Πέμπτη 21 Γενάρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μεγαλώνει...

Περίσσεψαν ξανά χτες τα παχιά λόγια από την κυβέρνηση για το νομοσχέδιο επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια, για την «Ελλάδα που μεγαλώνει», αποτέλεσμα - όπως έλεγαν - της «εθνικής στρατηγικής» και της «σοβαρής προετοιμασίας». Το μόνο όμως που πραγματικά «μεγαλώνει» με την «εθνική» στρατηγική του κεφαλαίου, την οποία υλοποιεί η κυβέρνηση και στηρίζουν όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, είναι οι κίνδυνοι για το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Γιατί αν και η επέκταση αποτελεί νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας και οποιαδήποτε άλλης χώρας, η χρήση του γίνεται μέσα στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ανταγωνισμών. Πόσο μάλλον που η κυβέρνηση το «φωνάζει» πως η κίνηση αυτή είναι ενταγμένη στα παζάρια της αστικής τάξης -μεταξύ άλλων και με την τουρκική αστική τάξη- για την αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή, στα σχέδια ενεργειακών ομίλων, που είτε έχουν «καπαρώσει» θέσεις, είτε πιέζουν να λυθούν «εκκρεμότητες» για να τρέξει η «συνεκμετάλλευση», στη στρατηγική ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για ευρωατλαντική «σταθερότητα» στην περιοχή, ώστε να επικεντρωθούν στη «μεγάλη μάχη» με Κίνα και Ρωσία.

... τους κινδύνους

Ούτε μικρά παιδιά δεν πιστεύουν λοιπόν πως μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες μπορούν και τα ζητήματα που αφορούν την αιγιαλίτιδα ζώνη, την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ να λυθούν προς όφελος του λαού μας και των υπόλοιπων λαών της περιοχής. Αυτό θα απαιτούσε την οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των γειτονικών κρατών και λαών, αντί για τα «παζάρια» των αστικών τάξεων. Θα απαιτούσε την εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και όχι τα «ντιλ» και τους ανταγωνισμούς των ενεργειακών ομίλων. Επιβάλλει την αποδέσμευση της χώρας από όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και όχι τη μεγαλύτερη εμπλοκή στα σχέδιά τους. Απαιτεί δηλαδή οικονομία και εξουσία όπου ο λαός θα κάνει κουμάντο. Αυτό κρύβουν και όλες οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσαν να διαβεβαιώσουν την αστική τάξη και τους συμμάχους της πως «είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν», όπως έλεγε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενος τη συμβολή τους στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπως π.χ. με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Τις «ευθύνες» τους αυτές αναλαμβάνουν και όταν κατηγορούν την κυβέρνηση για «αναξιοπιστία» στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, επειδή υποκριτικά ως αντιπολίτευση έλεγε άλλα. `Η όταν «τσακώνονται» για το πότε είναι το κατάλληλο «timing» για να προχωρήσουν τα επικίνδυνα σχέδια. Οταν δηλαδή πασάρουν στο λαό ως μονόδρομο την ιμπεριαλιστική εμπλοκή και του ζητάνε να τραβήξει κουπί στη γαλέρα επικίνδυνων σχεδιασμών, με άλλο καπετάνιο στο τιμόνι.

