Τετάρτη 21 Ιούλη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ - ΓΟΝΕΙΣ
Να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα

Συλλαλητήριο αύριο Πέμπτη στις 7 μ.μ. στα Προπύλαια

Αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση κατακαλόκαιρο, με την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών, δίνουν αύριο Πέμπτη εκπαιδευτικοί και γονείς, καλώντας σε συλλαλητήριο στις 7 το απόγευμα, με συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή.

Στα καλέσματά τους τα σωματεία των εκπαιδευτικών σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Το πολυνομοσχέδιο για την Εκπαίδευση συνιστά μια βαθιά αντιδραστική τομή, που φιλοδοξεί να αλλάξει ριζικά το τοπίο στην Εκπαίδευση, οικοδομώντας ένα αυταρχικό, ταξικό, εμπορευματοποιημένο σχολείο ανισοτήτων, προωθώντας την κατηγοριοποίησή τους μέσα από την "αυτονομία" τους και επιβάλλοντας τον φόβο και την υποταγή των εκπαιδευτικών στην αντιεκπαιδευτική πολιτική μέσα από ένα σκληρό πλαίσιο ατομικής "αξιολόγησης"». Και προσθέτουν: «Να δώσουμε απάντηση τώρα! Η μαζική συμμετοχή και η αποφασιστικότητά μας να χαλάσει τα κυβερνητικά σχέδια. Να στείλουμε μήνυμα αντίστασης, τα εκπαιδευτικά συνδικάτα μαζί με το μαθητικό και το γονεϊκό κίνημα, να ακυρώσουμε το νέο νομοσχέδιο - έκτρωμα της Κεραμέως. Να μην ψηφιστεί!»

Η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής

Κάλεσμα σε όλες τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων να συμμετάσχουν μαζικά και αγωνιστικά στο αυριανό συλλαλητήριο απευθύνει η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής. «Το νομοσχέδιο αυτό έχει ήδη καταδικαστεί από το σύνολο της σχολικής κοινότητας, τόσο με κινητοποιήσεις όσο και με αποφάσεις Συλλογικών Οργάνων. Ως Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Αττικής, το απορρίπτουμε στο σύνολό του, απαιτούμε να αποσυρθεί και να μην ψηφιστεί», τονίζει.

Στο κάλεσμά της η Ομοσπονδία αναφέρεται στην προώθηση από την κυβέρνηση της «"αυτονομίας" της σχολικής μονάδας, με ρυθμίσεις που "ξεφορτώνουν" από την πλάτη του κράτους το βάρος της χρηματοδότησης, μέσω της αξιοποίησης των υποδομών του σχολείου (ακόμα και εντός σχολικού ωραρίου) για εξασφάλιση πόρων αλλά και της διευκόλυνσης δωρεών και χορηγιών, για τις οποίες μάλιστα αναθέτει ρόλο και στους Συλλόγους Γονέων». Τονίζει πως «επιδιώκεται η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε "καλά" και "κακά", καθιερώνεται το "πολλαπλό βιβλίο" που διασπά τον ενιαίο χαρακτήρα της Εκπαίδευσης, η μόρφωση προσφέρεται μέσω "δεξιοτήτων" οδηγώντας στην αποσπασματικότητα, αποδυναμώνεται ο ρόλος των Συλλόγων Γονέων και Διδασκόντων». Οτι «μέσω της λεγόμενης "αξιολόγησης" των εκπαιδευτικών στοχεύει στη φίμωση κάθε αντίθετης άποψης και στην εξασφάλιση της εφαρμογής όλων των παραπάνω αντιδραστικών αλλαγών, ακόμα και με "συνέπειες" όπως "μη μισθολογική εξέλιξη και παρακράτηση μισθού για περίοδο έως και ενός μηνός"».

Στο αυριανό συλλαλητήριο συμμετέχει και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, ζητώντας να αποσύρει τώρα η κυβέρνηση ΝΔ το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο και να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολείων.

-- Στην Καβάλα, τα Σωματεία Συνταξιούχων ΙΚΑ, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Οικοδόμων και Επισιτισμού - Τουρισμού καλούν σε κινητοποίηση καταδίκης του νομοσχεδίου σήμερα στις 8 μ.μ. στην Παραλία (ύψος των ΚΤΕΛ).

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία»

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορείτε να διαβάσετε:

  • Στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που προωθεί την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών
  • Ερωτήσεις και απαντήσεις γύρω από τα μέτρα που φέρνει το νομοσχέδιο
  • 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»: Με το επίκαιρο σύνθημα «Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς - Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό» και με συμμετοχή πλήθους καλλιτεχνών
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Στο στόχαστρο τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών

Την απόσυρση του νομοσχεδίου απαίτησε το ΚΚΕ

Την απόσυρση εδώ και τώρα του εκτρωματικού νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας απαίτησε το ΚΚΕ χτες, με την έναρξη της συζήτησης στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, μεταφέροντας την ομόθυμη απαίτηση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών, όπως εκφράζεται και από τις πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Το νομοσχέδιο φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις» και με τις ρυθμίσεις του, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, ενσωματώνει στρατηγικές κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ σε βάρος της Εκπαίδευσης, με πρώτη και κύρια την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας που είναι το διαβατήριο για την κατηγοριοποίηση σχολείων, τη διεύρυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, για το σχολείο των επιχειρηματιών «χορηγών», ακόμα πιο εξαρτημένο από τα συμφέροντά τους και με τους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο για το αν εφαρμόζουν την αντιδραστική αυτή πολιτική.

Πρόκειται για άκρως αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες κατά τη συνήθη της τακτική η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνει κατακαλόκαιρο ή στις γιορτές με τα σχολεία κλειστά.

Κατά τα άλλα, η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως, παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο στην Επιτροπή, προσπάθησε εκ νέου να κρύψει πίσω από βαρύγδουπες εκφράσεις ότι οι ρυθμίσεις του φέρουν τη σφραγίδα του ΣΕΒ, για σχολείο ακόμα πιο εξαρτημένο από την «αγορά», δηλαδή τους επιχειρηματικούς ομίλους, ωστόσο όταν έφτασε στο διά ταύτα ανέφερε ότι το διακύβευμα είναι η προετοιμασία «των παιδιών για την αγορά εργασίας».

