Παρασκευή 21 Δεκέμβρη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ασυγκράτητοι

Μια σειρά εξελίξεις πιστοποιούν ότι το μεγάλο παζάρι δεν ήταν τελικά απλά για τα 34 δισ. ευρώ «για το χρέος». Με δεδομένη τη «σωτηρία της χώρας», δηλαδή τη λήψη όλων εκείνων των μέτρων που χρειάζονται στο κεφάλαιο για να ανακάμψει η κερδοφορία του, άρχισαν να βγαίνουν και τα μεγάλα μαχαίρια που αποκαλύπτουν πως πίσω από αυτό που εμφανίστηκε σαν παζάρι βρίσκεται ένα πολύ μεγαλύτερο παιχνίδι στις πλάτες όλων των λαών.

Ανοιχτά το συγκρότημα Λαμπράκη μέσα από το «Βήμα» τραβά το αυτί του Σαμαρά και απειλεί για επιπτώσεις που θα υπάρξουν από την πρόσδεση στη Γερμανία.

Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως πιστοποιεί το κύριο άρθρο στην «Αυγή», μετά τους ύμνους στην πολιτική «του Προέδρου Ομπάμα» ανακαλύπτει τη χαμένη τιμή της σοσιαλδημοκρατίας σ' έναν ακόμα ιμπεριαλιστικό πόλο, αυτόν που συγκροτείται στη Λατινική Αμερική. Εκεί όπου, όπως αναφέρει το άρθρο, η καπιταλιστική ανάπτυξη γίνεται με όρους «κοινωνικής δικαιοσύνης» και «με σεβασμό στα λαϊκά συμφέροντα»!

Δικαίως, κατά συνέπεια, η «Καθημερινή» αφού εντοπίζει ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα της οικονομίας είναι «μια θετική εξέλιξη για τη χώρα», εξηγεί πως συνολικά η πολιτική του πρέπει να περιέχει το στοιχείο της «συνέχειας». Η λέξη παραπέμπει κατευθείαν στην πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής πραγματικότητας σε κάθε χώρα, όπου είναι γεγονός πως όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση δε χάνεται η «συνέχεια του κράτους». Δηλαδή, δεν αλλάζουν ούτε κατά γράμμα οι όροι άσκησης της εξουσίας των καπιταλιστών.

Οι ανακατατάξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και ο ρόλος που επιθυμεί να παίξει η αστική τάξη της χώρας (ή τουλάχιστον ένα σημαντικό τμήμα της) στην όλη εξέλιξη, φαίνεται ότι καθορίζουν πλέον ως και την τελευταία ανάσα όλων εκείνων από τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν κορόνα στο κεφάλι τους το αδιατάραχτο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, κατά συνέπεια τη διαφύλαξη της εξουσίας των μονοπωλίων.

Μπροστά σ' αυτά τα δεδομένα ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πλέον ανοιχτά στο πλαίσιο της φράσης «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;»: Οχι απλά επιλέγει καπιταλιστικές κυβερνήσεις ως συμμάχους, όπως τώρα με τη Βραζιλία, αλλά καλεί και το λαό να αποδεχτεί αυτήν την επιλογή ως φιλολαϊκή.

Η εικόνα που διαμορφώνεται στο χώρο της πολιτικής συμπληρώνεται με ψηφίδες από την οικονομία (όπως ισχύει και το αντίστροφο: Οι πολιτικές εξελίξεις είναι αντανάκλαση των εξελίξεων στην οικονομία).

Η παρακάτω δήλωση του Μυτιληναίου (ιδιοκτήτη της ΠΕΣΙΝΕ και της ΜΕΤΚΑ) είναι χαρακτηριστική: «Αν δεν υπήρχε αυτή η κρίση (...) θα συμμετείχαμε στις τουρκικές ιδιωτικοποιήσεις σταθμών παραγωγής ενέργειας και θα είχαμε χτίσει μια βάση εκεί». Με δεδομένες όμως τις ανακατατάξεις που φέρνει η καπιταλιστική κρίση, ο προσανατολισμός άλλαξε και όπως εξηγεί η Kerin Hope στους «Financial Times», «η ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ και η MOTOR OIL, που έχει πρόσβαση στη σημαντική ρευστότητα της οικογενειακής ναυτιλιακής επιχείρησης, βρίσκονται στον κατάλογο των προεπιλεγμένων υποψηφίων που θα ανταγωνιστούν με την Gazprom της Ρωσίας και την Socar του Αζερμπαϊτζάν για την εξαγορά της ΔΕΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων». «Αργά ή γρήγορα το τέλος της κρίσης θα έρθει, και ο όμιλός μας πρέπει να έχει τοποθετηθεί σε πολύ καλή θέση για την επόμενη μέρα», δήλωσε ο ίδιος ο Μυτιληναίος (υπενθυμίζεται ότι ανάλογο ήταν το πνεύμα των δηλώσεών του και όταν έσπευδε να κάνει «επενδύσεις» στη διαλυμένη από τις βόμβες του ΝΑΤΟ πρώην Γιουγκοσλαβία).

