Σάββατο 21 Απρίλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Ου υπουργού πλειν ες Θεσσαλίαν»...

Για τρίτη φορά αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για χτες επίσκεψη του υπουργού Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτη, στην Καρδίτσα. Δύσκολο «πλειν ες Θεσσαλίαν» για τους σημερινούς κυβερνώντες γενικώς, αλλά ιδιαιτέρως για την ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας ακόμη δυσκολότερο. Διότι, πέστε ότι το «τολμήσει» ο Γ. Ανωμερίτης και πάει στην Καρδίτσα, αψηφώντας την «υποδοχή» που μπορεί να του επιφυλαχτεί. Τι θα πει στους αγρότες της περιοχής; Πώς θα δικαιολογήσει την κυβέρνηση που δεν εφαρμόζει πολιτική ορθολογικής διαχείρισης του νερού, δεν κατασκευάζει τα μεγάλα έργα - Αχελώος, Σμόκοβος κ.ά. - με αποτέλεσμα ο θεσσαλικός κάμπος να διψά, η αγροτική παραγωγή να καταστρέφεται, το αγροτικό εισόδημα να συρρικνώνεται; Πώς θα κοιτάξει στα μάτια τον Καρδιτσιώτη, στον οποίο ο ίδιος προεκλογικά έταζε «λαγούς με πετραχήλια» και καμιά υπόσχεσή του δεν κράτησε;

Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού...

Η είδηση είναι από το χτεσινό (20.04) φύλλο της τουρκικής εφημερίδας «Zaman»: Οι κάτοικοι 11 χωριών έβγαλαν τις περιουσίες τους στο σφυρί για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους στο δημόσιο, που αυξήθηκαν υπέρογκα μετά την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, τον περασμένο Φλεβάρη. Σπίτια, χωράφια, τίτλοι ιδιοκτησίας πωλούνται έναντι της... πολύ συμφέρουσας τιμής του 1,25 εκατ. δολαρίων. Η απόφαση ελήφθη σε συνάντηση των κατοίκων στην πόλη Τσαλί της Σεβάστειας. Ο εκπρόσωπος των χωρικών έκανε μια δήλωση που δίνει το μέτρο της απελπισίας τους: «Πριν το κράτος κατασχέσει τις περιουσίες μας, πουλάμε τα χωριά μας. Ολα είναι για πούλημα, εκτός από την τιμή μας». Το Γαλλικό Πρακτορείο σημειώνει πως οι κάτοικοι ζητούν από την κυβέρνηση είτε να μειώσει τα επιτόκια δανεισμού (που αυξάνονται με ρυθμό 500% ετησίως), είτε να παραγράψει ένα μέρος - τουλάχιστον - των χρεών. Κάτι όμως δύσκολο σε μια χώρα, όπου οι κυβερνώντες, όσο κι αν έχουν «δημοκρατικό» επίχρισμα, ακολουθούν όλο και περισσότερο λογικές χούντας - αδιάψευστη απόδειξη η συμπεριφορά τους στο θέμα των πολιτικών κρατουμένων - και θεωρούν τις νεοφιλελεύθερες συνταγές ιερές και απαραβίαστες.

