Κυριακή 21 Μάη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Οι δασικοί χάρτες είναι εργαλείο για την καπιταλιστική ανάπτυξη

Πρόσφατα (2 Μάη 2017) είδε το φως της δημοσιότητας άλλη μια Υπουργική Απόφαση σχετική με τους δασικούς χάρτες, η οποία αξιοποιήθηκε πανηγυρικά από σχεδόν όλα τα αστικά ΜΜΕ και τον Τύπο, αφού μειώνει κατά 46% - 83% το «χαράτσι» της εξαγοράς και της αλλαγής χρήσης γης, ενώ εξασφαλίζονται μέχρι 100 δόσεις. Η ανάδειξη της μειωμένης εξαγοράς ως το μείζον ζήτημα της ανάρτησης των δασικών χαρτών και των αντιδράσεων που ξεσήκωσε, γίνεται σκόπιμα για να αποκρύψει τις βασικές κυβερνητικές επιδιώξεις, που είναι η επιτάχυνση της υλοποίησης του κερδοφόρου επενδυτικού ενδιαφέροντος από τους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους, με προϋπόθεση το ξεκαθάρισμα της ιδιοκτησίας και των χρήσεων της γης που θα εξασφαλίσει καθαρό επενδυτικό τοπίο.

Βέβαια, το ζήτημα είναι πιο σύνθετο. Υπάρχουν καταπατήσεις δασών που σχετίζονται με την καπιταλιστική κερδοφορία, αφού αξιοποιούν το δασικό περιβάλλον και τη γη για τουριστικές εγκαταστάσεις. Υπάρχουν και καταπατήσεις ήδη εκχερσωμένων δασικών εκτάσεων που έχουν μετατραπεί σε γεωργικές και βοσκήσιμες εκτάσεις, που αξιοποιούνται από ατομικούς κτηνοτρόφους και καλλιεργητές. Η πλειοψηφία των εκτάσεων, θεωρούμενες ως γεωργικές ή βοσκήσιμες εκτάσεις, συνδέονται και με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες (με ή χωρίς συμβόλαια) καλλιεργούν αυτές τις εκτάσεις ως δικές τους για ολόκληρες δεκαετίες.

Η παραπάνω απόφαση αλλά και οι προηγούμενες (Ν. 4467/2017, Υπουργική Απόφαση για πρόδηλα σφάλματα) γενικεύουν τη νομιμοποίηση καταπατήσεων, εκχερσώσεων, νόμιμων και παράνομων αλλαγών στο χαρακτήρα και τη χρήση δασών και δασικών εκτάσεων και παράνομων συμβολαίων, ειδικά για κρατικά δάση και δασικές εκτάσεις που θα αναγνωρίζονται πλέον ως ιδιωτικές γεωργικές καλλιέργειες - εκτάσεις.

Βεβαία, δεν εξασφαλίζει τη μη ένταξη στις παραπάνω ρυθμίσεις και πολυτελών κατοικιών κ.λπ., αφού αντιμετωπίζει το ίδιο εκείνους που εκχέρσωσαν δασική γη για βιοποριστικούς λόγους και εκείνους που εκχέρσωσαν για να κερδοφορίσουν χτίζοντας, πουλώντας ή αυξάνοντας την καπιταλιστική γεωργική εκμετάλλευση.

Η στάση του κεφαλαίου και των οργανισμών του

Ο ΣΕΒ (Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, 3 Μάρτη 2017) χαρακτήρισε, μεταξύ άλλων, την υλοποίηση των δασικών χαρτών, του Κτηματολογίου, της Τράπεζας Γης, του Δασολογίου και του Συστήματος Διαχείρισης των Δασών ως προτεραιότητες - εργαλεία, που θα εξασφαλίσουν την υλοποίηση των μεγάλων «εμβληματικών έργων» στο πλαίσιο της «αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας», σε συνεργασία με το υπερ-ταμείο ιδιωτικοποιήσεων και σε συνδυασμό με αλλαγή του πλαισίου αδειοδότησης και του χωροταξικού σχεδιασμού.

Η ανάγκη επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και με διεύρυνση των χρήσεων στη γη, στις νέες αναπτυξιακές προτεραιότητες του ελληνικού κεφαλαίου, καθιστά αναγκαία την αντιμετώπιση της μη ύπαρξης των δασικών χαρτών και του Εθνικού Κτηματολογίου, που ήταν στα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου.

