«Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Δηλαδή διεκδικεί την ηγεμονία. Δεν μπορεί να συμπεριφέρεται με πολιτική αυτοαναφορικότητα, ούτε να αντιμετωπίζει την κοινωνική - ταξική εκπροσώπηση με μηχανιστικό και αναγωγικό τρόπο, καταργώντας τη σχετική αυτονομία της πολιτικής. Αλλωστε η μνημονιακή καταστροφή επιβάλλει λύσεις και συγκέντρωση δυνάμεων και η υπέρβασή της καθιστά την Αριστερά επίκεντρο ενός μεγάλου κοινωνικού - πολιτικού συνασπισμού. Μήπως και η επαναθεμελίωση της Ευρώπης δεν περνά μέσα από συμμαχίες, όχι μόνο κοινωνικές - ταξικές, αλλά επιπλέον εθνικές και περιφερειακές;» (κύριο άρθρο «Αυγής», 20/6/2014).

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη διεκδίκησης της αστικής διακυβέρνησης επιδιώκει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ενσωμάτωση εργατικών λαϊκών στρωμάτων στη στρατηγική του κεφαλαίου, στους στόχους και επιδιώξεις του. Αυτή τη συγκέντρωση δυνάμεων και συμμαχία θέλει, όπου εργαζόμενοι και κεφάλαιο θα βαδίζουν - δήθεν - μαζί, με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη. Καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες ότι έτσι θα έρθει η ανακούφιση για το λαό. Θέλει κάτι ακόμα: Ο λαός να στηρίξει και τις συμμαχίες που θα επιδιώξει εντός της ΕΕ προκειμένου να διαπραγματευτεί αλλαγές στη σημερινή πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Αυτά εννοεί με τα παραπάνω λίγο μπερδεμένα και ψιλο-«ευρωκομμουνιστικά»!

Αλλωστε το ότι επιδιώκει τη χειραγώγηση και υποταγή των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στο κεφάλαιο φαίνεται και απ' αυτό που γράφει στο κύριο άρθρο της η «Αυγή»(20/6/2014): «Η ενωτική πρόταση απευθύνεται αμφίδρομα στο πολιτικό επίπεδο και την κοινωνία. Εχουν προ πολλού ξεπεραστεί τα αρχαϊκά σταλινικά σχήματα, σύμφωνα με τα οποία η λαϊκή ενότητα προϋπέθετε το ξεμπρόστιασμα των άλλων, και ιδιαίτερα των άλλων αριστερών δυνάμεων». Δεν είναι καινούργια ιστορία κόμματα με σοσιαλιστική, αριστερή ταμπέλα, ακόμα και κομμουνιστική, να παίζουν ρόλο στη χειραγώγηση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, δυνάμεις που παίρνουν μέρος στο εργατικό κίνημα κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης. Τι αποδείχθηκε; Οτι μόνο το ξεμπρόστιασμά τους, η αποκάλυψή τους, πραγματικά μπορεί να χειραφετήσει, να ενώσει τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα όχι με το κεφάλαιο, αλλά μεταξύ τους, συγκροτώντας τη δικιά τους συμμαχία. Και μόνο τότε οι εργαζόμενοι κατάφεραν να ανοίξουν ελπιδοφόρους ορίζοντες και όχι ως χειροκροτητές στις περατζάδες αυτών των δυνάμεων στα σαλόνια των βασιλικών οίκων παλιότερα, στον ΣΕΒ και στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς σήμερα. Πρόβλημα, λοιπόν, το ξεμπρόστιασμα, γιατί αυτό - βλέπετε - δυσκολεύει τη χειραγώγηση και ευνοεί τη χειραφέτηση.

«Πανευρωπαϊκό "θερμιδικό" πρόγραμμα το οποίο: α) θα εξασφαλίζει τη διατροφική επάρκεια, κατά τα πρότυπα του προγράμματος "food stamps" (κουπόνια σίτισης) που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, και β) θα παρέχει το ελάχιστο των ενεργειακών και μεταφορικών αναγκών (ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανσης και εισιτηρίων στις μαζικές συγκοινωνίες)». Είναι ένας από τους 4 πυλώνες της πρότασης των τριών συγγραφέων (Βαρουφάκη, Γκαλμπρέιθ, Ολαντ) του βιβλίου «ΜΙΑ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ», όπως τους παρουσίασε η «Αυγή». Δηλαδή, είναι κεντρικό ζήτημα στη διαχείριση της κρίσης. Είναι η πρόταση (ή μέρος της) του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση της «ανθρωπιστικής κρίσης», όπως λένε. Που ομολογεί έμμεσα ότι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ (μοιάζουν είπε ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του κατά την παρουσίαση του βιβλίου) δεν μπορεί να εξαλείψει τέτοια φαινόμενα ούτε έχει τέτοιο στόχο, απλώς θέλει να τα κουκουλώνει, μοιράζοντας ουσιαστικά ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Και πώς άλλωστε να μπορεί... Τον καπιταλισμό διαχειρίζεται!