Ολα για τους βιομήχανους

Τρίβουν τα χέρια τους από χαρά οι βιομήχανοι, με την κατάργηση του ΠΔ 84/84, αφού διαπιστώνουν ότι η μία μετά την άλλη οι απαιτήσεις τους ικανοποιούνται από την κυβέρνηση. Τώρα, με την επικείμενη κατάργηση του 84/84, όχι μόνο θα μπορούν να γιγαντώνουν και να δημιουργούν νέες ρυπογόνες επιχειρήσεις στη νεφόπληκτη Αττική, αλλά θα επιδοτούνται κι από πάνω με σημαντικά ποσά, που θα προέρχονται από κοινοτικά κονδύλια, αλλά και απευθείας από το δημόσιο. Δηλαδή, ο ελληνικός λαός, θα πληρώνει για να πνίγεται στο νέφος και σε κάθε είδους ρύπανση. Ετσι, μετά από 17 χρόνια εφαρμογής του ΠΔ 84/84, που ομολογουμένως έβαλε ένα φραγμό στην περαιτέρω επιβάρυνση του περιβάλλοντος και βοηθούσε κάπως στην περιφερειακή ανάπτυξη, οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ έρχονται να μας πουν ότι η ατμόσφαιρα δε ρυπαίνεται από τις βιομηχανίες, αλλά από τα αυτοκίνητα. Γι' αυτό, λοιπόν, στο εξής δε θέτουν κανένα όριο στις εκπομπές ρύπων από τις βιομηχανίες. Μάλιστα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, ανέφερε ότι από το 1980 έως το 1995, η κατανάλωση καυσίμων στις βιομηχανίες της Αττικής μειώθηκε κατά 44%, ενώ η συνολική κατανάλωση καυσίμων αυξήθηκε κατά 44%! Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας φταίνε οι ιδιοκτήτες ΙΧ και όχι οι βιομηχανίες, οι οποίες, από όσα καταλαβαίνουμε από τον ΥΠΕΧΩΔΕ, μοχθούν για την προστασία του περιβάλλοντος. Ετσι όπως το πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι οι βιομηχανίες καίνε... νερό.

Ωρα της δράσης!

Ενα πράγμα είναι σαφέστατο. Οι εργαζόμενοι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους στην εκκωφαντική κυβερνητική προπαγάνδα. Να γυρίσουν τις πλάτες τους στα ακριβοπληρωμένα φερέφωνά της. Δεν πρέπει να τους αφήσουν να σπείρουν την παραμικρή σύγχυση και αμφιβολία σχετικά με το χαρακτήρα, τους στόχους και τις συνέπειες της αντιασφαλιστικής επιχείρησης που έβαλε μπροστά. Ολες οι δυνάμεις είναι απαραίτητες, ώστε να μπουν στη δράση όλοι οι εργαζόμενοι, γιατί όλους τους πλήττουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Είναι η ώρα της δράσης των ίδιων των εργαζομένων και δεν υπάρχει η πολυτέλεια για «συζήτηση» στη βάση πόσο ακριβά θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβερνητική προπαγάνδα θα επιχειρήσει να κάνει το μαύρο - άσπρο, ότι θα επιστρατεύσει όσα εκβιαστικά διλήμματα μπορεί, ότι δε θα διστάσει να προσφύγει στην ωμή βία, κ.ο.κ. Κυρίαρχος στόχος είναι η διάσπαση των εργαζομένων, που είναι όρος «εκ των ων ουκ άνευ» για να περάσουν τα μέτρα. Ο Κ. Σημίτης με τις χτεσινές δηλώσεις του έδωσε το μέτρο της εξαπάτησης και των τερατωδών ψεμάτων. Πιστεύει, άραγε, κανείς ότι με τα κυβερνητικά μέτρα «απορρίπτεται η ιδιωτικοποίηση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης», όπως ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα ο πρωθυπουργός;. Μπορεί κανείς να δώσει «βάση» στην εξόφθαλμα ψευδή διαβεβαίωση ότι «διασφαλίζεται ο τριμερής χαρακτήρας και η χρηματοδότηση του δημοσίου» ή ότι «δεν αυξάνονται τα γενικά όρια ηλικίας»(!); Ολα αυτά είναι εκσυγχρονιστικά φούμαρα που στοχεύουν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους και να τους πειθαναγκάσουν να αποδεχτούν τα πρωτοφανούς αντεργατικής σκληρότητας κυβερνητικά μέτρα. Ακριβώς επειδή είναι αντιληπτός από τους πάντες ο βαθύς αντεργατικός χαρακτήρας αυτών των μέτρων, ο Κ. Σημίτης δε δίστασε να ισχυριστεί ότι «η μεταρρύθμιση στηρίζεται στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης των γενεών και την ασφάλεια και τη βεβαιότητα που πρέπει να έχει ο πολίτης για το παρόν και το μέλλον του»!

