Τι κοινό έχουν οι κραυγές της καταστολής, τα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», με τα κλαψουρίσματα της «συναίνεσης» και με όσους με «πόνο ψυχής» καλούν το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα να «νιώσουν την κρισιμότητα» των στιγμών; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την ανάγκη να σημάνει «γενικό σιωπητήριο» στον λαό, μπροστά στα ακόμα πιο δύσκολα που είναι μπροστά, και στο κάλεσμα «με το καλό ή το άγριο» ο λαός να αναβάλει για κάποιο μακρινό και αόριστο μέλλον τις διεκδικήσεις του για την υγεία, τη ζωή, τα δικαιώματά του. Κι όσο γι' αυτά διδακτικά είναι τα όσα έγιναν πριν και μετά το όργιο καταστολής στις 17 Νοέμβρη.

Αν και τα «ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται», το θέαμα της περασμένης Τρίτης έχει τη δική του σημασία: 6 χιλιάδες αστυνομικοί στην Αθήνα, ο ένας πάνω στον άλλο, με ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και δεκάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα στις γραμμές τους (όπως οι ίδιες οι Ενώσεις τους καταγγέλλουν), επιτίθενται με λύσσα σε μια υποδειγματικά οργανωμένη κινητοποίηση, όπου τηρούνται με ακρίβεια χιλιοστού όλα τα μέτρα προστασίας που συστήνουν οι επιστήμονες (αποστάσεις, μάσκες κ.ο.κ.), κι επιχειρούν να τη διαλύσουν με αύρες, χημικά, γκλομπ, ρίχνοντας κόσμο κάτω με τις μηχανές, στοιβάζοντάς τον χωρίς κανένα μέτρο σε κλούβες και κρατητήρια, για να... τηρήσουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Η εικόνα αυτή, από την οποία η κυβέρνηση πάλευε όλη τη βδομάδα να ξεφύγει με κάθε λογής αστειότητες, έδειξε σε όλη τη «μεγαλοπρέπειά» της το πραγματικό περιεχόμενο των απαγορεύσεων, που βέβαια καμία σχέση δεν είχε με την προστασία της υγείας του λαού, αλλά με την καταστολή του κινήματος μπροστά στα χειρότερα που είναι μπροστά.

Το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης για την υγεία του λαού είναι άλλωστε πολύ καλά καταγεγραμμένο:

-- Στην άρνησή της εδώ και 8 μήνες να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία, σε ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, την ίδια ώρα που συνεχίζει να χρυσώνει τους κλινικάρχες. Στη μετατροπή του συστήματος Υγείας, που όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και οι ίδιοι έφεραν σε αυτά τα χάλια, υπηρετώντας την πολιτική της Υγείας - εμπόρευμα, σε σύστημα «μιας νόσου», που κι αυτή την αντιμετωπίζει με «μπαλώματα» στη λογική του «κόστους - οφέλους».

-- Στην αθλιότητα χωρίς τέλος που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μέρα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο για να πάνε στη δουλειά τους, επειδή η ίδια αρνείται να κάνει μαζικές προσλήψεις, να αγοράσει συρμούς και λεωφορεία, ή έστω να επιτάξει τα τουριστικά λεωφορεία που κάθονται, την ίδια ώρα που βρίσκει την «ευκαιρία» να βάλει από την πίσω πόρτα τους ιδιώτες στις αστικές συγκοινωνίες.

-- Στα «αυστηρά» της πρωτόκολλα που σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς, που η εργοδοσία έχει μετατρέψει σε χώρους υπερμετάδοσης, χωρίς μέτρα, με εκβιασμούς, απειλές και εντατικοποίηση.

-- Στην άρνησή της να πάρει μέτρα για να αραιώσουν οι μαθητές στις τάξεις, αφού κάτι τέτοιο έχει «απαγορευτικό κόστος», με αποτέλεσμα το μαρτύριο που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί αυτές τις μέρες με την τηλεκπαίδευση και με άμεσες συνέπειες για τη μορφωτική υποβάθμιση.

-- Στο άνοιγμα του Τουρισμού τους προηγούμενους μήνες με τα «πρωτόκολλα» μεγαλοξενοδόχων και τουρ οπερέιτορ, παίζοντας στα ζάρια των κερδών του κεφαλαίου τη ζωή του λαού και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για όσα ζει σήμερα.

-- Στην άθλια προσπάθεια να κρύψει όλα τα παραπάνω πίσω από την ατομική ευθύνη που έχει δείξει και με το παραπάνω ο λαός, αλλά και να κρυφτεί πίσω από μια χούφτα «ψεκασμένους» που η ίδια ταΐζει με τις «θεωρίες για αγρίους» που επιστρατεύει επί μήνες.

