Παρασκευή 21 Οχτώβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στημένοι «σχολιασμοί» του ΣΚΑΪ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ώρα που η τηλεοπτική εικόνα έδειχνε ξεκάθαρα τους δολοφόνους κουκουλοφόρους να επιτίθενται με «μολότοφ», μάρμαρα και πέτρες στους απεργούς διαδηλωτές στο Σύνταγμα και την περιφρούρηση των διαδηλωτών να προσπαθεί να τους απωθήσει, στον καναπέ του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ κάποιοι σχολίαζαν τα γεγονότα ως εξής:

Τους κουκουλοφόρους τους ονόμασαν «Ελληνες διαδηλωτές», τους έκαναν ίσα κι όμοια με τους εργάτες και μίλησαν για «κανιβαλισμό» επειδή τάχα «διαδηλωτές χτυπιούνται με διαδηλωτές», σε ένα ιδιότυπο είδος «εμφυλίου»! Τους δολοφόνους δηλαδή, τους έκαναν ίσα κι όμοια με τους αμυνόμενους!

Κι αυτό γιατί; Γιατί οι καναπεδάτοι σχολιαστές του ΣΚΑΪ λύσσαξαν που οι εργάτες είχαν περιφρούρηση των μπλοκ τους για να μη διαλυθεί η μεγαλειώδης λαϊκή διαδήλωση του Συντάγματος.

Το είπε κατά λέξη στη συνέχεια ένας από τους σχολιαστές: «Δεν πρόκειται για περιφρούρηση! Το ΠΑΜΕ ποτέ δεν έκανε τέτοια πράγματα, πάντα διαδήλωνε χωριστά περιφρουρώντας το δικό του κόσμο, το ΠΑΜΕ, δηλαδή το ΚΚΕ (...) Το ΚΚΕ για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επεμβαίνει σε χώρο που υπάρχουν κι άλλοι εργαζόμενοι κι άλλα πολιτικά κόμματα για να πάρει την πρωτοκαθεδρία (...) Πώς ένας πολιτικός χώρος μονοπωλεί πια όλη, μια παλλαϊκή διαδήλωση;»...

Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, την ώρα της δολοφονικής επίθεσης των κουκουλοφόρων η οποία οδήγησε στο θάνατο ενός απεργού οικοδόμου διαδηλωτή, την ώρα που η ίδια η εικόνα έδειχνε τη δολοφονική επίθεση, ο τηλεοπτικός ΣΚΑΪ διά των σχολιαστών του έπαιρνε θέση ότι φταίει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που τόλμησαν να περιφρουρήσουν τη διαδήλωση ή ακόμα που τόλμησαν να διαδηλώσουν στο Σύνταγμα! Αυτό είναι ο πραγματικός κανιβαλισμός.

Ενοχοποιώντας το λαό

Με ύφος χιλίων καρδιναλίων ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δηλώνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί - χτες στον ΑΝΤ1 - ότι ο ίδιος τα έλεγε στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση αλλά δεν εισακούστηκε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε! Πρόκειται βεβαίως για λαϊκισμό του χειρίστου είδους απ' τον πρόεδρο ενός κόμματος που και το μνημόνιο ψήφισε και πουθενά δεν διαφοροποιήθηκε απ' την ασκούμενη πολιτική υπέρ των μονοπωλίων παρά μόνο για να ζητά συχνά πυκνά τη σκλήρυνσή της απέναντι στο λαό και το κίνημα.