Από την άλλη ο Κ. Σημίτης επιχείρησε να θέσει ψεύτικα και συνάμα αστεία διλήμματα, όπως: «Χρειάζονται παρεμβάσεις και αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας; Εμείς λέμε ναι». Και ακόμα: «Στο ερώτημα, αν οι αλλαγές αυτές είναι αναγκαίες να γίνουν τώρα, εμείς λέμε ναι». Ασφαλώς και πρέπει να γίνουν αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση, αλλά ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Για παράδειγμα, τα όρια συνταξιοδότησης να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άντρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Βάση υπολογισμού της σύνταξης να αποτελεί ο μέσος όρος όλων των αποδοχών της τελευταίας τριετίας. Το κατώτατο όριο συντάξεων να κατοχυρώνεται με 4.050 ένσημα και να καθορίζεται στο 80% του βασικού μισθού ή στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Να επιστρέψουν τα κλεμμένα στα ασφαλιστικά ταμεία, να καταργηθούν οι εισφοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, να παταχτεί η εισφοροδιαφυγή, κ.ο.κ. Ποια σχέση έχουν αυτές οι φιλολαϊκές προτάσεις με αυτές της κυβέρνησης;

Το σύστημα θα κινητοποιήσει τους πάντες και τα πάντα για να επιβάλει τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Ομως, τίποτα δεν είναι όπως παλιά και τίποτα δεν προεξοφλεί ότι θα τους περάσει. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στους συνοδοιπόρους της και δεν τρέφουν καμία αυταπάτη για το πού το πάνε. Γι' αυτό θα στηριχτούν πρώτα απ' όλα στις δικές τους δυνάμεις, σε όλους όσοι αγωνίζονται και συνεχίζουν με συνέπεια να αντιστέκονται. Εχει έρθει η δική τους ώρα.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Φερέφωνα υποταγής

Γρηγοριάδης Κώστας

Η βοήθεια μερίδας του Τύπου, και μάλιστα του προσκείμενου στη ΝΔ, στην κυβέρνηση, όσον αφορά την προσπάθειά της να επιβάλει τα αντιασφαλιστικά μέτρα, είναι φανερή. Καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την υποταγή και ούτε λίγο ούτε πολύ εμφανίζουν περίπου ως δεδομένο και σχεδόν ψηφισμένο το νέο ασφαλιστικό σύστημα. Για του λόγου το αληθές, ιδού ορισμένοι από τους χτεσινούς τίτλους. «Ελεύθερος Τύπος»: «Πότε και τι σύνταξη θα πάρετε». «Αδέσμευτος Τύπος» (Ρίζου): «Ο νέος χάρτης των συντάξεων». «Η Χώρα»: «Αυτά είναι τα 200 ταμεία που γίνονται οκτώ». Βέβαια δεν υστερεί και το «Βήμα» και με τίτλο «25 ερωτήσεις - απαντήσεις για τις συντάξεις» και υπέρτιτλο «Τι σημαίνουν και πού οδηγούν οι υποχωρήσεις(!) της κυβέρνησης» θέλει να καλλιεργήσει αυταπάτες, σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης. Σε ανάλογο μήκος κύματος η «Καθημερινή», που διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση επέλεξε «την πλέον απαλή εκδοχή αντιμετώπισης του ασφαλιστικού προβλήματος»! Ομως οι εργαζόμενοι βγάζουν τα συμπεράσματά τους.

Λίγα και ψίχουλα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΑ ΒΡΗΚΑΝΕ προσωρινά, απ' ό,τι λένε, Σημίτης και Τσοχατζόπουλος, μετά τη συνάντηση που είχαν χτες και δεν είναι βέβαια να απορεί κανείς. Γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν είναι ώρα τώρα να φιλονικούν μεταξύ τους. Υπάρχει ο κοινός «εχθρός» που ενώνει: Οι ασφαλισμένοι!