Αυτοί που είναι υπεύθυνοι και απολογούμενοι για τα παραπάνω, έχουν το θράσος να ξεστομίζουν αθλιότητες για «διαδηλώσεις (που) κουβαλάνε ιό και γεννάνε αρρώστια» και να βαφτίζουν «κοινωνική ανευθυνότητα» τον αγώνα για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού. Αλλά ποιος να 'χασε την ντροπή για να τη βρουν αυτοί;

«Εδώ πεθαίνει και πεινάει κόσμος και το ΚΚΕ το χαβά του», επαναλάμβαναν μονότονα και σε διάφορους τόνους τα αστικά επιτελεία, πότε με ολίγη από γαρνιτούρα περί «εθιμοτυπικών εκδηλώσεων», που δεν θα χάλαγε κι ο κόσμος να γίνονταν και του χρόνου (χρήσιμο το «χεράκι» του ΣΥΡΙΖΑ εδώ), πότε με διάφορες σαχλαμάρες για τα «τοτέμ» του ΚΚΕ, και πότε με ολίγο από το ΚΚΕ που γενικώς είναι «εκτός τόπου και χρόνου».

Βέβαια, είναι γνωστό πως το ΚΚΕ είναι εκτός του δικού τους «τόπου και χρόνου»:

• Ο δικός τους «χρόνος», το δικό τους παρόν είναι η επαναφορά ενός νέου Μεσαίωνα και παρουσιάζει ως «σύγχρονο» ο λαός να πηγαίνει «σα το σκυλί στ' αμπέλι» την ώρα που η επιστήμη κάνει «θαύματα».
• Στον δικό τους μόνο «τόπο» οι τεράστιες δυνατότητες της παραγωγής, της τεχνολογίας γίνονται κατάρα για τους εργαζόμενους και τους λαούς, και η πανδημία «ευκαιρία» για να χτυπηθούν εργατικά δικαιώματα, να γενικευτεί η «ευελιξία» και να περάσουν αντιλαϊκά μέτρα και μέτρα καταστολής για να θωρακιστεί το σάπιο σύστημά τους.
• Στον δικό τους «τόπο και χρόνο» είναι «ταμπού» να μιλάνε για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, την ώρα που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες αυτές να ικανοποιηθούν, αφού «τοτέμ» είναι τα κέρδη του κεφαλαίου, μπροστά στα οποία φτάνουν να κάνουν πραγματικές ανθρωποθυσίες.

Ακριβώς επειδή ισχύουν αυτά, ακριβώς επειδή είναι κρίσιμες οι ώρες, είναι κρίσιμη η παρέμβαση του λαού, και πιο «εντός τόπου και χρόνου» από ποτέ τα αιτήματα:

-- Για μαζικές προσλήψεις υγειονομικών, γιατρών, νοσηλευτών, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας και Πρόνοιας, με ένταξή του στον κρατικό σχεδιασμό και όχι αγορά υπηρεσιών.

-- Για ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και στα σχολεία, με 15 παιδιά ανά τάξη, προσλήψεις εκπαιδευτικών και εξασφάλιση όλων των μέτρων ώστε να ανοίξουν τα σχολεία, να σταματήσει η μορφωτική υποβάθμιση.

-- Για αποσυμφόρηση των Μέσων Μεταφοράς, με προσλήψεις προσωπικού και με επίταξη ιδιωτικών λεωφορείων.

-- Για να μη μείνει κανένας εργαζόμενος, άνεργος, επαγγελματίας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα, για έκτακτο επίδομα για όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις.

-- Για να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό έκτρωμα που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση.

Αυτά τα αιτήματα ακούστηκαν δυνατά την Τρίτη και θα ακουστούν ξανά δυνατά στην απεργία της ερχόμενης Πέμπτης, 26 Νοέμβρη, αυτά ενοχλούν κυβέρνηση και κεφάλαιο, που ξέρουν ότι τα αδιέξοδα της πολιτικής τους φέρνουν ακόμα πιο μαύρες μέρες για τον λαό και γι' αυτό επιχειρούν να τα «φιμώσουν».

Αλλοι, με «αγανάκτηση» και μπόλικη πονηριά, αναρωτιόντουσαν αν κάποιοι είναι «πιο ίσοι» από τους άλλους και γιατί η καταστολή δεν ήταν ακόμα πιο άγρια την περασμένη Τρίτη, ώστε να δείξει ότι «κανείς δεν εξαιρείται» του νόμου, όπως έλεγε με ύφος εκατό καρδιναλίων ο πρωθυπουργός στη συζήτηση στη Βουλή.

Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα για την κυβέρνηση, αλλά και όσους το διακινούν. Θα πρέπει για παράδειγμα να απαντήσουν:

-- Είναι «πιο ίσοι» οι μεγαλοεπιχειρηματίες που μασουλάνε ατάκα κι επιτόπου επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές, προνόμια για να «σταθούν όρθια» τα κέρδη τους, από τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, επαγγελματίες, αγρότες που πρέπει να ζήσουν τις οικογένειές τους με 500 ευρώ (και αν), από τους 700 χιλιάδες μακροχρόνια ανέργους που πρέπει να επιβιώσουν χωρίς ούτε καν ένα επίδομα της πείνας;

-- Είναι «πιο ίσοι» οι μεγαλοεπιχειρηματίες που «έχουν το δικαίωμα» να αλλάζουν συμβάσεις, να περνάνε κόσμο σε αναστολή, να «τεντώνουν» το υπόλοιπο προσωπικό από τους εργαζόμενους που θα βγάλουν τη σεζόν χωρίς μεροκάματο, από όσους δουλεύουν 12ωρα, από τους δεκάδες χιλιάδες που βρέθηκαν απ' τη μια μέρα στην άλλη στην ανεργία;

-- Οι αερομεταφορείς και οι εφοπλιστές που στοίβαζαν τον κόσμο τον έναν πάνω στον άλλο το καλοκαίρι, κι από πάνω επιδοτούνταν παχυλά, «εξαιρούνταν του νόμου»;

-- Ο «περίδρομος» που έχουν καταπιεί κλινικάρχες και λοιποί έμποροι της Υγείας, είναι «υπεράνω» της ανάγκης του λαού να ζήσει;

Ρητορικά, φυσικά, τα ερωτήματα. Στο σάπιο σύστημά τους είναι γνωστό και ποιος είναι «πιο ίσος» και ποιος γράφει «το δίκιο των αδικητάδων». Αυτό προσπαθούν να κρύψουν, τον «ορατό εχθρό» που έχει ο λαός απέναντι από τις ανάγκες του, δείχνοντας ως «πρόβλημα» όσους αγωνίζονται.

Μήπως όμως καλά είναι όλα αυτά, αλλά τώρα δίνουμε όλοι μαζί τον πόλεμο και δεν είναι ώρα για κριτικές και απόδοση ευθυνών; Μήπως ο λαός να «κράταγε λίγο ακόμη την ανάσα» του, μπας και δεήσει να «επιπεδωθεί η καμπύλη» των κρουσμάτων, να βγει το εμβόλιο για το οποίο τόσο «άρτιο σχέδιο» έχει η κυβέρνηση (ίδιο με αυτό που είχε για το δεύτερο κύμα της πανδημίας);

'Η μήπως τώρα είναι «αυτονόητο» πως «θα λογαριαστούμε μετά» κι ο λαός πρέπει να εμπιστευτεί την τύχη του στον υπουργό κοινής αποδοχής που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ και στο «κοινό τους σχέδιο» με τη ΝΔ;

Σίγουρα βέβαια μια αναβολή στους αγώνες θα διευκόλυνε την κοινή τους προσπάθεια:

-- Να φορτώσουν και τη νέα καπιταλιστική κρίση στις πλάτες του λαού, με τις ΠΝΠ και τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα που πέφτουν βροχή.

-- Να περάσουν «νύχτα» τις αντεργατικές ανατροπές του αιώνα, με το τερατούργημα που έχουν φέρει για δεκάωρη δουλειά με 200 ευρώ μισθό και απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.

-- Να χτίσουν - με αφορμή και την πανδημία - ένα ακόμα πιο αντιδραστικό πλαίσιο περιορισμού ελευθεριών και δικαιωμάτων, περνώντας στη ζούλα κατάπτυστους νόμους όπως αυτόν για τον περιορισμό των διαδηλώσεων.

-- Να κάνουν τον λαό νοικάρη στο σπίτι του, με τη μόνιμη απειλή της έξωσης, να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι για να βρει «ρευστότητα» το κεφάλαιο.

-- Να μπλέξουν ακόμα πιο βαθιά στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τον λαό, για να κερδίσει κομμάτι από τη «λεία» το κεφάλαιο.

Αυτά και άλλα περνάνε εν μέσω πανδημίας. Γι' αυτά είναι η «ώρα» και γι' αυτό «δεν είναι ώρα» να διεκδικεί ο λαός. Η αντιλαϊκή πολιτική όχι μόνο δεν κάνει διάλειμμα, αλλά χτυπάει υπερωρίες, και γι' αυτό δεν χωράει διάλειμμα και στη διεκδίκηση.

Ακριβώς αυτό το μήνυμα έστειλαν και οι συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σ' όλη την Ελλάδα: Οτι οι μορφές προσαρμόζονται, αλλά οι αγώνες ούτε καταστέλλονται, ούτε αναβάλλονται.

Γιατί το ζήτημα δεν είναι απλά αν το εμβόλιο κάποια στιγμή θα βρεθεί και η πανδημία θα περάσει, αλλά πώς θα βγει ο λαός από αυτή:

Αν θα βγει όρθιος, για να δώσει και τις νέες μάχες για τη ζωή και τα δικαιώματά του που θα είναι μπροστά, απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων να του φορτώσουν μια ακόμα καπιταλιστική κρίση για να σωθεί το κεφάλαιο.