Ανησυχίες

Οταν φτάνει το «Bloomberg», μία από τις ναυαρχίδες των μονοπωλίων και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, να διατυπώνει ανησυχίες για «ενδεχόμενες ανεξέλεγκτες εκρήξεις» λόγω του ότι «οι πλούσιοι έχουν γίνει πλουσιότεροι από ποτέ στη διάρκεια της πανδημίας», μάλλον οι προβληματισμοί για την εξέλιξη της κρίσης και τους ανταγωνισμούς χτυπάνε όλο και περισσότερο «νεύρο». Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που καταθέτει ο κολοσσός και με τα οποία μετράνε τις ανισότητες τα αστικά επιτελεία. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ περίπου το 1/3 των ενηλίκων ζουν σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκια ή υποθήκες, η ανεργία εκτοξεύεται, ενώ έχουν αυξηθεί κατά 28% οι ενήλικες που δεν μπορούν να προμηθευτούν ούτε τα αναγκαία για την επιβίωση. Την ίδια στιγμή, όσοι έχουν υψηλά εισοδήματα κατάφεραν μέσα στην πανδημία να «φουσκώσουν τα πορτοφόλια τους», επωφελούμενοι από διάφορα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων (μηδενικά επιτόκια κ.λπ.). Μπορεί τέτοια παραδείγματα να είναι αποκαλυπτικά της σαπίλας ενός συστήματος που από τη μία αφήνει εργατόκοσμο στο έλεος της πανδημίας και από την άλλη τον τσακίζει για να συσσωρεύονται κέρδη σε μια χούφτα παράσιτα. Ομως την ίδια στιγμή αξιοποιούνται για την αναμόχλευση αυταπατών, με αφορμή την κυβερνητική εναλλαγή στις ΗΠΑ. Ετσι, διάφοροι αναλυτές, όπως και το «Bloomberg», ξαναθυμούνται συνταγές για την «άμβλυνση των ανισοτήτων», για «αυτοφορολόγηση των πλουσίων» ή για «αυξήσεις» σε κατώτατους μισθούς και επιδόματα, όπως αυτές για τις οποίες δεσμεύεται ο Μπάιντεν. Μόνο που το «θεριό», δηλαδή ο καπιταλισμός, έχει δείξει ότι όσο βαθαίνουν οι αντιθέσεις του, τόσο πιο επιθετικό γίνεται απέναντι στους λαούς. Κι αυτό το βιώνει από την καλή και από την ανάποδη ο αμερικανικός λαός, όπως και οι λαοί όλου του κόσμου, με όλα τα «μείγματα» διαχείρισης...

Προκάλυμμα

Σε δημοσκοπική έρευνα καταγράφεται η μεγάλη δυσαρέσκεια όσων απασχολούνται με τηλεργασία στον ιδιωτικό τομέα. Το 65% από αυτούς δηλώνουν ότι η τηλεργασία έχει αρνητικές επιπτώσεις στις ώρες εργασίας τους, το 54% στα εργασιακά δικαιώματά τους, το 54% στην ψυχική ισορροπία τους, το 52% στην προσωπική ζωή τους, το 40% στην αμοιβή τους κ.ά. Τα ευρήματα της έρευνας επιβεβαιώνουν ότι η τηλεργασία αποτελεί εργαλείο χειροτέρευσης των συνθηκών δουλειάς για χιλιάδες εργαζόμενους, η εκμετάλλευση των οποίων αυξάνει, καθώς τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο «θολώνουν», το εργασιακό στρες μεγαλώνει, άδειες και άλλα δικαιώματα τίθενται σε αμφισβήτηση κ.ο.κ. Καταρρίπτεται όμως και το «αφήγημα» που παρουσιάζει την τηλεργασία περίπου ως επιλογή των εργαζομένων για πιο άνετη δουλειά, ενώ τους επιβάλλονται χειρότεροι όροι και μάλιστα στο όνομα της προστασίας της υγείας τους από την πανδημία. Το «αστείο» της υπόθεσης είναι ότι αυτήν την έρευνα την παρήγγειλε η ΓΣΕΕ, που όλους τους προηγούμενους μήνες δεν έβαλε μόνο πλάτη στα αντεργατικά μέτρα που περνάει σωρηδόν η κυβέρνηση, αλλά προσπάθησε να υπονομεύσει και οποιαδήποτε αγωνιστική πρωτοβουλία. Ακόμα και τώρα που η έρευνα επιβεβαιώνει τις καταγγελίες εργαζομένων και συνδικάτων, η ΓΣΕΕ επιδιώκει να κατοχυρώσει το ρόλο της ως «κοινωνικός εταίρος», βοηθώντας την κυβέρνηση και την εργοδοσία να διαμορφώσουν ένα «ρυθμιστικό πλαίσιο» - προκάλυμμα της βαθιάς εκμετάλλευσης που συνιστά η τηλεργασία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