Αλλωστε, ενδεικτική ήταν και η δήλωση του «σοσιαλιστή» Ακη, ότι οι κυβερνητικές ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό θα προσφέρουν «υψηλής ποιότητας ασφάλιση»! «Ουκ εν τω πολλώ το ευ», δηλαδή; Γι' αυτό μειώνουν τις συντάξεις, για να τις κάνουν ποιοτικές;..

Οσο για τη διαβόητη «άνεση χρόνου» στο «διάλογο» για το ασφαλιστικό, που υποσχέθηκε ο Ρέππας, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν καίγεται κιόλας να το ψηφίσει το νομοσχέδιο σε δυο εβδομάδες! Είναι, βλέπετε, τέτοια η φύση του θέματος, που μπορούν να τα κάνουν όλα με την ησυχία τους το καλοκαίρι...

ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ - ούτε πολύ, 6.000 αστυνομικούς επιστράτευσαν οι αρχές του Κεμπέκ, προκειμένου να προστατέψουν από τους διαδηλωτές τους ηγέτες των 34 χωρών της αμερικανικής ηπείρου, που συνεδριάζουν για το Παγκόσμιο Εμπόριο!

Είναι ίσως και λίγο συμβολικό, αφού σε όλο τον κόσμο, έτσι και μόνο έτσι, υπό την απειλή κατασταλτικών μηχανισμών, προωθείται η περίφημη «παγκοσμιοποίηση», στο όνομα της οποίας πίνουν νερό και οι εδώ κυβερνώντες.

Πάντως, εδώ στην Ελλάδα, μόνο για την επίσκεψη του πάπα θα κινητοποιηθούν 4.000 αστυνομικοί. Συλλογιστείτε τις αναλογίες και θα καταλάβετε πού έχουμε φτάσει. Είμαστε ένα από τα πλέον αστυνομοκρατούμενα κράτη.

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ ΟΣΟ πότε ο Αριέλ Σαρόν στη Μέση Ανατολή, ούτε καν κοινή δήλωση με τον Αραφάτ κατά της βίας δε δέχεται να κάνει και, βέβαια, η πολεμική μηχανή του Ισραήλ είναι πανέτοιμη για νέες επιθέσεις.

Τι θα έλεγε η Ευρωπαϊκή Ενωση να εξετάσει το θέμα μιας επέμβασης εναντίον του Ισραήλ για την πρακτική που ακολουθεί; Αλλά όχι, αυτοί δεν είναι «εγκληματίες πολέμου», όπως, π.χ., οι Σέρβοι, έτσι δεν είναι;


Γρηγοριάδης Κώστας

Εργαζόμενοι στ' αζήτητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν έχει περάσει καν ούτε ένας χρόνος από τη στιγμή που οι ευρωπαϊκές εταιρίες νέας τεχνολογίας, έκαναν ουρά έξω από τα γραφεία του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, προκειμένου να εισαχθούν. Ο φρενήρης ρυθμός ανάπτυξης του δείκτη νέας τεχνολογίας Nasdaq, υποσχόταν ότι η «μεγάλη ευκαιρία» ήταν πίσω από τη βαριά πόρτα της Γουόλ Στριτ. Εξι μήνες μετά άρχισαν τα κακά μαντάτα... Οι ελπίδες όμως παρέμεναν κραταιές για μία ανάκαμψη, μέχρι τη στιγμή που ο Nasdaq, έχοντας χάσει τουλάχιστον το 60% της αξίας του, άρχισε να... πιάνει πάτο. Ουδείς, βέβαια, ήθελε να ομολογήσει ότι η παγκόσμια οικονομία εισερχόταν στη δίνη της ύφεσης, αλλά τα κέρδη άρχισαν να μειώνονται.