Το μέλλον, λοιπόν, είναι ήδη εδώ. Με τα μονοπώλια να χαράζουν το δρόμο σ' αυτό το ενεργειακό σταυροδρόμι και τις αστικές πολιτικές δυνάμεις να επιταχύνουν το βήμα τους για το στέριωμα της εξουσίας των μονοπωλίων.

Για τους εργαζόμενους ισχύει απόλυτα η χτεσινή επισήμανση μέσα από τις στήλες του «Ριζοσπάστη»: «Οσο πιο γρήγορα απορρίψουν την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων τόσο γρηγορότερα θα βάλουν τέλος στην εκμετάλλευση και τη ληστεία».

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΑΤΩ ΟΙ ΦΟΡΟΙ βροντοφώναξαν χτες χιλιάδες λαού

6 ΜΕΡΕΣ: Νέο ψαλίδι στις χαμηλές συντάξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φορο-παγίδα οι αποδείξεις για μισθωτούς, συνταξιούχους

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αποδείξεις για έκπτωση φόρου και ρυθμίσεις για επαγγελματίες

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: Τα λουκέτα πέφτουν... σαν το χαλάζι

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Αλλάζει το κλίμα

Ο ΛΟΓΟΣ: Μετανάστης 1 στους 2 Ελληνες

ΤΑ ΝΕΑ: Δώρο Χριστουγέννων από τον Σούπερ Μάριο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΕΚΤ: Δεκτά τα ελληνικά ομόλογα ως εγγυήσεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Ράλι μετοχών - ομολόγων και ανάσα ρευστότητας

ΕΘΝΟΣ: Σύγκρουση για τις αλλαγές στις Εφορίες

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ποιοι κερδίζουν φθηνό ρεύμα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Αδικος ο Αρειος Πάγος

Η ΑΥΓΗ: Μήνυμα κατά λιτότητας από Βραζιλία

Η ΕΛΛΑΔΑ: Το ΣΔΟΕ ελέγχει έναν πρώην πρωθυπουργό και έναν αρχηγό κόμματος

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Κήρυγμα ταξικής υποταγής

«"Ισχυρό σύμμαχο στην προσπάθεια του ελληνικού λαού να ξεπεράσει την κρίση" βρήκε στο πρόσωπο του πρώην Προέδρου της Βραζιλίας Λούλα ο Αλ. Τσίπρας, όπως δήλωσε μετά την προχτεσινή τους συνάντηση. Τι είπε ο σοσιαλδημοκράτης Λούλα στη δική του δήλωση; "Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω στον ελληνικό λαό είναι ότι σ' αυτή τη στιγμή της κρίσης πρέπει να είναι ψύχραιμοι, να έχουν μεγάλη θέληση και να αναζητήσουν λύσεις. Να μη γίνονται πολλά σχόλια για την κρίση". Δηλαδή, να ψάξει ο λαός που πτωχεύει κοινές λύσεις με το κεφάλαιο που τον οδηγεί στην πτώχευση και να είναι ψύχραιμος ο εκμεταλλευόμενος απέναντι στον εκμεταλλευτή του! Καραμπινάτος σοσιαλδημοκράτης ο Λούλα, δε χρειάζεται να αλλάζει προβιά για να κηρύσσει την ταξική συναίνεση και υποταγή για να ξεπεραστεί η κρίση.

Επιλογή διαχειριστή

Είπε ακόμα ο Λούλα: "Νομίζω ότι ούτε η Ελλάδα ούτε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα βίωνε τις σημερινές καταστάσεις, αν είχαν παρθεί οι σωστές αποφάσεις πριν από τέσσερα χρόνια". Ποιες θεωρεί "σωστές αποφάσεις" δεν είπε. Υπονοείται όμως ότι αυτοί που ρυθμίζουν τα πράγματα πήραν λάθος αποφάσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτοί είναι τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οι πολιτικοοικονομικοί οργανισμοί που συμμετέχουν. Αρα, στο χέρι αυτών ήταν, σύμφωνα με τον Λούλα, να μην πάρει τέτοια τροπή η κρίση. Δηλαδή, άλλη διαχείριση, αφού η κρίση ήταν αδύνατο να μην εμφανιστεί, αφού είναι στο DNA του καπιταλισμού. Με άλλα λόγια, να συρθεί ο λαός πίσω από τον έναν ή τον άλλο διαχειριστή, τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, με την αυταπάτη ότι μπορεί να δώσει καλύτερες λύσεις και μάλιστα προς όφελός του.