Η Παγκόσμια Τράπεζα, σε έκθεσή της (Δεκέμβρης 2016), αναφέρει ότι η κύρωση των δασικών χαρτών αποτελεί μια από τις τρεις σημαντικές παραμέτρους που θέτει για να προχωρήσει το Εθνικό Κτηματολόγιο, το οποίο αποτελεί το συνολικό έργο υποδομής.

Αποκαλυπτική είναι κλαδική μελέτη της Εθνικής Τράπεζας. Αποκαλύπτει ότι το κίνητρο για την αντιμετώπιση ασαφειών στο καθεστώς ιδιοκτησίας και στις χρήσεις γης σχετίζεται με το στόχο επέκτασης των τουριστικών επενδύσεων.

Αναφέρει, μάλιστα, ότι οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στη διαχείριση γης μπορούν να αυξήσουν τα τουριστικά έσοδα κατά 8,1 δισ. ευρώ ετησίως (6,3 δισ. ευρώ σε επιπλέον τουριστικές εισπράξεις και 1,8 δισ. ευρώ σε επιπλέον τουριστικές επενδύσεις).

Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί τα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας, των λεγόμενων τουριστικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδας. Δεν αμφισβητεί τη στρατηγική της ΕΕ, όπως εκφράζεται και από τον ΣΕΒ, για την «πράσινη ανάπτυξη», τη δασική πολιτική της ΕΕ, προς όφελος του κεφαλαίου, που προωθείται σε συνθήκες εκδήλωσης οικονομικής κρίσης αλλά και ανάκαμψης.

Η «νέα πολιτική για τα δάση» που προβάλλει, αναγνωρίζει τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα.

Θεωρεί την απογραφή των δασικών εκτάσεων ως «ένα μεγάλο αναπτυξιακό εργαλείο», για να ξέρει ο επενδυτής τη δυνατότητα υλοποίησης της επένδυσής του, αποκαλύπτει ότι ο στόχος της κύρωσης των δασικών χαρτών είναι η διευκόλυνση των επενδύσεων των μονοπωλιακών ομίλων.

Η στάση της αστικής αντιπολίτευσης

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα επικρίνουν την κυβέρνηση ζητώντας αναστολή ή τροποποιήσεις, αμφισβητούν συνολικά τις αεροφωτογραφίες του 1945 και στηρίζουν τη νομιμοποίηση όλων των ιδιοκτησιών σε βάρος της κρατικής δασικής ιδιοκτησίας, λαϊκίζοντας ιδιαιτέρα υπέρ της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας και της ανάγκης αναγνώρισής της ως αγροτικής, αρκεί η αλλαγή από δασική σε γεωργική να έγινε πριν το 1975, ενώ γνωρίζουν ότι αυτό μπορεί να γίνει μονό με αλλαγή των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος, των «κατ' επιταγών του Συντάγματος» νόμων και της νομολογίας του ΣτΕ.

Η κριτική όλων των αστικών δυνάμεων δεν αμφισβητεί γενικά την αλλαγή χρήσης της δασικής γης προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας, γι' αυτό και δεν επικεντρώνει στην καταπάτησή της.

Η κριτική του ΚΚΕ

Στο ζήτημα της γης συγκρούονται και αντιπαρατίθενται οι γενικές πολιτικές και τα ταξικά συμφέροντα. Από τη σκοπιά της αστικής τάξης, η γη και η χρήση της είναι εμπόρευμα. Για το ΚΚΕ, από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, η γη και η χρήση της, τα δασικά οικοσυστήματα είναι κοινωνικά αγαθά, πρέπει να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία.

Η κριτική του ΚΚΕ έχει ως άξονά της το γεγονός ότι οι αλλαγές στη «χωρική πολιτική» στοχεύουν στη μεγαλύτερη κερδοφορία για τους ομίλους, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων. Πολιτική εναρμονισμένη με τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020» και των τομεακών πολιτικών της.

Είναι και σε αυτή τη βάση χαρακτηριστικός ο Ν. 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις» (αρ. 55), ο οποίος επιτρέπει την οικοδόμηση της κρατικής αλλά και ιδιωτικής δασικής γης για τουριστικούς και αθλητικούς σκοπούς, σε ποσοστό μέχρι το 20% του δάσους ή της δασικής έκτασης, για συνολική προς αξιοποίηση έκταση μεγαλύτερη των 3.000 στρεμμάτων (που προφανώς μπορεί να μεγαλώνει ή να μικραίνει ανάλογα με τις ανάγκες της επένδυσης).

Η ραγδαία είσοδος των ομίλων, μέσω της διεύρυνσης των επεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα, ακόμη κι αν τηρηθούν οι «περιβαλλοντικοί όροι», θα εξασφαλίσουν τεράστια κέρδη για το κεφάλαιο και μισή ζωή για τους όποιους εργαζόμενους, με επιδείνωση των όρων αμοιβής και εργασίας ώστε να διασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα της επένδυσης.

Τα «προβλήματα» που αναδεικνύονται από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, δεν είναι αστοχίες, αλλά οι στόχοι και τα αποτελέσματα της αστικής πολιτικής στη γη και τη χρήση της, όπως αυτοί εξυπηρετούν τα κάθε φορά επενδυτικά σχέδια των μονοπωλιακών ομίλων στον τομέα, αλλά και τις ανάγκες συμμαχιών της αστικής τάξης με μικρούς και μεσαίους καταπατητές.

Απ' αυτή τη σκοπιά, το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί αρνητικά (Βουλή κ.λπ.), στο πλαίσιο, στη διαδικασία, στο περιεχόμενο των δασικών χαρτών και του Εθνικού Κτηματολογίου γενικότερα, έχει αναδείξει και αποκαλύψει τις επιδιώξεις και τους στόχους της αστικής πολιτικής. Πρόσφατα καταθέσαμε Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή για τα προβλήματα που αναδεικνύονται από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, προτείνοντας μεταξύ άλλων:

  • Το κράτος να λάβει όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα και με αποκλειστική ευθύνη των υπηρεσιών του να αντιμετωπίσει τις αντιρρήσεις χωρίς καμιά επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα.
  • Να μην επιστραφεί καμιά επιδότηση από τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους.
  • Να μην αναγνωριστούν οι καταπατήσεις των καπιταλιστικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, μεγαλοξενοδόχων, μεγαλοκατασκευαστών και λοιπών επιχειρηματικών ομίλων.
  • Να μη χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική ως εργαλείο επιτάχυνσης των κερδοφόρων επενδυτικών σχεδίων των ομίλων.
  • Εξασφάλιση του αναγκαίου προσωπικού, μέσων, πόρων στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει το ζήτημα των δασικών χαρτών από τη σκοπιά της κοινωνικής ιδιοκτησίας των δασών, γενικότερα της γης και της ένταξής της στον κεντρικό σχεδιασμό για τη χρήση της προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας και όχι της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Απ' αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζει και τη χρήση της καλλιεργήσιμης γης από μικρούς ατομικούς γεωργικούς παραγωγούς και κτηνοτρόφους, με κίνητρα για τη συνεταιριστικοποίησή τους σε συνθήκες εργατικής εξουσίας και κοινωνικοποίησης της βιομηχανίας, της Ενέργειας, της ύδρευσης - άρδευσης, των μεταφορών, της συγκεντρωμένης αγροτικής παραγωγής, των Κατασκευών κ.λπ.

Η κοινωνική αξιοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη, στα δασικά οικοσυστήματα, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο και διαφορετική οργάνωση παραγωγής, που θα ικανοποιεί τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, με βάση ένα σύνολο κριτηρίων οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών, με κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας. Απαιτεί τελικά ανατροπή του χαρακτήρα της εξουσίας, κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, όπου τα δασικά οικοσυστήματα και η γη θα γίνουν κοινωνική, λαϊκή περιουσία, θα κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια.

Με αυτές τις κοινωνικές - οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις, οι δασικοί χάρτες, το δασικό κτηματολόγιο αποκτούν άλλο χαρακτήρα, γίνονται στοιχεία ενός πολυδιάστατου αποδεικτικού εθνικού κτηματολογίου ως εργαλείου σχεδιασμού και ανάπτυξης για την κάλυψη του συνόλου των διευρυνόμενων εργατικών - λαϊκών αναγκών, ως στοιχείο μιας φιλολαϊκής πολιτικής χρήσης γης.

Η πολιτική αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού - λαϊκού κινήματος για την αποτροπή της επέκτασης της δράσης των μονοπωλιακών ομίλων, την ανατροπή της κρατικής πολιτικής και των αντιλαϊκών νόμων που εμπορευματοποιούν περαιτέρω τη γη, τα δασικά οικοσυστήματα, σε σύγκρουση με τα αναπτυξιακά σχέδια της άρχουσας τάξης και όλα τα εργαλεία υλοποίησής τους, με στόχο την κοινωνικοποίηση της γης και του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, για την ολόπλευρη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.


Α. Ρ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