Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα παραπάνω και πολλά παρόμοια επιχειρήματα επιστρατεύει η εργοδοσία στα Καζίνο Θεσσαλονίκης και Πάρνηθας, προσπαθώντας να δημιουργήσει ρήγματα στη συσπείρωση των εργαζομένων, που ενωμένοι συνεχίζουν να αντιπαλεύουν τα αντεργατικά της σχέδια. Η εργοδοσία ενοχλείται, επειδή οι εργαζόμενοι δίνουν με ταξικό προσανατολισμό τον αγώνα τους, αποτελώντας έτσι «κακό παράδειγμα» για τους συναδέλφους τους στον κλάδο, συνολικά για την εργατική τάξη. Αυτό που την τρομάζει ακόμα περισσότερο, είναι ο αγωνιστικός τους συντονισμός με τον οποίο η πάλη τους μπορεί να αποκτήσει νέα ορμή και αποτελεσματικότητα.

Η εργοδοσία ξέρει πολύ καλά ότι όσο δυναμώνουν οι φωνές που αποκαλύπτουν ότι μόνο υπερασπιζόμενοι και όχι παζαρεύοντας τα δικαιώματά τους οι εργαζόμενοι μπορούν να μετρούν νίκες, τόσο θα δυναμώνουν και τα εμπόδια που συναντούν τα σχέδιά της. Γι' αυτό και καταφεύγει στην αντι-ΚΚΕ επίθεση. Από την οποία προκύπτουν ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα για τους εργαζόμενους. Τόσο για την εξέλιξη του αγώνα που δίνουν, όσο και για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν μπροστά στις ευρωεκλογές. Καταδικάζοντας και γυρνώντας την πλάτη στα κόμματα και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που η εργοδοσία «αναγνωρίζει», ακριβώς επειδή εκπληρώνουν τις επιθυμίες της, δηλαδή την προστασία και αύξηση της κερδοφορίας της.

Ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει τις συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατο του 50χρονου εναερίτη Βαγγέλη Ρουχλιώτη πάνω στο μεροκάματο εξέδωσε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι στο σημείο όπου εργαζόταν ο συγκεκριμένος συνάδελφος, ενώ το δίκτυο έπρεπε να βρίσκεται «εκτός τάσης», εν τούτοις το ηλεκτρικό ρεύμα διαπερνούσε τα ηλεκτροφόρα καλώδια. Αυτή ήταν και η αιτία της ηλεκτροπληξίας. Μέχρι εδώ όλα καλά και σωστά. Το πράγμα όμως αρχίζει και «μυρίζει» από τη στιγμή που στην ίδια ανακοίνωση η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ καταπιάνεται και καταγγέλλει τις εργασιακές σχέσεις στην επιχείρηση, τα εξοντωτικά ωράρια, τις διπλοβάρδιες, την ελλιπή επάνδρωση συνεργείων και παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας. Ολα τα παραπάνω τα αποδίδει μάλιστα στη «διοικητική πρακτική, που εκπορεύεται από τις επιταγές του λιγότερου εργασιακού κόστους». Στο τέλος της ανακοίνωσης, η συνδικαλιστική πλειοψηφία θυμάται και τους εργολάβους που αλωνίζουν στη ΔΕΗ και ζητάει καρατομήσεις και παραιτήσεις για να τιμωρηθεί η «καταφανώς παραβατική και απάνθρωπη δράση της Διοίκησης»...

Με αφορμή ένα πραγματικά εξοργιστικό γεγονός, το θάνατο ενός ακόμα εργάτη, η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ξεδιπλώνει το σύνολο της άσφαιρης τακτικής της. Μιλάει για κακούς διευθυντές και δε λέει κουβέντα για τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της απελευθέρωσης, την οποία υπηρετούν διαχρονικά - ανεξάρτητα από επιμέρους και δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις - τόσο η κυβέρνηση και οι διορισμένοι διευθυντάδες στη ΔΕΗ και τις άλλες πρώην ΔΕΚΟ, όσο και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, όπως αυτή της ΓΕΝΟΠ. Βασικός πυλώνας της ανταγωνιστικότητας και της απελευθέρωσης είναι η μείωση του «εργατικού κόστους», που καταγγέλλει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Από κει ξεκινάνε οι ελλείψεις, η εντατικοποίηση, συνέπεια των οποίων είναι και οι θάνατοι εργαζομένων. Οσο για τις συνθήκες δουλειάς, σωστά η πλειοψηφία αναφέρεται στους εργολάβους. Κρύβει όμως το γεγονός ότι τους εργαζόμενους σ' αυτά τα συνεργεία, ούτε στα σωματεία - μέλη της τους εγγράφει, ούτε δέχεται στη δύναμή της κλαδικά σωματεία που έχουν εγγράψει και συμβασιούχους, όπως έγινε με το Συνδικάτο Ηλεκτροενέργειας της Δυτικής Μακεδονίας. Κενή περιεχομένου επομένως η καταγγελία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, αφού η πλειοψηφία της (ανήκει στην ΠΑΣΚΕ) αποτελεί μέρος του προβλήματος που θα μεγαλώνει όσο οι εργαζόμενοι δε βάζουν φρένο με τον ταξικό τους αγώνα στην πολιτική της απελευθέρωσης, την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν συναποφασίσει στο πλαίσιο της ΕΕ.