Αλλωστε και οι χτεσινές του συνεντεύξεις (ΑΝΤ1 και «Ράδιο 9») το επιβεβαιώνουν. Απείλησε το λαό ότι ή συμμορφώνεται με τη βαρβαρότητα στην οποία τον καταδικάζουν ή τον περιμένει στη γωνία η απόλυτη εξαθλίωση δηλαδή «να ζήσουμε χωρίς φάρμακα, πετρέλαιο, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τόσα άλλα»! Μάλιστα η απειλή του συνοδεύτηκε από ενοχοποίηση του λαού αφού ισχυρίστηκε ότι έμαθε «να ζει με δανεικά και με παροχές»! Συνεπώς τώρα πρέπει να αποδεχτεί «να βάλουμε τα "δύο πόδια μας σε μισό παπούτσι", αλλιώς δε θα μας δώσουν την επόμενη δόση και θα πεθάνουμε στην πείνα». Και όλ' αυτά όταν το κράτος δανειζόταν για να ενισχύει πολύμορφα το κεφάλαιο με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, ενώ οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις μείωναν συνεχώς το λαϊκό εισόδημα και σε συνθήκες ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Αυτά για το λαό, γιατί απέναντι στα μονοπώλια ο Γ. Καρατζαφέρης είναι εξαιρετικά γενναιόδωρος. Τώρα δείχνει και ιδιαίτερη προτίμηση σ' αυτά της Ρωσίας και της Κίνας. Ζήτησε να ανοίξει η χώρα διάπλατα τα πορτοπαράθυρά της για να διεισδύσουν ρωσικά και κινεζικά κεφάλαια παρουσιάζοντας την ακόρεστη δίψα τους για κέρδη, σαν «διάθεση» από μέρους τους «να βοηθήσουν τη χώρα μας»! «Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές... Ας τις αναζητήσουμε», πρόσθεσε, δίχως βεβαίως να εννοεί εκείνες τις «πορτοκαλιές» που η λαϊκή οργανωμένη αποφασισμένη πάλη μπορεί να τις κάνει να καρπίσουν προς όφελος του λαού, αποσπώντας τα μέσα παραγωγής απ' τα μονοπώλια και κάνοντάς τα λαϊκή περιουσία.

Βάσει σχεδίου...

Λίγα λεπτά μετά τη μία και μισή χτες το μεσημέρι βγήκαν από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι. Ενας μικρός «μαύρος» στρατός, με κουκούλες, κράνη, κραδαίνοντας ξύλα και ρόπαλα, τρέχοντας συντεταγμένα με παραγγέλματα και αρχηγό, σκορπίζοντας στο πέρασμά τους τον τρόμο και τον πανικό. Αυτός ήταν και ο στόχος που με ευκολία πέτυχαν, αφού ο κόσμος που βρισκόταν μπροστά στην πλατεία παραμέριζε έντρομος και έτρεχε για να προφυλαχθεί όπου μπορούσε. Κινούμενοι ολοφάνερα βάσει σχεδίου κατευθύνθηκαν στην είσοδο του μετρό επί της οδού Αθηνάς για να επιτεθούν στις ομάδες των μοτοσικλετιστών της ΔΙΑΣ. Η αψιμαχία κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα και έληξε με τη ρίψη μιας χειροβομβίδας κρότου λάμψης. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αμέσως έσπευσαν επί τόπου δεκάδες ακόμα μοτοσικλέτες της Αστυνομίας, οι περίπου 30-40 κουκουλοφόροι προχώρησαν ανενόχλητοι, λες και τους «κατεύθυναν» προς το Σύνταγμα που «ξεχείλιζε» από μυριάδες λαού. Μετά από μία περίπου ώρα οι κουκουλοφόροι είχαν αναλάβει δράση κατά του ΠΑΜΕ, που από την πρώτη στιγμή φαινόταν ότι ήταν ο πραγματικός στόχος.

Δεν αφορούν το λαό οι εκβιασμοί τους

Στο απόγειο έφτασαν τις προηγούμενες δύο μέρες οι κυβερνητικοί εκβιασμοί, τόσο μέσα στη Βουλή όσο και γενικότερα σε δημόσιες τοποθετήσεις. Εκβιασμοί και διλήμματα για την αναγκαιότητα να περάσει το πολυνομοσχέδιο, με απώτερο στόχο και το βλέμμα στραμμένο στο λαό. Μίλησαν για σίγουρη χρεοκοπία αν δεν ψηφιστεί το εκτρωματικό πολυνομοσχέδιο (και για πιθανή χρεοκοπία σε επόμενη φάση ακόμα κι αν ψηφιστεί), μίλησαν για θάνατο της χώρας, ακούσαμε και για μετατροπή της σε προτεκτοράτο, για απώλεια μίας και δύο γενεών...! Εκβιασμοί, απειλές, τρομοκρατία. Με στόχο και αποδέκτη το λαό. Να κυριαρχήσει, δηλαδή, ο φόβος, για να δεχτεί ο λαός τι; Κι άλλα βάρβαρα μέτρα; Μα ήδη τον έχουν χρεοκοπήσει το λαό! Τώρα τον απειλούν και με αφανισμό!

Γιατί όλη αυτή η τρομοκρατία; Ητανε άραγε μόνο η προσπάθεια να ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο; Αντανακλά, μήπως, τα έντονα προβλήματα, που βγαίνουν πλέον στην επιφάνεια, στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης; Είναι το βλέμμα τους στραμμένο στην επόμενη δόση; Μονόπλευρα δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει όλο αυτό το κλίμα και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης. Δεν μπορεί κανείς να μείνει στις διεργασίες, στους τριγμούς και τις προσπάθειες που γίνονται σε επίπεδο πολιτικού συστήματος. Αποκαλύπτεται βέβαια από τους ωμούς εκβιασμούς ο φόβος των ανώτατων επιτελείων της άρχουσας τάξης, αλλά δεν είναι μόνο ο φόβος απέναντι στη λαϊκή οργή. Είναι τα αδιέξοδα που έχουν στην προσπάθεια διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Είναι αντανάκλαση των φόβων και της αδυναμίας που έχει συνολικά το καπιταλιστικό σύστημα να διαχειριστεί και να προσπεράσει την κρίση με εργαλεία του παρελθόντος. Είναι που οι διαφωνίες ή και οι συγκρούσεις μεταξύ του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης αντανακλούν διαφωνίες και συγκρούσεις μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου. Γιατί, πολύ απλά, για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος της καπιταλιστικής οικονομίας, αντικειμενικά θα πρέπει να χάσουν κάποιες μερίδες του κεφαλαίου, θα πρέπει να καταστραφεί και τμήμα του κεφαλαίου, δε φτάνει μόνο η καταστροφή της εργατικής δύναμης με την ανεργία, τη δραστική μείωση μισθών, συντάξεων, τη φοροληστεία κ.λπ. Κι έτσι, διάφορες μερίδες της αστικής τάξης «βγάζουν τα μαχαίρια» και προσπαθούν να κάνουν το δικό τους πρόβλημα πρόβλημα του λαού.

Ο λαός μας, όμως, δεν έχει άλλο να δώσει. Λέει φτάνει, ως εδώ! Είναι ήδη χρεοκοπημένος όταν αναγκάζεται να ζει ολόκληρη οικογένεια με 500 και 600 ευρώ το μήνα, όταν τα παιδιά της πάνε στο σχολείο νηστικά. Δεν έχει κανένα λόγο ο λαός να νιώθει ως δικό του πρόβλημα το πρόβλημα των αστών για το πόσο και ποιοι από αυτούς θα χάσουν. Γι' αυτό και τους κυβερνητικούς εκβιασμούς πρέπει να τους επιστρέψει. Δεν έχει να κερδίσει τίποτα ο λαός από μια κυβέρνηση της λεγόμενης «εθνικής σωτηρίας». Γιατί το έργο της δε θα είναι η σωτηρία του λαού, αλλά η σωτηρία του συστήματος του κεφαλαίου. Γι' αυτό κάτω η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα, λαϊκή συμμαχία, αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και διαγραφή του χρέους.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και αντιλαϊκά σχέδια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ μία αλλά δύο Σύνοδοι Κορυφής, μία την Κυριακή και μία - όπως λέγεται - την Τετάρτη. Ενδεικτικό του ...χαμού που επικρατεί στην ΕΕ για το πώς θα μοιράσουν τα όποια βάρη της κρίσης.

Και εννοούμε πώς θα τα μοιράσουν μεταξύ τους, γιατί η τελική τους κατάληξη είναι δεδομένη. Θα καταλήξουν - ως συνήθως - στις πλάτες των λαών και ιδίως του ελληνικού λαού.

Το μόνο παρήγορο είναι ότι στις τρεις ημέρες που μεσολαβούν η κυβέρνηση δεν προλαβαίνει να φέρει ...κι άλλο πολυνομοσχέδιο και να το ψηφίσει με διαδικασίες εξπρές.

Τουλάχιστον με βάση όσα μας έχει συνηθίσει μέχρι τώρα. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Αλλωστε έχουν περίτρανα αποδείξει πως το ...βαρέλι της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου από αυτούς δεν έχει πάτο.

ΠΑΝΤΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ έμεινε πλέον με 153 βουλευτές. Με τους ρυθμούς που πάει λοιπόν προλαβαίνει να «πάρει» ακόμη τρεις δόσεις νομοθετώντας φυσικά λίγο πριν τις ανάλογες ... «προσαρμογές» στην πολιτική της.

Εννοείται φυσικά ότι μιλάμε για προσαρμογές σε αντιλαϊκή - φορομπηχτική κατεύθυνση γιατί αυτή και μόνον αυτή είναι η λογική τους.

Φυσικά ίσως λογαριάζουμε «χωρίς τον ξενοδόχο» ή μάλλον «χωρίς τους ξενοδόχους». Γιατί από «πρόθυμες» δυνάμεις για στήριξη αυτών των κατευθύνσεων βρίθει το υφιστάμενο κοινοβούλιο.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ Ο ΟΗΕ, πανηγυρίζουν οι ΗΠΑ πανηγυρίζει φυσικά και η Ευρωπαϊκή Ενωση για τη «νέα σελίδα» στην ιστορία της Λιβύης. Τώρα μας λένε ότι θα ζήσει σε καθεστώς ελευθερίας.

Να υποθέσουμε στο ίδιο καθεστώς «ελευθερίας» που ζει σήμερα η Σερβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Οι χώρες δηλαδή που είχαν την ...τύχη να «απελευθερωθούν» μέσω επεμβάσεων.

Γιατί έτσι εννοούν φυσικά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις την «ελευθερία» των κρατών: Ως κομμάτιασμα και κατοχή....


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανησυχούν και σχεδιάζουν αντιλαϊκά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ανησυχία του για την ικανότητα της αστικής τάξης να διαχειριστεί προς όφελός της την κρίση και να ελέγχει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, εκφράζει από το χτεσινό οπισθοσέλιδο η εφημερίδα «Τα Νέα». Γράφουν μεταξύ άλλων: «Η κατάσταση κινδυνεύει να τεθεί εκτός ελέγχου. Οχι μόνο λόγω των αντιδράσεων της κοινωνίας ή των συντεχνιών - όπως θέλει το βλέπει ο καθένας. Αλλά επειδή κανείς δεν δείχνει διατεθειμένος ή ικανός να την ελέγξει [...] (το μόνο που δεν είπε ο πρωθυπουργός είναι) πώς προτίθεται η κυβέρνηση να ξαναπάρει τα πράγματα στα χέρια της. Τι θα κάνει δηλαδή, για να ανακτήσει ένα στοιχειώδες πολιτικό και κοινωνικό κεφάλαιο, που θα της επιτρέψει όχι μόνο να εφαρμόσει την πολιτική της αλλά και να εξαντλήσει την τετραετία. Διότι, κακά τα ψέματα, η εικόνα που δίνει σήμερα είναι μια εικόνα πλήρους αδυναμίας απέναντι σε μια κοινωνία που κινείται στα όρια της έκρηξης [...] Μήπως το άμεσο ζητούμενο είναι η δημιουργία μιας νέας, ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας; Και μήπως τότε η πλειοψηφία αυτή μπορεί να δημιουργηθεί μόνο μέσα από ένα "διπλό ναι"; Και εκλογές και συγκυβέρνηση...». Είναι φανερός ο φόβος των αστών για τις εργατικές κινητοποιήσεις, την οργανωμένη έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας, στην οποία πρωτοστατεί το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ. Οπως είναι φανερός ο τρόμος τους μπροστά στα κλιμακούμενα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κρίσης που βαθαίνει. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, τα προπαγανδιστικά επιτελεία των αστών δε διστάζουν να υπαγορεύουν απευθείας τη θέση τους στο πολιτικό προσωπικό, με άρθρα όπως αυτό των «Νέων», που λέει εκλογές και συγκυβέρνηση για να ξεγελαστεί ο λαός και να κερδίσει χρόνο η αστική τάξη στη διαχείριση της κρίσης. Να πώς στρώνεται λίγο λίγο ο δρόμος για αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και, ταυτόχρονα, αποκαλύπτεται ποιος είναι ο στόχος τους: Η ενσωμάτωση των λαϊκών αντιδράσεων και η σωτηρία του κεφαλαίου. Να τους χαλάσει τα σχέδια ο λαός. Με ισχυρό ΚΚΕ και κουρεμένα γουλί τα αστικά κόμματα και τις παραφυάδες τους, να φέρει με την πάλη του τα πάνω - κάτω.

«Εθνο»-προβοκάτσιες

Συστηματικά εδώ και καιρό τα αστικά ΜΜΕ δηλητηριάζουν τη λαϊκή συνείδηση με την ιδέα του «συστημικού» ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ που περιφρουρεί το αστικό Κοινοβούλιο και σώζει το αστικό σύστημα. Από την προβοκάτσια ολκής δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει το «Εθνος», που με δύο χτεσινά σχόλιά του προχωρά ένα ακόμα βήμα παραπέρα αφήνοντας άθλια υπονοούμενα για συνεννόηση με την αστυνομία και άλλα παρόμοια. Στο πρώτο σχόλιο με τον τίτλο «Περιφρούρηση» σημειώνονται τα εξής: «Μια άκρως εντυπωσιακή... ηρεμία, παρά τον τεράστιο όγκο του κόσμου, επικρατούσε στη συγκέντρωση των απεργών στην πλατεία Συντάγματος μέχρι νωρίς το μεσημέρι. Αιτία η οργανωμένη περιφρούρηση των μελών του ΠΑΜΕ, οι οποίοι σχηματίζοντας ανθρώπινη αλυσίδα δεν άφηναν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στη Βουλή. Γύρω στις 2 μετά το μεσημέρι, όταν τελείωσε η συνάντηση της Αλ. Παπαρήγα με τον πρωθυπουργό, η γ.γ. του ΚΚΕ έκανε δηλώσεις στις κάμερες για τη συνάντηση και έπειτα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κατέβηκε στην πλατεία. Σε χρόνο-μηδέν τα μέλη του ΠΑΜΕ απομακρύνθηκαν από τη συγκέντρωση και εν συνεχεία ξεκίνησαν τα επεισόδια. Τυχαίο;». Και αμέσως μετά ακολουθεί δεύτερο, εξίσου βρώμικο και άθλιο με τίτλο «Εύσημα στο ...ΠΑΜΕ»: «Νωρίτερα, πάντως, χθες το πρωί, στο περιστύλιο της Βουλής, αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ρωτήθηκε αν η αστυνομία έχει έρθει σε κάποια είδους συνεννόηση με το ΠΑΜΕ. Εκείνος απάντησε ότι όσο λειτουργεί με αυτό τον τρόπο το ΠΑΜΕ, η αστυνομία... δεν χρειάζεται!». Ο λαός όμως δεν πέφτει στη λούμπα. Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι - ταξικοί - εχθροί του.

Βρωμιά χωρίς προηγούμενο

Σε ένα ραδιοφωνικό πηγαδάκι που έστησαν χτες ο Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ και οι αισχροί σαλτιμπάγκοι που αυτοαποκαλούνται «θεατρική ομάδα» και παρουσιάζουν στον ίδιο σταθμό την εκπομπή «Το Ιδρυμα», έριχναν χτες το μεσημέρι νερό στο μύλο της προβοκάτσιας που ακολούθησε, λέγοντας ότι «τα χημικά της αστυνομίας είναι καλύτερα από τα κοντάρια του ΠΑΜΕ» και ότι το ΠΑΜΕ αποτελεί «κόκκινη δύναμη καταστολής». Η βρωμιά και το μίσος τους για το ταξικό κίνημα είναι τέτοιο, που δε διστάζουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να δικαιολογήσουν την επίθεση στο λαϊκό κίνημα από τους μηχανισμούς του κράτους, ταυτίζοντας το ΠΑΜΕ με τις δυνάμεις καταστολής. Είναι κομμάτι της προπαγάνδας που θέλει το λαό στη γωνία, τσακισμένο και τρομαγμένο, για να γλεντάνε τα αφεντικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ίδιοι συντελεστές και ο ίδιος σταθμός ακολουθούν την ίδια προβοκατόρικη τακτική. Ο λαός είναι αυτός που φοβούνται και από το λαό τελικά θα βρουν το δάσκαλό τους η πολιτική και η βρωμιά που υπερασπίζονται.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για να 'ναι νικητής ο λαός

Στις 48 ώρες της μεγάλης απεργιακής μάχης που δόθηκε με απόλυτη επιτυχία από τις ταξικές δυνάμεις σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς, στις συγκλονιστικές διαδηλώσεις σ' όλη τη χώρα, στην περικύκλωση της Βουλής, που παρά το δολοφονικό χτύπημά της, ολοκληρώθηκε με τους όρους και τον τρόπο που το ταξικό κίνημα ξέρει να οργανώνει και να περιφρουρεί τους αγώνες του, έγινε ακόμα πιο καθαρό πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί!

Η ταξική πάλη οξύνεται και η εκτίμηση πως «όταν ο λαός θέλει, μπορεί» θα γίνει ισχυρότερη στις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά. Κάτω, όμως, από ορισμένες προϋποθέσεις. Οτι αυτές τις κρίσιμες ώρες η εργατική τάξη, το λαϊκό κίνημα, ξεπερνώντας διάφορες αυταπάτες, όπως και φοβίες, αποφασίζει να συνεχίσει να παρεμποδίζει ως και την ανατροπή της τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν, ότι θα αντεπιτεθεί για να ανατρέψει συθέμελα το ξεπερασμένο και αντιδραστικό αυτό καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων, πλατιά οργάνωση στα συνδικάτα, σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας και προσανατολισμένη ταξικά δράση των συνδικάτων. Σημαίνει ότι μεγάλες - ακόμα περισσότερες - μάζες εργατών, ανθρώπων των λαϊκών στρωμάτων θα εγκαταλείψουν αποφασιστικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν θα εγκλωβιστούν στα διάφορα κόμματα που δρουν συμπληρωματικά στο δικομματισμό, θα κάνουν πέρα τις συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Θα συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ στην πάλη που επινίκιό της θα έχει το λαό στην εξουσία.

Το λαϊκό κίνημα έδειξε ήδη ότι μπορεί να κάνει αποφασιστικά αυτά τα βήματα. Τώρα μπορεί να γίνει ένα άλμα. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που χρόνια τώρα διαχώρισαν τη θέση τους από τον εργατοπατερισμό, που πάλεψαν κατά της ταξικής υποταγής, οργάνωσαν την αντίσταση των εργατών, υπερασπίστηκαν κατακτήσεις, δυνάμωσαν την ταξική γραμμή μέσα στα συνδικάτα. Το ταξικό κίνημα έχει στον μέχρι τώρα απολογισμό του σημαντικές μάχες που δόθηκαν παρά τον αρνητικό συσχετισμό. Ο προσανατολισμός του είναι η εγγύηση για τη συνέχεια, η βεβαίωση ότι σ' αυτόν τον δρόμο με ακόμα πιο ενισχυμένες δυνάμεις πρέπει να συνεχιστεί η πάλη, για να χτιστεί η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, ένα πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα χειραφετημένο από τη λογική ότι πρέπει να υπάρχει ο καπιταλιστής και το κέρδος του για να έχουν ο εργαζόμενος και τα λαϊκά στρώματα δουλειά, ζωή και μέλλον. Που θα 'χει σημαία του το σύνθημα: «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Ενα κίνημα που όπως αναφέρεται στο ψήφισμα των απεργιακών συγκεντρώσεων θα αποτελείται από σωματεία μαζικά, δεμένα με τους τόπους δουλειάς που θα κινητοποιούν και θα στηρίζονται στα μέλη τους. Θα αποφασίζουν με μαζικές συλλογικές διαδικασίες και θα ενδιαφέρονται για όλα τα προβλήματα που βασανίζουν τις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Η μέχρι τώρα εξέλιξη της ταξικής πάλης έχει δημιουργήσει βάσεις για να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, υπηρεσία, εργοστάσιο, γιαπί, σχολειό, χωράφι, μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις, αρχαιρεσίες. Σ' αυτό το δρόμο οργανώνεται και θα ενισχύεται η λαϊκή συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών, μαζί με τις συσπειρώσεις φοιτητών-σπουδαστών, μαζί με την ΟΓΕ. Σ' αυτό το δρόμο πρωτοστατεί το ΚΚΕ, η αποφασιστική ενίσχυση του οποίου είναι όρος για το άλμα μπροστά.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