Αν θα δεχτεί να ρίχνει συνεχώς τον πήχη των απαιτήσεών του, να στριμώχνει τις ανάγκες του στις κάθε φορά «εξαιρετικές» και «έκτακτες ανάγκες» των καπιταλιστών ή θα περάσει στην αντεπίθεση με τη σημαία των σύγχρονων αναγκών του.

Πολλές μέρες πριν φτάσουμε κοντά στην επέτειο του Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί της, τα παπαγαλάκια της στα μέσα ενημέρωσης είχαν εξαπολύσει μία συντονισμένη προπαγανδιστική επίθεση με στόχευση σωματεία, μαζικούς φορείς, φοιτητικούς συλλόγους και βέβαια το ΚΚΕ.

Δύο βδομάδες πριν από τη 17η Νοέμβρη, τα πρώτα ...«βιολιά» ήταν εναλλάξ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στ. Πέτσας, και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδης. Αμφότεροι απηύθυναν απειλές, προειδοποιήσεις για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των εκδηλώσεων. Εφτασε μάλιστα ο Χρυσοχοΐδης να κάνει λόγο για «γιορτή για φέρετρα» και πως « πορεία και συγκεντρώσεις δεν επιτρέπονται».

Το αποκορύφωμα όλων αυτών βέβαια ήταν η χυδαία αναφορά του ίδιου του πρωθυπουργού από το βήμα της Βουλής, την Πέμπτη 12 Νοέμβρη, όπου έκανε λόγο για «πορεία προς τις ΜΕΘ», αναπαράγοντας έτσι την προβοκάτσια που μέρες πριν διακινούσαν οι υπουργοί του. Κατηγόρησε δε για «εγκληματική στάση» όσους θέλουν να γίνει η πορεία του Πολυτεχνείου, καθώς ρισκάρουν, όπως είπε ξεδιάντροπα, «να μετατρέψουν μια πορεία τιμής σε πορεία πόνου». Εφτασε στο σημείο να ζητήσει προσωπικά από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και το ίδιο το Κόμμα να συμμορφωθούν ...προς τας υποδείξεις και να ...«δηλώσουν» πως «δεν θα συμμετάσχουν σε καμία πορεία» και «δεν θα παρακινήσουν κανέναν» να συμμετάσχει. Η απάντηση βέβαια ήρθε άμεσα από τον Δ. Κουτσούμπα, που του φώναξε από τα έδρανα: «Ντροπή σας!». Επίσης, εξαπέλυσε ευθέως απειλές κατά του Κόμματος για διώξεις λέγοντας ότι «οι νόμοι ισχύουν για όλους» και ότι δεν εξαιρείται «από τη συνολική εφαρμογή των νόμων».

Σε όλη αυτήν τη συζήτηση που έγινε, η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκκωφαντική σιωπή. Ο Αλ. Τσίπρας σαν να μην άκουσε τη λέξη «Πολυτεχνείο» στη Βουλή. Κι έτσι δεν είπε λέξη ούτε καν στη δευτερολογία του σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης να την απαγορεύσει, ούτε μπήκε στον κόπο να σχολιάσει τις χυδαιολογίες Μητσοτάκη για την πορεία... Αντίθετα, την ίδια στιγμή που κατηγορούσε την κυβέρνηση για ανικανότητα, της έκανε προτάσεις, και μάλιστα ονομαστικές, για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής.

Την Παρασκευή 13 Νοέμβρη, ο Χρυσοχοΐδης προανήγγειλε ουσιαστικά την απαγόρευση των εκδηλώσεων και προειδοποίησε πως «η αστυνομία θα εφαρμόσει τον νόμο απαρέγκλιτα παντού». Και σε ένα ρεσιτάλ αυταρχισμού, στοχοποίησε τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ισχυριζόμενος ότι «οι δρόμοι και οι διαδηλώσεις κουβαλάνε ιό και γεννάνε αρρώστια»!

Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, μία βδομάδα πριν από τη 17η Νοέμβρη, προχώρησε στη διενέργεια επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης προκειμένου να διαπιστωθεί αν στοιχειοθετείται το αδίκημα της διέγερσης σε ανυπακοή (!), επειδή η ΕΝΙΘ και άλλες Ενώσεις νοσοκομειακών γιατρών, Ομοσπονδίες και Σωματεία Εργαζομένων και φοιτητικοί σύλλογοι καλούν σε συμμετοχή στις εκδηλώσεις για τον αγωνιστικό εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου!

Την Παρασκευή 13 Νοέμβρη ο πρόεδρος και ο γραμματέας της Ενωσης Ιατρών Καρδίτσας λαμβάνουν κλήση από την Ασφάλεια Καρδίτσας για να «δώσουν εξηγήσεις» σχετικά με την ανακοίνωσή τους στις 10 Νοέμβρη, όπου δήλωναν τη συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Την ίδια περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δεν χάνουν ευκαιρία να δηλώνουν ότι δεν θα συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις που οργανώνουν οι φορείς, και να κατηγορούν την κυβέρνηση ότι με τη στάση της δυναμιτίζει το κλίμα συναίνεσης.