Προφανώς δεν άρεσε στην «Αυγή» και στον Θ. Καρτερό η εμφάνιση υποψήφιας ευρωβουλευτού του ΚΚΕ σε τηλεοπτική εκπομπή, στο πάνελ της οποίας συμμετείχε και εκπρόσωπος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αναμενόμενο. Την βρήκε, γράφει χτες, πολύ επιθετική παρά τη «διαλλακτική ηρεμία του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ». Την οποία ηρεμία ο Θ. Καρτερός δε διαθέτει και ξεσπά στο άρθρο του, γράφοντας διάφορα «ευγενικά» και ενδεικτικά της «έξοχης» ανανεωτικής σκέψης περί «γεροντικού τρόπου» σκέψης, για «μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα», για «σκιές απολυταρχισμού στη σκέψη τους», για «φανατική εμμονή σε ανοησίες». Εχασε προφανώς την ψυχραιμία του ο άνθρωπος, γιατί τα όσα επισήμανε η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΚΚΕ στην εν λόγω εκπομπή, και αυτά για το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και σωστά ήταν και πολλάκις αποδεδειγμένα από την ίδια τη ζωή. Εχασε την ψυχραιμία του, όπως κάθε ένας που αποκαλύπτεται, και έτσι προσέφυγε σε λαθροχειρίες. Για την ουσία της κριτικής και τις αντιπαράθεσης δε λέει κουβέντα. Και πώς άλλωστε να πει; Το γεγονός ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την ΕΕ του κεφαλαίου, έχει την ίδια ευθύνη με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στην ψήφιση της Συνθήκης Μάαστριχτ και ας ψάχνουν τώρα για άλλοθι με ουτοπίες περί αντινεοφιλελεύθερου Μάαστριχτ, περί αλλαγής των θεσμών της, που θα την κάνουν φιλολαϊκή - κοροϊδία δηλαδή - τους κάνει να το ρίχνουν στο «σαβουάρ-βιβρ». Ειδικά η «Αυγή» και ο Θ. Καρτερός είναι όλο ευγένειες απέναντι στο ΚΚΕ! Πολιτισμένοι. Τόσο που, ελλείψει επιχειρημάτων, προβοκάρουν ταυτίζοντας το ΚΚΕ με το ΛΑ.Ο.Σ! Τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ δεν καταδικάζουν γενικά και αόριστα όποιον «δεν απαντά σε όλα τα ερωτήματα με τον ίδιο τρόπο, κάνοντας πολλούς να τρομάζουν». Καταδικάζουν όμως όσους απαντούν σε όλα τα ερωτήματα με τρόπο που κάνει το λαό να τρομάζει, ώστε να τον κρατούν δέσμιο και υποταγμένο στους «ευρωμονόδρομους». Τώρα αν αυτό βγάζει από τα ρούχα τους, τύπους σαν τον αρθρογράφο της «Αυγής» πάει να πει πως γίνεται καλή δουλειά στην αποκάλυψη του ρόλου τους...

Ο λαός έχει να κερδίσει αν αυτή η ΕΕ και αυτές οι πολιτικές δυνάμεις βγουν χαμένες απ' τις ευρωεκλογές. Και το κέρδος θα είναι μεγαλύτερο αν βγει ενισχυμένο απ' την κάλπη το ΚΚΕ.

Δεν μπορούσαμε μέχρι τώρα να δούμε τις καλές πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, γιατί, απλούστατα, τόσον καιρό δημιουργεί ...υποδομές.

Και τα καλά των υποδομών δεν τα αντιλαμβάνεσαι αμέσως. Θέλει χρόνο για να αποδώσει το ουσιαστικό αυτό έργο...

