Παρασκευή 5 Φλεβάρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΓΑΛΛΙΑ
Στην επιφάνεια τα αδιέξοδα από την παρατεταμένη υπολειτουργία στην Εκπαίδευση

  • Κανονικά μαθήματα στα πανεπιστήμια έχουν να γίνουν σχεδόν ένα χρόνο
  • Χιλιάδες φοιτητές από εργατικές - λαϊκές οικογένειες κινδυνεύουν να παρατήσουν τις σπουδές τους
  • Oι εκπαιδευτικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις σύνθετες επιπτώσεις που θα έχει στη νεολαία η υπολειτουργία σχολών και σχολείων

«Θέλουμε απλά να σπουδάσουμε». Από πρόσφατη διαδήλωση φοιτητών στο Παρίσι, με αίτημα την ασφαλή επαναλειτουργία όλων των πανεπιστημίων

Copyright 2021 The Associated

«Θέλουμε απλά να σπουδάσουμε». Από πρόσφατη διαδήλωση φοιτητών στο Παρίσι, με αίτημα την ασφαλή επαναλειτουργία όλων των πανεπιστημίων
Πριν από κάποιες μέρες έγιναν στη Γαλλία σημαντικές κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, με βασικό αίτημα τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, οι οποίες έχουν μεγάλο αντίκτυπο και στο ίδιο το περιεχόμενο και τη διαδικασία της Εκπαίδευσης. Επισημαίνοντας μια σειρά δυσκολίες που προκαλεί η παρατεταμένη υπολειτουργία σχολών και σχολείων, δάσκαλοι και καθηγητές κατήγγειλαν μια σειρά από σύνθετες αρνητικές επιπτώσεις που αυτή έχει για τα παιδιά όλων των ηλικιών. Πολλές ήταν μεταξύ άλλων οι μαρτυρίες καθηγητών για τα e-mails που δέχονται διαρκώς από φοιτητές τους, περιγράφοντας την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Μερικές από αυτές:

«Τις μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν όσοι μένουν μακριά από τις οικογένειές τους και ολόκληρη τη βδομάδα μένουν απομονωμένοι σε ένα στούντιο ή ένα δωμάτιο της φοιτητικής εστίας... Ενας φοιτητής μου κατέρρευσε μπροστά μας στο Zoom. Ξέσπασε σε κλάματα λέγοντας ότι δεν μπορούσε να διαβάσει για την πτυχιακή του σε ένα δώμα 14 τετραγωνικών...».

«Βρίσκονται χαμένοι μεταξύ των απανωτών τηλε-διαλέξεων, το φόβο για ένα άχρηστο πτυχίο, τη στέρηση της κοινωνικής ζωής... Μετά από τόσα μαθήματα εξ αποστάσεως κουράζονται, χάνουν τον ενθουσιασμό τους... Πολλοί αντιμετωπίζουν ήδη τον κίνδυνο να μη συνεχίσουν τις σπουδές τους...».

«Η έλλειψη φυσικών δραστηριοτήτων τους βυθίζει σε μια αργή κατάθλιψη...».

«Δεν μπορούν να συναναστραφούν με φίλους, όπως συνήθιζαν, τα βράδια. Πολλοί έχουν χάσει τις δουλειές τους. Είναι μια σειρά πραγμάτων που τους απομονώνει...».

Οι συνέπειες που έχει συνολικά στον πληθυσμό αλλά και ειδικότερα στη νεολαία η μεγάλη και παρατεταμένη αλλαγή απλών συνηθειών της καθημερινότητας, όπως η παρακολούθηση του σχολείου ή της σχολής, η κοινωνική συναναστροφή, η συμμετοχή σε ομαδικές πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, καταγράφονται πια σε αρκετές έρευνες.

Στις 28 Γενάρη, δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα έρευνας που διενέργησε η «Ipsos» για λογαριασμό του Ιδρύματος «Fonde Mental». Σύμφωνα με αυτά: Πάνω από 1 στους 3 νέους (32%) ηλικίας 18 με 24 ετών παρουσιάζει προβλήματα ψυχικής υγείας, ποσοστό αυξημένο κατά 11 μονάδες σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού. Και πάνω από 1 στους 5 νέους (21%) εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης ήπια ή σοβαρά.

