αύξηση των φόρων αντί της μείωσης των κρατικών δαπανών και ότι αυτό δεν επιβλήθηκε από το κουαρτέτο. Προχτές, η επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ ενημέρωσε ότι η κυβέρνηση διάλεξε η ίδια ποια επιδόματα θα κόψει στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και όχι οι «θεσμοί». Από την πλευρά της, η κυβέρνηση αποδίδει στις «εμμονές» και στις «ιδεοληψίες των δανειστών» πολλά από τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε στον προηγούμενο γύρο της «αξιολόγησης», παίζοντας μαζί τους το παιχνίδι του σκύλου με τη γάτα. Τι αίσθηση δημιουργούν όλα αυτά; Είτε ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει «λάθος» αναλογία στο μείγμα της οικονομικής πολιτικής και επιλέγει τους φόρους αντί των «μεταρρυθμίσεων», επειδή δεν θέλει «να σπάσει αυγά» με συγκεκριμένα συμφέροντα, είτε ότι οι δανειστές τής επιβάλλουν εκβιαστικά μέτρα που η ίδια δεν θέλει.

Με τον τρόπο αυτό, και στη μια και στην άλλη εκδοχή, κρύβεται το κύριο. Οτι ανεξάρτητα από την αναλογία φόρων και περικοπών στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής και ανεξάρτητα από το ποιους επιμέρους τομείς αφορούν αυτές οι περικοπές, τα μέτρα της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων επιβάλλονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που είναι ασύμβατος με τα λαϊκά δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες. Γι' αυτό η πολιτική τους είναι ταξική σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Λύση δεν είναι λοιπόν μια άλλη κυβέρνηση, που θα εφαρμόσει με διαφορετικές αναλογίες την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτοδιαφημίζεται η ΝΔ, ούτε βέβαια η προσδοκία ότι μια κυβέρνηση θα καταφέρει να κόψει τάχα το βήχα στους δανειστές. Λύση και διέξοδος για το λαό είναι να συγκρουστεί οργανωμένα με την αιτία των μέτρων, βάζοντας στο στόχαστρο τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική των κομμάτων του.

«Η κοινωνία προτιμά τη σταθερότητα», «δίνεται χρόνος στην κυβέρνηση», «υπάρχουν σημάδια βελτίωσης»... Οι παραπάνω διαπιστώσεις παρουσιάζονται ως «σημαντικά ευρήματα» από τις δημοσκοπήσεις που αναπαράγει από τα Μέσα του ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναφορές αυτές σε γκάλοπ και εκτιμήσεις έχουν διπλό στόχο. Από τη μια, υπηρετούν την αναγκαία πόλωση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, που δεν μπορεί βέβαια να εστιάζει στα κύρια, αφού σε ζητήματα στρατηγικής συμπλέουν. Από την άλλη, τα παραπάνω «ευρήματα» αξιοποιούνται από την κυβέρνηση για να στείλει στο λαό το μήνυμα της ανοχής. Για να του υποδείξει να κάνει υπομονή και να αναμένει τα «οφέλη» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την ίδια στιγμή που του ράβει νέο αντιλαϊκό κουστούμι, με την εφαρμογή παλιών και τη νομοθέτηση καινούργιων μέτρων. Δηλαδή, σπέρνει αυταπάτες (και μάλιστα με τη μορφή των ποσοστών σε γκάλοπ!), για να εξασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική της...

Εδώ και πέντε μέρες, ο «Ριζοσπάστης» καθημερινά αναφέρεται στην έντονη φημολογία που υπάρχει για επικείμενη μεταφορά αμερικανικών πυρηνικών όπλων στη βάση του Αραξου. Σωματεία και Επιτροπές Ειρήνης οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν τις διαφαινόμενες αυτές προθέσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία εξακολουθεί να «κάνει την πάπια»... Παρόμοια είναι και η στάση όλων των αστικών ΜΜΕ, φιλοκυβερνητικών και μη: «Σιγή ασυρμάτου». Ομως η «Αυγή» έκανε χτες μια αναφορά σε πυρηνικά όπλα, με άρθρο που από τον τίτλο του αναρωτιέται: «Το ΥΠΕΞ δεν ανησυχεί για την πυρηνική απειλή;». Βεβαίως, δεν αναφέρεται στο θέμα του Αραξου, αλλά στη Β. Κορέα... Καλεί την κυβέρνηση να παίξει ρόλο στο πεδίο του «πυρηνικού αφοπλισμού», ενώ αναφέρεται και στην ανάγκη ανάπτυξης «μεγάλου αντιπυρηνικού κινήματος» (!) Δε λέμε, καλός ο αντιπερισπασμός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν πιάνει η μπογιά του... Από τη μία ετοιμάζονται - όπως όλα δείχνουν - να φορέσουν στο λαό «καπέλο» τα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ και, από την άλλη, εκθειάζουν την ανάγκη «κινητοποίησης» για τον «πυρηνικό αφοπλισμό»... Πραγματικά άγνωστα τα όρια του θράσους τους...

1860 Πεθαίνει ο Γερμανός φιλόσοφος Αρθουρ Σοπενχάουερ.

1933 Αρχίζει στη Λειψία η δίκη για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ (γερμανικό Κοινοβούλιο), προβοκάτσια των ναζί που έγινε το Φλεβάρη. Κατηγορούμενοι ήταν ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, ηγετικό στέλεχος του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, οι Βούλγαροι κομμουνιστές Ποπόφ και Τάνεφ και ο αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο Ράιχσταγκ, Ερνστ Τόργκλερ.

Ο γερμανικός φασισμός βγήκε ηττημένος από τη δίκη της Λειψίας. Στη διάρκειά της, οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Η προβοκάτσια ξεσκεπάστηκε. Οι φασίστες δεν τόλμησαν να βγάλουν καταδικαστική απόφαση. Ο Ντιμιτρόφ και οι σύντροφοί του αθωώθηκαν πανηγυρικά και το Φλεβάρη του 1934 η κυβέρνηση Χίτλερ υποχρεώθηκε να τους απελευθερώσει και να τους επιτρέψει να μεταβούν στην ΕΣΣΔ. Επρόκειτο για μια μεγάλη νίκη του κομμουνιστικού κινήματος, που έμελλε να αποτελέσει παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.

1934 Γεννιέται ο Καναδός τραγουδιστής και συνθέτης Λέοναρντ Κοέν.

1943 Τμήματα του ΙΙ/36 Τάγματος του ΕΛΑΣ συγκρούονται επί δύο μέρες με ισχυρές δυνάμεις του γερμανικού στρατού κατοχής κοντά στις Θερμοπύλες, προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες.

1946 Δυνάμεις αντάρτικων συγκροτημάτων, μετά από μάχη στο ύψωμα Τρέτιμος, καταλαμβάνουν την κωμόπολη της Δεσκάτης, μέχρι τις 25 του ίδιου μήνα.

1947 Το συγκρότημα Ταϋγέτου του ΔΣΕ εξουδετερώνει τις ισχυρές δυνάμεις της χωροφυλακής και ΜΑΥδων στο στρατηγικής σημασίας χωριό Δυρράχι, δημιουργώντας έτσι την πρώτη μεγάλη ελεύθερη περιοχή σε Μεσσηνία και Λακωνία.

1947 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Στίβεν Κινγκ.

1949 Ιδρύεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αποτελούμενη από την αμερικανική, τη βρετανική και τη γαλλική ζώνη κατοχής. Πρωτεύουσα της ΟΔ Γερμανίας ορίζεται η Βόννη. Η ανακήρυξη της ΟΔ Γερμανίας ήταν ένα ακόμα βήμα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που οδήγησε στην οριστική διχοτόμηση της Γερμανίας.