1874 Πεθαίνει ο Σουηδός φυσικός Αντερς Γιόνας Ανγκστρομ, του οποίου το όνομα δόθηκε στη μονάδα μέτρησης του φάσματος.

1905 Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Ζαν Πολ Σαρτρ, από τους βασικότερους εκπροσώπους του «υπαρξισμού».

1913 Ολοκληρώνεται η τριήμερη μάχη του Κιλκίς - Λαχανά μεταξύ του ελληνικού και βουλγαρικού στρατού (Β' Βαλκανικός Πόλεμος), η οποία θα λήξει με νίκη του πρώτου. Πρόκειται για μια από τις φονικότερες μάχες στην ελληνική Ιστορία, με τις απώλειες του ελληνικού στρατού να φτάνουν τις 8.828 νεκρούς και τραυματίες.

1919 Ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση και συντρίβει τα αντεπαναστατικά στρατεύματα υπό τον Γιουντένιτς στην περιοχή της Αγ. Πετρούπολης (Λένινγκραντ).

1930 Με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, διαλύεται με βάση το «Ιδιώνυμο» η Βιομηχανική Ενωση Οικοδόμων Αθηνών. Η Ενωση κρίθηκε ως κομμουνιστική και πως η οργάνωσή της αποτελούσε «εισαγωγή στην Ελλάδα των μπολσεβίκικων Σοβιέτ».

1943 Τμήματα του μόνιμου και εφεδρικού ΕΛΑΣ, με τη βοήθεια ολόκληρου του ελληνικού λαού, εκτελούν γενικό σαμποτάζ ενάντια στους κατακτητές. Το σαμποτάζ συνεχίστηκε έως τις 15 Ιούλη 1943.

1949 Σκοτώνεται σε μάχη στα Μάρμαρα Φθιώτιδας ο στρατηγός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής), διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ από τα μαθητικά του χρόνια και αργότερα, όντας φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε δραστήρια σε όλους τους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες, ενώ, όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, πολέμησε στο μέτωπο.

Ο Διαμαντής υπήρξε πρωταντάρτης στον Παρνασσό από το καλοκαίρι του 1942. Επιλέχθηκε από την Αχτιδική Επιτροπή του ΚΚΕ για επικεφαλής της πρώτης ανταρτοομάδας, της λεγόμενης συνθηματικά «8ης Ομάδας» Παρνασσού. Μετείχε με ιδιαίτερα σοβαρή αποστολή στην επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, το Νοέμβρη του 1942. Μετά τη Βάρκιζα, κατέφυγε διωκόμενος στον Παρνασσό όπου πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του ΔΣΕ στην Παρνασσίδα και τη Ρούμελη. Υπό τη διοίκησή του, ο ΔΣΕ απελευθέρωσε όλο τον ορεινό όγκο της Ρούμελης, ενώ επίλεκτα τμήματά του πατούν την Εύβοια, τον Ελικώνα και τον Κιθαιρώνα, φτάνοντας μέχρι την Πάρνηθα.

Το 1948 με το βαθμό του υποστράτηγου διορίστηκε από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Από τη θέση αυτή αναδείχθηκαν οι στρατηγικές του ικανότητες και τα ηγετικά του προσόντα. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη - Γιώτη, υποστράτηγο, διοικητή της Ι Μεραρχίας, τέλος του 1948 χτύπησαν την Καρδίτσα, ενώ στις αρχές του 1949 κατέλαβαν το Καρπενήσι, το οποίο κράτησαν επί ένα 20ήμερο. Επιτυχία μεγάλης σημασίας. Οταν ο κυβερνητικός στρατός βρήκε το πτώμα του και κάποιοι θέλησαν να του κόψουν το κεφάλι για να το διαπομπεύσουν, ο διοικητής τούς είπε: «Αφήστε τον. Μας ξεφτίλισε ζωντανός. Να μη μας ξεφτιλίσει και νεκρός».

1958 Πεθαίνει ο Γερμανός πιανίστας και συνθέτης Εντουαρντ Ερντμαν.

1963 Η Γαλλία θέτει εκτός ΝΑΤΟικής διοίκησης τις ναυτικές της δυνάμεις στον Ατλαντικό. Η κίνηση αυτή αποτελούσε αντίδραση στις προθέσεις των ΗΠΑ να θέσει το ατομικό οπλοστάσιο του στόλου υπό ΝΑΤΟική διοίκηση, ενώ η Γαλλία ήθελε να διατηρήσει τον πλήρη έλεγχο του δικού της οπλοστασίου.