Σαν τον κλέφτη, η κυβέρνηση, σε μια πρωτοφανή ενέργεια αυταρχισμού και προσπαθώντας να πείσει ότι αυτό αφορά δήθεν την προστασία της δημόσιας υγείας, ανακοινώνει:

«Απαγορεύονται σε όλη την επικράτεια όλες οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, στις οποίες συμμετέχουν 4 ή περισσότερα άτομα, από 06.00 ώρα της 15ης Νοεμβρίου έως και την 21.00 ώρα της 18ης Νοεμβρίου 2020», διακηρύσσοντας ότι «για τους παραβάτες, υπό την επιφύλαξη της εφαρμογής άλλων κυρώσεων που προκύπτουν από την κείμενη νομοθεσία, προβλέπονται οι ακόλουθες κυρώσεις: Διοικητικό πρόστιμο 5.000 ευρώ στα νομικά πρόσωπα και 3.000 ευρώ στα φυσικά πρόσωπα, που διοργανώνουν δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις. Διοικητικό πρόστιμο 300 ευρώ στα πρόσωπα που παραβιάζουν την απαγόρευση, συμμετέχοντας σε δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις».

Την ίδια στιγμή, κλιμακώνεται το μπαράζ της άθλιας προπαγάνδας από τους μηχανισμούς της κυβέρνησης και Μέσα Ενημέρωσης, με τη μορφή άλλοτε παραινέσεων και άλλοτε απειλών προς το ΚΚΕ και όποιον άλλο ετοιμάζεται να κάνει κινητοποίηση...

Ομως, οι πρώτες αντιδράσεις είναι άμεσες. Είναι χαρακτηριστικό ότι την Κυριακή 15 Νοέμβρη η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, με ανακοίνωσή της, χαρακτηρίζει αντισυνταγματική την απαγόρευση και ζητά από την κυβέρνηση να την ανακαλέσει άμεσα!

Από την Κυριακή το πρωί κορυφώνονται οι ανακοινώσεις και τα καλέσματα από δεκάδες σωματεία και μαζικούς φορείς. Καταγγέλλουν την απαγόρευση της κυβέρνησης και καλούν σε εκδηλώσεις με όλα τα μέτρα προστασίας. Ταυτόχρονα, η αντίδραση αποτυπώνεται και σε ένα κείμενο που ξεκινά να διακινείται το απόγευμα της Κυριακής από συνδικαλιστές, δικηγόρους και άλλους αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Μέσα σε λίγες ώρες συλλέχθηκαν πλήθος υπογραφών που συνολικά έφτασαν τις 8.000, κάτω από την απαίτηση να αποσύρει η κυβέρνηση την απαράδεκτη απαγόρευση.

Εκπρόσωποι συνδικάτων, που προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα και διαμαρτύρονται για την ένταση του αυταρχισμού. Νομικοί και δικαστικοί, που τεκμηριώνουν ότι πρόκειται για μια άδικη και αντισυνταγματική απόφαση. Επίσης, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, άνθρωποι του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, αιρετοί από την Τοπική Διοίκηση κ.ά.

Ξεχωριστή σημασία έχει η καθολική αποδοχή του κειμένου από εκλεγμένους γιατρούς στις Νοσοκομειακές Ενώσεις από όλο το πολιτικό φάσμα, αφού υπογράφεται από τους προέδρους και τη συντριπτική πλειοψηφία των διοικήσεων των Ενώσεών τους σε όλη τη χώρα (Αττική, Θεσσαλονίκη, Αχαΐα, Λάρισα, Καρδίτσα, Ηράκλειο, Σέρρες, Αρκαδία κ.ά.). Μια σύσσωμη δηλαδή απόρριψη, από τους επιστήμονες της Υγείας, του ψευτοεπιχειρήματος της κυβέρνησης ότι τάχα απειλείται η δημόσια υγεία από συγκεντρώσεις που γίνονται με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (μάσκες, αποστάσεις κ.λπ.). Μια ακόμα απόδειξη ότι η πανδημία αποτελεί πρόσχημα για την κυβέρνηση, ώστε να καταστείλει τη λαϊκή διεκδίκηση, την ίδια στιγμή που δεν παίρνει κανένα μέτρο ουσιαστικής προστασίας του λαού.

Το κείμενο στήριξε εξαρχής το ΚΚΕ, οι βουλευτές και ευρωβουλευτές του οποίου το υπέγραψαν και το διακίνησαν. Στη συνέχεια το υπέγραψαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25.