Αλλη έρευνα που έκανε στο διάστημα 18-19 Γενάρη η εταιρεία «Odoxa-Backbone» για λογαριασμό των ΜΜΕ «Bleu», «France info» και «Le Figaro», κατέγραψε αντίστοιχα συμπεράσματα: Το 80% όσων απάντησαν και είναι 15 - 30 ετών πιστεύουν ότι οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί λόγω της πανδημίας έχουν βλάψει σημαντικούς τομείς της ζωής τους. Το 70% των μαθητών που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση απάντησε ότι συνάντησε δυσκολίες με την τηλεκπαίδευση, ενώ το 25% από αυτούς απάντησε ότι χρειάστηκε να επαναλάβει μια χρονιά εξαιτίας της «υγειονομικής κρίσης». Το 60% μαθητών και φοιτητών δήλωσε δυσαρεστημένο με την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Επίσης, το 1/3 των ερωτηθέντων αυτής της ηλικίας απάντησε ότι επισκέφθηκε ή σκέφτηκε να επισκεφθεί ψυχολόγο για προβλήματα όπως κατάθλιψη, άγχος που οδήγησε στην επανεμφάνιση ή στη συνέχιση εθισμών, μεταξύ των οποίων κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών και κάπνισμα. Το 79% των νέων απάντησε ότι θεωρεί ατυχία να είναι κάποιος 20άρης το 2020...

Μάθημα από το τηλέφωνο...

Η ψυχολογική πίεση που προκαλείται είναι βέβαια αποτέλεσμα μιας σειράς υλικών συνθηκών, με τις οποίες οι νέοι και τα παιδιά είναι αντιμέτωποι, όλο και πιο πιεστικά πλέον, στην καθημερινότητά τους.

Χαρακτηριστικά είναι και τα αποτελέσματα ερευνών που οργανώνονται πια κατά περιοχές, όπως αυτή που έκανε το τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Πινκαρδίας Ζυλ Βερν στην Αμιέν της βόρειας Γαλλίας (που είναι και η γενέτειρα του Μακρόν).

Οπως εξήγησε σε τοπικά ΜΜΕ η Ναταλί Φριγκιούλ, μία από τους επικεφαλής του τμήματος Κοινωνιολογίας, «η έρευνά μας αποκαλύπτει ότι σχεδόν 6 στους 10 φοιτητές (57%) μετά βίας εκπληρώνουν αυτό που τους ζητείται στο πλαίσιο της τηλεκπαίδευσης...». Η ίδια πρόσθετε ότι ένα μεγάλο μέρος όσων πήραν μέρος στην έρευνα ήταν παιδιά που «σπούδαζαν με υποτροφίες και προέρχονται από οικογένειες υπαλλήλων και εργατών» για τα οποία: «Οι συνθήκες ζωής τους είναι ιδιαίτερα εύθραυστες. Μερικοί δεν έχουν παρά ένα ασύρματο τηλέφωνο από το οποίο παρακολουθούν τα μαθήματα, άλλοι δεν έχουν παρά έναν υπολογιστή για τρεις και μια σύνδεση ίντερνετ λίγο αποτελεσματική. Το "ψηφιακό χάσμα" δεν έχει εξαλειφθεί... Επιπλέον, πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν με ημι-απασχόληση για να καλύψουν τις ανάγκες τους... Πρόκειται για επισφαλείς εργασίες... Ορισμένοι είναι εντελώς χαμένοι (από τα μαθήματα) και βρίσκονται σε "επείγουσα κατάσταση". Δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους ούτε για τη στέγασή τους, τη σίτισή τους, την ένδυσή τους...».

Ενώ και άλλοι συνάδελφοι της Φριγκιούλ σημείωναν ότι «υπάρχουν φοιτητές που κυριολεκτικά λιμοκτονούν, αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά το πρώτο λοκντάουν... Δούλευαν και έχασαν τη δουλειά τους, δεν ισχύει πια το "stage" τους (σ.σ. πρόγραμμα απασχόλησης με υποτυπώδη αμοιβή)». Αναφέρονταν μάλιστα σε αυθόρμητες συλλογικές πρωτοβουλίες διανομής τροφίμων, που όμως δεν αρκούν, αφού η κατάσταση απαιτεί την οργανωμένη και ολοκληρωμένα σχεδιασμένη παρέμβαση των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, όχι περιστασιακές παρεμβάσεις.