Αλλά, όπου να 'ναι, έρχονται οι απολαβές. Είναι θέμα χρόνου να ευοδωθεί η προσπάθεια και να δρέψουμε τους καρπούς των κόπων και των μακροπρόθεσμων προσπαθειών της κυβέρνησης

Ελα, όμως, που από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ κάποιοι και απολαβές είχαν, και προνόμια, και κέρδη. Κι αυτοί δεν ήταν, φυσικά, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι και οι συνταξιούχοι...

Φαίνεται, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι πολυεθνικές δεν έχουν υπομονή. Αυτό είναι ...λαϊκό χαρακτηριστικό, κατά τη Νέα Δημοκρατία.

Εμείς, απλά, να τους πληροφορήσουμε ότι αυτό το ...γνώρισμα έχει χαθεί εδώ και καιρό από τον ελληνικό λαό. Δεν τρώει τόσο κουτόχορτο όσο νομίζουν.

«ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ», μας λέει το ΠΑΣΟΚ. Αμα το ψηφίσουμε - δηλώνει - θα αλλάξει και η Ευρώπη και η κυβέρνηση (στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές)...

Εμείς πάλι δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, περιμένει ...να ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ για να αλλάξει.

Με δεδομένο, μάλιστα, ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις συνδιαμορφώνουν και υιοθετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, προφανώς ούτε η κυβερνητική πολιτική θα αλλάξει.

Ασχέτως τού τι χρώμα θα έχουν οι κυβερνώντες. Εχουμε δει, άλλωστε, και «μπλε» και «πράσινους» ευρωμονόδρομους.

Αντε να δούμε ποιο θα είναι το επόμενο διαφημιστικό κόλπο, που θα σκεφθούν για να πουλήσουν το προϊόν τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το υπουργείο Απασχόλησης και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ διεκδικούν ο καθένας για τον εαυτό ότι εξασφάλισαν σπίτι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, την εργάτρια, συνδικαλίστρια που δέχθηκε τη δολοφονική επίθεση τα περασμένα Χριστούγεννα. Το υπουργείο Απασχόλησης ανακοίνωσε ότι εγκρίθηκε από τον ΟΕΚ η χορήγηση κατοικίας για τις ανάγκες της οικογένειας, ύστερα από «απαραίτητες ενέργειες» του υπουργείου. Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τη δική της ανακοίνωση, ισχυρίζεται ότι η κατ' εξαίρεση έγκριση του Οργανισμού για τη χορήγηση κατοικίας δεν οφείλεται στις ενέργειες του υπουργείου αλλά στο δικό της «αίτημα και απαίτηση».

Αποτελεί τουλάχιστον χυδαιότητα το να προσπαθούν αμφότεροι να επιδείξουν «κοινωνική ευαισθησία» και να αυτοδιαφημίζονται τάχα ως φιλεργατικοί, εκμεταλλευόμενοι το όνομα μιας εργάτριας που έχει βιώσει μια από τις πιο ακραίες μορφές της εργοδοτικής ασυδοσίας. Και αυτό ακριβώς κάνουν τόσο η κυβέρνηση όσο και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Δε ντρέπονται να λένε ότι «μεσολάβησαν» στον ΟΕΚ για να βρει σπίτι ένας εργαζόμενος, τη στιγμή που όλοι οι εργάτες θα έπρεπε να μπορούν να είχαν κατοικία με ευθύνη του κράτους. Αλλά ο ΟΕΚ - που χρηματοδοτείται από τους ίδιους τους εργάτες - αντί να εξασφαλίσει στέγη στους εργάτες, εξασφαλίζει πελάτες στις τράπεζες.

Δε ντρέπονται να λένε ότι νοιάζονται για τους εργαζόμενους τη στιγμή που στηρίζουν κάθε αντεργατικό σχεδιασμό των «κοινωνικών εταίρων», όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που τόσα χρόνια στην πράξη στήριξε τις πολιτικές για το δουλεμπόριο εργαζομένων από εταιρείες «ενοικίασης», που δίνει κάλυψη στον αποκλεισμό των συμβασιούχων από την εγγραφή τους στα σωματεία, που συναινεί στις ευέλικτες μορφές εργασίας. «Ψιλά γράμματα» θα σκεφτεί κανείς για την κυβέρνηση και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που δε διστάζουν να εκμεταλλευτούν την Κωνσταντίνα Κούνεβα πολιτικά, όπως άλλωστε προσπάθησαν να κάνουν πρόσφατα και άλλα κόμματα, διαρρέοντας την πρόθεσή τους να ψηφοθηρίσουν εντάσσοντας τη χτυπημένη εργάτρια στα ευρωψηφοδέλτιά τους.