Το επόμενο στάδιο ήταν η εφαρμογή μιας «αμυντικής πολιτικής θωράκισης», δηλαδή αναδιάρθρωσης, προκειμένου να διασφαλιστούν τα κέρδη. Με άλλα λόγια απολύσεις! Κατά χιλιάδες περικόπτονται οι θέσεις εργασίας, κυρίως στις τηλεπικοινωνιακές εταιρίες και παραγωγής ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά και αυτές που δρουν μόνο στο χώρο το Διαδικτύου. Δώδεκα χιλιάδες εργαζόμενοι στην «Ερικσον» πετάχτηκαν στο δρόμο, μόλις την Παρασκευή, ενώ συνολικά τη βδομάδα που πέρασε άλλες τρεις εταιρίες -οι αμερικανικές «Κόντακ» και «Σίσκο Σίστεμς», και η ολλανδική «Φίλιπς» ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν στην άμεση απόλυση περί των 20.000 εργαζομένων. Οι αριθμοί το τελευταίο τρίμηνο είναι ιλιγγιώδεις και η τάση αυξητική, τόσο, που ίσως θα πρέπει μαζί με το δελτίο καιρού να υπάρχει και καθημερινό δελτίο απολύσεων... Μέχρι να πεταχτούν όλοι οι... περιττοί στ' αζήτητα για να ανορθωθεί και πάλι η «οικονομία». Οταν και όποτε...

Εως πότε θα «καταδικάζουν»;

Αλλη μια καταδικαστική ανακοίνωση για την προ ημερών βομβιστική επίθεση στην Πρίστινα εξέδωσε χτες το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Για πολλοστή φορά, οι 15 του Συμβουλίου έστειλαν στο πυρ το εξώτερον τους «δειλούς τρομοκράτες» που έστησαν το νέο σκηνικό αίματος στην κοσσοβάρικη πρωτεύουσα και για χιλιοστή φορά κάλεσαν τους ηγέτες των Κοσσοβάρων Αλβανών να καταδικάσουν «τέτοιες ανόητες ενέργειες»(!), που ας σημειωθεί προκάλεσαν το θάνατο ενός Σέρβου...

Μήπως γι' αυτό ακόμη και οι καταδικαστικές ανακοινώσεις έχουν χάσει πλέον το νόημά τους;

Παιδιά - σκλάβοι

Υποτίθεται, πως η παιδική εκμετάλλευση έχει καταργηθεί από χρόνια. Αυτό προβλέπουν μια σειρά αποφάσεις του ΟΗΕ, όπως και η συμφωνία που υιοθέτησε ομόφωνα η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, τον Ιούνη του 1999 και υπογράφτηκε από 174 χώρες. Η διεθνής αυτή συμφωνία, που δεν επιτρέπει τη συμμετοχή παιδιών σε καταναγκαστικές εργασίες, σε κάθε είδους λαθρεμπόρια, στην πορνεία και σε βιομηχανίες που χρησιμοποιούν επικίνδυνα μηχανήματα και υλικά, χαιρετίστηκε τότε ως «γιγάντιο βήμα» κατά της παιδικής εργασίας. Ο καπιταλισμός, όμως, οι... αξίες και οι νόμοι του, το άγριο κυνήγι του κέρδους κι ο απάνθρωπος ανταγωνισμός, δεν ξέρουν από συμφωνίες και υπογραφές. Δεν υπολογίζουν τίποτε. Και μπορεί, να μοιάζει μακρινή η - έτσι κι αλλιώς αμφιλεγόμενη - εικόνα του σαπιοκάραβου με τα παιδιά - σκλάβους, αλλά η πραγματικότητα είναι εδώ, δίπλα μας. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, μόνο στην αφρικανική ήπειρο πωλούνται ετησίως περισσότερα από διακόσιες χιλιάδες παιδιά. Χιλιάδες είναι τα παιδιά των φαναριών στη χώρα μας. Εκατοντάδες εκατομμύρια είναι τα παιδιά σ' όλο τον κόσμο, που η ανείπωτη φτώχεια και οι στερήσεις τα κάνουν εύκολα θύματα του οποιουδήποτε δουλέμπορα και απάνθρωπου εκμεταλλευτή. Κι απ' αυτά, διακόσια πενήντα εκατομμύρια (250.000.000) εργάζονται, συχνά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

