Την Κυριακή θα γίνει στην Αθήνα η 2η Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη πραγματοποιεί η ΠΑΣΕΒΕ, με θέμα τον απολογισμό δράσης που ανέπτυξε τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια, το σχεδιασμό των αγωνιστικών της πρωτοβουλιών και την ανάπτυξη αιτημάτων και στόχων πάλης. Για αυτά τα θέματα, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ.

-- Η ΠΑΣΕΒΕ μετράει τέσσερα χρόνια ζωής και δράσης. Τι καινούριο έφερε στο κίνημα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ;

-- Η δημιουργία, η ύπαρξη και δράση της Πανελλήνιας Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ έφερε νέα πνοή στο κίνημα. Διαμορφώθηκε ένας πυλώνας αντίστασης με τις δυνάμεις εκείνες που συνειδητοποίησαν ότι ο αντίπαλος είναι τα μονοπώλια, η ΕΕ με τις ντιρεκτίβες της και οι κυβερνήσεις τους.

Βοήθησε να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις εκείνες στο κίνημα, που κατανοούν κατ' αρχήν ότι ο αντίπαλος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί, δεν είναι αλώβητος. Είναι βεβαίως ισχυρός, όμως η δύναμη βρίσκεται στο μαζικό συλλογικό αντιμονοπωλιακό αγώνα και η προοπτική στη διαμόρφωση μιας ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας μαζί με τις δυνάμεις των εργατών, του ΠΑΜΕ, των φτωχών αγροτών, της ΠΑΣΥ, των γυναικών μας (ΟΓΕ) και των παιδιών μας (ΜΑΣ).

Η συσπείρωση αυτή που δημιουργήθηκε από ομοσπονδίες, δεκάδες σωματεία κλαδικά, ενώσεις και συλλόγους στις γειτονιές, ενισχύθηκε τα τέσσερα αυτά χρόνια και με άλλους φορείς, με Επιτροπές Αγώνα και Γραμματείες στις γειτονιές. Τα «ποδάρια» αυτά στο κίνημα δυνάμωσαν, ενιαιοποιήθηκε η πάλη, ανταλλάχθηκε πείρα, δυνάμωσε η αλληλεγγύη μεταξύ των κλάδων. Σταθερά πατάμε πλέον σε δεκάδες νέους φορείς του κινήματος, μας παρακολουθούν χιλιάδες συνάδελφοι.

Αν δεν είχε δημιουργηθεί η ΠΑΣΕΒΕ, το κίνημα θα ήταν έρμαιο των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, των συμβιβασμένων σε δεκάδες σωματεία, ουρά των αντιλαϊκών πολιτικών. Φυσικά, έχουμε και αδυναμίες και αυτές συζητάμε την περίοδο αυτή, πηγαίνοντας για την πανελλαδική μας συνδιάσκεψη.

-- Η πλειοψηφία των ΕΒΕ είναι ανοργάνωτη. Ποιες δυσκολίες συναντούν τα σωματεία στην προσπάθεια να συσπειρώσουν δυνάμεις;

-- Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τις δυνάμεις μας. Πώς θα ξεπεράσουμε το ζήτημα της συμμετοχής στο κίνημα των χιλιάδων ανοργάνωτων συναδέλφων, κύρια του αυτοαπασχολούμενου και του μικρού ΕΒΕ με 1 - 2 εργαζόμενους, που ιδιαίτερα σήμερα υποφέρουν. Υπολογίζεται ότι οι ΕΒΕ που παίρνουν μέρος στις διαδικασίες του κινήματος δεν είναι πάνω από 10%.

Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί η δυσκολία να ενταχθούν στη δράση, κύρια γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις με τα «παπαγαλάκια» τους και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες καλλιέργησαν την αντίληψη ότι ο κάθε «επιχειρηματίας» μόνος του μπορεί να παλέψει και να γίνει «μεγάλος». Την αντίληψη της ηττοπάθειας την ακούμε καθημερινά, «τίποτα δεν γίνεται», μάς λένε οι συνάδελφοι.

Καλλιέργησαν και καλλιεργούν μεγάλες προσδοκίες, ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες. Πόσες φορές έχουμε ακούσει για «αειφόρο ανάπτυξη», για «ανταγωνιστικότητα» και «επιχειρηματικότητα» και άλλα τέτοια. Ολα αυτά αποδείχτηκαν μεγάλη απάτη, όμως κράτησαν καθηλωμένους και κρατάνε χιλιάδες ΕΒΕ. Ακόμη και σήμερα, που χιλιάδες από εμάς -υπολογίζονται περίπου 50.000 το χρόνο- φεύγουμε από την αγορά, υπάρχουν συνάδελφοι που τους πιστεύουν.

Εμείς προσπαθούμε με όλους τους τρόπους και στον κλάδο και στη γειτονιά με τις Ενώσεις να τους πείσουμε να γυρίσουν την πλάτη σε όλους αυτούς που τους έχουν κοροϊδέψει όχι μόνο μία φορά. Να θυμηθούν τα παραμύθια για τη μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά, μετά τη βαλκανική, αργότερα με τις «καινοτόμες ιδέες» και τα προγράμματα. Ακόμη, τα δάνεια που δίνονταν χωρίς καμιά δυσκολία, το ΤΕΜΠΜΕ που τους μπήκε θηλιά στο λαιμό.