«Eίμαστε αποφασισμένοι ως υπουργείο Παιδείας να στηρίξουμε το θεσμό των Ειδικών Σχολείων ως σχολείων Ειδικής Αγωγής και κυρίως να δώσουμε τη δυνατότητα σε όλους να συνειδητοποιήσουν ότι τα παιδιά που χρειάζονται αυτά τα σχολεία είναι τα δικά μας παιδιά, είναι παιδιά που έχουν ακριβώς τις ίδιες ανάγκες».

Δεν έχει τέλος η κυβερνητική υποκρισία. Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον υπουργό Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλο, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Ειδικό Σχολείο Κωφών και Βαρηκόων της Αργυρούπολης. Τη στιγμή που στα Ειδικά Σχολεία δεν υπάρχει κρατική μέριμνα ούτε για τα αυτονόητα, όπως μεταφορικά μέσα για να πηγαίνουν οι μαθητές σε αυτά. Τη στιγμή που η μέχρι τώρα εφαρμοζόμενη πολιτική μετατρέπει και την Ειδική Αγωγή σε πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, εντείνοντας διαρκώς τους ταξικούς φραγμούς για χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Και μια και η κυβέρνηση - διά στόματος υπουργού - μιλάει για ίσες «ευκαιρίες» (τα δικαιώματα τείνουν να απαγορευτούν ακόμη και ως λέξη), υπενθυμίζουμε: Από τα 200.000 παιδιά με αναπηρίες που βρίσκονται σε ηλικία εκπαίδευσης, μόνο τα 15.500 φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία και Τάξεις. Από αυτά μόνο 13.500 παιδιά της ηλικίας του δημοτικού σχολείου παρακολουθούν κάποια μορφή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Περίπου το 1,5% στο σύνολό τους παρακολουθεί γενική ή επαγγελματική ειδική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα: Από τους 2.000 τυφλούς και 4.000-5.000 ημιβλέποντες, σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών, μόνο 150 παρακολουθούν οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης. Από τα 5.000 αυτιστικά παιδιά μόνο τα 120 φοιτούν σε σχολείο. Στο χώρο των κωφών, ο μαθητικός πληθυσμός έχει υποδιπλασιαστεί από 550 μαθητές που ήταν πριν 20 χρόνια στους 250-300.

Πρώτα και κύρια οι οικογένειες των ΑμΕΑ, που όλο το προηγούμενο διάστημα βρίσκονταν σε κινητοποιήσεις, πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Στις 7 Ιούνη δεν πρέπει να τους χαριστούν, οφείλουν να ψηφίσουν με κριτήριο τη ζωή τους.

Ολα αυτά δεν ήρθαν από το πουθενά ούτε αποτελούν έμπνευση φωτεινών εγκεφάλων της κυβέρνησης. Συνιστούν κατευθυντήριες αποφάσεις της ΕΕ, που πρωτοδιατυπώθηκαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ για την απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις. Περιέχονται στη Στρατηγική της Λισαβόνας, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων. Είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής για τις υποδομές και τα δίκτυα των μεταφορών. Είναι, με δυο λόγια, η πεμπτουσία των αναδιαρθρώσεων των τελευταίων χρόνων. Να, λοιπόν, η ευθύνη της ΕΕ και στην περίπτωση του ΟΣΕ.

Η ευθύνη της ΝΔ για το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, που τώρα ανακοινώθηκε, είναι δεδομένη. Εχοντας ...όραμα την «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών μέχρι το 2011, επιταχύνει τα βήματα, σαρώνει εργατικές κατακτήσεις, παραδίδει ακόμα μια στρατηγικής σημασίας υποδομή στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο. Τεράστιες ευθύνες για την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ έχει, όμως, και το ΠΑΣΟΚ, αφού το έργο της ιδιωτικοποίησης ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '90, επί των ημερών του. Τότε εκπονήθηκε πενταετές «επιχειρηματικό» σχέδιο ανασυγκρότησης, ανάλογο με το σημερινό της ΝΔ. Επί ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε η «ΕΡΓΟΣΕ», που θα μπορούσε να διοικείται από ιδιώτες και να ανήκει (μέχρι 49%) επίσης σε ιδιώτες. Επί ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε η «ΓΑΙΑΟΣΕ», με σκοπό την ...«αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας του Οργανισμού.