Με τις χιλιάδες υπογραφές κάτω από το κείμενο, συνδικαλιστές και εκπρόσωποι μαζικών φορέων πραγματοποιούν διάβημα το πρωί της Δευτέρας 16 Νοέμβρη έξω από τη Βουλή, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ότι το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της κυβέρνησης δεν θα περάσει, και προκειμένου να επιδώσουν το κείμενο των υπογραφών. Το κείμενο με τις υπογραφές επιδόθηκε κατά σειρά, στον πρόεδρο της Βουλής, Κώστα Τασούλα, στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Παρά την τρομοκρατία, παρά τις απειλές, παρά την απαγόρευση, ξαφνικά, στις 10 το πρωί, η άδεια κι έρημη λεωφόρος μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία «ξυπνά» από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που με μια αιφνιδιαστική κίνηση, σε χρόνο μηδέν, συγκεντρώνονται συντεταγμένα μπροστά στην πρεσβεία και στο Πάρκο Ελευθερίας, τηρώντας όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Η αρχική προσπάθεια των αστυνομικών δυνάμεων να τους απωθήσουν με τη βία έπεσε στο κενό.

Η απαράδεκτη απαγόρευση της κυβέρνησης, με στόχο να φιμωθεί το διαχρονικό αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα του Πολυτεχνείου, «σπάει» στην πράξη.

Η τήρηση των μέτρων από τους διαδηλωτές ήταν υποδειγματική, σε πλήρη αντίθεση με τις δυνάμεις της αστυνομίας, που είχαν ζώσει την περιοχή και ήταν ο ένας πάνω στον άλλο. Ξεδιπλώνοντας γρήγορα τα πανό και τις σημαίες, φορώντας τις μάσκες τους και κρατώντας τις αποστάσεις, δεκάδες διαδηλωτές απλώθηκαν κατά μήκος της Β. Σοφίας, με μέτωπο στις κλούβες των ΜΑΤ, που είχαν κλείσει από νωρίς κάθετα το δρόμο.

«Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας σε ζωή, υγεία, δουλειά - Τιμάμε τον Νοέμβρη στο δρόμο του αγώνα» έγραφε το κεντρικό πανό, με την υπογραφή της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, ενώ στο χώρο αντηχούσαν τα πρώτα συνθήματα: «Το Πολυτεχνείο ζει, έξω οι Αμερικανοί», «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», «Δώστε λεφτά για την Υγεία, και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία».

Στη συνέχεια, οι συγκεντρωμένοι έκαναν πορεία προς το Πάρκο Ελευθερίας, τηρώντας τις αποστάσεις και με όλα τα μέτρα προστασίας. Εκεί έγινε δεκτός από τους συγκεντρωμένους με συνθήματα και χειροκροτήματα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος νωρίτερα είχε καταθέσει στεφάνι στο χώρο του ΕΑΤ - ΕΣΑ.

Η ώρα είναι 2 μ.μ. Αστραπιαία τα πανό των Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ, συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων ξεδιπλώνονται στην Πανεπιστημίου. Εκατοντάδες διαδηλωτές παίρνουν τις θέσεις τους, καταλαμβάνοντας τη λεωφόρο από το ύψος του Οφθαλμιατρείου μέχρι την Ομόνοια. Μια συγκέντρωση που έδειξε ξανά τι σημαίνει υποδειγματική διοργάνωση με όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας: Αποστάσεις, μάσκες, αντισηπτικά και τίποτα στην τύχη του. Ολα οργανωμένα στην εντέλεια.

Από τις ντουντούκες κάθε τόσο ακούγεται η παρότρυνση: «Κρατάμε αποστάσεις!». Κάτι που τηρείται απαρέγκλιτα από όλους, χωρίς να μειώνει ούτε στο ελάχιστο τη μαχητικότητα και τη δυναμικότητα των συνθημάτων. Η Πανεπιστημίου διαμορφώνεται μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, παρά το κλίμα αστυνομοκρατίας, στο πιο ασφαλές σημείο της Αθήνας.

Από τη μια, η υποδειγματική συγκέντρωση με τους διαδηλωτές να προστατεύονται απολύτως, συγκροτώντας πεντάδες και με αποστάσεις τουλάχιστον 2 μέτρων ο καθένας από τον άλλον. Και από την άλλη, τα μπουλούκια των χιλιάδων αστυνομικών, που με ευθύνη της κυβέρνησης απλώνονταν χωρίς κανένα μέτρο από το πρωί σε κάθε γωνιά της Αθήνας, δημιουργώντας παντού εστίες υπερμετάδοσης του κορονοϊού.

Κι έτσι, μέσα στην καρδιά της σιδερόφραχτης πόλης, των δεκάδων μπλόκων και των απανωτών ελέγχων προς εφαρμογή των κατευθύνσεων της κυβέρνησης «να μην κουνηθεί κανείς», ο λαός δίνει απάντηση.