Οι επιχειρήσεις - «θαύματα»

Ο ρόλος της Εκκλησίας στον αποπροσανατολισμό του λαού είναι εξ ορισμού δοσμένος. Τελευταία εκφράζεται, εκτός των άλλων και με τα «θαύματα» που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, ανά τις εκκλησιαστικές ενορίες της Ελλάδας και παίρνουν απίστευτη δημοσιότητα. Οσοι νομίζουν ότι υπάρχει μόνον η εικόνα της Παναγίας, που «ματώνει» και «δακρύζει» κάνουν μεγάλο λάθος. Μια άλλη καλοστημένη κομπίνα είναι αυτή του... χρυσοφόρου Αγίου Ραφαήλ, της Θερμής Λέσβου, όπου η εκμετάλλευση της θρησκευτικής πίστης κάνει και πάλι θραύση. Η τελευταία επιχείρηση έχει στηθεί από τα τέλη της δεκαετίας του '50, από αετονύχηδες που «βάφτισαν» τα λείψανα που βρέθηκαν σε ανασκαφή - που προσδιορίζεται στην ύστερη βυζαντινή περίοδο - σε οστά του αγίου Ραφαήλ. Από τότε ξεκινάει και το στήσιμο της επιχείρησης που μέχρι σήμερα αποφέρει τεράστια κέρδη. Αυτά είναι τα «σύγχρονα θαύματα» που εκμεταλλεύονται, βέβαια, τη θρησκευτική πίστη και αφέλεια των «πιστών», αλλά και στηρίζονται - με τον ένα ή άλλο τρόπο - τόσο από την επίσημη πολιτεία, όσο και, ιδιαίτερα, από την ηγεσία της Εκκλησίας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αναγκαία διδάγματα

Είκοσι μία Απριλίου 1967. Μια αποφράδα μέρα, που στη χώρα επιβλήθηκε το αμερικανοκίνητο χουντικό πραξικόπημα. Απειρα τα δεινά του ελληνικού λαού αυτά τα 7 χρόνια που κράτησε η χουντοφασιστική επιβολή. Δολοφονίες και απίστευτοι βασανισμοί χιλιάδων δημοκρατικών πολιτών, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πολύχρονες φυλακίσεις και ταλαιπωρίες. Η επίθεση στα κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα και το βιοτικό επίπεδο του λαού αφόρητη. Και το μεγαλύτερο έγκλημα η παράδοση της μισής Κύπρου στον Αττίλα, σύμφωνα με τα σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Ο στόχος ήταν να υπηρετηθούν τα άνομα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας και των μονοπωλίων, που απειλούνταν από τον «εχθρό» ελληνικό λαό που διεκδικούσε δικαιώματα.

Υποκινητής, οργανωτής και στήριγμα της Χούντας ήταν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί εταίροι, που στα πλαίσια των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων προωθούσαν τη διαίρεση της Κύπρου και τη διχοτόμηση του Αιγαίου. Που επιδίωκαν να κρατήσουν σφιχτά δεμένη στο άρμα του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, σαν βάση και προγεφύρωμα ενάντια στις τότε σοσιαλιστικές χώρες, τη χώρα. Αυτά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού έπρεπε να υπηρετηθούν, τότε, σε βάρος της χώρας και του ελληνικού λαού, με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας.