Και συσσίτια για είδη πρώτης ανάγκης

Τα προβλήματα που δημιουργεί το παρατεταμένο κλείσιμο στα πανεπιστήμια ανέδειξαν και πρόσφατες κινητοποιήσεις φοιτητών, με συνθήματα όπως «Ανεπαρκείς πολιτικοί - η νεολαία αγωνιά», «(Μας κάνατε) "γενιά Covid"» ή «Φοιτητές θυμωμένοι, βγάλτε μας από αυτή την κατάσταση γαλέρας».

Στις διαδηλώσεις αυτές αναδείχτηκαν ακόμα και με τραγικό τρόπο πώς βιώνουν νέοι από φτωχές οικογένειες τα μεγάλα αδιέξοδα. Στη Λυών, στα μέσα Γενάρη έγιναν δύο απόπειρες αυτοκτονίας φοιτητών που προσπάθησαν να δώσουν τέλος στη ζωή τους πηδώντας από τα παράθυρα της εστίας όπου έμεναν. Συμφοιτητές και καθηγητές κατήγγειλαν την «υλική επισφάλεια» που πιέζει όλο και πιο πολλούς.

Πολλοί φοιτητές καταγγέλλουν μεταξύ άλλων ότι παρά το γεγονός ότι κανονικά μαθήματα δεν γίνονται, παρά το γεγονός ότι η ανεργία και η απληρωσιά είναι «νόμος» για χιλιάδες οικογένειες φοιτητών, τα νοίκια που πληρώνουν στις φοιτητικές εστίες δεν σταμάτησαν να «τρέχουν»... Μάλιστα, αρκετοί αναγκάζονται να απευθύνονται σε διάφορα συσσίτια και δίκτυα διανομής διαφόρων ειδών πρώτης ανάγκης που οργανώνονται κατά περιοχές, αποκαλύπτοντας και έτσι την ανάγκη να διασφαλίζεται δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές - σπουδαστές ανεξαίρετα.

Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, μια 22χρονη φοιτήτρια Μηχανολογίας που περίμενε στην ουρά έξω από ένα γυμνάσιο του Στρασβούργου για να προμηθευτεί φρούτα και κονσέρβες, δήλωνε τα εξής σε μια τοπική εφημερίδα: «Εχασα τη δουλειά μου κι αυτό με επηρέασε πολύ. Αν δεν ερχόμουν εδώ, δεν θα μπορούσα να φάω κανονικά. Εχω κάποια βοήθεια από τους γονείς μου, αλλά ο προϋπολογισμός τους είναι περιορισμένος, δεν μπορώ να τους ζητάω περισσότερα χρήματα...». Ενας άλλος 20χρονος φοιτητής Κοινωνιολογίας δήλωνε χαρούμενος που κατάφερε εκεί να βρει ένα κασκόλ και ένα ζευγάρι γάντια, γιατί «είμαι πολύ ευάλωτος στο κρύο...». Μια εθελόντρια στο συγκεκριμένο δίκτυο σημείωνε: «Περιμέναμε ότι θα υπάρξει κόσμος που θα έχει ανάγκη και θα έρθει, αλλά εκπλαγήκαμε όταν ήρθαμε αντιμέτωποι με νέους που δίνουν μάχη για να έχουν σίτιση, στέγαση, ένδυση. Μιλάμε για τις πολύ στοιχειώδεις ανάγκες...».

Η πανδημία και η αντιμετώπισή της με όρους «κόστους - οφέλους» από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αφενός αποκάλυψε, αφετέρου όξυνε τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι νέοι, σε κάθε χώρα, όχι μόνο στην Ελλάδα. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν καθημερινά ότι στον καπιταλισμό το δικαίωμα στη μόρφωση είναι για λίγους και εκλεκτούς, θα γίνεται για όλο και πιο λίγους και πιο εκλεκτούς, αν δεν δυναμώσει η οργανωμένη λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική που το θέλει εμπόρευμα. Πάλη που μέσα στις σημερινές, πρωτόγνωρες συνθήκες γίνεται ακόμα πιο επιτακτική, με πρώτο αίτημα την επαναλειτουργία όλων των ιδρυμάτων Εκπαίδευσης, με όλα τα απαιτούμενα μέτρα προφύλαξης που υποδεικνύουν οι αρμόδιοι επιστήμονες.


Α. Μ.

Διαβάστε στην ενότητα «Διεθνή και Οικονομία»:
  • ΓΑΛΛΙΑ: Στην επιφάνεια τα αδιέξοδα από την παρατεταμένη υπολειτουργία στην Εκπαίδευση
  • ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ - ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ: Νέα πακέτα στήριξης στα μονοπώλια από την ΕΕ
Από «ρετάλι»... «περιζήτητη νύφη» η ΛΑΡΚΟ

Ανάμεσα στα πιο σημαντικά ορυκτά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή συσσωρευτών και υβριδικών οχημάτων νέας γενιάς είναι το νικέλιο, το οποίο βρίσκεται σε σημαντικές ποσότητες στη χώρα μας. Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, οι ορυκτοί πόροι σιδηρονικελιούχων κοιτασμάτων που υπάρχουν στην Ελλάδα υπερβαίνουν τους 240 εκατομμύρια τόνους και βρίσκονται κυρίως στους νομούς Εύβοιας, Βοιωτίας και Καστοριάς. Το νικέλιο πλέον αποτελεί περιζήτητο μετάλλευμα, με δεδομένη την ετήσια ραγδαία αύξηση της παραγωγής μπαταριών και ηλεκτρικών οχημάτων. Αρκεί να θυμηθούμε τις πρόσφατες εκκλήσεις του ιδρυτή της «Tesla», Ελον Μασκ, προς τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, να αυξήσουν την παραγωγή νικελίου, δεδομένου και ότι το κάθε «Tesla Model 3» περιέχει περίπου 30 κιλά νικελίου.

Μέσα σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, όπου η ζήτηση νικελίου αυξάνεται κατακόρυφα, ξεκινούν οι διαδικασίες πώλησης της «ΛΑΡΚΟ», των εργοστασιακών της εγκαταστάσεων και των μεταλλευτικών δικαιωμάτων που διαθέτει στα γνωστά αποθέματα νικελίου της χώρας. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που εξέδωσε το ΤΑΙΠΕΔ τη βδομάδα αυτή, συνολικά έξι επενδυτικά σχήματα εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τη ΛΑΡΚΟ, και συγκεκριμένα η βρετανική «Commodity & Mining Insight Ireland Limited», η κοινοπραξία της «ΓEK TEΡNA» με τη «SA - AD Holdings AG», εταιρεία με έδρα την Ελβετία, η «Μυτιληναίος», η «Solway Investment Group», επίσης με έδρα την Ελβετία, η «Tharisa PLC», εταιρεία με έδρα την Κύπρο, και η «Trafigura Group Pte», με έδρα τη Σιγκαπούρη, όμιλοι που ανάμεσα στα βασικά αντικείμενά τους έχουν και τις μεταλλευτικές δραστηριότητες.

Με λίγα λόγια, η ΛΑΡΚΟ που έχει υποστεί συστηματική απαξίωση από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, που την αποκαλούσαν κυβερνητικά στελέχη «βαρέλι δίχως πάτο», «προβληματική» και «χρεοκοπημένη» επιχείρηση, προκειμένου να απαλλαγεί ευκολότερα από τους εργαζόμενους και να προωθήσει τα διαλυτικά της σχέδια, κατέληξε «περιζήτητη νύφη» και οι ίδιοι που πριν από λίγο χρονικό διάστημα την απαξίωναν, σήμερα θυμήθηκαν ότι η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην ΕΕ και μία από τις πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς παγκοσμίως.

Επιβεβαιώνονται δηλαδή όσα ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ, παράλληλα με την αμέριστη αλληλεγγύη του στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι, ώστε να μη χάσει κανείς τη δουλειά του, να μην αλλάξει η παραγωγική δραστηριότητα, να διασφαλιστούν τα δικαιώματα όλων: Οτι η ΛΑΡΚΟ έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που μόνο στο πλαίσιο μιας άλλης εξουσίας και οικονομίας, όπου η εργατική τάξη θα κάνει κουμάντο, μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ - ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ
Νέα πακέτα στήριξης στα μονοπώλια από την ΕΕ

Νέο δημόσιο χρηματοδοτικό πακέτο για την υποστήριξη της βιομηχανικής παραγωγής συσσωρευτών Ενέργειας στην Ευρώπη ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο της γενικότερης στήριξης που παρέχει στον συγκεκριμένο κλάδο με άμεσες και έμμεσες παροχές τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ποσό αρχικού ύψους 2,9 δισ. ευρώ με προοπτική να ανέλθει με τις αντίστοιχες ιδιωτικές επενδύσεις στα 11,9 δισ. ευρώ, με σκοπό, όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση, να ενισχυθεί περαιτέρω και με ταχύτερους ρυθμούς η βιομηχανική παραγωγή μπαταριών στην Ευρώπη.

Η χρηματοδότηση χορηγείται στη «συμμαχία» που έχουν σχηματίσει 12 ευρωπαϊκά κράτη - Αυστρία, Βέλγιο, Κροατία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Πολωνία, Σλοβακία, Ισπανία, Σουηδία και Ελλάδα, η οποία συμμετέχει με μία εταιρεία, τη «Sunlight Systems» - με την επωνυμία «Ευρωπαϊκή Καινοτομία Μπαταρίας» (European Battery Innovation - ΕΒΙ), σκοπός της οποίας είναι η «ευρωπαϊκή κυριαρχία» στην παγκόσμια παραγωγή μπαταριών.

Πρόκειται για το δεύτερο χρηματοδοτικό πακέτο που εγκρίνεται - κατά παρέκκλιση των ευρωπαϊκών κανονισμών για τις κρατικές επιδοτήσεις - μετά από εκείνο του Δεκέμβρη 2019 που είχε ανέλθει στα 8,2 δισ. ευρώ, ένδειξη του ιδιαίτερου βάρους που δίνει η ΕΕ στην ανάπτυξη συστημάτων συσσώρευσης Ενέργειας. Η ανακοίνωση της Επιτροπής αναφέρει επίσης ότι ο λόγος που παρέχονται δημόσια κονδύλια στη βιομηχανία παραγωγής συσσωρευτών είναι πως το εγχείρημα εμπεριέχει υψηλά τεχνολογικά και οικονομικά ρίσκα, επομένως η κρατική επιχορήγηση κρίνεται επιβεβλημένη ώστε να παρασχεθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις για να υλοποιήσουν τη συγκεκριμένη επένδυση. Πρόκειται για μία ακόμη απόδειξη ότι, παρά τα όσα ισχυρίζονται οι θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς», οι επενδύσεις που ενέχουν «υψηλό ρίσκο» υλοποιούνται και αναπτύσσονται μόνο κατόπιν υψηλής χρηματοδότησης ή/και άλλων προνομίων από το αστικό κράτος μια που δίχως αυτά ο καπιταλιστής δεν πρόκειται να τοποθετήσει τα κεφάλαιά του.

«Ζωτικής σημασίας» ζήτημα για τα ευρωμονοπώλια

Αποκαλυπτικός ως προς τους στόχους της ΕΕ ήταν ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επικεφαλής της ΕΒΙ, Μ. Σέφκοβιτς, ο οποίος δήλωσε ότι στόχος των χρηματοδοτικών πακέτων που παρέχονται στον συγκεκριμένο βιομηχανικό κλάδο είναι «η αυτονομία της ΕΕ σε έναν στρατηγικό παραγωγικό κλάδο ζωτικής σημασίας για την "πράσινη" μετάβαση της οικονομίας», προσθέτοντας ότι πριν από μόλις τρία χρόνια περίπου η βιομηχανία μπαταριών της ΕΕ «με δυσκολία εμφανιζόταν στον παγκόσμιο χάρτη. Σήμερα αποτελεί παγκόσμιο κέντρο παραγωγής και μέχρι το 2025 στόχος μας είναι να παρέχουμε συσσωρευτές σε τουλάχιστον έξι εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα ετησίως».

Στο «στρατηγικό πλάνο δράσης για τις μπαταρίες» που δημοσίευσε η Επιτροπή το 20181 σημειώνεται ο «επείγων» χαρακτήρας του εγχειρήματος δημιουργίας μιας βιομηχανίας παραγωγής συσσωρευτών στην Ευρώπη για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο, σύμφωνα με ορισμένες προβλέψεις, από το 2025 κι έπειτα η Ευρώπη θα πρέπει να παρέχει κάθε χρόνο μπαταρίες αξίας 250 δισ. ευρώ από τουλάχιστον 10 - 20 μεγάλες βιομηχανικές μονάδες (Gigafactories) για να καλύψει την εσωτερική ζήτηση προμήθειας μπαταριών στα ηλεκτρικά οχήματα. «Με δεδομένη την κλίμακα και την ταχύτητα που πρέπει να υλοποιηθεί η επένδυση, αυτή η στρατηγική πρόκληση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποσπασματικό τρόπο», τονίζεται χαρακτηριστικά.

Για να αποκτήσει η ΕΕ «παγκόσμια ηγετική θέση» στην παραγωγή συσσωρευτών Ενέργειας, αποτελεί κρίσιμης σημασίας ζήτημα η διασφάλιση απρόσκοπτης πρόσβασης στις πρώτες ύλες από τρίτες χώρες (κυρίως αφρικανικές, αλλά όχι μόνο, όπως δείχνει η περίπτωση της ΛΑΡΚΟ - βλέπε δίπλα) που τις διαθέτουν σε μεγάλες ποσότητες στο υπέδαφός τους, αλλά και υλικά που μπορούν να ανακτηθούν μέσω της ανακύκλωσης χρησιμοποιημένων μπαταριών, πράγμα που σημαίνει ότι παράλληλα πρέπει να συγκροτηθεί και μια βιομηχανία ανακύκλωσης.

Ειδικά γι' αυτό το ζήτημα αξίζει να αναφέρουμε ότι η ενίσχυση της παραγωγής ευρωπαϊκών μπαταριών είναι βέβαιο πως το αμέσως επόμενο διάστημα θα επιφέρει και σημαντικές αλλαγές στην περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ, για τη διαχείριση επικίνδυνων τοξικών υλικών όπως το κοβάλτιο, το κάδμιο, ο μόλυβδος κ.ά. Ηδη, μεγάλοι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή, μεταφορά και ανακύκλωση τέτοιων υλικών ζητούν από την Επιτροπή την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας που διέπει ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής, διαχείρισης τέτοιων υλικών, προτάσσοντας την «ανάγκη» παραγωγής 100% ευρωπαϊκών μπαταριών.

Ενισχύεται ο διεθνής ανταγωνισμός

Πρέπει να σημειώσουμε ότι παρά τη ραγδαία ανάπτυξη που εμφανίζει η βιομηχανία παραγωγής συσσωρευτών στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, ακόμη τον πρώτο λόγο έχουν οι κινεζικές βιομηχανίες, οι οποίες προηγούνται και στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, οι κινεζικές βιομηχανίες θα μπορούν να παράγουν ετησίως από το 2022 κι έπειτα πάνω από 10 εκατ. ηλεκτρικά οχήματα, όταν η παραγωγική ικανότητα των ΗΠΑ θα φτάνει τα 2,580 εκατ., η Γερμανία τα 2,512 εκατ. η Ιαπωνία τα 1,685 εκατ., η Γαλλία το 1 εκατ. και η Ν. Κορέα τις 881.0002.