Οι εικόνες αυτές, που προκαλούν αλλεργία στο κράτος, στην κυβέρνηση, στο κεφάλαιο και τα επιτελεία τους έδωσαν το έναυσμα για να μπει σε εφαρμογή ένα βρώμικο κατασταλτικό σχέδιο, που απέδειξε ότι το τελευταίο πράγμα που νοιάζει την κυβέρνηση είναι η πανδημία και η προστασία του λαού.

Αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή, με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, της ΔΙ.ΑΣ. και άλλες ομάδες της αστυνομίας να πέφτουν κατά κύματα πάνω στους διαδηλωτές, μήπως και καταφέρουν έστω την ύστατη στιγμή να μην πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση. Οι απανωτές απρόκλητες επιθέσεις, όμως, αποδείχθηκαν ανίκανες να περιορίσουν την κινητοποίηση.

Αστυνομικές δυνάμεις ξεκινούν να περνούν χειροπέδες στους πρώτους διαδηλωτές, να τους ρίχνουν κάτω, να τους χτυπούν με τα γκλομπ, να ανοίγουν κεφάλια, με αποτέλεσμα τρεις διαδηλωτές να βρεθούν στο νοσοκομείο.

Είναι τέτοιος ο παροξυσμός τους που φτάνουν να προπηλακίζουν τους βουλευτές, τους ευρωβουλευτές και τα στελέχη του ΚΚΕ που ζητούν την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων: Επιχειρούν να διώξουν τον Γιώργο Μαρίνο, σπρώχνουν βίαια τον Χρήστο Κατσώτη, όπως και την Μαρία Κομνηνάκα και τον Κώστα Παπαδάκη, τραβάνε από το πουκάμισο τον Θανάση Παφίλη. Βρίζουν χυδαία όποιον τολμάει να διαμαρτυρηθεί.

Στο σημείο όπου διαδραματίζονται οι πρωτοφανείς αυτές σκηνές σπεύδει ο ίδιος ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, απαιτώντας να αφεθούν άμεσα ελεύθεροι όλοι οι διαδηλωτές που πιάστηκαν από την αστυνομία, με τους αστυνομικούς να γίνονται ακόμα πιο προκλητικοί και προς τον ΓΓ, να απαντούν με μεγαλύτερη βιαιότητα σε όσους ήδη είχαν «δεμένους», ενώ άλλους τους σέρνουν στα πεζοδρόμια, ψάχνοντας κλούβα για να τους χώσουν μέσα.

Την ίδια στιγμή, ο αστυνομικός διοικητής, που υποτίθεται ότι θα ήταν «παρών», παραμένει άφαντος, και τελικά εμφανίζεται μετά από ώρα για να εξαπολύσει απειλές στους συγκεντρωμένους και στον ίδιο τον Δ. Κουτσούμπα: «Αν δεν διαλυθεί η συνάθροιση, θα τη διαλύσουμε εμείς...», κατόπιν εντολής του Αρχηγείου!

Χαρακτηριστικό του προσχεδιασμένου οργίου τρομοκρατίας είναι το ότι πριν προλάβει ο αξιωματικός να ολοκληρώσει την παραπάνω απειλή κι ενώ τα στελέχη του ΚΚΕ απαιτούν να αφεθούν ελεύθεροι οι διαδηλωτές, οι δικυκλιστές της ΔΙ.ΑΣ. εξαφανίζονται ταχύτατα και την ίδια στιγμή κάνουν την εμφάνισή τους στην κορυφή της πορείας τα ειδικά οχήματα υδροβολής της αστυνομίας («Αίαντες»), συνοδευόμενα από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. Κυκλοφορούν βίντεο που δείχνουν την κεφαλή της πορείας να υποχωρεί συντεταγμένα, με συνθήματα και χέρια υψωμένα, και παρόλο που βαδίζουν με τις πλάτες γυρισμένες στους «Αίαντες» και τα ΜΑΤ, τα χημικά πέφτουν βροχή ανάμεσά τους.

Το σχέδιο καταστολής περνά στην επόμενη φάση: Ενα σύννεφο από χημικά και δεκάδες χειροβομβίδες κρότου - λάμψης πέφτουν στη συγκέντρωση, οι «αύρες» εκτοξεύουν νερό, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας, με ολόκληρη την Πανεπιστημίου να μετατρέπεται σε θάλαμο αερίων. Ακόμα και τότε, όμως, οι εκατοντάδες διαδηλωτές διατηρούν την ψυχραιμία τους, οι ντουντούκες καλούν σε τήρηση των αποστάσεων, κάτι που, παρά τη δυσκολία, γίνεται κι εκείνη την ώρα κατορθωτό, παρά την τεράστια πίεση της αστυνομίας, κι ενώ η διαδήλωση υποχωρεί συντεταγμένα προς την Ομόνοια.