Μεταφορά τεχνογνωσίας

Ο Λούλα είπε ακόμα: "Στη Βραζιλία η λέξη - κλειδί ήταν η οικονομική ανάπτυξη μαζί με το εμπόριο, μαζί με τις επενδύσεις, μαζί με τις θέσεις εργασίας, μαζί με την κατανάλωση και γι' αυτό η Βραζιλία έχει ανέβει από τη δέκατη στην έκτη θέση στην παγκόσμια οικονομία". Ποιος σκαρφαλώνει βήμα το βήμα στην κορυφή; Η αστική τάξη της Βραζιλίας και όχι βέβαια ο λαός της, που ακολουθεί αντιστρόφως ανάλογη πορεία. Ο Λούλα λέει ότι η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί με επενδύσεις από τους καπιταλιστές, που όμως, όπως σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, προϋποθέτουν αντεργατικές ανατροπές και φιλομονοπωλιακά μέτρα. Αυτή την "τεχνογνωσία" μπορεί να μεταδώσει ο Λούλα στον ΣΥΡΙΖΑ: Πώς να οδηγήσει την ντόπια αστική τάξη σε ταχύτερη ανάκαμψη από την κρίση, σε βάρος όμως του λαού, που θα συνεχίσει να υποφέρει, ανεξάρτητα από το μείγμα της διαχείρισης» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΗ

ΟΙ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ: «Καλό θα ήταν να μη λησμονούν το τι έγινε στην Ελλάδα όποτε επιχειρήθηκε η γεωπολιτική πρόσδεση της χώρας με το Βερολίνο, όπως το 1915 με τον Κωνσταντίνο, που οδήγησε στον Εθνικό Διχασμό. Οι αναφορές Σαμαρά πιστοποιούν ότι (...) η Ελλάδα θέλει, όπως δείχνει με κάθε ευκαιρία, να διαδραματίσει αυτόν τον ρόλο, δηλαδή του γερμανικού δορυφόρου. Τον πιστεύει και τον "διαφημίζει". Τον ιδεολογικοποιεί και τον "νομιμοποιεί" ηθικά και πολιτικά (...) Δεν κοιτά πια προς τη "Δύση", αλλά τίθεται με όλες τις δυνάμεις της στο πλευρό των παλιών "Κεντροευρωπαϊκών αυτοκρατοριών", της Γερμανίας, που ο ηγεμονισμός της έχει πλήρως αφυπνιστεί. Το ερώτημα είναι, απλώς, αν έχει καταλάβει τι κάνει. Και την πραγματική απάντηση την ξέρει μόνον ο πρωθυπουργός - ή, τουλάχιστον, ελπίζει κανείς ότι την ξέρει. Τόσο αυτήν, όσο και το μεγάλο γεωπολιτικό ερώτημα που μια τέτοια απάντηση προϋποθέτει...» (στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ: «Η επικράτηση της μετριοπαθούς τάσης, που εκφράζεται από στελέχη όπως οι κ. Δραγασάκης και Σταθάκης, αποτελεί θετική εξέλιξη για τη χώρα, όπως και η σταδιακή αντικατάσταση των κραυγών περί μονομερούς καταγγελίας του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, από επισημάνσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές και προτάσεις για διαγραφή μέρους του χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της περιφέρειας (...) Σοβαρότητα απαιτείται και στα εθνικά θέματα (...) με τη συμπεριφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσελκύει την προσοχή των ξένων πρεσβειών, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αρθρώσει συνεπή και μετριοπαθή λόγο που να εμπεριέχει το στοιχείο της συνέχειας» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Ο ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ: «Η Βραζιλία είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη χώρα, που ακολουθεί με δυναμισμό την Κίνα. Η εκτίναξή της από την υπανάπτυξη στην ανάπτυξη γίνεται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας, με καθοριστικό τον ρόλο του Δημοσίου και με σεβασμό στις κοινωνικές ανάγκες (...) Η Βραζιλία σηματοδοτεί δυνατότητες για μια ανάπτυξη έξω από την νεοφιλελεύθερη μέγκενη, με σεβασμό στη δημοκρατία και τα λαϊκά συμφέροντα (...) Ενα ανοιχτό παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι είναι δυνατή η εναλλακτική πορεία του σύγχρονου κόσμου» (από το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