Κερδισμένοι από αυτές τις αλλαγές αποδείχτηκαν σε βάθος χρόνου οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι τράπεζες, οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι αλυσίδες, τα μεγάλα εμπορικά. Αυτή η πορεία είναι αντικειμενική, εκεί οδηγεί ο δρόμος που υπηρετεί την ανάπτυξη της κερδοφορίας, την ενίσχυση των μονοπωλίων. Γι' αυτό και ο δρόμος για την ανατροπή τους είναι μονόδρομος.

-- Τις ίδιες αντιλήψεις, όμως, συνεχίζουν να καλλιεργούν και σήμερα η κυβέρνηση και δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν μιλάνε για «ανάπτυξη» και «παραγωγική ανασυγκρότηση». Τι έχουν να περιμένουν οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ απ' όλα αυτά;

-- Καταρχήν, οι συνάδελφοι πρέπει να δουν και με την πείρα τους να κρίνουν, ποιοι τα λένε αυτά. Στη λογική της «ανάπτυξης» της οικονομίας συσπειρώνονται η κυβέρνηση, τα κόμματα του κεφαλαίου, η περιφερειακή και τοπική διοίκηση και ο ξεπουλημένος κυβερνητικός συνδικαλισμός. Δηλαδή, όλοι αυτοί που συνέβαλαν τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα ιδιαίτερα, στα χιλιάδες λουκέτα, στην ανασφάλεια για χιλιάδες συναδέλφους, σε ένα συνεχές εξοντωτικό κυνηγητό φόρων, χαρατσιών, εξόδων που δεν έχει τέλος.

Εχουμε πείρα μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Ξέρουμε καλά πως, όπως η ανάπτυξή τους, τα προηγούμενα χρόνια, ωφέλησε τα μονοπώλια στο πλαίσιο της ΕΕ, έτσι και σήμερα όποια ανάπτυξη και να έρθει όπως διαφημίζουν, πάλι τους ίδιους θα ενισχύσει. Π.χ. φέτος με τον τουρισμό των 17 εκατομμυρίων, όπως μας έλεγαν όλο το καλοκαίρι, στο κέντρο της Αθήνας είχαμε πτώση τζίρου, το ίδιο και σε άλλα εμπορικά και τουριστικά μέρη.

Δεν περιμένουμε τίποτα οι ΕΒΕ από το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα». Ακόμη και αν ορισμένοι συνάδελφοι πάρουν μια ανάσα ή ακόμη και αν δημιουργηθούν ορισμένες νέες μικρές επιχειρήσεις, η μεγάλη πλειοψηφία και κυρίως οι ατομικές επιχειρήσεις δεν έχουμε την υποδομή, τις προϋποθέσεις να επιβιώσουμε στον αδυσώπητο ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια.

Γι' αυτό δεν εμπιστευόμαστε ορισμένους επίδοξους σωτήρες που ισχυρίζονται ότι θα μας σώσουν χωρίς βέβαια να τσαλακώσουν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρήσεων. Λένε ψέματα. Αλλαγή με φθαρμένα υλικά δεν μπορεί να υπάρξει. Οι προτάσεις που πλασάρονται σαν νέες, τα πρωτοπόρα μείγματα στην οικονομία και άλλα τέτοια έχουν δοκιμαστεί σε πολλές χώρες στην Ευρώπη και αλλού. Σε όλες τις περιπτώσεις κουμάντο κάνουνε τα μονοπώλια, γι' αυτά είναι κάθε «ανάπτυξη», κάθε «εκσυγχρονισμός», έτσι πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.

-- Ποιες είναι οι ευθύνες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ;

-- Είναι τεράστιες, γι' αυτό τους λέμε ξεπουλημένους. Γιατί συνειδητά ξεπούλησαν τα συμφέροντα χιλιάδων μεροκαματιάρηδων, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία ορισμένων λίγων «βιώσιμων», όπως τους λένε, μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Οι ηγεσίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ αρκετών Ομοσπονδιών και Επιμελητηρίων είναι αυτές που συμμετείχαν σε κάθε μορφή διαβούλευσης και «κοινωνικό διάλογο».

Που με τη στάση τους νομιμοποίησαν κάθε μέτρο που πάρθηκε και σε αρκετά πρωτοστάτησαν για να περάσει. Που πέρασαν αυταπάτες στους ΕΒΕ περί «ανταγωνιστικότητας», «καινοτομίας» και «αειφόρου ανάπτυξης» για την «ΕΕ των εκατομμυρίων καταναλωτών». Που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία ΚΕΚ, εκμεταλλεύτηκαν τους εργαζόμενους σ' αυτά και έστρεψαν τις Ομοσπονδίες και αρκετά σωματεία στο κυνήγι διάφορων επιμορφώσεων, χρηματοδοτήσεων, συνδεδεμένα όλα αυτά με τα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων.

Βάζουν πλάτη στην πολιτική που ενισχύει τα μονοπώλια, τους μεγάλους εμπορικούς ομίλους και τα πολυκαταστήματα. Καλλιεργούν τη λογική ότι πρέπει σήμερα που είναι η κατάσταση τόσο δύσκολη, να παραμερίσουμε ό,τι διαφορές έχουμε και να πάμε «όλοι μαζί». Εννοούν να συμβάλει το συνεπές αγωνιστικό αντιμονοπωλιακό κίνημα να ξεπλυθούν οι αμαρτίες τους. Οταν μιλάνε για «ενότητα» εννοούν από τα πάνω, μαζί δηλαδή με τους μεγάλους εμπόρους και ορισμένους ενδεχομένως «υγιείς» επιχειρηματίες.

Εμείς λέμε ότι είναι καθήκον του αντιμονοπωλιακού κινήματος η αλλαγή συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται πλήρης ρήξη με τα συμφέροντα των μεγαλύτερων επιχειρήσεων και με τους εκφραστές τους στο κίνημα. Οσο δεν οργανώνονται οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι στη λύση των δικών τους προβλημάτων, τόσο θα παραμένει το κίνημα ουρά στα συμφέροντα των μονοπωλίων και των δικών τους συμμάχων, τόσο θα διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση.

-- Ποιες πρωτοβουλίες, και για ποια θέματα, αναλαμβάνει η ΠΑΣΕΒΕ το αμέσως επόμενο διάστημα;

-- Εμείς παλεύουμε με πλαίσιο αιτημάτων ολοκληρωμένο. Δε ζούμε σε γυάλα. Μας αφορά η ανεργία του παιδιού μας, το κλείσιμο του ΕΟΠΥΥ, η μείωση των συντάξεων. Διεκδικούμε λύση για όλα. Δεν αποδεχόμαστε τη διαχειριστική λογική που έχουν οι συμβιβασμένοι, τη λογική που βλέπει τα ζητήματα ένα - ένα, αποσπασματικά και με στόχο να συζητήσουμε τι λιγότερο μπορούμε να χάσουμε. Ξέρουμε καλά ότι ο αγώνας μπορεί να έχει προοπτική αν τον οργανώσουμε καλά, κάτω στα πρωτοβάθμια σωματεία καταρχήν και με τις Επιτροπές Αγώνα σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά, παραμερίζοντας τους συμβιβασμένους σε κάθε σωματείο.

Για το λόγο αυτό, το επόμενο διάστημα, οργανώνουμε καλά τη μάχη των αρχαιρεσιών που έχουμε σε δεκάδες σωματεία. Αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες, πρωτοστατούμε στη διαμόρφωση αγωνιστικών ψηφοδελτίων, διαχωριζόμαστε από τους συμβιβασμένους, επιδιώκουμε να συμμετάσχουν νέες δυνάμεις.

Βεβαίως, «αιχμές» στη δράση μας πάντα υπάρχουν, ανάλογα με τις εξελίξεις και την επικαιρότητα. Το διάστημα αυτό προκρίνουμε την πάλη ενάντια στα χρέη, όπως και αν εκφράζονται, και στις κατασχέσεις. Εμείς δηλώνουμε, με όλους τους τρόπους, την αλληλεγγύη μας σε κάθε συνάδελφο που έχει σοβαρό πρόβλημα λόγω των χρεών. Εχει συγκεντρωθεί πλούσια πείρα από τη δράση των σωματείων και των Λαϊκών Επιτροπών σε συναδέλφους με σοβαρά προβλήματα υγείας, σε άλλους που το φαγητό στο τραπέζι έγινε πολυτέλεια, για κομμένα ρεύματα, σε περιπτώσεις κατασχέσεων, φυλακίσεις κ.ά.

Ζητήματα αιχμής είναι επίσης το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τον ΟΑΕΕ, όπου πάνω από 350.000 επαγγελματίες δεν μπορούν να πληρώσουν και με τη φοροληστεία, που έχει επιδεινωθεί, ιδιαίτερα φέτος, με το 26% από το πρώτο ευρώ, την εξαφάνιση του αφορολόγητου ορίου και των φοροαπαλλαγών. Για το ζήτημα αυτό προχωράμε τη Τετάρτη 26/2/2014 σε κινητοποίηση στην Αθήνα.

Τα μέτρα που διεκδικούμε μπορούν να δώσουν ανακούφιση σήμερα σε χιλιάδες συνάδελφους που παλεύουν στην κυριολεξία να επιβιώσουν. Με το πλαίσιο αυτό και αυτή τη γραμμή στο κίνημα μπορούμε να βάλουμε εμπόδια στις δυνάμεις που συσπειρώνονται εναντίον μας. Ετσι δώσαμε τις μάχες τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και είχαμε αποτελέσματα. Εχουμε μετρήσιμα θετικά παραδείγματα. Με τον τρόπο αυτό φρενάραμε μέτρα σε συνεργασία με όλες τις δυνάμεις της Λαϊκής Συμμαχίας, δυσκολέψαμε την υλοποίηση άλλων. Σ' αυτήν τη ρότα συνεχίζουμε, πιο ατσαλωμένοι, πιο έμπειροι, πιο ικανοί.