Τετάρτη 21 Οχτώβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «αγωνία»...

Σώνει και ντε όλα τα αστικά επιτελεία έχουν βαλθεί να πείσουν το λαό ότι η αγωνία του πρέπει να είναι... αν θα «πετύχει» η πολιτική που τον τσακίζει! «Η αγωνία του κόσμου», λένε χαρακτηριστικά διάφοροι «σχολιαστές», σε εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα και διαδίκτυο, «είναι αν βγαίνει το πρόγραμμα. Γιατί σου λέει: Κάνω θυσίες, αλλά θα πιάσουν τόπο;». Και συμπληρώνουν οι ίδιοι: «Ο κόσμος λίγο - πολύ τα ήξερε τα μέτρα και πριν από τις εκλογές. Αρα αυτό που τον απασχολεί τώρα είναι το αν αυτά οδηγούν πουθενά»...

Οι παραπάνω... καλλιεργούμενες «αγωνίες», που αναπαράγονται και αξιοποιούνται αναλόγως και από τα κυβερνητικά στελέχη, δεν είναι παρά η «εξελιγμένη» βερσιόν των... συνταξιούχων που σταματούσαν τάχα τον Γιώργο Α. Παπανδρέου στο δρόμο το 2010 και του έλεγαν ότι «για την πατρίδα» δεν είχαν πρόβλημα να δώσουν και τη σύνταξή τους! Οι ίδιοι... «συνταξιούχοι» σταματούσαν μετά και τον Αντ. Σαμαρά, στη συνέχεια τον Αλ. Τσίπρα, και τώρα «μεταμορφώθηκαν» ξαφνικά στον «κόσμο» που δέχεται τάχα να κάνει κι άλλες θυσίες, αρκεί... «να βγαίνει το πρόγραμμα»!

... είναι του κεφαλαίου

Ε, λοιπόν, όχι! Το αν «βγαίνει» ή «δε βγαίνει» το πρόγραμμα, το νέο βάρβαρο μνημόνιο δηλαδή, είναι αγωνία του κεφαλαίου, όχι του λαού. «Επιτυχία» του μνημονίου σημαίνει επιτυχία όλων των μέτρων που βαθαίνουν παραπέρα τη χρεοκοπία του λαού για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων: Από την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, μέχρι την ένταση της αντιλαϊκής φοροληστείας, από την παραπέρα περικοπή κρατικών δαπανών που σχετίζονται με λαϊκές ανάγκες μέχρι την πρόσβαση του κεφαλαίου σε νέα «αναπτυξιακά πακέτα» και σε νέο δανεισμό από τις «αγορές» πάνω στην πλάτη του λαού, από τις ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι το πετσόκομμα όσων εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, για τη διαμόρφωση «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος».

Μία προς μία οι αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» του μνημονίου αποτελούν πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου: Ερχονται πολύ πριν από την κρίση και θα παραμείνουν να τσακίζουν το λαό και μετά το πέρασμα στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη, ακριβώς γιατί αυτές είναι τα πραγματικά «προαπαιτούμενα» της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων...

Καμιά αγωνία, για την «επιτυχία του προγράμματος», λοιπόν! Ισα - ίσα: Κερδισμένος θα βγει ο λαός μονάχα αν βάλει εμπόδια στην υλοποίησή του, αν με την οργανωμένη πάλη του δώσει στο κεφάλαιο πραγματικούς λόγους να αγωνιά!

Το τυράκι

Εγραφε η «Αυγή» στις 17/10/2015: «Μιλάμε για τα επώδυνα μέτρα και όχι για τις ρυθμίσεις, επί παραδείγματι, κατά της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας και την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που προφανώς εντάσσονται στην προοπτική μιας κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά. Ο ελληνικός λαός κατά πλειοψηφία αποδέχθηκε τη λογική της κυβέρνησης και την επιβράβευσε για τη στάση της. Γνώριζε, επίσης, ότι σύντομα θα έρθει η ώρα του λογαριασμού, όπως και ήρθε. Αυτήν την ώρα, για την εφαρμογή των μέτρων από την κυβέρνηση, και μάλιστα από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν αρκεί η λαϊκή επικύρωση. Υπάρχει και μια αναγκαία προϋπόθεση: Η διακυβέρνηση με αίσθηση δικαιοσύνης. Ως εκ τούτου, η εκκαθάριση των υποθέσεων διαφθοράς και διαπλοκής αποτελεί πράξη δικαιοσύνης και όρο απαραίτητο για την επιτυχία του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, επί ποινή ακυρώσεως». Με τυράκι την «πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής», ο λαός καλείται να στηρίξει τα επώδυνα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία υποτίθεται ότι ενέκρινε με την ψήφο του στις τελευταίες εκλογές. Και να, λοιπόν, η υπόθεση Σαββαΐδου, και να το νομοσχέδιο περί τηλεοπτικών αδειών ως στοιχεία που αποκαθιστούν δήθεν την «αίσθηση δικαιοσύνης». Μόνο που, όπως και αν εξελιχθούν αυτές οι υποθέσεις - που το σίγουρο είναι ότι ούτε τη διαφθορά ούτε τη διαπλοκή ανάμεσα στο αστικό πολιτικό προσωπικό και τους επιχειρηματικούς ομίλους πρόκειται να εξαλείψουν - οι εργατικές - λαϊκές θυσίες δεν πρόκειται να σταματήσουν. Αντίθετα, το μενού περιλαμβάνει και άλλα που έρχονται. Η πρόκληση - κοροϊδία, λοιπόν, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Με σταθμούς τα συλλαλητήρια στις 22 Οκτώβρη και την απεργία στις 12 Νοέμβρη να αποδείξει ο λαός πως δεν πιάνεται στη φάκα.