Η ραγδαία αυτή ανάπτυξη της αγοράς του ηλεκτρικού αυτοκινήτου αλλάζει συνολικά την αγορά ηλεκτρισμού αφού αυξάνει επίσης και τη ζήτηση ηλεκτρισμού. Στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής Ενέργειας3 (ΔΕΕ) που δημοσιεύθηκε τον Ιούνη του 2020, επισημαίνεται ότι μέχρι το 2030 τα ηλεκτρικά οχήματα θα ευθύνονται για το 4% της ετήσιας παγκόσμιας ζήτησης ηλεκτρισμού, ποσοστό που σήμερα κυμαίνεται περίπου στο 0,3%. Ετσι, μέσα στα επόμενα 10 χρόνια εκτός από την ανάγκη παραγωγής ενός τεράστιου όγκου συσσωρευτών απαιτούνται και άλλες αντίστοιχου μεγέθους επενδύσεις στις υποδομές φόρτισης αυτών των συσσωρευτών. Στην έκθεση της ΔΕΕ τονίζεται ότι με 250 εκατ. ηλεκτρικά οχήματα στους δρόμους μέχρι το 2030 σημαίνει ότι τις ώρες φόρτισης των οχημάτων στις μεγάλες αγορές του κόσμου (Κίνα, ΕΕ, ΗΠΑ) η ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 10% της συνολικής ζήτησης, γεγονός που θα προκαλεί μεγάλες αλλαγές στις χρεώσεις και στη διάθεση ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και νέες επενδύσεις στα δίκτυα ηλεκτρισμού και φυσικά σε υποδομές φόρτισης.

Πρόθυμη αγορά η Ελλάδα

Η κυβέρνηση της ΝΔ με μεγάλη προθυμία αποδέχτηκε τους σχεδιασμούς της ΕΕ θέτοντας πολύ «φιλόδοξους» στόχους για την εισαγωγή της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας και την αντικατάσταση του στόλου των οχημάτων που κινούνται στους ελληνικούς δρόμους, επιδιώκοντας μέχρι το 2030 ένα στα τρία νέα οχήματα που θα τίθενται σε κυκλοφορία να είναι ηλεκτρικό. Παράλληλα προωθεί και μια σειρά από άλλες διευκολύνσεις στους ομίλους που εκτός από τα οικονομικά και φορολογικά κίνητρα για την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου, θα περιλαμβάνουν και ειδικά προνόμια για τη δημιουργία και λειτουργία παραγωγικών μονάδων σε Δ. Μακεδονία και Αρκαδία, στο πλαίσιο υποτίθεται της πολιτικής της «δίκαιης μετάβασης» για τους νομούς που βιώνουν τις αρνητικές συνέπειες της απολιγνιτοποίησης. Οι παροχές που θα δοθούν στους ομίλους για να εγκατασταθούν στις παραπάνω περιοχές περιλαμβάνουν μικρότερο φορολογικό συντελεστή κατά 5% και για 5 συνεχόμενες κερδοφόρες χρήσεις, μειωμένες εργοδοτικές εισφορές για κάθε νέα θέση εργασίας, αυξημένους συντελεστές απόσβεσης παγίων, για τις οποίες οι δαπάνες θα αφαιρούνται από τα ακαθάριστα έσοδά τους, προσαυξημένες κατά 15%.

Το κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία σε Δ. Μακεδονία και Αρκαδία «ειδικών οικονομικών ζωνών», όπου θα εγκατασταθούν γιγαντιαία πάρκα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - στην Κοζάνη ήδη κατασκευάζεται το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο των Βαλκανίων και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης από τα ΕΛΠΕ και τη γερμανική RWE - και φυσικά παραγωγικές μονάδες μπαταριών, φορτιστών και άλλων συναφών εξαρτημάτων που θα λειτουργούν υπό ευνοϊκό καθεστώς από την άποψη του φορολογικού, μισθολογικού, ασφαλιστικού και κάθε άλλους είδους «κόστους».

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, επιβεβαίωσε πως το περιβάλλον βρίσκεται στην προμετωπίδα της κυβερνητικής πολιτικής και πως θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για την περαιτέρω ενίσχυση των ομίλων του χώρου, στο πλαίσιο των συνολικών ευρωενωσιακών κατευθύνσεων.

Μόνο που πίσω από τις υποκριτικές φιλοπεριβαλλοντικές κορόνες κρύβονται οι σφοδροί μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί κι ένας βαρύς λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα.

Παραπομπές:

1. https://ec.europa.eu/transport/sites/transport/files/3rd-mobility-pack/com20180293-annex2_en.pdf

2. https://www.statista.com/statistics/270537/forecast-for-electric-car-production-in-selected-countries/

3. https://www.iea.org/reports/global-ev-outlook-2020#batteries-an-essential-technology-to-electrify-road-transport


Φ. Κ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