Ομως η φασιστική χούντα δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, ούτε οι επίορκοι ανακαλύφθηκαν σε μια νύχτα. Υπήρχαν και δρούσαν, υποθάλπονταν και προωθούνταν σε ανώτερες θέσεις, στη βάση του έξαλλου αντικομμουνισμού, που ήταν η επίσημη ιδεολογία που υπηρετούνταν από τις τότε αστικές κυβερνήσεις, τόσο της ΕΡΕ του Καραμανλή, όσο και του Κέντρου του Παπανδρέου. Οι αντιδημοκρατικοί νόμοι της εμφυλιοπολεμικής και μετεμφυλιοπολεμικής περιόδου, τα ιδιώνυμα και οι άλλοι αντικομμουνιστικοί νόμοι έθρεφαν το παρακράτος. Αυτό το καθεστώς δε θίχτηκε, ουσιαστικά, από τις κυβερνήσεις, ούτε από τη «δημοκρατική» υποτίθεται κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, που την ίδια ιδεολογία του αντικομμουνισμού υπηρετούσε. Ενώ, στα πλαίσια του συμβιβασμού, με την κατάρρευση της Χούντας, οι επόμενες κυβερνήσεις φρόντισαν να μείνει ατιμώρητος ο εσμός των πραξικοπηματιών και, κυρίως, άθικτα τα στηρίγματά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι ο φάκελος της Κύπρου, που θα έβγαζε πολλά άπλυτα στη φόρα, δεν άνοιξε ποτέ...

Κάποιοι φαίνεται να μην έβγαλαν τα αναγκαία διδάγματα. Για να κρατήσουν το λαό υποταγμένο, έρμαιο των αντιλαϊκών -αντιδημοκρατικών πολιτικών τους, επιχειρούν, αντί να διευρύνουν, να περιορίσουν ασφυκτικά τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα κατέκτησε ο λαός μας με την ασίγαστη πάλη του. Ενώ στους τόπους δουλιάς βασιλεύει η εργοδοτική τρομοκρατία και οι εκβιασμοί, η σημερινή εξουσία συρρικνώνει συνεχώς στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες, με το νέο αντιλαϊκό Σύνταγμα, με τους τρομονόμους made in USA και νόμους κατά των διαδηλώσεων που σχεδιάζονται...

Μπορεί, σήμερα, να μην είναι ίδιος ακριβώς ο κίνδυνος μιας δικτατορίας όπως αυτής του 1967. Ομως η στενότερη πρόσδεση της χώρας στο άρμα της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, με τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια και στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, η επίθεση στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων από την κυβέρνηση που κατρακυλά στον αντικομμουνισμό, τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τον τόπο και το λαό. Και όταν η κυβέρνηση επιτίθεται στα λαϊκά δικαιώματα, όταν χτυπάει τους λαϊκούς αγώνες, στήνει αγροτοδικεία και μαθητοδικεία, κάνει αντικομμουνισμό, γίνονται ακόμα πιο επίκαιρα τα διδάγματα από τη μαύρη επέτειο: Να δυναμώσει η λαϊκή πάλη κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του αυταρχισμού, για να ανατραπούν τα αντιλαϊκά μέτρα.

21 Απρίλη

Τότε η σπείρα

με τα γαλόνια,

τώρα άλλη κλίκα

και άλλα πιόνια,

τότε της χούντας

η κουστωδία,

τώρα οι «σωτήρες»

μ' άλλο μανδύα.

* * *

Τούτοι το Σύνταγμα

τηρούν, το Νόμο

και επιβάλλουν

αλλιώς τον τρόμο,

δε στέλνουν βέβαια

στον Αϊ - Στράτη,

μα ράβδος πέφτει,

γερή στην πλάτη!

* * *

Δημοκρατία

το έμβλημά τους,

μα χίλια τόσα

τα άνομά τους,

βάρη μονόπλευρα,

«τράκες» και «κούρα»

και όπως είπα

«τρώει» κι η καμπούρα,

μας λείπει τώρα

μόνον η Γιούρα!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