Τρίτη 21 Ιούλη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οπλα στην υπηρεσία του κεφαλαίου...

«Η συμφωνία δεν είναι Βάρκιζα, γιατί δεν παραδώσαμε τα όπλα. Και τα όπλα είναι η κυβέρνηση. Δεν πρέπει η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας να γίνει παρένθεση»! Αυτά δήλωσε ο Γ. Κατρούγκαλος, κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου Εργασίας. Η κυβέρνησή του, όμως, είναι ένα όπλο στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Η αποστολή της είναι συγκεκριμένη, να περάσει με αποφασιστικότητα μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, να προωθήσει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, εξασφαλίζοντας την εργατική - λαϊκή ανοχή ή ακόμα και στήριξη σ' αυτή την πολιτική. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως από όλα τα αστικά επιτελεία, ντόπια και ευρωενωσιακά, προκρίνεται η σημερινή συγκυβέρνηση και προσωπικά ο Τσίπρας ως οι καταλληλότεροι γι' αυτή την αποστολή. Ο ίδιος ο Γ. Κατρούγκαλος, ως νέος υπουργός Εργασίας, έσπευσε να επιβεβαιώσει σε συνέντευξή του τι είδους «όπλο» είναι η κυβέρνηση. Δήλωσε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, σε σχέση με τις πρόωρες συντάξεις: «Οι πρόωρες συντάξεις, εκτός από εξαιρέσεις που αφορούν Βαρέα και Ανθυγιεινά, γονείς που έχουν παιδιά ανάπηρα, πράγματι πρόκειται να τελειώσουν»!

Κανά γράφημα για τα ΜΜΕ..;

Τη βδομάδα που προηγήθηκε από το περιβόητο δημοψήφισμα, επιχειρώντας να δείξουν πόσο κόντρα στο «κατεστημένο» ήτανε τάχα το κάλπικο «ΟΧΙ» τους, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δε σταματούσαν να καταγγέλλουν τα αστικά ΜΜΕ (τα «καθεστωτικά ΜΜΕ» όπως τα αποκαλούν, κρύβοντας το ταξικό περιεχόμενό τους), για τα επιλεκτικά ρεπορτάζ και τα συνεχή σχόλιά τους υπέρ του «ΝΑΙ». Μέχρι και τα σχετικά γραφήματα φτιάχτηκαν και κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, τα οποία μάλιστα αναδημοσίευε με θέρμη η «Αυγή».

Από την επομένη του δημοψηφίσματος, όμως, και μέχρι σήμερα, απ' όταν δηλαδή το δήθεν «ΟΧΙ» της κυβέρνησης έγινε και επισήμως «ΝΑΙ» στην αντιλαϊκή συμφωνία για το νέο μνημόνιο, την οποία ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ενέκριναν στη Βουλή παρέα με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, τα ίδια αστικά ΜΜΕ δεν έχουν σταματήσει να αφιερώνουν όλο το ειδησεογραφικό και αρθρογραφικό τους περιεχόμενο για να επιβραβεύουν τη σύναψη της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, αλλά και την «ωρίμανση» της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Τι έγινε τώρα όμως; Πώς και δε δημοσιεύει πάλι κανένα σχετικό γράφημα η «Αυγή»;

... και οι πραγματικές «σταθερές»

Στην πραγματικότητα, αυτό που επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά είναι ότι τα αστικά ΜΜΕ μπορεί να κλίνουν πότε προς τη μία και πότε προς την άλλη πλευρά των αστικών πολιτικών δυνάμεων, ανάλογα με το ποια είναι η εκτίμησή τους για τα στρατηγικά συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου ή ισχυρών τμημάτων του με τα οποία συνδέονται. Πάντα, όμως, «πυξίδα» δικιά τους, όπως και κάθε αστικής διακυβέρνησης, όπως και αν αυτή αυτοχαρακτηρίζεται, είναι τα συνολικά συμφέροντα της αστικής τάξης την οποία εκπροσωπούν και υπερασπίζονται.

Γι' αυτό και η άλλη «σταθερά» των αστικών ΜΜΕ - πριν ή μετά το δημοψήφισμα, με αυτήν ή με άλλη κυβέρνηση - είναι το συνεχές «θάψιμο» των θέσεων και της δράσης του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος, των δυνάμεων που στρέφονται ενάντια στο ίδιο το κεφάλαιο, στην εξουσία του και τις λυκοσυμμαχίες του. Είναι το συνεχές «θάψιμο», η διαστρέβλωση και η συκοφάντηση του καλέσματος που απευθύνουν στο λαό οι δυνάμεις αυτές, ώστε να οργανώσει την πάλη του σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, κόντρα στον πραγματικό του αντίπαλο...