Οι αστυνομικές δυνάμεις προχωρούν σε δεκάδες προσαγωγές, με τον κύριο όγκο όσων πιάστηκαν «στο σωρό» να οδηγείται στη ΓΑΔΑ. Ανάμεσά τους συνδικαλιστικά στελέχη, από όλους τους κλάδους, γνωστά για τη δράση τους στο εργατικό κίνημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αστυνομικοί κατηύθυναν διαδηλωτές από την Πανεπιστημίου προς τη Σταδίου, λέγοντάς τους πως από εκεί έχουν δυνατότητα διαφυγής. Οταν όμως έφτασαν στο ύψος της οδού Γ. Σταύρου, κυκλώθηκαν από την ομάδα «Δράση» ενώ στο σημείο έσπευσαν και διμοιρίες της ΥΜΕΤ, με πρόθεση να τους συλλάβουν. Βουλευτές του ΚΚΕ, δικηγόροι και συνδικαλιστές πραγματοποίησαν επιτόπου παρέμβαση, χωρίς να τους επιτραπεί, αφού τελικά προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ.

Συνολικά στην Αττική έγιναν 56 προσαγωγές διαδηλωτών, γεγονός που προκάλεσε την άμεση παρέμβαση βουλευτών του ΚΚΕ και δικηγόρων, απαιτώντας να αφεθούν ελεύθεροι. Τελικά ύστερα από πολλές ώρες αφέθηκαν στο σύνολό τους ελεύθεροι, ενώ σε βάρος του Λάμπρου Χατζάρα, μέλους του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, που είχε προσαχθεί στο Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης και επίσης αφέθηκε ελεύθερος, σχηματίστηκε δικογραφία με ανυπόστατες κατηγορίες.

Σε μια άμεση παρέμβαση, έξω από τη ΓΑΔΑ βρέθηκαν αντιπροσωπείες εργατικών συνδικάτων και βουλευτές του ΚΚΕ, που μαζί με δικηγόρους έκαναν συνεχείς παρεμβάσεις, απαιτώντας να αφεθούν ελεύθεροι οι προσαχθέντες, καταγγέλλοντας τις συνθήκες κράτησής τους, αφού σύμφωνα με καταγγελίες ζήτησαν να πιουν νερό και αστυνομικοί τους απάντησαν να πιουν από την τουαλέτα!

Παράλληλα, κατήγγειλαν την απαράδεκτη τακτική να μην επιτρέπεται στους δικηγόρους να έρθουν σε επαφή με τους προσαχθέντες, με την ηγεσία της ΓΑΔΑ αντί να δίνει σαφείς απαντήσεις να κωλυσιεργεί και να βάζει διάφορα προσκόμματα στην επικοινωνία.

Σε συνέχεια των παρεμβάσεων, οι βουλευτές του Κόμματος Χρήστος Κατσώτης και Διαμάντω Μανωλάκου βρέθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης, όπου έκαναν ανάλογη παρέμβαση απαιτώντας να αφεθούν ελεύθεροι οι προσαχθέντες, μεταξύ των οποίων ήταν και μέλη του ΝΑΡ.

Μία μέρα μετά, στις 18 Νοέμβρη, μέρα που ίσχυε η απαγόρευση της κυβέρνησης, μέλη του ΚΚΕ προχωρούν σε εξορμήσεις και ανάρτηση πανό σε διάφορα σημεία της Αθήνας, ενώ παρεμβάσεις γίνονται και στο εξωτερικό. Στους δρόμους του κέντρου και των συνοικιών αντήχησαν δυνατά τα συνθήματα της συγκέντρωσης του ΚΚΕ για το Πολυτεχνείο, κάνοντας κουρελόχαρτο τις κυβερνητικές απαγορεύσεις, με τον «Ριζοσπάστη» και την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος. Ετσι, φτάνουν σε εκατοντάδες εργαζόμενους η καταγγελία του οργίου καταστολής και το κάλεσμα «να μας βρίσκει διαρκώς μπροστά της η κυβέρνηση στον αγώνα για υγεία, ζωή, δουλειά με δικαιώματα».

Η απαγόρευση και η προσπάθεια αυταρχισμού είχαν σπάσει στην πράξη...

Το όργιο κυβερνητικής καταστολής και τρομοκρατίας κατήγγειλαν, με παραστάσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν στις ελληνικές πρεσβείες σε Βρυξέλλες και Λευκωσία, αντιπροσωπείες των Οργανώσεων του ΚΚΕ. Ενώ την απρόκλητη επίθεση της κυβέρνησης καταδικάζουν επίσης με ανακοινώσεις τους οι Ελληνικές Κοινότητες σε Στοκχόλμη, Βερολίνο, Φρανκφούρτη, Ανόβερο, Ααχεν και Δρέσδη.

Το κυβερνητικό όργιο καταστολής, την αναίτια και απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας σε βάρος των διαδηλωτών, που τίμησαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να καταγγέλλουν συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Επιπλέον, μηνύματα αλληλεγγύης από περισσότερα από 41 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλο τον κόσμο προς το ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα της χώρας μας, ενάντια στην κρατική καταστολή, καταφτάνουν συνεχώς στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος.