Τρίτη 21 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ανησυχίες

Είναι από πολλές απόψεις ενδιαφέρουσες οι «ανησυχίες» - που κάθε άλλο παρά αποκλειστικά στην «Αυγή» και την κυβέρνηση ανήκουν - όπως αποτυπώνονται και στο κύριο άρθρο της «Αυγής» της Κυριακής, που ζητάει περισσότερη «σαφήνεια» για την πολιτική των ΗΠΑ επί προεδρίας Τραμπ. Βρίσκει, μάλιστα, τους ισχυρισμούς του Τραμπ «αντιφατικούς» και καταλήγει με την «υπενθύμιση» ότι «θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η αβεβαιότητα πλήττει την επιχειρηματική πίστη. Το επιχειρηματικό ρίσκο ίσως να μη γνωρίζει όρια, έχει όμως όρια η παγκόσμια ισορροπία και ασφάλεια, στρατιωτική και οικονομική, που καλό θα ήταν να μη δοκιμαστούν». Βέβαια, είναι λίγο στα όρια του «αστείου» η ελληνική κυβέρνηση να δείχνει τα «αμπελοχώραφα» του καπιταλισμού στη νέα βάρδια της αστικής διαχείρισης των ΗΠΑ, «λέγοντάς» της ότι η «αβεβαιότητα» δεν κάνει καλό στο κεφάλαιο και ότι όταν δεν γίνονται «συμβιβασμοί» ανάμεσα στα αντίθετα συμφέροντα καπιταλιστικών κρατών και τμημάτων του κεφαλαίου, τότε δοκιμάζονται ακόμα και στρατιωτικά οι προηγούμενες «ισορροπίες» στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, το κέρδος - που βαφτίζουν «επιχειρηματικό ρίσκο» - ούτε όρια γνωρίζει, ούτε τιθασεύεται στο όνομα δήθεν του να μην αλλάξουν ισορροπίες και συμβιβασμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη...

Φετίχ

«Δεν είναι φετίχ το οτιδήποτε, δεν το λέω για να πάμε σε μείωση του αφορολόγητου, αλλά αν μια μείωση του αφορολόγητου διευκολύνει να κλείσει η αξιολόγηση, τότε να το συζητήσουμε». Αυτό είπε σε συνέντευξή του, χτες, ο Π. Ρήγας, γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας με λίγες λέξεις το «πνεύμα» της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και το κουαρτέτο. Κάτι που άλλωστε επιβεβαιώθηκε με τη χτεσινή συμφωνία στο Γιούρογκρουπ. Αυτονόητα, το (κουτσουρεμένο) αφορολόγητο όριο που ισχύει για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όπως και τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν ήταν ποτέ «φετίχ» για το κεφάλαιο, για λογαριασμό του οποίου η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει την «αξιολόγηση» και να δημιουργήσει προϋποθέσεις καπιταλιστικής ανάκαμψης. Επομένως, γιατί να πει κάτι διαφορετικό ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ;

Αβανταδόρικες «αναλύσεις»

Ανάμεσα στα επιχειρήματα που ακούγονται αυτές τις μέρες, είναι ότι ο λογαριασμός των μέτρων ανεβαίνει εξαιτίας της «ατολμίας» και της «ανικανότητας» της κυβέρνησης να κάνει έγκαιρα τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να κλείσει η «αξιολόγηση». Από την ανάποδη, αλλά με το ίδιο περιεχόμενο, ο Γ. Χουλιαράκης έλεγε πριν από μέρες ότι είναι προτιμότερη μια κακή συμφωνία σήμερα, παρά μια καλύτερη συμφωνία σε λίγους μήνες. Τέτοιες «αναλύσεις» δίνουν άλλοθι στην κυβέρνηση να κοροϊδεύει ότι λέει πολλά «όχι» στους «θεσμούς», για να διασφαλίσει τάχα το συμφέρον του λαού και, παράλληλα, αθωώνουν το σύνολο των αντιλαϊκών απαιτήσεων του κεφαλαίου, η νομοθέτηση των οποίων είναι ο σκοπός της διαπραγμάτευσης. Για παράδειγμα, η μείωση του αφορολόγητου δεν προέκυψε εξαιτίας «καθυστερήσεων» στη διαπραγμάτευση, αλλά είναι μόνιμη αξίωση των επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου οι φόροι να διαχυθούν και στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, ώστε το κεφάλαιο να απολαύσει νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια. Το ίδιο ισχύει και στο Ασφαλιστικό, όπου η παραπέρα μείωση των εισφορών κράτους και εργοδοσίας είναι ζήτημα αιχμής, στο όνομα της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους». Επομένως, τέτοια επιχειρήματα, το μόνο που κάνουν είναι να θολώνουν το πραγματικό, ταξικό περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων, που είναι αναγκαία για το κεφάλαιο και την ανάκαμψη των κερδών του. Χώρια που βάζουν το λαό να παρακαλάει να κλείσει η «αξιολόγηση», με όλα αυτά τα μέτρα, για να μην τον βρει ...τίποτα χειρότερο!