Απειλές για πρόστιμα

Αναβαθμισμένες μεθόδους χρησιμοποιεί ο Δήμος Καλαμάτας, για να επιβάλει περιορισμούς στη δράση του ΠΑΜΕ. Ετσι, στα γραφεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα έφτασε ένα έγγραφο από τις οικονομικές υπηρεσίες του Δήμου, με το οποίο ζητείται από το ΠΑΜΕ να καταθέσει μέσα σε συγκεκριμένες ημερομηνίες τις ενστάσεις του για ένα πρόστιμο 900 ευρώ (!) που του επιβλήθηκε τον περασμένο Ιούνη, λόγω ...αφισορρύπανσης στην Καλαμάτα! Το «αδίκημα» αφορά την ανάρτηση αεροπανό, με το οποίο το ΠΑΜΕ καλούσε σε συλλαλητήριο στην πόλη στις 11 Ιούνη, όπως και σε δεκάδες ακόμα πόλεις σε όλη τη χώρα, ενάντια στη συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών, που μεθοδευόταν τότε. Θυμίζουμε ότι λίγες μέρες μετά, συμφωνήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το τρίτο μνημόνιο, όπως προειδοποιούσε τους εργαζόμενους το ταξικό κίνημα. Η δημοτική αρχή στην Καλαμάτα είναι γελασμένη αν νομίζει ότι με απειλές για πρόστιμα θα φοβερίσει τους εργαζόμενους και θα υποχρεώσει το ταξικό κίνημα να «κατεβάσει στροφές», μπροστά στη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, μέρος της οποίας είναι βέβαια και η πολιτική του Δήμου στην πόλη.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1805 Ο βρετανικός στόλος υπό το ναύαρχο Ο. Νέλσον επικρατεί επί του γαλλικού και ισπανικού στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ.

1825 Δημοσιεύεται στη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, που στη συνέχεια θα αποτελέσει τον Εθνικό Υμνο της χώρας μας.

1833 Γεννιέται ο Σουηδός επιχειρηματίας και εφευρέτης Αλφρεντ Μπέρνχαρντ Νόμπελ, από τον οποίο πήραν το όνομά τους τα ομώνυμα βραβεία.

1907 Γεννιέται ο υπερρεαλιστής ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος.

1916 Ο σοσιαλδημοκράτης Φ. Αντλερ σκοτώνει τον Αυστριακό πρωθυπουργό κόμη Καρλ φον Στιργκ.

1933 Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αναγνωρίζουν επίσημα τη Σοβιετική Ενωση.

1934 Ξεκινά η Μεγάλη Πορεία του Κόκκινου Στρατού της Κίνας, ο οποίος κατάφερε να αποφύγει την περικύκλωση από τις αστικές - εθνικιστικές δυνάμεις του Τσιάνγκ Κάι Σεκ, διανύοντας 12.500 χλμ. σε 370 μέρες.

1964 Στο θέατρο «Ρεξ» παρουσιάζεται το έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Αξιον Εστί».

1969 Τεράστιες διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ πραγματοποιούνται στην Ιαπωνία, με συμμετοχή 500.000 ατόμων. Εκτεταμένες συγκρούσεις αστυνομίας - διαδηλωτών σημειώνονται στο Τόκιο.

1969 Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Τζακ Κέρουακ, ένας από τους κύριους εκπροσώπους της Μπητ γενιάς και εισηγητής του ομώνυμου όρου.

1972 Αεροπλάνο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», που ερχόταν από την Κέρκυρα, συντρίβεται στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας, με αποτέλεσμα το θάνατο 37 ατόμων.

1973 Η «νύχτα της μεγάλης σφαγής» στην Ουάσιγκτον: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρ. Νίξον, εξαναγκάζει σε παραίτηση τον εντεταλμένο εισαγγελέα της υπόθεσης «Γουοτεργκέιτ», Αρτσιμπαλντ Κοξ, τον υπουργό Δικαιοσύνης, Ελιοτ Ρίτσαρσον και τον υφυπουργό, Γουίλιαμ Ρακελσχάους, εδραιώνοντας την πεποίθηση της κοινής γνώμης ότι επιδιώκει τη συγκάλυψη του σκανδάλου.

1981 Διάσκεψη Βορρά - Νότου με συμμετοχή 22 κρατών πραγματοποιείται στο Κανκούν του Μεξικού. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρ. Ρίγκαν, δηλώνει ότι η επίλυση των προβλημάτων του Τρίτου Κόσμου βρίσκεται «στην ανάπτυξη της ελεύθερης αγοράς και όχι στη βοήθεια εκ μέρους των αναπτυγμένων χωρών».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