Είπε ακόμα, επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση και στην Εκπαίδευση ακολουθεί τις αντιδραστικές «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ», ότι «η χώρα έχει από τα πιο υπερσυγκεντρωτικά συστήματα στην ΕΕ. Το 80% των αποφάσεων λαμβάνεται σε κεντρικό επίπεδο», για να προσθέσει ότι «ο βασικός λόγος να απεμπολίσουμε εξουσίες από τους κεντρικούς φορείς, είναι υπέρ των σχολικών μονάδων», γιατί έτσι «απελευθερώνεται η ιδιωτική πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών που γνωρίζουν τις ανάγκες των σχολείων» και «βγάζουμε εξουσίες από πάνω μας για να δώσουμε αρμοδιότητες στα σχολεία», προφανώς για να αναζητούν χορηγούς και δωρεές για τη λειτουργία τους.

Οσον αφορά την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών ανέφερε καθαρά ότι αυτή αφορά το πόσο αποτελεσματικά προωθούν τις αντιδραστικές αυτές αλλαγές. Οπως είπε, η αξιολόγηση θα γίνεται και στο «μέσο της θητείας και στο τέλος για να δούμε πόσο ακριβώς ανταποκρίνονται στην αποστολή τους». Η θετική αξιολόγηση θα έχει ως επιβράβευση την επιπλέον μοριοδότησή τους για την ανέλιξή τους σε διευθυντικά στελέχη, ενώ η αρνητική θα έχει ως αποτέλεσμα την ...«επιπλέον επιμόρφωσή τους»...

Κριτική από τη σκοπιά των συμφερόντων και των στόχων που θέτουν κεφάλαιο και ΕΕ άσκησαν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα.

Χαρακτηριστικά, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλης, ανέφερε ότι η κυβέρνηση δεν λαμβάνει υπόψη ότι υπάρχει ανάγκη μεταρρυθμίσεων που να έχουν σχέση με «την κλιματική αλλαγή και την τεχνητή νοημοσύνη και διαφοροποιούν με ταχύτητα τους στόχους, μεθόδους και περιεχόμενο της Εκπαίδευσης, αλλά και τη σχέση της με τη γενικότερη ανάπτυξη», την καπιταλιστική δηλαδή.

Τάχθηκε υπέρ «της αποκέντρωσης για ένα δημοκρατικό και αυτόνομο σχολείο», που αποτελεί και τον κύριο άξονα του νομοσχεδίου και του στόχου για διαφοροποιημένο - κατηγοριοποιημένο σχολείο, λέγοντας πως αντί γι' αυτό η κυβέρνηση συγκροτεί έναν «ενδιάμεσο ιεραρχικό μηχανισμό με τον οποίο εξαρχής οικοδομούνται κομματικές και πελατειακές σχέσεις». Ο δε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρ. Βερναρδάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι η αξιολόγηση που προωθεί «είναι υπόδειγμα κακού μάνατζμεντ». Υπέρ της αυτονομίας υπό ...όρους τάχθηκαν και τα άλλα αστικά κόμματα.

Επίθεση στον ίδιο τον πυρήνα της Εκπαίδευσης

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής ανέφερε ότι όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να μακιγιάρει την εκπαιδευτική της πολιτική, οι επιδιώξεις δεν κρύβονται. Εφερε ως παράδειγμα τις ελάχιστες βάσεις εισαγωγής που «έκοψαν» περίπου 30 χιλιάδες παιδιά, που είναι όμως «μια ζηλευτή πελατεία για τα κάθε λογής ιδιωτικά κολέγια».

Επισήμανε ότι αντί η κυβέρνηση να ασχοληθεί με το πώς προετοιμάζει τα σχολεία για τη νέα σχολική χρονιά μπροστά και στο τέταρτο κύμα της πανδημίας - επισημαίνοντας ότι απαιτείται στήριξη του δημόσιου τομέα Υγείας αλλά και μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών για να καλυφθούν τα χιλιάδες κενά στα σχολεία, μόνιμες προσλήψεις στην καθαριότητα των σχολείων κ.ά. - «συνεχίζει στην Εκπαίδευση την ίδια δουλειά που έκανε το νομοσχέδιο του Χατζηδάκη για τα Εργασιακά. Μετά τα εργασιακά δικαιώματα των γονιών στο στόχαστρο τώρα βάζετε τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών τους».

Οπως επισήμανε, η κυβέρνηση συνεχίζοντας τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τις δικές της και των προηγούμενων κυβερνήσεων, τώρα επιτίθεται «στον ίδιο τον πυρήνα της Εκπαίδευσης. Στο τι και πώς μαθαίνουν οι μαθητές, στο τι και πώς διδάσκει ο εκπαιδευτικός και σε τι εργασιακό περιβάλλον θα δουλεύει από εδώ και εμπρός».

Ενώ η λεγόμενη «αυτονομία» του σχολείου τόνισε ότι σημαίνει πως το αστικό κράτος «εδραιώνει και διασφαλίζει έτσι την υποχρηματοδότηση της Παιδείας, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει και ενθαρρύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν λόγο μέχρι και στο ίδιο το περιεχόμενο της μόρφωσης». Και επειδή τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει χωρίς τους εκπαιδευτικούς, έρχεται από πάνω η «αξιολόγηση» και ο ασφυκτικός έλεγχος.

Ο Γ. Δελής ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ δεν υπερασπίζεται το σημερινό σχολείο, αλλά τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, όπως καθορίζονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τις δυνατότητες της επιστήμης.

Σήμερα η πάλη για ένα τέτοιο σχολείο, «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων», προϋποθέτει την εναντίωση στις αντιδραστικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, επισήμανε, καλώντας σε θέση μάχης τον κόσμο της εκπαίδευσης, όλο τον λαό, για να μην περάσουν οι αρνητικές αλλαγές.

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Αντιδραστική τομή που χτυπά την καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Ερωτήσεις και απαντήσεις που ρίχνουν φως στο νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή και εντείνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τους ταξικούς φραγμούς, ασκώντας ασφυκτικό έλεγχο στους εκπαιδευτικούς για την υλοποίησή του

-- Ως κεντρική φιλοσοφία του νομοσχεδίου εμφανίζεται από την κυβέρνηση η αναβάθμιση του σχολείου ώστε να εξασφαλίζει απαραίτητα εφόδια στους μαθητές.

-- Στην πραγματικότητα πρόκειται για σύγχρονο εκπαιδευτικό σκοταδισμό. Δεν μπορεί να είναι σύγχρονο ένα σχολείο που μπαίνει σε λογική να ξεσκαρτάρει παιδιά, να τα διαχωρίζει όταν υπάρχουν επιστημονικά πορίσματα, τεχνολογική ανάπτυξη τέτοια, που πρέπει να γίνει προσιτή σε όλους, όλα τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τον πλούτο του ανθρώπινου πολιτισμού και στη βάση αυτή να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους.

Από αυτήν την άποψη, είναι σκοταδισμός με φιοριτούρες περί αυτονομίας, περί ελευθερίας, περί αναβάθμισης - που είναι μόνιμη πιπίλα όλων των κυβερνήσεων. Δεν υπάρχει αιτιολογική έκθεση σε νόμο για την Εκπαίδευση που δεν μιλά για αυτά. Ολα με το σύνθημα της αναβάθμισης γίνονται.

-- Ποιο είναι το αποτύπωμα που άφησαν στην Εκπαίδευση όλοι αυτοί οι νόμοι;

-- Tο νομοσχέδιο έρχεται σε μια περίοδο που έχει συσσωρευτεί μεγάλη πείρα σε γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές, συνολικότερα από τον λαό γύρω και από αυτά που έφερε η ΝΔ πατώντας στο έδαφος προηγούμενων νόμων του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας θυμηθούμε τα νομοθετήματα της ΝΔ:

Το καλοκαίρι του 2020, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τον πρώτο από μια σειρά νόμους που είχε ακριβώς τον ίδιο τίτλο: «Νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του σχολείου». Που έφερε:

  • Αύξηση του αριθμού μαθητών στα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία στους 25 ανά τμήμα.
  • Κατάργηση από το Λύκειο των μαθημάτων των Κοινωνικών Επιστημών και της Καλλιτεχνικής Παιδείας.
  • Λειτουργία των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων της εφήμερης γνώσης και της ημιμάθειας που από του χρόνου θα γενικευτούν σε όλα τα σχολεία.
  • Γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων που συνάντησαν τη γενικευμένη αντίδραση, όπου έγινε προσπάθεια να ιδρυθούν.
  • Και τη λεγόμενη «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας».


Ακόμα, η κυβέρνηση ψήφισε δύο ακόμα νομοσχέδια:

1. Για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, που επιβάλλει την ανήλικη εργασία και τη φθηνή μαθητεία από τα 15 χρόνια και την άμεση παρέμβαση των εργοδοτών στην ίδια τη λειτουργία, τη δομή και το περιεχόμενο των δομών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης μέσω των λεγόμενων Συμβουλίων Σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά Εργασίας που λειτουργούν κεντρικά και ανά Περιφέρεια.

2. Για την Εισαγωγή στα ΑΕΙ μέσω της λεγόμενης Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που λειτουργεί ως κόφτης για χιλιάδες μαθητές με στόχο την ώθηση σε «εναλλακτικές εκπαιδευτικές διαδρομές» στους λαβυρίνθους της κατάρτισης, καθώς και την επαναφορά της τράπεζας θεμάτων.

Ολα αυτά δεν έγιναν σε λευκό χαρτί.

Το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι πρέπει να προχωρήσει η αποτίμηση του νέου σχολείου. Μάλιστα, οι υπουργοί Παιδείας του ήταν περήφανοι που η αξιολόγηση του ΟΟΣΑ άλλαξε υποτίθεται σε σχέση με των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και έβαλε άλλα κριτήρια, τα οποία ήταν όμως και πάλι η προώθηση της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης και η μεγαλύτερη αυτονομία των σχολείων. Με βάση αυτά πορεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έφερε αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης, ένα σχολείο ακόμα πιο έντονα εξεταστικό κέντρο, αν και αναγκάστηκε κάτω από την κατακραυγή να πάρει πίσω την τράπεζα θεμάτων, την οποία όμως συνεχίζει να πιστεύει, και μάλιστα ο κ. Γαβρόγλου στο τελευταίο του βιβλίο την υπερασπίζεται στη Γ' Λυκείου.


Επίσης και ο κ. Φίλης σε πρόσφατο άρθρο του λέει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν ακολουθεί τις καλές πρακτικές της ΕΕ και ότι η κυβέρνηση και η υπουργός δεν ακούει τον ΟΟΣΑ, ο οποίος προτείνει συγχωνεύσεις σχολείων, ακόμα περισσότερες δεξιότητες, εξάρτηση του σχολείου από πόρους, χορηγούς και από την τσέπη των γονιών.

Η ΝΔ, ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε και νόμο μια σειρά αντιδραστικές ρυθμίσεις αλλά και επιδίωξε να τις νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις βρίσκοντας αντιστάσεις, έρχεται πάνω σε αυτό το έδαφος να φέρει νόμο για τις περίφημες δεξιότητες, παραπέρα αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, με αποτέλεσμα με βάση τους υπολογισμούς να πετιούνται δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτός πανεπιστημίου.

Η καθημερινότητα ήδη του σχολείου μάς δείχνει ότι είναι πολύ σοβαρά τα προβλήματα και πρέπει να συζητήσουμε αν θα συνεχίσουμε στο δρόμο που μας έφερε μέχρι εδώ - γιατί αυτό είναι το νομοσχέδιο - ή αν θα υπάρχει ουσιαστική αναβάθμιση.

-- Πώς εκφράζεται ήδη αυτός «ο δρόμος που μας έφερε ως εδώ» στην καθημερινότητα του σχολείου και τι δείχνει η εμπειρία;

-- Ο δρόμος της εμπορευματοποίησης, το να βάζουν οι γονείς περισσότερο το χέρι στην τσέπη που τώρα θα γίνεται και «με τη βούλα», θα δώσει λύση στα προβλήματα της μόρφωσης της λαϊκής οικογένειας;

`Η μήπως θα δώσει λύση ο δρόμος των σχολείων πολλών ταχυτήτων, που ούτως ή άλλως υπάρχει και εντείνεται μέσα από τα διάφορα προγράμματα που κάνει το κάθε σχολείο και διασπούν τον ενιαίο χαρακτήρα του; Το ερώτημα είναι γιατί δεν γίνονται με ευθύνη του κράτους, γιατί δεν ενσωματώνονται στον κορμό του σχολικού προγράμματος ώστε να διαχυθούν σε όλα τα παιδιά;

Η κατηγοριοποίηση έχει φτάσει ακόμα παραπέρα και στα ζητήματα της προετοιμασίας και πρόσβασης στο πανεπιστήμιο, όπου εκεί οι κοινωνικοί φραγμοί, η επίδραση του μορφωτικού επιπέδου φαίνονται ακόμα πιο έντονα.

Ο δρόμος των δεξιοτήτων που συνεχίζεται από το 2005, της μεγαλύτερης συρρίκνωσης της σχολικής μόρφωσης, η οποία έχει αποτυπωθεί στα σχολικά βιβλία, θα δώσει ώθηση στη μόρφωση των παιδιών μας; Εδώ και χρόνια τα σχολικά βιβλία έχουν γραφτεί με αυτόν ακριβώς τον τρόπο και η κατάσταση είναι δύσκολη. Οι εκπαιδευτικοί το τονίζουν με βάση την πείρα τους, ότι μπορούν να αποτιμήσουν διαχρονικά την εξέλιξη στη σκέψη των παιδιών, βλέπουν τις αλλαγές με τα παιδιά να δυσκολεύονται να συγκροτήσουν τη σκέψη τους, τη γραφή τους, να κατανοήσουν ευρύτερες έννοιες.

Με τέτοια ζητήματα ερχόμαστε να αναμετρηθούμε, γι' αυτό λέμε ότι είναι αντιδραστική απάντηση το νομοσχέδιο που χτυπά στην καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

-- Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις δεξιότητες και ο όρος διαπνέει και το νομοσχέδιο για το οποίο συζητάμε. Τι σηματοδοτεί αυτό για την εκπαιδευτική διαδικασία και το μορφωτικό αποτέλεσμα;

-- Αν θέλει κανείς να το περιγράψει απλά, η δεξιότητα είναι μια συνταγή για να απαντήσεις πολύ συγκεκριμένα και επιφανειακά σε πράγματα που έρχονται μπροστά σου. Μια καλύτερη ανάγνωση στο τι εντάσσει στα εργαστήρια δεξιοτήτων η κυβέρνηση, φανερώνει ότι πολλά από αυτά δεν είναι καν δεξιότητες. Για παράδειγμα, τι σημαίνει η δεξιότητα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης; Είναι θέμα που πρέπει να σκεφτούμε με όρους ουσιαστικής μόρφωσης, με όρους ένταξης στο ενιαίο σχολικό πρόγραμμα, διασύνδεσης των επιστημών της βιολογίας, της ιστορίας, των κοινωνικών επιστημών, της λογοτεχνίας.

Φυσικά υπάρχουν και άλλα που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των δεξιοτήτων και είναι ακριβώς αυτό, δεξιότητες, γιατί δεν έχουν βάθος, αλλά είναι απαιτούμενα για τον εργαζόμενο του αύριο.

Τι πάει να πει επιχειρηματικότητα; Αυτό λείπει από το παιδί του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου; Να σκεφτεί με όρους επιχείρησης λες και θα γίνει ποτέ επιχειρηματίας; `Η μήπως το ουσιαστικό εδώ είναι ότι θέλει να το μάθει να σκέφτεται για τον καπιταλιστή πριν τον καπιταλιστή και να αποδέχεται ότι τα συμφέροντα του καπιταλιστή είναι και δικά του;

Αν θέλουμε να δώσουμε ένα σύνθημα για να προσανατολίσει τη σκέψη μας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η λαϊκή οικογένεια - με το εργασιακό νομοσχέδιο που έφερε ο κ. Χατζηδάκης αναφέρθηκε στην οικογένεια την εργαζόμενη - με αυτό το νομοσχέδιο ασχολείται με τα παιδιά της σαν μελλοντικούς εργαζόμενους.

Απέναντι σε αυτόν τον καταιγισμό περί δεξιοτήτων, πρέπει να αναδειχτεί ότι για το παιδί της λαϊκής οικογένειας, η εξέλιξη δίνει τη δυνατότητα να αφομοιώνονται ολόπλευρα και επιστημονικά οι γνώσεις. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν το σχολείο δώσει στέρεα υποδομή. Να γνωρίζει το γιατί, όχι μόνο το πώς. Αν ξέρεις μόνο το «πώς» είσαι φτερό στον άνεμο, έρμαιο εξελίξεων. Οταν ξέρεις το «γιατί», μπορείς καλύτερα να απαντάς στα ζητούμενα κάθε εποχής, να ξέρεις και το «πώς» τελικά.

Ενα επίκαιρο παράδειγμα που σχετίζεται με τον χαρακτήρα της μάθησης έχει να κάνει με το ζήτημα του εμβολιασμού και τον ανορθολογισμό που δημιουργείται. Για παράδειγμα, οι αντιφάσεις στο να δημιουργηθεί ρεύμα που να εμπιστεύεται ουσιαστικά την επιστήμη, πέρα από τις παλινωδίες της κυβέρνησης, τα μέτρα κ.λπ. και όλα τα μέτρα που δεν πήρε για να στηρίξει τη δημόσια υγεία η κυβέρνηση και δημιουργούν ούτως ή άλλως προβληματισμό και ανησυχία. Υπάρχει κάτι ακόμα πιο σοβαρό: Τα παιδιά από το Δημοτικό ακόμα διδάσκονται ότι δεν υπάρχει μία, αλλά πολλές αλήθειες. Πώς θα δημιουργηθεί ρεύμα ορθολογικής σκέψης απέναντι σε μια σειρά φαινόμενα, όχι μόνο το θέμα του εμβολιασμού;

-- Πώς οικοδομείται το σχολείο των πολλών ταχυτήτων μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου;

-- Το νομοσχέδιο που έχει φέρει η κ. Κεραμέως πραγματικά δεν ανοίγει το παράθυρο, αλλά την πόρτα σε ένα σχολείο που θα διαχωρίζει τα παιδιά. Δέχτηκε πάρα πολύ μεγάλη κατακραυγή, γι' αυτό και απέσυρε την κατάπτυστη πρόταση για να επιλέγονται τα παιδιά στα τμήματα με βάση το επίπεδό τους. Ομως πρέπει να κρατήσουμε αυτή την πρόθεση, γιατί το μέτωπο γύρω από αυτά τα ζητήματα είναι ανοιχτό, αφού πρόκειται για πάγια στρατηγική του κεφαλαίου που έρχεται και επανέρχεται. Σήμερα η ΝΔ το έφερε λέγοντας ότι λαμβάνει υπόψη τις μαθησιακές ανάγκες, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για τύπους ευφυίας.

Εισάγεται το πολλαπλό βιβλίο. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υποστηρίζουμε ένα μοναδικό βιβλίο που είναι γεμάτο ψέματα, αναλήθειες, μεθοδολογικά λάθη και διαστρεβλώσεις, που δεν είναι παιδαγωγικά γραμμένο. Υποστηρίζουμε ένα βιβλίο το οποίο θα διδάσκει τα παιδιά ότι μπορούν να γνωρίζουν τον κόσμο και μπορούν να τον αλλάξουν. Και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με εναλλακτικές πηγές μάθησης και διδασκαλίας. Εξάλλου, και τώρα πολλοί εκπαιδευτικοί μπαίνουν σε μια τέτοια διαδικασία. Το ουσιαστικό είναι ότι το πολλαπλό βιβλίο ανοίγει τον δρόμο ώστε ο σύλλογος διδασκόντων, ο εκπαιδευτικός, προκειμένου να προσαρμόσει τη διδασκαλία του με το επίπεδο της τάξης, να ρίχνει ολοένα και περισσότερο τα στάνταρ του, αντί να ανεβάσει το επίπεδο των μαθητών.

Η παιδαγωγική πείρα και μελέτες αποδεικνύουν ότι η ποικιλία τύπων παιδιών βοηθά και τα παιδιά που υστερούν μαθησιακά αλλά και τα παιδιά που προχωρούν πιο μπροστά μαθησιακά, όχι μόνο από την πλευρά επίτευξης επιδόσεων, αλλά στη συνολική τους διαπαιδαγώγηση.

Ιδιαίτερα προβάλλεται και το μέτρο της αντεστραμμένης τάξης, που στην πραγματικότητα πρόκειται για εναλλακτική μορφή αξιολόγησης - όχι διδασκαλίας - σε ένα σχολείο που γίνεται κέντρο αξιολόγησης, αντί διαπαιδαγώγησης. Οπου ουσιαστικά το παιδί θα μαθαίνει το μάθημα από το σπίτι μέσα από εποπτικό υλικό, αν έχει τα μέσα, και θα έρχεται στο σχολείο όπου ο εκπαιδευτικός τι θα κάνει; Θα αποτιμά τι έχει μάθει το παιδί. Ομως η παράδοση και διδασκαλία δεν είναι ένα στεγνό πράγμα. Ο εκπαιδευτικός βλέπει τα μάτια των παιδιών. Βλέπει πού κοντοστέκονται, τι κάνουν κ.λπ. Θα πει κάποιος ότι είναι εναλλακτική, όχι υποχρεωτική πρόταση. Ας σκεφτούμε όμως ότι ακριβώς επειδή ο εκπαιδευτικός θα κρίνεται για τις διάφορες εναλλακτικές του μορφές διδασκαλίας και αξιολόγησης, θα καταστεί και υποχρεωτικό.

-- Πόση ελευθερία τελικά θα διαπνέει αυτό το σχολείο;

-- Πόσο μεγαλύτερη ελευθερία είναι όταν ένα σχολείο εξαρτά την ύπαρξη και λειτουργία του από εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης; Οταν βάζει τους συλλόγους γονέων και διδασκόντων να ψάχνουν για πόρους; Πόσο ελευθερία είναι όταν το πόσο καλό ή κακό είναι ένα σχολείο κρίνεται με βάση τα μαθησιακά αποτελέσματα, τις επιδόσεις των μαθητών δηλαδή, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αποτελούν έκφραση των μορφωτικών αφετηριών και της κοινωνικής καταγωγής των παιδιών και τα αποτελέσματα αυτά αναρτώνται στο διαδίκτυο;

Μήπως τελικά δεσμεύεται ακόμα περισσότερο από τις ανισότητες; Τι ελευθερία είναι αυτή που ανοίγει το δρόμο ώστε το σχολείο να ανοίγει τη λειτουργία του και να γίνει αξιοποίηση της περιουσίας του από ιδιώτες;

Τι σόι ελευθερία είναι αυτή, όταν αυτοί που θα κάνουν τα προγράμματα στα πλαίσια και των εργαστηρίων δεξιοτήτων υποτίθεται πως θα είναι εγκεκριμένοι από το υπουργείο - αλλά επειδή υπάρχει μια πείρα και η γραμμή είναι πολύ φανερή;

Υπάρχει μεγάλη εμπειρία να μπαίνουν διάφορα ιδρύματα, όπως της αμερικανικής πρεσβείας, και να μαθαίνουν στα παιδιά την Ιστορία του τόπου, να μπαίνουν μεγάλα μονοπώλια και να φτιάχνουν προγράμματα και μια ζωή να υπάρχει πρόβλημα όταν είναι να μπουν αντιστασιακοί στα σχολεία, σύλλογοι γυναικών της ΟΓΕ και εκεί τα πράγματα να είναι «δυσκοίλια», όχι ελεύθερα.

-- Ενα προπαγανδιστικό «χαρτί» της κυβέρνησης είναι η απαλλαγή του σχολείου από τη γραφειοκρατία και το άνοιγμα των φτερών του στην κοινωνία.

-- Και φυσικά είναι πάρα πολύ υποκριτικό αυτό που ακούγεται και γράφεται. Μα είναι δυνατόν να συζητάμε ότι ένα σχολείο για να κάνει ένα πρόγραμμα πρέπει να πάρει τη σφραγίδα του υπουργείου Παιδείας από το Μαρούσι; Αυτό ας το λύσουν.

Αν σκεφτούμε τη μεγάλη «χαρτούρα» που καλούνται να συμπληρώσουν οι εκπαιδευτικοί για να κάνουν αυτή την περιβόητη αξιολόγηση, που ουσιαστικά είναι έλεγχος, τα κουτάκια, τις φόρμες, θα δούμε ότι τελικά στερεί από τον εκπαιδευτικό το να κάτσει να σκεφτεί καλύτερα και ουσιαστικά τι έχει κάνει μέσα στην τάξη, με τι όρους προχωρά το μάθημα, ζητήματα διαπαιδαγώγησης και ψυχικής υγείας των μαθητών, των σχέσεων ανάμεσά τους... Ειδικά σε συνθήκες που τα παιδιά μπαινοβγαίνουν σε καραντίνα και έχουν σύνθετες ανάγκες.

Καμία σχέση με ελευθερία, είναι περισσότερος έλεγχος και πολύ λιγότερη δημιουργικότητα.

-- Με επίκεντρο το νομοσχέδιο, επιχειρείται να εμφανιστεί ένα δίπολο μεταξύ των οποίων υποστηρίζουν την αξιολόγηση η οποία εμφανίζεται σαν πρόοδος και αυτών που την απορρίπτουν που εμφανίζεται σαν το παρωχημένο.

-- Πρόκειται για διαχωριστικές γραμμές που δεν πατούν στην πραγματικότητα. Καταρχήν δεν πρόκειται περί αξιολόγησης. Είναι έλεγχος. Η αξιολόγηση γίνεται μέσα στο σχολείο και πολύ πιο ουσιαστικά. Γίνεται από τον εκπαιδευτικό όταν τελειώνει τη δουλειά του μέσα στο μάθημα, γίνεται από τον μαθητή, από τον γονιό. Δεν συζητάμε γι' αυτό το πράγμα. Σύγχρονο είναι το ποιοτικό για όλους και δεν δίνεται από την κυβέρνηση. Ισα ίσα υπονομεύεται το μορφωτικό μέλλον των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Ακόμα και αν ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο και γίνει νόμος, υπάρχουν σοβαρά περιθώρια να ανοίξει ακόμα περισσότερο η συζήτηση για το τι φέρνει και για να υπάρξουν αντιστάσεις.

Αντιστάσεις οι οποίες μπορούν να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή μιας σειράς μέτρων. Είναι υπόθεση του συλλόγου διδασκόντων, του συλλόγου γονέων, των σωματείων, των ενώσεων γονέων, των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων να αρνηθούν να κυνηγούν χορηγούς και πόρους και να διεκδικήσουν από το κράτος μέτρα, χρήματα για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους.

Να αρνηθούν να παραδοθεί η σχολική περιουσία σε κάθε ιδιώτη για να βγάζει κέρδος. Να ενισχυθούν οι υποδομές και η ευθύνη του κράτους για να είναι ουσιαστικά ανοιχτά τα σχολεία και μετά το σχολικό πρόγραμμα, να γίνουν κυψέλες αλλά με ευθύνη του κράτους για όλα τα παιδιά και όχι επί πληρωμή.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θα αντιπαλέψουμε και σταθερά θα είναι στο επίκεντρο της εναντίωσης και της συζήτησης είναι τα ζητήματα με τη διαφοροποίηση του σχολικού προγράμματος και τα σχολεία πολλών ταχυτήτων. Και πρέπει να πάμε με επιμονή να διαμορφωθούν όροι μορφωτικών απαιτήσεων από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Οτι δεν συμβιβάζονται στα λίγα αλλά στα πολλά, τα ποιοτικά, για όλους.

Οτι απέναντι στις δεξιότητες πρέπει να δημιουργηθεί κλίμα ουσιαστικής συζήτησης γύρω από τη σύγχρονη μόρφωση, γιατί το σχολείο που παλεύουμε είναι το σχολείο της θεωρίας και της πράξης. Για παράδειγμα: Πόσα σχολεία έχουν εργαστήρια, πόσα μπορούν να κάνουν πειραματισμό στους νόμους της φύσης ή πόσα τα κοιτούν από τα βιβλία ή το διαδίκτυο. Πόσα σχολεία έχουν χώρο γυμναστικής, χώρο για να παίξουν τα παιδιά, να αθληθούν, να ασχοληθούν με τις τέχνες, με πράγματα που η ανθρωπότητα έχει δώσει αλλά τα χαίρονται λίγοι;

Από αυτήν την άποψη, το ζητούμενο δεν είναι να πούμε απλά όχι σε αυτά που λέει η κυβέρνηση. Αλλαγές χρειάζονται, όμως περνάνε από την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου, με στήριξη των εκπαιδευτικών, με πολλαπλάσιους διορισμούς, και όχι με αυτό το φαινόμενο που οι εκπαιδευτικοί σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.

-- Η κυβέρνηση φέρνει το τέταρτο νομοσχέδιο για την Παιδεία. Κλείνει ένας κύκλος;

-- Ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ, γιατί σταθερή επιδίωξη των κυβερνήσεων είναι η Εκπαίδευση να απαντά στα δεδομένα της οικονομίας. Οχι μόνο γιατί έχει αυτοτελή ρόλο, είναι ιδεολογία, είναι διαμόρφωση των εργαζομένων, σταθερά να απαντά σε αυτά. Για παράδειγμα, το προσωπικό μονοπάτι μάθησης, που ξεκινά από το Δημοτικό και φτάνει στον φοιτητή, η ευέλικτη μάθηση όπου δεν είναι όλα για όλους αλλά μερικά για λίγους, συνδέεται άρρηκτα με τις ευέλικτες σχέσεις εργασίας, με την ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη αύριο.

Δεν είναι άσχετα με αυτά που ζητούν ΕΕ και ΟΟΣΑ και που έχουν καθυστερήσει στην Ελλάδα γιατί υπάρχει κίνημα, υπάρχει ισχυρή μορφωτική απαίτηση από τη λαϊκή οικογένεια και αποτελούν ισχυρό αντίβαρο.

-- Αλλες χώρες που έχουν προχωρήσει σε τέτοια μέτρα, τι έχουν να επιδείξουν με δεδομένο πως και η κυβέρνηση επικαλείται τις διεθνείς πρακτικές;

-- Αξιολογημένη Εκπαίδευση υπάρχει σε όλες τις χώρες. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά τις ΗΠΑ, όπου χρόνια τώρα έχει μπει στο στόχαστρο ότι πρέπει να έχουμε πιο αξιολογημένη την εκπαίδευσή μας, και είναι τραγελαφικά και πολύ ανάγλυφα τα αποτελέσματα μιας εκπαίδευσης προσανατολισμένης στη σύγχρονη ημιμάθεια: Να δίνουν και να παίρνουν θεωρίες συνωμοσίας σε μαθητές Λυκείου και κολεγίου, να μην ξέρουν πού βρίσκονται οι πολιτείες της χώρας τους και πολλά άλλα.

Εμπειρία υπάρχει και από άλλες χώρες όπου η κοινωνική διαφοροποίηση ή τα σχολεία πολλών ταχυτήτων υπάρχουν με τη βούλα. Στην Αγγλία, άλλο πρόγραμμα υπάρχει στα κακά αξιολογημένα σχολεία των φτωχών, οι φυσικές επιστήμες γίνονται σε μία «σούπα» μάθημα, σε αντίθεση με τα πλούσια σχολεία όπου οι φυσικές επιστήμες είναι διακριτές.

Στη Γερμανία η επιλογή γίνεται από τα 10 - 11 χρόνια και είναι αστείο να ρωτήσεις παιδί εργατικής - λαϊκής οικογένειας τι θέλει να σπουδάσει. Υπάρχουν τα σχολεία των πολλών ταχυτήτων και τα αξιολογημένα σχολεία της Ολλανδίας, όπου διδάσκουν και επαγγελματίες της Εκπαίδευσης χωρίς πτυχίο εκπαιδευτικού, αποτελέσματα ενός δρόμου που έχει διανυθεί πιο γρήγορα, με το άλλοθι και εκεί της αξιολόγησης και αυτονομίας.

ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΠΑΤΡΑ
Οι ημερομηνίες των Φεστιβάλ

Το 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» ξεκινάει το ταξίδι του σε όλη τη χώρα και θα κορυφωθεί με τις εκδηλώσεις στην Αθήνα, στο Πάρκο Τρίτση, στο Ιλιον, στις 23 - 24 - 25 Σεπτέμβρη.

Στη Θεσσαλονίκη, το Φεστιβάλ προγραμματίζεται στις 16 - 17 - 18 Σεπτέμβρη στο πρώην Στρατόπεδο Καρατάσιου.

Στην Πάτρα, το Φεστιβάλ προγραμματίζεται στις 17 - 18 Σεπτέμβρη στο Νότιο Πάρκο.

47ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»
«Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς - Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό»

Ξεκινάει το ταξίδι του το 47ο Φεστιβάλ

«Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς - Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό»

Με αυτό το σύνθημα, απάντηση σε κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται για το «τι πρέπει να γίνει για να αλλάξουν τα πράγματα», μήνυμα - οδηγός για δράση, πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες, για το πραγματικά νέο και καινοτόμο που βρίσκεται στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ξεκινάει το ταξίδι του το φετινό, 47ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή».

Ενα σύνθημα που «πατάει» στην πείρα που έχει συγκεντρωθεί όλη την προηγούμενη περίοδο και στέλνει μήνυμα ελπίδας και αντοχής για τις μάχες που έχει μπροστά της η νέα γενιά.

Ενα μήνυμα που εκφράζει τόσο την ορμή με την οποία το Κόμμα και η ΚΝΕ έδρασαν όλο αυτό το διάστημα, την ώθηση που αυτή η δράση δίνει για τη συνέχεια, όσο και την αστείρευτη δύναμη που δίνει η τεκμηριωμένη σιγουριά ότι αυτός ο κόσμος μπορεί και πρέπει να αλλάξει.

Η κάθε παραίνεση του συνθήματος και ένα βίωμα μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες, ένα μήνυμα - στάση ζωής.

Να ζεις! Η περίοδος της πανδημίας, η αστική διαχείρισή της και η νέα καπιταλιστική κρίση έχουν κάνει πιο ξεκάθαρο από πριν το τι σημαίνει να ζεις, να τολμάς και να προχωράς. Κόντρα σε εκείνους που προσπαθούν να παρουσιάσουν την άθλια κατάσταση των συστημάτων Υγείας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο ως φυσικό φαινόμενο, την καπιταλιστική κρίση ως αποτέλεσμα του ιού και συνεχώς επικαλούνται την «ατομική ευθύνη». Πως για να «περπατάς» ελεύθερος προς τα εμπρός χρειάζεται αγώνας ενάντια στο σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς.

Να τολμάς! Γιατί τόλμη σήμερα είναι να αμφισβητείς τις «αιώνιες αλήθειες», τις ξύλινες και αραχνιασμένες αντιλήψεις ότι «ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος αν γίνει καλύτερος ο κάθε άνθρωπος, αν σέβεται ο ένας τον άλλο και επιλέγουμε να μας κυβερνούν οι πιο ικανοί». Η πραγματική τόλμη είναι να μη «μουδιάζεις» από τα βάσανα που φέρνει η ζωή, να μη «χάνεσαι» σε δρόμους που έχουν ξαναπερπατηθεί και υπάρχει πείρα για το πού οδηγούν. Να αισθάνεσαι την αδικία, να μη μένεις ατάραχος απέναντι σε δραματικές εξελίξεις, αλλά να μη νιώθεις αδύναμος. Τόλμη είναι να μη μένει κανείς μόνος του, αλλά να επιλέγει τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την οργάνωση. Τολμηρός είναι ο νέος και η νέα που οργανώνονται στην ΚΝΕ, που θέτουν στη ζωή τους πιο υψηλούς στόχους, αξίες και ιδανικά. Γιατί τόλμη στην πράξη χωρίς τόλμη στις ιδέες δεν μπορεί να υπάρξει.

Να προχωράς! Το ΚΚΕ προχωράει με πρόγραμμα, σχέδιο και στόχο που οδηγεί σε μια νέα, ανώτερη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Οχι σε μια ατέρμονη περιπλάνηση, αλλά ακολουθώντας αυτό που η επιστημονική θεωρία, η μελετημένη πείρα και οι δυνατότητες της εποχής δείχνουν να στέκει μπροστά, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Τα τεράστια επιτεύγματα της επιστήμης, της «πράσινης» και ψηφιακής τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο μόνο αν αντιστοιχηθούν με καινοτόμες σχέσεις παραγωγής. Αν ενταχθούν στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό στο έδαφος της κοινωνικοποιημένης ιδιοκτησίας και της εργατικής εξουσίας.

Γιατί αυτό πραγματικά αντιστοιχεί στην πρόοδο. Η κοινωνική σχέση που επιτρέπει τη χρησιμοποίηση των μέσων παραγωγής και την ανάπτυξη και κατανομή του εργατικού δυναμικού σύμφωνα με επιστημονικά διαμορφωμένους στόχους για τη λαϊκή ευημερία. Για να απελευθερωθούν από τα δεσμά της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και κερδοφορίας, που καθορίζει τι θα παραχθεί, με ποιους όρους, πότε, σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες αυτών που πραγματικά παράγουν, τις ανάγκες της κοινωνίας.

Σήμερα, που μεγαλώνει συνεχώς το χάσμα ανάμεσα στο πώς θα μπορούσαμε να ζούμε και στο πώς τελικά ζούμε, αυτό παραμένει το μεγάλο πρόβλημα της εποχής. Να απαλλαγεί η κοινωνία από τον βραχνά, τον παρασιτισμό, την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Να αλλάξει η τάξη που έχει στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομικής ανάπτυξης και όχι απλά να φεύγει μια κυβέρνηση για να έρχεται μια άλλη.

Στέλνοντας στο μουσείο της Κοινωνικής Ιστορίας το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Κίνητρο για την παραγωγή και την ανάπτυξη της οικονομίας να είναι οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, βάζοντας οριστικό τέλος στον εφιάλτη της ανεργίας. Ανοίγοντας τον δρόμο ώστε να συμβαδίζει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, τη λαϊκή ευημερία.

Οι νέοι άνθρωποι να μπορούν να αναπτύξουν ελεύθερα όλες τις ικανότητες, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους, να συμμετέχουν ενεργά, συνειδητά, δημιουργικά σε όλη την κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική δραστηριότητα, να έχουν πραγματικά τη ζωή στα χέρια τους. Και όχι να ζουν σε ένα σύστημα όπου «ελευθερία» είναι η «ελευθερία» στο μέγιστο κέρδος, όπου όλα μπορείς να τα αμφισβητήσεις εκτός από το σύστημα και την εκμετάλλευση, όπου στο όνομα της ατομικής ελευθερίας «κουκουλώνεται» η πιο μεγάλη συλλογική σκλαβιά. Οπου καλούν τους νέους «ελεύθερα» να επιλέξουν πώς θα διαχειριστούν τη φτώχεια, την ανασφάλεια, την ανεργία, τους καλούν ακόμα και να ναρκωθούν ελεύθερα «για να τη βρουν», αφού χάνουν την πραγματική ζωή.

Οι σκοποί του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι πραγματικά μεγάλοι. Συναντιούνται με τα όνειρα της νεολαίας για μια καλύτερη ζωή. Συναντιούνται στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το νέο, το καινοτόμο. Από αυτόν τον στόχο αντλεί το ΚΚΕ τη ζωντάνια και την αντοχή του.

Πλήθος καλλιτεχνών συμμετέχει στις εκδηλώσεις

Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ μπαίνουν με ορμή στην προετοιμασία των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ, αντλώντας δύναμη και αισιοδοξία από τα Μαθητικά και Φοιτητικά Φεστιβάλ που διοργανώθηκαν το προηγούμενο διάστημα και από την επιτυχία του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ στη Λέσβο.

Οι «μηχανές» για την προετοιμασία των όσων θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στις κεντρικές εκδηλώσεις του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» παίρνουν μπροστά. Οι ομάδες εργασίας έχουν συγκροτηθεί και με πολύ μεράκι φροντίζουν για να είναι όλα αντάξια των προσδοκιών. Αλλωστε, ο πήχης από τα προηγούμενα χρόνια έχει μπει ψηλά: Συναυλίες, αφιερώματα, εκθέσεις, θεατρικά, συζητήσεις κ.λπ.

Πλήθος καλλιτεχνών δίνουν το «παρών»

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, μέχρι στιγμής στις εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα συμμετέχουν οι παρακάτω καλλιτέχνες (με αλφαβητική σειρά):

Αδάμου Ηβη

Αετόπουλος Γιώργος

Ανδρουλιδάκης Μανόλης

Αντωνοπούλου Ρίτα

Banda Morena

Βελεσιώτου Φωτεινή

Βελισάρης Γιώργος

Brak

Γιοκαρίνης Γιάννης

Γκιντίκι

Γλυκερία

Γραμμένος Σπύρος

Dason

Drugitiz

Δεληβοριάς Φοίβος

Δρογώσης Στάθης

Ζαμάνη Ματούλα

Ζαραλίκος Χριστόφορος

Ζήνα Πέγκυ

Ζιώγαλας Νίκος

Ζωγράφος

Ghetto Rock

Θαλασσινός Παντελής

Θηβαίος Χρήστος

Ικαρη Βιολέτα

Κορακάκης Βαγγέλης

Κανέλλος Δημήτρης

Καρακάση Ελένη

Καραλή Κίρκη

Καράκογλου Πολυξένη

Καραπατάκη Ιουλία

Καρμπάς Κώστας

Κασούρας Βασίλης

Κοινοί Θνητοί

Kooz

Κότσιρας Γιάννης

Μαλιάτσης Σάλας Αλέξανδρος

Μαλιάτσης Σάλας Κώστας

Μαργαρίτης Γιώργος

Μητσιάς Μανώλης

Μπάμπαλη Ανδριάννα

Μπαρμπαγιάννης Αποστόλης (Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ)

Μπάσης Δημήτρης

Μποφίλιου Νατάσσα

Μιθριδάτης

Μυστακίδης Δημήτρης

Νταλάρας Γιώργος

Παπαδόπουλος Θύμιος

Παπαδόπουλος Λάκης

Παπαζαχαριάκης Γιάννης

Παπακωνσταντίνου Βασίλης

Παπουτσάκη Κατερίνα

Πασχαλίδης Μίλτος

Πάχου Μιρέλα

Πρατσινάκης Βασίλης

Pulse r (Πάνος Βιτζηλαίος)

Raibo

Replica

Retro (Rebellion Connexion)

Senie Penie

Sober on Tuxedos

Sonic Polaroid

Stavento

Σπηλιόπουλος Αγγελος

Στροφή ΚΕΘΕΑ

Ταλέας Νίκος

Το Σφάλμα

Τριανταφυλλίδης Κώστας

Τσακνής Διονύσης

Τσουρής Γιωργής

Urban pulse

Vostok Train

Υπεραστικοί

Φάκαρος Νίκος

Φάμελος Μανώλης

Φαραντούρη Μαρία

Φλώρος Σπήλιος

Φραγκούλη Μαρία

Φρανκ

Στη Θεσσαλονίκη η θεατρική παράσταση «Οι γειτονιές του κόσμου»

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», η θεατρική παράσταση «Οι γειτονιές του κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου, σε διασκευή και σκηνοθεσία της Νάντιας Δαλκυριάδου, έρχεται στη Θεσσαλονίκη τη Δευτέρα 26 Ιούλη, στις 21.00, στο ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης».

Η ώρα προσέλευσης είναι 20.00. Η είσοδος στο θέατρο θα γίνεται με προσκλήσεις που διατίθενται στο βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη Εποχή» (Πλάτωνος 7) και στις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 6947270144 και στο email: stekiknethess@gmail.com



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