Τα έχει όλα και συμφέρει

Από δημοσιεύματα στον Τύπο προκύπτει η κοπιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης να διαμορφώσει τα κατάλληλα επιχειρήματα που θα της επιτρέψουν να υπερασπιστεί τα όσα συμφώνησε με το κουαρτέτο και να περάσει τους επόμενους αντιλαϊκούς νόμους με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις. Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι από τα επιτελεία της κυβέρνησης διαρρέεται τώρα ότι ήταν λάθος η στρατηγική υπεράσπισης των κύριων συντάξεων που ακολουθήθηκε με το νόμο Κατρούγκαλου, και η οποία οδήγησε στη θέσπιση της «προσωπικής διαφοράς», προκειμένου να μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται (ψευδώς ούτως ή άλλως) ότι δεν μείωσε για πολλοστή φορά τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις. Σύμφωνα με την ίδια επιχειρηματολογία, η τακτική αυτή οδήγησε στο πετσόκομμα και τελικά στην κατάργηση του ΕΚΑΣ και εγκλώβισε την κυβέρνηση, η οποία χρειάζεται τώρα να προχωρήσει στην κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς», μέτρο για το οποίο διαρρέει ότι θα εφαρμοστεί μόνο για τις «υψηλές» συντάξεις. Με άλλα λόγια, σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, στο τέλος της μέρας, η κυβέρνηση θα έχει πετσοκόψει τις νέες συντάξεις, θα έχει μειώσει τις επικουρικές για όλους, θα έχει μειώσει και τελικά καταργήσει το ΕΚΑΣ και για κερασάκι στην τούρτα θα έχει μειώσει και τις κύριες συντάξεις για εκείνους που σήμερα παίρνουν την «προσωπική διαφορά». Κι από πάνω, θα έχει κάνει και την ...αυτοκριτική της ότι ήταν λάθος το σύνθημα «καμία νέα μείωση στις κύριες συντάξεις». Να, λοιπόν, γιατί η κυβέρνηση «τα έχει όλα και συμφέρει» για το κεφάλαιο...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1915 Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραιτείται από πρωθυπουργός, κατόπιν διαφωνίας του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την επιλογή ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου και τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, σηματοδοτώντας την αρχή του λεγόμενου «Εθνικού Διχασμού».

1916 Ο γερμανικός στρατός ξεκινά επίθεση εναντίον του γαλλικού οχυρού στο Βερντέν. Στη μάχη αυτή, που υπήρξε μια από τις κρισιμότερες και αιματηρότερες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, έχασαν τη ζωή τους 434.000 Γερμανοί και 543.000 Γάλλοι στρατιώτες.

1946 Το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή του, τονίζει ότι με την ισχύουσα κατάσταση το ΚΚΕ δε θα πάρει μέρος στις εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στις 31 του Μάρτη και επισημαίνει ότι «μέσα σε λίγες βδομάδες, όταν υπάρχει καλή θέληση και σταματήσει η αγγλική αντίδραση, μπορούν να εξασφαλισθούν οι προϋποθέσεις για στοιχειωδώς λεύτερες εκλογές».

1947 Η Βρετανία γνωστοποιεί επισήμως στις ΗΠΑ πως αδυνατεί πλέον να στηρίζει οικονομικά τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Την επόμενη μέρα, ο διευθυντής του Γραφείου Εγγύς Ανατολής και Αφρικανικών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Λ. Χέντερσον, εκτίμησε πως «εάν οι Βρετανοί απέσυραν τους στρατιώτες τους από την Ελλάδα, και εμείς δεν παρέμβουμε, οι Ελληνες κομμουνιστές αντάρτες (...) θα αποκτούσαν σίγουρα τον έλεγχο της Ελλάδας. Εάν συνέβαινε αυτό (...) η Ανατολική Μεσόγειος και η Εγγύς Ανατολή θα χανόταν στους κομμουνιστές».

1956 Ενώ είναι σε εξέλιξη οι εργασίες του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, αρχίζει το έργο της η Διεθνής Επιτροπή των 6 ΚΚ, η οποία ανέλαβε να παρέμβει στο ΚΚΕ. Η παρέμβαση αυτή είχε ζητηθεί από ορισμένα στελέχη που διαφωνούσαν με τις αποφάσεις του Κόμματος και κατηγορούσαν τον Γενικό του Γραμματέα Νίκο Ζαχαριάδη και το ΠΓ για σεχταριστική πολιτική, ανώμαλη εσωκομματική λειτουργία, διαφωνία και απείθεια προς το ΚΚΣΕ κ.ά. Την ίδια μέρα, η Επιτροπή των 6 ΚΚ (Σοβιετικής Ενωσης, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Πολωνίας και Τσεχοσλοβακίας) πραγματοποιεί την πρώτη συζήτηση με τον Ν. Ζαχαριάδη.

1965 Δολοφονείται στη Νέα Υόρκη ο ηγέτης των Μαύρων Πανθήρων Μάλκολμ Χ (πραγματικό όνομα: Μάλκολμ Λιτλ), ο οποίος υπήρξε μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του αγώνα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ.

1968 Η ΕΣΣΔ καταγγέλλει στον ΟΗΕ τη Χούντα, ότι παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα, διώκοντας και βασανίζοντας τους αντιπάλους της.

1972 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, αξιοποιώντας τις αντιθέσεις ΛΔ Κίνας και ΕΣΣΔ, επισκέπτεται επίσημα την πρώτη. Το ρήγμα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα που είχε προκαλέσει η ρήξη του ΚΚ Κίνας με το ΚΚΣΕ έπειτα από το 20ό Συνέδριο του τελευταίου (1956), δεν άφησε αδιάφορο το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο που έσπευσε να το εκμεταλλευτεί.

1973 Πραγματοποιούνται στο κτίριο της Νομικής φοιτητικές συνελεύσεις. Μέχρι το μεσημέρι, έχουν συγκεντρωθεί στη Νομική γύρω στους 4.000 φοιτητές. Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές φωνάζουν από την ταράτσα της Νομικής συνθήματα και ρίχνουν στα πεζοδρόμια αυτοσχέδια τρικ και χειρόγραφες προκηρύξεις. Τα συνθήματα που κυριαρχούν είναι: «Λευτεριά στα αδέλφια μας», «Δημοκρατία», «Δεν περνά ο φασισμός», «Κάτω η χούντα», «Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων». Στην κατάληψη σημαντική υπήρξε η συμβολή της ΚΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