Ποιος δικαιώθηκε;

«Η συνέχιση της συμμετοχής του ΚΚΕ στην GUE/NGL θα χρησιμοποιούνταν ως "αριστερό άλλοθι" για την επιβολή της οπορτουνιστικής και σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής κομμάτων που δρουν υπέρ της ΕΕ και αποδέχονται την καπιταλιστική βαρβαρότητα». Αυτό τόνιζε, μεταξύ άλλων, η ΚΕ του ΚΚΕ, όταν ανακοίνωνε την απόφασή της να μη συμμετέχουν οι κομμουνιστές ευρωβουλευτές σε καμιά ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, μετά τις περσινές ευρωεκλογές. Θυμίζουμε ότι το ΚΚΕ, γι' αυτή του την επιλογή, είχε δεχτεί ουκ ολίγα αρνητικά σχόλια και επιθέσεις από οπορτουνιστές και σοσιαλδημοκράτες, που το κατηγορούσαν για «απομονωτισμό» και άλλα τέτοια γραφικά... Μόλις ένα χρόνο μετά και συγκεκριμένα την προηγούμενη βδομάδα, η Γκάμπι Τσίμερ, ευρωβουλευτής του γερμανικού «Die Linke» και πρόεδρος της GUE/NGL, δήλωσε πως αν ήταν μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου, θα ψήφιζε υπέρ της συμφωνίας - μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Προφανώς, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα με αυτή την τοποθέτηση, αλλά είναι ευκαιρία να δούμε: Ποιος δικαιώθηκε; Το ΚΚΕ, που επέλεξε να μη συμμετέχει σε αυτή την ομάδα που δίνει άλλοθι στη βαρβαρότητα ή τα διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που το κατηγορούσαν για «απομονωτισμό», προφανώς επειδή θα το ήθελαν με κάποιο τρόπο συνένοχο στις αντιλαϊκές επιλογές τους;

Σάπια επιχειρήματα με αριστερό πρόσημο

«Χρειαζόταν ένας εξορθολογισμός στον τομέα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων να γίνει, γιατί αρκετές από αυτές δεν ήταν αποτέλεσμα κάλυψης ικανοποίησης κοινωνικών αναγκών, αλλά ήταν στο πλαίσιο του προηγούμενου πελατειακού συστήματος, που φρόντιζε να δίνει χάρες κοινωνικές, αντί να έχει σκοπό να στήσει ένα σύστημα προστασίας που να καλύπτει με επάρκεια όλο τον πληθυσμό», Γιώργος Κατρούγκαλος, υπουργός Εργασίας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Ιούλης 2015.

«Δεν είναι τιμή για τη χώρα μας το κατακερματισμένο ασφαλιστικό σύστημα που χτίστηκε σε πελατειακές σχέσεις, γεμάτο εξαιρέσεις και πελατειακές σχέσεις. Πρέπει επιτέλους και το θέμα των Ταμείων να τελειώσει και να εξυγιανθεί το σύστημα», Γιάννης Βρούτσης, υπουργός Εργασίας συγκυβέρνησης Νέα Δημοκρατία - ΠΑΣΟΚ, Μάρτης 2014.

Θα ήταν ενδιαφέρων, αν δεν ήταν εξαιρετικά εξοργιστικός, ο τρόπος που οι μεταλλαγμένοι πλέον σε γνήσια αστική πολιτική δύναμη, οπορτουνιστές πλασάρουν τη βαρβαρότητα. Ξεκινάνε με την παραδοχή ότι τα μέτρα που παίρνουν δεν ωφελούν το λαό, αλλά τάχα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και ταυτόχρονα δε διστάζουν να χρησιμοποιούν όλο το προηγούμενο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο που είχαν συγκροτήσει κατά κύριο λόγο οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Ετσι και στην περίπτωση της νέας σφοδρής αντιασφαλιστικής επίθεσης, πλασάρουν τα ίδια επιχειρήματα με τους προηγούμενους, αλλά φροντίζουν να βάζουν μπροστά και το πρόσημο «αριστερά», μήπως και αποδειχτούν πιο αποτελεσματικοί υπηρέτες του κεφαλαίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